Pro sacro deposito fidei catholicae et apostolicae, fideliter a Romanis pontificibus custodito, apologeticus. Aduersus nouatorum calumnias, et praesertim nouissimi M. Antonij de Dominis archiapostatae Spalatensis. Authore p.m.f. Dominico Grauina ..

발행: 1629년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

In quo Calumniae aduersus fidelitatem Romani Pontificis, ab Aduers

rijs Haereticis confictae, euidenter repelluntur.

Principe ApostoIorum Petro auspicantur aduersarii, & depositum in duobus violasse

contendunt . Ita Centuriat. lib. I. cap. Io. col. I 8. 9s6o.Primo in Christi Domini abnegatione.Secundo,in legalium obseruatione. Persuasit addit vultaverus ) Uremonias Iegis non esse abrogatas,sed ad salutem necessarias: Emrauit in eois, subdit ct vocatione Gentium, ct diuin sus missi Gisone admonitum, parere noluisse . At haemerae calumniae. Nam & si Petrus negauit,fidem no perdidit, nec in depositum peccauit, non enim C cathedra. negationem Ecclesiae credendam praescripsit. Nec verbo Gentes iudaizare coegit, sed factum , &exemplum quod se a Gentilibus subtraxerat, & lu-dςis se coniunxerat, prςter tamen intentionem suam coactio visa est,quodammodo ad imitandum. Propter quod a Paulo reprςhensus, quasi suo exemplo ad le-

galia seruanda inuitarer.Vnde si quis excessus fuit, ut dicit Tertuli.de praestripi.cap. a 34Conuersationissuu

262쪽

Calumnia' baereticor. Aluuntur. I 8s

vitium,non praedicationis , numquam enim decreto fideles abstrinxit, ad credendum legalia esse seruanda, sed potius oppositum decretum est in Con cilio Apo- .stolorum .c. I . Act.Etsi autem in visione ducta, reluctaretur S. Petrus, de tempore reluctabatur, quando scilicet Gentilibus esset praedicandum : numquam tamen decreto cauit, Gentiles non posse pertinere ad Regnum Dei, vel illis non es e Euangeli j praedicationem demandandam. Insignis ergo calumnia est asuersariorum. a opponunt Lino a. col. 627. c. Io. a deposito deui aD se,dum iussit capita foeminarum velanda. Iocatur etiaFranciscus Iunius,Lino dicens fuit nomen , ideoque in nominis sui munimentum sen capit ou Meminarum esse volui ut non nisi e Lino velarentur. At non propter Lini nomen , sed prypter illas causas, quas recenset Paulus I .Cor. II. & assignant Patres, velandas, consormiter ad Apostolum,decreuit Linus. Nec aliud ,nisi quod Paulus lanciuerat,inculcauit,& seruandum voluit. Certe aduersarius ut in veteri est Prouerbio apud Chrysip. in Plat. Euthydemo Linum lino ne tit , hoc est,friuola sua,friuolis Centuriatorum texturis con

3 Anactetum impetunt. quod Sancti Petri memoria

natur,ob id, Anactetum iecisse semina superstitionis, ct idololatriae. Nugae. Sanctorum enim venerationem Anactetus, ex deposito Apostolicar traditionis didicerat, & eam eXemplo,&praxi demonstrauit. Suspirant aduersarij ea templa expilare non potuisse, quae Ornatissima,& ce eberrima, etiam in pei sequutionum procellis Caius, oc alij post Euseb. lib. a. c. a . ex Rudini

263쪽

186 Caput Decimum quartum

versione, testantur. Certe,ut dicitur, Clauis ligna δε-dere, ct Iecuri fores aperire tentassent, ad thesauros deprellados, ut secerunt Calii inicolae, eorum Symmistae,cum templa,& sacras aedes Gilliarum expilarunt. 6 Thelesphorum,septem Hebdomadibus ante Pascha ieiunia indicentem, trium M Istru sollemnia in cite Natiuitatis praescribentem, super plebem ,&laicos clericorum ordinem efferentem,& ab eorum iurisdictione eximentem , aggrediuntur: superstitissum addit Danaeus Osuperbum inclamando . Unicum conclamat etiam I unius esse verbum Dei, ab hoc discrepare illas .. Telesphori conititutiones. Sed commveteras ticen- teta de plaustro loquitur ba regis,ex Hieronym. ad Rust. Monach.O superbiam,ne dum primates, sed Deum, ut dicebat Aristophanes carpentem : nec enim tam

Thele si horum criminantur, quam Apostolos ipsos, qui omnia pς ne hqc in deposito,is miliari traditione reposuerunt; imo Christum Dominum, qui sanciendi leges,& Canones Petro,& successbribus tradidit po-

teltatem.

