Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. de Cocceii ... sub titulo Grotii illustrati antea editis, nunc

발행: 1752년

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

1os Henris. de citarii commentarius

modum sevire domius in servum lienerit ι, ult Inst. eod. at ira Peliis tror Lis uω. - viis. Iliactenus dict. Disputat. Generosioris animi victores in populos victos humaniter usi sunt; & haec ratio affertur, cur ini nos judex orci est constitutus apud Propert. I. eleg. I 8. Victor erat qu-vis, aequin m M' fuit.

Persae Alexandrum mortuum dicuntur lux ille non ut victorem, & modo hostem ,

sed ut regem. Cura. l. IO. e. quo inisnuitur , desiisse esse hostem ex quo victor fuit. Ita Caesar incontinenti post victoriam

judicem egit. Hist. de heli. Aiax. in n. Romani victis Latinis praemia , poenasque cuique pro merito persolverunt. Liv. 1 8. Idque capua recepta factum quoque esse, ait Loi- I. 26. c. in. Et Tacitus Au-NM lib. I 2. ait , ita maioribus placuisse , quanta pervicacia in hostem, tanta benesus entia adversus supplices utendum. Additis.. Grotius circa acquisitionem imperiorum . distinguit inter jus naturae, & inter jus

gentium. . dine natura non nisi ex justa causa is capere res licere , ait, & tantum intra deis biti, & poenae modum , adeo ut cives m innocentes, eorumque res excludat. Vid. vstr. c. I. s. I. item cap. 6. U . Et is hoc modo etiam imperia iure naturae ocisis cupari posse, ait: Vid. cap. Mi. f. spe. . ciatim ii summi periculi vitandi causa vu. ctor id faciat. d. f. I.

At jure gentium eum , qui sibi singulosis subjicere potest servitute personali , etiam is universos subjicere sibi , subsectione

. quoque mere herili posse , tradit hoc cap. . . I. s. a. Atque hac occupatione omis. nia jura populi , etiam incorporalia, in is victorem transferri : ibid. s. 4.. Jure natiara laxiori, i. e. ex regulis a perfectionum , hoc jure in victos absti

. nendum esse . ait d. c. I s. s. a. sve re-

ω linquendo victis imperium vel in totum, is ibid. F. I. vel pro parie , ibid. f. v. sive eos miscendo victoribus , ibid. s. 3. in- is terdum interpositis praesidiis , aut tribuistis s. s. S 6. Libertatem prasertim reli-- gionis eis esse relinquendam , ct cleme a ter eos habendos , c. I s. s. Io. . II. . F. II. . Vera principia exposuimus in dissera. prooem. XII. s. s4. Diximus , non tanae tum Plincipem hellum nobis inserentem n ex judicio nostrae civitatis iniuria agere , . sed totam civitatem hostilem; immo & sin- gulos , qui factum Principis approbant . illudque operis , opibus , & consilio deis fendunt : atque ideo si in potestatem no-M stram perveniunt, tanquam criminis reos puniri possie , i. e. Omnia in eos licere.

η His principiis positis certum est, si ipsa. civitas capitur, non tantum singulos, sed - universos quoque, omniaque eorum juram publica . & privata, dominio nostio , d. - judicio subjici, adeoque imperium ipsum

in ad nos transferri; indeque ab arbitrio no-- stro dependere, num illud imperium n . stto iungeret , num separatum servare, num . illud delete excisis civibus velimus. Benem Xenophon. Iu fit. I. T. p. in. 2I I. O

. enim aterua lex inter Onnues homines, ca'

. ta eorum recte , qui bellum aliis facitiam, - tam corpora illarum , qua sint in urb. . - qmian sortiaravi, iis iamilcari, qui urbem

. capium.

ttite prisonaci J V Uti victor, ex hypothesi. Grotii, jure gentium in bello solenni pa

v mo ratio , cur imperium victor Occupare

M possit, nun ex iure aliquo gentium , ne- . dum ex jure capienda personas sequitur , . sed ex iure naturae , quo in hostem victum in omnia licita sunt; adeo ut &vita. & bo. na , omniaque iura , tum publica tum pri- . vata , ei adimi possint.

ω si illi unum civitatis corpus, i. e. impe-- rium aliquod constituant Sive criuatis part J V i. e. Sive mem- ω btum faciant illius civitatis , veluti si urbs , . vel provincia illius imperii occupetur.

Sitie mere herili J V Vel tanquam patii - .moniale Viue h. s. m. 3. vel ita ut

. plane civitas e se desinat, s. 22. De re -- gno patrimoniali egimus in m. pro M. - XII. s. 7s . S supra l. I. c. I. f. II. . Hic saltem monemus , victorem , qui per in ultimam victoriam univeisam civitatem ho . stilem occupat, jus acquirere non tantum

112쪽

Ad me. otii Lib. III. cap. VIII. f. I, II, U III. Io

. in imperium, secl ct in jura singulorum ;m adeo ut ob injuriam ab illis ex judicio. victori commissim in eos tanquam su- .res , & homicidas animadvertere possit :.quannuam id ob rationes politicas , &. quia i epius interest regna devicta conserisu vare, omitti, & conditiones saltem qum m clam praescribi soleant. Sice mixta J V Ubi universita manet, sed is cum certa subjectionis lege: si v. g. tri- . butum ei imponitur, vel nexus laudatis, is vel si in provinciae formam redigitur. Imperia armis quari J I. e. omnia jura M publica, quae imperium constituuntisi intiliantis j V Das. S. c. 4. Curtium J V L 4. e. s. Similia vide apud

a Comentor Dularia affinisse imperio J ',, Idem de Scythia tradit Dolim L a. e. 3.

