장음표시 사용
231쪽
Successores vero tanta sortituὰine obfirmati, ut nullo modo vel Tyrannorum potentia, vel Politicoruvasticie unquam obtineri potuit, ut scienter,& culpabiliter haeresis toleraretur, vel Queretur,& depositu pessundaretur. Et licet impietas aduersus Ecclesiam stemeret, ignem,gladios, barathra,Omnium tormentorum genera comminisceretur, clara, ct aperta erat, &fidelis in cathedra Petri sedentium vox. Non absondi misericordetam tuam, O veritatem tuam a ConcIlio multo,psal. 39.
xi Suasit interdum impietas pro Ecclesiae ut fingebat pace hqreticos tolerari,anathematis mucronens ad tempus recondimum differri.Verum aete nae Vrbis antistites,politicam rationem abiicientes, Christianam amplectentes, illud exercebant, quod scripserat Gregor. Naziang. in Apolog. I. Melias, ct optabilius eιt egregium bellum,paee impia, ct d Deo distrahente Propterea Spiritus Dei, quando opus suit, dexteras . pontificales arma uitantistitum, ut spirituali mucrone, ne totum corpus Ecclesiae tabesceret, putridas caris nes resecarent. Praeclare in Prςsulum persona, identia. orientis iubar scripsit. Rursus hqc aurea verba oratione ad II o .Episcopos.Uerum nos pro Christo bellum g
rere,pyrspicuo argumento declaramus, dum fecundi pacificum illum, clementem Christum, atque infrmiis rates nostras portantem,rimicamus. Neque emm cum verae,atque orchodos fisi pernicie,paci studemus mon- nihil de anim*rum contentιone remIttentes, vi moderationis , O aequitatis formam colligamus, ct c. atque interim pacem colimus, legitime nimirum pugnantes, atque intra timites nostros, apiritusque nosmetssos comtinentes .
232쪽
i x Alij minis ad depositum inuertendum, Pontifices
adoriri tentabant. Commotus fuit S. Cornelius Papa minis ac probris,quae Felicianus,& Fortunatus haeretici in ipsum iactabant,ex Cyprian. Lepist. 3. alias I, . Sed quomodo Cyprianus eum ad sortitudinem retinendam adhortatus sit,ex ipso accipiamus. Si ita est, Frate charissime,ut nequi morum timeatur audaeia, O quod mali iure atque aequitate non possunt,remeritate, o desperatione perficiant; actum es de Episcopatus ingore de Ecclesiae gubernandae sublimi ac diuina potesate e nec ChrisIani ultra aut durare, aut esse rampo mus, si ad hoc ventum es , ut perditorum minas, atque insidias pertimesamus.Nam ct Gentiles, O Iudai minantur, ct haeretici, atque omnes, quorum pecto-xa,ct mentes Diabolus ob dit,venenatam rabiem am uotidie furiosa voce tesantur. Non tamen ιdcirco udendum est,quIa minantur,aut ideo aduersarius,ctiniamicus maior es Christo, quia tantum μι vindicat, cta mit in seculo. Et infra. Sed non idcircofrater cha. xissime,relinquenda est Ecclesiastica disciplina, aut Sacerdotalisioluenda censura, quoniam conuici infestamur,aut terroribus quatimur ; quando occurrat,o moneat diuina Scriptura,vicens. A verbis viri peccatoris, ne tιmueirris,sa gloria eius in sIercus,ct vermes.Et iterum. Vita impium ct exaltatum, ct eleuatum super Cedros Libani,Iransiui, ct ecce non erat. Et ιandem.Neque enim quia pauci temerariν,ο improbi essestes, ct salutares vias Domini retinquunt,ct sancta non agentes, ἀSpiritu sancto deseruntur,ideo ct nos diuina traditionis immemores se debemus,ut maiora esse furensium M
233쪽
quam quod ad protegendum pravaleι diuina tutela. An ad hoe, frater carrsi me, deponenda est eatholica Eeel ita dignitas, O plebis intus posita fidelis atque incomrupta maiestas , O Sacerdotalis quoque authoritas, edi potestas,ut rudicare velle se dieant de Eccle a Praemino extra Eecisam conrti iis de christiano haeret
eis de fano fauci de integro vulneratis de state Dpmde iudiee reιξ de Sacerdote saerilegir uuid superest, quam ut Eecte a Capitolio cedat,o rece nithus Sare dotibus,ae Domini auare remouentotis, in Cleri nostri
sacrum, venerandumque conse*um,simulacra atque idola eum aris suis transeant,ct Nouartano, alijsque νhaereticis, reclamania aduersum nos, atque increpandi
largior, ct plenior materiaprastetur, videlicet iis, qui Christi dogmatibus contradicunt, O non tantum ro. gari, sed O timeri,ct adhuc insuper taperint terroris sui potestate dominari. Si pacem postkiant, arma deponant ιaii facere cupiunt, quιd minantur vero emAdari cupiunι,cur censuram refugiunt orrigi volunt, cur delinquunti Si non sanam doctrinam mordicus de sendunt , cur volunt dici Christiani si eierant, curei erandam doctrinam primi ipsi non produnt Cr dant ceru,quod nec Antichristus 't idem dicit intro,
