Vtriusque Leonidae Carmina, cum argumentis, varietate lectionis, scholiis, et commentario edidit et indice ornauit Albertus Christianus Meineke ..

발행: 1791년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

narietas tecti

Commentarius.

Fert nitido duo poma snu formosa Lycoris, i, Bis eadem nitido fert duo fraga situ. . Sunt mammae duo poma: duo sunt fraga p . Hllae

Poma niues vincunt, fraga colore NOS. Res ipsa nota, strophio puellas mammas coerculi

καἰ μιτραν μαστοις σφιγκτα περιπλομεναν.

2 u Mophio lactantes vincta papillas.

N. s. τριχων σαγηνευτηρ dictus κτεις, more Leontidae, qui talia amat et captat. v. 6. Κτροια a Calliclea, quae ων τυχουσα, i. e. sibi opes parauerat amoribus , Venus Κτησια dicta, ut Zευς κτησιος, ατε δοτηρ πλουτου κρη κτησεως, der Gebero re guten Gaben; et ' μης Κτηαος, q. d. περ ἐωος. - - Καλλικλεια eadem Arma, ut Eυκλεια, Eu λεα , Iποκλεια, ut Toup. notauit.

42쪽

κυνων,

Varietas Iectionis.

Commentarius. C. n. τον αονιον i. e. aprum. Suid. Mονιος αγριοους με δονωμενος. Hesych. μονιος' υς αγριος, ό μν τοις αλλοις συναγελα μενος. Et sic in Apscipi F hula Sq. I. MOHος αγριος, επι τινος ἔστως δενδρου, τους Oδοντας εθηγεν. - Quomodo tamen de apro recte narrari possit, eum greges laedere vel laesΩse, hoe viderit Leonidas. Primum, cum h. c. legerem, videbatur mihi deprauatio subesse; a qua sententia nunc quoque nondum plane recessi. Ceriste rei aecommodatius apud Paulam Silent. c. 44. aenophilus interscit aprum, vites, arbores etc.

43쪽

. 'Varietas Iemonis.

t. m. v. r. Edidit h. c. Rei . in Anth . ceph. p. q. T. 499. ' -- περικαε- dedit Reish. cuius nota ad h. l. haee est: is ainbustae ihterpretor, quia solum Phrygiae est quasi, aexustum . . Vid. Strabon. p. 932. ed. Almel. ibique in ub. . Ipsa Phrygia autem est a φρυγειν, a torrendo dicta. oe

commentarius.

c. VII. Rhea est αμφιπολευσα Δινδ. κα Φρυγι ς

. ωρωνας. - αμφισολευσα, eodem sensu, ut apud Homeri de Apolline: ος--αμφιβεβηκοας. πυρικωεος vid. Uar. lin. - v. 3. 4. υαεναος et diuersi quidem , at h. l. ornate, pror nu- Ptiae. - πειρατα. Αουο νας, οplicatio του γα-

44쪽

τεια

. s. Brunck. e cod. dederat παρα βωμο v. Iure tamen damnauit postea hanc lectionem , et monuit παρα βωμον legendum esse, quod recepi. Reissi. s aeci βωμου. C. VILI. Extat h. e. in Anth. Ceyb. P. 's . c. - . v. I. Λυκομηδης Cod. Lips. -- A2ηνω. Nisi Codo. addicerent

commentarius. v. s. solemnis veteribus idea: Dii ; quoniam vos coluimus, vestrum est, nos inuicem adiuuare. πολλα sumo adverbial. pluries. προνηὶα suppl. e sqq. παρα. - v. 6. ε να ενθα καf εν γα κομην, more sacerdotum Cybeles, qui furore perciti quati hant comas, te colui

. - C. VIII. comparanda cum h. e. plura in Anal. e. g. Archiae XL T. II. p. 94. Philippi XVIII. Τ. II. p. II 6. Nicarchi X. ibid. p. 3s I. Antip eri Sidon. IX. ib. pag. 8. XXII. et XXVI. p. II. v I 2.

45쪽

κερκίδα, Vari et a s Iectionis.

eerent omnes , legerem pro nomine Arisvω, Asανε, veΜineruae mentio fiat, quae in omnibus, in Commentari Iaudatis similibus carminibus, obuia est, et in nostro non occurrit. Possit versus ita constitui: Aἱ Λυκομηδους nasδεν Α να η, Mελιτεια. Haberet sic etiam v. 7. Eo Trti, ad quod reseratur: hin giruν Deae μοιρουν απαρχομoa. - N. 3. εργων π δε- πατas noτιθυμιω. Reis ius Cum haec non intelligeret, suadebat legendum: σργων Ερναν Mineruae) ποτιλ et multa in hanc rem attulit. Equidem locum sanum credo, et nihil notandum. -- πρos εργον COd. Li Ps. pro 'tροσερ γον. quod Sui . tuetur in vo c. Ητριa, Vbi h. V. adducit.