3 Aut esto in premite J V Ut est in statu A-

. t istocratico. Et tune in ejus saltem iras succeditur, nouintra J ' Adeoque si status est Aristocratim cus, vel populatis, victorem ius imperii exercere per Proceres , vel Senatum te-ν neri, putat. Quod verum est si ea condi-- tio post victeriam victis indulta fuit; alias. res a victoris arbitrio dependet.

Ita ut 0' alie me possit, scut populu1 p terat J V Diximus, victorem plenum jus in

vietos , tum quoad jura publica , tum quoad jura piavata, acquirere, adeoque evertere regnum , vel illud certis condi- v tionibus servare . vel alienare posse.

D A factum is quadam regua in patriis mimis essent J V Immo eo sensu , quo Auctor

regna patrimonialia statuit, talia non dan. M tur: nam regna eiusmodi non sunt in re- gis patrimonio, sed in populi vincentiasu is ergo, non Rex , alienare potest.

An S. II.

N 2 M p v m qua civitas suis, rivisas essedo as J Nam omne ius in victum popu-- lum per ultimam victoriam acquisitum est ν victori, qui proinde pro lubitu de eo dis-ν ponere potest. Accessis sat adieritis ciuitatis 3 ' Ita ut deis. sinat esse sui juris , ct teneatur alienis I M gibus vivere: quod fit si in provinciae sor mani redigitur. Sive ut in cloitati adhaereat J V Ade que pro arbitrio tegi si victoris imperium

is administretur.

Ut f rex stio si initi bellum gerens θ' RG

sutavimus hoc sugra L I. e. 3. i. ra. Quian rex nullum jus belli habet, nisi jure , &. nomine populi, cui praeest; adeoque quiω quid hello acquirit ad populum pertinet,

. etsi tuo sumtu gerat.

Quod herilis es imperii J In regibus tale

M imperium concipi non potest: at in po- pulo victore verum est, imperium ad ejugη patrimonium publicum pertinere posse.

Illud inter dominor, servos I ' Reges v autem non sunt domini, sed populus , - cujus jure bellum gerunt. Sed magna familia J V Numerus ingensu servientium: qui nihil proprii habent. &. a nutu , az arbitrio victorum dependent. - At tale exemplum inter gentes vix exstat in si enim in servitutem redigere vietas civim tales animus erat. gentes subditos sub co-mrona vendete solebanti

AD S. III.

U A L 2 At mixtum iEud impolum ex eisili, set berili J ' Si scilicet partim acquin titur rus uti est in rege, partim uti est in populo 3. Nempe ubi semitin miscetur eum aliqua personati libertate J Exemplum est in Ga-

. beonitis , qui quidem civitatem retinum . runt, & corpus civitatis constituerunt, atis ad operas serviles perpetuo delimabanturo, Vid. IV. mp. 9.gie populis, legimuν , arma ademta δ' De. Faliscis vide Lio. s. 27. Add. Lav. L 2I. . c. s T. L 3Ο. c. 44. T an. l. 4, p. 83. U. L r8. p. 3II Xenoph. IV. l. 4. p. IΟ7. - N IV. p. zos. Vid. Te . h. Ne ferri quid haberem extra, quam ad agriculturam J ' Exemplum est T. Siam. II . D. I9. ubi etiam fabrorum usus ademius is fuit Israelitis. Sermonem J V i. e. victoris sermone uti. Vitis gemti J Nam victor pro lubitu vel in everte te imperium , vel conservare , velis certa lege conservare potests S prout diso ponit, ita jus est.

113쪽

, sicuT autem res, qua sugulararan sum rant , BD. J V Iure scilicet praedae; de quo

c. 6. actum est.

Jure helti J V Non ex iure aliquo gentium . secundario, uti Auctor putat, sed ex ju-

. re naturae.

De N rer universiasu eorum fiunt I. Nam victor omne jus acquirit. quod viam ctus habuit, adeoque & jura publica. si iis sellat Invitis enim non acqui-

.ritur.

.ibiti nitilaaxi eos velit J V Adeoque omis. nia deditorum jura , publica , ct privata , - dependent ab arbitrio ejus, cui ni dedi--tio; & is punire pro lubitu eos potest. Ob injuriam bello victori illatam, & ra.

. pinis, ac Medibus auctam.

Idem tu helia Almni victis locunt balet J. Pet bellum solenne intelligit illud, quod

. inter duas summas potestates geritur, Sem indictum est. Merito autem ait, idem hic. obtinere, quod in deditis, quia per ultu mam victoriam omne jus acquiritur in

is victos.

