장음표시 사용
11쪽
r0nem, de quo fusius hic disserere longum est, Satiras suas Menippea appellasse λ); qua quidem significatione quid aliud indicare voluisse putandus est, quam Similia argumenta eaque similiter a se tractata esse Ut Xemplum asseram, Satira, quae, testamentum inscribitur, Menippi ὁιαί ri Rae imitatus est mirum autem hominum morem, qu teStamenta condebant, uterque Vi detur irriSiSSe.
Etiam melius e Luciani testimonio, qualia Menippi eripta fuerint, e0lligi potest. Is enim bis imprimis copiosius de eo l0quitur. Pis eat. bis accus 4 33). Utr0que l0eo opprobri sibi versum esse singit, quod Menippum τινα cυ παλaι αυHUυα νζαλα λακτικου ας δοκε καὶ καρχα Που dial0gis in-Seruerit.
Lucianum n0 ideo vituperari p0sse, qu0 Menippum disputantem et loquentem in libris induxerit, ViX e St, quod m0neam. Id enim et de paueis dial0gis et aeque ac de Menippo deli0genealiisque dici potuit. Sed genus illud dicendi σπουδογελοιου Menippi nomine intellegendum est, quod Lucianus ab illo recepisse et sui quasi iuris fecisse arguitur. 0mponitur enim cynicus cum Eup0lide et Aristophane a quibus ut ales facetiasque, ita ab illo dieaeitatem se sumpsisse Lucianus declarat. Simili igitur mod0, quo Lucianus, Menippus id potissimum inseribendo spectavit, ut hominum vitia placitaque phil080-phorum ea illaretur. - Omnibus his de Menippo testimoniis c0mparatis dubitari nequit, quin libri eius satirae fuerint de quibus fastile intellegi 08sunt, quae Suida S. V. ἐνοπι ος et
Eud0cia vi0larium e Villoison. Venetiis 1781 p. 302 habent:
addit 'O sις καὶ λ o. Nam ut latissime patet usus et ignificatio verb0rum κυυμ αυδία et καὶ. ιυὁεiv, quae passim de quovis ludibrii genere usurpantur λ), ita etiam verbum Παμα latiore vi
i A. Gellius. Oct. Ait II, 18.2 Meinelie historia critica comicorum Graecorum Berotini 1839. p. 527-Th. FritZSchius errat, cum l. c. p. 14 einelitum l. e. p. 494y exemplis de-
12쪽
usurpatum videtur. Idem Vero Menippus inventor satirae Graeca fuit. Etenim neque Bionem Borysthenitem, neque Tim0nem Phliasium, quamvis lepide ac lascive de rebia gravibus egissent, iusta satiras si ipsisse bene r. Frii Z8ehius d0euiti . Ac tamen e Timonis libris Menippus multum pr0fecit inde enim subtilem phil080ph0rurn reprehensi0nem, acumen dialecti- eum lasciviam vere comicam repetiit; itemque pr0babile est, illius, cuius librum secuti dum et tertium sillorum dialogum habuisse Diogenes Laertita testis est ), exemplum secutum dialogi ea forma eum Sum S Se Quam omnino ab eo usurpatam esse, Vel inde equitur, qu0d convivium Scripsit. Quicunque enim veterum, e0BVi Vin confecerunt, eam fere rationem inierunt,
ut homines plures de re quapiam confabulantes indueerent. At Lueianum Menippi libro dial0gum habuisse satis testari, quomodo Fr FritZychius' e bis accussato g. 33 elicere voluerit. me quidem n0 Videre profite0r. In contrarium enim affirmaverim, Lucianum, et ubi a Dialos accusatur, et ubi ipse causam agit, ita disputare, ut e primum ales Aristophanic08 et formam Stierati eam con80ciasse diserte distat. Habuit Vero, cur ita loqueretur. Lepidam enim illam bellamque fictionem libello tractatam funditus paene Sustulisset multumque di vi aecusationis a Dialogo intentae detraxisset, Si a Menippo iam formam dialogi in stiris adhibitam esse conce8Sis Set Atque eo maiore iurem iis deseribere p0tuit, quo minus dubium Videtur, qui Metiis pus Aterdum tantum d alogo usu Sit, ipSe autem hanc ora-
monstrare cicat, Vocabulo δραμα non Semper comoedias significari. Ibi en in
Mei noli ius verba Suidae pr0pter Cerc0pas ad Hermippum, antiquae comoediae p0elam rettulit; a qua Sententia postea Vindic. Strabon ed. Berotini 1852 p. 234. 235 recessit et dramatum verbo Satiras Menippi significari cen cessit.. Pu0 autem comicus dicitur Menippus alurarum Script0r, in eo non est, qu0d qui haereat.1 ed. Luo. II. 2. XXXVI. s. 2 IX. 111. et δε δευτερου τα Σίλλων ,αι τριτον ευ διαλ.ογου σχηματι. 3 l. c. p. XXXVI.
