Regni Neapolitani erga Petri cathedram religio adversus calumnias anonymi vindicata

31쪽

thagines totius Asticae primati facultatem t. ordinandi, quos vellet, & unde vellet Cleri- tcOS., atque adeo beneficiis augendi etiam sine dinseriorum Episcoporum consensu Sane Au- cirelio Primati,ut hoc per Cocilium sibi liceret, is postulanti responsum est Can. 1 3. Necesse ba- istbet tu omnes ecclesias sussulcire , unde Tibi non potestatem damus, sed tuam assignamus ut fiticeat moluntati tuae semper tenere, quem i voles, ut prapositos plebibus, vel ecclesiis com stiluas , qui postulati fuerint, in unde moles . di

Praeterea in sacris ministrorum ecclesiastico- irum ordinationibus paria fuere αἰ sit Carthaginensis Episcopi, & Alexandrini, ut id

observat Justellus ad eum Can. 3 3. Cur igitur bieandem potestatem invidet Anonymus R, Lmano Pontifici, quem Patriarcham saltemis lis totius Occidentis ipsi schisinatici agnoscunt, lide fatentur; qui necesse habet omnes ecclesias tis ulcire , ut quos velit, &unde velit Cle- ῆricos ad sacerdotia destinet ' Cur incorrigibi- alis, & gladio coercendus ab eo dicitur, si jure hillo utatur , quo semper alii Primates , 5 PM . itriarchae usi sunt Postremb non faciunt ad ec- lclesiasticam id temporis disciplinam obsoletae

illae consuetudines, re leges , quibus una cum ordinibus beneficia conferebantur . Nun

quid enisa delendam Tridentini decreta de

32쪽

ordinibus sine beneficii, sed setius patrimonii

titulo interdum conserendis Quam desper ta igitur est causa Anonymi, quae non potest consistere, nisi revocentur obliterati mores , immo quae ex ipsis antiquis moribus convellitur , & profligatur t i 8 Nequa vero linea sit sine mendo, Anastasium, ait, non alii obnoxium crimini fuisse, quam quod procul ageret a sua Ecclesia. Non ignorant tamen, qui illius temporis monumenta versarunt, quantis ille sceleribus sese polluisset, quantaque ambitione fureret, quave potissimum de causa Leo curasset Romam illum revocare, Caesaream aulam ambientem , ac sellicitantem, quo sibi ad Pontificatum sterneret viam ; quibus deinde stimulis actus schisma conflavit contra Benedictum III. Inter acta ejusdem Synodi Romanae legitur sententia Adriani II. qua iterum Anastasius damnatur, ejusque immania flagitia memorantur . Binius in notis ad idem Concilium narrat, qua de causa revocatus ille in Urbem fuerit a Leone, cui contumaciter parere detrectans , Synodalem sententiam sustinuit. Non aberat ille modo a propria Ecclesia, sed velut anguis , inquit Leo, per alienas parochias discurrebat, vitiorum suorum caligine perdi

tus .

In Concit. Romanoann.833. sub Leone IV. Hsitiis fuit Α- nastasiusCardinalis, cuIus totum scelus fuit, quod Iam quun-quennium moratus esset Aquilerae. Diuitiam by Corale

33쪽

Tridentinuin quoque edixit, ut unus

natione Clericus certae Ecclesiae assigere

tur; suod sanctum

consilium calamitate

rum frustra suit; V na quadam assixi nis caeren onia dumtaxat stiperstite.

is) Deflet corruptam nostrorum tem porum conditionem AnOnymus , quod, cum vehementer curasset Tridentinum Clericos certae Ecclesiae addicere, vix supersit Vana quaedam caeremonia ex sacrosancto. Concilii decreto , cum vetus disciplina longe severior ea de re fuerit. Ut autem severa fuerit vetus Ecclesia, in multis certe vincimus ea tempora quoad vagos Clericos . Nam non solum alienos Clericos, sed etiam laicos; neque modo transmarinos, aut ex alia Provincia , ut e X Gregorio lib. 2. ep. 23. sed ex

alia quavis Dioecesi, etiam proxima , sine literis commendatitiis , aut dimis riis Epistopi sui, nefas est ordinare , poena proposita per Tridentinumff23. 8. Ordinantibus , &Ordinatis, ut hi a susceptis , illi a conserendis ordinibus . per annum suspensi sint. Praeterea peregrinis, non solum suscipiendis ordinibus, sed re quoque divina facienda interdictum est decreto ejusdem Tridentini Celibrat.