Nam deditis sponte permittit. γο atio- qui vis 6set ereptina I ' Per deditionem om- nia jura quaeruntur victori consensu vum ctorum : per belrum . Sc vim , iis invitis. Puolicum populi Romam 3 ' Quia agri ab is hoste capti populo apud Romanos qua .rebantur. Vid. supr. c. 6. s. 1 P. seq. Id omne n*irtim edim ipsis dominis 3 proom mittebat Annibal non tantum jus in res , .sed S in personas Romanorum. Lim L 2 I.

. c. 43.

Existimare sua duionis esse θ' Territorium . hostile omnino in ditione est victoris : Om. . nia enim jura hostis devicti transeunt in

. victorem.

Populi Romani ferit J V Neque ab eis ,

. quibus hostis res illas ante nos eripuit , . vindicatio institui potest. Vid. l. 3. c. . 6. 6 T. , Ergo re iure oralia 3 Eodem modo utin iura incorporalia , captis singulis personis . . in victorem transire , diximus supta c. 7. SSibi vindiearum Romani J uia victoris succedit in omne jus . quod victus habuit, is adeoque S in ejus credita: de hae surro. .gatione vide s m l. t. c. p. s. 8, 9.. ias II. Unde sequitum , omnino liberator Thessa 13. Auctor hie decidit duas quaestiores ex. Quintiliano Ius . l. q. c. 1 o. p. a I 6 , quas. B. patens in Disputatione de jure piolariis i. - 3 hoc modo explicat. Iuue iam evidens es deciso luis eri ra. tissima, set a simultuano instit. orati l. s.

c. I O. P. m. 2 6. proposica . quin ex facto reum maximorum toto orbe Imperatoriam,

consilis, altera coram Cicerone arbitro νω-

tilata fertur. Dicimus, Arexandri M. d uationem infam, Caesaris irritam sube uel id decisum opinatur OGodisu Rer. jud. lib. a. titi I. c. a. & 3. Illa enim debitum pu-Hictim fuit, quoa vietari quaritur, per s24 ; hoc privatum, quod ei non quaeritur , per F. 26. Agitaramι quoque intre δε have litem Nottomanni 1, ω Geutisis ; sed praesertim ille, ex rationibus iuris ciuitis exuuiutinam descriptis , quas Alexandri M. factum ex legibus Romauis decidi ptisit. Nec

aliud uuimilianu/ , quam loca auramento ruris, MI Ormur . mos riare voluit. Revcraatium frivola rationes sunt . quod nomausit res incorporalis , qua manu uou capitur , alia ras o si heredas, in quem im om-ue desiim, alia Dicto ris, tu quem res naufeiant, e c. Nam mesoria quarentis vel J lum imperium coutinet, tutilus longe ἀδά-

versatior es , quam hereduas: uti enim haeomuia iura privasa, ita imperium omura publica , U Do nisio privata quoque, c-tinet . f. 24. S 26. Ilia vero reprasinuatio heredis unisersalis , uti ab Hottomanno acci.

pitur . finiis iuris pomisi es. Us Dei ex Mefacto appareas , quam infeliciter saepe iras civilis quassovibin iuris gentium applicia r. Nam est reliqua taurea Me A exandri M. facinus altara , scit quod vi ablatum ; quod ius helli in judiciis non valeat, quod omnibus civibus debitum, adeoque dum vel unus supersit, quod omnes in Alexandri

M. manu non fuerint, quod multis ignoverit , mens ejus dubia , quod a Cassandro testituti Thebani, c. adeo prater, vel contra itu gentium sum, ut respoussum mumereantur. Vid. noti ab hac alteram.

Jus quod si incorporale apprehendi mauumn pose J Immo incorporalia omnino te-

. nentur cum re, Cui cohaerent.

Aliam

114쪽

Ad me. otii Lib. III. cap. V III. f. IV. Ios

Aliam effuditionem esse haeredis, aliam .ictoris 3 Immo eadem est ratio; in haer

dem enim tota familia , omneque jus et cmhaerens , transit; eodem modo ut in vici rem transit totum patrimonium populi, omneque jus, quod ei cohaeret. Neque porro olsat r. vi injusta ablatum

esse chirographum : nam vis belli non est injusta. Olsas a. Cassindrum postea jure postli minii restituisse Thebanos Resp. Immo haec nova fuit civitas. Vid. supra l. a. c. 6, f. s. tufra c. Iz. g. 8. 4. Obsar a. omnibus Thebanis debitum suisse, adeoque mansisse obligationem quamdiu unus eorum luperstes suit. Resp. nulli

Thebanotum debitum fuit , sed toti civitati quam cum omni suo iure occupavit Alexander ; huic ergo soli debitum fuit, &ille proinde remittere potuit.

Olsat 4. Quod Alexander quibusdam

ignoverit, adeoque in his debitum mansi cse videtur. Resp. ignovit singuli , non civitati , cui soli debebatur. Ob at s. mentem dubiam fuisse. Resp. Immo actus donationis satis clare patebat. Alia quaestio eli, quae apud Paponium lib.