13쪽
ii 0tiis formam, quam Satiris induit, excoluerit. Quare ad hanc quaestionem decernendam Luciani verba in neutram partem asserri possunt. Similiter etiam in Prometheo g. 6 Se primum dial0gum et c0moediam coniunxisse affirmavit; sed ibi qu0que multum eiu interfuit, ne etiam ea, quae a Menippo deprompsisset, defendenda sibi essent. Neque ver 50lum illud dicendi genus a Menippo Lucianus Sum pSit, Sed etiam argumenta eadem atque ille, nonnullis libris tractavit. Primum quidem in Hermoti ru0 ab hoc cynie eum totum pendere a Fr FritZschio' demonstratum est. Ex eo enim et tanta Luciani scepti eae phil080phiae Scientia eludet, quantaeum fuisse instruetum aliis locis certo ostendi nequit, et multa iu-Veniuntur, quae verbo tenus fere cum Se Xto Empirico conveniunt. Quare eum ip808 inter Se nequaquam cohaerere p08Se temporum ratione constet, ex communi ambo fonte hausi88 oportet. Sexti
vero fontem Timonis illos fuisse, quibus teste Diogene Laertio )in omnes inveheretur et dogmaticos perstringeret, idem Fr. Fritgsehius mihi persuasit. Sane quidem seri potuit, ut etiam Lueianus inde argumentum depromeret probabilius vero
est eum non ipsos Timonis illos inspexisse, sed Menippum feeiatum esse. Quem de hoc argumento egi S Se inde apparet, quod Varro Satiram περὶ αἱρεσεαι scripsit δ). In qua cum philo80-phorum Secta descripserit, nece8Se 8 eum, quippe qui ingenio ad phil0sophandum apto praeditu non fuerit ε . ex alius cuius dam libro in eodem argumento versat ea, quae de philo phis dicta Sint, SumpsisSe. Nullus autem alius fuisse potest, nisi Menippu8. quem in Satiris imitatione a se expreSSum Ss ipse
apud Cieeronem fatetur β). - Ac facile si seript 0rum Menippis l. c. l. 2. p. XVII 8qq. 2 Diος L. IX, 111. 3 Deliter. l. c. p. 188. r. T. 4, omnisen Rom. Gesch. II p. 87. 588. 5 Cicero Acad. I c. 2 g. 8 et tamen in illis veteribus nostris, quae in ip pum imitati non interpretati quadam hilaritate conspersimus, multa admisi ex inlima philos0phia, multa dicta dialectice.
14쪽
titulo perluStraVerimus, eum inveniemus, cui aliqua probabilitate tale argumentum iudieari p0ssit. Vix enim de ali cogitari p0te St, quam quem Singularem librum esse Fr FritZsebius perspexit, leo, qui inSeribitur προς τους φυσικου. . Saepius autem eum de eodem argumento egis Se cum redendum non it, equitur, ut hi liber fons satirae Varronis, idemque Luciani Mer-m0timi sit. Hae fere summa est subtilis Fittgschii argumen
Minus certis argumentis Xponi p0test, Lustianum etiam alibi Menippum aemulatum esse. Ex similitudine enim inseristi0num, quae inter Menippeo et uelane08 libros n0nnullos intercederet fuerunt, qui apparere putarent, Lucianum eiu Satira respeXi88e. Quae eon elusio cum per se nihil certi habeat, inde tamen pr0babilior si , quod et Ierm0timi exemplo constat Lucianum eius libros novis Se eisque Sum esse, et quod omnes ei libri, non multo post Hermotimum confectum eripti sunt, ut infra pluribus demonstrabo. Hi sunt συμποσιου qu0d
fuit. Fragmenta ex his scriptis, si illud, qu0d iam e convivio attuli, Xeeperis, nulla exstant. Oehlerum autem miror Verba a Suida s. v. φαιος Menippo data temere ad huius Necyiam referenda esse censuisse . Prorsus enim eadem Diogenes Laertius VI, 102 de Mened0m cynico refert. Quare iam egidius Menagius ' Suidam memoriae lapsu ad Menippum ea transtulisse existimavit. Nam ne apud Suidam pro Menippo Menedemum legamus, obstat, qu0d ille S. v. Μευ'raro ad haec Verba relegat δ).