Fallitur etiam Anonymus, cum scribit, legem Tridentini de Clericis ecclesiae affigendis , in vanam quandam caeremoniam evasisse. Si quidem per aflixionem illamClericus adscribitur, tanguam servus adscriptitius, manscipatur servitio Eccusiae , pro cmus utilitate ordib

34쪽

ordinatus est , inquit pagnanus in cap. Admo

net . De renunciat. Unde Actim deserere non

potest inconsulto Episcopo; num. 37. QiΡ fl

deseruerit ,sacrorum exercitium es ei interdi

cendum ; num. II.

16M Paucis illis horis dandum est, quod . -

. . . , Iri Sub line quarti lectili

prima exempla ab Diae Ordanationis, hoc eli, Paulinus, &Hiero- sine titulo , cardine, referat ad Hierony- Imus abλlute O mum, dc Paulinum quarto saeculo eXeunte λ rum exemplum nul-

cum longe ante Origenes ita fuerit ordinatus iam intulit mutatio- presbyter ab EpiscopisTheoclisto Caesariensi, stea vero illa mutata& Alexandro Hierosolymitano , medio seculo est propterea ser- tertio. Sub Con1tantio Augusto SoZomenus prohibitum mit, ne lib. G. cap. 26. recenset Monachos, qui creata beneficia darenturbantur Epycopi , non urbis alicujus. sed boiss- VIII. Synodi iupraris causa. Ipse Augustinus narrat, voluisse ta τηςix3x0 Ambrosium presbyteratum sibi conserre , ita ut Ecclesiae suae minime affigeretur. Itaque is jam hic morbus latissime manaverat, cui remedium obtulit Synodus Chalcedonensis Can. 6. cujus vestigiis inhaerere professa est Synodus Tridentina cap. I C. Miror proinde latuisse Anonymo rem adeo notam, a Tridentino expressam,& quaesivisse remedium contra ab lutas ordinationes a Caia. I 3. VIII. Synodi , ultra medium saeculum nonum 3 cujus verba quid huc conferant, judicent, qui oculos in fronte habent. E et Quan-

35쪽

Mens, & consilium Tridentini eam mille

Canonum sente tiam confirmavit , Licet enim S. Synodus hoc non decreverit , tamen non latet , id fuisse in ea decernendum , limstantibus Gallis: &sertas e nihil aliud

obstitit, quam terribile illud Proponentibus Legatis , quo alia multa praeclara decreta impedita

fuerunt.

et i Quanquam fatetur AnonymuS,nul- ίχlum decretum editum fuisse a Tridentino, de fisexteris excludendis a beneficiis , licet pleri- que in eam legem studiose incumberent, & n Gallicani Patres pro se acriter rem urgerent; lii non tamen despondet ille animum , sed haec , inquit , mille canonum sententia, a dimente saltem ipsaSacriConcilii confirmata est. ii At superi vestram fidem l urgent Galli, ii nec promovent; plerique instant, nec tamen ili legem illam Concilio probant; magnis studiis, et multorumque sententiis res decernenda jacta- ttitur, tamen a Concilio rejicitur. Quae fuit igi- tur Concilii mens Anne ut id decerneret, Ii quod rejecit At fortasse, inquit, in causa , 2 fuit terribile illiud, Proponentibus Legatis, quo hi pleraque saluberrima decreta interclusa sunt in sacrosancto illo Patrum conventu : Sed quo tilauctore , quo teste ; quibus argumentis , haec

Legatis Apostolicis dica scribitur, dc invidia i conflatur Fortasse, inquit. O quam praeclarς

lQuam immerito autem carpat Anonymus lformulam, Proponentibus Legatis,lacere poter irit ex Pallavicino lib. 8 .c. 7.Quod si caetera de- l

36쪽

creta,Proponetibus Legatis intercepta,ejusdem generis erant, ac lex Anonymi, nae illi operam Ecclesiae fidelem, atque utilem navarunt in , omnes partes. Nec immerito terribilis sermula illa dicetur novarum rerum studiosis. ΣΣ Non defuisse tamen Ecclesiae sitae

. in , a . . Divino certe .consi-

Dei providentiam, lubdat Anonymus; nam lio factum est , ut ea Tridentinum edixit, quae si minus expresie spςctarent ple- alienigenas a bene c11S arcerent, certe ad eam tini. Nam decretum disciplinam maxime spectarent. Rusinodi est,ibinne: cu , aut

inquit,lex illa,ut Episcopi beneticia iuge UICe- Seminario umenda,

cesis, vel fructuum portiones Seminario ad' sit, bile iiiiii

scribant, etiamsi a Cardinalibus possideantur. ostendit, mentem Tum altera, ut Clericis in Seminario educatis, dc institutis beneficium aliquod conseratur. Ecclesiarinia, tibi si-

Qgid hic vidit Anonymus t Quid hinc aliud

ciscitur,quam quod indigenae non sint ab om- dantur , non veronibus beneficiis excludendi Quis hoc inficiatus cst unquam Quod beneficiorum fructibus pus alumnos sui Se- Ecclesiae laborantis inopia relevetur Cur id praestare non possit alienigena Nunquid enim nullus est indigena, qui familiae suae commodis, plusquam Ecclesiae necessitatibus studet An vero Omnes alienigenae canones , Evangelium, religionem furarunt At legimus i Evangelio, unum alienigenam praemultis indigenis suisse accepti beneficii memorem , M 'laudem Deo dedisse . Cur autem spectavit

37쪽

Quanqua gravim lex sit admittendi digniores ad beneficia, tamen optimae notae Theologi cu S. Th ma, indigenam minus dignum praeferunt extero digniori, quia ille, qui degrentio Ecclasia assumitur, ut in pluribus onsuevit esse utilior,

quantum ad bonum commune, quia magis diligit Ecclesiam, in qua est nutritus . Et propter hoc etiam mἄ- datur Dcvter. I 7. onpc treis alterius gentis hominem facere Regem, qui non sis frater tuus. Quodlib. . quast. 8. art. . ad Φ. Necesse est igitur, ut haec lex sit divina, &naturalis. FIuic autem argumento,quid reponi possit, igno

Concilium ad exteros excludendos; cum portiones fructuum illis detrahendas, Seminario addixit Nonne etiam mensae episcopali, Meapitulari, & cunctis indigenarum beneficiis, portio detrahitur, quae Seminario erigendo, conservandoque tribuatur l et 3 Quid autem illi argumento reponamus, quod palmare, & invictum praedicat Anonymus , quo conatur ostendere, praeceptum de excludendis alienigenis 3 non a sacris dumtaxat Canonibus, & divinis legibus traditum , sed ab ipsa natura expressum Enim- vel o lege omnium gravissima , inquit, ad sacerdotia postulantur digniores ; sed lex de admittendis indigenis hos minus dignos praefert exteris dignoribus, ut docet S. Thomas ue lex igitur , qua indignae sunt admittendi, legem illam gravissimam vincit; illam autem Vincere non potest, nisi lex divina naturalis 3 ergo divino naturali jure beneficia indigenis tribuenda sunt. Sed vindicandi a calumnia sunt cum suo magistro Theologi. Nemo ignorat dignitatem , aut absolute, aut relative spectari; taminus dignos absolute, sed relative digniores, praeferri in sacerdotii petitione, tam humano, quam divino, & naturali jure . Tunc enis

humana, & divina jura de eligendis dignori

u ul

38쪽

a t.

