장음표시 사용
661쪽
90 Apolog. pro Ioanne ierosolym XL l .
suo orere, Commematio .L Pat disci volu-l
satis aperitim erit argumentum , quod fauci rad-m bium lapiunt io in is sciit taurium .ec ingenium Oti enim, quae sedulo ut ipse pati te hapio stet ut , studuit imitati s s de Oti en in deto: ta repulsa) sapiant quoque vel in ipso iii Io an ii quitate M. Hἰς add e non in moralibus loanneiti p: butile in ioterii: a liue ad maximam claruiti septui iunis e sentia , qua abundant Origenis Opeta Graeci, qui se in illis adducendis :el ieeie visus est ut eum Maximus e- clesiae Do tot S. Hieron, mus Aream te amet tortim esse . di ei e non dubitauerit, peia Iliblia uniuersa laeti vi usque voluminis memotii ret Mitisse. Postrema. quis non viderit ea multa, qui, ab se, ii iuris Origent; ipsus' lotan es ex i xit: aaiecta tan .en oppoitima eis c. rre iii
pratis per capita vatia. Thomas Mallienda , ex Maluenda. t uobilii ima Oiditii, Pi, licitolii Familia. nedictu petet lux lesu ita Tomo t. in Cencs n. r. miu.
I noch, qai ange a reluις prae /M. e Demarat . , Quam docti inani cire situm, sue loelim Paradis porauit, sine dubio, ab Oci ene ei et aliquanto tamen satis coni ulti is suam semetitiam proponens, qui non in otio coelo . Paraalliam vi fecit ocigenes collocavit . sed ii, at et tia acris regione , i ire cingulo Diaeia o , toti id a Zona. quae t cac diaere non ti illi. su tiei itilliani sentem . de colligui t ex veibis eiu '. Apo gelici sui ; im se te communi, sui pilico in se tu ni aee de , aradiso sententa ita es tu: de ,e videndus votis pio multis totoli iura compos litia. ut illil prae ei' dii itias i iii Duas sonu ile, Ec eruata e .via . iur in scribendo: Omittamus quod excenti di . uiniicit iumenti maeulis, ta scriptoribus i ctis, vix vel xinim alleget auctorem, ubi vel ins cum cogebat ori oliui tot enariatio, nec Philo nem die imus, dum vel ba eiusde ii de E erio. ruiti liud is seta eos taliquana propria Ioannes a uocat iii in diuin , capite dis . Neque lose .rsum aut Eges 'pi iii cum is solum priscorum memoret veri a multa. iiii et sendi .st,itis ni annis suit apud tintiquos. At supci lia e , nee ex erae pagitiae listis adducere capita vigebi in s quin potius ex multis illis.& v triis sentcn. itas plutes ad iniscet. Non debeamus tamen
paucula saltem , h lecto ab s exempla. Vbi c. p. i. de alibi saepe, singulat in libri in Teiiii Resumi ib eat .i . deducit, de vocat, Res o-ium illuni libium appellat. se : ait . άe I De ira seri lim in ii res Regnorum. Vbi c. io. de aliba specia: in secundum i bium paralipo
ducit librum primum Paral pomenon sub cap.r. hos, o in par menso lini m. t.' quod idem est quoque vid se in citanais Machaba: tum ii biic. E ilioli, Pauli, Petri . i. annis, aut aliorum. sunt tibi exempla horum capite dc se te
sedlefacianti i i i. de Guillielm . Tytus lib. s.comi inti tion. belli ccii cap. 3. & alis 3 m:m, . iam achi ii io id maius censemus, quod ad Romano Poni itee . I quo inititutum nostrum,hui R quia Albeii i eo sit mala suetii sie fit immesmin ipse Ioanne . ut nec vel leuissimum iei
662쪽
Tractatus 1 l. Diicursus I. 397
sius Π.l vestigium in voluetio libro de institutione Monachorum. uno vel vel buto, tractat: nec in uli gemis , uti ciuilesia quibus ordinem Cui meli' commendarunt. M illusti aiunt Pontifices Optimi Micitii pro ii Ei ii haec omni . vel corum singula. dignitati nolitae .comimendationique nobili sinae in Yime ceres ,1 nut si eut glorie ut no; Carmelirae vel propter con- celso in is antiquio em .vel propici b cos insensit itio, Ee esae Christi hostes, in aximu aa uersus indulge massaeias a Pontificibus cou cessas, set ium t l. pontificem Opt xl xim. qui sedit alvi sa . concellii e s ut omittat in alias
dis inuties Mui mi in Mourilius. tub die suo
eiu dein E cletia . trium amici. tira . & Utima quadragia tum in aulaeti: am, ut patet cx vi mditia rei perenna a tetrapoli, irimat mite an
ii villiinis ch .ractetibus eici , in eadem Ec-Hesa. ut plo Julit sella in imi lib. i. dei disi. gentiis cap. 3. sualius tona de piae nitentia. s. sput itione 4 . sed . r. Et Ci ad valen: iati m. item s part D. Vtio ae .diss- . o. puncto t. Ex quo conseqtii videt ut Auctorem libit de institutione . no in I A in ri ei vel Alexati ci. qui sedit ann ii 19 tempora dis ouisse. sed neque ullatenti, uidit e l co nis i V. qui seclitanti. r. . Aaciant. ant illorum plurium saecula qui a s ixto i de Gregor. ii I. te iuntur,eonc est illa Orgini I. Matiae de Mon te Carmeli. eorumque fautoribiti largas si, ut gelatia . Huc advoco quod nec eminerit At berti Patriarchae , qui aliut litic Regulam ae di Gub pontis de Opi Max: Alexandio lii. iuxta exactiorem tempoitim supputationem anno Domini M. CLXXl ia quod cx is a Dara Regulae patet nun seste ivt praeterean ussent eiurarum vatietaten, Polycloii, qui lib. 6. de inuent tibus rerum cap. s. oedit datam sui ne ciescaann. Domini iri . Sabellici, qui ann. iii Pontati sui legalen. qui ii 8. Rebaidi Facien tini . qui i ios auehi qui inscriptionem te intens antiqui Numini adieitiali Antueri ix. ab ipso vi ipse refert mastelliis Apologiae suae cirr. Alberio patriarcha exeus , di a philippo i c. Hi spiniarum Catholico, A PLuaetitissimo Rege, dono accepti in quo sequentia ex vi a patre υ-
RVM, sequen, Doctissimum uirum Aut ei tum Miraeum , credit in numeri, Require mecaum esse . quia ibi pici M CLXX . legendum Putat 'Vastelliin eum Milaeo M CNCiX.: Huius et go Regulae Albem quod non meminerit li an nes mirum est imma nec eius quae obligat otia est. lationem aliquam habuerit . . um se beret ipse . suam qua tantum suasoria videbatur, de nulli, editis dei gnata capitibus. Hoc pro no bii militate manifeste apparet argumentum. Eiit aliud algum litum cohscctu ira ex eo quod capite i . sinali scribit soanne, tu illis: Baeritum adi l. s. pr reos stir o Reh isnti
uum versa em p eis. Haec soannes ibi. ubi tibi eoauos Carmel has Heliae . & Eli- s ii patium in molem gQ se bacula ostendit; cuius consuetudini ι vel leui simum v. ii tum noti di noscebat ut tempotibus f Criti l .alii
tuique ratium voti totum Carmeli incola 'iu uir ut notri rediatur tib iiti criptu. ab aucto te Latino . Ne
mintello, eo quod ad id eos coi sistet tui ius: Numatus. irgatam sue vati iam vestem astum.
