장음표시 사용
31쪽
XXVI. Ecclesiae Fides in S. Cyrili Alex. Episcopi anathematismiseontra Nestorium Vulgatis , maxime enituit.
I. I Ormisdas universae Ecclesiae Pontifex, tumultuantes in Oriente Scythas Monachos , auctoritate Apostolica compescuit. II. Iobannes I. Theodorici Italiae Regis iussu, Constantinopolim missus, impiissimi Ariani votis non fecit satis. III. Iohannes huius nominis II. adprobavit hanc Monachorum Scythae propositionem : Unus de Trinitate passus est carne et quos ab Eutychiana haeresi prorsus alienos , iudicare debuit Annalium P. Cl. Baronius. IV. Vigilius R. E. Pontis. aliqua nota inuri non debet , quod in trium Capitulorum damnatione, statim a principio, Iustiniano Imp. placere noluit.
V. Haec trium capitulorum controversia finita est in V. Synodo Oecuraenica , Iustiniano Imperatore , conVocata , cui Praefuit Eutychius Patriarcha Constantinopolitanus.
VI. Temeritatis notam incurret , qui pro tribus QRpitulis , aut aliquo ex illis , apologiam scriberet. VII. Arausicana Synodus a Caesario Arelatensi Episcopo coacta , et s. Canonibus , Semipelagianorum doctrinam damnavit eiusque definitio ab universa Ecclesia , sensim amplexa est. VIII. Diversa Concilia Nationalia & Provincialia Hispaniae celebra
id sunt , quae referre mei muneris erit , si Opportunitas exigerit. IX. Christi corpus ante Resurrectionem non fuisse corruptibile , nunquam ex Scripturis Aphterdocetae probarunt. X. Agnoetae suam ignorantiam prodibant , Christo Domino omnium
rerum scientiam , non concedenteS.
XI. S. Gregorius Magnus inter huius saeculi scriptores primum locum Lecupat et An Monachus fuerit S. Equitii, vel S. Benedicti Τ Mouumenia utriusque partis expendam. . XII. Miracula quae dictus S. Doctor in Dialogorum libris narrat, doctrinae suae famae non praeiudicant , ut Cl. Canus animadvertit. XIII. S. Leander Hispalensis , Gothorum Episcopus merito dictus, scripsit opera eruditione plena , & opuscula contra Arianos praeelaia. XIV. S. Fulgentius Ruspensis Episcopus, S. Gregorius Turonensis, prae-ςl ri Auctores sunt , alter in praedestinatione & gratia , alter in F rancorum historia adornanda. XV. Dionysius Exiguus , Monachus Scytha , Boethius , Cassiodorus, Urentius Eliberitatius , Iustus Urgellensis , ob praeclara sua Rr pla me moria digni sunt. XVI. Iustinianus Imp. incorrupticularum errorem a pleXus est. XVII. Iustinus iunior , Curolopates nuncupatus , haeresi Pelagianorum
XV III. Doctrina Catholica sexto saeculo, circa contro Versam cum Scythae Monacliis , eadem Plane fuit cum primorum saeculorum doctrina.
32쪽
XIx. Ex disciplina huius saeculi , Episcopatus in Regionibus recens ad Christianam sidem conversis Rom. Pontis auctoritate constituebantur. XX. Ante hoc saeculum , disciplinam Monasticam in Hispania viguisese , erudite probat Mabillonius.
I. Q Abinianus R. P. a D. G regorio , propter a Varitiam , & in pa
O peres duritiem , non fuit reprehensus. II Honorius huius nominis I. R MOnotlielitarum haeresi , tam vero excusatur , quam pie.
III. Severinus Ponti se MaX. nullo pacto , sua adprobatione munire Voluit Imperatoris Heraclii Ectbesim , sed illam potius cum Monoihe
IV. S. Martinus P. M. in Lateranensi Romana Synodo , Typum Imperatoris Constantis, Apostolico pectore condemnavit. V. S. Agatho inauguratus Pontifex , re cum Constantino Pogonato Imp. communicata , per suos Legatos praefuit VI. Syonodo Oecumenicae, anno 68o. coactae. VI. Baronium contra defendimus , universam Criticorum familiam sequendo , huius Concilii Acta non esse depravata. VII. Negare itaque non Possia mus , Honorium in praefata Synodo, iuste , ut Monothelisini fautorem, damnatum esse. VIII. Canones Synodi Quini' sextae , licet universae Ecclesiae adprobationern non meruerint , aliqui tamen ina ima laude digni sunt. Quinam vero 7 In Palaeura.
