장음표시 사용
121쪽
116 LIBER III. CAPUT IX. f. IX, X.
fuerat Sagunti civitas eadem exstitit, cum veteribus cultori huς ea sedes o st vo post anno restituta est ; ' neque Thebae, cum jam Thebani in servitutem ab Alexandro vetitillent. Hinc apparet, quod Thessali Thebanis debuerant , ' non esse Thebanis postliminio restitutum ; idque duplici de cai fa r ' tum quod novus erat populus, ' tum quod Alexander, quo tempore dominus erat, hoc jus alienare potuerat, & alienaverat , & quia 3r creditum non in eorum est numero , quae postliminio redeunt. a. Ei , ' quod de civitate diximuς , haud multum disti mile est quod veteri illo Romano jure, ' quo dii solubilia erant conjugia, q ' matrimo nitim non censebatur 33 postliminio restitui , ' sed novo consei ila re
X. I. Et ex his quidem intelligi potest, 'quale sit jure gentium postliminium in liberis hominibus. ' Caeterum , jure civili ' id ipsu in jus .
' quod ea attinet, quae 32 inina civitatem aguntur, & ' adstringi additis exceptionibus, ' aut conditionibus, ' & produci ad alia commoda potest. Sic ' jure civili Romano de numero eorum, qui postliminio redeunt, b exemti sunt transfugae : ' etiam filii familias, ' in quos patri videtur salva esse debui si h potellas illa patria. ' quae propria erat Quiritium. Sed hoc ideo placuisse, ait Ρaulus ς , quia ' disciplina castrorum antiquior fuit parentibus Romanis , quam charitas liberorum: cui congruit quod ' de Manlio ait 4 Cicero, suo dolore sancivisse eum militaris imperii diciplinam,
annos in 'ruderibus iamissent, a Iulio caelate iura urbium , Romanis eolonis attributis euperarunt. At vero quamvis Saguntini . SThohani eadem essent tens , non tamen idem erant Populas . seeundum tradita ab Aiactore nostro supra. Lil. II. cap. s. g. s. 6. I. B. 37 crediιtim non es J Si qui1 eaptus fuisset debitores hahens, a quibus qui creditorem in pol state habet . aes illud exi re . aut quihus remittere possit c puta. in eivitiate media , & neuistras partes fovente domicilium habentes ) isque id exegerit, vel remiserit. ius debiti axigendi non recipit raptus . si postliminio redierit. inter caetera iura , qua reeuperat . atque adeo id Tursus exigere non potest. Ratio est , quod supra docuit, partim, una eum capto, iure helli etiam iura eius ineorporalia aequiri, 3 7. Martim in controversis de re rapta apud populum bello non permistum respieiendum ius eius populi. a tutus partihus rei capta est. 3 , 6. a. at Poscimiuio j si GJ Dispar est exemplum quia in divortio iusto eonsensus discedentium intereedit. At Sagunti. M Theharum dissipatio simili est dissidio fortuito . vel Bigusculo, non divortio. l. 3 α. g. Ia. do donat irier vis. -. per calorem misso repudio, si brevi reversa uxor est , non divortisse videtur l. a. de dio t. ει repud. Sie illis quasi Di seulum sotinnae veniti; 9 Infra riuisalom J populum singularem. o Iure est ili Romano J ouas apud alias genistes impune transfugerint, & aedeuntes in civia talem pristina iura reeeperint. At Indibilis a pud tim 27. ex gentium iure scire se, trans gae nomen execrahite veteribus sociis, novis sui pectum esse. 41 Diam filii militat 3 Trani ex . sne duis bio . sue patres. sve filii amilia, postliminii iure. id est, reditu in patriam Deuto . R r cuperatione status , ae rerum suarum . omnium xentium letibus . aut moribus rarent. Quod antem filius quoque familias Romae non reeid hat in potestatem patriam . non est magis singulare . quam quod nee si ius sumilias latro . aut desertor, aut qui quodcumque capital ad miserat. specie, ae praetextu potestatis patriae iudiei poterat eripi. Erant enim servi poenae, in quibus maxima capitis deminutio locum haberet. S. I. Instit. de cap. de . . G a o YIL' ' Mutrimonium non rensebastim postlimis is re sistii J Aliter inter christianos. Lea Papa ad Nieetam Aquileiensem episeopum e tit te ι in mancipis. HI agris , stir etiam in domi,m . aeptis sonim, in ramimilarem dtie u , po liminis νε ress δε eulit irare Iercatur . iis etiam eo juxta .s oliis juneti fuerint , reformentur. videmnemaram in opusculo de divortio Lotharii. M Tetbergae. ad interrogationem XIlI. R responsum Suphani papae eap. I9. Jn lomo Il. veiliorum Galliae.
