Disputatio juridica inauguralis, De mandato ad heredes transeunte, ad L. 57. ff. mand. & c. quam ... præside dn. Henrico à Coccejo ... In auditorio jctorum die 28. Sept. an. 1713 ... submittit Christoph. Leonhard Förster Stroppâ OelsnicoSilesius jur.

51쪽

ceptio: Sed notandum, hic duo esse negotia : Man. datum, quo cedens alteri cedit & mandat actionem, idque omnino morte extinguitur; & causa ex qua

cessio fieri debet; uti Venditio: L. .&δI. de her. Dend. Dos: L. a. c de obl. V aci . Datio in solutum: L. r. L. a. c. d. tit. Legatu m L. II. c. de Legat. atque aded etiam donatio HL 33α de donat. Omnesque in genere causae &tituli juris translativi. L. aost. de pignor Iob. ἀ Sande ria I. ceg. cap. I. g. .seeq. Nam ex his causis lege D. Pii utilis actio concessa est cessonario, etiam n0n secuta

cessione uuae projnde semel jam ex titulo justo nata utique ad neredes transit, clim inde jus irrevocabile quaesitum jam fuerit defuncto. Mandatum igitur hic morte finitum est, sed jus ex causis illis quaesitum perpetuatis. q. Octava, quae estn.r.3. mandatum manumissionis non finiri ex L. . prine.=de manum. vinae lalla est,Screfellitur ex ipsa ae L. . ubi expresse negatur libertatem servo competere, nisi illo casu ubi filius ignora- Verit patrem mortuum, quae communis excentio est, de ova supr. g. I.-Sect. r. per tot. Et nimis frigiuum est ac frivolum quod dicitur, aliud eme cessare volunta. tem, aliud mutari ; quia utroque casu mandatum quod sola voluntate consistit, ea deficiente necessarib & pariter finitur; sive voluntas morte desinat, sive revocatione inter Vivos. Qu0d autem in d. l. 4. requiritur, ut patris voluntas duraVerit, ed pertinet,

quod alias nec possit videri libertus patris, nec filii: n0n patris, quia pater noluit; non filii, quia ille non sua voluntate manumisit, sed patris.

g. s. r. refertur num. r . mandatum ad pias causas morte non finiri. Quae vero neutiquam

52쪽

e iv. de Derb. Sign. in α. Non enim ibi demandato, sed Concessione pecuniae in illum plae causae, sic. Ordinis fratrum minorum, agitur: quo: species pollicitationis est, & voluntate unius suoq; sustinetur. i. g. F. r. f. de pollieis. Clim igitnr ni fratres ex regula ordinis sui pecuniam sibi relictam ne quidem contrectare possimi, sed prospiciendum sit, ut illa in licitum rei habendae Vel utendae commercium convertatur, si defunctus, qui concesserat, certam huic curae destinavit personam, ad hanc recurrere fratres posse traditur. Inde vero neq; apparet defunctum ei mandasse , aut ipsum suscepisse, aut Serere teneri. Quod si ergo ad instantiam fratrum ille susceperit, novus iste es let mandati contractus inter ipsum & fratres initus. Verum ex e. U. x. de T sam. inferri videtur, si defunctus mandavit alicui Curam ejus quod piae causae reliquit, & ille eam susceperit, compelli ipsum posse ad exequendum. Id enim singulare est, cum alias susceptiam quoq; mandatum renunciari te meestive p0Sst. F. M. demaudat. Ηjnc ergo sequetur, cum coeperit jam obljgatio vivo defuncto, eam durare quoq; post mortem. Et hactenus igitur videri posset exceptio : Quanquam & hujusmodi executjones non ut mandata

valeant, sed ut accessoria dispositio CeSsionis. c. s. de Ustc. fuae dec in c. f. 6. Decima traditur num. tr. in dote, eX L s. T. r. H jure dot. Sed ea nihjl huc pertinet; nec mandatum ibi est, sed res in dotem datae sunt, si nuptiae secutae fuerint. Nulla igitur ibi est conventio unde obligatio oriatur, sed traditio, qua dominium

