Continentur in hoc volumine. Aesopi Phrygis fabulae. 214. e Graeco in Latinum elegantissima oratione conuersae. Eiusdem fabulae .33. per Laurentium Vallam virum clarissimum versae. Eiusdem fabulae .63. a Salone Parmense versu elego latinitate donatae

발행: 1519년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

nire ex serro,donec eorrosa lingua osno perdita est.Fabu/la innuit,plerosq; cotentione aliis nocεdi, se ipsos laedere.

De Agricola,& Fortuna. LXIIII. Agricola qdam dum agru foderet,incidit in aum, quaobrε

terram quotidie sertis ornabat,utpote de se bene meritam. Interuenit Fortuna,dixitq;.Heus tu qre mea munera ter

ne assignas,qego tibi obtuli,volens te locupletem. Ve' si mutato lemo est istud auru aliope manus puenerit, tu certo scio,me Fortunam incusabis.Fabula innuit', Benefactorem agnoscere oportere,& illi referre gratiam. De Fele in Foeminam mutata. LXV.F elis amore formosi Adulescentuli capta, deprecata est Venerem,ut se in mulierem transformet.Miserta Dea muta uit Felem in speciosam adulescentulam. Delectatus eius forma Adulesces,illam duxit uxorem,& domi accepit:ducelebrantur nuptiae,& Felis ritu horum, ut sponsa ornata scubiculo sederet, experiri voluit Venus,si mutata forma, mutati etiam essent mores: Murem in conspectu dedit.At statim Felis oblita presentium, de cubili surges Murem insectabatur.Tum indigne ferens rem Venus, rursus in

priorem naturam restituit.Fabula docet', improbamna turam hominum imulatione rerum,& temporum nequaquam mutari.

De Agricola,& F iliis. LXUL

F ilii Agricolae per insidias contendebant. Pater oratione, de monitis eos reconciliare non poterat. Iu ssit deide fasciculum virgarum sibi asserrent,cum attulissent,iussit ut quis Q fasciculum acciperet, atque confringeret. Singuli cog

nati, nihil profecerunt, posthac solui fasciculum iussit,

42쪽

Rsngulas virgas seorsum frangi,quod sacile factum suit.

Subiunxit subinde,ita mei filioli, uiueritis voluntate, de animo iuncti,Inimicis non eritis facile captu. Si pereo, tentionem dissideritis,facile & capi,& laedi poteritis.Fabala innuit,tanto validiorem esse concordiam,quanto ad iniuriam opportunior est discordia.

De Felibus,& Muribus. LX UILFeles,& M ures implacabile inter se gerebant bellu. At vin/cebant semper Feles.Inierunt proinde Mures consilium. Et rati propterea se vinci,quod imperatores non haberis. Crandiusculos Mures decreuerunt sbii duces,quomina perio armati, stipulis pro hastis utebantur,cum autem cofiexissent rursus 1prospere praeliati,deuincti sunt . Interea minores,qui erant inermes diffugientes, atq; per latebras ingredientes,salui facti sunr. Qui erat armati, qd latebras ingredi no poterant,interierunt. Unde innuitur, pleros quorum sensus est leuior solere oblectare rebus futilibus.

De Ranis,& Sole. LXVIII. Celebrabantur aestiuo tepore Solis nuptiae:qua de re cuncta animalia gaudebant, exultabant quoq; Ranae, inter quas una dixit. Quid esto stultae: Quare laetamini si solus Sol

omnem uliginem,& humorem terne exugaliubi uxorem

duxerit,& sbi similem susceperit filium,quid mali nos ha/bituras putatis:Fabula innuit. Neminem oportere nimis

extolli,si quid ad pKesens accidat,quo gloriari possit, finis est spectandus De Agricola,& Aquila. LXIX. Agricola Aquila reperit captam, cuius admiratus pulchritudinem liberam ire permisit.Aquila vero in pilitano vi

43쪽

fcest,gratiam referre. Iinmo vero,cum hominem vidissei sedentem iuxta parietem ruinosum, de capite eius arrirapuit pileum. Ille exurgens,Aquilam persequebatur. Avia lubinde pileum iecit, quoreasumpto homo ad pariete rediit apua quem sedebat, quem interea temporis ruisse

comperit. Agnita vero. ratione relatae gratiae summopere

ad miratus est. R eferenda est gratia ei,a quo benemeritus L. Bene enim facienti bene debetur. A. De morso a Cane.a: l LXX. , Admorsiis quidam a Cane ibat quaerendo, qui mederetur, datus est ei obuiam quidam,qui eum animaduertissetqd quaereret,sodes inquit,stii laluum te vis,lume panem,& tinige illo cruore, qui de vulnere effluxit: panem deinde sic cruentatum, ni,qui momordisset comedendum prae be. Turic iis e ridens.Enimuero inquit, si id fecero omnes ioppidani Canes excitaro,ut me admordeant.Fabula inuit, illiprobos homines etiam beneficiis affectos ad iniuris

