Appendix Codicis Theodosiani nouis constitutionibus cumulatior. Cum epistolis aliquot veterum conciliorum & pontificum Romanorum, nunc primùm editis. Opera & studio Iacobi Sirmondi presbyteri Societatis Iesu

91쪽

Concilii Aquileientis ad Theudouum

'Christianisque & gloriosis, Rektissimis

qub principibus, Gratiana, Valenti- niano & Theodosio, sanctum Conci-. Eum quod con enit Aquileiae.

Vamlibet redundatibus actio nibus gratiarum, in quaquam

92쪽

i men possimus beneficia vestrς pie. is aequare, Imperatores clementiLsimi, beatissimi lcgloriosissinii primcipes, Gratianq,Valetiniane,&Theodosi,dilecti Deo pasri,& filionius domino nostro Ihsu Christo Nam climpo Ist multa temporuMpersecutiones Varus,quas cadaulicis intulerint Amriant,maximequid Lucius ille imona chosaim & v in ampla ca e gras .inu uaquc Dς philus dirum perfidiae caput, omnes Ecclesi per Orientem Catholicis restitutae sint, in Occidentalibus antem partibus vix duo haeretici, qui obviare possent sancto Concilio, sint reperti, quis est qui putet se gratiarum vestrarum re idoneum relator Sed tamen si beneficia vestra verbis explicare non possumus, qui & si per singulas quasque Ecclesias viritim quotidianas apud Deum nostrum, pro imperio de

93쪽

CONCILIORVM pro pace ac salute vestra celebremus excubias ; tamen conducti in Vnum, quo munere nihil csse pulcrius opi namusi Deo nostro omnipoteti gratias agimus, quod per vos nobis pax& concordia lit remia. Equidem per Occidentales partes duobus in angulis tantum, hoc est in latere Daciae ripensis ac Moesiae,fidei obstrepi vide . batur. Quibus tamen nunc post: Comciiij sentetiam vestrae fauore clementiae opinamur illico considendum.

Per omnes autem traditas atque regiones aethnicorum claustris usque

ad oceanum, manet intemerata fide lium atque una communio.Inoricam talibus autem partibus cognouimus

quidem,summo gaudio atque lςtitia, eiectis A rrianis,qui Ecclesias violenter inuaserant, sacra Dei templa per solos catholicos frequentari. Sed tamen, quoniam inuidia diaboli nun

94쪽

tholicos audimus crebras dissentiones esse, impacatamque discordiam. Lotoque confundimur effectu, quὁd innovata pleraque comperim eosque grauari nuc, quos oportuit adiuuari, qui in nostra semper communione durabant. Denique Alexam drinae Ecclesiae Timotheus Episcopus, sed & Antiochenae Paulinus,qui iamper communionis nobiscum in temeratam habuere concordiam,dis sensionibus aliorum, quorum fides superioribus temporibus hisitabat, feruntur Urgeri. Quos quidem,si fieri potest, & si fides plena commendat, ad consortia nostra optamus adiungi: sed ita ut vetustae communionis1ociis sua praerogatiua seruetur, quo

rum nobis non ruperflua cura est. Primo omnium, quia communis societas nullam habere debet offensam.

95쪽

6 CONCHIORVM D inde quia utriusque partis dudum accepimus literas, praecipueque illo-nun; qui in Antiochena Ecclesia dis sitabant. Et quidem,nisii hostilis impedimento fuisset irruptio, aliquos

etiam de nostro numero disposuera

mus dirigere, qui sequestres & arbitri refundendae si fieri posset pacis existerent. Sed quia studia nostra tunc

temporis habere effectium per tumultus publicos nequiuerui, oblatas pierati vestrae opinamur preces nostras, quibus iuxta partium factum poposcimus, ut altero decedente peneS. superstitem Ecclesiae permanerent,

nec aliqua superordinatio attentare tur. Ideoque petimuS VOS, Clemen

tissimi & Christiani principes, ut&

Alexandriae sacerdotum catholico rum omnium concilium fieri cen statis, qui inter se pleniuS tractent,aGoue definiant, quibus impertienda

