Regni Neapolitani erga Petri cathedram religio adversus calumnias anonymi vindicata

발행: 1708년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

lugendum putavit Bernardus , quod alienigenae repellerentur; vel alio nomine obnitebatur illis electionibus Ludovicus;& jam nihil An nymo Ludovici temeritas si1ffragatur. Anno 13 6. Rex 3 Philippi Galliarum etiam Regis fa-Iἴ leae e, eho, Clemente VI. rejectum, ac damnatum

beneficus Regni siti nemo iure velit Neapolitanorum rationibus favere; quantum enim abhorreat a canonica

disciplina, ipse Clemens graviter conqu stus, ostendit: Utinam, inquit, consiliarii tui, qui Te induxerunt ad ea , solerti diligrantia matu-νius attendissent gravia pericula, quibus talia facientes, Ur in eis faciendis consilium, vel favorempraestantes, olim editi a SS. Patribus cANONES elidenter involet t. Apud RV-naldum anno I 366.num. 39. Eandem causam

egit Clemens cum Alsonso Rege Castellae, qui gravate tulerat exterum Cauriensis Ecclesiae ordinatum Episcopum, ad quem ita scripsit: Numquid Apostoli Domini, quorum, Episcopi sunt successores , extra proprias nationes , in gentes, Provincias alias, atque

Regna in sortem praedicationis , disponente Domino , non susceperunt Numquid B. Jacobus ,per quem Hispaniis evangelicae veritatis lumen resplenduit , sacri baptismatis innotuit Sacramentum, in Hispaniis ortus emet AEd igitur mirum se Romanus Pontifex, ad

12쪽

γ a exequendum ministerium servitutis injumit illius , cujus mices gerit in terris , in F i apud quem non est Judaei Graecique distim j stio, neque acceptio personarum, instructus

i l exemplo V personas idoneas eligit , in quamst, quam alienigenas , vacantium Ecclesiarum re i rimini praeficit , deputatque Pastores ad Do- a minici gregis et ram Apud eundem anno 368. num. Issa. i Nihilo probabilius est, quod de Ula- Ulassislaus in Regnor- dislao Rege Poloniae affert ex Raynaldo ad Pyloniae idem edi- ιι ann. Issa ianum. I 3. ubI 1ta conatus Ulassislat si excipit Martinus V. Ut multa sileamus in

si gna, quae Tibi, PRAETER JURIS DISPO-

SITIONE'persindere quotidie moliuntur ,s nuper tissimus copiam quarundam literarum, i, per quas Tua Serenitas Praelatis , in Canon l. cis Ecclesiae Gnetnensis mandat=b gravi poe- i. na, ne aliquem extraneum indicta Ecclesia, recipiant ad possessionem alicujus beneficii , i. eum inter Praelatos Regni itastatutum fit, in conclusim; de quo maximam suscepimus a L mirationem . Primum quidem nunquam antea inter Episcopos Regni tui, qui recte sum dicendi Praelati , hanc tam iniquam, Ur ems orbitantem conclusionem , quae cedit in vilia

13쪽

factam esse audivimus,-Deinde num. Iq. subdit ea, quibus cernant universi, quam perpetua , quam constans, quam firma sit comsuetudo, quam venditat Anonymus Filiebarissime, non velis in boc errore eterfari, ut putes, Nos non nostro , sed alieno arbitrio, Ecclesiis vacantibus promidere. Supplicant sepe Reges, in Principes, in Nos eis interdum complacemus , quando praesertim cognoscimus preces eorum, exauditione , gratia nostra dignas ; interdum etiam aliter disponimus,

quam ipsi Reges , in Principes supplicarint. Nuper siqui em quinque provisiones in RegmAngliae fecimus alio modo , quam ipse Rex scripserat; magis enim consideravimus PER

