장음표시 사용
211쪽
nes argeteis cotexta virgis incolebat, seauissimis alebae
eibis,st caeteris auibus occidetat ibus,qnel forma,nec i in exprimedishuanis vocib'eratiferiores,n5c5rigebat.Tue Turtur ieade cauea c5clusus,hociqi,nullae admiratione dignum. Nulli. n. in patria meritus honor exhiberi solet.
De Aqla I pulchritudine se caeteris auib'pse tete. VII. Aquila se in pulchritudine caeteris auibus praeserebar,cun ctis hoc verum esse Hrmatibus. Pavo autem Iecum dicebat.Non pennae te formosam,sed rostrum & ungues eruiunt,quorum timore nulla ex nobis audet tecum de forumositate certare. Fabula indicat a multis res potentiorum, non tam veritate,q timore laudari.
De Testudine ab Aquila in altum sublata. VIII. Testudo aegre feres se I locis humidis, & couallibus assidue
comorari, A quilam rogauit,qua audierat ita alte volare, ut maximos terra' tractus posset loge, & late despicere, ut se in altu tolleret,in ipsa quot monte, , & vallesicampos, re aequor eode ipis mometo posset intueri. Quod quu Aqla prompte secisset,eam ex alto demist,unde cadens humi illisa,& confracta est. Fabula monet,ne quis se altius extoblere velit,u eius conditio,aut natura patiatur.
De Cane aduersus Lupum Asino non opitulante,qa sibi panem non dederat, IX. Canis molossus no mo ad Lupos,sed et ad Ursos expugna dos validus,cu Asino,qsaccii panibus plenu ferebar,logia iter fuerat ingressus. Inter eundu aut oborta fame, A sin uspratu m offendens,large ventrem vi retibus herbis imple/uit,Canis aut Asinu rogabat, ut aliqua tutum panis s bi daresine periret inedia At ille non solu panem no dabat, sed
212쪽
cane irrides illi vilicu herbas pasceret,cosulebat. Interim Iupu adueniete A sinus cospicatus, Cane rogabat, ut sibieet auxilio. Cui Canis.Tu mihisqt c5suluisti,ut aduersus fame herbas pascere. o quoi tibi consulo, ut aduersus Lupii te ferratis calcibus tuearis.Haec quo dixisset abies ingratu comite,& raptoris sui mox cibu futuyt i pugna deseruit. Fabula indicat,qui indigetibus expetita no pstat au/xilia,ab aliis quoq; necessitatis tepore solere destitui. 1 De Paupe fiete ruina domviri thesauru inuenit. X. Vir quidam pauper nihil hebat praeter domu ruina minan tem,tibicinibusq; sussultam,quam ab agro rediens quom
ruentem offendisset,nec haberet,unde eam resceret,vehe meter angebat ,magnoi heiulatu,&clamore cucta cople, bat . Inter lamentandum autem cernit urnulam aeneam,
uae multos iam annos in pariete obstrusa latuerat,iter ruera & saxa iacetem,quam quu substulisset,apertamq; au reis plenam inuenisset,heiulatu & clamore compressis,vehementi gaudio affectus est. Fabula indicat,saepenumero id nobis utile esse,quod damnosum putabamus. De Uulpe orate forame dom'mo dilatari,mocotrahi. XI. Vulpes igressura domu Rustici,ubi gallinas audierat,sora me p quod traseudu erat,dilatari cupiebat.Sed rursus quis rapta gallina feres ide fugeret,& latratu canis audiret deos precaban ut cani forame eet angustu,ne inde posset exire. Fabula idicat,mortales pro commodis se is vota mutare. De Olea tarde,&Cucurbita cito crescentibus. XII. Olea admirabat Cucurbitam iuxta se natam breui tantum crevisse,ut se esset longe altior,q annos q plurimos in eodefuerat loco. Sed quo ad uetante hieme Cucurbita exaruib
213쪽
lit,minime inquit olea, esto erescehtibus est undendum,'
quibus tam citus est paratus iteritus.Fabula indicat,nimbum festinata non esse diuturna. 1 De Pecunia potius ad malos,quam ad bonos accedenti te. O p i XIII. Pecunia interrogata a Virtute cur potius ad malos,quam ad bonos accederet . Quia boni inquit mentiri,peierare,vsu ram facere,& alios spoliare te magistra no didicerunt. Hae enim res ad sese me trahere solent Tunc Uirtus,malo inqt
diseipuli mei in paupertate degant,qua sese his vitiis cota
minent. Utrist enim cito moriendum est.Boni in terr rum orbe gloriam relinquentes sempiternam, ad caelestia regna subvolabunt. Mali autem merita notati infamia re lictis opibus suis ad tartara ima descendet. Fabula monet, duxitias turpiter non congregandas,quae amatoribus suis hic infamiam,post morte aut sint daturae tormentum.