122쪽
III ut saluti prospiceret civium, qa qua intelligebat contineri suam : ipsque naturae, & patrio amori ' praelatum ab eo jus majestatis. z. Detrahit & hoc aliquid de jure postliminii, quod legibus Atticis
primum, ' deinde Romanis constitutum est, ut qui redemtus est ab hostibus , redemtori y serviat, donec pretium reddiderit. Sed hoc ipsum ' favore libertatis introductum apparet, ne ademta spe recuperandae Pecuniae multi in hostium manu relinquerentur. ' Et illa M ipla servitus iisdena Romanis legibus multis modis mitigatur, & postrema lege β Justiniani ' finitur operis quinquennii : ' morte quoque ς redemti jus repetendae pecuniae exstinguitur e sicut & - ' contracto inter redimentem , & redemtum matrimonio 4 remissum censetur e & ' redemtae mulieris prostitutione amittitur , ' multaque alia jure Romano in favorem redimentium, & poenam proximorum , qui suos non redimunt, constituta sunt.
3. ' Rursum auctum est postliminii jus lege civili, eo ' quod non ea tantum, quae in postliminio sint jure gentium , ' sed res omnes, jura Omnia perinde habentur. ac si is qui rediit, nunquam hostium potitus esset: quod & jure Attico obtinuit. Nam, ut apud Dionem Prusaeensem oratione XV. legimus , quidam s Calliae se filium dicens captum in clade ad Acanthum, & servitise tu Thracia, cum Athenas postliminio rediisset, hereditatem Calliae a possessoribus petiit, ' nec aliud quaesitum est in judicio, quam an is revera Calliae et set filius. Idem g narrat, 6 ' Messenios, cum longo tempore servitisent , tandem & libertatem, & regionem recepisse. Inamo &h quae ε7 ' per usucapionem , aut Α liberrationem ex bonis subtracta, Vel ' non utendo finita else videbantur , ' actione rescii soria restituuntur ;
s sua intestis αι J Sine qua nee se salvum
putabat sore. 43 Ipsa , mittis 3 Quae praestatur redemtori. 44 C Diati inter I Si mulier quem sua pe-eunia redemit ab hostihus raptum, & pro servo ad tempus habuit, ei nupserit. 4s Hostitutione J Si euiusquam , aut plurium permissa est libidini, quam quis redemit.
nios postli minio vult patriam , x lihertatem reiseepisse. Hi post primum eum spartania heulum Ithome destrucla Olymp. 14. Candaule apod Lydos. Salmanassare in chaldaeis regnante, dissipati per Areadiam . Argos. sicyona . Elem sita . quum eapti. Ω remanentes omnia servitutis mala ut Iustin- , annos ηε. ut μή ias 39. perpessi essent , ductore Aristomene se liberarunt : Secundo bello expugnata Ira Olymp.
Roma regnante . rursus qui effugere nequierant, in Boias redacti, qui evaserunt, Zaneten in Suesia Meupaverunt russanam appellaverunt: utrorumque posteri post 2o . annos Olymp. 77. paullo post expeditionem Xerxis in Graeciam . cum terrae motus omnem fere spartam evertinset, ac 2 om. hominuin exanimasset, tertium bellum excitarunt. quo post decennium inferiores in elliam . Africam . Naupactum Acarnaniae. v liasque regiones sparsi vaeuam . Ω uastam mesia sanen reliquerunt, donec post annos serre C. Olymp. I 3. proximo post Leuctricam escidem anno Epaminondas urhem instauravit. convoca. in undique veterum euitorum posteris. Pr 4, 24I. R acg. Lim 3a , ar. Quod si postliaminium his tonoedia . quanto minus id Saguntinis . Ω Thebanis negari debuit 747 Per Uticapionem J si absentis eius bonoriun aliquid possesses hondi fidei tempore long'aequisiviti η Liberationem J Si quod ei obligatum erat
quocumque modo tollenda ligationis , dum captivus detinetur liberatum est. 49 Nem visendo I Ut usustructus Non utendo intra tempus X. aut XX. annorim amittitur.
123쪽
D. de stire ri. LII S. I. D. de captis
118 LIBER III. CAPUT IX. f. X, XI.
nam in edicto de majoribus in integrum restituendis ' is comprehenditur , qui in hostium est potestate. Et hoc quidem ' venit ex jure Romano
4. At ' lex Cornelia etiam heredibus consuluit eorum, qui capti apud hostes decessisunt: ' bona eorum conservans perinde , quasi qui non redit jam eo tempore, quo captus est, s decessisset. ' Quae jura civilia si tollas , haud dubie statim ut quis ab hostibus captus esset, ' bona ejus sutura fuistant occupantium, ' quia qui apud hostes est, s 3 pro nullo habetur. Quod si qui captus fuerat rediret , ' nihil reciperet praeter ea , quae jure gentium postliminium habent. ' Quod vero captivorum hona fisco cedunt si heres nullus sit, ρ ex jure speciali est Romano. Vidimus ' de his , qui redeunt: videamus ' de his, quae recipiuntur. XI. I. Inter haec sunt primum ' servi, & ancillae , t ' etiam siepe alienati, R ' ctiam ab hoste manumisii : ' quia hostium jure manumissio obesse civi nostro servi domino non potuit, ut bene notat ς Tryphoninus.