hbus, non vincuntur & cessant sed potissi mum vincunt, Ec vigent. Sunt siquidem di gniores, qui sunt Ecclesiae utiliores, de E quibus majora Ecclesiarum commoda existunt. At nonne locus abAnonymo descriptus,quem tribuit S.Thomae loc. cit. Clericum assumit de fremio Ecclesiae, quia ut plurimum consuevit esse utilior , quantum ad bonum commune Igitur quando unquam S. Thomas originem dignitati antetulit aut quae unquam pugna inter se humana , divina, naturalia jura , commisit Audiendus est ipse S. Docto 2.2. quaest. σ3.art. a. Considerare oportet, quod dignitas alicujus personae potes attendi dupliciter ; uno modo simpliciter, in secundum se; in m majoris dignitatis est ille , qui magis abundat in spiritualibus gratiae donis; alio modo per

comparationem ad bonum commune. Contingit

enim quandoque , quod ille , qui est minus sanctus ,'minus sciens, potes magis conferre ad bonum commune propter potentiam, tel industriam scularem, vel propter aliquid bujusmodi. Et quia dispensationes spiritualium principalius ordinantur ad utilitatem communem , secundum illud I. Corintb. I 2. Unicutique datur manifestatio spiritus ad utilitatem ;ideo quandoque absque acceptione personarum

in dispensatione spiritualium illi , qui sunt

39쪽

simpliciter minus boni , melioribus praeferum itur. Lex igitur de admittendis, indigenis,' i quatenuS sint utiliores , est eadem, ac lex de iadmittendis dignoribus; quae proinde praeci- tpit etiam, admittendos exteros, si futuri sint i utiliores. Non igitur per se origo, sed com- imoda Eccissarum spectanda sunt, ut ex Mam stino V. epist. eis. Caeterum S. Doctor hac ea- dem ratione disputat de praeserendis consan- iguineis Episcopi aeque dignis extraneis, quis lsaltem magis in hoc praeminet, quod de ipsis

magis considerepotest , ut unanimiter secum tnegotia Ecclesiae tractent cit. art. 2. Neque , Itamen tribuet Monymus S.Thomae, universZ ipraeferendos esse consanguineos . iVerum, ut ne tantopere argumento illo itriumphet Anonymus ἱ recenseat, amabo, pomnium Ecclesiarum fastos, ordinemque ab iipsis Apostolis repetat, profecto in unaquaque si inveniet, gravissimam hanc divinam , & na- ituralem legem passim fuisse violatam . Nam snec Apostoli ipsi eorum, ubi nati sunt, loco- itum ordinati sunt Episcopi; nec cives tantum,ti indigenas constituerunt Episcopos in iis, quas iundaverunt, Ecclesiis. Marcus enim, Timotheus, Ignatius, Apollinaris, Maximinus , Dionysius exteri suis plebibus erant. Ita

M Methodius Consessor illustris, qui Patarensis

40쪽

sis te deinde Tyri Episc6pus fuit Ata Eustathius egregius desensor Nicaenae fidei, Sydae

in Pamphilia natus primum Beroeae in Syria, tum Antiochiae creatus Episcopus.Ita NaZian-2 1enus Zasimorum Episcopus, Constantinopo- litanam deinde sedem tenuit. Eandem. rexitiab Chrysostomus Presbyter Antiochenus, qui'. Constantinopolitanae Ecclesiae Diaconum o dinavit Cassianum Scytham. Paulinus patria Burdigalensis, Presbyter ordinatus a Lampio Barcinonensi, Nolanae Ecclesiae praefuit. A

R gustinus Tagastensis, factus est Presbyter, Episcopus Ecclesiae Hipponensis. Sed quis erit

finis, si omnes numerare velimus pietate, literis, & meritis in Ecclesiam claros, qui facem dotia assecuti sunt contra legem Anonymi a, Pastoribus sanctissimis, Ecclesiarum commo- in merita personarum cogitantibus ; iis praesertim seculis, in quibus canones , 9 jura maxime colebantur Non affirmabit, opinor, per hos conculcatam Apostolorum traditionem jura humana pariter, ac divina; neque eos violatae legis naturalis reos peraget; etiam si nulla saepe illos urgeret Ecclesiae necessitas At nunquid ignorantiam invincibilem juris illius' in eos cadere potuisse dicet, homo in Probabilistis agitandis acerrimus 'Duorum igitur alterum oportet, ut velaam