. tu. 6. πιι. 2. proponitur: ubi Gallus ,

qui Belgae cuidam mutuo debebat summam, eam exorto bello solvit fisco Gallico r finito hello actionem intentabat Belga, sed Gallus in Cutia Patisiensi absolutus fuit. At id non est ex iure victoriae, sed ex jure praedae ,

quia praedae cedunt res, quae apud hostem inveniuntur. Add. Qiael. I. Nov c. q. Unde idem jus in debita Gallorum apud Beuges statui potuisset. Nam qui Minimu es personarum, idem set rerum es. N iuris omnis 3 Adeoque is & incorporalium, quae rei insuntistui possidetur, uou posiau Iri, nee inpotritate habeι qui non es sua potesatis I. Thebani non amplius sui iuris erant ;. omne eorum jus in potestatem victoris . transiit: ipsi igitur nihil amplius iuris ha-- hebant, qui ipsi ab alio , victore nimi.

3 Si quis populo stero μή etestatis relinquat, potes quadam . qua civitatis snerant. Ibi

sumereJ' Recte: nam cum victor delirueiam re civitatem , & singulos in servitutem re-

η digere jure victoriae possit, nedum civit . tis jus ei sub celta lege, & sub onere r

. linquere potest.

Quem velis esse sui beneficii modum 3 - Nam

. cum omne jus in victum quaesiverit, pro is lubitu de eo disponere potest. Do Io moachinis 3 - Cae sar propitio ju- . re Dyrrachinis remisi debitum . quod cre is diisti cuidam advel satio Caesaris debebant, is non ex jure victoriae, sed quia Senatus,, acta Caesaris approbavit, & omnes , qui a se partibus Pompeji steterunt. pro rebellibus is declaravit. Adeoque id jus creditori, ejus- ,, que haeredi Flavio, in poenam auferri po- Ouit. Cons Cicer. eris. au Brutum VI. Nou ex eo esse genere , de oo ira boc germirum einsitu n 6 J ' Sensus Auctoris est, u quod caesaris bellum non fuerit solenne , is sed bellum civile , adeoque effectus suris, , gentium quo praeda, adeoque S credi. is ta , cedunt Lapienti vi dominii externi, is ibi obtinere non potuerit. Resp. Ex quori Senatus rati habuit acta Caesaris, omnia is populi jure , ac nomine fecisse censetur: se & sc hactenus crestitor rebellis fuit, cuis, , jus proinde nomen in poenam non jure se victoriae Dyrrachinis donare potuit. -- is terum . toties dictum est, jus occupandiis res hostiles non sequi ex iure aliquo fictois gentium , sed ex ipso jure naturae. Dixi

, . mus, ex eodem naturae iure sequi, ut regis ex iudicio nostrae civitatis injuria captae siri recipiuntur, pristinis dominis, ac antiquo , , juri restitui debeant; adeoque idem obtiis , nere, quod in rebus bello civili , S ais praedonibus captis obtinet. , , Non autem subditis tantum, sed & ami- , , cis, ac sociis res, quae ad nos perven se runt. restitui debent. Probatur hoc exemis plo Cassii, quod Auctor in notis allegat.

,, Cassius Judaeos amicos Romanorum ab H que auctoritate populi R., adeoque praeiso doneo more bello aggreditur illicito , resis eorum, & personas capit, aG quoad mari ximam partem Tyriis vendit. Occiso Cas. , fio Antonius mandat Tyriis, ut dudaeis so. ciis, ct amicis, ea restituerent, quae Cas.

sius per bellum illicitum genti abstulit .

- L e. ut bona divendita, ct agros reddant,ri personas vero libertati restituanti Ioseph.

. Antiq. I. I 4. c. 22. Alia exempla vide, apud μοι. infir cap. 9. S. 9. n. r. c. 1 . s. n. I. S. 6. n. I. c. I 6. s. a. I.

115쪽

De Postliminio.

I. rigo istas Postliminii U. usibus in locis possiminium sit

III. Postliminio qi Meilam reverti, qua danι recipi.

IV. Ius postliminii se hi pace, V in bElla : U quid si nihil in pace iliactum H ρ

V. Liber homo . bella manente, qα--δε postliminio redeat: VI. Qiιae jura recipiat, quae Non recipiat.

VII. Iura se' tu ipsιm resistia. VIII. Cur qui se dedant, jus postlimi-

nimii non habeant.

IX. Popillus quando postlimisit jus h

beat.

X. Quae in his, qui possisιinio vedeunt, filii juris ciuilis. XI. Servi possiminio quomodo recipiis

do qui redemti sunt. XII. Au subditi postliminio recipiantur. XIII. Agros possiminio recipi. XIV. circa res mobiles Fod iusirinie;ι

XV. suid circa res mobiles hodie juris XUI. O ae res recipianIur , ita uε pomliminio non egeaut.

XUIL Murationes ex lege cissili, qu ad Jubditos βω. XVIII. Postumiuimu Domodo obstrinvatum inter eos, qui hostes nou

erant.