SONARUM MERITA, ET COMMODA

ECCLESIARUM , quam regiam voluntatem . Hoc similiter fecimus alias in Regno Caselia,stnoviter in Regno Franciae in duabus Ecclesii ; fucruntqueprovisiones nostrae reverenter , ut dignum erat, a Regibus acceptatae. Nec Aragonum Rex , licet sua culpa alienatus a Nobis extiterit, unquam a vereatus es pr tisionibus Ecclesiarum , quas arbitrio nostro in Regno suo fecimus . Itaque non exsimet Serenitas Tua, quod quasi ex praescripta consuetudine , ad voluntatem Dominorum temporalium , provideamus Ecclesiis, licet aliquando I

te tit

Sitit

patia

14쪽

uo, cum Nobis videtur, complaceamus ei dem Abrogatam legem Henrici Reais Cata Henriciis

stelli ,,- LLἰ a L . d Rex Castellae lata leuellae cum sibi obricere debuisset Anonymus, ge statuerat sed alie

Bςicio qua confidentia adsciverit in patrocita ambitu reVoc 'ninm causae suae. At enim, inquit, per aulicos Pacerdotiis imminentes, ut ea sibi, venia Pontificum impetrarent, victa est lubrica pueri regis aetas . Praeclara fine disputandi ratio, ut, ubi facta pervertere non pos iis, consilia in pravum trahas. Sed cur non potius legem illam puero Regi alienae cupiditas, & ambitio suggenerat Cum praesertim statutum de excludendis exteris ambitiosim definiatur apud Barbosem d. cap. ad decorem. Cur autem tantianteresset aulicorum, ut tam sidulose ambii rent Pontificum veniam, qui adeo apud Re-ι gem valerent, ut suo arbitratu illius voluntae tem flecterent, & leges refigerent quero Caroli V. Aposto- ο

ι lico privilegio suffiiItis , nihil nobis negotii

ingesta , de Ecclesiastici restiminis uti cludendi

a tiro ,, d . alienigenas vigent , ate, inIeriUS excutiemuS. Interim omni- ac semper vigeDunt.

'us ejusmodi Principum statutis, ac legibus 4 iberam illam Synodi Chalcedonensis vocem 'pract.: pQnimus, in quam Patres, inquit Petrus des Marca in Proleg. ad Concordiam , a Iudicibus

15쪽

Consuetudo igitur universalis Ecclesiae est, ut seli indigenae ad beneficia adini, tantur; quam si quis infringere tentaverit, illud Augustini Es. q. alias II 8. ad inuariuην, urpare licebit: Si quid tota per orbem frequentat Helisia, quin ita faciendum sit,disputare,

insolente α insania

Praesertim cum exortus aliquando fiterit Rex, qui solemniter testatus sit,

velle

ribus interpellati, I uI omnes eruperunt:

CONTRA CANONES PRAGMATICUM NIHIL VALEBIT, REGULAE PATRUM

TENEANT. AH.q. Conc. Chalc. uod θ- nodi decretum Marcianus edicto Do Armavit 6sq. in Lprivilegia,Coae de Sacros Eccl. Postquam ejusmodi facta, partim a suis auctoribus abrogata, partim Ecclesiae, &Summorum Pontificum judicio reiecta, recensuit Anonymus, illud Augustini Epis. q. alias II 8. ad Januarium , triumphabundus usurpat: Siquid tota per orbem frequentat Ecclesia , quin ita faciendumst , disputare , insolentis de infaniae est. Nos potius,post damnatum ab Innocentio Ludovicum, coercitum a Clemente Philippum , Uladislaum a Martino objurgatum . Henricum latas leges abrogantem , subjiciamus : Siquid tota per orbem damnat Ecclesia , ut ita faciendum sit, disputare, insolentissimae insaniae est. InsolentisIimae

etiam insaniae est, imperium cum Ecclesia confundere ; S quod paucissimi Reges Ecclesiae infensi, legibus contra Ecclesiasticam libertatem editis attentarunt, toti Ecclesiae tribuere s

