장음표시 사용
61쪽
sTIRPIUM A Us TRIA CARUM . Arabis Bellidi Ea Tab. III. Icon 3. I. Arabis soliis longe petiolatis, ovatis, integerrimis. Arabis solita omnibus ovatis, radie libus longe petiolatis, caulinia sub. amplexicaulibus. An Nasturtium alpinum belli dia solio majus, c. n. prod. p. 467 alia synonima ob ineertitudinem non addo.
Primo vere I76o in ascensu Alpium Breyn inarum cum amantissimo tanices Viro, Fratre ito Nostio, ordinis Ioannis de Deo, laeto solo inter pediculares invenimus. Radix tenuis, susca, nodulosia, pilis longis exaridis, praecedentis anni soliorum petiolis capillata, ex summo capite modo caulem unum, modo plures, inferiori parte aci humum nexos teneros, per maturitatem satis rigidulos spargit. Folia longe petiolata, ovata, anserina quasi cute scabra, villosa, caulina th mi amplexicaulia. Abs albus, amplus. Siliqua multa, Arabis adinse simillima, valvis ab inferiori patra permultam maturitatem dehiscentibus, pressis nunquam se in helicem revolventibuS. Plantam hanc diu pro cardamine alpina etiam ex assensu aliorum habui, S hoc nomine ollin inscriptum exemplar: hoc vero quod aeri imcidi curavi, dono dedi cum aliis Austriae rarissimis stirpibus, D. CHRDsTIANO Paris RoTTsoLL, Medicinae in Dania Prosetari dignissimo.
II. Arabis solii sit diealibus integris, ovatis, scabris, mulinis glabris, caule
Hanc habeo ex Schneberg. Definitiones & descriptiones, priores ab hac distinguist. An v rietas λ
c RARAc TFR. Calyx hians, siliquarum valvae sursum re
volutae. Oas εχυι Tro. Distinguitur a dentaria calyce hiante, 'do angustiori, stigmate integro: cum aliis conlaudi non potest, valvis sursum sese in helicem contorquentibus, quod huic familiae peculiare.
62쪽
cardamine soliis simplicibus, ovatIs, petiolatis, longi ismis.' M. I Αν. Iconc Lusi ΛΜAE haud similis, quam tamen pro varietate habet MALLE Rus. Si est, est sane maxima. Plantula cardamines aemula. CLUs. panu. Cum bona Icone. Plantula cardamines alterius aemula. CLUR Lis. II. p. ras. Sinapi pumilum alpinum. CLUR. descript. Nasturtium alpinum belli dis solio minus C. n. R LII. SCHE V.
Ε stiri jugi scopulis inhaerentem vidit c Lusius, ibidem xR ME . Confundi cum Thiaspi II. III. montano posset, sed cardamine s lia non adeo glauca habet, ct silicula priores plantas in alium ordinemrejicit. An plantula cardamines alterius aemula CLusi I valvas sursum contorquet λ exactus CL Usius non meminit, & in horto non habeo, ut examinare possim. An plantula cardamines alterius aemula non est cardamine λ
cardamine aipina trifolia CLUs. I. R. H. RAII. BOERH. Nasturtium alpinum trifolium C. B. p. Io
In sylvosis montibus cLusius, in udis montis Schneberg TRAMER, tota via sylvosa ex Gans in Schneberg ego reperi, unde in hortulo colo, stupendae vero magnitudinis vidi in ascensu casarum in Etscherum. Nigricantibus ex purpura ramulis per terram serpit, in quibus oblongo ejusdem coloris pediculo terna perpetuo solia quasi orbiculata, in ambitu non nihil crenata, in initio tenella, & viridia, dein dura nigri, cantia, aliquando subtus, ut Cyclaminum, purpura colorata. Scapus ex curvitate erectus, ex purpura nigricans, totus sere midus, nisi quod in media altitudine trifolius sit. Horas quasi in umbella constituti, longis pedunculis nixi, nivei, magni pro ratione plantissae. Ca*x soliolis exiguis, ovatis, carnosis, concavis, non supra idena planum positis, apice membrana albicante reflexa auctis, hiat. Petala lactea, magna, venosa, undulata. Glandula quatuor, virides: duabus majoribus inter stamina majora& petata: duabus concavis cavitate sita stamina minora recipientibus. Stamina crassiuscula nivea antheris sagittatis ex albo virescentibus.
Psillam viride stigmate albente siliqua.