bit Ecclesiam,quia minatur,aut armis eius, ct violenIta ceditur, quia resistentes perempturos se esse pro tetur. Armant nos MyeIIeι um nos putant sua comminatione terreri,nec in iacie nos dediciunt,udmagis erigunι, ct accendunt um ipsam pacem persecutione perorem fratribus faciunt. Sic armatus inuicte persistebat Cornelius a Cypriano cohortatus,adamantinam in retinendo deposito sortitudinem praeseserentem, minis re bellium resistentem. is At
234쪽
a At ubi minς non prqualuerunt,& timor humilians, blanditiae,& concupiscentia inflammans, imo utraque iunctis dexteris,rursus audaces manus vim inserebant Summis Pontificibus, ut depositum immutarent. Ad Liberium Pontificem contra Athanasium, sacri depositi defensorem acerrimum,instigandum, Imperatori Eunuchus Romam ab eo missus est, ut donis adbla diretur,& litteris minacibus terrefaceret, ut scribit So-ZOmenus lib. q. c. I q. Spadonimo incisabat Liberium, ut contra Athanasium scribereι,ο cum Arian s communicaret; ιd enim Imperatorem velle, ct pyo imperio iubere. Deinde munera seu ans,verbis in aba manun
Libery apprςbe aψιa locωtus es. Obtemperas Regi, o 1sa accipe.Vna manu,ut dicitur, lapidem prostrςn , , tera panem . Sed cum reluctasset Liberius damnare virum orthodoxum,eam reddidit rationem: Non irasse habeι Ecclesiasticus Canon, neque unquam accepimus salem . PPta Maritionem, quam ipsi. B.O magno A solo Petro acceperunt. Additque omnia contra ipsum Athanasium scripta,delenda. θnodum longe a Palatio celebrandam, ubi non iis praeso ludex, vel comes, vel ImperaIor, ubi solus timor Dei ad omnia fusicu, O Amsiolorum inclituιιo . Ibιdemque ante omnia fides catholica asseratur,qua Nicea desinita est. Deinde iudiciu de Albana o t.Sed non multo post scribit Achanasius epist. ad solitariam uitam agentes trabisor Liberius ad Imperatorem et quo cum peruent βι, metua quoque ct ibi liberaate dicendi usus es Nam , ct ea cutibidem prς misit Athanasius secum ampi, coguarans et in Liberium in nostram sexIentiam ιraxerimus, omnes breui operabimus.Quid ergo respondit i Ut ne perΛ- qui Chrsianos: ne tenso per me haresicam Impietatem
235쪽
in Eeelsam introducere. Ad omnia potis Usnenda
parati fumus, quam nos christianι eo deueniamus, ut Ariani appellemur: ne coge nos flerι perduelles. Quo noimpetrato ut scripsit Ammianus Marcellinus lib. i s. c. I 6. aegre populι metu,qui eius amore sagrabat, cum magna difficultate,noctis mediomιuit asportari. Igitur ve dicit Damasus in Pontific. a Constantino depori tur in exitium,eo quod nolusset Dre rians consentire, Et,ut dicit SoZomenus, in hac parte , nempe custodiae depositi Sacrosancti; ficet, infractus Liberius: hcet ρ sea metu mortis, solum ad subreptionem contra Athanasium inductus,subscripserit. Verum idem Athan, . sus,quantum illibate custodierit Liberius depostum, testimonium dat apertissim uiri ad Constantium enim
Augustum sic respondisse cum de deposito tradendo
meretur enarrat.Nunquam mea statutased Apostoliaea,vt Gentfirmata,ct custodita perfecι ,iectitus morem ordinemque maiorum . Nihil aadias Episcopatui Urbis
Romae,nihil minui passus sum e ct illam em seruans,
quae per successsionem tantorum Episcoporum cuctir ιι,ex quibus plures Martyres extiterunι, illibatam custodiri semper exopto.
I Amplius cum Oratores Teopompus , & Seuerinus ab Anastasio Imperatore,cum plenissima consessione fidei Chalcedonensis Synodi, ad Horsmidam destis nati essent uno capite, quod erat exceptum, postumlato a Pontifice, nempe de Acacio e diptychis non eradendo, quod iudicio Pontificis in futura Synodo discutiendum remittebat amicabiliter, & cum laude
recepti sunt.Verum, cum conarentur Pontificem non leui conatu ad ipsorum partes trahere iam enim,
erant detecti hqresis Euthychiang fautores Sacrosanctum
236쪽
ctum depositum imminui Horsmida non patiens, eos urbe discedere iussit, ne orthodoxa fides communicata cum Acacio communione pollueretur, perbculum enim erat in promptu, ne fraudulentis aduersariorum technis,in communionem erroris,cum com municatione personae trahcretur.
