장음표시 사용
11쪽
expuro laeta et opportunitas quibus lata atlax Poetelia Papiria p. 3. Caber II I pia ootetiae consilium p. I. I. Seniantia Niohuliri et immerent . . . p. 22. 2. Sententia avinii p. go Sententia alteri et Sohetirlii p. s. h. Lego Poetelin addielio dehitoris si lata est p. i tam addictionis successit proscriptio
C. vr III. Lepia ootalia haneseium statim tu toga Iulia, honis eodendis . . p. Ili. Conclusio p. 2L
13쪽
ominem sane, nisi in historia gentium plano
hospitem, innumera fare latent, quibus antiquae civitates Iahorarunt, o aes alienum contentiones quae Iieet ubivis graves nusquam tamen graviores quam Romae tuerunt. Pennulli enim seditionihus ansam praebuerunt, nihm plebeiorum animi a patriciis alienatiantur et dilacerabatur respublicia, imo vero eo proe sit eorum audacia, ut Consulibus deleotum instituentibus juniores non modo nomon daro militiae sacpius recusarent, sed etiam haud semel urbe relicta . in montes secederent, indeque deduci non ante possent, quam trihunos sibi Creandi potestatem, vel alia
jura, patrihus impetrassent. Cavisam autem inquirentibus, qui laetum sit , unus illo contractus mutuidationis tantam iamque f. -
14쪽
nestam in republica Romana a medii vim peculiaria primum populi Romani et indoles et eo illo spectanda venit quamquam enim Romani multis virtutihus
erant conspicui, summa tamen laborabant avaritia, unde apud eos in prove rhi consuetudinem venit, laris sitionem fundum non habere, x eL, teste Polyhio, nemo Romae ante praestitutum diem solvebat, sed tempore ad lucrum faciendum et usuras recipiendas sedulo utebantur a Rivo foenus non ut hodie ad parvum modum et quotannis, sed immensum sere et quoque
mense exigebant, ut usurae saepe ipsam sortem supe-
Tarent, et quererentve itores, a multiplici jam sorte exsoluta, mergentibus semper sortem usuris, o rutos laenore ossa a StipuIahantur etiam haud raro anatocismum, id est ut usura non solutae in sortem redigerentur ipsaeque iterum usuras procrearint. Cuius rei tutulentissimum docamentum nobis aliquiii Cie II. S., Polyb. XXXII. 1S
Si iv. I. 1 . in temporis computandi rationem , Rominis usitatam , iuvaluisse ingeniosa conjicit Cl. Uti tot visos Idas cujusque mensis, quam pauci nudi dies arualendis .diega solutionis, superea ni continuo dinumerarent Lehrb. d. eae . des Rom. Reenta. d. I. p. disi Iaudebant quotidiano decremento creditores metuebant vero in die magis imminente illas is tristes, lendas ' debitorea Ceterum temporis deseriptio in quaque gente antiquior esse solet foener in Disi illosi Coos e
15쪽
Cimeo, eapsi et Matinii cum Salaminiis contrae tum memorans, a quibus quaternns stentesimas cum anatocismo anniversario stipulati erant, sive quod eodem redit, ut mille mutuo dantes post ox tinnos plus quam decem millia acciperent ii Similiter Plutarchus, quanta antiquitus Deneratorum fuerit avarilia
Immodoratam igitur an foenerandi libidinem ire- putas, mirum ess nequit, plebrios tantis usuris solvendis impares Misse, ideoque sappe novas tabulas flagitasse, et, si precibus i IIa non concederentur, seditionibus et armis easdem a patribus evincere studuisse Et autem mutuam contraherent pecuniam, continuis hol-
16쪽
iis, quae suscipiebat respubliea Romana sponte cogebantur quum enim quisque civis, desectum instituentium Constatibus respondere eosque in hellum sequi deberet, vastare meiaturae non poterant, inquis patriam oversi, necessariis Nerum o destituti, velaritum patrimonium vendere necesso erat, vel mutuam sumere peduniam foenore. In primis autem ut pauperiores fierent pictii neque aherent undo offictam rem familiarem repararent, fecit, quo divites
agros suos colendos aliaque peragenda, non ciuihus suis, sed gervis committerent, quo factum est, ut inopes fere labore indigerent, et hoc etiam, quod supremo esse solet auctio pauperibus, destituerentur dilyuodsi ex hisce jam quodammodo patet, caussam Oudosuisse et materiem contentionibus ob aes alienum apud Romanos, eo magis id conspicuum fiet, antiqui in stelatores juris attenderis severitatem. Nam etiamsi confesso et judicato triginta insuper dies, quibus premiam expediret, concederentur, elapsis tamen iis-stem, a Praetor ereditori addicebatur, et nisi vindi-
17쪽
tem dabat qui pro ipso caussam ageret domum abaetore ducebatur et nervo compedibusque vindictatur. Erat autem tua interea paciscendi, ad nisi pacti forent habebantur in vino uti dies sexaginta. Inter eos dies, trinis nundinis continuis ad Praetorem in comitium producohantur, quantaeque pecunia judicati essent, praedicabatur Tertiis autem nundinis capite poenasdreant, aut trans Tiberim peregre venum hant. HSi vero plures forent creditores, hac praeseripserunt