IX Praetermittere hoc saeculo , nee possumus , nec debemus , Con-eilium Toletanum XII. ubi DNni3 Primatus iura , supra universas Ecclesias Hispaniae, Toletano Antistiti , concessa sunt. x Iure ergo Cl. Florezius eVia it , ante hoc saeculum , Toletanam Leelatam ad dignitatem Pr ζst dii siti am non fuisse evectam. XI. In laudato Toleiano Concilio , PP. Wambam Regem prudentissi-Him suo non privarunt Regno. x11. Monothelitae duas in Christo Voluntates negantes, ex Scripturis XIII Paulliciani, Manichaeorum hastresim renovantes , impie & proterve omnem Christi Cruci Venerationem negarunt X1v. Mahometanae Religioni, falsitas, e ipso Alcorano , & recta ra , one facile dem0no J Vy' . . o τ .XV. Hispania nostra gloriatur b0e s eQulo, S. Iudori Hispalensis Episcopi doctrina , atque S. Ildς phot si Toletani Praesulis pietate. XVI. De Religione fuerunt bene Vriti S. Sophronius , & S. Maximus , Monothelitarum impugnatores acerrimi. xv II. Mauricii Imp. pleias in Sanctos MartFres, merito a Theophi-lacto commendatur.
xx Id. Heraclius , nec constans, inter bonos Ita p. sunt reponendi. Da Vib
33쪽
XIX. Viros pios haud paucos, hoc saeculo rem sacram quot:die frequentasse , seu Misiam celebrasse , certo certius est. XX. Disciplina Monastica ad splendorem pristinum restituta est , & altas radices egit. XXI. Poenitentiae publicae conservandae,diligenter Pastores invigilarunt,& gra Viter conquesti sunt de eius redemtione per eleemosinas , & Sacrisicia. XXII. Traslationes Episcoporum ab una ad aliam Ecclesiam , non sςbant, nisi propter Ecclesiae utilitatem.
I. Regorius II. R. P. Leonem Isaurum tributorum exactione non a privavit , nec Romam, Italiam , totumque Occidcntem, ab eius obedientia abstraxit , ut Pagius cum aliis Criticis sentit. II. Nec Zachariae , nec Stephani III. Rom. P. P. auctoritate , Regnum Francorum , a Chil derico III. ad Pippinum translatum est. III. Adrianus R. P. consensit , ut VII. Synodum OEcumenicani, Nicaenam II. dictam , Constantinus Imp. conVocaret.
IV. Tharasius huius Concilii non fuit Praeses , sed Romani Antistitis Legati. V. Satinorum imaginum cultus, in praefata Synodo definitus est , &ex Ecclesiae traditione. VI. Francsordiensis Synodus in dogma Fidei , Vel circa cultum Sa ctis imaginibus deferendum , Sinodo V1Ι. non se opposuit. VII. Vere Pseudo Synodus Constantinopolitana ab Iconomachis habita λd ann. 7s s. despecta & conculcata est. VIII. Usus cultusque Imaginum Christi & Sanctorum , cum lege Dei
nullatenus pugnant,idque contra Iconomachos vere definitum est.
IX. Concilii Francsordiensis P.P. rectissime damnarunt Felicem & Elirandum Christum filium Dei adoptivum adpellantes. X. Christum ratione naturae humanae, vocare filium adoptivum , quam Vis post Durandum aliqui fecerint, non audemus. XI. Felix & Elipandus filiationem adoptivam , Nestoriano sensu pro Pugnarunt , ut ex Epistola Concilii ad P.P. Hispaniae colligere licet. XII. Huius saeculi praestantissimus Theologus absdubio fuit S. Iohan-Rς Damascenus , & Historicus V. Beda sanctitate & eruditione conspicuus XIII. Memoria dignus est Alculnus ob eius scripta Dogmatica , .iemica , & Theologica. n. 4 rXIV. Leo Isaurus Imp. una cum Constantino Copronymo , peii uentu simae huius saeculi haeresi , suum favorem adhibuit. XV. Dignus fuit Carcius M. ut Augustus declaretur a Leone II. Ion tinee Maximo. XVI. Regula S. Benedicti in Gallia, & Germania primas tenebat Oet VO saeculo , eamque omnia pene Monasteria susceperunt. . XVII. Non omnes promiscue Christiani huius saeculi , ad frequς'
34쪽
XV III. His, qui Iudicum sentcntia capite plectebantur, sacramenta Poenitentiae & Eucharistiae ob gravissimas huius saeculi caussas denegabantur.