Sed ut servus recipiatur, necesse est ' ut aut s revera habeatur a veter -
domino , ' aut haberi facile possit. Quare cum in rebus aliis ' sussiciat , eas intra fines esse perductas, ' ad postliminii jus in servo id non erit satis , s i ' nisi & cognoscatur ; nam qui in urbe Roma est ita ut lateat ,s7 ' nondum receptus Paulo 4 videtur. Ac sicut ' hac in parte a rebus inanimis distat servus, ' ita vicissim a libero homine in eo distat, quod ut postliminio recipiatur, non requiritur s3 ut animo res nostras sequendi venerit. Id enim ' in eo requiritur , qui se recepturus est, non in eo , qui ab altero sit recipiendus , & ut' Sabinus scripsit , de sui qua ciuitate cuiqu' con situendi facult. u libera es , uou de dominii Dre. 2. Non excepit ' ab hoc gentium jure ' servos transfugas lex Romana. Nam & in his ' dominus pristinum jus recipit, ut Paulus 1 nos docet:
sunt ante a. aureo vemienti.tis hostibus in remis
Pro nullo habet,ν J Immo sitis est pro peregrinante, & qui ext pectetur post lcmpus
14 Saepe oli nati J Ah eo , qui cepit, alii domino , ae ab hoc rursus alii, R deindeps traditi. ues Revera habeatur J Iam sit in eius potestate . aut in eam venturus sit, uhi domino iis erit.
domino intra fines versetur. s7 Noviam receptas J postliminio rediisse, eenses Paulis. Us an o J Quia servus eoiislium non habere videtur , sed omne eonsilium de eo esse domini. 6 R O-
124쪽
cet i ' ne sy contrarium ius non tam ipsi injuriosum sit, qui servus semper permanet, quam domino damnosuin. Generaliter ' de servis, qui vi tute militum recuperantur, dictum est ab Imperatoribus illud, ' quod ad . Lia. res omnes male a nonnullis trahitur , οὐ receptos eos, non captos maia qcare debemus, By militem nostrion defensorem eorum decet esse , uon δε-
3. ' Qui ab hostibus redemti sunt servi protinus Romano jure fiunt redimentis , sed ' oblato demum pretio postliminio recipi intelliguntur. ' Umrum , haec subtilius explicare, juris civilis interpretum cst. Nam & ' post rioribus legibus mutata sunt nonnulla: & quo servi capti ' ad reditum ii, vitarentur , proposita libertas his, quibus membrum ruptum esset statim a caeteris post quinquennium: ut videre est iii legibus militaribus a Russeollectis. XII. ' Illa quaestio magis ad nos pertinet, 'an & populi, qui subj chi alieno imperio fuerunt. οἶ in veterem causam recidant: ' quod mactari
potest ii non is , cujus imperium fuerat, ' sed sociorum aliquis , eos hosti ει Aeripuiiset et ' puto hic idem dieendum, quod tu fervis, ' nisi sociali sed
re aliter convenerit. rum est. I.
XIII. I. Inter res primum occurrunt ' agri, qui in postliminio sunt. q. τum es, ait Φ Pomponius, expulsis hostibiis ex agris , quos ceperint, dominia lib. vllI. eorum ad priores dominos redire. Expulsi autem hostes ilitelligi debent , y'I' ex quo aperte eo accedere amplius non post uni, ut ' alibi explicavimuS. XXxvI. Sic fginam insulam e Atheniensibus ereptam veteribus domi uis Lacedae- φν monii reddiderunt. Agros ex Gothis , & Uandalis recuperatos Veterum ιν npolselibrum heredibus reddiderunt ψ Justinianus . aliique e Imperatores , Proc. I. γ ' non ad milsis adversus dominos praescriptionibus illis, quas Romanae
a. Quod de agris jus est, idem esse , arbitror, ' de omni jure, quod solo adhaeret. Nam & loca capta ab hostibus, quae religiosa, vel sacra su
rant, G E O T I I. x I' Meribis dominis 3 Nempe qui partium L eedaemoriarum fuerant. Conser quae supra eaP. VI. S. 7. y admum admissas do nos praeseriptioniis in illi. J Idque ex irae Honorii. qui quanquAm
εἶ In aererem e sam J Redeant sub prioria principis imperium. 64 Pr scriptiovitas J Privilegiis longinquae possessionis.
