장음표시 사용
191쪽
depreheso, & solitu auxisu imploranti , Daemon magnu calceop pertusopi fasce sup humeros hiis apparuit,dicens
Amice amplius tibi auxilio esse non possum, tot.n.locate liberando hactenus pagraui,ut hos oes calceos coiriue rim.Nulla mihi supest pecunia,qua alios valeam compa rare. Quare pereundu est tibi. Hate admonet fabulare existimemus nostra semper impunita sore peccata. De Auibus plures reges eligere volentibus. LIX. Aues consultabant de pluribus regibus eligendis,quu A q/la tantos volucrum greges sola regere non posset,secissent Q voto satis,nis Cornicis monitu a tali cosilio destitissent, quae quum causam rogaretur,cur non plures reges duce
rei eligendos,quia dissicilius inquit plures ,.q unus saccus impletur.Haec fabula docet,longe melius esse ab uno, qa multis Principibus gubernari. . De Muliere,q p viro se mori velle dicebat. LX. lissatronaqda admodu pudica, & Viri amatissima aegre ferebat Maritu aduersa valetudine detineri.Lametabat ,inge miscebat,& ut suu in Vipt amore testares orabat morte, ut si Maritum sibieet ereptura,se potius q illum vellet oc cidere. Inter haec verba mortem cernit horribili aspectu venientem,cuius timore perterrita ,& ia sui voti poenites. Non sum ego iquit qua petis.Iacet ibi in lecto quem occisura venisti.Haec fabula indicat, nemine esse adeo amatem amici,qui non malit sibi bene esse,q alteri. De Adulescente in funere matris canente. LXI. Vir quidam desunctam Uxore , quae ad sepulchria efferebat Iachrymis,& fletibus Psequebat . Filius vero eius canebat, qui quu a patre increpares,ut ames,& insanus , qui in ma
192쪽
, tris lanere cataret, quu una secu moestus esse,& stere deboret. inqt Pater mi,si sacerdotes,ut canerent conduxisti,curi mihi irasceris gratis cocineti Cui pater. No tuu inqt,&sacerdotu e ideosta. Fabula Idicat,no osa ossiusee decora.
De Viro gelotypo,q uxore dederat custodieu.L XII. Vir gelotypus, uxore qua payr pudice vivere compererat, cuidam amico cui plurimu fidebat,dederat custodi edam, ingentem pollicitus pecuniam si ea ita diligenter obseruaret,ut nullo modo coniugalem violaret copulam. At ille, ubi aliquot dies expertus,custodiam hanc nimis dissicith& ingenium suum uersutia mulieris vinci comperisset,ad maritum accedes dixit,se amplius nolle hanc tam dura gerere prouinciam, quandoquidem ne Argus quidem, qui totus oculeus fuit, Mulierem inuitam posset custodire. Addidit praeterea si necesse sit,malle se anno integro saccuplenum pulicibus quotidie i pratum deferre,solutos saeco eos inter herbas pascere,vespereq; facto ad unum omunes domum reducere,ci una die impudicam mulierem seruare.Haec fabula indicat,nullos custodes esse ita diliges res,qui impudicas mulieres valeant custodire. De Viro Clysteria recusante. LXIII. Vir quida natione germanus diues admodu aegrotabat, adque curandum pi ures accesserat medici ad mel.n. cateruatim conuolant muscae qui inter caetera dicebant opus esse clysteribus,si vellet conualescere.qd quum Vir huiusmo/di insuetus medicinae audiret, furore percitus medicos domo elici iubet dicens,eos ee insanos,q quu caput sibi dole resipodici vellent mederi.Haec fabula inuit,omnia et Ialu raria insuetis,& inexpertis, spera,& obfutura videri.
193쪽
De Asino aegrotante,& Lupis visitatibus. L XIIII
Asnas aegrotabat,famat exierat,eu cito morituR. ad eu igitur visendu quu L upi, Canest venissent, petereti a filio, quo pater eius se heret. Ille per hostiirimulatndit. Melius a velletis. Haec indicat fabula, a, multi fingunt moleste
ferre mortem alio3r,quos tamen cupiunt celeriter interire.