8 Caeterum par erat, ut agmen primum de moribus, & consuetudine populorum,clau

deret respomum Comadi Friderici II. filii, regis

16쪽

manam Ecclesiam prorius exitiali ue quem diris uti, quo caeteri in malis devotum . dc anathemate percussum , Regnis Princi

pes Is autem tal

paternae, & avitae tyrannidiS aemulatorem ap Conradus, qui R

pellat Innocentius IV. Dis. 66. ad Nobiles

suevos , apud Raynaldum anno I 23 I. num, invasisset, res Indit,

II. Herodesublato, inquit, Chri ammam in animabres Melium impie perdere nite quo utitur Rex batur , buereditario jtire paternae tyrannidis , principatum alter sibi et 'indicat Archelaus x bus Regnifui. in c. En quibus fundamentis disciplinam crorum instruxit Anonymus. En quibus ducibus contra Romanum Pontificem, . naVi-i

bus , equis Ecclesiastici canones vindicandi

sum. Ο 9 Quam ostendimus consuetudinem ab Id non solum in m omni Ecclesiastica regula aberrantem, sacri sed te et etiam canonibns munire satagit AnonymuS, tum est , Can. Z3- quibus contendit, esse repulsos alienigenas a beneficiis obtinendis. In primis autem produ- ω alicubi diyinum

cit legem Synodi Generalis VIII. quae, nisi stram: ζ ὸ ,

paucarum horarum exceptione tueatur, illum hujus retratia, in rebus hisce tractandiS non latis exercitum omulgamus,ut ma- prodit. Canone enim I 3. S.Sunodus duo con- gna Ecclesiae clari i

1tituit; primum, ut ad ma)ores Ordines Constantinopolithedralis Ecclesiae provehantur ii, qui in in- tana , ubi habeba- Ierioribus ordinabus in eadem Ecclesia morati iasubjectis ordinibus fuerint: alterum, ut nunquam inter Clericos moratifunt, σή may'

: ' res gradus ascendavi,

17쪽

Mn ex illis, cui foris sunt, aliqui se his imnectentes, debitas eis, iri multo tempore t

oraverunt, dignitates, vel honores recia

pi t ; ac per hoe inveniantur Ecclesia clerici nullo modo

posse proficere ,

Cathedralis Ecclesiae accenseantur CIerici, qui servitio Laicorum addicti, domestica, aut suburbana illorum negotia gesissent. Alios igitur canon admittit, alios repellit ; sed qua parte admittit, non excludit alienigenas; qua vero repellit, etiam arcet indigenas . Quod igitur causae suae praesidium in eo canone pωsuit Anonymus ' Certe,cum domestici Laicorum nobilium prohibentur aditu Cleri Cathedralis, ipsi quoque indigeiaae submoventur , qui non abstinuerint ab eo turpi ministerio ;cum vero minoribus Claricis magnae Ecclesiae munitur via ad ordines superiores , eadem quoque patet alienigenis , qui in subjectis ordinibus morati fuerint . Nam de excludendis alienigenis a minoribuS ordinibus magnae fcclesiae , in tota illa Synodo neque vola, neque yestigium. Anonymi autem eruditionem desideramus ; tum in eo , quod nomine Magnae fce a intelligit solam Constantinopolitanam,

cum tamen eo pacto Veteres appellarent Ecclesiam Cathedralem in magnis urbibus , quam hodie vulgo dicunt Majorem Ecclesiam, cum etiam in eo , quod putat designari extraneos in illis Concilii verbis: Sed non ex illis , qui foris sunt; cum sententia canonis sit, ut excludantur etiam oriundi, qui non sint de

Diuitiam by Coos i

18쪽

Canone magnae Ecclesiae ; illi enim forenses appellabantur; qui etiam Novella I S. Justiniani cap. I. vocantur super fui; unde Leo IV. in Romana Synodo cap. 3 9. Tantam, ait,super fluitatem forensium Presbyterorum.