da ipso debitoris corpore secando, an de corporis venditi pretio inter reditores dividendo, an denique do distribuendis ipsius vel bonis via operis intelligenda sint, ohsoleta est inter viros doctos disceptatio a da qua hoo lae vero nihi refert, quum legem ipsam ad ex secutionem nunquam perductam esse, antiqui seriptores Memni Id tamen hi animadvertamus, non m
18쪽
novo juro istud induxisse lege XII tabularum, sed donis firmasse ea, qua ante jam sub regibus invaluerant, ut eompistra Livii et Dionysii Ioca demonstrant. 3vis serrimam igitur plebejoram eonditionem fuisse, qui reditoribus suis satisfacere non possent, sponte jam intelligitur. Nam etiamsi summo i vhrio non
adsentiamur, addictionem sive personalem exsecurionem ut cluni, unice in gratiam patriciorum contra
plebejos fuisso datam contendenti, et ita plebejos ia-
hahrius id propter st maxime tatuit, quod Livio et Dionysios emper de patriciorum o plebeios saevitia togaantur ballum vero exemplum disserant patricii plebeio homini addieii. Cui uaret eausa potius liae esso videtur, quod patri ei sere ditiores e sent, Pauperiores Nero plebeji, quocii rest hi pecuniam mutuo petere ab illi debebant, quae si statui tempore non olueretur, iisdem addicebsiditur. ine et rogationem debuetario foenore plei, admodum Plaeuisse, displicuisse vero patrietis dieit Livius VII. I S. Praeterea animadvertendum, Livio e Di n3aicitante id Propositum suisse, ut historiam populi Romani enarrarent, eosque idcirco est lautum retulisse, quae in repo-bliea Rom na vim habuerunt, et quibus sane primarium locum obtinebant editiones plebico aes alienum foetae. Fieri igit polvit, ut antiqui tua et patrieti debitore a plebriis ereditoribus malo stherentur, neque ea commemorandi ea vasa esset histori eta, quam seclitionibus amam non dedissent. Denique parum
19쪽
men, quippe pauperiores tantisque meis eum sorte solvendis plerumque impares, legis severitas maximo vertero debuit. Addictorum autem conditio qualis suerit, si quaeris, servorum instar habebantur, licet jure Iiberi hi dives Romani imo sui juris manerent qua doro audiamus quino ilianum, ubi addictum eum servo
comparat , Servus, ait, cum manumittitur, fit liberiinusti addictus, recepta lihertate, est in gelmus Ser vus invii domino lihertatem non consequetur, addictus solvendo citra voluntatem consequetur. Ad servum nulla lex pertinet addictus Iegem habet Propria liberi, quao nemo habet nisi liber, praenomen,
nomen, cognomen, tribum habet hae addi elus. proh ah Iebat, lege XII inb., quibus aequum ut que ordiutius introductum est, ct T. e. Auo. III. M. Liv. III. M. Di on. . l. X. Set . ad dietionem tantum in gratiam patrieiorum et i plehelorum detrimentum sanxisse. Quod autem addit die .uhrius, Et remis rei p. temporibus foenerandi ieentia mi ici primis penes plehelos Fulgaeu ratio in prompt est qui tum , exstinc Lia plerisque patrie torum familiis plebeii lautiore gavdebant fortuna, unde et nobilium Nomen aeeeperunt. F. Lim XXII S. . Ceterum Niehuhrii sententiam eum alii multi seeutigant, lumbo Mime uelitas Cureus dor In/tit LeipE 13ir.
inlii an is , L. Sir ex Quibus caus maj niamst eum. qui in uinetilia stat, i moco non ait in deruistit . o actus aequirere Monet t. f. Gai. IlI. 18s utrum citi tems iar manifestus saer pus esse eretur ea ridictions ana udicati loco consti tueretur, et rest quaerebant. Disitigodi Coos e
20쪽
Fuarunt quidem, qui addielos in eadem versari condition statuerent atque eos, qui in ea sa mancipii essent eorum tamen sententia hodie post dodias Zimmarent et avidi disquisitiones prorsus explosa est et Neque etiam comparari addictio potest eum potestate, manu vel mancipio hae enim Metiliaria erant iuris Romani instituta et juris conditionem si
tumue si stabant, addictio vero natara sua tantum d
tonii orae debitoris per sexaginta dies, quibus elapsis vel ea pilo plectebatur vel trans Tiberim vendebatur undo intelligitur, quare nunquam Iureconsul i Romani
peculiariter do addictis in juria libris amorint quum
vero paeiscendi potestatem eo cederent XII abulae, idquo utriquo hi ereditori et debitori conduceret, o aeratus omni modo sive Iiberis mancipandis, sive op ris suis praestandis satissa re creditori solebat, ut graviores illos ad dietionis effectus effugeret. Quare rotamen infra uborio erit disquirendi Ioeus. Eae igitur reputantes, mirari desinamus, tot inis p lim Romana o aes alienum exstitisse seditiones. Quominus enim rei familiari consaeerent, continuishollis impediebantur et mutuam umero pecuniam uin