15쪽
Terti uim et aliquanto certius, quam de quo m0d egi, argu mentum supere8t, quo Lucianum Menippi libro novisse, lectitase, nonnulla inde decerpsisse efficiatur. Saepius enim cum Η0rati ita consentit, ut aut Lucianum poetae Romani satiras legisse, aut utrumque e communi fonte hausisse necesse sit. Cuius rei haud scio an luculentius Xemplum afferri non p08sit, quam de quo eum iam a Fr Frit28chio observatum esseti nu
του Usavo et Horatii I serm. I, 20):,Quid causae est, merito quin illi Juppiter ambas Iratas buccas instet, neque Se 0re posthac tam facilem dicat, Votis ut praebeat aurem . Prius autem illud, quae telandit' sententia fuit, ne statuamus, Luciani ipsius testim0nio Vetamur, qui linguam latinam parum e intellegere dicit ε). Relinquitur igitur illud alterum solum. Sed quisnam fonsc0mmuni horum Script0rum fui88 putandus est Qua de re a Theod. Fritgschio si ita ed0 et sumus, ut n0 iam haerere po88imus Menippi enim Satirae fuerunt. Quae cum ita sese habeant, Lucianum primum ex Menippi seriptis iurgumentum, qu0 adumbraret, repetiit, o Stea Singulas tantum res, imagines, sententia inde deprompsit satirisque inseruit itaque quamquam Similem atque ille rationem Semper persecutus est, priore tamen illae Satirae solae ex cynici imitatione pr0fectae diei posSunt.
Quoniam de imitatione Luciani Menippea disputavimus, iam1 1. c. II, 2 p. 151.2 l. c. p. 27. 28. 3 l. c. 75. II p. 22.
4 pro lapsu inter sal. g. 13. 5 l. c. p. 21 sqq.
16쪽
faciendum notis 88 putamus, ut exp0Bamus, quando hi, de quibus agimus, dial0gi a Luciano Seripti esse videantur. Quae quidem quaesti inde non exiguas diffistultates movet, quod, cum nulla omnino apud alios Scriptore8, quae huc faciant, testimonia inveniantur, sol0 Luciani libellos habemus, unde indicia de temp0re quo ingulo Serip8erit, eruenda n0bis Sint. Ac tamen eo mai0ris momenti est in hanc rem inquirere, quia neque consilium neque seribendi genu idem Semper secutus St, Sed complures in scribend aetate percurrit. De quibus nisi prius egerimus et, qua fieri p0test, pr0babilitate reti0ribus finibus unamquamque cireum Scripserimus, Vix fieri p0terit, ut de singulis seriptis re et iudicemus. Lucianus ipse declarat Bis aec. 9 32 usque ad annum quadragesimum rhetoricen e ample Xum esse atque tum, hac relieta philosophis peram dedisse et dialogi eam formam inscribendo adhibuisse. Quae verba n0 ita intellegenda 88e, quasi ustianus ante hune annum dialogo omnino se scripsisse
neget nemo non Videt. Nam et per Se con Sentaneum St, eum
iam antea, cum rhetor 88 et interdum hae forma rationis usum esse, et n0nnulli dial0gi, velut Anacharsis , Toxaris aliique ita rhet0riste et asiaticum rationis olorem prae Se ferunt, ut dubium esse non possit, quin e illa, ubi eam artem exercuit, aetate prosectae sint ): accedit, quod ab ironia alieni sunt. Itaque comicum dial0gum illis verbis significari patet. Cum hae ratione bene altera illa c0nvenit. Herm0timum dialogum Lucianus circiter quadraginta ann0 natu comp0Suit. Herm. g. 13). Ibi enim argumentis e seepti eorum dialectica Sumpta quid Verum esset, unquam a phil080phis investigatum esse, aut seri omnino posse, ut investigaretur, negaVit. Quare inde ab h0 temp0re, quo eXpl0ratiorem hanc ententiam habuit, e infestius et acerbius in eos omnes, qui quid verum rectumque esset, invenisse et scire sibi visi sunt, scriptis invectus est