I. , T Agno molimine illa fabella explosa est, quae inter Leonem IV.&1 i Benedictum III. Mulierem quamdam, Iohannae nomine reponit II. Nieolaus I. celeberrimus PontifeX, recipit additionem partieulae filio tie , ab Hispaniβ primo , a Gallis deinceps factam in Symbolo. 111. Duabus potissimis V iis insistunt Theologi , ad excusandum Stepha num VII. R. P. qui Praecepit , ut ii omnes iterum ordinarentur , quos Irur mosus Papa , ad Sacros promoverat Ordines.1 U. De Romanis Pontis cibus, qui Romanam Sedem, decimo saeculo tenuerint , nullam Apologiam facere , libenter decernimus, quum nulli duabium sit , suis moribus hanc sacram sedem foedasse. V. Leo VIII. fuit Pontifex intrusus, qui violatis legis iuribus,Benedictum V. a Sede deposuit in Romana Synodo,in qua idem suere accusatores& testes. VI. Iussu Adriani II. convocavit Basilius Augustus VIII.Synodum OE-
cum enicam , quae an. 869. inchoata est. VII. Legati fuere Donatus Ostiensis Episcopus, Marinus Diaconus, Coii-siantinopolim missi. VIII. Latini flocci faciunt Concilium Generale Graecorum Schismati- eorum , ab ipsis Pro causia Photii tuenda celebratum anno 869.
II. Synodus Compendiensis LudoVicum Augustum non deposuit , nee talem auctoritatem sibi tribuit. X. Nulla haeresi , iis duobus saeculis Ecclesia foedata , gravissimis controversiis agitata est XI Praecipua & maxima fuit Photii, qui praeter fas & ius , ab eius f nu diseessit & Constantiriopolitanam Sedem, S. Ignatio deturbato , invasit.' IlI Gothe scalcus revera propi gnaVit errores ipsi imputatos, licet sua obscuritas caussam dederit, ut aliqua Gallicana Concilia ab erroris eri-V''Viu Ch fouersia inter Pascha sium Radbertum , & Rabanum , ob librum de Corpore , & Sanguine Christi, nihil praeiudicat Transubstantiatio-'' xiv β' phoisu, inter Scriptores noni saeculi agmen ducit; Nicepho.& Methodius suum locum in Historia occupant.' xv Rabanus Moguntinus Episcopus, Amalari HS & Retrarenus, si quosdam naevos excipias, ut doctis iii il& sapientissimi iure habiti sunt. xvi. S. Eulogius M. Dccubuit Cordubae , quia Mahumetanis adamantino pectore sese opposuit. XVII. Carolus Mag. sortitudine & Virtute nulli secundus,decessit an . 81 .
XVIII. Michael II. insectator imaginum , in Oriente habitus est , sed Basilius Macedo , defensor & cultor. xis. Nono saeculo, Latini Graecos contra , Spiritus Sancti processionem a Patre & Filio propugnati sunt.
35쪽
XX. Saeculo decimo , omnes Ecclesiae ordines , Eucharistiam esse verum Corpus & Sanguinem Christi , velut dogma Fidei professi sunt.
XI. ET XII. ECCLESIAE SAECULUM.
I. Gregiam laudem Greg. VII. R. P. consecutus est , eo quod mul-I ta tam pro fide, contra Berengarium Vindicanda , quam pro restituendo Ecclesiasticae disciplinae vigore statuit. II Urbanus II. Toletanae Ecclesiae restituit Primatum, Alphonsi Regis tempore. III. Friderici Imperat . cum Alex. III. P. R. reconciliationem ad mitis timus, sed explosa illa fabula , a nonnullis temere iactata. IV. Ecclesia , ut ad saniorem mentzm Berengarium re Vocaret, quam Plurima celebravit Concilia , quae reser re super Vacaneum est. V. In Concilio Romano, merito B rengarius compulsus est, ut in Fidei formula sibi proposita iuraret. VI In Romano & Berensi Concilio , Gr Recorum schi in a finem non habuit sed in dies crevit Michaelis Cerularii opera.
ann. . ias. In vestiturarum controversia sinita est.