125쪽
rant, si ab hac calamitate suerint liberata, quasi quodam postliminio reversa. r. ouis ' pristino statui restitui, scripsit ' Pomponius : quicum convenit illud Cies ea. 36. ronis in . Verrina de signis, de Diana Segestana : P. Africani virtute ' re- ' Eglaii eiu simul cum loco recuperavit; & Marcianus ς cum postliminii jure ' com- , IV, 3 s. parat jus illud, quo solum aedificio occupatum eo collapso ' littori red-hitur. ' Quare & ulanas uetiam agri recepti r stitui, dicendum erit, ' adta Lois exemplum ejus , quod de agro inundato Pomponius d respondit. Sic Hi i . spanis lege cautum est, ut comitatus, & aliae jurisdictiones hereditariae . . . . ' postliminio redeant, majores ' omnino; minores , ' si intra quadriennium
D. quibu a receptione vindicentur ; nisi quod arcem bello anusiam, ' & quomodocunque recuperatam ' retinendi jus rex habet XI r. i. 'De mobilibus generalis in contrarium regula est. 'ut pota,. liminio non redeant, ' sed in pinaeda sint : ' ut haec opponit Labeo. mare
X. ti . a 9. & si commercio parata, ' ubicunque reperiuntur, manent ejus, qui emiter. a, ' nec apud pacatos reperta , ' aut intra fines perducta vindicandi jus est veteri domino. Sed ab hac regula videmus olim ' excepta quae in bello usum habent: ' quod ideo placuis te tantibus videtur , ' ut recuperandi spes ad ea comparanda alacriores homines redderet. Plurimarum enim civitatum instituta eo tempore ' ad rem bellicam reserebantur; ' quare facile in hoc consensum est. ' Usum autem in bello inec habere censentur ,
quae modo ex Gallo Tlio f attulimus, sed quae distinctius exposita exstantium apud Ciceronem in x Topicis , tum apud β ' Modestinum. Naves Icili
r se licet , atque onerariae . non item lusoriae, aut inariae , voluptatis
D. d. causa paratae r ' muli ' sed clitellari : equi, ' & equae , sed freni patiu 'i is entes. ' res suiu, quas & legari recte ε voluerunt Romanit, ' &ηιba fisa 7 in praestationes familiae herciscundae 4 venire. p. a. ' Arma, & vcstis, usum quidem in bello habent, sed postliminio non - - redibant, ' quia minime favorabiles erant, qui in bello arma, aut vestem L. ι- amitterent et ' immo id flagitii loco habebatur, ut passim in historiis appa
c 3. --i C ret. Atque in hoc notantur ' arma ab equo distare, quod equus sine culia D f. pa equius proripere se potuit. Et ' hoc quidem rerum mobilium discrimen
.erta videtur usum habuisse in occidente
etiam sub Gothis, ad Boethii usque
c. 8 Lonea. θ' onerariis κουε, 3 Quia illis militi . his belli a aratus vehehatur. Luseris, A ticitiariae dilorum erant generum. Aliae animhisoriae in ripis fluminum terminantium impe
rium ut erant Danubius . Rhenus, Euphrates
excubabant. L 4. cos. iti Ose. Dui . mirri. i. 4. C. de QR. - D. in his utpote heliteis erat sine dubio ius philli iiii. At me rentur es Iusoriis prἰvatorum , quibus illi voluptatis causa hue illi e vectabatitur , ut loquitur Pete ius p. 61. de quihuq ae mea 7. de Mnes. m. 12 me- misit auctor g . r. s. AmariAE . omnes . quae remis agebantur . quarum etiam qnaedam hellitisibus adhibitia. Lim. 3o. 43. casar s . de cali t. R in his postlimnium ι non in eis, quae voluptatis ergo. aut alios ad usus erant parata. M ac ad ius Att. Ω Ro. e. 26. p. 74Ο.εs GD Iurii 3 Qui elitellis onera portant. non qui earpento iunguntur. Sunt autem etiatellae stratum, quod imponitur alitiis. se mulis ad onera commodiux portanda. Eucidem usum
habent equi saginarii. o ouis litari J Etiamsi quo tempore te stamentum seribebatur, apud hostes essentieti In pristationes familiis 3 Attribui. Re imputari pro parte sortis suae alleui heredum . sed
126쪽
De Poplimitiis. I 2Itempora. ' Is enim Ciceronis topica explicans ita videtur de hoc jure lo qui , quassi quod ad eum diem vim suam obtineret. XV. ' At posterioribus temporibus, si non ante, sublata videtur haec differentia. ' Pallim enim tradunt morum periti , res mobiles postliminio non redire, & R id de navibus constitutum multis in locis o videmus. XVI. Eae vero res , quae 73 intra praesidia perductae nondum sunt, quanquam ab hostibus occupatae , ' ideo postliminii non egent, quia dominum nondum mutarunt ex gentium jure. Et quae piratae, aut latrones nobis eripuerunt , non opus habent postliminio, ut Φ Ulpianus, & Jav lenus responderunt et ' quia jus gentium illis non concesssit, ut D jus domini mutare possint e quo innixi Athenienses Halonesima, quam ipsis praedones , praedonibus Philippus eripuerat , ' ut redditam a Philippo, non ut donatam, volebant accipere. Itaque res ab illis captae, ' ubicunque reperiuntur, vindicari possunt nisi quod ex naturali jure 7s alibi 4 censui mus , ei, qui suo sumtu possessionem rei adeptus est, ' tantum esse red dendum , ' quantum dominus ipse ad rem recuperandam libenter impensurus fuerat.
