Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

81쪽

HISTORIIS ECCLESIASTICI N. .

83쪽

INSTITUTIONE B

HISTORIAE ECCLESIASTICAE N T.

QUAS

NOTIS ET ANIMADVERSIONIBUS

EJUSD CONGR. IN ARCHIGYΜNASIO BOΜΑΝΟΗIST ECCL ET ANTIQUITATUΜ CHRISTIANARUM DOCTOR DECURIALIS COLLEGI THEOLOGORUM URBIS

PERIODUS TERTIA

CAROL MAGNO AD CONCILIUM LATERANENSE IV. PARS I. INTERIOR CAN. REG. LAT. ILLUSTRAVIT

ROMAE

85쪽

INSTITUTIONUM

HISTORIAE ECCLESIASTIC E

CAROL MAGNO AD CONCILIUM LATERANENSE IV. PARS INTERIOR

CAPUT PRIMUM

DE REGIΜINE EccLEs1M EHECCLESIASTICAMIERARCHIA. S. I. Regiminis Immutabilitas in Ecclesia

Non Protestantes modo quorum in Romanam Sedem pertinax est contentio, neque alii dumtaxat obtrectatores, Febronius, annonius, amburinius, ac Villersius Deotericus scriptor ecclesiastici regiminis conversionem in hac eriodo statuunt verum quod dolori maximo esse debeat, discordes ab illis omnibus homines sacroque principatui obsequentes, inconsulte magisquam contumaciter in eas querelas abierunt. Hosce autem universos si audias, disciplinae novitas pro veteribus institutis invaluit, eorumque nervos perfregit, antiqui Canones deleti, perturbata piscoporum, Conciliorumque jura, omnimodam potestatis vim obsidentes ontifices innumera

Christianae Reipublicae damna peperere. Duplici

86쪽

ex causa priores illos haereticos quidem homines, et haereticorum asseclas tam acriter in Romanam sedem invectos, alios autem mire allucinatos existimes. rima ac communis ea est conquestio Isidorum quemdam mercatorem seU, apud alios, peccatorem, Decretales plurimas Romanorum ontificum

Epistolas, atque ex iis pleraque horum jura et privilegia condidisses; quas Decretales eruditi veluti apocryphas repudiare solent. Deinde et Romanos Antistites dominatu ab Imperatoribus auctos ad civilem rationem accessisse, haud exiguam inde cclesiasticae integritatis acturam, et incitabulum earum contentionum, quae flagrarunt inter Imperium supremumque Sacerdotium, extitisse contendunt.

Quae Isidoriana Decretalium Collectio.

Collectionis Isidorianae omnium quae praeceS-serant locupletissimae materiem constituunt Decretales antiquorum Pontificum Epistolae ara Clemente usque ad S. Sylvestrum, Donnullae etiam ad Gregorium Magnum ij. Rem veritatis interpolatricem sensit primus et monuit Cardinalis de Cusa a j, ac

l Videatur Praefatio Isidori Mercatoris in suam collectionem canonum . . . I. concit. Labbei. Venetii 4728. 2 Caia. Reg. qui de epistolis Clementis et Anacteli primus dubitationem movit: Sunt me judicio illa de Constantino apocrypha sicutior lassis eliana quaedam alia longa, et magna scripta sanctis Clemenii et Anactelo papae attribula, i, sic pag. 558 lib. 5. a. de Concor-

87쪽

deinde naulti pergravibus Sane rationum monumentis confisi Suspicionem peperit Auctoris ignoratio 3

danti catholica apti Simonem Schardium in Syntagmate tractatuum de imperiali tirisdictione authoritate et Praeenrinenti ac potestate ecclesiastica etc. Argentorali 1609. Cf. editio Paris opp. Card de Cus 4544. Dubitavit de genuini late epistolarum Isidorianae collectionis Erasmus Roterodamus salsas et apocryphas habuerunt Coniuria. tores Magde burgenses, Blondellus, nec non Petrus de arca, Christianus Lupus, Petrus Cou Stantius, fratres Ballei inii, Balutius aliique inter Catholicos Adversus Centuriatores praesertim bellum movit Franciscus Turriatius quinque libris Coloniae editis an . 4525. sed Turriano respondii David Bion delius Calvinista cum libro inscripto Pseudo-Isidorus et Turnianus a utantes, Seu ditio, et cenSura Oo epistolarum omnium quas Piissimis urbis Romet praesulibus a B. Gemente ad inicium etc. nefando ausu, infelici eoontia Sidorus cognomento Mercator StwρOstiis etc. Genexae 4628. 5 Isidorum Hispalensem Episcopum sanctimonia celeberrimum obtrudere studet post incinari Rhemensis ep. . c. 42. Sententiam, Cardinalis Iosephus Saen de Aguli re in et diss Collect maximae conciliorum omnium Hispaniae p. l. et Seqq. T. I. Romae 4255., quem praesertim episcopalis fraternitatis mentio Peccatoris nomen , solemne tunc temporis humilitatis indicium vel in ipsa operis fronte PermoVit, quemque Vero Toletana concilia octo cum Bracarensi a collectione quidem in aedium allata, et lamen os Isidori obitum habita edocere deberent. Plurimorum opinio Riculptium spectat Pontificem Moguntinorum qui desumptam ex Hispania collectionem Moguntiae et ita proximiori Gallia vulgasse dicitur ah incerto auctore a Pithaeo editori horum autem iudicium est uirum verba aliquot Concilii Parisiensis anno 829. celebrati praemortuum anno 844. Riculphum exscriptorem habere potuerint quod hanc rem asseruerit Hinc marus Rhemensis, id ex fide bona non ex mendacio profectum esse credimuS. In aliorum sentetilia vel Benedictus Moguntinus Levila vel Angili a-mus Archiepiscopus Metensium sub Isidori nomine aluit, absque tamen sontica causa. Nihil dicam de sententia Febroni asserentis, Romanos Pontifices suisse Decretalium auctores, quam veterem crambem recoxit ut optime adnotavit Ruttetistochius in Inst. H. E. T. II p.552. Viennae 4852 Jo. Ani. The iner in diss hist canonica de Pseudo- Isidoriana canonum Collectione, Uratistaviae edita an et 827.