amiti ferendam magis irritari. i. fc si II De Adulescentibus,&Cqco. n LXXI. uo Adulescentuli assidebant ad Cocum,dum vero Co :cus satagit, Ni muniis suis paulo accuratius occupatur,talter A dulescentulus partem carnium surripuit, & in alte irius depoluit sinu. Conuersus Cocus surreptam carnem

qinerebat. Qia surripuerat iureiurandis affirmab t no halbere , qui habebat, assiimabat non surripuisse . At Cocus cum itellexisset calliditatem,& dolum. Et si me inquit la

tueritis, Deos tamen,quos peieratis t nequaqua latebitis. F abula innuit, peierantes, & si homines lateant,Deum ta men latere non posse. .

44쪽

De duobus Inimicis simul nauigantibus. LXXII. Duo quidam,qui inter se inimicitiam exercebant, eadem vecti naui nauigabanti horum Alter in puppi, Alter in

prora sedebat, inhorruit tempestas , & nauis iam dari pessum periclitabatur, Tum qui in puppi sedebat Ron auit Cubernatorem, utra pars nauis prius esset obruena, prora inquit Gubernator, tum ille excepit . Mihi uidem non erit molesta mors, si ante me inimicum vivi ero pereuntem. Fabula innuit, plerosque homine nullam sui damni rationem habere, modo videam in tu

micos male haberi. i rDe Viatoribus. LXXIII. Duo simul iter faciebant, horum Alter securim inuenit,

Alter qui non inuenit admonebat, ne diceret reperi, sed reperimus. Paulo post accessis illi, qui securim amisererat, de inlimbatur repertorem. Ille conuersus ad comu tem dixit,periimus . At ille excepit . Perii dic, non peritumus,quippe qui quum securim inuenisses, inueni malui sti dicere,qinuenimus. fabula docet, eos qui rei prosperarae non fuerunt participes, in rebus aduertis noli futura constantes Amicos. . I

D uae Ranae vicina incolebant locat sed altera in lacu pro fundo,& procul a via. Alura iv xta viam, & parum aquaς habens. Hortabatur hanc altera , ut ad se demigrarer. Nempe ut tutius, ita n degeret, noluit illa, aiens, nonifacile se posse assuet sibi habitationem deserere, persi stiti recusando,dum curru transeunte oppressa periit.

Eabula innuit homines assuetos Urobis, se corruptis mo

45쪽

ribus,prius plerunq; perireri meliora sibi deliganti De Arund ne,& Olea. LXXV.

Arundo,& Olea de constantia, & robore cotendebant. Exprobrabat Olea Arundini imbecillitatem, facilitatem quaqua versum declinandi ad flatu ventorum. Tacebat Arundo,dum vehementi exorto vento, Arundo ipsa laubefieri, quatit paulisper coepit,demum ob consuetudine facile costitit.Olea vero comota, cum reniti ad ventu con tenderer,radicitus couulsa interiit . Fabula innuit facilius salute sibi coparare eos,q tempori ,& potioribus non res stunt,et illos qui aduersus maiores conantur contendere. De Iuuenca,&Boue. LXXUL Iuueca quum vidisset aratorem Bouem labori adiectu . Vae tibi inquit,qui istiusmodi laborem sustines. Accessit sub/inde festum,&Bouis Dominus, illum quidem solutum dimisit.Iuuencam uero retinuit iugulanda. Quum hoc Bos conplixisset, ad Iuuencam conuersus, surrisit, In

quiens.Nimirum propterea tunc cessabas,quia nunc eras moritura.Fabula innuit. Ignavo,&otianti sepe pericu Iurn imminere.

De Camelo. LXXVII.

Transibat Camelus quuium velociter currentem, quom vero inter transeundum,stercus per secessiim egesisset,statim stercus ipsum pre oculis in uerticibus volui consperaxisset.Quid est liuid inquit:posteriora mea nunc ante me versari conspicio.Fabula innuit,quae male acta post habemus ad aliquod tempus ea ipsa prae oculis in opprobriuri

praeponuntur.

. De Hercule. LXXV III.