I s Sed & Vigilius per vim Pontificatum adeptus est, EPetri sede deturbato Siluerio,Theodorae Augustat, &Belissarii Ducis potentia, ea conditione, & pacto , ut in eorum gratiam, Anthimi,& Seueri, & Theodosij, Eutychianorum firmaret fidem , Anthymumque sob hqresim eiectum a Constantinopolitana Sed rursus inauguraret. Quod, ct si Vigilius promiserit ,&nonnulli haeresi Eutychinianae, tunc intrusum Vigiliuviuente Siluerio subscripsisse autument quamuis id supposititium Annalium scriptor doctissime existimet Verum a Ciero post mortem Silueri, intrusus prius, legitimus pastor Vigilius effectus, cum de adimpletione pacti,de restituendo Anthimo a Theodora uringeretur o rem admirabilem repente gleba in saxum mutata, ta leuis palea grani firmissimi naturam adepta est nam ad Theodoram in huc modum rescripsit.
A t hoc a me Domina Augusta.Prius locutus sum ma le,ct insipienter: modo autem nullo modo tibι consentio, ut retiorem hominem haereticum, O anathematizatum, paratus magis mori, quam viuere ἰ imo ut scribit S. GrePOrius ep. .contra Theodoram tunc Augustam& Acephalos, damnationis promulgauit sententiam. Idem Pontifex de tribus illis Capitulis,quae prius O cidentales Patres, Concilio Chalcedonensi deserre putantes, defendebant continebant autem ea scripta Theodoreti aliquot errores veritati immixtos & sino
237쪽
sinistre iudicasset, cum Orientem eadem damnantem aspexissetiententiam tamen mutauit, & Patribus V. Synodi,in eorundem damnatione consensit. Velum quia alia erat quastio de personis, alia de fide,a recto itinere dogmatum Vigilius non deflexit, ac proinde de fi se nihil immutauit. Nam ut egregie S. GregOrius Papa eadem epist.ponderauit. In Synodo, in qua de tribus capitutis actu est aperte liquet,nihil deside conclusum esse,vel aliquatenus immutatum Oeaesicut sitis, de quibusda illic solummodo personis es actitatu, quarta una,cuius ripta evidenter β rectitudine eathus: dei deviabant,non iniuste damnasa est. I 6 Egregia sane exempla posteris relicta, quae semper seruarunt,atque seruabunt Romani Pontifices , videlicet non propter gratiam Imperatorum , vel Regum, non pecunias,mina promissiones, deflexos, nec con, nivisse,nec connivendum, ut depositum in aliqua ,&sitatilla re,lςderetur,vel in dubietatis angustias redigeretur; sciebant enim quod sapienter a S. Zenone Episcopo Veronensi hom .de fi de scriptu est quod misera es fides,quam turba concinnant, debitis cuius quo ridie di pantur vari=s argumentaIIonibus Membra Un-d feno,quae Regumaudicum iuitum,aliquoties genti ', etiam desiderat per momenta patrociniae adultera,iqua non cognoscitur, quo authore M nata praesumpta, qua vult magis nouella traditioni tua credi, quam aniIquitati,ctc.
