장음표시 사용
61쪽
XVI. ' O pauper Mic ALION quidem, tamen probus et
C. V. v. 2. ρωπικα γραψα α α, rudi peniciuio s. instrumento exprimens. ρωπικον enim est quiduis rude : ' omne minutum et nullius pretii: Caeterum Brunckius ad hoc Oarmen haec .adnota
uit: ,,Mικυθος hic pro nomine proprio habui; hinc notatum a Salmas ad Hesychium voc. νοπι το μικρον, κρη ,νχρπιον. Appellative etiam sumi potest. ν
62쪽
. PAN IAExitur, et promittit illi, irati in his momtibus venari velit, propitio numine adesse.
ν 3. pro an in Aiath. Brod. Iegitur -- C. XVII. Extat hoc carmen apud Salmasum in Plinianis T. II. p. 76s. ubi hoc lemmate Infignitum est: dis nati ρα που Πανος, Δεωνι is Taρα-ιγου. Deinde legitur h. e. apud Ieo tam p. 333. in Anth. Ceyb. P. 17S. c. 8pa. In
Nerine. Obseruu. p. 3. - v. V. πετεειva Iens et Reissi. διωκειν Sagminus et Reisk. v. a. pro δισσον, Reisie. habet λισσον, uti quoque Heringa legendum censet. Perperam lNostrum tuetur Brunesi. Vid. Comment.
C. XVII. Pan loquitur, veteribus et venationis serarum, et aucupit deus habitus, ut Faunus
apud Propertium IV, 2, 33. 34-G ssibus impositis venor : sed arundine fumis Faunus plumoso sum Deus aucupio.
ν - 2. τουθ' υπο δισσον ορος signifIcat, notante Brun-ch io, in mediam hane conuallem duorum montium. Aισσον igitur perperam Salmafius emendabat, quia glabrosi montium apices non quaerunt aucupes,
ubi calamos suos struant, sed in umbrosis locis et
63쪽
ad aquae riuos capturam esse sciunt. Silius Bai.
Vt qui viscata populatur arundine Iucos, Dum nemoris celsi procera cacumina sevi Sub um eertat tacitus contingere mela Sublimem calamo IPquitur cresente volacrem. .
que venationis genus saepe iungunt poetae. Propertius IL IS, 23. 24. Haec igitur mihi se sepores audacia mollis Excipere, et structo figere auem calamo. Virg. Georg. L' I39. Tum laqueis eaptare feras, et fallere visco
Nostrum autem Parmen fere ad verbum expressit Properi. III. II, 43 sqq. 'Et leporem , quicunque venis, venaberis, hospes, Et s fortὸ meo tramite quaeris avem. D. me Pana tibi comitem de rupe vocato; Sive petas calamo praemia, sue cane. Hugo Grotius latinis versibus ita expressit et Sis felix, seu tu leporem, sue aere praedam quaeris, ad haec montis qtii iuga bina venis, Et me Pana tibi jumma de rupe vocato δει calamis opifeP sum bonus et canthus.
64쪽
. - CARNINA. 37 caeterum, pace lectoris, duo graeca adseribam. carmina, unum Erycii, vid. Anal. Τ. ΙΙ. p. 296. al- . terum αδεισποτον x73. a Salmas in Plinn. p. 766: Satyro, sorte Satyris , adscribitur. Vte que poeta imitatus est nostrum. Ευοποχα θηροβολειτε κυνχγεται, οἱ ποτι ταν
. Hoc mgo Grotius sic reddidit: Venator facili laeteris et ubere praeda, Horrida montivasti qui loco Panis adis: Ses sunt lina tibi, seu sunt venabula cordi Seu structos avibus celat arundo dolos disseque etiam venerare tua prece. nam dare. possum Suetessum ferro, retibus et calamis Aδεσποτον CLXXIII. T. III. p. I 84.
Hugonis Gratii versior Seu leporem captas, seu per iuga deuia montis Viseato calamo fallere quaeris avem. Pana voca. Pan hirta cani vesigia momsrat. Pan facit, ut tacita crescat arundo manu.
65쪽
'Hρωναξ προτα λαγματα φυταλιῆα
C. XVIII. Extae in Anthol. Bro . VI. P. ys3. Vid. quoque Sui . voc. Δραγucirci, ubi Austerus in not. dua Priora disticha ut toruin epigramma laudat; et ubi Auiae. recte habet: πρωτοι. ut nos dedimi S, P o πρητηF. Se cundum distiehon legitur in SPid. voc. Κcisis. Priora A Vri Vertit Natatis Comes in opere mytboia P . 4 6.
66쪽
PIGREs, DAΜIs et CLTTon, dedimus artis suae infrumenta Pani, ut se benigninuerga ipsos exhibeat. οἱ τρισσοι τοι ταυτα τα δατυα. Θηκαν ορια.
C. XIX. Eiusdem argumenti carmina sunt: - ψ. Sid. XU. XVI. T. II. p. 9. Archiae VI. VILVIII. IX. T. II. p. 93. Ilityl. ll. ib p. Ia, Satyrii, l. ib. p. aT6. M. Aegypt. IX. ib. p. 49s.
diuerse haec expressa lint in collatis carminibus,
των, θηρωνω θαλασσης ete. Sic quoque cf. c. vers. s. et 6. vltimos versus cuiusuis horum epigrammatum.
67쪽
XX. In tam Braeae iv Μ, ANTIANIRA et B I-ΥI E , iunctis viribus et arte fecerant; quam cum Dianae vovent, precantur, ut hane triplicem opellam grato animo accipiat.
Commentar iunc. XX. Anfipatri Sidonii eiusdem argumentie. XXIII. h. l. adscribam :
68쪽
Institae huius medium Maeandri sexuosi assimila-
tum consecerat Bitie: dextram latiorem palmo oram Bittion, laeuam Antianira ornarat. N. I. a. μεχρι παλωστης κο σπιθαμης ουλης idem est, quod Antipatri ισοπαλαιστον επι σποααν, tam latam, ut palmum minorem aequipararet et dodrantem excederet. v. q. Μαιανδρον, Maeandrus h. . I
est purpura flexuosa et in se remeabilis, ut Maean dri sumen, cuius fluenta eidem Antipatro dicuniatur τριελικτον υδωρ. c. XXXII. Res e Virgil. nota: Aeneid. V. U. 2 O. Victoris chlamydem auratam, quam plurimaeircum Purpura Maeandro duplici Meliboea cucurrit. . Cf. Ouid. Metam. VIII. I 62. et ad haec Ioea interis preti. - τας παρθενιαας. Quae sint, mihi adhuo dubium est: Credo, Dianae chdrum virginum et Nympharum in instita repraesentatum sui , s suminis Maeandri Nympharum agment et illud unire verum. Frequentantur autem a poetis lubenter Nympharum chori, ducente eos Diana. vid. myn. ad Virg. Aen. I. V. 494 sqq. - ν. s. προς in animo reponas et Gueas. - τριπον τον. . viti
69쪽
Commentarius. aεριν, i. e. πεζαν, quam tres mulieres magna contentione et i ridio elaborauerant.
C. XXL Conseras Iustin. XXV. 3 sqq. Strabon. p. 429. Spanhem. ad Callimath. Hymn. in Del.
ventum so Ibi salua regis Antiochi, posta intemplo Minervae Itoniae, iram accendit.
70쪽
αβε κοέ 'Ελλάδι ταν δουλοσυναν ἐπορον '
Commentarius. C. XXV. v. I. αuti suppl. απτιδες, κοπιδες, al. . MAα πολυχρυσον dixit, alludens Medo ad Alexan-