663쪽
i gem seu man: ellum. 1 sta cγ illius in epiliola dicta ubi videndus quomodo expendat bai tae. ellis antiquae in stetia late sea lice t hie est sun adnotate quam improprie nonnul l cicat et int segmenta illa quae variegatam albi pallii teli lamydem teddebant catulea suisse. O in cei
te, ex testimonio D. Cui illi ali disti mo, sit asiae nista, aru ag nigre/inem tendentia repu- . tanda sint . quae proprius depingeremus colore quem l rtini vocant si ea tristi . nos veto Hispanice cabi tuo. v p ...i u leno, o,b
Ni c ergo id unum constet ex antiquis, &ii' iuiolibus Cati delitatum ira otium is s vid omittamus exteros auctotes recenibie. nil timum Guillelmum Tyrium, Chiot con hi , - .riam in sene ale, Polydorum Virgilium . Nau- elerum , Sabellium , Pontacum , dc alios quos . Thoi iras al su adduci ib. r. antiq.Caim. c. , ) inoua irae eblam 1 e , sue mantelio variegati co lo is usos suille Maiores noli io, ab Auitori siti
petio Arabico longξ post illi obitum , que ad tempora Honorii Tetiit qui sedit ann.Dom. Lib. & Albem Regulam pro Cali seli ita probauit, post Alexandrum ill ) , t seni tu
Polydotu vi siliun de inuentoribus ierum, lib. . cap. . Sabellicus lib. . ead 9 Tl atrum vi humana, via. αι. ib. 3.sol ii . Garibatus,tci .i histor. lib. 11. p.r s.ct alii : imo ut ue,d temporis otior ii l V. qui sedit ann. Do m. i 18s. ut melius sentient s. Antonini' in Hi
storiali 3. patre. tit. i. p. s. 'Iγlius Episcopus continuationis bellis acii lib. s. cap. Nauclerust D. 1 Gen i . di alii) in qu bus, Honorio I V.
procul ante.& considerante, quod taliam Magis, quam deuotionem errano una ad Europam ita-
ductos Catinelitas a sutia valle cita illa St. vet. seolorata vestis sui est Mura esset . in albam Oiri irino . ut eatra quondam detulerat s. Parct He lias .cominutata est sub potio Emiliario Oidini, Enerali Magistri, Pitote. 5: in Capitulo generali salutit anno. iis . in Momepessulano cete blato iussa praecepto ab omnibus Orbis Carme litis deserti. Contigit decretum istud, ibus ante eiectionem noctii huius illi, Lotissimi Cis, augustani Cotinobii annis. Vide de hic iusta,
Ex quo , sui te. re ita eonei i in Carmeli au ob palbi scilicet varie ait in alsum mutationem . eo quoὰ in eo ais militi vigerentur satia pis. siue pexsectis Prouiticiatum Persiae, quibuι solis credebat ut licete athenii uti Sc candido pallio: Tetiae sanetae inii eles. 5 inter coς ma xi me E Vpti sultatius Melech sartes , te reti te a 3lio Episcopo ubi supia, deci euoum,ut antiquum aituerent Carmeli Coenobium, & terii plum eius anno Q t. viri ae ad quena. illuc persti erant in neu se per γlM CC XXi & am pliu anno; Et tradunt as Ora inis velissimi monum ni is multi, in Virgini Mariae Magnae Dei Martis bonoiem primum fuisse Orbis sa cellare . in Catmelo a at melitis Heliae filiis ore. . iii m. id quod cotum seu sit 5aera Roia de ni tibiis vi habes in lectionibus r. Noli uini Ogi leti solemnis Coim em lationis Vii itiis Matrae otire Carmeli pro die deci pascaera Aliniis cocti, a Iulii nostrorum Min cho lina alios , ex lii 1 quii inorationis Carmelum incolebant sorio ituri alien ol os ab l
bi Episcopus etsi id eo tigille dicat anno Dim
tu . s. huius a. Tia i qui nunquam ponit ei, istio, 'ini bi a tetuli: eum librum . tot laudibuι extollere . tot cel hi uel uac in iis igiliai Lis dum ui Institutione Monachorum ad di ias tu i iiiiii e conscrip:umaratc. aecu lo illo atriiqui imo . ipio albo limi via ligatoc llobi . iii e ch ni de Maiotes nostri Cari velitae ut ei, itur, scilicet pitu si in reis us Ma hume mis sitima: lvi cum vocat Buonius. to 4saron: si inualium S. mi hi in locis o Pa stimes ire iaci, Ac domi metuc in ka. Quod ii laudem posteriori alia ae Melibi mi t compostum. At attextum t cum jam in qu. m e Graeci , 5 cia, Palics nostri ad Latinos , S: Latinam erant Europa plas in ira due i) vi qui , C: reo ea et id om te cum Latinis agendum 3 Edi se tant haec nobis, qui a iacita Ver tali sequuntur, ut ambulciat in tenebris. At vi ctitent lilio. sue
Suffiis ii in alitia icimus nonnullos aduersantes excogit alle videlicet, quod liber vi e et ipso illustiti in accepi se sibi B ironio videntur non modo in inscii tione auctoris Ioannis. At aliis vela fide vacillet ;sea etiam quod stylii eius Latinus cum sit. nullatenus Graecus scontra quod sequenas tu scit ibit ut caput speciatim a filia ei e videatur falsatatem .a eoque non a Graeco ea a Latino auctore , de sonte suille dedit eius. Atquin noua haec sunt. &ab eis orta , qui ex more fingunt inaudita, ut noui. 3: nouitatum auctores habeamur i sntiles hominibus eis aequibus sacet textus Actorum i . dixit quod hil a limi intendebam nisi rudire, aur sicere illi uia notii, o cito ad stituendum iudicium pro .
silentes .& similes illis effecti de quibus recte se Acinudus Sanctus si ibebat, in epistola ad Finites de Monte Dei: sti diam, aiens, se, rvii
manifesti m seret iis tamera obnubilare njuqucani de sola Mosi raris immi e cauillaviti , iunt enim multi homi qui l vi docebat Naaianze- schiso rus oratione i . res iam ne rum solum udio δε- NML in leoli is . Eotum ergo argumentiolis neglectis, oporteret eos mittere,& contemnere, sed quia
ui Pobliti, in mimis habebat Inimicum, quamnis pubi vi , hiauit . oesi es m ruere . ag aliud nouum iam in eos argumentum Eesectamia , Auctoiem l
664쪽
Tractatus II. Dis ursus I. 799
s cs Iu . libri id Caprastianiae In tura e Mona sortim,&e. Graecὰ scripuae Aemonstrante, ut ipsi saeiales in asserendo apprimὸ discant a s. Hieronymo . quae docuit ipse ad Rusticum , epistola. agens in istis: Asiris impore acidiscere q. alios Lauri A t, quam sententiam nos in nostris.