Commentariun I 2. αδεσποτ. CXVI. T. III. p. I73. Placuisse sibi videntur poetae Anthologiae in his artificiose pangendis. in 3. εργων εκ δεκατας - haec ita intelligo: decimis operum nosrorum rite deditatis, deleamus quoque πο Θυμα illa, cara nobis artis nostrae instrumenta, nempe, τον τε προσεργονατρακτον ete. Sed, dum haec scribo, vereor sere, ut haec interpretatio recta et probabilis sit;

quamuis aliam non inuenio. D. q. ταν ατρια κριναμεναν κερκι , radium textorium, discriminato. rem staminum poeta vocat, quod inter extenta staminis fila transcurrit, meatque et remeat, et tr mam interserit. τοὐν ίστων μολπαπιδα radium de,

seribit, ob stridulum illum sonum, quem edit, dum inter staminis fila traiicitur. Laudatur eadem de causa ut δελαοιδες, Aut'. Sid. IX. Κερκιδα την φιλαοιδεν A νων θετο Βιττω

46쪽

mrietas Iectionis.

Hinc Philintis L supra laud. cecinit:

Ad quem locum Brunch. adducit illud virgilia-

num et .

Arguto tenues percArrens pectine lanas. At puto pectinem aliud esse lanificii instrumentum, quam κερκις. Illum Philippus post κερκιδας nomi-

47쪽

dicis emastas εμβgι ειs, πολυαργυρα. ortus legi voluit: vias ταρσουτ, et Uertit: ramos texe rios, quia quanda in alarum expansarum similitudinem ha-hoant. Sumintis emendabat lectionem Cod. Vat. et nostrum suadebat vεργασταs, apposta nota : εργαστι' videntur esse instrumenta textoria. Quam Samaisi Hotam cum attulisset Brunckius , Vir ωριτι κω aros, haec addit: M Aemihi plane sunt incognita, tum quoad nomen, tum quonae sum. Loeus est manifesto eorruptus , quoia ex comρaratioues milium aee leariovum apparet. Ubrcunque texrrices instrumenta suae artis Aeo alioui appen ne, quasilli sit mentio, qui hie omissus. Antip. Sidon. κ' τανδε φιληλαπατον πα- λαθισκον. Archiaret M τριτατα ς ειροχαρη ταλαρον. et alibi A. XXII. Δημω μεν ταλαρισκον εὐπλοκον. Philippus: κas ταλαρον σχοινοισιν υφωνμεvov. Aicarchus: Κυπριδι τον παλαθον τει In omnibus hisce carminibus an maduertes etram, estitheta materiam, formam et vfum iu

Rrumentorum signi Pare, nullibi aurem detrimenei mentio nem sieri, quoa rempus affert aut quotlianus vfys. Hune itaque versum se re genNum censeo . Πανια, και παλαθους τουσδε λυνοπλεκεαs. Ilaee digna sane Uiro Doctissimo; videtur tamen mihi ea Iectio nimis recedere a ductibus primis literarum; quam uis non succurrat huius loci lenior medela. Fracta autem et usu et rempora attrita instrumenta, nisi in huiusmodi dedicationibus, in aliis tamen occurrunt. Consti intuerem igitur versum ita: πανια, vas αλαρουs τουσδε περιραγstas. v. 7. ευβρι ειs Cod. Lies. - Pro πολυεργουs, Tyti π.

C ommentarius. v. 7. σπαθην esse credo, quod nos dicimus: eiumberblati; quo textor telam arctat et densati

48쪽

Mineruae textoria in numenta.

μεν τον φυτοεργον ἀειδινητον ἀτρακτον, ἁ δε τον ορφνιταν εἰροκρριον τάλαρον,

. . ,

Inde hoc loco εμβριθεις additum et πολυεργους. suppleo: OHγων ολιγην μοιραν ἀπαρχομεθα. Sic locutus est Apollonides V. T. II, p. 133. σοι Imr/-ολιγων ολιγη χαρις' εἰ δε λδοιης

ster conquirit anxio et accumulat quaelita epitheta. Sic h. L. - oρφνιταν τολαρον in quo lana non

amplius inest.

49쪽

Varietas Iectionis.

Commentarius. v. s. ευατριον εργατιν, vid. Cafavb. ad Athen. III. II. Nobis, quoadsensum, πο ευατριον referri videtur ad πεπλων, peplorum pulchre scienterque factorum et textorum εργατιν. Sic ευατριον υφα-σαα apud Polluc. I. T. explicatur per: το κ λεπτον. - v. T. Aθανωα λτανατιδι, Mineruae,

in Pitana cultae. Vid. To . l. in Uar. lect.. Cit. Ut Diana Λιμ me, sic Minerua Πιτανατας. Erat autem Pitana haec Laconica, distinguenda ab illa Aeolidis, de qua vid. Steph. Byz. qui isto loco respexit ad Antip. Sid. c. XCVIll. Τ. II. p. 34. Η ' μεν κροκοεις ΓLτανατιδι νιτνατο νυμ φν Κλειναρετα χρυσεων παστος εσω Θαλα-ν. Caeterum de Minerua Πιτανατιδε vid. Spanhem. ad Callim. Hymn. in Dian. v. IT2.3 Πιτανης, καν γαρ ατανη σεθεν, η ενι Λι

50쪽

Varietas Iectionis

ptum erat .

Et quidem in astorrapho B uberi an o non vltimum est, fae ρenuisimum hoe distichon, quam traiectionem Sa Imas. animaduertit, sis nurium esse censuit. . Genuinum est et optime a Toup io restitutum.

Commentarius. N. 9. IO. Sensus: Quarum manus utinam adimpleas , Minerua, et de hinc locupletes ex egenis facias. Dicitur autem manum planam habere, cui,

Potest quoque huc aduocari illud Solonis, L H Io.

SEARCH

MENU NAVIGATION