VIII. Aliud Generale Concilium, Later-nense II. adsistente ipso mei In noc. II. ann. 1 139 rescissis actis Pseudo'Pontifici Anae leti II. iure & meri to damnavit haeresim Petri de Brutis, Arnaldi Brixiensis , aliorun que. IX. Licet Abaelardus post sinceram errorum suorum emendationem, haereticus dici non debeat , certum est suos errores in Senonensi Syno
X. Lateranense III. OEcumenicum Occidentale Concilium , Alex. III. Praeside , ann. II 79. celebratum , Waldenses & Albigenses condemnavit. XI Ania. II 8. Remense Concilium habitum eli, in quo Gilbertus
Porretanus erroris convictus est.
XII. Noluit Honorius III.Ioachimum Abbatem post mortem, aliqua haeresis nota inuri, eo quod sua scripta , Apostolicae sedis iudicio commissit. XIII. Divus Anselmus Cantuariensis Episcopus , Graecorum errorem dilucide refutaVit. XIV. S. Bruno Carthusanorum fundator in Scriptores undecimi sae-ςuli reponitur , historiola suae conversionis reiecta. V. S. Petrus Damiani Simoniacos diris devovit, scriptisque suis confudit. XVI. Inter Sanctos P P. D. Bernar dum sanctitate & doctrina illo strem , libentissime collocamus. XVII. S. Norbertus T ch linum sagitiosissimum haereticum, suamque peltilentem sectam doctissimis suis concionibus extinxit. XVIII. Hugo a S. Victore , & Richardus, saeculo duodecimo , Sacram doctrinam illustrarunt , & nostrae Religionis mysteria , aperte declararunt. IX. Gratianus Collector Canonum obtinuit , ut sua Collectio , publice in Scholis perlegeretur , ta multorum doctissimorum Virorum Commentariis illustraretur. Quam
36쪽
Quant auctoritatem habeat, mihi non erit iniucundum exponere
Eolle torum Canonum historiam texendo. XXI. Nonnullae Petri Lombardi sententiae , Communi Theolo orum calculo explosae sunt ; nihilosecius Opus magnum & arduum edidittisque hodie, vel maxime utuntur Theologorum Scholae. XXII. Latina Eceles a Romana ab Apostolorum aetate usum ast mitinuit , idque perperam a Graecis denegari, ut decimo saeculo probatum est XXIII. Fateri possiimus ante exortum Schisma Photianum , usum Fe. mentati apud Graecos obtinuisse. r. XXIV. Duodecimo Ecclesiae saeculo, nonnulli Theologi Parisiense, eulpata fide pugnarunt, Valere Baptismum collatum in nomine Patris si & Spiritus Sancti. Amen. praetermissis his Verbis : Ego te bapti=o XXV . Controversia de conVersione aquae, quae Calici ante consecrationem infunditur,in duodecimo saeculo agitata est. Im merito ergo Baronius ei istimat S.I homae opinionem perpetuo totius Ecclesiae sensui esse contrariam
I. TNnocentius III. Pont. Max. Concilium Lateranense IV. OEcu-I menicum XII. congrega Vit asin. Ia I s. II. Nonnulli Scriptores huius saeculi , levissimis coniecturis adducti. sunt , ut arbitrarentur , nihil a Concilio laudato sancitum esse.
III. Bellum adversus Albigenses , in hoc Concilio directum , iussissurum & rectissimum fuit. 1V. Fides de SS. Trinitate , exposita necessario fuit , ut haeretici Albi enses damnarentur. V Canoni Utriusque sexus parere ac facere satis censendus est , qui pec- euio semel in anno Parochis, Vel P se byteris, sive Saecularibus, live Regularibus . ad id muneris absque ulla restrictione delegatis confessi fuerint.' vi. Caussa Toletani Primatus in praefato Concilio agitari non potuit ipsis extraneis fatentibu8. . uti Dissidium Frederici II. Imperatoris cum Romanis Pontificibus, usia fuit . ut Innocentius IV. ann. 124 F. Lugdunense I. Concilium OEcu- xl JI celebraret.
