Luciani scripta ea, quae ad Menippum spectant, inter se comparantur et diuidicantur. Dissertatio ..

41쪽

Luciani esse et 0, qu0d Supra latuimus, tempore consectam ). Tum telandius ' ei, qui Necyomantiam Scrip8iSSet, Iea-romenippum ante oculo obSerVatum Sse eumque argumentum

ita deflexisse putavit, ut pro philosophia naturali ethicam poneret Menippumque non ad Super0s, sed ad inferos euntem faceret; ut autem quicunque in c0elum Volasset, optime eum, quae rerum caelestium natura esset, ibi discere, ita Menippum id, qu0d Scire Vellet, nuSquam minus quam in orco doceri posse Tiresiam enim, utpote qui cum Vates esset, res futura tantum praedicere p08Set id0neum non 88e, qui quaestionem ex philos0phia ethica sumptam di880lVeret. At cum e temporum ratione Supra a nobis ob SerVata tum inde, quod learomenipp0 phil08ophi, Necyomantia praeter e0s divites ac p0tente perstringuntur, luculenter patet, eam, quam Wielandius esse voluit, inter has satiras rati0nem intercederen0n 088e. Ne de Tiresia quidem, quae monuit, recte iudicavit. Praeterquam enim quod Lucianus suo iure has partes ad eum deferre potuit, iam ante eum Horatius y vatem illum Ulixi respondentem finxerat, quibus artibus atque modis res amissas reparare posset. Ea igitur re Horatius et Lucianus concinunt, quod Tiresias non de rebus futuris consulitur de ceteris autem cum discrepent, eo non adducor, ut Τheod. FritZ8chi vatem eandem apud Horatium atque apud Lucianum per80nam agere aSSentiar. Aliud enim c0nsilium uterque perSequitur, p0eta Romanus eos, qui testamenta qu0Vi modo aptare Studebant, multa cum libertate n0tat, satiricus Graestus philosophos et divites pungit.

1 Facere non possum, quin ingeniosam r. Fritetschi coniecturam commemorem, qui Nec D επαυηγε - προσβλεποντα Scripsit. Miratus autem sum, quamdiu viri docti illud ab Hemflerhusi propositum L οπτυσας αυτος ἐπαυη- M tolerare potuerint, quamquam ita Graece dici non posse manifestum est.2 l. c. I p. 358. 359. 3 II Serm. V. 2, 3.

Hoc quoque, Tiresia, praeter narrata pententiresponde, quibus amissus reparare queam res artibus atque modig.

42쪽

Tum vero et quae ire8ia Menippo respondet, et quae de Menippi consili 0, qu ductus in orcum descenderit, secum et cum Luciani indole moribusque tam arcte e0haerent, ut omnia haece su Lucianum dedisse facile crediderim. Verum cum Luciano in eis eriptis, quibus de testamenta captantium artibus agit, die dial0gos mortuorum V IXmum multa cum H 0ratio communia int ), iure meritoque Statuere p08Sum HS Menippum qu0que ea irriSi 88 atque elusisse. Qu0d quidem qua Satira fecerit, cum non omne Scriptorum eius tituli servati sint, dici nequit. Atque id quoque dubium relinquitur, an Menippus Tiresiae personam adhibuerit. At insunt in Necyomantia , quae eodem aut simili modo etiam alias a Luciano dicta sint. Sane quidem et res aliis dialogi adumbratae referuntur, et sententiae atque similitudines eaedem atque in aliis libellis inveniuntur. Sed eiusmodi repetitiones in omnibus Luciani scripti occurrunt. Cuius rei Xempla pauca asseramus. - Luculentum documentum est dialogus Xmus mortuorum, cuius argumentum etsi plenius adumbra-2 Hor. II Serm V, 12, 13. dulcia p0ma et qu0scunque seret cultus tibi fundus h0nores

serm. II, V, 24. neu si vafer unus et alter insidiatorem praeros, sugerit hamo aut spem deponas aut artem illusus omittas. d. m. IIII, 1 και νυν Ερμολαος εχει ταμα in σπερ τις

λαβραξ και το αγκιστρου - δελεατι συγκατα τασας.

serm. II, , 56. plerumque recoclus scriba ex quinqueviro corvum deludet hiantem.

serm. II, , 69. invenietque nil sibi legatum praeter plorare Suisque. d. m. IX, in κεινα. διαΘἡκας κατελιπου χιμαζειν Ἀπασι φοάσας.