Licet etiam forenses nuncupentur in collectione Martini Bracarensis Can. 36. Presbyteri Pagenses.

v. Io 3. pergit Anonymus ea recitare ad adstruendam Ecclesiae legem, quae maxime Omnium , Ecclesiae judicio exterminata sunt. Anno. Isso 8. inquit Thomasinus, Comitiorum Generalium Cleri Gallicani decreto , extra neis omnibus aditus interclusis est beneficiorum quorumcumque, nisi fallem decennium in publica alicujus Regni Universtatis palastra contrivissent: quod decretum manasse fatetur inter schismatis Amenionensis procellas . Sed qui Ecclesiasticae historiae rationem habuerit, ac temporum illorum conditionem perspexerit, non ignorat, illis Cleri Gallicani Comitiis obviam itum esse,malis undique gliscentibus, ne in Galliam incesserent. Regnis enim faedissimo schismate inter se divulsis, Carolus VI. neutralitatem edixit, quoad certus , N: legitimus Pontifex Ecclesiae praeficeretur ; eaque schismatis calamitato Obtinente ,

Uem stativi Gallicana Ecclesia in C mitiis Generalibus

19쪽

tradita ratio conserendi benescia ,salsa debita Sanctae Sedi Apostolicae rι verentia , in Domino Papae futuro legitimo, Haec non aliter Anonymo suffragari possitiat, quam si neutralitas illa, S: Aναρχὶμ revocetur, atque eaedem renoventur schisinatis procellae . Illud tamen nOS vehementer angit, quod inter saevisi1- mos illos turbines , adhuc faha fuerit debita S. Sedi Apostolicae reterentia , quae tamen per Anonymum nostrum non est satis salva.

tutione S. Ludoviei LuciOVici Galliarum Regis, quod re- Sanctissimi Principis, putat, posse facti Regis, tamquam' anonibus exaequari. Homo scilicet laicus ea , quae Patres praedicant de gratia της χειροπνας ad res sacras rite definiendas, gerendasque, & quod recitat Cresipetius summa Ecclesiastica disciplinae verbo Laicus: ex Gratiano cap. Clericus , 3. Laici, quamvis Religiose sint, nulli tamen de Eccle

siasticis facultatibus: respondendi alias dispo

nendi legitur unquam attributa facultas. Quodque docet Synodus Moguntina cap. 3 3. cum gratiam illam, quae rite ordinatis consertur ad res sacras, & munera Ecclesiastica recte obeunda, esse, ait, ordinis, muneris , non hominum ii aut personarum. Id autem ma xime

20쪽

xime S. Ludovici exemplo liquidum est , qui

licet eximia pietate, & vitae innocentia claruerit ; cum se tamen immiscuit rebus sacris , tales condidit leges contra Ecclesiae jura, libertatem, malorum usus consilio, inquit Gregorius IX. ut ejusdem minis exterritus , eas statim rescindere coactus fuerit 3 quo in Sanctam Sedem obsequio religionem suam

commendavit. Run. ann. I 236. num. 3 I. insequ. Ita S. Ludovici leges sacris Canonibus

exaequatae sunt.

Quod vero propius spectat Iegem illam s. Regis , quam ex Petro de Marca Romanae Curiae Anonymus opponit,compertum habemus , Gallis ipsis testibus, illam esse suppositam ; ut apud Thomasinum pari. a. discipi. cap. 3 3. Certe quintus articulus , qui est de Oneribus pecuniarum, longissime abest a mente , Sc pietate Sancti Principis, qui sua illa Constitutione nihil attigit jura Summi Pontificis , ut testatur Carolus Fevretus lib. a. de

ab usu cap. 7. num. 30ed tantum declarat, inquit , beneficia esse ab ordinariis conferenda juxta san ueta decreta, insanctiones Canoniacas, quae etiam potestatem,insuperioritatem S. Sedis in spiritualibus a ruunt. Is vero suspectus Anonymo esse non potest. Mentem autem fuisse S. Ludovici, ut Ecclesiae liberta

tem Diuitiaso by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION