Continentur in hoc volumine. Aesopi Phrygis fabulae. 214. e Graeco in Latinum elegantissima oratione conuersae. Eiusdem fabulae .33. per Laurentium Vallam virum clarissimum versae. Eiusdem fabulae .63. a Salone Parmense versu elego latinitate donatae

발행: 1519년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

sa Vulpe,Leporem insecutus est,quem in ob incredibilem

eius velocitate cape no potuit. Paucis post diebus, Lepus conueniens Uulpe, vehementer eam accusabat verba.m

eius audiuerat ile Cani demostrasset. Cui Vulpes. Quid me accusas Lepus, quae te tantope laudaui:Quid diceres, si te vituperassem:Haec idicat fabulamultos mortales sub laudationis specie aliis perniciem machinari. De Lepore calliditatem, & Vulpe celeritatem a fouepetentibus, i LXXXVII. Lepus,& vulpes a Ioue petebant.Haec ut calliditati suae pe/. dum celeritatem, Ille vet velocitati suae calliditate adiungeret,quibus Iupiter ita respondit. Ab origine mundi eli nu nostro liberalissimo singulis animantibus sua munera sumus elargiti. Vni aut omnia dedisse,aliorum fuisset iniuria.Hate innuit fabula,Deu singulis sua munera ita esse aeqIi lance largitum,ut quis p esse debeat sua sorte contentus. De Equo inculto sed veloci,& caeteris eum irridenti

bus. LXXXVIII. E qui complures ad circenses ludos suerant adducti pulchel

' timis phaleris ornati,praeter unum,quem caeteri, Ut incubium,& ad huiusmodi certamen ineptu irridebant, nec unquam victorem futurum opinabantur . Sed ubi currendi tempus aduenit,& dato tuba signo,cuncti e carceribus exiliere,ium demu innotuit, quanto hie pauloante irrisus cieturos velocitate superaret.Omnibus enim aliis post se longo interuallo relictis palma assecutus est. Fabula indicat, non ex habitu,sed ex virtute homines iudicandos. et De Rustico per vocem haedi ad iurisconsultum ad Iliit o misso. lci , LXXXIX.

202쪽

Rusticus quida graui lite implicitus ad queda iuriscosultu

accesserat,ut eo patrono sese explicaret. At ille aliis nego ciis impeditus,renuntiari iubet se non posse nunc illi vacare. Quare abiret alias rediturus.Rusticus,qui huic ut veteri,fidoq; amico pIurimu fidebat, pluries rediens nunq ad missus est.Tande haedu adhuc lactentem,& pinguem secudeserens,inte aedes iurisperiti stabat,& haedii vellicans illubalare cogebat.Ianitor,qui ex praecepto Heri dona portates statim admittere solebat, audita Haedi voce, Ianua illi

.co aperiens holem introire iubet.Tunc R usticus ad Hae dum conuersus gratias inquit ago Haedule mi,qui tam fa ciles mihi has effecisti fores.Fabula indicat,nullas tam du

ras,dissicilest fores esse,quas munera non aperiant.

De Adulescente ex coitu infirmo,&Lupo. XC. Adulescens quida uxore duxerat,&ipsamquo adulescetitulam,sormosam admodu,& libidinosam, cuius effrenae libidini dum satisfacere cupit,ita lumbos exhausit, ut pavucis diebus macilentus fieret,& mortuo magis et vivo simi lis videretur.Non ingredi,non stare,non aliquod opus se cere poterat.Vt senex quida apricatione gaudebat. Dum ergo in aprico stans loco,calore solis sese calefaceret, acci dit,ut venatores, qui Lupum fuerant insectati,illac iter haberent,quos cum Adulescens interrogaret, cur Lupum non ceperat,ob incredibilem inquiunt illius velocitatem

illum assequi non potuimus.Tunc ait Adulescens, Uxo rem proselio hic Lupus habere non debet,si enim Vxori iunctus esset, nunq tanta pedum pernicitate polleret. Haec indicat fabula,neminem esse adeo robustum,& sorte, que nimius Veneris usus non infirmum,& debilem reddat.

203쪽

De Sene Iuuenem poma sibi surripientem saxis deiu ciente. XCΙ . Senex quid am Iuvenem sibi poma surripientem, bladis orabat verbis,ut ex arbore descenderet,nec res suas vellet au ferre. Sed quum incassum verba funderet, Iuvene eius aetatem ac verba contemnente,non in verbis tantum squit, verum etiam in herbis audio ee virtutem.Herbas igit vellere,& in illum iacere coepit. Quod Iuuenis conspicatus invehementem risum effusus Senem delirare arbitra . batur,qui crederet eum ex arbore herbis posse depellere. Tune Senex omnia experiri cupiens. Quando inquit verborum,& herbarum vires aduersus raptorem mearum rerum nullae sunt, lapidibus aga,in quibus quoi dicunt esse virtutem ilapidest,quibus gremium impleuerat,i Iuueneiaciens,illum descendere,& abire coegit.Hare fabula indiscat,omnia prius sapienti tentanda,e ad armorum colagiatur auxilium.