Per iter

46쪽

Per iter angustum transisse Hercules traditur,x conspexisse

simile quiddam malo,ac illud conatus conterrere.At illud duplo maius factum est, demum quanto vehementior il lud aggrediebat claua percutiebat,tanto amplius infla ri,& in magnitudinem perduci videbativi transitum om nino obstrueret.Tum ille abiecta claua, stetit admirabun dus. Apparuiti derepente Minerua. Noli nitrari ingens F rater, dum, quod irides,Contentio,& Discordia est, quam si quis relinquat,nec pugnare velit, ut minuit, aut talis,qualis initio orta est,manet. Sin repugnare pgat, ma gis turgescit. I Fabula itinu omnibus palam esseaeonte tionem,& diseordiam cissam esse ingentis damni.

in i do Dp De Hismi Mae ancini cluduq LXXIX. iii Conuiuium Quid am,& coena opipare.apparauit,eius C

nis alteyt Canem sibi amicum Iuttauit ad coenam. Accessit ille. At Cocus ger crura eu αrripuit,atq; soras Eecit: reli qui Canes ei obuia facti rogabant,queadmota coenasset. Ita dixitille, vine via quide,qua exierim scire possim. Fabula innuit, saepe eos i qui indigne gloriabundi aliquo in Igrediuntur,turpiter inde ignominias aspersi abire

De P

. LXXX. Caesores qdam lignarii Pinum findebat, & v t facilius sind

remex ea ipa Euneos secerui, tum Pinus dixit, non adeo

mihi moletis existimoticurim,q caedor et quam Euneos, qui de me ipsa ydieriit. Non adeo est molestu aliqd detri meti accipe ab ignotis,& alienis,q a familiaribus, ct notis. De Quercu,SI Arundinibus. LXXXI. Quercus viventi radicitus conuulsa, atq; in pssuente iacta..du fimine veliseri Arundines adiacetes rogabat. Quare

47쪽

illae tenues,& imbecilles vi vento peno eguellerentur. Re sponderunt illae . Nos omni veto fianti obsecundamiis,Mcedimus. Quo si,ut nulli laedamur. Vos contra repugnatis,ati resistitis,auamobrem radicitus conuellimini. Fiabula innuit,non oportere resistere potentibus, ct domu

Ue Simia. LXXRII. i. iD uos pgenuit filios Simia,quope alteyt adamabat, ad terun odio habebat.Ille eui maxime indulgebat,eu semp in sinomatris teneret ,ati mo huc, mo illuc veheret, duc stri, gitur,& osculis saepe petit ,sutacat. Alter odio matris profugus, cum in solitudinem, at siluas se recipit, vivit Mincolumis estFabusa innuit pleros esse holes, quos ini micos habere magis ydestri amicos. Via natum est puer biu perniciosa amicitia,inimicitimn esse praeoptandam.

De Delphinis, Balatnisi L XXXIII. D elphines,& Balatnae inter se pugnabar,quo verocertamεhoc,per contentione in horas magis inualesceret.Cobius emersit i est aut paruus pisciculus, ct coepit tentare, ut rixa

dissolueret.Tu Delphinus adam sorte fortuna accedens, Cobio dixit.Nobis qdem toleratu facilius est ter nos pugnantibus iterireri interuentu tuo, & opera,reconciliari Fabula innuit, nonnullos quis indignos esse, qui si turbulenta tempora nacti sunt, aliquid se posse videri volunt... iDe Demade Oratore. u LXXXIIII. u D emades Orator cocionabat Athenis quom vero Popinius min' attederet. F abula quada se dictu' ait. Adhibuerunt illi actutu aures. Ille subdialiti Ceres,Hirudo,&An guilla,iter faciebant,quu vero ad fluvia quedam appropa

48쪽

quassent.Hirundo euolauit, Anguilla se in aquis immemii his di ,Demades conticuit. Instabant illi rogantes, qd Cereri accidit. Stomachata est iquit,propterea φ ad audiendas sabulis vacatis, res necessarias ciuitatis negligitis. Fabula innuit, pleros ignavos, εἰ stultos homines, quae voluptati sunt,qquae usui, pern iciosa malle. De Diogene Cynico.