De Bubone dicente Aquilae filios suos caeteraruauiu filiis esse formosiores. XIIlI.
Aquila in cocilio auiu dixerat,caetera N auium filios,qui magis formosieent in aulicos eligere. Et quia certatim quae suos offerret. Bubo Regina inat nostra,meos accipe, qui Icaeteros pulchritudine luperant.qua forma inqt Aqla sue filii tui: Qua ego sum Bubo rndit. Tuccsictat aues sunt vehemeti cachinno comotae. Fabula idicat nemine natu adeo deforme,qui paretibus luis non videat esse formosus.
De Vulpem puteu delapsa, quae Lupum rogabar, ut inde eam subduceret. 'i LG XV Dulpes in puteu delapsa,& ia j a se bmergeda,rogabat Lupum putei margine existete videmisso fune illic ea educeret.
214쪽
cui Lupus quoi t istuc decidisti:No est nite ait Ipes istud narradi ips.Quia me hiuc subdu xeris, tibi ordine cucta narrabo. Fabula indicat,quo periclitatibus celeri auxillio opus estsuperuacuis vribis ips non esse terendum.. De rite,quae Murem,& caseum comedit. XVI. Iur quidam magnum ac pulcherrimu in capsa caseum ha/ bebat,quem Musculus edebat. Ex consilio ergo amici Felem illuc claust,quae occiso Mure totum caseum comedita Fabula indicat,eos non adhibendos custodes,qui non minus il hostes nobia nocere possunt. UPHilii I . ad x laiuo Leonis couiuio,n5 oibus a talibus grato. XVII. Leo epulu opipare apparatet caeteris brutis a talibus exhibebat,in quo gallinae,turdi,& hmolauiu,carnes partim assae, partim elixa: erant. Hoc cani,seli,& caeteris aralibus carni uoris gratu admodu erat. Caetera at quaecun herbis,hor o vescunt limoi conuiuiu ut inspidii danabat.fabula indicat, qdissicile si variae vulgi voluntati satisfacere. De Viro de morte patris pisciculos sciscitate. XVIII. Vir qdam doctus ad couiuium cuiusda Principis accitus,&in v tu no loco discubere ius iis,quum caeteris couiuis ma gni pisces,sibi aut minutuli apponerens,nultu edebat. Sed lingulos ori prius,de inde aurib'admoues,taq aliqd ab eis scitaturus in patinis itegros,& illaesos reponebataterroga tus a magistro conuiuii cur hoc faceret,naeus inquit pater ante hoc bientu his in regionibus naufragio periit.nec qdde eius cadauerelictu sit,postea scire potui. Scitabar ergo ab his pisciculis,an ali ad de eo sciret. Ueria hi eo ipe nodust natos fuisse indet Quare maiores interrogadi eent. Pri'
ceps audit' tam lepido dicto,ipsi quoi maiores iussit era
215쪽
hiberi, semps eum postea inter pcipuos couiuas habuit. F abula indicat,apud literaru inopes doctis viris non ta doctrinam,q facetias,& vibana dicta prodesse. De Cane pluviam timente, quia feruenti aqua suerat excoctus. XIX. Canis quidam quoties pluebat domo egredi non audebat. Interrogatus ab alio cane cur hoc faceret. ia squit quodam seruenti aqua excoctus sum . Fabula indicat , grauia mala expertis leuissima quaeq; timori esse. De Viro,q vicino couitiante vesica cocutiebat. XX. Vir quidam prudens mitis, ac traquilli ingenii habebat vicinum maledicum,iurgioru amantem,qui eum quotidie couitiis,& maledictis ad iram prouocabat.Vt igitur illius petulantiam,& 13cacitatem retunderet, quoties eum conui
tiantem audiebat,nil respondebat.Sed vescam vento plonam,in qua fabas concluserat,concutiebaticuius sonitu ibium erubescere,& a conuitiis desistere compellebat. Fabu/la indicat,maledictis,& stultis viris minime respondendu, ne eis similes iudicemur.