88쪽

auxerunt Consulares notae neque fastis Consularibus neque temporum rationibus congrUentes, tum magis atque magis Voces ac mores ab aetate ac usu 5 veterum illor uni Pontificum aliena plane autem confirmarunt ignotae ante Donum Saeculum et inexploratae pistolae quae in eodem libro vel omnibus piscopis, vel orthodoxis omnibus in- Scriptae leguntur, eaedemque verbis ac sententiis interdum instructae, quae ad posteriores Scriptores pertinent. Salis praetera SV perque sunt ad commentum, quae Collectioni cuidam Hispanicae aliisque unde plurima in Isidoriana hac describuntur supposita Videas, postrema scilicet capita Epistolae Vigilii ad Profuturum, binas Symmacho Synodos, quaedam vero capita Hadriano Pontifici afficta, aliaque multa corrupta et inim utata, quae Critici ac tangunt, cordatus quilibet detestatur 6 .

Quo tempore prodierint decretales.

Auctoris ignoratio et obortae eam in rem On-

4 In epistolis enim perleguntur sacrae scripturae testimonia ivxta Hieronymi versionem. Adde styli et orationis similitudinem, adde voces Primariιs, MetroPolitani, APOcrisarii in p. I. Anacleti. 5 Celebratio conciliorum provincialium bis quotannis facienda quod fieri primis tribus Ecclesiae saeculis non poterat ob persecutio

nes etc.

6 CT. Fratres alterini de antiq. collection et collect cati. Parte III. c. VI pag. ccxv. . III. Ol p. S. Leonis. Venelii 4757.

89쪽

CAP. . . . III. 79

troversiae Decretales in suspicionem, ut supra dictum est, adduxerunt 7ὶ Neque magis innotuit tempus quo pus digestum et in lucem editum est. le risque supra annum 29. Collectio ejusmodi minime repetenda videtur, quippe quae nuperrima Concilii Parisiensis eodem anno celebrati Decreta ostendat. Et quia vero Aquisgranens Concilium anno 36. habitum, cum de oleo sancto quotannis in Coena Domini ab Episcopis conficiendo statuit, Decretalium praescripta meminit , et Fabiani pseudo-Epistolam fortasse innuit, totius operis editionem septennio ab anno 29. ad 36. dare non dubitant. Verum hi a Bahano perturbari solent, qui Paenitentialem librum Auigario Moguntino piscopo paullo post an θέ i. inscribens, nil ex Isidorianis commentis vel nescius vel contemptor altulit Alias alii rationes ineunt, ac tuentur, quas brevitatis studio, et fastidio parcentes praeterimus. Nonnulla potius de Auctoris mente ac consilio hic obversantur, quae in operis disceptatio

ne libabimus 3j.

S. IV.

Isidorianae Decretales Ecclesiae Regimen non immutant.

Qui Romani Antistitis jura ita detorquent, et

7 Vid. nostra nota su p. 5ὶ. 8 CT ii ait alterini et Ioannes Nepomu cenus Ather in diss. XIl. Pestini 1820 pag. 45. . IL

90쪽

Carpunt con Versamque ex Isidoriana Collectione Ecclesiae disciplinam conclamant, ii profecto a novitate, quam ab Isidoro injectam putant, ontificiaeque dominationis concitatricem commoveri videntur. Quam salsam omnino criminationem e vestigio repellere facillimum nobis erit, ostendentes, neque id consilii Isidoro fuisse, ut ontificalis potestas latius pateret, immo Vero Ut tranquillitati, et quieti pi- Scoporum, quos maligna multorum studia judicialibus molestiis afficiebant, aliquo pacto consuleretur. Eos enim in ipsa Collectionis Praefatione Isidorus aut Pseudo-Isidorus redarguit qui contra Episcopos accusatorie agunt, ' ut se Per illos excusent, Uel eorum

bonis ditentur, incommoda ejusmodi praedicat judicia, quae praecellens universis Ecclesiis Apostolica Sedes aut continuo ejicere aut nonnisi piscopis in propria ac pristina restitutis , aut, Synodis demum ipsis obnitentibus exercere debuisset Verum aliam rei finiendae rationem consequi volumus et praecipua si dorianae 1ujusce Collectionis capita ab omni novitatis calumnia et suspicione vindicare. Ea autem suprema provinciale Concilium nullum inconsulto Pontifice, qui per Legatos praeesse debet reserenda ad illius auctoritatem piscoporum causae, et ab inseriori Sententia ad eum provocandum. De hisce, quasi de re consecta gloriantur adversari , ut ex Pontificali amplitudine, o imminutis Episcoporum, Conciliorumque Provincialium juribus deturbatam in Ecclesia disciplinani suadere