Qii Nuci, uno,& Mulieri ysunt verbera. LXV. 4ulier quaedam interrogabat Nucem secus viam natam,qa praetereunte populo saxis impetebatur. Quare esset ita amens,ut quo pluribus, maioribusq; verberibus caederet, eo plures, praestantiorest fructu sycrearet.Cui Iugus,esne inquit prouerbii immemor,ita dicentis:
Nux,Asinus, Mulierisimili sunt lege ligati. Haec tria nil recte faciunt i verbera cessent. Haec fabula innuit saepe homines propriis iaculis se solere
De Asino laborum finem no inueniente. LX UL Asinus hiberno tpe plurimu angebat , nimio assiceret sei gore,& duyt palearii haberet victu, Quare verna tempe riem,& teneras herbas optabat.Sed quum ver aduenisset, cogereturq; a domino, qui figulus erat, argillam s aream, &ligna ad fornacem,indeq; lateres,imbrices,tegulas ad diuersa loca deferre,pertaesus veris,in quo tot labores tolerabat, aestatem omnibus votis expetebat,ut Dominus messe - impeditus eum qescere pateret . Sed tuc quoq; quum messes in area, & inde domu triticu ferre copelleret ,nec quieti locus sibi esset,aut unu salte labo' fine fore sperabat. Sed ubi ne tuc quoq; malo terminu adesse cernebat,quia quotidie vinu, poma, ligna portada essent rursus hiemis niues,
194쪽
ti glacie esstagitabat,ut tunc salte aliqua sibi recies a tantis
laboribus concederet . Haec fabula indicat,nulla esse psen iis vitae tpa,quae non perpetuis sint subiecta laboribus. De Mure qui cum Fele amicitiam contrahere vole
Mures complures in cauo parietis commorantes,contepla bant Felem,quaei tabulato capite demita,&tristi vultu recumbebat.Tunc unus ex eis hocasal inquit, benignum admodum,& mite videtur. V ultu enim ipso sanctimoni am quadam praesert,volo ipsum alloqui, S cum eo id isto lubilem nectere amicitiam. Quae cum dixisset,& proprius accessisset,a Fele captus,& dilaceratus est. Tunc caeteri haec' videntes,secum dicebant.Non est profecto,non est vultui temere credendum .Haec fabula innuit,non ex vultu , sed
ex operibus homines iudicandos,cum lub ou illa pel le s. pe atroces lupi delitescant. De Asino,qui Hero ingrato seruiuerat. LXVIII. u sinus,qui viro cuida inprato multos annos inoffenso pei/de seruiuerat,semel ut fit dum sarcina pressus esset,& tale
brosa laederet via, sub onere ceciderat.Tuc Dominus implacabilis multis verberibus surgere copellebat,pigru aialec ignauum nuncupans. At ille miser inter verbera haec secum dicebat. Infelix ego,qingratum sortitus sum inru. Nam quavis ei multo ipe sine offensa seruiuerim,tame novult hoc unum delictum tot meis pristinis beneficiis compentare.Haec fabula,in eos conficta est,qui beneficioru sibi collatorum immemores, etiam minimam benefactoris sui in se offensam atroci poena prosequuntur
. De Lupo suadete Hystrici,ut tela deponeret. L XI X,
195쪽
Lupus esuriens in Hystricem intenderat alum,que in qa la
gittis undiq; munitus erat inuadere no audebat.Excogitata aut eu perdedi astutia,illi suadere coepit,ne pacis tpe imtelorum onus tergore portaret,qnquiaemne alii qdem sagittarii,nisi quit plii ips instaret,portaret. Cui Hystrix aduersus Lupum inqtsemp pliandi ips ee crededu est. Haec
fabula innuit,virum sapientem oportere aduersus inimi corumn hostium fraudes semper esse munitum.
De Mure liberante Miluum. LXX. Mus eospicatus Miluu laqueo Aucupis implicitu,misertus
est auis,quauis sibi inimicae,abros ν dete vinculis, evola di via ei fecit. Miluus tanti immemor bnficit,ubi se solutuvidit, Murem nil tale suspicantem corripies unguibus,de rostro Iacerauit. Fabula indica malignos viros huiusmo di gratias suis benefactoribus solere rependere.
De Cochlea petente ab Ioue, ut suam domum secumferre posset. LXXI. cauum Iupiter ab exordio mundi singulis aialibus mune
ra,quae petiissent elargiret,Cochlea ab eo petiit ut domu suam posset circuserre. Interrogata a Ioue.Quare tale ab eo munus exposceret,qd illi graue,&molestu futian erat. Malo inquit tam graue onus ppetuo serre,q quu mihi Ii buerit malum vicinum non posse mutate. Fabula indicar, malorum vicinitatem omni incommodo fugiendam. De Herinaceo Viperam hospite eiiciente. LXXILerinaceus hieme ad uetare psentiens,blade Viperam rogauit,ut in .ppria illius cauerna aduersus vim frigoris locum
sibi concederet,qd quit illa fecisset,Herinaceus huc illuc se prouoluens spin t acumine Vipera pugebat, & veheme
196쪽
ti dolore torquebat.Illa male secum actum videns, quan
do Herinaceus suscepit hospitio,bladis eum verbis,ut exiret orabat,quandoquide locus ambobus esset angustus. Cui Herinaceus exeat inquit,qui hic manere non potestiquare Uipera sentiens sibi locum ibi non esse,illi cessit hospitio. Fabula indicat,eos in consortia non admittendos, qui nos possunteiicere.
