Disquisitio de libertate civili apud veteres scripsit Barth. Jac. Lintelo de Geer

11쪽

DlsQUISITIONIS CONSPECTUS.

3 II. Quaeritur de Necessitudine inter Legem Naturae et Lehes scriptas, quam Mete

res s ruerunt. . . . . P. 5ao

S III. Quaeritur de vi, quam mores in leges

apud antiquos exercuerint. . . p. 62.

S in. De Legum apud antiquos auctoritate. P. 72.

cuid sit Libertas, et qua in re a Servitute et . Licentia distierat. disquiritur.3 I. Vulgares apud antiquos de Libertate opiniones. p. 87.9 II. Qualis sit Libertatis status inquiritur. p. 94.S III. De Servitute et Licentia. . . p. Io2.

LUertatis moralis et civilis natura accuratius exinponiter ex antiquorum Pstilosophorim placitis. 3 I. Liberiniis moralis natura ex ipso homine ducta aphae antiquos describitur. . . P. II 3.S II. De ratione, qua antiqui pΛilosophi et legislatostes hominem ad lihertatem moralem adducendum esse, censuerint. . p. I 22.S III. Libertatis civilis natura et ratio apud

antiquos. . . . . . P. I 32.

De Veterum effato: Servi omnes tequm sumus, ut liberi esse possimus. p. I42 Diuitizoc by Cooste

12쪽

PROOEMIUM.

Irrae ei Romanique ex antiquitatis gentibus

N illo non aevo summopere sunt celebrati, quod Prosecto non imperii magnitudine et hominum numero sactum est, Verum multo magis cultu

et humanitate, ad quam pervenerunt. Sensus enim iis inerat pulchri et boni acerrimus, quo aueti artium et doctrInarum sere omnium auctores evaserunt, et Peregerunt facinora , quae poster;tas admirar; non desinet. Hinc exstitit conjunctionis illud studium, quo antiquae civitates continebantur, isque libertatis amor quo maior esse non potuit; sed hinc etiam Iegum illa veneratio, qua factum, ut mortem saepe vitae praeserrent. Equidem Iubenter profiteor, haec in animum meum maximam vim habuisse, nec ullius prope fuisse gentis historiam, quae mihi magis rerum a Graecis et Romanis gestis xum commemoratioue pla querit, sed illa impri-

13쪽

inis sindii libertatis coniunctio cum summa legum obsorva alia, saepe me advertit, atque

sententia illa, celebrata ab omnibus philosophis et historicis, inde ab Herodoto, licet primo mira visa sit . diutius cogitanti principium Om Dis artis civilis apparuit, scilicet omnes legum servos esse oportere.

Cum igitur quaestio nobis proponeretur, ut es tum illud veterum et servi legum omnes sumus ut liberi esse possimus, explicaretur, Statim consilium cepi, ut etiam in arenam descenderem et periculum virium mearum in literato hoc certamine fac rem, Verum cito quantis dissicilitatibus obseptuin illud argumentum esset, intellexi, et diidum Propositum missum Deissem nisi mihi illa benevolentia nota esset, qua excipi juvenilia conamina solent. Hac igitur fretus rem sum aggressus et quod potui praestiti, semper dictum illud ante oculos baboras iii naaguis voluisse sat est. Rationem, qua optime institui posse disputatio visa fuit, talem sequutus sum, ut in duas partes opusculum divideretur, quarum prior de legum natura, altera de libertate ageret. Quod utramque cum ex Philosophorum et, Politicorum antiquorum e statis, tum ex antiquarum civitatum historia explicare sum conatus , ut ita tandem hinc concludere liceret quae nani leges inter et libertatem necessitas intercedat.

14쪽

BQuum antiqui philosophi iidem sere politi ei

asserit et vel ipsi reni publicam gesserint vel saltem in hominum luce vixerint, in suis placitis seinper civitatum rationem habuerunt, quales eorum aevo evant et ex earum historia

haud raro exempla petierunt quibus sua placita probarent; et tam universe de arte civili disputantes quam ubi de lege et libertate singulatim egerunt semper ad antiquarum rerum- publicariim rationem respexerunt. Horum ergo

vestigiis insistendum ratus historiam non singillatim tractavi, verum satis mihi habui ex ea placita probasse et illustrasse, quae antiqui protulerunt. Et revera placita de civitatis origine, selicitate et fine, quae ab historia non probantur haec nulla dicere non dubitem. Antiquos autem duces in omni disputationis Sum Sequutus, maxime in priore parte, Plato etenim, Aristoteles et Cicero tam egregie de Iesum natura philosophati sunt. ut nostra aetas vix habeat. quod eorum placitis addi possit. Cum de libertate agendum esset, magis ex dictis horum veterum essiciendum suis quid libertate intellexerint, quoniam varia significa, tione eam usurparunt nec nisi obscurius hanc signi sicarunt quam Cicero procul dubio respexit, cum legum omnes servos diceret ut liberi essent. Quantum autem, in hae imprimis disquisitionis parte. Cl. Heusdio debeam, qui in opere suo Schola Socratica, viam mihi

15쪽

agnosco et profiteor ita unusquisque facile intelligit. Ceterum opellam meam nominibus ornare Diaui satis habetis sontes e quibus profecerim laudasse , quocirca Veteres maxime Se- qitutias recentiores parcius Consului. .

Videtis, Iudices clarissimi, quid sequutus fuerim et quaenam nostri instituti suexit ratio. Nostri igitux ingenii , qualiseunque tandem, primos fructus, praematuros certe illos et inconditos vobis trado, ea benevolentia fretus qua j iivenelia opera excipere consueveritis. Quodsi temeritatis culpam merui, qui maIe pluxa POSuerim, vos obtestatos esse velim ut parcatis atque ignoscatis iuveni, nee mihi eam de- Negetis Veniam, quae nostrae aetati txibui

solet. Duiligod by Cooste

16쪽

PARS PRIOR.