XIX. Quanao id hodiesue locum habere possit.' I. I. CΙcut ' de his, quae ex hostibus capiuntur , ' ita & de postsi minito jure nihil serine sani prodiderunt hi , ' qui retroactis saeculis

juris cognitionem professi sunt. ' Accuratius haec res a veteribus Romanistractata est , ' sed saepe confuse nimis, ita ' ut quae juris gentium, quaeque civilis Romani esse vellent, lector nequiret distinguere. a. De voce polliminii rejicienda Servii sententia , ' qui partem ejus posteriorem productionem putat esse verbi sine significatu : sequendus ' S-- volu , qui juuctum docebat esse Verbum a 'post, quod reditum notat, δοhmiue. Nain limen , & hmes, exitu, & flexionis modo differunt, cum alioqui origine veniunt enim ν ' ab antiqua voce seno , quae tran ersum

signifi-

116쪽

significat & primitiva notione idem sint, sicut materia, & materies, pa-

iis , S pavo , ' contagio , & contages, cucumis , ct cucumer , quanquam usu seriore faelium est ' ut limen magis ad privata, limes ad publica referretur. Sic veteres eliminare dicebant e finibus ejicere, & exilium 4 nominabant eliminium.

II. i. ' Est ergo postliminium jus, quod nascitur ' ex reditu 3 in limen, id est, fines publicos. Sic Pomponius reversum postliminio. ait, qui intra praesidia nostra esse coepit i Paulus - cum in fines nostros intra- eo . 'verit. Sed ex paritate rationis ' conseiisus gentium rem eo perduxit , .ut postliminium locum haberet, etiam si quis homo , aut res ejus gene- 3 ris, ε ' in quo postliminium esse placuerat, ' pervenisset ad amicos nostros, ut loquitur dicto loco Pomponius , aut ut Ρaulus exempli causa explicat , ' ad regem socium , vel amicum. Quibus in locis amici, aut socii intelligendi sunt ' non simpliciter quibuscum pax est, ' sed si qui partes in bello easdem sequuntur : ad quos qui venerunt, ut Paulus loquitur, ' nomine publico tuti esse incipiunt. Nihil enim interest, I ' homo , aut res ad hos , aut ad suos pervenerit. a. Apud eos vero , qui amici sunt, sed non earundem partium , ' bello capti statum non mutant, ' nisi ex speciali pacto ; quomodo in seeundo sedere ς icto inter Romanos , & Carthaginienses conVenetat, ut qui . Ahue a Carthaginiensibus capti e populis amicis Romanorum in portus Romanis VI. e. subditos venissent, in libertatem vindicari possent : ' utque Carthaginiem sum amicis par jus esset. Ideo g qui Romanorum bello Punico 4 secundo capti ' in Graeciam commercio pervenerant , ' jus ibi postliminii non habuerunt, quia Graeci in eo bello ' neutras secuti fuerant partes: ' ac pro- 3Tr. pterea opus fuit eos redimi ut liberarentur. Quin & apud Homerum non uno in loco videmus bello captos in locis pacatis Venditos. ut Lycaonem fVers. τ, Iliados ' e . Eurymedusam f Odysseae M. O M.' III. Ue-

tionum n. 3. sie & Rhodii. quos Atheniensium eiὐeκ hello Philippi emerant. liberaliter Atheniensibus reddidere. Pol bias exeopio legati

num n. 3.

G o N o v I r. In limen , id es, in svis pubi sJ Domum Dumus autem non modo dicitur de late lamilia ri . sed etiam de patria. vel eivitate. Sie r diit in limen, seu domum, qui est intra patrios

4 In quo postisimium J Ut simulatque rediis

sit intra fines, rursus inei peret esse ueteris juris. quasi liatum , aut dominum non mutasset. R sve homo liber erat. suus luique iuris. sve servus, aut res, animalve. prioris domini foret. s Gib etim pata essJ Nam inter hea valet tua eorum . quibus militans quis rem cepit. , , 6. as. A stii Det i in bello 3 Qui eandem causam suis vent . adverta adversantes. 7 mmo. μι res , ad hos, a ι 3 voluit homo, aures , mi hos, an ad Aes.s Setitum non m tant J Μanent in iure possessoris . neque redeunt ad priorem dominum . aui in libertatem civile . . . G

117쪽

ει νομ

1ia LIBER III. CAPUT IX. I. in , IR

' UL Uetus Romanorum locutio receptos postliminio etiam ' homunes liberos dicebat. ' Postliminis receptum ' ita enim legendum est Gallus Hilius in libro primo δ' figuificationum , piae ad jus pertinent, ait, esse eum, qui liber e qua civitate in aliam civitatem abierat, in eandem cisitatem redit eo iure, quod constitutum es de posthumiis. Item , qui serisu a nobis in si simu potesatem pervenit, postea ad nos redit in ejus potesatem, cujus antea fuit. jure postliminii. Equi , of muli. V vaυὼ ' eadem ratio es in postlimia nil receptu , ita tria haec verba , ' quae delenda censet vir incomparabilis in Romani juris studio λ ' Jacobus Cujacius, levi mutatione retineri posse arbitror quae servi : quae genera rerum ab hosibus ad uos possiminio redeunt, eadem genera rerum ' a nobis ad hoses redire possunt. Sed posteriores Romani ἡ jurisconsulti ' discrete magis duas statuerunt species politi minii, ut aut nos revertamur, aut aliquid recipiamus. IV. I. Retinendum & illud φ Triphonini, qui postliminii jus competere, ait, ' in bello, aut ' in pace r ' sensii paulo alio, quam quo idem dixerat Pomponius. In pace postliminium, ' nisi aliter convenerit, est h ' his, qui non virtute belli ea superati, sed ro fato suo aa deprehensi sunt, ut qui cum bellum subito exarsit apud hostes reperiuntur.