Victorem olim Theodorus, & Victor alius tradux runt, quasi Christum Dominum sasius esset, esse putu

hominem, apud Euseb. lib. I. c. 28. Sed mςra fuit impostura,& mentitos contra Victorem,scribit idem Eu-iebius.Caluinus etia 4. Inst. c. 7. stet. 7. Irensus inquit Victorem grauiter corripuit,quod temere , o, rem nihili, perniciosi dissidio turbarat Ecclesiam , paruit, non recla mauit. Haec ille. Vel hinc cognoscat aduersarius Pon tificis Romani primatum.Nam Irengus intercedebat, ne tot Ecclesiae Asiaticae a corpore Christi separarentur. Ea autem causa,quae forte leuis Irenςo videbatur

putabat enim in totam, & nudam consuetudinem

264쪽

Calumniae haereticor. soluuntur. I 8

peccari) grauis in se erat,quod implicite aduersarius

fatet.yr,& fatebatur Irengus, quando causa talis putabatur, quod in contradictores posset Pontifex Romanus gladium exerere cessi rarum,& ne exerceret,roga batur. Quare immerito Mornius Sanctum Pontificem proteruum Vocat, Opposit. r. pag. 8. myst. iniquit. de iterum,progressu 2. pag. Io. urpatorem tituli Ponti Piscum Tertuli. Victoris tostis, adhuc Montani Zans, υι- scopi Episcoporum titulo eundem cohonem rit. lib. de Pudic. cap. I. Sed, quia gruis cum Herculu dicebat ille. 6 -Zepherinus notatur, quod Montanistis pacem dederit ,& quod peius est ait V vitaverus Prophetias

Montani agnouerit,& approbarit, & Tertullianum esse huius rei testem. A quo imposturam hanc mutuatus sit Nouator agnoscimus, nempe a suis veteribus Symmistis,& Prodromis, Auctoribus harum sycophatiarum. Iam Tertullianus ab Ecclesia Romana fuerate liminatus,& ut se iniuste separatu esse suaderet lib. aduersus Praxeam Zepherinum sui erroris patronii facit. Sed familiaris haereticorum mos fuit, & impotiu-ra,Romani Pontificis patrocinio,mendaciter confitto, suas haereses subornare. Falsis rumoribus decept L S est Pontifex, circa personas salso informatus, quod haeresim non c6 miserint,vel talia dogmata semina sient ne-pe Tertullianus cum suis vel quod callide sub verbis

catholicis haereses abscon derent ; quare pacem & lit teras communicatorias dedit sontibus, innocentibus existimatis. Numquam tamen in illis impost opibushqresim agnouit, vel eandem approbauit Lepherinus.

Adeo infirma haec sunt tela aduersariorum, ut Vol Ahipetuare videantur,non gladijs, ut in veteri est pr Nerbio.' 7 Eo

265쪽

, 8 8 Caput Decimum quartum

Vrbanus,quod, aiunt Cent. 3. c. IO. col. 277. Coninfirmationem instituerit: eam que dixerit Christi baptismo sanctiorem,ut addit Dan ςus. Sed satis suis sede- pingunt coloribus aduersarij , dum antiquitatis testimonio, quae Urbanum praecessit, in Ecclesia admin, si ratam Confirmationem,euincitur, ut ex Dionys. Tedituli.&alijs aperte demonstratur, qui fuerunt Vrbano

antiquiores . Utrumque autem magnum Sacramentuest, Confirmatio tamen augumentum praestat ad gratiam. de consec. dist. I. c. 3.3 Pontiano notam erroris Centuriat. imponunt col.

278. quod docuerit alunt Sacerdotes conficere Corinpus, & Sanguinem Christi, & a peccatis posse absoluere. At non mirum , quod homunciones, maximis viris oblatrent , nam& Aquilam Cornix prouocat. Errant vero,peius quam Sadducςi,non intelligentes,& nescientes AmpIurar, de vIrtutem Dei, qui talem potestatem dedit hominibus, quam fateri ex Verbo Dei

scripto astringuntur. Hoc facite in mam commemora-Donem Matth. 22.& Ioan. 2 o. Accipite Spiritum sanctum,quorum remiseritispeccata, Oc.

9 Cornelio imponunt, quod aquam solam in Calice adhibendam voluerit tempore sacrificii, sola inquiuic. 6. col. I* .& 7. col. I 63. Cyprianus ad Cornelium de ea re sci ipsit. U bellos homines, qui ex alienis ad alienos scriptis litteris, placita auctorum diuinant. Certe eorum ocuIus dexter tuc satiebat, pruritu enim oculi superstitiose diuinare mulieres solebant. Falsum omen. numquam enim de ea re Cyprianus scripsit ad Cornelium,sed ad Cς illum,nec eius ad quem scribit, sed aliorum esse hunc errorem pronunciat.Ibi quoque vino