96쪽

communio, quibus seruadais d. Nam& si Alexadrinae Ecclesiae semper dispositionem ordinemq; tenuerimus.& iuxta morem consuetussinemquo maiorum,eiuS communionem indis solub1li societate servemus: tamen

ne aut aliqui videantur di se posthabiti, qui & pacto, quod stare volu

mus, communionem nostram roga

runt,aut ullius pacis & societatis fideἀlium neglecta compendia, id obse cramus, Ut cum inter se coetu plenio-rs tractauerint, etiam auxiliadecretis sacerdotalibus vestrae pietatis adspirent,& nobis deferri in notitiam cem statis, ne titubanti nutemus affectu: sed laeti atque securi, pietati vestrae apud Deum omnipotentem agamus gratias ; non solum quia exclusa perfidia est, sed quia catholicis fides &concordaa restituta Quod a vobis Africauae & Gallicanae Ecclesian pet

97쪽

8 CONCILIORVM legatos obsecrant. hoc est ut totos faciatis vobis in orbe Episcopos debitores : licet no mediocre sit debitum, quodvissuti vestrae debetur. Ad de precandam autem clementiam vestrain, & impetranda quae poscimus, legatos fratres & compresbyteros nostros direximus: quos petimus Vt &clementer audire dignemini, & redi

re maturius censeatlS.

Concilij Romani ad Gratianumi Valentinianum Impp.

De damnatis e factione Ursicini, qui Ecclesiasse, contra interdictum retinebant,ut Eprascoporum iudicium subire, o parere iu

beantur.

ET hoc gloriae vestrae, clementis simi principes,pietatisque est ib

98쪽

lustre documentum, quod innumeri fere ex diffusis Italiae partibus ad suis blime sedis , Apomlicae sacrarium congregati, cum quaereremus quid, pro Ecclesiarum statu poscendum es set a vobis,nihil melius potuimus reperire, quam quod spontanea vestri prouidentia contulistis. Videmus quod nec rogandi iam pudor esse debeat, nec impetranda beneficia iam vestra sint, & imperialium series decretorum pro nobis ambiat. Nam quod ad aequitatem petitionis attinet, iam dudum meruimus impetra re quae poscimus. quod vero ad ne cessitatem spectat orandi , ita impetratorum caremus effectis, Ut iterum

impetrare cupiamus. Quod quidem, clementissimi principes, hominum

perditorum exponit amςntiam, Vosine autem iustitiae munus accum t

iat, ut in Ecclesia vestrabeneficia saeri

99쪽

D CONCILI ORVM pius conferantur. Namque a Prinhiapio, diuino repleti spiritu,& sancto Arum Apostolor G, quorum habetis' in vostro honore suffragium, seruaniates in dominica religione praeceptu, statuistis ad redintegrandum corpus Ecclesiae, quod furoΠM RS I NI, qui

honorem arripere est conatus inde bitum, diuersas secuerat in partes, ut auctore damnato, ceterisque, quos iad turbarum sibi incentiva sociaue rat,sicut oportebat, a perdui coniumctione diuulsiis, dereliquis Ecclissitata rum sacerdotibus Episcopus Romaunus haberet examen :vt & de religio a ne religionis Pontifex cum consora itibus iudicaret, nec vlix sieri videre atur iniuria sacerdotio,si sacerdos nutiliusquam profani iudicis, quod plerdiriquo contingere peterat, arbitrio ifacile subiaceret. Praeclara ista plane;t& religiosia principtibus digna sententia,

100쪽

tentia, quae diuino ministerio pluri mum deferat,nec pateat errori. Quid enim dignius, quam vi is demum iu dicet de acerdotis errato, qui vel internae conscientiae fauorem sine periculo suo parere se non posse cognoscat, seque reatu implicet, si ab soluat indignum, vel si damnet in noxium i qui postremὁ, dum imu riam religionis ulciscitur,non eam in lateribus innocentium, sed accus itiquaerat in moribus Θ Quam ivltos etenim sepe patuit, quos absolue rint iudicia, ab Episcopis esse dam natos, & quos iudicia damnauerint,

absolutos λ ut melior eorum sit causa, qui non iacularia iudicia, sed di Dina pensantes, abstulerunt suppli

cium suum, ne Vexarentur innoxij, quam qui vitam suam tormentis innocentium probati erunr.Compluria

tex emus, tranquillissimi principes,