ης ς JU Ghbst x Coheilio Lugdunensi II. OZeumenico XIV. ann. in quo Graecorum error de Spiritus Sancti processione definitus est.' Iffidenda est Graeculorum quorumdam temeritas,non Verentium di- hoe Coticilium in Graecorum partes abiisse , sententiamque Latinorum
X Almarici errores,non tam doctrina haeretica , quam insana , censendi sunt. XI. Davidem de Dinando , adserentem Deum esse materiam primam, solide consulat S. Thomas.
xl I. Theologorum Parisiensium de rebus divinis differendi prurigo,gravis,ima damna , hoc saeculo , Parisiensi Academiae intulit. X11L h lagellautium sueta ex superstitiosis hypocritis hominibus compo-
37쪽
sita , proscripta est , tum ob errores quibus erat implexa , tum ob immoderatas flagellationes , quibus ostentabatur. XIV. Stadingliorum diabolica haeresis,tam impia fuit, ut Magistro Doemone in secretis eorum conventiculis uteretur.
XV. Inter Scriptores huius saeculi, p imam sert S. Thom.Doct.Ang.cuius doctrina praeclaris encomiis a Summis Pontificibus celebrata est. XVI. S. Bonaventura Seraphicus Doctor nuncupatus , ob suam sapientiam meruit Concilium Lugdunense II. dirigere. XVII. Ecclesia in sua doctrina semper immobilis, inter Fidei articulos, non reposuit hoc saeculo , Confessionem Sacramentalem , nec transubstantiationem ' licet Dallaeus reclamet. XVIII. Doctrinam Moralem avitam suam retinuisse puritatem sat superque probant opera S.Thom. qui a SS.PP. communi semita , numquam deflexit.
I. TOhannes XXII. R. P. nullo umquam decreto adprobavit veterem &1 erroneam sententiam illorum , qui censebant , Sanctorum animas, Visione Dei ante supremi iudicii diem , non fruituras. II. Iu re damnavit idem Pontifex hanc propositiopem: Christus & Apostoli non habuerunt aliqua, nec in speciali, nec in communi. III. Clemens V. Generale Viennense Concilium indixit ann. Igo. ut gravissima Fidei capita discuterent Vr . Templariorum ordo in laudata Synodo fuit extinctus, caussis quae Doctissimis P P. gravissimae visae sunt. V. Tam Parvulis, quam Adultis conserri in Baptismo informantem gratiam & virtutes P P. huius Concilii probabilius docuerunt. VI. Palamas Thessalonicensis Episcopus, lumen in monte Thabor Christo circumfusum , increatum , & aeternum Dei lumen fuisse , irrito conatu Pertendebat. VII. Fraticelli contra Apostoli monitum perpetuo indulgentes otio, id vitae genus amplex i sunt, quae suo instituto indecens ac indecora erat. VIII. Beguardi& Beguinae in maximo errore versati sunt, Ultro citroque adfirmantes, hominem in ista mortali vita ad sublimem impeccabilitatis gra
IX. Dulcita istae impie adseruerunt, auctoritatem omnem, a Lliriuo tradix in Ecclesiae Romanae , propter Praelatorum malitiam penitus ceHasbe. X. Huius saeculi praestantissimi Theologi fuere Raynerius,PetruS Aureolus , Gregorius Ariminensis , Iohannes Bachonius . . XI. Beneficiorum pluritas, circumstantiis a S. Thom. ad fgnatis Uuodl.
9. non concurrentibus , damnata est.
XII. Sub huius saeculi fine evanuit apud Latinos ritus baptizandi per im' mersioneni , & obtinuit mos conferendi baptismum per effusionem. XV.