266쪽

Calumniae haereticor.soluuntur. 289

vino aquam admiscendam tradit Sanctus Martyr . Quod vero addit Morngus progressu a. pag. Io. Cornelium a quoda Basilide suilla deceptum, quaestio illa ficti fuit,ut sedi suae restitueretur, mentiendo se ea thoseum:Vnia nec culpandus est ait Cyprianus I. ep q. eui dolose obreptum es es quam hic execrandus, pia fraudulenter obrepsit. I o Stephanum ab Apostolica traditione defecisse eoi clamant alij, eo quod haereticos non esse rebaptizam dos sanciuerit,nec Pascha celebrandum more Iudaii. co. His applaudere visus est Mornsus opp.3.pag I vidum quaestionem de anabaptismo haereticorum sa-cit adlaphoram. Verum isti Nouatores magis Iudaei,&haeretici,dum Donatistarum, & Iudsorum patroc, nium suscipiunt. In Coelum ergo expuunt ,& suis IMqueis capiuntur, & se haereticos probant dum haeresim falso obiiciunt Sedi Apostolicae , & ex Petil. apud August.de unico bapt.consutantur c. I .ubi per ordinem Petilianus Romanae Ecclesiae recensens

Episcopos,Intra eos commemorauit,9 Stephanum,quaδEpiscopatum illibate gessim onfessus est-

I Marcellinum depositi traditorem,& lauaserem o cinunt communiter Nouatores idolis quoque sacrificasse,& si non verbis docuisse, tamen factis aliquid contra fidem ait Vulta rusὶ statuisset nec resertia subdit qua causa id fecerit, nec factum istud aegari posse.Sed hoc est iam acta agere,siqui idem ut dicit S.

August. contra Petil.c. 16.& cap. iti. de vesco bapt. id obiectum fuit a Donatistis, nec umquam probatu, Sed nedum eripimus arma haereticis istis, quibus pugnent, subministremus aliis materia inficiandi, & pr

teruiendis admisso iacto ex Breuiario Romano alla- gante

267쪽

a s o Caput Decimum quartum.

gante Concilium Sinuessanum certum est Marcelli.

tium nunquam aliquid docuisse contra fidem enecnisi tormentorum metu, infidelitatis actum externuexercuit,cuius grauiter poenituit,illustri postea asone triumphans. 'nde nihil contra fidem docuit, nec factis,nec verbis. Assistentiam vero Spiritus sancti promissam scimus, ne e Cathedra Papa fidei contrarium dogma doceat, non quod in externum infidelitatis actum prorumpere non possit, nec a gratia, & char,

tale excidere.

Ir De Liberio triumphum ostentant, iIlum traducendo mendaciter circa fidem naufragasse. Vnde Aria num conclamat Heshusius: subscrip se inianorum υ- recli, occinit Sulliuius; & etiam, si soli damnationi Athanasij subscripserit,i-m is, ait Sibrandus subscribere haeretica confessioni,ct in damnationem Orth

Autiochena ab Arianis editae subscri tun quibus nulla

rum insignis est calumnia haereseos insimulare orthodoxum Pontificem,quem etiam inter Sanctos Patres recensent Ambr. 3. de VirgίEpip.hqres 27. Basil. epist. q.& alij.Certe Liberij hapsus, non fuit contra fidem, sed fidei consessionem. Numquam h resi Arianae subscripsit,sed metu victus coicasse cuni Arianis visus est, subscribendo in Concilio Syrmiensi, & damnando Athanasiu.Quaqua re vera in d. Conc. Syrmiensi sormulae illae,etsi ab Arianis conditae,& ut dicit Hil .de Synodis carentes voce,Consubsantialis, ut suspectae tamen habitae non sunt ab eodem Hil. S pium sensum habere posse demonstrat quamuis ab hqreticis ad prauum sensu vocula Honii n, usurparetur. Cogebat

268쪽

Calumniae haereticor. soluuntur. 19

gebat ait Soetomenus lib. . c. . Constantius Imperator Liberium , confiteri Filium non esse Patri Co subitantialem,non tamen habetur ex eodem Liberium ei consensisse, imo ex repudiatione oppositum colligimus. Vnde ex ista constantia Eudoxius cum suis sparsit per calumniam , Liberium professum esse, Filium Patri dissimilem; pro fundamento assumentes Athanasii damnationem,& susIragium in Conci. Sy miensi. Confessiones ergo illae in recto sensu intellectae ab Hilario, cum nullam h resim continerent, certum quod nulli iti resi subscripsit Liberius:& Athanasij damnationi subseribens, non fuit hqresim approbare, vel fide Cocilii Nic ni eierare,sed homine orthodoxum ex timore iniuste expellere, & ablegare. Fuit ergo peccatum in exteriorem fidei consessionem, nullo modo contra fidem, quam semper orthodoxe professus est.Cuius signum apertissimum, nam priusquam e Syrmio discederet Liberius, fidei professionem edidit, anathematizando eos,qui negassent Filij consubstantialitatem, & Macedonianos recipere noluit, e quod ait Socrat. lib. . cap. II. essent sectae Arianae, utpote qui fidem Concilii Nic ni abnegassent.13 Felix II. ut obi jciunt aduersari j ex Hieron. Arianus in locum Liberi' subvitutivir. Etiam Arianis addictum vocat Socrates lib. a. cap. 2 3.sic clamant alij, &Heshusius I. de Ecc. c. 9.&cum eo Vultakerus , Sulli uius,& Dan ςus, Mornqus oppos . pag 3.sed numqua haereticum fuisse,etiam Aduersarii fatentur, ait. n. lu.nius. Felix II. numquam Arianus fisit mente fedpacis fluvio longius prolabens, qua bona fide poterat, Arianos, ct ad miniserium sacrum, O ad communionem admι-

