Nicolai Barptolomaei Lochiensis Epigrammata

발행: 1532년

분량: 97페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Qui nussum satienus extusisse visus, Qui non morisus astus esset isti. S estGυt vis acra misceas propsanis,N unquam issos sicite queremAr υstra, C um maior pateat masis ruina, Quo subsimius astius crescunt, Qm pos quo magis serκntur, foe psus usorhm O tua turpit iso paret.

62쪽

u ti vi noso potent sas te Osi paκperes. Issi,semper ut imperant, sic sinis,ngi flagitant. D sitaxat misi amo pares, N ee pses nee min' exiges,1κos fors misi iά desit ira ils i me forte coegerit Desuisse necessitas, D iti praeluserim in ηm. Αἱssessum,

Quis es sisesse miZan tuo foefato salsi est, A n potius inuisa supersitum aemula,

Quae summa tantum tamen ut inis appetat, V t nussus a irator quam sit tui, V erum ne amator3κisem,tot a me usistis, T anto se ore, festione prurima, N ee asis sumptu,nec as s masno tempore D i peneso certe valitudinis meae, S ortiis maximo,nec,arsitror,sine I ndustria,nec asnuente Passaia V.

63쪽

.. II

N ecnon Catoni,mitto Acere q'e viris. I sus sκa omnes nescierunt secusa, P oserior aetas coruit as miramiam. S pes maneat isse te, so elit fata orsine, V t sint vices rersi omniκ.qκς perplaceta

mox sonore inssimo sasen: nec sare S ummis,nec infimis iacere Au es satu. V ectos premit,prchis seper vesit Δ': V tfama noscitur, perit citissme:

64쪽

LIB. IIS Osi Ceres Trinacriam postponeret, N ee tiussus Perruspe eertauerit F rraum parens Itasia,nee iam mota I aHare cuisu se pari certe potest. S i Naisses nossent prius Perrassam, P arnasus esset Naiasum vacuus es oris, S nup onisius neglixisset Desum,

N ee non perenni orata cinHas inori emuis semper fronsium virens comis B aliaritas frequentias cunicusis. Quam senisus vosuerium sie conereti s in ascetur aures Z j ora fructitas nouis, . Gassia factenus quisem nesciuerit: Perferre miratur peredrinas comas, F ructuis no suos frκtex mansuetior. ae epia quisissus apise quouis marmore Praestantiore numini psitum canam Z P errasseam quis sis featam non putet B eatiorem iudicaturus quisem Regnari eά ass te qui insuper cognouerit. Hinc rφI a Messifacessite omnes, A t sero, tamen sine asite sero,

v eseris tam mali tanctu occupatis.

65쪽

N ec semen foe iam in istite.

66쪽

LIB. II

Qui gata sextra imus O sesisti

v ersa:nee certe potes soc negare. Qui me assue non viseris, is freqgenter Antea pactus.1 pse te noster moso clamat sortus, P ensise necno cerasi queruntur B erre tam sensum peritura,si nouPoma ligantur. 'Μ e tenet surus nimium mugier, I nquies, necnon vlis excusator E t fores os eruat, O arcet as te

A t Dis soc credat Zquis enim marier N e magis ter dicam, aseo eis maetister,

Qui die fesso susque puessum Lusere fess im

N osit, aut non nouerit,iss certo,N Osisis quos mens pueri falsistit,

67쪽

T e prurimi facio qκiseni, quod te nisisFacis, tot oimansis asias partisus rQuos, ut reor,sacis,omnis olor supersis, vesivi alij, virtκtis sali narus tuae. Qui O integrae vitae,prosis O morisus T antam erusitionem, O istomatum P eritiam omnium simus coniκnxeris. Cor creia tisi, ut Ennio,esse triplix. As Gerarsim Uercessanum.

Verκs amor memorem me iuset esse tui.

M e tu et esse tui memorent,ves ut ipse molisus: Ni qui, ut ego,arianter Assat, esse queat. H iste orasis cό templari tria Lyra negatum est, visisse Hl misi te cotticte viseor. D Osirinae nec enim ista tuae O virtutis imago Ex animo passas te os druisse meo. Qui puero infixκs Psaesi αργυρέοιο eοιοῖο,

Et rem annis O coem corpore creust amor.

68쪽

LIB. II

proiiamo assia poscesat pilares te assentesenatus, Τe praesente unum prus satis esse putat.

S uve,te rauco aere tκsa imperator T xciet,totam nec enim decorum

E ece iam sex asma retexit axem,

69쪽

s i non ipse tibi vesis deesse. Sortem amplam,ingeniκm,ingenis naAus C astorem, iis Lutetis,peritis m. E vo macte animi, implflers tens, Quo te fata vocant, Nianis mon trant, 'Quum certissimo praemia, sits honores

A s insent oestum: O qui eu suxit, pater, in as ro asentam trafisit parcissimo, Qui nis nise sersas porr

70쪽

36 LIB. IIN ee ferre sivum potu it, assuetus suis in ensis tresvit ad patre tiae: si ic pater, Suos iniu*κ redisset, grauissime O sivisat:ausi ausi, si sit, o parces pater v eritus fui ne me esse foenum cogeret Prςceptor, serias si beme no offenseret.

De seipso.

I ά nec opes, nee sonos quic* in me iuris sa esκt, si fiam, fiam seruus amore dei. Αἱ Ε0lais. Aufertum. P one metsi seisi, moriesum es: maxima erax sS i semper metκas, quos nequeas f flere. Epitapsium Antonii Sireti iseosui S iretus iacet sic, quo no praefantior aster In Franciscana resssione fuit. E cquis eo gravi' iacuit, quis cόtusit uni

V ersa as re milius Uea tame ecce iacet. C erte exangue iacet corpus, verum arsia muni

Ipse qκidem caesi spiritus a fra tenet. N a cimur ut fato moriamur tempore, Nerηm Mors siuersa, sonis fausta,sinistra masis.

In Marcum.

De otioso sermone. s ermo scitur otiosus omnis, Qui non exprimit aut necessitatem

. . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION