De quodam praetenso testamento sereniss. principis Philiberti à Sabaudia, ...

141쪽

fusis Ea riam telam di sitionem, qualiciisque ea, , risu: suerit, non solum inualidam suisse desectu I x . Gestati ex parte persenae disponentis, prout ostensum manet sed etiam ex parte rei

dispositae per illam . Quod quia praecipuus

huius Controuersis cardo ist, diligentius discutiendum 63. Praemonendo primo , quod in Regno Diau sis, d. Franciae celebris valde est Lex quaedam Sa , .m: --ος x , quae inonnullis propterea M. ι- lica, de per errorem Salica dicta creditur. ΑPharamundoprimo Francorum Rege et,ut ali voluntl, a Pipino edita: alij vero non ab aliquo particulari Principe lata, sed comoni cohisensu a Gallorum gente, in vim legis scriptae existimatur . Sed his praetermissis pro histori , ad rem praesentemselum ψ ctat , quod Lexim,a quocunque , vel quomodolibet primo caepta sit, in Gallijs rece. ptissima est Mita prouidet circa filios Ren, Wρον mortuo, filius primogenitusolus in Regno succedat, de iiij fratribus nulla debeatur legitima. Quia ramen ini, quum

142쪽

Dubium tertium. Os

quum videtur, ut sine alimentis remaneant, ut dicitur, fame pereant cautum est lego, vel consuetud me a temporibus Iani, Maroli sili Regum instituta , ut Choppinus modo referendus inquit, ut aliqua bona ipsis assignentur ad congruam ipsorum sustentatiouem. Huiusmodi autem bonorum portio naη-gium appellat una alijs Panagium , quasi a Pane, quia pro pane, alimentis nempe nomine panis notatis, quia ipse panis praecipuuii hominis alimentum est, & aliorum veluti fundamentum conceditur. De quo Andreas Capanus is Tri

d iaι de vita, s militia, quies prima,

num. LI. 4 etiam, quod huiusmodi Ap- pann agi consuetudo extat apud Brittones, Coenomanos, Andegauenses, Bituriges,&alios Francos . Et lateaenatus Choppinus inter alios Francos Scriptorcs de Doman.

Francie lib. secundo titulo tertio, numeroseptineto, ubi satis apposite explicans natura Appanna gij, quod ipse Pan iuna

vocata

143쪽

vocat,iuxta receptissimum lini uin tempo. rum usum, ait Poctremas iam remi r

bus tu congruitia Iam ω Carao Mo

gibus in him, Ianus enim pater,

dium ζω Ioanni Bitor um , Arue norum Ou dei titulos; Uiem creatis Millis Salus eo, ut admaiores tan--- MIeros Resium munus transmiseteretur Panagi etiam a senatione im teriacta, permulti que excepti vimmin tectatis notis , quas Reges minime abse abdicatum voluerunt. Quia ergo

usus iste inter Galliae Principes inolevit inserenissimus Carolus Emmanuel Sabaudit Dux de Pedemontis Princeps Irinciae M. gno finitimus erat voluit etiam , iuxta illam

144쪽

Dubium tertium rar

um consuetudinem secun mutis de alia mentis prouidere, ac proinde Principi Phi-uben cocessit in Apponagirum tua Prulaeipativi Onellia tum quasvinea ueri mille ducatorum redditus annuos in Regno Neapolitano , quae erant ex bonis dotalibus Serenitimae uae uxoris iuxta dic in superioribus Praemonendo etiam secundo id , quod εν. omni iure cautum est,neminem testari pos η'

re mimina, Ut quae nolint tum videbet. cum nullus possit donare , quod non ha-

domin L Nemo illus de regulis iuris;

ubi Doctores. Imo quod nemo plus iuris in alium tranatare potest, quam in se habeat, uescunda, C. de foeni , Rota

decis σσσ num primo, par secunda

recentior Stante praesertim iuramento dς non contraueniendo Rot ibidem Ex his autem irrefragabiliter serme se quitur de huiusnodi redditibus de melis Princi-

145쪽

i Appa anagium

renei patu inalia ratio m hi non proposita 'a Σὸui pro discussione in nullatenus potuisse Princi-bμ ρος ρ'ii' petii praefatum disponere in suo qualicunque elogi , seu testamento Etenim Ap pannagii natura haec est, ut , ..... c omnino inalienabiles, seu intransmissi est imitena biles; nec possit transire ad eateros , nisi