43쪽

tum uberiu8que illustratum dialog0, qui Cataphus inseribitur,

Alexander et Hannibal, quorum de summa imperat0ria laude concertantium is a Minoe Scipionis aedes su ita diiudicatur, ut Alexandro primae, Seipi 0 ni secundae Hannibali tertiae deferantur dial. m. XII, 7), de eadem re litigantes in veris historiis II, 9 inducuntur. Certamen Lacedaem0niorum et Argivorum de Cynuria motum Icar. 3 18 et Char. commem0ratur atque ita quidem, ut rideantur, quod pro re tam levi et pro terra tam exigua t0th0mines mortui Sunt. Dialogi mortuorum ΙΙmi argumentum etiam Nee g 18 inveniri iam diximuS. Saepius eadem totidem fere verbis dicit. Semel morimur diat 0rt, XVI, 3 XVII, 2 Catapl. g 18 Omnia ut Spiciantur fieri n0n 0test, re ver primariae iu8pieiendae Sunt dial mori. XX, 1 Char. Iear g 16. Phil080-pbi, quippe qui re vulgare omnibu8que n0ta demon8trent, Ve- Iuli, Si die Sit, noctem es8e 0n 088e, eluduntur Gall. g 11. Herm. 81. Id quod verum est, dicendum est Gall. g 18. Philops gra pro Imag. g 12.

44쪽

Porr ii qui animis magnopere aliqua re permoti Sunt, cum canibus rabi0sis Nigr. 3 38 Philops. 40), cum eisdemque Herm. 86 phil0s0phi 0mparantur. Hae suffieiant iam ea, quae in Necyomantia in Sunt, Xem pia ubi ungumUS. Mortui adeo sibi similes sunt, ut ne Thersites quidem a Nire discerni possit Nec g 18 d. 0rt. XXV). Inseris uuius pedis spatium assignatur Nee g 17. Char. 24. De Maus0li sepulero Oeatur. Nec 3 17. d. m. XXIV, P. H0mines cum histrionibus c0nferuntur. Nee 3 16 Gall. 3 26: Nigr. 3 20. Divites divitias ut Danae conelusas tenere dicuntur. Neg. 2. Tim g 13. Eidem, qui adeuntibus raro ui copiam adiunt et ali 00uti0ne 80la beat08 08 a Se reddi putant, Sum 0le Sorto comparantur. Nec 3 12. Navig. g 22.

45쪽

Has igitur repetitiones, cum in innibus Luciani scripti Sin veniantur, quid perver8ius 88 p0test quam in ceteri quidem dial0gi neglegere, in Necyomantia autem sola observare indeque argumentum, quo ab ho Scriptore eam c0nceptam non 8 Seeon Sequatur, Sumere atque eo perver8ius St, eum Necyomantia in pri0rum quas Lucianus c0nfecit, satirarum numerum re 'serenda sit. Nimirum fastile ei, cum permulta Seriberet n0nnullisque dial0gis de rebus sibi e0gnatis et uinibus ageret, negle gentia quadam accidere p0tuit, ut ea, quae iam dixerat, p08tea repeteret similibusque Verbis referret. Qu0niam de horum Script0rum argumeni di 8SeruimUS, restat, ut dietionem dicendique genus pauci ettingamu S.Color et habitus rationis planes idem est qui in ceteris huius seript0ris libris invenitur imprimisque in Necyomantia 'nihil est qu0 a Luciane orati0ne alienum sit. Qu0 ut demon8tremus, duas tantum res allaturi sumus. Lucianus Veterum poetarum Seriptorumque versibus et sententiis tanquam gemmis dialog0s ornavit et distinxit idemque pr0 verbia Saepius rationi inseruit collecta haec sunt a Jacobiteti in in- die editi0nis ustiani Teubneriana . . proverbia ; quibus addip08Sunt κοινος Ἐρμας navi g. g 12), τὸ ε τερου ποἶ εν si

Herm. 793. Utrumque etiam in his seriptis factum videmus. Proverbia

Ut Iuppiter trag0edus et Piscator a par odii exordiuntur. Si etiam Necy0mantia'. Morem ver illum, quo VerSus XH0- mer0, Euripide aliisque p0etis det 0rsit, a Menipp0 8ump8it e Sttamen quod disserat inter Ludianum et cynieum. Hic enim, Ums Deta 88et, non m0do alienos, sed etiam uos ipsi u Ver Su Ssatiris intexuit et, ut M. Valerius ar0bus' te Statur 0mnigeno

1 in Verg. ecl. Iam p. u ed. eil. Halis 1848.

46쪽

LIER R O CONGRESS

earmine exp0liVit ille Verci, quippe cui ingenium p0eticum de e8Set, intra par0dias substitit. Parodiae inveniuntur in Necy0mantias 1 9, 10, 21, in Iea-r0menipp04 10, 13, 14, 22, 24 25, 28, 30, 33, in dial0gis m0rtu0rum XVIII, 2 XXV, 1. Ρraeterea non in Necyomantia 80la sed in omnibus Luciani seriptis singulis saepissime verbis ad veteres p0etas alluditur. Quod quidem ita esse, quicunque in H0meri carminibus Ver8atus est, latim perspicit.