38쪽
I. Lexander V. Pont Max. renuntiatus est in Pisano Coneilio OEeu- menico ann. I o9. celebrato legitime,Angelo Corario Greg. XII. dicto, ac Petro de Luna , Bened. XIII. nuncupato , exauctoratis. II. Iohannes XXIII. a P. P. Constantientis Concilii depositus fuit nee potuit ipse huiuscemodi sententiae contradicere. 111. Ouum Marti ai V. electio in dubium Vocari non P0ssit,nec Constantiensi synodo OEcum enicae ann. IqIq. con Vocato Concilii Generalis auctoritatem denegare pomum us.1V. Dubia circa Se T. q.& s. agitata , nolumus Vocare tu controversamiieet iis discutiendis tempus & operam aliquando locaverimus. V. Basileense Concilium ann. 1 3 I. coactum , con Vocatione esse OEcume.
nidum , nullus quem Viderim inficiatur. VI. Florentina Synodus ann. 1 39. celebrata , totius Ecclesiae consensu, ratione Dogmatum OEcum enica praedicatur. VII. Queruntur iniqui &iniusti haeretici, Iohannem Hus, & Hieronym .de Praga, rogo fuisse impositos & exustos, etsi Constantiam adcesserint salvo
VIII. Ob id vel maxime Iohannes Idus damnatus est, quod doceret Eccle-sam ex solis praedestinatis consta re. 1x. Calixtini sub utraque specie Communionem necessariam putantes,ab Ecelesiae Doctoribus damnati sunt.
X. Iohannes Parvus Regicidii & Tyrannicidi doctrinam propugnans , iurinaturali, Divino , & Gentium insensus fuit. XI. Memoria & veneratione in hoc saeculo digni sunt,S. Bernardinus Senens s S Antoninus, S.Vincentius Ferrerius, S. Laurentius Iustinianus, & Thomas de tem pis vere Auctor Librorum de Imitatione Christi. XII. Praeterire non debet Historia Petrum de Aliaco , Iohannem Gersonium Nicolaum de Cusa , Iohannem Turrecremata, nec non Thomam Wal-XIII. In praesenti saeculo, nihil Ecclesia nostra tradidit circa Misiae Sacriseium ' quod ex ipsis Apostolorum temporibus repetere non possit. XIV Iustis & gravissimis rationibus saeculo 1 s. Ecclesia Catholica permota fuit, ut Laicos atque etiam Clericos non couficientes, sub specie tantum
I. TUlius II. P.M. prudenter sene V. Lateranense Concilium, Pisano Con-I ventui opposuit, qui generalis , vel legitimi Concilii nomen obtinere
11. Leo X. defensoris fidei titulo decoratus est , qui Lutheri in Romanam Eeelesiam debachantis proscripsit articulos. LI. Concilium Tridontinum Vere OEcumenicum, omnium Cci cilicrum ve
39쪽
luti appendix , a calumniis P. Suavis Polani, Caroli Molinaei, ac Innocentii Gentileti , quilibet Theologus vindicare debet. IV. Quaenam Provincialia Concilia Sacrosanctam Tridentinam Synodum receperint 3 rogatus dicam. V. Pi Aiacense Colloquin m , Calvinianis concessum , pessimo exemplo fuit indictum , nullo seu ita habitum , summa omnium laetitia solutum. VI. Nequissime adfirmavit Lutherus post Adae lapsum , in hominibus extinctum ess liberum arbitrium , impossibilia esse Dei praecepta, peccata non deleri, sed dumtaxat non imputari, omnium iustorum opera esse peccata , et C. VII. Flaccus Illyricus cum Manichaeismo sapit , tradens originale peccatum esse animae rationalis substantiam. VIII. Sociniana haeresis omnium pestilentissima suit , & haberi potest, ut cunctarum haeresum sentina. I . Commemorare inter Auctores huius saeculi debemus AEgidium Fusca rium, larinum , it Sir letum, qui Concilii Tridentini Cathecismum adornarunt. X. Melchior Canus egregiam laudem Consecutus est ob aureum opus de Lotis Theologicis; nullaque censura est dignus, Ob Opinationem de Matrimonii Ministro. XI. Similiter Ambrosii Chatarini sententiam circa intentionem Ministri, in Sacramentis conficiendis , Tridentini P. P. non reprobarunt e nosque moderatione quadam adhibita , ab ea recedimus. XII. Cardinalis Caietanus Vere purpura dignus , in immensis suis operibus, nihil mirum quod alicubi erraVerit. XIlI. Sole clarius ostensum est , Lutheri, Calvini , aliorumque haeresiar-ςh rum huius saeculi sectas esse Synagogas Satanae , solam Ecclesiam Romanam esse veram Christi Sponsam.
siones , & saluberrima P. P. monita.