De Asno,qui porco inuidebati XXI. I sinus porco,qui sub eodem erat dno,plurimum iuidebat,
qd ois laboris exps,variis nutriret cibis, indies 3 pinguiorneret,ipse autem plurimum laboris sustinens duris paleis aleretur. Vnde macilentus effectus vix ingredi posset.Sed
ubi vidit contubernalem suum ad lanienam trahi ut occi sus hosum esset cibus,aliquantulum recreatus. At at inqr,
hinc illa in nutriendo porco hominum diligentia. O qua melius est Asinum esse,quam porcum. Fabula indicat, iis quos felices putamus,minime inuidendum, quum illa ad
216쪽
umbrata selicitas saepe multis sit eausa miseriis., De Muliere ob turdos verberata. XXII Vir quidam iracundus emens merulas dederat uxori coqn das dicens. Coque hos turdos,cui uxor Merulae sunt non
turdi . Quom autem maritus contenderet esse turdos, nec uxorem post et inducere,ut turdos esse assentiretur, pluri mis ea verberib'affecit. E xacto aut anno,quo dies certaminis illuxisset.Mulier verbeyt memor, haec est inqt illa dies, qua me superiori anno ob illas maledictas merulas ta male tractasti.Adhuc inquit Vir negare audes illos fuisse tu r dos & quom rursus Mulier Viro non cederet, iterum Uapulauit,sici quotanis eadem die redeunte vapulabat. Fabula indica stultum esse aduersus potentiores se ob minimam rem velle contendere.
De viro,qui experiri voluit mentem uxoris. XXIII. Vir quida callidus expiri cupiens animu xoris, quae saepe numero dicere solebat,adeo viri amorem sibi infixum,qd si optio daretur, mariti vitam sua morte redimeret, super nudos utrius* pedes stupam igne succensem decidere permisit.Tunc Mulier dolore affecta, ori si oblita mariti a suis rantum pedibus ardentem stupam excussit.Fabula viros admonet,ne mulieribus fidem adhibeant,quom maritos magis q se ipsas amare testantur. De Opilioneia inter canes Lupu aluerat. XXIIII. Opilio reperiens Catulum lupi domu tulit,eul inter canes
ouiu custodes aluit,q ubi adoleuit,oues occidere, canesqν ut una secu comederet edocere. Quod Opilio aiaduertes Lupii qde occidit,canes in ut ab ciuiu caede teperaret, non
poterat prohibere.Tuc Pastor secum, Merito plector, ut
217쪽
qui lupu canibus immiscui, qui eos oves occidere docuit. rabula id icat,bono' mores malosv cosuetudine corrupi. De Filio Hortulatii puncto ab Urtica. XXV. JFulius Olitoris puctus ab v rtica, quae paternis in hortis creuerat,conqueitus est Patri,quod herba domestica ne heri quidem tui filio pepercisset.Cui Pater,Fili inquit,huic in natum est omnibus eandem esse.F abula indicat, viye natuaa malignum ne a domesticoru quide iniuriis abstinere.
De Gallo Vulpina pellem fligientem. XXVI.
Gallus a Vulpe captus magna difficultate illius manus euaserat. Hic paulopost visa vulpis pelle vehemeter territus fugiebat,q cu a caeteris irrideret auib', qd inani timore corcuteret. Stanter Vulpis ungues,ut ego inat, fuissetis,peda vestigia,nedum pelle illius timeretis. Fabula indicat,e magnis periculis elapsos,quael minima formidare solere. De Pastore grege suu aduersus Lupu hortate. XXVII. Pastor,qui magnu caprape ouiui grege hebat,videns grege suu quotidie Lupi escam fieri,ac minui,oues 8c capras cogregans longa eas oratione hortatus est ne vellent Lupuformidare, quom essent numero plures,dc cornibus,qbus Lupus careret,in sup armatae. Sed vellet unanimiter,& au xilio mutuo sese ab illius impetu,& furore defendere,promittens se quoq; eis no defutura. Illae hac oratioe animatae .pmittui, iuranti se nequaq Lupo cessuras.Quu aut paulopost Lupus aduetare nutiaret,ianto timore affectae sui, ut nullis Pastoris verbis possent a fuga cohiberi. Tuc Pa stor secu ipossibile e insit mutari posse natura. Fabula indi Iat,hOIeSna ignavos,ac meticulosos ii solu cospectu ed thostili fama terreri:nullat ducis oratoe ad virtute accediq
218쪽
e De Apro Asnu ad certameyuocanter XXVIII.