53쪽

acquiritur ex causa dotis, si nuptiae secutae sini ergo dans ante nuptias moritur, nulluS eo Vivo iiij t dominii transferendi titulus ; quia cloS . matrimonio nulla est : & ideb nec eo vive

quicquam juris quaesitum intelligi potest aCCipiti, cessante titulo nec eo mortuo inchoari, Ctum desierit dans esse dominus. Haec ita strictore. Sed benignior interpretatio placuit, ut nup intelljgantur retro tempore tradition js jam secus quod propter defectum tituli stricto jure non vicbatur admittendum, nisi favore dotis, ne mulier ql spe dotis promissae conditionem invenerat, indolia fieret. Nihil autem hic de mandato morte sinisar. 7. Undecima eXceptio, num. si merces itervenerit, nulla est, quia tum mandatum non ιrit, sed l0catjo operae. Duodeeima num. G. est, si pricurator eX concessia sibi potestate substituendi alimandaverit ; hic illo mortuo manet, quia a domino irtelligitur substitutus ἱα. F. r. Fouod custin. nom. Undine haec exceptio est, quia mandans non obiit. Quot vero pr0curator litis dominus .factus, mortuo domino peragere litem p0Ssit, L 23. C. da proci id inde est, quia res integra amplius non est: ue qu0β .F. 8. Tertia decima, num. est. dicitur, cum quis dedit pecuniam mutuam Titio reddendam Sejo, isq; mortuo dante Sejo reddidit. 3st. de donat. Verum duplex haec quaestio est. υ Si donaturus Sej0, pecuniam mutuam dederit Titio, ea lege ut solivdiret Sejo, non sibi; & Titius Sejo solverit mortuo damte, an fecerit pecuniam accipientis 3 Quod assi raevtur, quia rem suam dedit & transstulit, neq; hic de mandato vel vi mandati quaeritur. ca An hac solutione

54쪽

Iutione liberatus sit ab eo, qui mutuum dederat λ Et hic distinguitur, sciens an ignorans dantem esse mortuum, Sebo solverit: ne liberatur; nisi ignorans. Eadem ergo hic sequitas admittitur, quae in mandato,etsi mandati contradius non sit, sed lex &pactum mutui; uti enim omni contractui reali, ita & mutuo adjici pa-inim potest ut alii solvatur vel restituatur; cui ex eo

utilis actio competit L pen. c. ad exhib.ias kpena.defleb. reae L. I 2 M. F. 2.F. de Verb. obc Nihil igitur hactenus inae L. V. T. 3. de Maniat. Sed id sequitur in versu Si autem man Dero. Ubi mutuum non est, sed mandatum de

solvendo alii; & eadem distinctio, de quase' F.s.GMq. adeoq; nulla inde nova hic exceptio. Quarta decimaeXceptio, mandatum de faciendo morte non tolli, falsissima est, & jam GR. 3. F. 2. refutata. g. 9. Totidem & ferε easdem exceptiones r. Censet Tulden. c. Manae n. . de quibus jam actum est. Affert tamen haec singularia: r. Si commodum sit solius Mandatarii. a. in literis dimissoriis. 3. In literis gratiae. 4. In executore dato e. 3α de Pralend. in K. e. s. deo . d. ril. c. Sed in iis non est mandatum sed beneficium petenti commissum, quod obitu concedentis non tollitur: Et idem erib Iancitur in executore beneficii, tanquam accessorio. d. e.s. In mandatis autem contrarium definitur. d. c. sia in L. Addit

Iorrd non finiri Mandatum Judicis ad citandum; vel

elegati, facta citatione c. U. c. ao. X. de cauae del. V. rum in iis agitur de casu, quo res integra amplius non est: nec adeo nova ea exceptio est. Adeo caligant injurium rationibus & causis, praesertim, Cilm cuius ex Dd.. corradunt & cumulant l

55쪽

Errata.