XVII. ' Potest tamen lege civili aliud constitui : sicuti h lege e Hi
spanica naves a piratis captae eorum fiunt, qui eas eripiunt piratis : neque enim iniquum est, ut privata res publicae utilitati cedat, pricsertim in tanta re penandi difficultate. ' Sed lex talis psi non obstabit interis , quo minus res suas vindicent.
XVIII. I. Illud magis mirandum , quot testantur ' Romanae leges , postliminii jus locum habuisse ' non tantum inter hostes , ' sed & inter Romanos. & populos externos. Sed ' alibi diximus , 1' reliquias has esse saeclili 77 Nomadum, ' quo sensum naturalis societatis, quae est inter homines , mores exsurdaverant. Itaque apud gentes ' etiam, quae hellum publicum non gererent , ' erat quaedam 73 helli inter privatos quasi ipsis moribus indi cti licentia : ac ' ne ca licentia ad interficiendos homines prosiliret, placuit, τ' captivitatis jura inter eos introduci, ' cui consequens fuit, ut
a M'. lib. II, c. X. g. 9.. Lib.
'a Morti m periti J Jutis per eonsuetudinem introducti. 3 Atra prasdia 3 3, 6. 3.τ4 O in domini mtisara J Ut eonam . quae rapuissent . ius acquirerent , ct prior dominus iure suo eaderet.
aut qui sub regis Hispaniae vivunt imperio. madtim J Populorum vagorum adhue ,& ineertae sudis, atque ineonditorum . quum in omnes peregrinos aliquid lieehat , quod nune intelligunt homines , meliora docti non licere nisi in hostes. a Belli inter primatos 3 Puta naufragio e ectum aliquem, aut quocumque casu in terris pereerinis oberrantem , ubi sine notore . ae deseniore esset . arreptum a privato, R in ergastulum iii se eoniectum quod frequenter olim eonti gisse , ostendit Mea n. Aug. 3 a. Tit. s. cic pro ciuent. r. Et hodie nihil Deqnentius aecidit christiatiis inter Turras.
9 Cuptivisuιῶ jιVa J Ut literet eomprehensos peregrinos pro servia habere , quasi raptos ex hostibus.
127쪽
ut x postliminio locus esset, ' aliter , quam cum latronibus, ac piratis , ' quia illa vis rem producebat ad aequas pactiones , quae a latronibus , A piratis contemni solent. a. Juris oli in controversi videtur fuisse, ' an qui apud nos serviunt ex populo sederato, si domum revenissent , postliminio redeant. Ita enim hanc quaestionem proponit Cicero primo de onatore. Et Gallus quidem. Elius sie ait i ' cum populis liberis, V cum federatis , e, cum regibus' post ivium nobis est ita, uti ei in Mylibus. Contra β Proculus : nou dri bito qum federati, V liberi nobis externi Dat : ' non inter nos, atque eos postliminium esse. 3. ' Ego arbitror, distinguendum inter sedera , 33 ut si qua essent quae belli duntaxat publici componendi, aut cavendi causa essent inita , ' ea nec captivitati in posterum, nec postliminio obstarent i at ' si qua id continerent ut tuti essent publico nomine, qui ab his ad illos venissent, ut tunc captivitate sublata cessaret & postliminium. ' Et hoc mihi indicare videtur ς Pomponius, cum'ait : si ci m gente aliqua neque amicitiam, neque hε thuu, neque fetas amicitiae causa factum habemus , hi ho es quidem nou sint squod autem ex nostro ad eos pervenit, illarum fit, id liber homo noster ab eis captus servus D U' eorum : idemqiis es si ab illis ad nos aliquid perυeniat ;hoc quoque litiis casiι postliminium datum es. ' Cum dixit tedus mi eitiae causa , ostendit & alia esse posse sedera, quibus nec hospitii, nec amicitiae jus insit. ' Proculus quoque eos a se populos sederatos intelligi, qui amicitiam , aut hospitium tutum promisissent, satis significat cum subjicit: e Guim quid inter nos, atque eos minimmii opus es, cum F illi apud uos By l bertatem Dam, V dominium rerum suarum aque, atque apud se retineant , es eadem nobis apud eos contiugaut ρ quare quod apud Gallum Elium s quitur , ' quae uationes in ditiove nostra sint, cum his polliminium non es ,