quantum si de factibile suit, scribendis uti qui
Librum Ioannis controuersum a Gi . cosisse ortum auctore, misnonnullis mel in ilis, Interprete dici dem deprcheii is; cr rationibus athyi
Di quam ex sanctissimi Cytilli auctori
tate & s de inulta tanto debita Doctos, e Ioannis libri stylo Graeco constare posse,
sinu, albitiati, vel saltem tu illi, Cyrilli ipsit, vobis: Serip si supple Ioannes XLivd
lentiolis reddendi testimonii a tanto accepti Doctore Cyiillo, Carmeli Piaesule . Graecis nos ali. quos in libro ipso deprehensos inuestigare susti
piemus, ut tutior fiat siles bis, qui vel bo , auticiis to veritatem istam obnubit dire contendunt, asserentes libri Aliam ιortim esse Latinum. Igitur satis apert3,plus quadringentis tetio abhine , di amplius annis , sanctissimus pie bγtet praefatusCγ illus Constantinopolitan ut 3 quidem Graecus auctot annum , causam , de studium pro quibus Ioannis libet ad Latinox E Graeco fuerat transatus aperuit: ex quo satemur, superuacaneum sole, vel leuissime peclem, vel pennam in his repetendis . de probandis admouere:&post tot lecula elapsa in contentiones vocare libri huiui Graecum stylum, tanta olim auctoritne tanti Patris coinprobatum seg tamen ut luee Harius innotescat assuersariot in suo sensu fuisse deceptos ladhue vi vis scit optimῖ moratis vitis aliquibus . mendacii coarguete voluisse iii sui asserit Cyrillum l)iuum . quis ii eius seripta ipsi vidissent, & visa praemeditassem
proDationem vitta dicta protiabimus ut ex diacendis appareat quam si esse ax . & constam li-btum uis aliutione Amaria is , dcc au C pro iam Graecum suisse. Cfaeceque consectile Regulam auehetem suum . sue saeras monitiones illas quas pro Carmelitis Graecis adaptatur. Graecismos igitur nonnullos sunt enim in ea Atticis mition pauci. de totus i ne liber Atticam sapit eruditionem,& eloquentiam vi erediaetimus . vix amplias Attica esse Athenas 3 in ipso spus in Ose te deprehenso iam placeat ob
Ex quibui multis, quos facilὸ deprehendet, legentis eluditi selia . de sedulam emit attentio, nonnullos illustii oles hie tibi . candide lectorministranius. sit priuius ille in insito capitis i. deprehensus, ubi Ioannes apertὰ se Carmelitanasii a tendeti, cotain Captatio prostens, Capra-stim alloquitur se: sua inciis namque com e lio. cr. satiouu hmu, ratis in solia experiem a con syat, ct neq quam posset haec rario pleia versortim da Eirina nisi ab experto ιν ι, Zec. v bi pendas pro apeno Ioannis Mollachismo verba illa, ne u ue sit nisi ab experto i a. b. Ex quibus manifestε sapientissimi quidam viri Patres, extati tissmo Capueinoium Oidine, ut virtute, sapientia quoque multa clarentes, quos iam tibi dedimus supra cap. i. num 1. huius r. Tractat ut sibi Ioannis Monaehismum indubitatum in Carmelo crediderunt, dum tem, de alia ad li-btum Ioannis, & loannem attinentia , ut erant milia iis a ma nobiseum amoris necessitudine coniunctissimi , cum eis ut dicebamus conferremus. At pro re nunc nostia pende in vel bi,
eisdem a Ioanne dati, Ciaecismum a Latino usurpatum tia luctote in illis: υ resorum d Dina pio ij si Huie smili, alius est e vicinio, capite eodem , post pauci ibi: Nisi ea risu-
... o sudore per eaper entiam apprehenaere boniuerti. In eis cli: apprehexuere laboratieris quae Latinus propitiis vetiisset jῖudarati , vel conatus fueri, amrtheia re. Haud iis impar est alius.eapite eodem in illis: Ani qm Mim nostrae
eonuersa iani, se Aiatores ante nos iure exertim, o nobis tam in vereri, iam in notia rege a Lyranti.
exempli philo sep ursuri. Dixisset potius Latino rigore, pro doctrios, ct exemptu philo, his i
nui & alii dicti sunt phrosophi, eo quod Monachi suelint; quia Philosophus, qui Hebraeis
est mari chriam Graecis vero amator sapientiae dictus est: veri autem verae sapientiae aniat ies Monachi sunt, qui pro vela animae adquirenda calute , quae verissima si pientia est, ii pensius, dicati Deo, militant, de
Capite 1. de alibi saepissime, Graecorum in morem . qui non se dieendi aestimant eleean tiani, ut Latini pronomina reciprocapto abiolutis, ta ex aduerso . nimis usurpant. Similiter lingultat illa bet auctotis .vel interficiis loquutio, qua vi loca ex Resum libris multoties cl. tei dicit: in libro Regia tum: ibi: Leg. υι a. Me ira libro Regnorum e celtd Graecismus est,&olei maximam loquutionis antiquitatem , ut est videle ae consecratione distinctione s. Can. Conse aiionem Eritis uinis. Vbi rclis i p.
ne tedolet multam Antiquitatem hie loquutio. Et fuit quoque ut omittamus alias, Olige- in istica phrasis. Item ad finem eiusdem eap. i. t raeeismus est ille: f. mam au hoe ριγι a. per Deum in dilati merbis B. Hilia populiam; linam proposito per ibi pro a , vel as usuri atur, scontra Latinorum rigoroscitem syntaxin . liret propositio haec, quae est Graecis ἰὼ - Hebraei p hal 1 Cieerone pro Roscio Amet. 5e ad cietio. Terentiam pro benescio ab aliquo ascepto usurpetur
665쪽
Terentius. Livius. Virgilius. valla Qe attrian. q. Alliat.
