Nicolai Barptolomaei Lochiensis Epigrammata

71쪽

EPIGRAM.A nt non infruit , excostis mores A ut quo saus votas 3ratus summo 's Osuantur Impera a ra temperanti.

AU Deum optimum Μaximum. H eu criminκm υstrices truces I maso mortis prurima,

At tu plus,parce impiis: N ec pessimos sperne optimus. Ad mentem. Quid sponte mens non prosidis,

72쪽

I nterim arcanis ais au arira ei tace postsac precor,o putato Et sessas eurare, O simare,o esse i

Carmine mentes.

Hine sine propsani sint praeus

f int,ssico,qui nec in=iss antiis Γum,nee ob sums anctos sonoransos putant, Si tanta mersis corpore

73쪽

Qui sesierunt, criminum P aena eximantlir omnium.

Praesare quos sosus potest,

Qui regnat aeternum seus, i

C sin fisio, cum spiritu, cui sosa seu 3soria. O

H ortabar messicum foras iturum, V t ferret, lateris commoiaret E ensem:nis opus es misi, inquit, ensis,

Qui tot ves casamo queam necare. As Ponticum. te osim nequά O improsu vocarimi I niκs, Pontice,me paras vocare. P arce sis o secro,te sonumfatesor, a

In Curionem. ι

M ustum Curio parcus est sonoris. Quis mirumῖ saus minimo emit ipse sonorem

In Lurconem.

74쪽

LIB. IIJ T

C onferre i non praeferam, Sa Re o Erasme,quo sicessis Oeo ιδε ε οσοι, Quos ves fatentur inuisti Quis non aperte intessiste L ux quanta per te accesserit

Qui non tibi certissimam :Sacri sisenter esequi P eritiam concesserint. Quorum impκdens menssacrumae ot sactenus uoruminκm A se te esitorum copias alis refessit,acsuper.

75쪽

EPIGRAM.

Dκm summa sectaris,nisis

P orro relinquis infimi , S esarie θ ό summηm facis, S te certe versiis temperos, A Has ut ornatum infimis, S ummiss sumen asseras.. ic qκippe perplixa expsicos, t profuturism μηκε

Σκοτος σκοτο παρ

Et functione,quam sonis I n excosensis artisus I stra tiSi sesumpseris'N on te morasor,accipe P aucis,at is/enus pesisensura tam freuis υetat, E t proprio nunc nomine E t patrio cognomine N Otum tisi me reuere, Quisus necessem notior, V eruntamen circunso1 sarati e nescias, Monastici

76쪽

T vis Erasme ςquasi S i qui moso squalis sient, Quem aetatis huius principem Ε xistimo, amplisio coso, T i is nomen Δ, O tua I ii versa sanAE siero, P erenniter'ipensa F acturus in castris tus,

F rancisce, i secκs facis,

77쪽

EPIGRAM. IIIae e sera paenitentia L onso manesit temporeo N unc cum potes ac,ut vesis, Ne cu volis olim, saκsqueas. F usit iuuentas, irruits enectus saus sat cognita, A etas freuis, singus usor. A etas lasore extensitηr. V ixisse Aceris siu, L asore si singo freue P rosideris aeκκm progisus Que veressores non coma A estate frκfius non Osit .

T sum esse ferri in ar pκta.

H oc nempe si tκ exerceas, L onsaeuus .us atteret T ansem:at miniis si exerceas, Rusio turpis exeset. Es turpius rκsidine . . . I 2 Ω

79쪽

EPIGRAM.

A more captilios trasati Francisce, nune ego vise,

Quicos semis erimini, i

80쪽

e nimiumfactsem Luci, seu oratio prosa A me,seu carmen scrisitur,esse putas. M e faelis esse vesim: nee vens interpretesermo Lase, ut perspicκκs saude, carere potest. N is equisem scriso,ne non intes ahqlus Vi mentis feri deficiente reor. N ee tenuis laser es,tepuis nec 3soria,resus/ Ο Γ curis Ipsensorem,impsicit s ware. N olim os cura misi ostiva, tisivi omnia,Lκci, os curum exempsi nec iκηat esse tuo. Epitapsiam D. Μοrini. Si fortasse petis viator, φο I r Quisnam consitur, O iacet sepulisro,

P aucis expectam. Μorinus ipsis, ' 'Quo uno nomine, cito compresentivrtutis lenus omne sanctioris, o