Aliis autem captivis in pace postliminium non est, x nisi bb id pactis

erata x o τ r Lh Ita, qui non virtute bellica superati, stas ta suo durehens sint I vide exemplum apud Pa-νuram belli Cyprii lib. I. i Nis id paesti erat eo ri hensum J Vide I sobum antiquae historiae Mi I. I. Abbiso pacta ponit comprehendentia ut captivi redderentur inpaee Philippi. aetolorum . cum exceptione in men . R Antiochi excerptis de legationibus 9,ag. 3s. Eadem exempla habet Liviae. . & pr. terea paeis eum Nabide. Lib. XXX lv. Cap. s. ) Similia aliquot hippeditat go in. Utecee Probi pax cum vandalis , S Burgundis fie

rat Iuliani cum Germanis. Lib. III. e. 4. item cum Quadis, qui in Germania, lihro HI. cap. 7. Sed ibi nihil tale. mi-- eellistis libro XVII. de rege Alemanorum Sum

mario : pacem genibin curvatis orabal ἔ eam eum co- lane praeteritorum sub hae inertiuIue, vi captivos redderet nostros. cap I . p.

rgg. mox de Sarmatis : 1 7 ab more selm --ν-idi nostras restidere captivos. cap. II. de alia rursum Sarmatarum parte idem dicit. Apud AEnaram multa talia I inter caetera in rebus Michaelis. qui filius Theophili, de Bulg ro loquens : τους αἰχμαούτους ἐλευλαοῦσα συνι- sis,' promisit evsivis se datariim libertatem. c Lib. XVI. cap. s. pag. r63. dit. Ree. Iden est locus, qui in eontextu paullo post latine

omnibus libertatem . ait , datam. exeeptis C riathiis , & Thehanis viris, ae mulieribus. I terdum convenit ut reddantur captivi . Hui a republiea possidentur, ut apud Z voL- R

Gao Nova .s Homines liberos 3 si quis ex eivitate Romana in aliam abiisset . ut in hae eluis esset, postea eoilem animo Romam redisset. Io Signi Mionum a verborum , quatenus in iure aliquid signifieant. It δε ιιιιι ει - - J Alrium Ursiniam, non coaritim . id rensuisse , ait Sal asin p. fgo. Omnino renset CD JACius . Aliteranda verba illa, quas super vacua. Ois M. Lih. XLCap. 23. I. Ria Iu Milo I Durante adhue bello. 3 In ρaee 3 Quandorumque post hellum s. nitum. 34 Fato suo G ehensi 3 Forte fortuna in hostim fuerunt. eum bellum oriretur. & odio suae gentis eorrepti. R in servitutem redacti suntiis aliis eant oti J Qui armis inseriores in potestatem venerunt . postquam hellum cessavit . nisi pacis in eonditionibus psaeuit, ut qui capti essent . liberi dimitterentur.

aa Vide supra , cip. s. hujus Libri. s.

a. Nuiri. I. I. u.

bh Hane emendationem , lia . apro nihil .

118쪽

3. IV. De Post mis. II 3 erat comprehensum , ' ut optime cum Tryphonini locum emendat d a .Lr, stillimus Petrus Faber, non improbante Cujacio : ' nam hoc & stibjecta φ. 7- ratio , ' & oppositum membrum aperte evincunt. Pacem fecerat capricis dimisis , ' ita enim convenerat, inquit, Zonaras. Et ψ Pomponius : ' si ca- e Tom. ptivus, de qtio m pace cautum furrat ut reiuret, sua voluntate apud hostes man- VI Lst, non es ei posea postliminium. Paulus : ε ' si in bello captus si pace facta D. d. e. . Avium refigit, postliminis redit ad eum , a quo priore bello captus erat: ' si ε L: - modo non convenci it in pace, ut captivi red rentur. μ' a. ' Causam cur de his, qui bellica virtute capti sunt, id placuerit, ex Servio hanc affert Tryphoninus, quia spem revertendi civibus iu υirti te a bellica magis , quam in pace, Romani esse voruerunt, nimirum , ut Livius f loquitur, ab antiquo Z ' minime indulgens in captivos civitas. ' Sed f Lib. haec ratio Romanorum propria non potuit constituere jus gentium: ' p Ntuit tamen inter caulas esse , cur Romani illud jus ' ab aliis gentibus i troductum & ipsi amplecterentur. ' Uerior haec est ratio , ' quod reges , aut populi, qui bellum suscipiunt, credi volunt justas sibi fuisse causas cur id facerent : contra autem , injuriam facere eos , qui adversum se arma ferrent et quod cum utraque pars credi vellet, ' nec tutum esset pacem se vare cupientibus huic se controversiae interponere, nihil melius facere potuerunt populi pacati, quam ' ut id , quod evenisset, pro jure acciperent : ' atque ita captos in actu repugnandi haberent quasi ex justa causa

captos.