vsulpetur. cap. . ad meatum ibi: potabo te. O iam sodalis illo iuri r Graeci mina quo. que habes ; poto enim quod Graecis est isos, his solum go sonat cum aceusativo pertinae.&genetis activi: Latinis autem saepius Latinam quaerit vocem , Est huic similis alius Graeci Linus cap. s. ad medium ibi: quod D m potariti bites se : dixisset rigorosius iuxta Latinos. qui a Deo potarit,r diligentes eum, sed graecietati it Graecum Latinus interpres , traducens opus. Capite 3 i. ibi est alius: Bihil , Alli ni oram artinerer Latini dixisset sit is feligionem arti erer imitati Terentium in Adelphi . Iamne τυ aicere, quoa ad id a tinti, sed graecirauit vel bu eum Aatiuo constructa AO. Cap. 3 3. eece etiam Graecismum ibi : quartim memoriaris fui : Latinis memora vel bum, ut est apud Livium lib. a. ab urb. de V 4rgilium l. Encia. Ze in Amphitheatro. accusativum tegit. vi &apud alios plures. Capite 3 o. deprehendes Graecismum alium repetitum.& notabile in tu, in illis: Aia .n f Apostolos tinguis fiarum
Regisnum loquenter , ct Deum magni a res:
mlai Ga laeso ubi haus Latinus,iuxta Latino eo impositius conuertiiset eo quod si eut : Et itidigem alius in illis : AAν ast m et Iud D , qvi supertienerunt aia, ριι Apostolo Ρ diti is I Qtiis, ct eos maxime integis res .imu barat θι- cemes, eos esse ebrios r Dixisiet potius rigorosa Latinotum loquutione: cum a lom Apostolos Ee r etim nou intelligerint eos: de: irridebant . σά erabant ad res .etiis Am essent. Et huius generis multa inalgem . & alibi sparsim in libio te. peries . ut est frequens apua Laurentium Valatim ,& Quintilianum loquutio. Item saepissu ἡ
inuenies propositionem au. pro coram . motet Graecor ira traductorem usurpasse, eum nihili simile Latio is clegantioribus contingere soleat.' vi hibet, de go et Alciatus ne multa ad haec congeramus)L. ram Titio . de vobis signi sea. tiuis. Item saepE si primi iluum prosia posse suo multus est au i , sue traductor, vi usuis et in libro hoe ; sed celip id non est frequens
Luinis meliotibus. sed circa Graecos frequeniissimum. Capite i 3 ponit ab latiuum loci quemdam . utens s uia Graeeoiiii, dicta Ecthlips: cum uerbum deest in oratione necessarium committitur ista: ibi: acidoxii ad g gem Ise aes iae iraim Samaria. Dietisset potius nis Graec rum Ioannes vestigia sequutus esset GraeEagens , qua erat tu crevitate sampia . sed deseii ,Gtaecorum mole qui sapisti me hae virentui
figura Ecthlipsi cap i s in initio est ille Graecis
mus: Ah r tera proph 1a a se stiluae H. tia quia alter pro ius ponit ut ibi, de alibi satis frequentet: quod quidem etsi apud Latinos vitiuoeeal ' ando δesumatur. sed elegasti tui id apud eosdem contingit cum in numero pluiali ponimus rationem. vi , alq vir utem p . to ut,
a 3 voluntarem, olorem: nec apte dixisse. vias. Altri v. Murem p pontius. Ece. sed in singulati non est in apto usu a ter pro alio usui pare si quentet, inter Latinos. ita tameni apud Graecos.
En Graecismos igitur illusti otes. de frequentiores in traductore libri loatinis deprehensos a nobi , . ne, lecti oris fastidio, alios p ut es, suos omittimu congelainu, imitiliter. eum illi uisti clam , qui tem probent affatim nottiam . dator uod similes alios mulios indidem . N idemi lem ne illimo negotio lector sedulus depre. hendere possit. Nunc videant aduersarii. aniatione, Ie i ure firmo Graecum agnoscere posssat linia nostri auctorem. de Graeeε scribentem quem Latinum reddidit Latinus interpres, Gra-eii sol mulis tantis ex necessitate multoties in hae ens, eo quod ἱ Graeco scinte illa aliquando
traducetis Graecismos multos committere compulsum sedes'ehendulet
Accedat, multa aucti iem aucupasse a Cir- eis aestiolabus: intri ea illud cap. de Seirandi ,& studii, Moirachorum , ex Philone de vita Theorio supplicum cap. 1 . ex Egesppo libro Commentariolum . illud des. lacobo cetaote, de R ech ibita: de eap. o. illud de sa biclia Paliis Sancti sitioi nostri Heliae Parente. M somnio eius. est etiam apud Clamos, non autem apud vetustiores adhue Latino, ex Iosepho habet multa, ut videte est in dicto lo-nis libro . a Opite is in cap. as. ι . is. x aliis. Demirin hoc unum nulli non mirum erit in opere isto . ut vii se Encomit, laudum fractissimi Patris nostri Heliae, Elisaei. : filiorum Prophetatum deditus , sicque apud Graecoriani ii aditiones, x opera litteraria diuersatus, s s.
Patrum Latinae E esae set ista nobilissima de
Helia. Elisaeo,stiisque Prophetarum, Omnium manibus frequentisiima , praetermiserit omnino.& nee legerit. exsuxeritque clara laudum sit.
comia. quae de Prophetis istis, de siliit piophe tatum, clarissima olbis. & Ecclesiae lumina, sei-licos. Hieronymus . S. Ambrosus, S. Augustitius & smiles alii scrip iunt, immA om. ninb. ut videte est, praeterierit . dimiseritque
quod quidem haud seeisset eredibile est. ii Lati
nus ainor fuisset, vi sibi eisnsete volunt ad uersarii. Ad haec item notabile altitit accedat, quod a nonnullis stimus oppositum fuisse. videlicet non aduocati in Ioannis libro saetae paginae loca iu1ta Graecam,sea iuxta Latinam editionem,
id quod laiunt ptimus operis de In Durun
Monachoro ad Caprasum auctor, si Graecus suisses haud omisisset. Veti vi hute opposito satisfaciamus non erubescemus hue transciabete ad unguem, quae Opite 26. suae Apologiae contra patentum pio locinne Doctissimus V vastellus suetat ante nos eleganter piae-
meditatu . scilicet id, ait in primis . non primi auctoris libri sed interpretis vitio sinum
Namque , dicit uvastellus , Interpres pro
contextu Graeco, quem in Ioanne tererit. ni
init scrupulose contextum nostrum supposuit fortassis errore inductus, quod putarit , telet HHibiaea δε Croca solim editionem nostram esse authenticam. Sed nec iste interpres solus in ea praxi fuit. siquidem , & apud antiquioles interpretes . eato rum Graecor una, exempli sta
tia Oligenis, Eusebii. Pamphili. Chrysostomi. Cytilli. Alexandrini. Theophylacti. atque alio
rum contextus noster reperitur . verum abusiac NOTA
666쪽
Tractatust 1. Discursus unic 6 oi
iure noti tolerando. Ita enim in primis fit, ut on appareat quid Graeci in suo contextu te gerint : deinde multus labot interpretes inanet, ut Graecorum ea politionem textui inostro accommodent: s quidem tandem accomm dati queat. Nam saepe saepisis sit,in ieimo relin uatur maneus,& hiulcus: imo interdum pro igiosus: vi inter limites maneamus: interpres Ioannis, cap. 3 . monilium nobis magis dedit. quam interpretationem , dum se transtulit :Juvna et ue ecce secura partia, scilicet B. M A-R A, quasi τὸ stigium hominis d. si debar in
R I A .im tias ses homunti asceis sar. . quio nan feminis,sea ho a. id est, Helias . e -- lum ase. ei ab D . At.quae est illa tam bella antithesis 3 an ergo semina lactae Scriptutae non est homo 3 Quid diei potuit, quid coeti-itati absit Aiui 3 ad rei ergo propositae elucidationein obseruandum est, caecos commentato
iri exponere scripturam iuxta lutei pretes septuaginta, qui lib.3. Regum, cap. is. vis r. quem Ioannes hie explicat, non .erterunt,me-
Asitim hominia, quod habet vulgata editio . sedete sitim viri, se enim seripserunt: Du . - λ, ii . g διι. id est. Et reo niae paruis ' si istutiones i. Quem versum s In i terpres in Ioanne isto modo, quo seri potuit, i transtulisset . quis negaritatili hesim 3 Atque ad hane absit ditatem Meessitate compulsus est, i csim nollet tantilli vi a Latinorum editione tecedere. Nee uolo quin dieat dictionem hino Gallico mole iunii pio viro . de inde mactorem ille Gallum suspicetur. Hoc enim sui dixerit,l male se sanum sateatur oportet. Cum in hoc eodem libro nusquam niti in hoe hypotheti necessitim casu. ea dictio ubi vitram tantum si l si ilicet, repetiatur. at veto pallim quidem pro 'l ipecie, seu vi loque sensu indiffer tet. unum. l locum propter ludiores adducam ex cap . ubit omne, homines nasti in peccato . originali dii cet: Quemadmodum. inquit , persona ctii lis e minus .itii a lim ex s. a. ait P pheta: E
quoa cara hominu MMUM Jiritu co ea sit. Maximi ita ue potissetis est i meditum,& plane indiliolubile. subiunetam tameti α alia non minoris simamen i. capite enim s.cippe Hesiastici r . . euin, itiquit eris tu suo immunis Dein te scripturam explicans additi sta uia. ut mi Sapiens ais M, se enim ibi legistit F. in v .so in si utimi ae eris . noneras a precursi, anu . Hic obse a sapientis non untiatum alle ari iuxta Vulgatam editionem: D unde inexplicatione eius liquido stri Mari libri aucto-ieni longρ alia lingua illud legisse Legit enim id
quod ab interprete vides Latiue redditum.Non μυ .sed in mono.quod explicatui per unum seu insulate. Qualiquam suspicor legendo in esse, ii ii , otiosed Mis , in seminino. Quoa i iiiiiiiὸ
intellectum transcriptot in moeso muta uelit:
seuti eodem vitio pio I scriptum erat
sennio. Poga us: cap. 38.legit auctot ex Matistaei eap ri. Hominem mollibus et mentis indu ttim. Febi Meniti autem in Latina editione non sesitui: M veto habet contextus G xcu . legunt que rei auctores item cap. I. ex Matthaei cap. 9. Omnu ou reli uerit domum. at fratres. δ ceutupiam acco et iam in hac υι a ct vitam aeterin posta ueti. Vbi aduertendum est omni, ad utiquem recitari scuti nobis est apud Matthaeu, nisi quod ex Marci eap. io. explicationis gratia additum sit amin tempori Nea non quissem se- eundum dictiones. sed secun ad in sententiam, quam tam no aduerteret Intreptes in Esi estole .suit ipse .eibis teddidit Rursus c.6.cum taci . Petri dixisset: charitatem continviam habeu tes, uici charitas operit miarat in m peccato m.