D iogenes Cynicus iter faciebat, peruenit tande ad ripas eumsdam quuti, aq nimia redudantis,cunando transire neqret,substitit anxius. Aladuertit eu Quidam ex iis, qsoliti essent fluuiu vado transre. A ccedit,tollit eu satis comiter, atq; deuehit. Ille inopiam N paupertate sua expostulabat. Nempe ob quam gratiam referre bene de se merito nequiret . Interea vidit iste Alle' ad ulteriore ripam stante,& trasre volente qde,sed minime audete . Accurrit at ν ipm deportat.Tuc Diogenes iam eqde,iquit,P re acta nullam tu bili eo gratiam.Uideo eni te hoc non iudicio, sed morbo

quodam facere. Fabula innuit,eos, qui promiscue, & sine discrimine de probis atque, & sprobis bene merens, n ii l la existimari laude dignos,sed P stultis,& incosideratis heri. De duobus Amicis,&Vrso. LXXX ULD uo amici institum iter una faciebant, datus est illis obuia

Ursus, eoR Alter arborem conscendit, atq; inter ramos

α hodes delituit, Alter de repete oppressus humi sese pro

strauit,& mortuum fingebat.Accessit Vrsus.Admouit ro/stm,olfaciebat . Ille spum cotinebat. Quare abstinuit risus.Αiunt.n .eiusmodi bellua morticinis carnib'no vesci.

posteaci risus abiit,Homo surrexit ille qui in arbore erat descedit, Rogabat 3,O illii aure Vrsus dixisset:admouit

49쪽

Respondit ille.ne unq tali socio iά itinere saeiudo utereraqui in rebus aduersis non permaneret . Fabula hac docet, linceritatem amicitiae in adue sitatibus maxime probari.

. . n De Fele,& Mutibus. v d XXXVII. 1 nquan domo plurimi erant Mures; cognouit hoc Felis, atq; illuc demigrauit,&singulos deinc ps. rapiendo cora . medebat.Reliqui Mures, ut viderunt sein die, pauciores fieri, Consilium ineunt, melictis: imis partibus domus, in superioribus habitarent,rati Felem illuc ascendere misdime posse,& hoc pacto se salvos futuros. Vt Felis hoc intellexit,statuit commento aliquo eos fallere. Iam asce

dens quoddam lignum,muro i fixum,sese suspensum diacontinuit,simulauit mortuum. Cum vero Mus quida de alto Pspexisset, heus tu inquit, non etiamsi sacculus Das,ad te accedam. Fabula innuit, prudeles homines nulla versutia,simulationet eorum decepi,quorum improbitatem,& fallaciam sint experti. I lDe Cerva,&Leone. LXXXVIII. Cerva venatores sugiens:in Antia quodda est introgressa;

offendit ibi Leone, a quo correpta comedebat . Moriens illa dixit. Vae mihi,quae homines fugiens,in bestiam om nium immanissimamicidi. Fabula innuit saepe homines, i dum parua pericula vitase cupiunt, maiora experiuntur. De Cerva,& Uenatoribus. L XXXIX. Cerva Venatores fugiens, in vinea quada delituit, praeterierunt paruper Venatores, Cerita periculaeuiusserata, is

50쪽

enim oportebat me vites laedere,quae me obtexerunt. Hac fabula palam fit, Deum iure punire eos, qui bene de se meritis iniuriam faciunt. De Cerva. XC. Cerva quaedam altero capto oculo,s littore pascebas,tene

sanum oculum terram versus,propter venatores,alterum

mare versus,unde nihil mali sibi fu tu,su spicabat i pleruvehebant quidam nauigiolo, &vt Cervam conspexerui, telis confoderunt. Lamentabat tune Cerva,& sortem sua expostulabat. Inquiens, unde timebam nihil mali accepi, unde nihil mali euenturum putabam, inde .pdita, re per dita sum. Fabula innuit, saepe id euenire mortalibus, ut quidentur noxia,illa pistiquae commoda, illa noceant.

De Apium Custode. XCI. I ntroiuit Quidam alienu apiartu,& dno clam fauos surripui Rediit postea ille,& vides apiaria fauo vacua,stabat seram,reputans qd istud esset.Redierut sterea Apes,q pastu terant,& ut diim ibi offenderunt.Aggrediunt acriter,pun gunt aculeis,& pessime lint.Tum ille O'pessimae bestiae, Ibiu,q fauos vestros furatus est,immune abire sinistis, Me rem q vestra cura sum sollicitus,aculeis pungitis,& male tractatis. Fabula innuit,nonnullos hoses ob ignorantiam ab hostibus non cavere,amicos,ut insidiatores propellere. De Vulpe,& Simio. XCII. I n couetu asaltu aliqn saltauit Simius, & comedatioe osum Datus,Rex ab olb' decretus est. Vulpes inuidebat id qOqd esset honoris illi, cu vero vidisset carne apposta laqo, Simili eo perduxit.Ego inqt thesauyr nunc prima reperi, eo in uti nolui,qn qde lege eiusmodi res Regi cocedunt. Hortabaturi eu,utpote rege,ut thesauru tolleret. Ille in/

SEARCH

MENU NAVIGATION