DE LEGUM NATURA.- ουτε βροτοῖς γερας αλλο τι μεῖζονοῖτε θεοῖς ἡ κοινου αει νόμοv ευ δικη νέκυεῖν. CLEANTHES.

I recentior aetas in nullis sere non Rr tum doctrinarumque geri cribus habeat, quo Prae antiquis glorietur, sunt tamen horum etiam αgregia merita, quibus suus semper honor Constabit; quod ut uia:verse vcrum est, ita int,ltilosophia et arte civili est verissimum , quas disciplinas arctissime semper Conjunxexunt antiqui, et in quibus, haec imprimis peculiaris eorum ratio fuit, ut placita non solum exemplis ex civitatum, qualis tum erat, institutione declararent, verum Etiam suam ipso rum sontentirem ad eam informarent et accommodarent.

Quum igitur antiquae Civitates respublica oessent, quae nullum dominum agnoscerent nisi Legem, ultro Philosophia antiqua legum rationem et naturam accuratius investigavit et eum

de universa arte civili tum de ipsis legibus placita protulit Plane egregia , e quibus nostraeciam aetas fortassis non nihil proiicere possit, it in quibus multa etiam mira Suut, quacque

17쪽

non nisi ex principiis Politicae apud antiquos atque ipsarum civitatum historia explicari queant. Itaque ut quae apud antiquos exstant essuta de Legum natura quos duces imprimis hac in re sequimurb et praecipue Platonis sententiam rite exponere possimus, opus esse videtur ut Prius et ex philosophia et ex historia principia illa exquiramus, quibus ars civilis Apud eos innitebatur, quod quidem eo magis est

necessarium, quo minus nostra bis de rebus sententia cum antiquorum opinionibus convetiit. Antiquae etenim illae respublicae a nostris civitatibus maxime diversae, civium suorum

virtute et moribus florebant, in iisque coniunctionis ac qualitatisque vigebat studium nobis Plane ignotum, quo factum, ut de civitatis origine, felicitate, fine. vinculis, quibus illa continetur , peculiari ratione Veteres disputarent. tum vero , quod PraeciΡuum est, ea erat apud eos artis civilis et doctrinae moralis necessitudo ut haec illius esset principium. Priore igitur hujus partis sectione de antiquae politicae principiis et simul de antiquarum civi latum ratione et historia agemus , ut ita deinceps Legum sontem , naturam , et vim exqui-

18쪽

SECTIO PRIOR

Antiquae Politicae principia cum ex Philolophorum sententia , tum ex antiquarum ciuitatum historia adumbrantur.

Doctrinae Moralis et Politicae apud

antiquos neceasitudo. civilis illa, quam veteres hoc nomine intellexerunt niuitia tu erat a nostra diverSa, cujus discriminis haec praecipua caussa fuit, quod antiqui nullam exterorum rationem habere solebant, nec politicas necessitudines cum iis contrahebant, sed contra OmneS contemuebunt, qui non ejusdem gentis essent cives, hos enim barbaros ci dicebant et ad serviendum natos cu) existimabant. Uti nos hominem veneramur in hominibus, ubicunque degittit et quibuscunque sunt moribus, rudibus etiam et barbaris prorsus, sic veteres civem maximo loco habebant, ad patriam suamque civitatem

19쪽

omnia reserebant, et hane tota eorum Politica Spectabat, quae , ut Platonis verbis dicam,

Arctis profecto sic erat finibus haec ars inclusa, multoque quam apud nos contractio-Tibus , veruntamen ipsis illis antiquae politicae angustiis vis ejus peculiaris et propria tribuenda videtur. Cum Miserent plane antiqui Proxepublica quisque sua politici ducebantur honoris sensu , sublimi prorsus et nobis ignoto cet).

Praeterea, quum a nostri temporis cogitandi ratione haud sit alienum artem civilem a justo ita discernere ut utilitatem unice spectet, Veteres contra Politicam cum justo maxime Sem Per coniunXerunt; auctor nobis est Cicero

Socratem exsecrari solitum fuisse eum qui primum opinione utilitatem ab honestate distraxisset S), et hoc ita antiquis acceptum Erat ut civitates nil, quod iustitiae repugnaret. utile haberent. Quum Aristides populo nuntiasset Themistoclis consilium fructuosum clitidem esse, honestum vero et justum non item,

continuo Athenienses illud rejecerunt si , et Plato

20쪽

Noe discrimen inter antiquorum et recentiorum Politicam facile explicatu nobis erit, diversam rationem, qua civitatem Considerabant, attendentibus; nos etenim eam machinam quandam habere solemus, cujus vires u CauSa qua dam extrinsecus impelluntur. atque ita esse Ostendunt. cum antiqui civitatem cum homine compararent, libere agente ex vivente, qui non ab alio sed a se ipso moveatur, uuile antiquorum effatum : δεῖν την πόλιν καθαπερ ενα

νερωπον εὐ 2b, quas igitur partes sibi in

animo humano re perisse visi sunt, easdem in civitate quoque animadverterunt , meliores alias. alias pejores, Omnes autem agenteS et veluti spirantes . ac saepe sibi invicem repugnantes , subinde etiam mutuo conciliatas et

consentientes o. Sponte itaque has virtutes , quas in singulis magni faciebant, civitati bene constitutae etiam adscribebant aratiqui: credo equidem, Socrates apud Platonem inquit, no-