Mox subiungit pro quantitate dilectionis ficti
peccatorum remissionem: itassis occasone nactus ex eo quoq in Graeco pro conti legatur ἐ.r.ν,. A est,propensam .seu dehementem. Addo c.
t ita ex ue Res e. is .legi, eurrum siti. Seadai, ti qmdem a curis, se actio est enim tribuarum coiti ari, or habile au portam dum υ Imbriat atirem άiuidam sisti Dei nutu ram. Da es ci christis,id , aere a. careus. ι aro. ι incipio. ector mi quis unquam audiuit cutium esse cireularis sol mael catere principio dis ne a unde cellum est auctorem non scripsit ecum teai in maximὸ quia tota Graecis acui-iendo dicit ut ' locum valde esse corrupta, .el interpretem inire tulisse, dum non voluit a vulgata editione paululum recedere. Denique M. Scriptura adducitur ex Prouerb. c. i . Misero facit homine populos peccas ridque ut declare' la tota. tio per aes son. ne intelligi peccatum quod i v. 3 4 homine, a dignitate sua faciat descendete. At. is
qui cibis istia nihil dicitur de si Missis. Qitia 1
ergo ad sensum quem urget 3 Rullust in culpa est Interpre,. qui nusscteto Eelo nimi; adhaesit ,, .
vulgatae essitioni, septua inta sc habent, i α-
Distrior Hucysque ad litteram astellus.l ut o rinia ab eodem funis sile nec erubui mus nee grauari sumus, quia satiς sum nobis ad propositum oppostum, apposta 5 apta .vt tilete tu,ssint ex eis. aut obiecerunt in liliari Ioannit a i in Attilia ,e M u-horti e M Ca .ur . Sacrael paginae loea. noti iuxta Graeca sed iuxta Latinam . editionem tradita nobis Latinis suisse, ut eoia i bd ut adstruele aduersarii no a Giceo, se Latinos auctore prodiisse pixsatu opus. sciant his Duc, noli id ab auctore, sed ab linei prete natu in cisti. salit igitur et his probatu remanet libri genuinuauctorem Ioanne Graecum fuisse. ut videtinet aalae arti . liram i lania. de veritati suetint agi si
667쪽
6or Apolog. pro Ioanne serosolym. XLIV.
Ddetatotes vetitatis, & negotii: se ut d acie no peritiam i vi Sanctus Hiei 3mut ad Pammachium . de optimo genere intei metandi docebat tatarit a ue esu predant. Et decim
io s. esse sapiente, studii stati sunt.
Opus et at illis ut se institvient in si uin libri Graeeum Ommonstrasse quibus in loeis totum tibii st)lum Latinum deprehendisseratainam certE a seiid perpendentibus eum Graeeus potius quam Latinus deprehensus est in multis, ut assatim ex datis supra percipi valet manifeste. At enimve isti grati, effinxerimus silumelle Latinum i id quod sibi aguersalii exoptant quid inde si id factum est eo quod iactit Latinus interpres, quique sententias illius ite pati nouit venustate itadurete, ut tanquam fidus transsat t. eloquentiae Graecae Latinum ex alia pacte respicete facetit eloquiunt; certe ex hoe non multum liquido constat Latinum se ite tiabit controueis auctorem, nam lex fidelis interpretantis rigorosa . non est vel bum . ipsum reddere vel bo iuxta Horatii illud in alte poetica tme verktim verbo curabis r ut e fauis
Ad idem Euagriu . in prolog. vitae sancti An tonis ad Innocentium, sie r Ex alia iis alia A quam au merbo expressa ιranslatio, siasti opere ι . O velin, larum gram Issa strangula . Dum .nim eas bH ct H-ω semiu orario, Pod
hu 2 ι .ae sensu. euo ali cita dest ex et M.Ati, bigabis a tuo tir . o sidera. , tu qua seni istium. Ita Euagrius ad rem nostram Sed tectissime ad eandem monebat Liniget iliamus omnigenae eloquentiae princeps sanctu, Hieronymus . sui Epistola ad Pammachium de
supta adductis te pendete lectorem ut viaeas, quam sit stellὸ librum E Graeeo ad Latinos transductum. stylum sapete Latinum in aliquo mee a iani reddere . sed sotis o emo-borum . iiDhM s maui. Et poti alia Doctor Maximus idem : Di felle es alienas linguas in
s. quentem non ali si exeia re aiatium quod qua in Lia I ustia se, dicta sunt , eandem dee rem ira sationem e sedi rem. Haec S. Hiel
l nymul. & aflline alia ad tem. quae, ne molesti simul legentibus, praeteri u I. Inde volumus cum D. Hieron mo, tum omnem aduris antem libri L annis i loliabete . in eo quod Graecus illitis non fuerit auctor ex quo Latinus in multis st)lus ei appareat. θ scilicet intortitem omnem quan tu timis di itum, non sbi debete ad uerbum transsilie sermonem, nec a id. ut S. quoque docuit Hielonymus ibidem . iurara dor oci nam aliquando, immo ixpillime continget ut, sui d) ii ilata sonates: sed se assectate sermonem, ut lingua illius ad quam ita lucit opus, sua illibata proprietate pei at; sensu tam i ta sentenua idioniatis, a quo transset: sciis turam quantum liceat intemetate seruatis. Ex his quicunque iudicit , de censeat quam ii l 3 vigeant aduersuto tantopeie iiunctati tes nos in stylo libit loannis, quod Latinum sapiat, ex quo lut volunt) non Latitium . sed . Gixtum redoleat α opus auctorem siquidem Interere , iuxta regulas sancti Hieronymi
transserte sermonem Glaeeum non 8 ubitauit ivtinuuiti non sit quod in multis. quae ex Graeco sonteaeduxeiat. quas E Latino sonte sue intvocata, Latinas ti solunt rationes , 5 shral es. utpote traductas aberi. luido ii emi liticiae se
assedit, . cibum quodammodo vel bo reddens aliquando aliquando autem & saepius ut Liti nusagens. O utinam ea animi magnitudine traductoi libri Ioannis, stilissimi obluisset munera tigorosolis interpretantis, vi verbum verbosi gula fidelissimὰ de Graeco ad Latinos reum easseti quia id fecisse suis opportunum esse e suis lemus . sestem in interpretatione sanctarum scripturarum, quas passim aduocat, ut eat ii bis piovi legebantur in Ctaeo, ad verbum exprimetet latinis Doctoribus vulgata nostra edi