De Lepore sese Uulpi praeserente ob pedum velocita tem. LXXIII. Lepus sese dignum reputabat,qui Vulpi praeferret ,quonialonge illam pedu pernicitate superabat.Tune Vulpes. At
ego inquit ingenium sum sortita prestantius,quo saepius cu tu pernicitate tua canes eludo. Haec indicat fabula, coraporis velocitatem,& vires,ab ingenio longe superari.
De Sene ob impotentiam libidinem carnis relinuquente. LXXIIII. ir quidam sanetitate pditus singulari Senequeda admonebat, ut tande vitiu libidinis dimitteret, cui vehemeter insudarat. Cui Senex btemperabo inquit pater sancte sanctissmis, optimisi admonitionibus tuis.Nam usum Veneris admodum mihi obesse sentio,& virga amplius non arri gitur. Fabula indicat,multos no amore virtutis,& Dei,sed timore poenae, dc impotetia colaetis vitiis solere desistere.
De Agricola,& Poeta. LXX RAgricola qda ad Poetam accedes, ius agros eolebat, quit
eum inter libros solu ostendisset,interrogauit eu, quo paucto ita solus vivere posset.Cui ille,solus inquit latum esse coepi, postq te huc cotulisti Haec indicat fabula eruditos vuos,qui doctissimor virop turba cotinue stipantur, tue
197쪽
solos esse,qilom inter illiteratos homines fuerint.
De Lupo ovis pelle id uto,q grege deuorabat. LXXVI. Dapus ouis pelle indutus ouiu te imiscuit gregi, quotidie
aliquam ex eis occidebat.Quod quisi pastor animaduertisset,illu in altissima arbore suspendit. Interrogantibus aute .caeteris pastoribus cur Oue suspendisset.aiebat,pellis qui dem ut videtis est Ouis,opa aut erat Lupi.Haec indicat tibula,homines non ex habitu , sed ex operibus iudicados,qQ multi sub vestimetis oviu,lupina faciunt opera. De Patre Filiu ad virtutes frustra hortate. LXX VII. Pater quida Filium vitiis deditu multis hortabat verbis, videreti cta vitiose via, virtutibus tu igilaret, quae ei laude, dedecus erant paritur Cui Filius, frustra inqt Pater me ad haec facienda hortaris. Multos.n .pdicatores ut aiunt au diui,q loge te melius ad virtutum hortabant viam.Nun u in eope admonitionibus obsecutus sum. Fabula indicat, viros malignae naturae nulli' hortatu a vitiis velle desistet.
De Cae oves diat sui occidete,a quo suspesus e. L X XVIII. Pastor quidam Cani oves suas dederat custodiendas, optiramis illum pascens cibis. At ille saepe aliquam ouem occidebat.Quod quum pastor animaduertisset,Canem capiens eum volebat occidere. Cui canis. Quid me inquit perde/re cupis,qui sum unus ex domesticis tuis, interfice potius
Lupum,qui continue tuo insidiatur ovili. Immo inqt Pastor te q Lupum morte dignum magis puto. Ille em pa iam se meum hostem profitetur. Tu vero sub amicitiae specie quotidie meum imminuis gregem. Haec innuit fabula, longe mag's puniedos , qui sub amicitiae specie nos laedui, q qui aperte se nostros inimicos profitemur.
198쪽
De Ariete cum Tauro pugnante. LXXIX.
Aries quida inter lanigeros greges erat,tata cornuu,& capi tis firmitate,ut caeteros arietes statim,facileq; separet.Quare quu nullu amplius ariete sueniret,qui occursanti sibi auderet obsistere,crebris elatus victoriis,Guyt ausus e ad certamen Puocare.Sed primo cogressu,quu in taurinam Dotem arietasset,ia atroci ictu repercussus est, ut sere mortes, haec diceret. Stultus ego quid egi Cur tam potentem ad uersarium ausus sum lacessere,cui me impare creauit naturatribula indica cum potetioribus se no ee decertadum.
De Vidua,& A sino viridi. LXXX.