ut recte legit - Cujacius, ' hoc additamento supplendum erit, nec cum his , quibuscum sedus amicitiae causa habemus. XIX. I. At nostris temporibus ' non inter Christianos tantum, sed& apud plerosque Mahumetistas , ' jus ut captivitatis extra bellum , ' ita& postliminii evanuit, ' sublata utriusque neccssitate ob restitutain vim ejus cognationis, quam inter Iomines natura esse voluit. a. Habere tamen locum poterit ' vetus illud jus gentium , ' si res sit cum gente tam barbana , ut sine indictione, aut causa , omnes externos , &res eorum hostiliter tractare pro jure habeat. Atque eam in partem , dum haec
G o Nova I. sentiunt sanus , R Proeulus. Salma p. sos. At emendatio illa repugnat verhis sequentia: o Ad a tias panion ι J Ut utrimque aliquid hus. vide omnino cu Iac ruri , loeu D. remitterent de saevis moribus . & paullatim jus se alionum in margine paullo post iudicata. discerent. I. B. )ga Cicera rima de oratore I cap. V. sed de I qtia 69M J Qualia quae hodie Tu libertis . non de servis agere Ciceronem , mois eis sunt eum christianis . quibus privati IIahonet Salma , p. metanorum non impediuntur quo minus in capti a No. hira quia a Lege . qutim faederaιι , vitatem redigant quoscumque p6lIunt de chime: sileri ne is exserat Ina , isto uti : ita cum stianis.
128쪽
3. XIX. De Postlimiuχ. 123haee seribo, iudicatum est in summo auditorio Parisiensi, coetus principe
Nicolao Uerdunio , bona, quae Francorum civium laenant , ab Algeriensibus , populo praedationibus maritimis in omnes alios grassari solito , ' c pia belli jure mutat se dominum t ' ac proinde , cum recepta ab aliis cssent, ficta eorum, qui recepissent. In eadem cognitione & hoc judicatum cst, quod modo diximus , ' naves hodie inter ea non esse, quae postliaminio recipiuntur.
LIB. III. CAP. IX. HAc πη Nus de processu belli , seu
quid in bello iust in sit . egimus :sequitur jam ius aliquod , quod aeque inrace , ac in bello obtinet s nimirum , JusPol INII. Auctor sit mr , nihil seni hac de re, nisi apud JCtos Romanos, proditum esse; quos tamen ipsos inculpat, quod ea , quae juris gentium sunt, cum jure Romano saepius confundant : quod V rum non esse , in ipso tractatu videbimus. Cum vero intricata admodum sit haec materia , nostra principia ex dissertatione demsi iniis in pace , V amnessa desumta
hic praemittere, necessarium duxi. PRO Posi Tro I. Bellum es iudicium rei controverse, in quaque pars sibi ius asserit, alteri negat.
Rellum inter summas potestates , cum alium illae judicem non habeant . idem est. uod judicium inter privatos. Utrumque este negocio aliquo dubio , seu controverso inter partes, cadeoque semper legitimum Cenamen partium significat de quo illae disceptant armis. hae apud judicem. Hinc uti in omnibus judiciis, ct discem lationibus , ita in bello quaeque pars sibi ius asserit. adversario negat; & uterque se jure , adversirium injuria agere ι uterque
sua arma justa , hostium injusta; uterque denique , quoties ipse bello quid agit, erupit, laedit, id iure , quoties hostis, injuria fieri. 3: sibi soli , non hosti, jus ex actibus hellicis nasci. contendit. Atque haec est natura e ninis disceptationis, seu conte tionis , quippe quae in contradictione conis sistit. Uti cum Sallustius in heli. Catia. in princ. inquit : D u mag-m inter mortaliseertamen sitisse. vine c&rporis , ara Distute animi magis procederet. Certamen id in contradictione partium constitit. Via. dict. tibisa de I minimio. Uc. Dct. I. s. z. I eq.Ρ o Post Tro II.
Culusque partis judicium sequuntur emeisi, Usocii.