63쪽
Cardamine soliis pinnatis, pinnis Iaciniatis, floribus exiguis. cardamine foliis pinnatis, floribus apetesis L. admodum male Sisymbrii eardamines species quaedam inspida. I. u. II. p. 136. cardamine annua exiguo flore. TOUR. 224. BORRH. Ru P. Nasturtium alpinum inspidum c. N.
In nemoribus insularum Danubialium, praesertim in Tabor, x RAMER, etiam ego ibidem, S in udis sylvis Etscheri. oas EgvATIO. Si ob florum exiguorum petata alba cum turritide confundi potest, siliqua confusionem statim diluit
tardamino soliis pinnatis, soliolis radicalibus subrotundis, eaulinis Iam
eeolatia L. Nasturtium pratense magno store C. E. Pin. I 4. Nos cuculi DOD. ye t. s92. Cardamine pratensis, magno flore purpurascente Togylia 2 4. RUF. 7'. o ERH. II. p. I 6.
In Prato uliginosis Dbbling, hii his, insulis Danubialibus, Fisummenta xRAM ER, iisdem etiam locis ego, tum in locis reledes aquas habentibus Brader primo vere non infrequens. Crulis simplicissimus strictus, glaucus, erectus. Flares in longis pedunculis solitarii, ex albo purpurascentes. Calyx gibberus, patulus, ochroleucus, albida membrana auctus. Corolla satis ampla, unguibus viridantibus, calyce longioribus: limbo venoi, sepe convoluto, purpurascenti- pallido. Stamina minora insigni ratione exigua: antheris in maturis uncinatis savicantibus. Glandula siquammosae, extus stamina majora sulcientes duae : duae itidem pro staminibus minoribus scutellata. OssERvATIO. Cardamine alari lia, petraea, nudicaulis, resediso-lia, nondum, quantum novi, in nostris alpibus lectae.
CHARACTER. CalyX carneus superne patens in nostris; siliqua immatura carnea, torosa quadrangulariis,
matura subsidens, planior, stylo brevi bifido, septo non fungoso, ut Hesperidi, a qua calyce magis superne
64쪽
Asperne patente, siliquis in initio magis tetragonis, villo etiam sericeo cuieraceo obtassis, clarius distinguitur.
a. Geiranthus Systestris. Cheiranthus soliis luneeolnus asperis, fore speeioso odorato. Leucoium sylvestre cLus II His. I. p. 299. icon bona. Leucoium luteum sylvestre CLUSII I. u. U. p. ε 3. scHEUcHE. iti. IV. p. 337. Descriptio bona. Hesperis leueoli solio non serrato, sliqua quadrangula TOUR. 223.
In montibus in in Lesemberg c Lusius, ex Baden hortulo meo intuli perennem plantam. Etiam haec multis aliis consuia planta fuit, ct inprimis Erysimo Gamranthoidi, sed habitus, aetas, flores diversissimi facile confusionem diluunt; tum etiam mixta Erysimo Irannonico, Authoritate. I. B. LINNAEI.
Habet hic Cheiranthus solia lanceolata, loco natali Ribhirsuta, aspera, quae cultura in glabra mutantur; habet caulem striatum, scabrum, florem sulphureuin, Odoratum Cheiranthi ct siliquas ejusdem in initio quadrangulas dein compressas, lanuginosas, ut Erysimuin esse nequeat, tum stygina crassum, bicolle; adhaec extremitatem valvarum manifestius exstantem, quae levis differentia non adeo a Choinintho oriri plantam repellit, ut Cheiranthum Cheiri hujus cinerentiam credam: adeoque
n. oriranshus oriri. Leveolum luteum. Don. Xeiri L n. Leueoium Iuteum, vulgo Cheiri flore simplici. r. n. Leucoium luteum, pleno fore majus, & minusi. C. u.
In hortis ubique colitur, ex priori nata.
CHARACTER. Calyx patens; siliqua deniscens; cornu aut fere siliquis aequali, aut majori, pyramidali, leniter bifido. Cur glandulas ex L INNA Eo addit HALLE Rus 8 hae plantam nec a brassica, nec a Raphano distinguunt. Cui igitur bono in sinapi g landularum adnotatio 3
65쪽
STIRpIUM AUSTRI Ac ARUM i. Sinaris amensis. Sinapis siliquis multangulis, toroso - turgidis, rostro longioribus. L. Rapistrum fore luteo, solitis incisis, vel snuatis. C. B. pin. PI. bene. Sinapi arvense praecox, semine nigro. NUR. II. p. MO.