3. ' At de his, qui bello exorto deprehensi cnant, dici idem non poterat. ccc ' nam in illis nullum injuriae consilium fingi poterat. Tamen

ad minuendas hostiuin vires ' retineri eos manente bello , non iniquum videbatur : bello autem composito ' nihil obtendi poterat quominus dimitterentur. ' Itaque consensum in hoc est, ' ut tales ' in pace semper libertatem obtinerent , *0 ut consessione partium innocentes : ' in caeteros

vero G x o T I L. E Ut id, qtiod rectiusta, peo iure aeriperem quille Frissiciam exterpto de legationibus a I. &Bisarum de heluo Genuensium in Venetos li

G κ o N o v I Lis Paeε faesa domum .erax a J Deinde reu rato heri eapit r. Quod omittendnm non est , tit intelligatur non esse tum eapientis. sed eius. qui prius eepit. casus enim belli eum eodem populo iterum eontracti fingitur. 7 Miaime inutilares iis eαρι-οs J Ideo duriorem eonditionem Acerunt in armis eaptorum . quam deprehensorum . ut his semper postliminium pateret, illis non nisi flagrante bello. is AEque ita raptosq Atqui hoe repugnat omni iuri postliminii. Iuxta enim iure captos .iostoque titulo aequisitos credi voluerunt, quos

captos intra praestitia sua habuerunt , etsi htexi post aufugerint, durante bello. quam quos di lius tenuerunt usque ad tempus aliquod post exitum belli. Potius habendi sunt pro desertis . R abiectis a repuhliea , tanquam ignavis , Ω quos pro derelictis habuerit patria ; nisi enim hoe esset, in pace saetenda ratio illorum habita, R mentio Rha suisset. Is In pae. J Si quo modo effugissent. eo ut eonsessione 3 Immo quia nihil Deerunt

adversus rempuhli eam , nec male pugnaverurit. nee eonsenserunt in servitutem suam, ut tacite

faeiunt , qui eapi se patiunt Er. ee At supra. cap. 7. huius Libri, S. I..

Auctor statuit, etiam eos . qui hclio exorto , i ira hostium fines deprehenduntur sato suo, si vos seri. Deinde . neque ullum iniuriae consilium in impuberihus . qui tamen etiam jure helli in servitutem rediguntur , serendum Auctorem nostraim. Plura diximus in Notis nostris Gallieis. I. A.

119쪽

o. a

nam redem tum. s. c.

re v.

114 LIBER III. CAPUT IX. s. IV. - UL

vero' ut quisque usurparet quod vellet credi ius ese, ' nisi a x quatenus paeta certi aliquid praescriberent. Atque eandem ob causam i nec servi, nec res bello captae pace redduntur, nisi pactis expreisum id sit : ' quia victor credi vult ius sit bi fui ille lita quaerundi : ' cui contradicere , id vero fuerint bella ex bellis serere : ' ex quibus apparet, ingeniose, non ex vero, allatum illud apud Quintilianum ' pro Thebanis : ideo captivos si in D triam suam redierunt, liberos este , ' quia bello parta non nisi eadem vi possideantur. ' Diximus de arace 4. In bello redeunt postliminio homines , qui antequam caperentur liberi suerant : 'recipiuntur servi, & alia quaedam. V. ' Liber homo ita demum postliminio redit, ' si 3 hoc animo ad suos venerit, ut eorum res sequeretur, ut a . Tryphonino proditum est: nimirum , quia ut quis servus liber fiat , ' se debet, ut ita dicam , a quirere , quod non est nisi H MOlentis. Caeterum, H an vi bellica receptus sit ab hostibus . ' an dolo profugerit, nihil refert, ut La ς Florentino notatum est. ' Tantundem erit si ab ε hostibus sponte sit aditus. Qui Ao si ab hoste venditus commercio , ut fit, ad suos pervenerit 3 Tractatur haec controversia P apud Senecam ' in Olynthio , quem Parrhasius emerati Quaerit enim . cum decretum factum effet ab Atheniensibus , ' quo Olynthii juberentur liberi esse, hoc dd contineretur 7 liberi ut fierent. an ut liberi judicarentur; ' quorum hoc est verius. VI. 4. Liber autem homo, postquam ad suos rediit, ' non se tantum sibi acquirit, ' sed res omnes . quas habuerat apud populos pacatos , ' sive corporales, sive incorporales. ' Quia populi pacati, sicutas factnmG o T I r. 1 Me servi I Totilas Pelagio Diaeono a Romanis ad se misso edicit , ne de reddendis Sieuia lorum servis verba laetat. dieem . iniquum sore ut Romani immo Gothi ) eommilites suos ve ieribuet dominis dedant. Loeus est Procopii Go