Iam eapiti huie colophonem adiiciamus in isto. Non nimis mirum multis esse debuiise, quod aliquantulo libri styliis Latinum tedoleat, vel ipsus non, inquam, interpretis. sed adhuc auctoris Glaei studio si verum est id quod est iὸ indubitatum, s.Hietonymo habemus .in i stola ad T lieophilum, licente de Ioanne XLI v. Antistite Hierosol3m ono, quia ex ardua c fabulatione . de quotidiano Latinorum consor 'tio non ignotaueiit Latinum sermonem. Quo fieri siritu poterat, ut Graece scriliam Graecus auctor, aliquantulum de Grino fugeret stylo. qui cum Latinii familiarissima, ut ait sanctui Hietonymus, concutia commiscebat, ut posset vel tantillum ex calamo Graeco prodite,quae t dolualent aliquibus Latina, quas essent non a Ctrem sed a Latino sonte voeata, sue distili ra. Maneat igitur satis ex his librum contiouer sum loannis XLIV 'ad Captas una a Graeco duxisse Oiginem auctore, non obstante quod aliquantulum sapiat Latinam phrasim in aliqui bus.ciam tot Graecismi reperiantur iti eo; oeliis rationibus suffulciatur assatim
668쪽
Tractatus II. Di Qui sus Unic. 6 OsCAP vae VIII. Obitationibus nonnullis a uersu a nobis
asserta exurgim tin, extricamus eas
SAtis nobis pro re indictis nostra egisse vi-lum erat . ut libri auctorem ad Caprasium. Graecum fuisse, scripsi seque Graeee probauis. semus: sed tamen ut satiuate, hie constibilita petii sitit, nonnulla .in nos denuo nos ipsi
ex nostiis opponere decrevimus, de extiteare illa , ut constantissimam mentis nostrae ratio
nem valeant exhibete , Ee nihil in te quod iuxta fieri nostruin descere pollit, aut desideretur telinquatur intactum. lgitur exactioris in gratiam intelligentia subiectis vltei ius procedemus. Sunt qui amplius viserint; Capite io. auctorem non citasse scriptura ni iuxta Latinorum editionem. ut est videre illo capitis s. Ecci
fastici desumpto in illis: Ii presse a ficti s- ονιι p. se te. Hule obiectioni, sevi ci alteri
illi in qua nonnulli Graecum recusare contendunt auctorem, eo quod capite s. explicare aiusum pselit quia Graecis essent vel ba haee, de . de quemadmodum a Latinis di tentur. id quod vete lalunt, Graeus haud cur et auctor, maxim g qui ad Cceeos Carmelitis striabebat. ut satisfaciamus, te uocatum & te volumus lectoiem ad responsiones Petti ast iij nostii. quas pio his duabus obiectionibus
non minus eruditu, quam studiose meditatus
est capite a . de capite as. libri Apologetiei sui
contra Batonium, idque bona tua pace secerimus , ne debito nimis hie te inopportunis de . tineamus vel bolum ambagibus. At tamen nunc non grata abimur cursim saltem hie attigisse unum quoa contans est, nimicum quod Intet pretum aliquando nimia saeuites. has nobis peteretit, oc similes alias molestias i nolumus inoc eos arguere, in eo quod se non fidelitet intra limites singularum dictionum continuerint Attica fide . at vero desidet angum esset quod ea, quae ei concessa est in vertendo facultas. minii ad abutetentur, aliquando vel sensum te- torquentes auctoris, vel id quod maius nobis secit in votione libit Ioannas incommodum, sacrarum scripturarum loca , non sic ut inuenerant in libris, quos sibi vertendos assumebant,
nimis licentiose transferentes, ex quo aduersa
iiis fuit nisi an oriundae suspicionis occaso sul ita ut dicerent quod ii r Ioannis X L l V. non a Graco, sed potius a Latino prodierit auctore di quod compulsi ad inultas absursitates,
Commentarios protulerint, aut absonos adiu ibi ae paginae stylo, vel casu , a mente alienos ali iis: idque satis noti eontingere potuit In e pieti libri cuiui suscepimus Graecatu desundete in scirptionem. Et dolendiim equidem e l. quod
non modo id contigerit nobis. sed de Origenicum Interprete suo santiquissimo quanquam quisquis ille sit. vel si erit. Videte id libi erit. candide lector, in illo qui ἡ Graecis ad Latinosti suist Commentalium illius in epistolam
ad Romanoa: namque is ad cribrum loquens, de traducens nimis libete multa commiscuit, quae in Origenistico textu haud habebantur, praetctquam quod inseruerit sacras Scripturas potius secundum Latinos quam secundum Codices Graeeos. patet hoe volenti omni ad ris
rem contextus Graeci perpendere rem.
Pro obiectione autem Geunaa, cum te ad legendum do cluni vastiuium inuitauerimus de ea namque eleganter agit cap. sui Apologetici 1 8. vi dieebam ii, sui liciat hic insinuast e,quod sorsan oput suerit aliquando interpreti nostro, vel ista mutare, vel illa adiicere de propitis, ut proprietates peregrinae loquutionis suis domo uicis verbis latias exponeret me ii verbum verbo traduceret, inuolueris lis obses illa lecto rem ad taedia concitato. Ex quo , ut videmus quasi s.noti interplus,sed Latinus extitilleta u. ctor ille qui e Graeeo ad Latinum transtulit lo nis XL: v. antiquum opus explanavisse constatas ite inici dum nobile, Paniarchae Hierose lymitani lumbrationes,& studia. Monachos Catmeli veteres instruentia . ad Monastica Heliae Patiis sequenda vestigia, c. Obiici etiam potest nonnulla in Ioann s no stii volumine deprehensa esse quae ad verbii ex Latinis Patribus aucupata vid bantur. At in hoc Deilis est ad manum euasio. eaque euigenti, de notissima veritate subnixa. Videlicet de adnota illam , quod no leui liber iste aduetitiis, de insertis salso quibus omnibus nunc iam prodit te purgatus oppes meretur iniuria. vide s iuuat Margatini La Bignaei Bibliothecam, scpteli edes in ea Ioannis opus hoc graui mutilum de desiau datum extare membro, si illud eum vetuito, Nantiquo cotuleris exemplati: cuius deformitatis,goctus ait, alleli .causam suille praecipuam quos iam antiquos Venetos Chalentaphos, δe arte sua pessime meritos absurdos equidem Ini pressotes dixissemus,de melius, stupidos libroruore: essores qui maenii illud Carmelitarii spe.