'' silum ad filio, mastulos, ex beneplacito

illius, qui appannagium instituit; 'uod finiatur in reseluatur per mortem App-nagiarii, ac deuoluatur ad illius Instituto. rem . Ex hoc enim per euidentem conse. quentiam elicitur, quod, mortuo Principe Philiberto sine filiis masculis , nann 'gium illi a patre concessum , finitum, re-1olutum fuerit, ad Patrem institutore deuolutum ac peria de minime de illo testari potuisse sine Patris licentia , quae non, adsuit. Hanc vero esse Appannagii naturam firmant Doctores, e speciatim Gulielm de Monsere. Doctor Catalanus, de

146쪽

Dubium tertium. 1aμ

tom s.' actatuum . Ioannes Licterer

Deinde quia inponetium idem quod a. alimenta, prout ex ethymologia nominis, IarquV dixi, sonat, apud Franc enas a quibus Serenissimus Dux Sabaudis id mutuauit,ac ex Aucioribus relatis elisitiin quibus etiam adhaerere

147쪽

maxime adrea Capanu Tractatu

igitur alimenti cum vita finiuntur, o ixcis. 3. nuum .han .recentiori rem terrio,

148쪽

Dubi um tertium. 1 3 Iunio, e Cum hi T. Modus, de trauis

ses manifeste deducitur non potuisse per quodcunque testamentum factum a Principe transmitti ad haerede . Petrus de Gregon in Tractat vi vis N mi t. qua'. secunda , num p. ex Matthaeo de Afilicto. Vnde conchidi num.decimo, quod in alimentis succedit proprietarius, i Dominus,ss deis rudi Hic autem erat Pater Principis Philiberti Serenis . Dux Sabaudiae tempore mortis Principis superstes. Accedit, quod Appan nagium non succedit loco legitimi, prout ex Gulielmo, HAννani, a Ripa relatis haberi potest est res certata, Tuta; in Regnis, magni Principatibus, prout ex eap. hcet de voto hauriunt plures Doctores :& quia alias exponerentur periculo totalis euersionis . Et in specie voluit Mer-linus in Tradia de leolim, ibinecundo titulo primo quaeritio 3 a num quinto. Maxime Renatus is secundo , titulo M a numine.

149쪽

rsa Appannagium

num secumis, dicem, quod Legitimae

loeus non est in Regio dominatu inter liberos ex Baldo, &alijs . Cum igitur Status Ducalis Sabaudiae inter Dominatus Regios numeretur, nec aduersari id negabunt, Appan nagium hoc non potuit instar legi. imae adhaeredes transnitti, sed instar albmentorum , ut dictum est, vel sceudi, seu Vsusfructus, ad principalem dominum ramuerti. Alia η - ra . iis. Amplius quia Appannagium idem est. est id quod quod euaum, ei, ne de vocabulis, pr. er aliquam disserentiam, quae inter illata est, contendatur, qu si sudum, prout Holmana: -tiq. iure Regni Gali lib. a. ἀσμ Renatide Doman.Franc.lib. auri a tuentur . eada autem alienari non posse eitra Domini direm consensim tritu est rinter Feu distas scriptores Speciatim in-- alios, Loin num in cap. r. de succes Duorum . Manticam de coniecturis vis

molunt.

150쪽

Dubium tertium s

cundo Maxime per testamentum,cum prς- iudicio Domini directi, cui aperitur. Iulius

Clarus, si Hud m, uis scium. primo, apud Longobardos cum qui, diis sentire debebat huiu Appannagi pii. mus Author, princeps videlicet Pede monatanus cum in studi consucrudo patriet, ubi sita sint,inspicienda sit . Idem Renatus lib. secundo, - - num decimo post Beli merum, Malios . Ex generaliter apud mes, quia seudum concessum pro &lm redibus masculis , nec transit ad steminas, nec extraneos. Rota prima par recent. decisi IF num. Nec potest alienari, nec pignorari Bareolus in L cui ha barnum. 3 sp de Ma 3. Feudatarius enim non ciuiliter, sed tantummodo naturaliter

possidet