Iis, teste bonomen. ex quo fortasse factum , vi licet ab

269쪽

asi 2 Caput Decimumquartum

Arianis dissentiens mente,Arianus tamen respectu pam tum , quibus consultum volebat, ab Hieronymo dicer tur, nempe a Mi, specie Arianus. Ergo non re, sed specie, a Hieronymo vocari potuit Arianus,maxime quod opera Arianorum, praesertam Ac

cij,Cςsar ς Episcopi in sede locatus est, unde per vim

intrusum Felicem multi veteres clamant. Arianis v ro addictum,Socrates dicit Felicem , non Arianum , ex communione quam inibat cum Arianis ante Pontificatum,& si catholicus es ei; cessante vero intrusi

ne Felicis,mox legitime idem Felix Papa factus etiaviuente Liberio, a quo Romanus Clerus super suspicionem exterioris infidelitatis supra tactae, & ob pacem cum Arianis factam recesserat, eum a Pontificatu abdicando non modo ipsorum communionem est execratus,sed Arianorum capita, ipsumque Comstantium anathemate percussir,manens in sede legit, me, donec martyrio vita sungeretur,quo defuncto,iterum euocatus Liberius, nebuIa illa externae suspicio- , nis infidelitatis,quam tempori seruiens incurrerat, penitus effugata. I Calumniose vero ab eodem Mornaeo traducitur Damasus oppos6.pag. I. quod fuerit, ait, immersus luxui domitanssium a Theodore.lib. I . cap. I O.VOCetur,ure,omnι genere laudis sorenti simus, & iterum c.2. Prapter isa praestabilis ornamenta, in gnis. Qui adeo vigilauit pro deposito, ut Apollinarem, Auxen tium,&c.damnaret, Concilium Constantinopolitanum aduersus Macedonianos, Eunomianos indixerit. Item traducitur tamquam mastix Baslij, quod eum haereticum existimauerit . At quo decreto qui

270쪽

Calumniae haereticor. soluuntur. Is

moribus calumniantium, Basilius apud Damasum tra. ductus est , & familiaritas cum eodem Damaso ad tempus refriguit , numquam tamen a Pontifice haereticus habituS. Is In Stricium continentiae vindicem , & assertorem

salaces Nouatores calamum acuunt. Illi a fingunt, quod matrimonium pollutionem vocarit. Ita Calvianus lib. .c. Ia . g. χε. cui adstipulantur Iunius,& Sibradus. V vita h. lib. 7. contra Duraeum pag. 66 o. ait, quod primus cslibatum Sacerdotibus imposuit. Sub eodem Siricio corrνptam disciplinam, quia primus legem li- hatus sancitii ait Moria artis in opposit. 8. pag. I t. At numquam matrimoniu damnauit Siricius, sed solum . Nicolaitarum reliquiarum suscitatores, nempe Iou nianum, Auxentium,& c. qui non obstante sacro ordi ne,quo insigniti erant, in caestas nuptias celebrabant,

quas merito pollutiones appellabat Sanctus Antistes. Vnde &Mornaeus oppos o. pag. 238. Ambrosium a Siricio plectendi tales in caestuosos clericos auxilium postulasse, scribit. Immerito tamen Stricium eius legis de caelibatu authorem facit, cum iampridem, Conc. Neocaesar. Ancyra num , Stricio antiquiora eius legis in Ecclesia usitatae, ab Apostolorum traditione antiqua descendentis, meminerint. Aerem ergo verberantisti homunciones, impura ,&sacrilega carnis mancipia, qui continentiae leges audent corruptionem disciplinae appellare ,& ne castigent corpus suum, plagas innocenti intentant.16 De tribus criminibus a Magdeburgensibus accusatur Innocentius primus. Primo, quod Nouatianum dogma fouerit, negans Virgini lapsae absolutionem epili. a. Secundo,quod docuerit in baptismo dato ab N haere-

SEARCH

MENU NAVIGATION