eulum knostro Philippo Ribboto.viio lut ri tithemius de vilis illuuiib. Carraelitatum satur Nprobat in diuinis Scriptum studioso & eludito
diligenti soletita compilatum,ita vitiarunt. ut vix inter tum in eo syntax in vel botum compte hendere valeas etenim sequentet hic sciis tutas, ibauctores omiseruntii nune ista transponentes, nucilla tussicientes inepte. Ex quo monitum volumus lectorem amicum circa Palisiensis Editi Dis mendum ex mendoso illo compositum exeptari. quoci cum verbis non loanni, nostri . sed potius suffulatis a Diuo Hieronyiuo in epist. ad Paulinum initium datum si cap.r . Etenim illud quod se se habetinor os pisaresim Psal
Ioannis sane non est. sed S. Hicion mi dicta ad Paulinum epistola cie istiGrais, e Is uiti h lite psi hoe iniuria quadam Typographoium, aritali tu in Ioannis contextu. Pistet ea quo .hili,
sub editione Paliliensi. initium capiti i'. et ἡnon Ioannis XLl V. eopositum, ei bi. J iisquet surto accepta siit ab Ambroso te, in epist.ad Veti e lenses c. na tui
669쪽
6o4 Apolog. pro Ioanne Ierosolym. Ll V.
quam. Aichiepiscopi sunt potius vel ba Medio lanens s. quam Hierosolymitani palliarchae I annis. Insuper 19. hoe Opite libri eiusdem. aperte deprehendit ut mendum aliud. sue altera superpositio, nam caput inchoandum est ab
hisce verbis: Ite inaneses venit in lebi momam,&c. di omittenda extera vel ba, qua desumpta apparent ab auctore citato. vel ex commentatio S. Hieronymi in Matthaeum. Haec omnia ea libro s. cap. r. Concsidanti tum in lib. loantii, a Philiopo Ribboto iri contextu Ioata nis Mepsisse . incutia standi haud dubitamus Chalcogi aphorunt , occasone , ut vibi tramut , accepta ex eo quod cum Philippus ille annotationibus. α commentatio, quem Co cordiam nominauit . l .mnis librum elucidasset. desumptis a patribus vobis, aut doctrinis capita initiauit ab eis , de eorum auctorum nomina calamo iubio desgnauit, ut
patet in antiquissimo exemplari Matius clipto. quod habet iii in hae illustiistitia nostri Cata mel itani Cxsaraugustae Ciuitati Cisnobii Bibliotheca . imo de hoe ipse Ribbotus libro
quarto, capite octauo Concordix suae praemo nuetat lectorem . scilicet quod non omnia capitum initia Ioannis XLIV. essent, sed aliorum. Ex hac ergo factum est eausa. ut male mei itisse debita sol ieitudine chalcographi Venetiiuidam . non ea , qua par erat, puritate nobis ea erint Ioannis nostri si uni. de Ribboti speculum Magnum, vi de facilὸ factum est. quoqnonnulla in libro Ioannis deprehensa snt . quae
ἱ Latinis Patribus aucupata uideantur, alia autem immutata , & mutilata nonnulla. quam i ctiitam. vel sacrorum Parium scripta temporum euentu vario,perpessa sunt quoque. usque flumnouis eastigationabus. N re uisionabus antiqum
tum exemplatium saetis a doctissimi, & petitis. simi, vitis post Ailigentissimas lucubialione ad piissinam lunt puritatem restituta, qua illis hodie bene fieto inseati nos professores eorum
gaudemus,& per maimur. Praetere perstruxere nobis scpatentem aditum adue salii aduersames in libri loannis in-scliptionein Ctaecam, ut lacessiverint nos.ne lapidem ullum non moueremus, ut satis expurgatum iiis nostium Ee antiquitate l)bri istius innoteseeret uniuersis Pro quo biectionem alteram subterponere non dubitauimus. luet quanquam cum aliis explicandi gratia, reposita potius diiudicetur, eredimus uod nos non inoppoitu nὰ la- plantibus verbis de luxos esse gitu licandor. Alii ergo aliter obiicient . auctorix nostris tentiain de Aeriuatione . aut etymo nominis Is i ta a I sto animali, Taxum quod L lini votant. Etenim capite itis mo octavo.
aum de Melota, quae a professoribus Religi nis noctiae olim gestabat ut . peragere palatet, se in initio illius capitis set pru:Dic enim II rota prepi. a Id lo animali, visa ei iam Tuae mappellatur,ae etiam pilo. et Apella facia vestu. quas et iri his uia. a iura Aroprie solatur. Cet. iE hoe se abeii a Graeco aucto te non nemo dicet )de seris ore , vi ex eo solo percipi possit, aucto in libri ut iris iurio ου GTecum H D ille. Hoc solona argumento de plaustio imi rutus, pro innato sibi Rhetolico sinu audax iemi- Christiano sinu, Roteio lanius, Crae in flpetitiae linguae sanctissimum Angeli eum Iam lctoiem Thomam de Aquino. Orbis,& Ecclesiae iDei ptontinentissimum Solem teda quere non dubitauit, quod in eaput Il. Epistol ad Hebraeos Melotam a Taxo arboris nomine dolacio. uerit. sed quae patietur Chiistiana pietas, virum Doctorem tantum de cuius plenitu sine sapientiae,velut a perennislimoicientiarum sonia te omnes Theologi meli ies affatim epotant, meliolis scientiae facti eum snt amatores fidelissimi a calumnia ro vindicate sciminis impu-ii. qui profanus, ut aliti Esau, viii inrufatae c. ctioni. tali, inquam. colorataeque linguarum notitiae primogenita sacra posthabuit. Theolo fiam, de in dilectu in Deo Iacob, hoe eu.Theo logorum Plincipem Thomam sanctum. etiam cum indigno c- ω , aut hostili insultatione inuehete non dubitauit. Cre sane nostio hie 'uanquam breui abe ratione a proposto abi minus J occasone emissemus collaudandi Doctorem merito Anselicum ab omnibus appellatum, pro eo quo er- lga illum aestuamus amore 'e innata ardemus it. llius nisectione. pateamur eigo sortasse Docto e lsanctum . euius doctrinae calestis sublimitatem, ide nobilitatem, optimi quique,omni tempore M ls aeculo sapientes admita venetati sunt di. lilite multo suo hoc felicissimo sapientia.& etia-iditione, tempore nostro. inter alim diuinarum lscientiatum strenuissimos proseitates. Salmatii se jeense Exealceatotum Carmestatum Patrii lito- lbile iam .ium Relietio ae Aseeti di seipsit,ae suae leto issione tum illustria init omni eiugitioni, lsactae hacubrationibus . in Orbe toto; quia viti que militiae exaltatii sinum strenue vel illum letigere nouit, doctis manibus ad vitiuium praelia. ut Iadaptatis digitit ad studiorum, de seri
ptionum in lignium bella Colletium Ss. p. Nostri Heliae ad milium sui Theologici cui se .