Eruca arvensis vulgaris. MALL. RUP. D. Rapistrum arvorum. L B. Icon 9s
In arvis Hozbram, Iase vianis inter hordeum ΚRAMLR. Ego ad vias publicas, abunde ubique inter segetes. Variat caule glabro, aut subhirluto, MALLE , ramis ad exortum ex caeruleo purpurascentibus. Folia ramos crasso petiolo interne colorata sulciunt. Hos magnus sulphureus. Siliqua cornu instructa pro proportione breviorLa Sinapis ama. Sinapis siliquis Iuspidis, rostro obliquo longissimo. L.
Sinapi apii solio. C. R. 99. Sinapi sativum alterum. DOD. yemyt. TOT. Sinapi siliqua Iairsuta, semine albo, & ruso. I. u. II p. 8 9. HALL. RUF. t .
In agris circa Crembs KRA ME . Definitionibus discriminantur.
CHARACTER. GlyX patens, deorsum non gibbus in se risque, corolla patens, siliqua dehiscens, valvulis rectiusculis, stylo brevissimo.
o AsERvATIO. Erysimum ab hoc differt calyce magis clausis, siliqua quadrangulari. Arabis calyce lamper gibbo, siliqua torosiore, numer fiore. Quae Erysima siliquam exacte tetracdram non habent, nobis susymbria sunt; no si tamen adhuc adeo exacte definitum Sisymbrium
ut Erysimum. a. Si brium Nasurtium. Sisymbrium sui quis declinatis, soliis pinnatis, angulosis.
Nasturtium aquaticum. C. n. BLAC . T. 26 . Sisymbrium aquaticum. ToUR. uo RH.Sisymbria cardamine. FUCH. 723. Nasturtium aquaticum supinum c. u. p. Io .
66쪽
a. SOmbrium Sylvesce. Sisymbrium siliquis deelinatis, soliis pinnatis lanceolatis, serratis. L.
Eruea syI,estris minor repens flosculo luteo. C. u. P. y . Sisymbrium palustre nasturtii solio. ToUR.
In Tabor, insta N does, in arvorum confiniis humidis TRAMER, in Au, ego etiam ad viarum publicarum fossas, inter segetes, qua Sopprimiti Rassim dura, fibrosa.
Caules ex summo capite modo pIures, modo unicus, inseXo-erectus, distortus, ramosus angulosius, striatus, inferne saepissime rubens. Rami saepissime ramosi, angulosi, striati, in exortu rubentes, ad genicula ut caules soliosi. Folia radicalia ut et caulina pinnata, pinnis ad se conversis combuentibus, hinc inde dentatis non serratis. calyx flavus, patulus. Hos flavus, parvuS, patulus. Stamina sere subaequalia ejusdem coloris. Glandularum corona, ita disposita, ut sint pro staminibus minoribus scutellulae duae, quae crassia exerant tubera inter vicina stamina majora , ct ipsa stamina majora etiam hic quam in aliis evidentius scutellata sint. OBSERVATIO. Magna ista invenitur disserentia inter plantam locis udis et siccis crevientem, in essentialibus tamen conveniunt.
Sisymbrium soliti lyrato- serratis se ris radicalibus, caule subnudo ramoso. L. Sisymbrium asperum soIiis pinnatis, pinnis rectangaeis non dentatis. HALMII. ss2. bene. Eruea eaerulea in arenosis crescens C. N. Prod. m. male. Eruea sylvestris, major, minorve foliis subasperis in orbem sparsis. Lofis Prus. 86. Icon nimis artificiosa. Erysimum praecox flore carneo. nAR R. malum nomen, iconis soliis nou- satis asperis, nee ideo male, se etiam in hortis euita esse solet.
In itinere Uscher, media in Hira loco aprico arenom, udo, tum sub petris E stir loco umbroso sicco. Ceterum adhuc copiose provenit
67쪽
Folia in orbem ad terram sparsa pinnata, pinnis conjugatis, ad angulos solus rectos ad nervum iEetis, progrediendo majoribus, comfluentibus, extrema varia triangulari rotunda. Sunt caeterum solia hirsuta, subscabra, sed multum tenera, brevi exarescentia omnia; caulis asper subnudus, modo unicus, modo inultum ramosus. Flos albus. Est etiam ubi ex semine culta minus aspera evadit, minus tenera, magis firma, qualis in hortis visitur.
Sombrium Lo EsELII . Silymbrium soliis hastato- pinnatis saepe hirtis, caula ramisque ilia albis splendentibus, hispidis. Sisymbrium exule ramisque pilis albis splendentibus, hispidis, siliquis lon
gius pedicellatis, subtorulosis in arcum constexis. Erysimum hirsutum siliquis erucae Lo Es. petis. 69. T. I 4 bene.