V. Concordatum Gallicum Ecelesiae disciplinae non fuit incommodatum, sed potius utile. XVI. Doctrina Moralis per sancti Caroli Borromaei InstructiOaes , sapientissime hoc saeculo restituta est.
i' T Aullus V. controversiae de Auxiliis finem imponens , indicto utrique . parti silentio , M. P. Aug & S Thom. doctrinam non proscripsit. II Innocentius X. quinque propositiones Iausenii nomine Vulgata S, dam-Πδ's , Ian senium ipsum Iprensem Episcopum non damnaVit IlI, Alex. VII. sapienter disposuit , ne Theologi in quaestione de sus-
seientia attritionis formidolosae , se mutuo proscinderent. IV. Petricoviense Concilium in Polonia an . 16o . habito, memoria dignum Ost,qRia Sociniani, Arianorum & Ebionitarum polluti haeresibus , damnat i sunt. V. Calviniana haeresis in Synodo Bethlehemitica a Dositheo Ierololymi tano Patriarcha proscripta est.
VI. Trus Sγnodi a L. Thoribio in civitate Limae , Americae MeriodORRU
40쪽
Metropoli habitae sunt,ut Neophiti competentem instructionem habeant, prius quam Christo sint regenerati. VII. Quietistarum perniciosissima secta, Auctore Molina exorta,turpissimis elementis est innixa,& in eius consutationem,octo Propositiones disputatoni ex ponimus , quas Nat. Alex. eXplicat Diis I F. in Panop. adversus haereses saecul. 13. & Iq. VIII. Fenelonium Camaracensem Episcopum satum puri amoris defen dentem , pariter impugnam US. IX. Trem blantes , Quakeros , sive F naticos , qui hodie etiam vigent ob impissima sua dogmata e Xecramur. X. Peccatum Philosophicum Di Vione propugnatum cum Alex. VII. damia
XI. Rationalistarum seu Latitudinariorum apud Anglos exorta secta, dirii execranda est, ut Scripturae & traditioni adversa. XII. Baronius utilissimum opus Ecclesiae dedit, nostrae Religionis Annales ordinando. XIII. Bellar minus suo controversiarum insigni opere , Helerodoxorum animos irritavit. XIV. Henricus Noris etiam in Hispania , ob sua Theologica scripta , immortale sibi nomen com Paravit. XU. Petavius , Sirm Ondus , BOssuetius , digni sunt , ut in manibus semper habeantur.
XVI. In Molinae systemate impugnAndo , Omnes suos nervos intenderunt Dominicus Bannes , & Franciscus Zum et nostri ordinis Mag. Generalis. XVII. Doctrina Moralis , hoc saeculo impugnata, in sua puritate conservata est , proscriptis ab Ale X VII, propositiouibus s.&ab Innoc. XI. 6 . XVIII. Iure irrita & nulla declarat' est a Clem. VIII. Confessio per litteras, sive internuntium facta. XIX. Vigilantissimi Episcopi la toribus opinionibus ingenti librorum eopia disseminatis , bellum indi ζrunx, S coli abcntem Disciplinam resti
XX. Verior & sanior sententiaboc saeculo , etiam fuit circa ieiunii contro versiam , Pariliis agitatam, dispensatum in una parte, non esse dispensatum ia
Won ouent sine Dro Driae salutis discrimine
altera , quam servare queat sine propriae salutis discrimine.
' Lemens XI. R. P. in hae periodo : Hodie sorma servi reversa est a'
formam Dei; iii scite & imprudςnter, Eutychianae haereseos insi
II. Idem Pontifex maturo adprobaVit iudicio decretum Caroli Thomae de et oui non Apostolici Legati, & C rdinalis , in Rituum Sinensium condemnationem editum.
11s. Benedictus XIII. doctrinam de Gratia & Praedestinatione , Thomisti-
eo sensu adsertam confirmavit.
IV. Benedictu. XIV.C0ast.quae incipit,Matrimonia,gravissimam & difficil