Tomo I eandem collaudauit. Omprobauit, de multis testina nii, di auctoritatibu . ad usque
sydeia sustulit sublimiota eommendant Angeli eam eam doctrina lucidissimi isti ut Eeclesiae Soli, ab illustiirma ipsus Angeliei Docto is pro sapia : ὴ gratiae ipsus sanctitate: ab ingenii istae stantia a vetitatis splendore ab incocussa fimi
tate: ab antiquitate, antiquitati', venetari te: ab eius pulchra varietate & coria ab eiu insses cienti unitate:ab admirabili claritate in obscurissens bus exponendis &euodandis: ab styli. de methodi venustate : ab insciti de univo ali. vel ab illustrissimis approbantibua Academiis .approbatione : a Religionum sacratum decretis suscipientibu . eam: i summotum Pontificum de ea elogiis, de parienticis 3 e quibus nonnulla d bimuι insia: a Conciliorum veneratione:& raridom a caelesti 3e diti initus elapsa comprobatione , ut tacuisset insolens Erasinus: cum plaetetram tantae Aoctrinae, Ze sapientiae mirabili anti doctoris commendatimnem non vulgatem esse pote an summotum Pontificum
670쪽
Tractatust l. Discursis V ni C. 6os
. Oleuli iacii. antet quos loannis XXI l. qui, i iesciente Gersone. lixe de illa Aictitauit: cu/libet q-sionum , qui deieramnauit, ual per articulorum , qtio frius . unum Hi pro se
culos fri t. ct qm eam impugnauit, semper Dat ri ire Aia. Et alibi Pontina idemessim it Sancti Thomae docti itiam , ex θ
moneae laudibut Ditii Thomae, cuius initium est : Eere pias Pam Salom A bie. ubi sie: Imaias Dolio in doctrina pra careris, exceptis Cano mea . habet proprietarem verborum, res tam L-
rit ι aeui se , ct qui eam irepugnami semper fuit de torita, si ' si. clementis vlli. in Breui ad nobile, eluitatis Neapoli. super elei ctione sancti Thriinae ih elut patri et Pationum: ubi teribit Potiti sex Sanctum Thomam omniat scripsi te siue miti pr. svi errore. urbani QMinti qui in Bulla transsitionis corporis S.Thornae. de Monasterio Fossae Dei ad Tolosam dixit Do-l ciorem Angeli in doctrinam seiipssse imueril iam Eeci sinis Dei iuris binium; pij v. qui in Bulla , qua sanctum Doctrirem annumerauit
inter Doctores Eeclesiae celeberrimos, dixit et i se Hir ei conjunae tem. sis Mentem At dixerit in Concilio Tridentino Haereticiis in lignis, Surici resciente, dato tamen , nostici losepho Birduxi in quadam concione de laud bu, Sah-
oi Tholmae Aquinatis. habitae in Collegio eius
gem sancti Thoinae Dei tusetis ot linis Pi
l ticus insigni . Clementis item VIa l. qui ini Bieui ad Ndapolitanum Protegem eam Diui Thomae drictrinam e est. . O diuiuum et e tum nun pauit. Et tandem s ne plures huius ge- netis congeramus lati ato es , & testes nimis aberrantes a propolito nostro in Pauli V. qui in
quodam Breui. quo praefatum Patronatum ccntit mauit, vocat i octorem Angelicum . virum haretico, um rela felicii, etia/nt M. ut siluisset
semel & iterum in malam abiens crucem Erasmus .dum audactet tam sublimem subli iniss m tantae lapientiae, & loctrinae Doctorem, auctorem Je Magistrum, Graeci naperitiae linguae sugillue nitebatur.
Ergo sateamur Graeei lemmatis fortas Is sanactum Thomam gnatum liaud fuisse, ex quo tamen id colligat Erasmus sanctorum derisor sempiternus, nobis sanἡ refugit: namque et si sapientissimur Doctor in Commentariis in Epistolam ad Hebraeo . Melotam dicat esse Ceste, ad ρ ω Curieti um. avii Melius , quia Tia-αψ ha;Et peltim hi suram . de quis vestis. qua Leitur Metita . stare debetet Censor hirsutus in eo quod Doctor Angelicus non Liymologi eam derivationem nominis . sea voea buli nudam sviti rationem exponebat; alit
enirn neutiquam Melcitam a Liritici vocabulo Taxo. cum 'uo illud ulla parilitas tepetitur. derivari disset , sed a M. e. aut alia Graeca i-aione, quae ex cognatione ili qua smilitudinis Melotam delinearet. Quidquid si diiselle
adducem ut credete, quod intenderit Angeli Os Doctor nouam Melotae adducti e fgnis. eationem .sed illam immo proponere, quae in Ptimatio is loto, laymone , & aliis sorsan ad . inuenerat scriptam e vi Leb de caeciot ierit Elasmus , vitus esilans suae malignantis naturae,
de more i omissis antiquiolibus illi j in Anse licum Doctorem: in eis quanquam nec quid reprehensibile fuerit Meloiam docuisse deriua
tam a Meso, cuin fortassis Amanuentium inc ria . pro melo mele, aut pro me e melo obtigerit
scriptum reliquisse. - optimἡ id adnotauit Wastellus, cap.
olaus Magnus Gothus , Vpsalentis Epitempus, sueti . Ginhiae Primas, historiae suae S ptentrionalis capite i8. animal istud pellem putat habete vitiosam setis suis hispidam , at
que tenacem . ex qua habitu, integri consciari tui contra sigus. N imbres, es Omnem aetis intemperiem. vi de Tacitus Nicolaus Z gerus Melotae a M. F. , deductionem hi eamplectitur verbit altera non reiecta: M lota est. docet in Epistola ad Hebrae s. cap. 1 i proprie pestis omna , ct cum illa euadrupeau. Nam im Huat . ct quisu, piae m. Iujusmodia rem Meloiu . propt/r a 'eri rem O Iegunitiri vererer Ismaelis , laque exempti Helia prophe t rae. Nin I. Melissa ite, ex Amant ab animai 5 quodam Dirsuto . qtiou MNam siue dicitur . eo quod fit amissmum megu, ct aho n/l m M Taxtis spe a tir. Hucusque Zegerus
i Alii aliter sentiant in te, tu Lexicos , lector
erudite , recole Graecos, tum quoque Latinos, nam eritamen in fissolubile apparet, ei
Greeis enim quisque in suo sensu superabundati di de hae te tot sunt penὸ capita, quot sententiae. Ex hoe omni de lucimus, quam milὸ quisque obiiciet Latinum suisse libit a u. ctorem δε Institutio e M O sortim. exe ad Caprasum eo quod Melota ab animali Melo quod
etiam Taxus aicituri deriuauerit, non tanquam Grieus, sed ur Latinus potius agens auctor, &quidem cum Ctaecis agens quas morem gerere Latinis uideatur.
rationibus ducescit: C sui se issi a fifto quod Gennadius libri Ioannis Patriarchae non fuerit recordat ius, cum caeteras eiusdem lucubrationes recensuerit. DElibatis sedule illit, quae ad libri Io
annis stylutia periinete videbantur, climiam de eo satis, videri nostro , disceptatum sit; nune ag eiusdem impugnatam similitet fleue nramus, en opns. antiquitatem comproban- ldam. Carmelitani nominis in piiscam otionem l