Abunde in moenibus, muris, tectis inveni, etiam stequentem circa
Eadix exigua parva alba. Catilis unicus ad exortum saepe angulo reisto terrae innixus, rectus, dein admodum hirsutus, pilosus, pilis alperis rigidiusculis, splendentibus, albis; caeterum rotundus, striatus, profunde viridis, inseriae saepe triste purpureus, cubitalis, etiam ultra, stiperne ramosus, multum tota longitudine soliosus. Folia omnia abra sunt, petiolata, petiolo triangulo hirsuto, pinnata pinnis superiori costa amplioribus latioribus 9 ibi magis dentatis: extima hastata aut serrata, aut dentata, aut crofa 3 & haec quidem ad prima caulina spectant, quae etiam subtus aliquando purpurascunt, si periora enim irregulariter tiastata, in ipsa hasta angusta & extenuata magis, longos exstantes dentes habent: supremis linearibus sere & basi pinnati S. Rami non longi, prae hirsutie incani juniores, alii, ut caulis, admodum pilosi, solia habent ultimo loco explicata. Pedunctili iisdem pilis sere obliti, satis longi. Calae coloratus, pilosus, vidi ut in sinapi patentem in multis e emplaribus Crembs, in viennensibus aliquantulo minus. Petala patentia, flava, integra, minora quam in trione. Glandula scutellulae duae pro staminibus minoribus, pro aliis discus glandulosus.
68쪽
, Siliqua longo setis petiolo, debili tamen erecta & sere in arcum
flexa, tonitiis, torulosa, seu nodosa siliqua trionis minor longe; est caeterum consertissima spica siliquosi sere cleomi violaceae suntlis: quod nulli alteri sysmbrio nostrarum regionum competitions xxv ATIO. SynOnima omnia evitavi, ut non iterum confundatur,
plantat diversis aliis, ut videtur, a Bolanicis juncta; & male ONMAEus citavit Sinapi Easimo Tragi cognatum. I. B. II. p. 857. quod latente I. s. in Austria ab Acestio collcctum S allatum, cauliculos habuit cana S mo Mella lanugine pisescenter, quae a nostra planta longissime absit; imo nunc certior affirmo absentiam lanuginis, praesentiam vero pilorum albid rum S hisipidorum nostram plantam magis declarare, quam folia runc
nata acula hirta, nunc enim in multis exemplaribus hirsutiem soliorum video variare. Iterum male citavit LiNNAEUs f brium foliis pinuatis, extrema pinna triangula dentata, petiolis longis, hirsutis. HALL. Hort. Go ting. 2 8. dum caulem solum hirsutum non hispidum HALLEllus facit, solita glabra, quae LINNAEUS hirta dicit, dum Erysimesin II. TAssa. lam dat 1 ALLE Rus, ct suae plantae convenire dicit, quod tamen L INMAgus suo trioni adscribit, sed omnino LiNNAgus in his nimium erravit: SPsimbrium MALLE Rr est nostrum sysimbrium Lors ELir, licet illud non esse possit L IN NATI S Erysimon II. TAB. ut HALLERIANAE plantae comveniebat, ita nolirae, ergo ex trione deleri debet. Nunquam enim adeo soliosum sysinabrium irio est tota caulis longitudine ut icon TABER. vere de eo Lors ELi I expressit: et jam cst habitus Loeselli sylimbrii in icone, qui non reperiatur in trione.
s. Sisymbrium iris Enumeratio. Sibmbrium soliis lingoni aut Iaastae forma pinitatis, siliquis longis, strictis.liirsutulis. Erysimum lati solium majus glabrum. c. n. yin. inani nomine MOR. II. T. 3. Sect. 3. F. 3. ficta icone. Irio apulus altor laevi solio erueae coLUΜ. Ε hr. I. p. 164. Τ. assy sed sit, quae fabrae sunt, auriculae in soliorum eostis inferioribus.
In moenibus, maceriis, ad margines agrorum & sylvarum Incendos tralde abunde; abunde etiam in Calunberg, inveni pariter in Crembr. oas Εκ v. I. Etiam haec stirps a nemine vere cognoscitur, minus adhuc ab ullo bene descripta data cst, perpetuus igitur illi assignandus character fuit, ut in varia adeo personata forma cognosceretur.
69쪽
OEs Est v Arro II. statura, inio soliorum forma, multum ludere solet, tum caule simplici, ramosissimo, nunc molli magis, nunc leniter aspero, quod etiam de soliis verum est. Radix alba fibrosa, aliquando ramosa. Cutilis terrae inclinato insidens ad angulum pene rectum, dein er,
gitur palmaris, cubitalis, brachialis S ultra, modo seriplex, modo ab inserioribus geniculis ramosius, ramis longis paniculatis, leni brevique hirsuti e S ea saepe spernenda, ut in caule donatis. Caeterum etiam is aliquando purpurascit S in s liquarum spica magis glaber sit. Rotumdus est.
Rami in maioribus plantis longi eodem modo ut caulis se habent, nisi quod in multis ObIervaverim, in initio aliquantulum magis hirsutos esse, caeterum soliosi et ipsi aliquando ramosi. Folia radicalia, ut & prima caulina, longissime petiolata petiolis ex purpura frequenter caerulestentibus; haec in plurimis mollia sere sunt, in aliis aliquantulum plus, aspera, pinnata, pinnis parum hirsutis ellipticis,
latis, inferiori colla ad caulem auriculatis, superiori vero dentatis: extima maxima hastata; atque haec quidem in maioribus plantis freque tissime observanturi, in minoribus vero & non ramosis adeo, pinnarum paria vix ultra duo sunt deorsum conflexa: extima pinna manifestius ligoniformi. Catilina superiora praeter conflexas ad petiolum pinnas extima Mmaxime hastatam possident, modo validis dentibus instructam, modo iniunus, hi enim adscendendo evanescunt magis, tumque media longissima
linearis dependct, pinnarum pari uno quoque lineari S longo ; et hac ultimo loco descripta in ramis frequentissinia sunt. Calyx subaequalis non patens, sed potius clausus, imperceptibiliter villosus, ex viridi albidus. Corolla unguibus erectis, limbis pallide flavis quasi ochroleucis, ad angulum rectum patentibus, illis maioribus, integris Sculaeuis pro staminibus minoribus duae triangulares basi trianguli externa inter calycem & stamina, pro maioribus discus crassus.
Siliquae exiguo pedicello saetae, erectae, longae, stricta, subglaiicae, perpetuo hirsutita.
70쪽
IIoas ExvATIO. Iuvenes siliquae pendent, sensim vero firmantur et eriguntur, & huic, non sysimbrio Gefilii, convenit Columnae nonacn m crolepso ceraton: in certum sit & in tertio hoc synonimo LIMNAEUm errasse. Minus sane adhuc ejus definitio intelligi potest: soliis runcinalis, dentatis, nisu, caule lares, quem tamen in nota minus glabrum dicit, sit, quis erectis. Longe melius adhuc nostrae plantae conveniret aenigma,
quod alti ο inscripsit, foliis faccidis soliolis summis sublinearibus integerrimis: sed quid significat: pedunculis laxis, siliquis laxis, quasa υxsΑυM1υs dicit esse strictissimas. Sed neque calyx patentissimus est, ut igitur nostra planta nec sit Sysimbrium , nec irio LINNAEI.ε. SUmbrisim IVauluri Enumeratio. Sisymbrium soliis hastato- pinnatis, subasperis; sIiquis longissimis, striato
γ' subquadrangulis; caule glabro. Erysimum mons stularium sinapios solio. Walther hora. p. r3s leon T. XXII. bona.
Circa Viennam cum praecedente. Radix praecedentium, annuae plantae alba stilicet, & leniter fibrosa exigua pro plantae portione. Caulis rotundus, glaberrimus, viriditate tristi perfusus, ct aliqua do ex atra purpura tinctus, ramosus, suberectus & maturis siliquis, quandoque etiam ante, dependms, inclinatus. Folia satis lata, viridia, subaspera non evidentis, ut in duabus praecedentibus stirpibus, pilositatis pinnato- hastata pinnis quam in aliis longioribus : media etiam hastata longiore, imo longissima. Haec caeterum magis, quam in aliis carnosia flant. Glycis ex viridi exalbescentis soliola admodum hirsuta sunt non adeo patentia, recte ut pinxit WALTHER Us, non vero ut perhibuit LIN-NAvus, absque omni dubio iterum ex specimine sicco hariolatus. Petria exigua pro portione plantae flava praecedentis planta min ra, non multum patebant suberecta stre magis. Siliqua Depe coloratae exiguo, firmo tamen pedunculo nixae, firmae, strictae, longae, striat angulosae, ut sere sint subquadrangulae; sunt printerea sitis crassae. 3sERUATIO. Hanc stirpem calyceira adeo patentem imo patenti sismum possidere dicit LiNNAEus, ut sere sit Synapiis assinis ; Ego vero