De Luscinia catum Accipitri ρ vita pollicete. XCII. Luscinia ab Accipitre famelico comprehela, quom se ab eo

deuorandam itelligeret,blande eum' rogabar,ut se dimit teret, pollicita pro tanto beneficio ingentem mercedem silerelatura. Quum aut Accipiter eam interrogaret quid gratiae sibi referre posset.Aures inquit tuas mellifluis camtibus demulcebo. At ego inquit Accipiter malo mihi ve ire demulceas.Sine tuis em cantibus vivere,sine cibo verono positim.Haec fabula inuit,utilia'iucudis anteponenda.

De Leone Porcu sibi soci eligete. XCII I. quu socios asciscere sibi vellet, multaq; aialia sese illi ac

iungere optarenti idq; precibus, ct votis exposcerent, caete

204쪽

ris scriptis cu Porco solii societatem voluit inire, rogatus aut cam,rndit.Quia hoc asal adeo fidu est, ut amicos, & socios suos in nullo quatuuis magno discrimine unci relin quit. Haec fabula docetworum amicitia appeteda,q aduerutatis tempore a pstando auxilio non referunt pedem.

De Culice cibu,&hospitiu ab Ape petete. XCII ILCulo hiberno tepore quum, & fame, & frigore se peritu

coniiceret, ad apium accessit alvearia,ab eis cibum, &hospitium petens .Quae si ab eis fuisset consecutus promitte bat filios earum se artem musicam edocturum. Tunc quaedam Apis, at ego inquit artem meam malo liberi mei diu

scant,quae res a famis,& frigoris periculo eximere poterit. Fabu la nos admonet,ut liberos nostros iis artibus erudi a mus,quae eos ab inopia valeant vendicare.

De Asino Tubicine,& Lepore tabellario. XC U.

Leo rex quadrupedu aduersus volucres pugnaturus suoruacies instruebat. Interrogatus autem ab Vrso quid ei A sint inertia,aut Leporis timiditas ad victoriam conferre possent: quos ibi inter caeteros milites adesse cernebat.respon dit, Asinus tubae suae clangore,milites ad pugna cocitabit. Lepus vero ob pedum celeritatem,tabellarii funget ossi /cio. Fabula significat,neminem adeo contemptibilem, qui aliqua re nobis ydesse non possit. De Accipitribus inter se inimicis,quos Columbae pacauerant. XCVI. Accipitres inuice inimici quotidie decertabant, suisqi odiis occupati alias aues minime infestabat. Columbae illorum vicem dolentesaeos missis legatis composuere. Sed illi ubi inter se amici effecti sunt,caeteras aves imbecilliores, de ma

205쪽

xime columbas vexare,& occidere non desinebant . Tune secum Columbae,ci utilior Accipitrum discordia qconcordia nobis erat Haec monet fabula, malorum inter se ciuiuodia alenda potius,qextinguenda,vidum inter se digladiantur,viros bonos quiete vivere permittant.

De Muliere ignem Mariti domu ferente. XCVII. Vir quidam prudens uxorem ducebat. Interrogatus autem ab amicis, quid sibi vellet facula illa,quam noua nupta ac censam e paterna domo effert.Rursu si Mariti domum ingressura accedit,& intro sert.Significat inquit,me hodie

ignem e soceri mei aedibus ablatum in domum meam in ferre .Fabula significat,saepenumero mulieres ignem quendam esse,qui mariti bona comburit. De Praetore repetundarum damnato. XCVIII. Draetor,qui prouincia cui praefuerat expilauera repetunda rum danatus fuerat. Quumq; aegre ablata restitueret,dice bat quidam e prouincialibus.hic noster Praetor Mulieres imitatur,quae foetus concipientes mira voluptate assiciuntur: quum autem eos emittunt,incredibili dolore torque tur.Fabula significat,aliena non esse surripienda,ne illa deponere coacti moerore conficiamur. De Sene mortem differre volente. XCIX. Senex quidam Mortem,quae eum e vita ereptura aduenerat, rogabat ut paululum differrei,dum testamentum conde ret,& caetera ad latum iter necessaria ppararet. Cui Mors, cur no inquit hactenus praeparasti,toties a me admonitus: Et quom ille eam nunq a se visam amplius diceret, quum inauit no aequales tuos modo, quopi nulli sere iam restat, veru et iuuenes, pueros,infantes quotidie rapieba, non te admonebam

206쪽

,hnonebam mortalitatis iuxtCu oculos hebescere, auditu minui,caeterosi sensus in dies deficere,corpus ingraue scere sentiebas,nonne tibi me Ppinquam esse dicebat & te

admonitu negas. Quare ulterius distet enctu sto est.Haec fabula idicat,ita viuedu,quasi morte senap adesse cernamus. , De Avaro sacculunummopalloquente. C. ir qdam auarus,qui ingente aureoru aceruum male partu relicturus moriebatur,interrogabat sacculum nisi morum, quem morienti sibi iusserat asserri,quibus voluptatem eetallaturus.Cui sacculus haeredibus inquit tuis,quinum a te tanto sudore quaesitos in scortis,& conuiuiis Plandet,&Daemoibus,qui animam tua aeternis suppliciis macipabunt.Haec indicat fabula,stultum esse in iis laborare, quae aliis gaudium,nobis au tem sin t allatura tormentum.

di FINIS.

Petri Pauli Phatini de Tradotio in hecatomythion cosumatissimi viri Lauretii Abstemii Maceraten.tetrastico. Quod nemus hesperidum panchaia bactra sabaei, Helisum quod habet,quod lagus,astur arabs, 'Cumsta tuo Absteminascuntur sponte vireto, :Cuius habent siliquae seria,non apinas. 3

Ioannis Antratini Macerate. in hecatomythion clarissimi iviri Laurentii A bstemii Maceraten tetrasticon. Doctiloquos aliis scriptis superare latinos i Quaere sumus lepidis graecia docta pares. i Te Xanthi seruub technis celebrauit amoenis. ', triti l Non minus Abstemii nos decorauit opus. iii i

207쪽

Laurentius Abstemius magnifico ac strenuo viro D. Angelo Criphoni equiti aurato.S.P.D. Cogitanti mihi Uir magnifice, cui potissimu dono darem

. huc Apologorum libellum,quem ut alium a me superio ribus annis editum,& illustri Principi Octauiano dedicatum Hecatomythium de numero fabulaR nuncupaui,tu non hoc modo,verum etiam maiori dignus munere ocucurristi,non quia viro parente clarissimo ortus si mulγ ti.n.generosis orti paretibus,& a maioyr virtutibus degeranerates dedecori suis fuere.Nec qa amplas diuitias et opes possides,multi.n. locupletissimi idocti,iculti sentiquos Diogenes ille Sinopatus oves aureo indutas vellere num pabat.sed quia ut multom,& Benetis nostri pcipue sermone accepi,ita omni virtu tu gne fulges,lta literas & l iteratos

amas,ut maioR tuo' gloria no mo aeques, veyt et superes.

Diuitiis vero no incubis,ut Draco ille puigil,q aurea ma la Fuabat,sed eas ad liberalitate cofers,&hoc famis tpe,ne, holes inedia peant nullo' succurris sopia . Caeteras virtutes tuas laudo,& admiror,hoc aut pietatis op',qb'laudib' efferre debea,no imaenio.Sed tu non hoc facis,ut humans gloria coliqris,no.n.hic mercede recepturus es. No I eoptnuero reponedus es,de qb' Virgilius. Α u t a diuitiis soli in μcubuere reptis, Nec pie posuere suis,q maxsaturbae. Me rito isti te potissimu elegi,cui hac mea inscribere lucubra ttacula,mei in te amoris,& obseruatiae teste. Tu vero P tua huanitate hoc exiguu Abstemii tui munus laeto aio,& sere μnafrote suscipe,no re,sed datis a sum,volutarem cosideras.

Vale.Ex urbe Fanestri,pridie Cal.Maii. M. D. V.

208쪽

DE DIUIT E petente a Fortuna, ne plures sibi da

rei diuitias. Fabula. Ιι Ir quida admodu diuitia ν, & opum suapt pertaesus

mendico hoi centu aureos obtulerat,si ad Fortuna sua accedes,quae in remotis orbis partib' morabat ea note suo rogaret,ne plures diuitias sibi cocederet. Pau/per logi itineris labore deterritus,primo abnuit . Sed quo aeue consilii poenitens se ite' polliceret . Diues no plus q nonagita dare velle se dixit. pauper hanc paruam tanti laboris mercede ratus renuit primo,sed quom paulopost nonagria peteret.Diues vix,ut octoginta dare poterat adduci. Sed quom Mendicus hunc quot numerum recu/ Iaret, postea vellet: semper Diues ex numero oblato de cem detrahebat,donec ad denarium numerum peruenibsit. Mendicus tandem qui centum recusarat aureos, ino 'ipia urgente aureis decem acceptis ad Fortunam se contu sit,multis eam rogans precibus,ne in Diuitem plures vel let coserre diuitias , quae illi molestis,&graues admodu inerant.Sed in se potius vellet esse benigna,qui a teneris an nis in perpetua vixerat inopia.Tunc Fortuna, constitui inquit Diuiti illi,qui te misit etiam nolenti duplicare, im mo triplicare diuitias. Te autem in summa mendicitate perpetuo vivere faciam. Decem autem quos accepisti au reos,nunquam habuisses,nisi tunc arctissimus me oppres/ssset somnus. Fabula indicat, Fortunam infelici homini semper aduersam,Fortunato autem etiam nolenti semper

esse propitiam. De Vidua,q opartu seu sibi coiugio copulavit. I LVidua qda coquerebat cum Operario,quem ad sodiedum

209쪽

agrum conduxerat,qcr omni auxilio destituta non posset viri 6c mulieris pariter officium sustinere.Tunc operarius eam hortari coepit, ut vi R acciperet,qui bonam, ma gnamq; partem oneris ei demeret, pollicitus est se eam sibi matrimonio copulatumsi eum tali ossicio idoneum iu/dicaret. Tum Mulier no ulterius cunctandum rata,quum hunc ad opus maritale admodu apiu arbitraret, fac in illi. qcqd vis,deinde erat enim hora pradu comedemus. Operarius de huiusmodi cotibulatioe,& viduae forma ad venerem incitatus duano auspice matrimonium consumauit, proq; agro viduam fodere coepit.Fabula indicat, si facilebumanae mentes venerea voluptate capiantur.

De viro dessente Uxorem,qui tamen ostendit statim aliam superducere velle. III. , tr da paup defunctar Uxoris morte multis lachrymis, Aqrelis P sequebat se misest & infelice vocitans,qui taPbae

Mulieris esset consortio destitutus,utq; suum in uxore t staret amore,dicebat in more turturis copare priuati,inp petuo caelibatu velle permanere. Inter lameladum aut cernes ql mulieres,q ad curandum funus c5uenerat,veste nimiu sumptuosa defunctam iduere volebant. Quid facitis insit stultasCur tam pilosam veste pdere vultis: Quid alia

uxor,quam ducturus sum,feret:Tuc oes,q aderant,iter lactus,& lachrymas vix risum poterat c5tinere..ini. .pau loante cathbe vitam agere velle se dixerat.nuc de alia uxo re coeperat cogitare. Fabula indicat,d issicile ee animi aegri tudinem verborum simulatione caelare. . I. De Sacerdote,q qnq; vestales pgnantes fecerat. IIII. Sacςrdos quidam spectatae admodu vitae ab Epo venerabili vi

210쪽

la o monasterisi cudidiendit,curaduq; accepat in quo qnspi mulieres Deo dicatae iuuenes, sed no multu pudicae erant actuis. Sed qHa mentes quoq; ferreae libidine superant iis dix vir no cogitans cui faceret iniuriam,illasv forma,ac illecebris delinitus,intra anni circulu qnq; ex illis filios .pcrea. uit. Quod quom Antistes audisset,ira & furore succensus accersitu ad te sacerdote vellemetericrepuit,pfidum,& sa τrilegum hosem nuncupans,qteptu spiritus sancti eet au sus violare. A t ille rubore suffusus,quii se aliter defendere nesciret. Domine inqt,qnq; taleta tradidisti mihi,ecce alia . quini superlucratus sum Quo dicto tam faceto permo tus Episcopus homini veniam dedit. Fabula indicat,pec

.cata,quum ratione nequeant,urbanitate diluenda. De Episcopo,qui sacerdoti ignouerat nummos arma . . . tos asserenti. V.

Episcopus quidam pecuniae quam salutis animae cupidior, Sacerdotem quendam,qui grauissimum quoddam scelus perpetrarat,condemnare decreuerat.At ille cui praesuli sui. erat auaritia nota,lancem aureis plenam,quibus imago i egis armati erat impressa,Episcopo dono dedit.Tunc Antistes. Constitueram iquit te omnino perdere Sed quis pos set tot armatis obsisteret Inuitus te cogor absoluere. Fabu la indicat, nullu scelus esse tam deforme, quod vir auarus

pecuniae magnitudine non condonet.. ' is AtDe Psiaco admirante cur maior honor alibi, q in pautria sibi exhiberetur. VI.Ρsitacus ex oriente in occidente delatus,vbi huiusmodi aves nasci no cosueuersit, admirabatur sese in maiori pretio, re honore haberi,um natalicosueuisset solo. Na cauea ebar

SEARCH

MENU NAVIGATION