17 Pueriliter ergo sentiunt ut verbis urar antiquita tis scrutatoris, nobilissimi auctoris F.Thomae Vualdenis
si Hom. 2. 64.de Sacram. Eucharist. qui credunt, ac humana tantum imperiosa voluntate tendere Mententia
decretalem quasi Ac, et e possent, si vellent dei rud
238쪽
Numquam Ro. Pont. deposviol. I ri
menta Potifices J construere,ct quasi PP.in Cone ilkistiis agentes de fide dicerent prophetias Domini ad fauorem
petentium,sicut Sedechia lius Chanana, eum suis complicibus: ita υτ cum audiant ἀ Nuncio Regis,quod dixit Michea 3. Reg. 22. Ecce sermones Prophetarum , Ore uno bono Regi praedicunt sit ergosermo tuus similis eorum,ct loquere bona tnec possit,aut debeat Eccle a respondere cum Micha Propheta Domini,vivit Dominus, quia quodcunque dixerit mihi Dominus, hoc loquar, sed cum a entatoribus Sedechraejocijsinia proferre, quae interroganti complaceant. Nempe ego existimo, M at=em Ecclesiam e Romani Curi, vel oncilij Generalis multo constantiorem diuino Balaam, meliori, certiorique sensu dicere semper posse; Si dederit mihi Balaac domi tuam argentι,ct auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei,ut plus υet minus loquar: ide quid dixerint Philosophi isa viam3. Impanationis, non trania
substantiationis de hac enim murmurabat V vitcleph, Ν tanquam dissiciliori, & potuisse Ecclesiam proponere faciliorem,& plausibiliorem populis,& sentibus ista,
inquam, via es vicinior se ut, pro accidentibus fustianendis,aut ista es levior nostris conceptibus, constitue nobis illams seras bipetunt,quod optantinensibus sci. licet suis em arctare,ct non ad libitum peruerterveritatem.βuid ad haec S. Ecclesia respondet i non potero immutare verbum Dominι Dei mei, ut plus, vel minus loquar, quamuis dederis mihi domum auro plenam , Sic fecit Liberius. Ecce facilius est nostris conceptibus diacere Christum purum hominem, di non Deum ut Arius, quamsupra omnem sensum Dei Filium aeternaliter sine mutatione,vel ordine temporis propagatum ἀ Patre in densitate numerati sentia, ct tamen viam primam
239쪽
abiiecit Saerum Nicinum concilium, O elegit eundis. Leuius eset dicere cum Manicho Christum non fuisse
verum hominem,ne immortalis Deus credi moriatur in Cruce tamen reiecta est, ct via dis cilior praeelecta. tauare autem vita electa esulla reiecta , Iola ratio st, quia ces sententia veritati lanon c. Istam ergo sequebatuν magnum Concilium,ct insequebatur illam, Sed quomodo , subdit cisa videbitur veritas, non illa 2 quia Me semper in consuetudine docere solebas animi.
ra Ades Eeclesia.. tempore Apostolorum per succession
Ponii cum Plebium urique ad rempora illa,quamuis non esset expressὸ desinita, qualiter Augustinus lib. de utilitate credendi docet,quod in magnιέ Concιηs, cum dubium ei Ventilaretur,perpensebant PP. quid ni rent de hac re, ante eos per communem Mem , rursum que ad Apostolos,o hoc statim decreuerunt esse ιenem GmInde subdit Augustinus lib. . contra Donatist. Cap. I ci. Illa conssuetudo,quam etiam tunc homines in sum versus respicientes ron videbant posterioribus imstitiatam, recte ab Apowtolis tradita creditur, cte. Haec tantus Doctor,magnus Ecclesiae defensor, ostendens contra V vicleuistas quos Nouatores sunt imitati Pontificem Summum,depositum sacrum nuIIo modo immutantem,nec plus vel minus quam accepit,conmgnantem; puritatem eius ostendentem, non propria cudentem,non vulgi sensibus, vel facilitati, aut primcipum subornationibus veritatem accommodatam satque plausibilem,decernentem, sed eandem fidei v titatem promulgantem,quia veritas est reuelata,&sacra quadam analysia posterioribus ad priora secula sursum versus,ostendit canales ad sontes reduci Ap
stolicos, ut & eos ad Apostolosisursum versus deserti.
240쪽
manifestissime appareat.18 Merito illud Coronidis loco,de summis Ecclesiae
Praesulibus usque ad nostra tempora , nos possumus afferre, quod Patres Occidentales 6. Synodi in act. non minus erudite quam vere acclamarunt, & fidenter Constan tino Imperatori infinuarunt. Lumen C tholicae atque Apinoseca fidei per Beatos Petrum, O Paulum Apostolorum Principes, eorumque disipulos, O Apostolicos successores, gradatim usque ad nostram
paruitatem, Deι opitulatione seruatum est, quae me
taphora deposito accommodari potest in nulla heretici
erroris tetra caligine tenebratum, nec falsitatis nebulis constitum,nee Intermixtis hareticis prauitatIbus, v lut caliginosis nebulis pertimbratum,1mmune,atque 9 cerum, ct suis radijs perlustratum,puri mis conatibus conseruare cupit, vesIrum a Deo coronarum fastigium. In hoc enim tam Apostolicae Seris,quam nostri exigui in mulatus praedecesseres usque hactenus,non sine periculis desudarunt nutu decretali commonitione cum Apostolicis Pontificibus consulentes ; nunc Synodati definitione , quaveritatis regulam continebat, omnibus innotescentes interminos , quos transgredi nefas est, usque ad anima tr
sius exitum, constanter defendentes, Oc.
I9 Quamuis autem multa sint de fide definita a posterioribus Pontificibus, ac proinde in Symbolis addita, V. G. cum Constantinopolitanae fidei symbolo, addita est particula , Filioque, in processione Spiritus Sancti, non perinde deposito aliquid permixtum est, quod ad fidem no attineat. Scite Hugo AEtherianus lib. 3.de hqrescap. io . satis superque integritatis depositi apologeticam istam doctrinam,his aureis litteris describendam posteritati tradidit. Nulla insimula-