1 C. Er. Hermann l. c. p. 211.
17쪽
omniumque phil080ph0rum familiarum uim istus exstitit. Ab iis satiricis scriptis nullo negoti Luciani senis libelli discerni 08-p0SSunt, quibus praeter alia Scripta annumerandae sunt declamatione de electro , Baccho , Hercule con Scriptae, quibus saepius provecta se aetate esse dicit λ), et duae illae commenta-tjones, quas, cum iam Alexandriae hypomnemalographi ' munere fungeretur, coniecit de lapsu inter Salutandum et Ap0l0gia pro mercede conductis . Atque hoc modo rellerus tres aetates distinxit, quarum prima libellos rhetorice scriptos, altera eos, quibus atticum dicendi genus aemulatus est, tertia senis ustiani libros c0mplectitur. Melius tamen ipsa secunda aetas in duas seiungitur, ut a Sommerbrodito, qui quattuor aetate statuit, factum est. Qua in re quamquam in universum cum host vir facio, interdum tamen de temp0re, cui iugulae disputationes ascribendae sint, ab eius sententia recedo. Ut unum moneam, nou dubito, quin,Rhetorum praecept0r Pollucem p0tissimum petat ideoque imperante Commod0, a ii rhetorices Athenis docendae munus ei mandatum est, conlaetus sit β)Secundae ver et tertiae aetatis libros, qui maxime ob dialogos ad Menippum Spectante respiciendi sunt, consilio, qu0d Lucianus persecutus sit, differre puto. Illis enim fabula a p0etis et Homero p0tissimum de deis celebratis et hominum stultitias ineptiasque lepide ac venuste cavillatus est, his vero, id quid e veterum saltem sententia longe aliud est deos ipsos
es Se negavit, ut e. c. in Jove consutato , vitiaque humana ita perstrinxit, ut non in univdrsum ea exagitaret, sed unum ali-
2 Fr Fritetschius Luc. d. ad pol pro mere cond. 3 Encyclop. Paulgaria f. V. LuciBR. 4 l. c. p. XX.
18쪽
quem sibi eligeret, in quem, cum aetatis vitiorum o illove magn0pere correptu e88et, quam infestissime inveheretur, veluti Asino in Lucium Patrensem ), in Alexandrum, eregrinum Ρroteum eis libris, qui horum nominibus insigniti sunt. Videmus igitur Lucianum a lepida et festiva cavitatione paulatim eo transire, ut hominum studia inania, libidiues, superstiti0nes summa ira et acerbitate irrideat ). Quam temporum definiendorum Statui esse rationem, recte eam in universum sese habere vel inde manifeStum St, quod, si quae alia, quibus tempus alicuius scripti cogn0scatur, indicia
inveniuntur, cum ea congruunt. Sati habe commemorare Davigium qui dialogus indole naturaque in priorum Luciani satirarum numero e88 arguitur, anno 161 aut sub finem anni 160 confectum esse certo Stendi posse.