Hoc autem iudicium cujusque partis, quo ab invicem dissident , ac disceptant de justitia belli, & actuum bellicorum , valet i tra panis ejus , quae id statuit, fines, &civitatis illius, seu imperii limites : ita ut si intra hostis . eiusve amicorum fines rea peragenda di finiendaque fit hostilis; si intra nostros . amicotumve nostrorum limites , nostri iudicii valitura si auctoritas , cum neutra alium iudicem habeat, cujusque umro partis amisi, & socii eandem cum ipsa causam , idemque judicium sequantur. Atque hanc contentionem partium , quae alium judicem non habent, sed jus armorum . nos
129쪽
ira muriri de Coeerii Covimentarius
itidi ann partis dicemus in processu. Via..isp. nstram de Posum. sis. I. g. I.
Reliqua genter numes, ceri media, neu
trum iudicium sequramin, Ied utriusque D. cium pro iure hami.
Reliqui populi, qui neutri partium adisdicti sunt quicquid utrinque in bello fit, pro iure habent. nihilque , quod armis ab
utraque parte agitur, pro injuria : neque enim cognoscere . aut statuere de injustitia partium jure possunt, qui earum judices nocisunt ι neque partes. quae judicem non hahent , injuriae ab aliis convinci . vel co demnati. Necessario igitur utriusque partis iactum, quod vi armorum peragitur, apud omnes reliquas gentes pro iure erit : quia justum id habetur , cujus injustitia doceti non potest, idque in re controversa rite
fieti sine iudice nequit. Quin hoc ipso ,
quod gens aliqua factum patiis improbaret. hostium rationem indueret , S delineret esse media . quia adverse partis causam , judiciumque sequeretur. Atque hoc judicium pacatarum in ipsarum territor iis , dum ibi res peragenda est, obtinet. Hoc ipsum vero principium esse . quo nititur quoque jurispludentia Romana. patet ex L 19. in . pr. I. 12. s. 9. de capi. N possim. Secus ergo est si tale factum sit, quod communi iure gentium , omniumque judicio , licitum . vel illicitum. habetur : uti si vasallus hosti contra dominum suum serviat. In iis enim non contradicunt sibi judicia partium , sed conveniunt; idque pro jure, vel injuria , unanimi omnium sustragio habetur , nec unius gentis judicium alteri praesertur. Viae dassert. myhr. de Possim. S.
PRO Post Tro IV. Hinc sequitur, res , MI personas captas ,
s recepta sum Uiura locum, V Mer , ubi
iudicatur injuria ablatas esse , i. e. s r deunt ad suam cisitatem , usque socios , pribliuo domino restituendi ess : idque pos
Ex praemissis sequuntur I. jura postliminii in bello , & pace, cum in rebus , tum in personis. Si enim res , quas hostis a civibus nostris cepit, intra fines nostros reversae fuerint , cedunt pristinis dominis , non iis, qui receperunt: quia ex nostra parte asseritur, non jure eas dominis suis bello ablatas, adeoque iis restituendas esse squod judicium nolitum intra fines nostros, ubi res nunc sunt, valet. Idemque est iapet sonis, quae ab hostibus captae, & qu vis modo reversae, pristina jura , quae a lata sunt, omnia recipiunt, quasi nullo iure ablata. Quae eadem est ratio Quintilianitiis. s. Is . c. I o. quin ipsius jurisprudentiae Romanae in I. x q. pr.F. de capi. V poscubi ratio cui captus , & reversus , poli liminium habeat. haec redditur : quia per imiuriam ab hosibi Glensus es; taque naturatis aquitatis esse dicitur. Idem est si non quidem intra nostros fines , sed ad socios , vel amicos nostros , qui idem nobiscum judicium, eandemque
causam sequuntur, pervenerint: cum enim
idem judicium nobiscum sequantur, apud ipsos quoque perinde , ac apud nos , res ab hostibus injuria captae , ct ablatae dicuntur, quod ipsum jure Romano itidem statuitur l. q. ι. r. l. I9. s. 3. eod id factum, cum Poeni diutissime vexata Sicilia plurima
inde ornamenta , ac sacra Carthaginem Msportassent e capta enim post Carthagine P. Scipio civitatibus siculis , quae tum sociae
erant Romanorum, omnia ea postliminio restituit, ut prolixe recenset. & laudat Cicero tu actas. Verr 6.cap. a. Useqq. Et Camillus Sutrium , ct Nepete, du is urbes socias ex hoste receptas sociis reddidit PIut. in Ca-
mytra de Possim . eap. a. s. I. N a.
Si ad genter medias redeunt, cessas post
Si res, vel personae captae ad alias senistes pacatas , aut medias perveniunt . nondum obtinet jus postliminii; nam S illae
gentes, cum aliarum gentium judices non
sint, factum harum pro jure habent Errant igitur omnino qui apud hos quoque populos medios jus postliminii esse, exiiii mant, atque in eum sensum detorquent Grotium; non enim medii utique populi essent . qui quod pars altera hello cepit, injuria captum, indeque alteri restituendum dicerent nec pacati, qui bellancum
130쪽
eis se ae litibus se miscerent. Via. disp. norari de Postum. Da. a. s. 4.Pllo Polli Tro VI. Idem dicendum de deditu , receptis.