per Asinum ad certamen prouocans, sperabat se victorem fore,quod longiores,acutiorest sibi, quam aduersario detes essent.Sed quom Asino propiquasser, ferratis pedibus percussus,cecidit semimortuus.Paulopost ad se reuersus. . Non istinc me laedi inquit credebam . Fabula indicat,vi . rum prudentem omnia explorare debere, unde ab aduer . Iario possit offendi. De Uiro,qui ori se ouu peperisse dixerat. XXIX. Vir quida experiri voles,an Uxor comissa tegeret. Uxor in quit magnum portet um,& silentio dignum mihi hae no .cte contigit cum illa.n.cubans hoc dicebat qE enarrare,si
a te no efferri arbitrarer.'yr no audeo,cta mulieres rima
plenas,& hac illae pssuetes audio. Cu i Vxor,nodu me per nosti mi Vir,q ex alia' ingeniis me iudicas.Potius mortε mihi paterer inferri, q aliquid cotra tuam volutatem esserram,idi iureiurando coepit affirmare.Tuc Maritus quasi verbis illius fide haberet,peperi inqthocouia Mormitu .n. pficisces ouu secum attulerat Sed caue si me ames, ne cui hoc dicasau te.n .nosti quanto dedecori mihi eet,si ex vi xo gallina factus dicerer. Mulieri tarde admodum nox discedere visa est. Vix ergo aurora rutilante,comatre conue niens narrat maritum duo oua peperisse. Illa vero alteri mulieri, compatrem suum,tria ova enixum ee.Quid mul
219쪽
Sacerdos gulae deditus decem Turdos pingues veru infixos
Puero tuo assandos dederat,dices oportere ab illo omnes
ad unum edi, si 1 cinere deiiceret. Quo paulopost rediis et
fuerat,n .ad qda negotia expedieda Psectus reperit Puerum heiulatem. Qui interrogatus cur fieret,rndit, qa non potuisset nisi noue comesse, quu in cinerem decidissent,robaret ,ne altu tuc ee cogeret, qrsi satis supi satis venter si Di turgidus eet.Sacerdos irritat' quu Pueri ametia,tu qa se coena priuatu cospiciebat,educto extra lime domus Pue ro ondit ei tres vias dicens,elige qua vis,hic pernoctaturus non es Fabula indicat, amentes seruos domi no habedos.
De Ficedula Turdu in fertiliore locu ducete. XXXI. F icedula per locum quendam desertum iter faciens reperit
Turdum labruscaevuis,& siluestrium arbo' bacis victitatem,apud quem hospitata,hortata est eum, ut relicto tam sterili,& delerio loco, secum pergeret. Se.n. ductura eum in regionem suauissimis uuis,ficis,& omni pomo' amoe nitate resertam .Quom autem Turdus illius consiliis obsecutus,in locum a ficedula praedictum perueisset, reperit cibos adhuc suauiores, q illa ymiserat. Sed quom videret non nullas aves visco iplicitas,alias laqueis captas,coptu res retib' irretitas,& mille isidias,ac dolos auibus tesos,vale Ficedulae dices antiqua in patria rediit,ubi usq; ad decrepita aetate absq; ullo insidiatiu metu vita tranqlle Ptraxit. Fabula indicat,loge melius ee tenui,& agresti victu qui te vivere qlautis, & opiparis epulis inter vitae discrimina. De Uiro auaro moriente. XXXII. Vir auarus moriens,quom tunc demum intelligeret, nihil
secum l aturum, vertit se ad amicos α Ppinquos,quos prae
220쪽
sentes cernebat dices Discite a me , qui omne vitae tempus struendis opibus incubui,ne nimium studeatis congregare diuitias.Ex tot enim terrete iugeribus,& tam prioris Mostibus,quas tanto sudore paraui,quinq; pedum fossam,&linteamen unum,quo mortuus tegar possidebo. Fabulat dicat milium,&miserum esse latam coacervadis opibus
opera impedere,q velimus nolimus breui sui relinqndat. De Grammatico docente A sinum. XXXIII. Grammaticus quidam gloriabatur adeo in arte sua se ex
celletem esse,ut si digna daretur merces,non modo pue ros,verum etiam asinos docere prosteretur . Princeps au diens hominis temeritatem interrogat eum, an si quin
quaginta ei daret aureos, intra decennium docere Asinu confideret. R espondit vir impudens non recusare se ab eo interimi, si hoc spatio temporis A sinus ille legere,& scribere nesciret. A mici hoc audietes admirabant increpabat hominem,qui non modo rem arduam atq; dissicilem, verum etiam impossibilem facere promisisset timebant , ne exacto hoc tempore a Principe occideret, quibus ille respondebat. Anteqhoc tempus elabat ,aut Asnus morietur,aut Princeps,aur ego. Fabula indicat,in periculo consstitutis moram saepe auxilio esse solere.
De Lupo,qui se religioni addixerat. XXXIIII. Lupus in senili deduehas,eum no amplius venari posset,sese religioni addixit,sumptot monachi habitu ,cibu hosti tim mendicabat. Reprehensus ab alio Lupo, qd uis in t
faciam dentes deciderunt,currere no valeo. Quare aliter
vivere posse diffido. Fabula declarat,multos holis religioni sese addicere,quia aliter vitam degere nequeunt.