V idua quaeda caelibatum exosa nubere cupiebar,sed no au debat, verita vulgi irrisiones,q maledictis eas solet inces νsere,quae ad secundas traliut nuptias.Sed commater eius, contenedaeeent populi voces,hac arte mostrauit. Iussit enim asinu album,que vidua hebat viridi colore depigi,&per omnes urbis vicos circunduci. Quod dum fieret, tamia admiratio ab initio omnes inuaserat, ut non solum pueri,verum etiam senes hac re isolita moti asinum animi gra/.tia comitaretur. Deinde quum huiusmodi animal quotla die per urbem duceret deserunt admirari. Itide inquit ad
Viduam Commater eueniet. tibi.S: enim virum accepe ,
iis per aliquot dies eris fabula vulgi,deinde hinc sermo coticescet.Haec fabula indicar,nullam rem esse tanta dignam admiratione, si diuturnitate ipis no desinat esse miraculu.1 De Aquila Filios Cuniculi rapiente. LXXXI. JAquila in altissima arbore nidulata,Catulos Cuniculi,qloge inde pascebant ,in escam pullorii suo rii rapuerat,quam
cuniculus bladis orabat verbis, ut suos sibi filios restituo
199쪽
re dignaret . At illa eum,ut pusillum,& terrestre alii, & ad
sibi nocedum impotes arbitrata eos in cOspectu matris unguibus dilacerare,& pullis suis epulados apponere no dubitauit.Tuc Cuniculus filio' morte comotus, hanc imu riam minime spunitam abire pmisitiarbore.n.q nidu sub stinebat,radicitus effodit, quae leui impulsu vento' spei dens,pullos Aquilae adhuc in plumes, S iuolucres in hu mum deiecit, qui a seris depasti magnu doloris solatium Cuniculo pbuerui. Haec indicat fabula, neminem poten aia sua fretum imbecilliores debere despicere, quum aliuquando infirmiores polentiorum iniurias ulciscantur.
De Lupo pisce fluuii maris regnuassem te. LXXXII. Lupus piscis erat in amne quodam,q pulchritudine,magnitudine,ac robore caeteros eiusdem fluminis pisces excede bat. Unde cuncti eum admirabantur,&tanci regem p cipuo prosequebantur honore Quare in superbiam elatus, maiorem principatum coepit appetere. R elicto igitur amne,in quo multos annos regnauerat,ingressus est m 1re, ut eius regnum sibi vendicaretised offendens Delphinu mi ne magnitudinis,qui in illo regnabat,ita ab illo Ilectatus Gut aufugiens vix amnis hostium ingrederetur. Vnde am/plius non est ausus exire. Haec fabula nos admonet,ut re bus nostris contenti ea non appetamus,quae nostris viriobus sunt longe maiora.
De Oue Pastori conuitiante. LXXXIII. Ouis conuitiabat' Pastori, q, non cotentus lacte,qd in usum suum,filioru ab ea mulgebat,insupillam vellere denuda ν ret.Tunc Pastor iratus situ eius trahebat ad morte. Ecqditat Ouis peius mihi facere potes: Ut te inq t Pastor occis
200쪽
dam,& lupis, canibus proiiciam deuoranda. siluit ouis
maiora adhue mala formidans.Haec fabula indicat,no debere homines in Deum excandesceresi diuitias,si filios ipsis permittat auferri,quum etiam maioran viventibus,&mortuis possit inferre supplicia. De Auriga,& rota currus stridente. LX XXIIII. Auriga sterrogabat Curru, qre R ota,quae erat deterior stri deret, quu caeterae idem no facerent. Cui Currus,Egroti inar sem p morosi, & queruli esse consueuerunt i Haec indicat fabula,mala solere nolis ad querimonia Iem p ipellere. De Viro amicos experiri volente. LXXXV. Vir quidam diues admodum, & liberalis, magna habebat amicorum copiam,quos ad coenam saepissime inuitabat, ad quam libentissime accedebant. Volens autem experiri, an in laboribus re periculis sibi fideles essent ,omnes pari ter couocauit dicens obortos sibi inimicos,ad quos perdεdos ire statuerati Quare correptis armis secum irent,ut it latas sibi ulciscerent iniurias. Tunc omnes praeter duos sese excusare coeperunt.Caeteris igitur repudiatis illos tan tum duos in amicorum numero habuit,quos deinde sinu gulari amore Necutus est. Haec indicat fabula, ad uerum
fortunam amicitiae experimentum esse 'optimum. ,
De Vulpe carnε Leporis Cani laudate. LXXXVI. Vulpes quum fugaret a Cane, & ia iam esset capienda, nee ullam aliam euadendi viam inuenire se posse cognosceret. Quid me inqt o Canis perdere cupis cuius caro tibi usui esse non potest. Cape potius Leporem illum non procul enim Lepus aberat cuius earnem suauissimam mortales osse comemorant. Canis igit motus consilio V ulpis,omis