Hoc ut solide definiatur . sciendum est: I. quod aliud sit deditio bellica. altuu alienatio. & translatio juris, quae fit ex transactionibus pacis , donationisve . aliave causa simili. Haec enim omnium iure, 9 judicio , iusta causa est dominii juste, & in
Perpetuum transferendi; uti cum ita transigitur ut hostis ut bem habeat, atque a bello recedat: omni enim iure transectiones de litiabus , ac bellis justissimae sunt, & ne quidem
iudicio partis quicquam in iis injuriae,nec adeo hoc casu unquam est postliminium. At d ditio bellica et si dominium quoque omnium
judicio ex mutuo consensu transserat, duo tamen ei insunt : I. quod nos contendimus injuria nos compulsos ad dedendum quae tamen ris iure gentium neque consenissum , neque natam ex eo obligationem tollit et et . quod ei spes recuperandi iuris perditi insit ; quia durante hello fit. in quo
vel armis, vel pactis , aut pace sequente, vel aliis modis res ultro , citroque repeti, restitu ique solent. In hunc igitur eventum deditus non videtur jutibus suis renunciasse; non enim id agit ut juribus , quae alias h hiturus esset, renunciet, sed ut ea praesenti Periculo , v. g. direptionis hostilis eripiat, atque in praedictos eventus conservet. Fit quidem etiam deditio ex praecedente sp Insione, uti Mancini. & posthumii. ex sponsione Numantina ct caudina , adeoque Pure , & jure perpetuo fieri videtur: sed ta. men neo ab ea abest spes restitutionis.
II. Quod per deditionem quicquid in re
dedita nostrum est , hosti acquitatur , & quidem . quoad jura dedentis propria, omnium iudicio, quia de iis ipse statuete potest ιquoad jura autem tertii perinde est, ac si
res capta ab hoste esset, non dedita: cum
enim qui dedidit non habeat jus dedendi ,& in hostem transerendi , nisi quod suum est. hostis tamen jure belli quicquid hostile fuit acquirat . utique jura haec non consequitur vi deditionis . sed vi propriae
occupationis ἔ quia dedendo cepit. atque in potestatem suam redegit, adeoque non
iacto dedentis, sed suo capientis tantum.
Hine sequitur, quod is, qui se dedidit.
subducere se hosti contra proprium suum factum . fidemque datam , & red re ad suos , non possit; sed si redeat, pro transfuga habendus lit. Ex ea enim deditione hosti omnium judicio jus quaesitum est . cum jure gentium fides hosti data, & paeta cum eo inita utique servanda sint. Neque igitur postliminium habet, quasi injuria detentus. Et licet dicat injuria hostis se compulsit mad deditionem, eo tamen non tollitur obligatio fidei datae. Quod & ipsum jure Romano constitutum in I. I. V. de Capt. post. & lanetillime servatum fuit. Idemque verum fatemur in urbibus, provinciisque .
quae se dediderunt . ne se eximere hosti . postliminioque uti possint , eadem ratione. Si vero populus ipse dedidit personam , vel urbem , eximere illa quidem se hosti potest perinde, ac si capta esset, quia suo facto dedita non est, ct populus jus suum saltem in civem, vel urbem hosti transtulit, non vero jus privatum ab hoste se
tuendi, quod natura cuique competit, iis ademit. At populus eas recipere contra factum suum , fidemque datam , nequit. Unis de Cloelia, quae Porsennae ut obses dedita fuit, jure quidem suo aufugere inde pol rat . sed populus Romanus reddere debuit, alias Porsenna pro rupto foedus habiturus erat, ut ipse ait apud Livium L 2. e. II. id si ergo hostis non reposcit 8 dure r cepta res videtur, ac postliminium habet uti res capta; quod proinde ei denegari nequit. Neque hinc discedit jus Romanum in l. 4. ru fim de Opt. ειρ postlim. ubi votest civitas non recipere deditum. Nam ibi agitur de eo, qui ex propria sua sponsionea populo deditur. At armis suis populus durante bello omnia dedita recuperare ab hoste , uti res ipsius hostis proprias vi capere potest : alta adeo et si hostis ea populo pacato donave ... vel vendiderit, a pacatis quoque, dum bellum est, repeti armis possunt i quia hostia non potuit ea nisi cum causa sua alimare, nec plu1 in alios transferre, quam i et habuit , neque tacto hoe suo ius nostrum per-Vertere. Atque hoc qu:dem manifestum est cum populus ipse non dedidit : tum enim ejus ratione habetur res pro capta , cujus
dominium partis iudicio hostis ex justa camia nactus non est; adeoque qui ab eo ac cepit , quasi a non domino accepisse intel-