Quae enim ibi de Samippo, qui Parthis bellum ultro infert, dicuntur g 33), cum bello Parthic inde ab anno 162 usque ad
annum 165 gesto cohaerent eademque ita comparata Sunt, ut bellum nondum exortum esse intellegas δ). Verum cum argumenta e solo librorum consitio rationeque
sumpta Sati semper lubrie sint, iam, ubi de libris uelani Menippeis acturi sumus, etiam alia temp0ris indicia circumspicienda nobi Sunt. Supra docuimus Lucianum in Hermotimo dialogo t0tum ex Menippi libr0, qui ος τους φυσικους inseribitur pendere ac praeterea verisimile esse etiam in Convivio et epistolis Saturnalibus eum illius satiras respexisse. Qu0deum hisce duobus dialogis ineptiae hominum cum ironia et salsa Venustate Sagitentur nihilque in eis insit, unde poSterius tempus vineatur vix
errabimus, si non multo post Herm0timum c0nceptum eo Script08 esse affirmaverimus. Tucianus enim se omnino aliis meri-
19쪽
ptis eum imitatu est, 110nne putandus Si eis, quae Hermotimum temp0re exceperunt, aemulatus 8Ser Unde proficimus, ut unam aetatem, qua ab hoc cynic Su8pen8u fuerit, ut 88 8tatuamus eamque qua primus Satiricus ex8titerit. Hoc autem tempure
etiam Necyomantia, Si quidem esiuina St, cripta Sit portet: ex Menippi enim imitati0ne partim ea, quibus viri d0eti offensi
sunt, explicanda 8Se intra fusius Xp0nere c0nabor. - e dedit externum indicium. In o bellum esse refertur; qu0d bellum Parthicum esse iam Solanus , et r. FritSchius m0nuerunt. Itaque Necyomantius circa annum 164 Seripta est. Quaeritur, quand0 dial0gii irtu0rum concepti sint imprimi8que utrum aut a p08t Necyomantiam c0mp08itam. Intere08 et dialogo Superorum et marin0rum magna et argumenti et scribendi ratilanis similitudo intercedit; quare e0dem fere tempore h08 mne c0mpositos esse Suspissari licet. Eidem vero Lucianum et scite feliciterque fabulas ad consilium suum id0neas elegisse et salse lepideque opini0ne prava de dei c0neeptas risisse ostendunt. Nusquam autem ita l0quὶtur, ut deos non e8Se 8SeVeret. Contra quae n0n Vereor, ne qui8, quae dial0gis mortuorum 3 et 16 narrata sunt asserat. Nam ibi quoque fabulae tantum perversae ludibri habentur, quibus Trophonius oraeula Lebad ea edere idemque in re e SSe, et umbra 80la Herculis apud infer08, ipse Ver in e0el morari perhibentur.
Omnes igitur hi dialogi ita u0mparati Sunt, ut ita de0rum tota
cti Sumus neque ulla, quibus haec Sententia refutetur, iudicia externa reperiuntur. - Dubium illud 0lum est, an iam tum, cum Menippum imitatus est, profecti Sint Equidem crediderim p0st 0 tempus Lucianum e08 cripsi88e. Quod i Verum est,
pax illa IV, 2 commem0rata de bello Parthic suit intellegenda
20쪽
est atque haec rati probabilior videtur, quam ad bellum n0ndum motum pacem illam referre quam si probavissemus, hi dial0gi 0dem tempore, quo Herm0timus anno 16 compositi satirarumque Luciani primitiae essent id quod statuendum non videtur. Nam verisimile est, ut infra apparebit, etiam Cataplum dial0gum ante eo Seriptum 8Se. Certi0ribus indiciis n0bis uti licet, Si quo anno leni omenippus editus sit investigamus. Sub finem enim huius dial0gi iuveniuntur, unde r. FritZ80hius hieme a anni 180 eum scriptum esse subtiliter evicit. Etenim, ut complectar, quae vir ille d0ctissimus deque Luciano meritissimus disputavit ), praesentissimum interitum pr0pe ad interneci0nem omnibus philosophis impendere Lucianus professus est id qu0d neque iv Marco neque mult0 0st eius m0rtem scribi ullo m0d0 0tuit. Is enim imperat0 bini quattuor sectarum phil080phi ingens annuum stipendium publice 80lvi iussit - Quod si paulo p08 eiu m0rtem hunc dial0gum Seriptum es 8 Statuimus, etiam VerbiS, Uae
tur enim iustitium post Marci bitum edictum et supplicati0, quae bello Marc0mannie a Commodo turpiter nit illud deincep8 Xcepit. -- Qua argumentandi rati0ne pr0bata quis est, qui intellegat, Verbi ,απειμι τοι υ καὶ τοῖς τ γῆ Ποικίληπεοι πατου τ υ φιλο ό pae a Uτα τα τα ευαγγελιουμ ευος 34)c0ntinentur, multo deerbi0rem seri, eum St0isti, quippe quorum sectam M. Aurelius imperator professus Sit, in maXimum periculum discrimenque Venturi esse dicantur. Iam e pr0gressi sumus ut haec scripta inter Se compararepos Simus. Qua in re eam rationem persequi Volumu8, ut pri-
iui11. quale Menippi 0res a Luciano depicti sint, videamus, deinde de rebus, quas his libellis raelavit, verba faciamus, tum ex ea re, quod Lucianus sententiis, imaginibus, dicendi Drmulis