αὐτος rem' aiee ι , se ctim in patriam redii fit, libertim ea jure in poteram fori. cap. I )At apud Tureas nullum olim fuisse raptivis postliminium . notat Leun lavius. p a d Gnaeum J Libro V. eontroversia δε. GEON O v I. at suatenus pacta I mae sanetuntur redeunte

pace

a a Ε Iem ob eastinam a Immo quia & tae pro derelictis habentur. ar me animo J Ideo Μ. Atilius Regulus hello Pun. primo non rediit postliminio, quia

missus erat eum legalia Poenorum pacis ibadendae caula. Sil. ε , P sa. l. s. g. g. D.

de rapti x posti. a4 M aqvitrere a sui iuris ipse quodammodo

auctor esse.

as miratis I s. s , 3. ε. a , ε. a. as An Oi J Utrum vi. ar Laberi vi μναι J Μanumitterentur . En haberentur tanquam qui non serviissentias m Ibi Mettiisu a Fit ipse sua opera sui

iuris.

120쪽

ς. VI. - IX. ' De Pomiamo. II sfactiim pro jure secuti erant in capto, ' ita & in liberato , ' ut se se quos pretebeant utrique parti. ' Ergo dominium, quod habuerat in res ejus is, qui belli jure eum postidebat , non erat sine omni conditione r ' ces fare enim potenat ipso invito , si captus qui fuerat ad suos pervenisset.' Has ergo res ' sic ille perdit, quomodo hominem , cujus erant a cessio. a. ' Quid si tamen alienasset y an qui titulum habet ab eo, qui helti jure eo tempore erat dominus, 3 ' tutus erit gentium iure , ' an& haec recuperabuntur st de his loquor, quae apud populum belli medium' exstabant. Distinguendum videtur inter res, quae ejus sunt generis ' ut postliminio redeant, ' & quae extra id genus sunt ; quod discrimen jam mox explicabimus, ' ut illa videantur alienata 3a cum sua causa, & sub conditione : ' ista vero ' simpliciter. Alienata autem intelligo ' etiam quae donata, ' aut 33 accepti lata si inti VII. ' At sicut ad postliminio redeuntem jura redeunt, ' ita & δε jura in ipsum restituuntur , ac pro eo habentur, ut Tryphoni nus loqui- οἶ. D. s. tur , ' ac si nunquam ille 3s hostium potitus fuisset. RVIII. Huic regulae de liberis hominibus exceptionem hanc recte adscribit Paulus : . ' possimila carent qui armu victi hosibus se dederunt, ni- d. iis. mirum, ' quia pactiones cum hostibus se , valent jure gentium, ut ali- ς μ' bi ς dicemus, ' nec adversus eas est postliminium. Ideo Romani illi a a Llvit. Poenis capti apud . Gellium t ' possimistium 'istum non esse sibi, quoniam φ- Ἀ-dduxis υincti forent. ' Unde & ' induciarum tempore non eisse postliminium , recte a Paulo notatum e est. Aι hos, ' qui hostibus deduntur' sine ulla scilicet pactione, postliminio reverti, re bondit f Modestinus. -t.

' IX. I. Quod de singulis personis diximus, ' idem & in populis φ

locum habere arbitror, ' ut qui liberi fuerunt, suam recipirat libertatem,' si forte eos vis sociorum eximat hostili imperio. ' At si ipsa multitudo , quae civitatem constituerat, dissoluta sit, ' verius puto, non eundem populum censeri, ' nec postliminio res restitui ipso gentium jure , quia populus, ut navis, ' partium dissolutione plane interit, ' eo, quod tota ejus natura in illa perpetua conjunctione consistit. 34 ' Non ergo quae fuerat

da capi. muri. Ptitit. Captiv. I . I. a Non tuo Samnii risitM 3 Probare non pomim. Immo, quia veteribus eultoribus su

perstiti hiis post breve tempus Saguntias octavo. Thebdi M. anno, salva lingua. lexibus. morihus, institutis . religionibus. ς sacris, o dinibus. R eorporibus eivitatis restitutae sunt. suerunt eadem. Et ita iudieant ipsi Saguntini apini Lim ut , q9. si veraim noster de sagunto. S Thehis tradit. nee qui ex raptivitate Bah3lo-ntea post ro. annos in Iudaeam sunt reversi . Iopulus fuerunt Hebraeus, vel Israelitarem. Atqui eriptura saera omnis pro eodem populo eos agnoscit. Aptius capuae, & Carthaginis fuisset usus exemplis, quarum illa eum Iso. haec Io Ρ ab annos G a o N o v Ο. 9 Taniam pro jure 3 Quod factum erat . pro iuste facto habuerunt . atque adeo R ippum, &res eius pro homine, ae rebus iuris alieni. go An qtii sitiatim J Utrum qui titillum. ritas ista gentiam jure 4 Res retinehit. 3a cum fisi ea a J sic alienata. ut alienari poterant per naturam suam eum suis eommodis.& ineommodis, & sub eouditione , nisi postliminio rediissent. 33 AeeυιΠΛιa J Relicta tenenti data a eha , vel aeeeptilatione, qua quis latetur se aec pisse , quod non accepit.

4 Iura in ipsum a QMdi alii adversus eum

habuerunti

SEARCH

MENU NAVIGATION