Respublica Moscoviae et urbes : accedunt quaedam latinè nunquam antehac edita

발행: 1630년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

M O s C o VITI CA. 4 9 mittere debes. Proptera has litteras fidei Legatis nostris sub signos nostro dedimus , scriptas in Do minio nostro , in aula arcis Moscuae , anno a conditione mundi Septimo Millesimo, Nongentesii mo, mense Decembri, Indictionet T. Dominiorum nostrorum XLVII. Imperiorum nostrorum Rosensium xx xv. Casani XXIX.Astra cant xx VIII.

Diei v II. Ianuariν Sino XVI C U M iterum Legati omnes ad- fuissent, tempus Legationibus ad utrunque Principem mittendis decretum est ue ad Sanctissimae Trinitatis festum diem Regiis in Moscoviam; ad Beatissimae Virginis assumptionem Moscis ad Poloniae Regem. Ut vero quaestio de captivis per Legatos ipsos cum isdem Principibus tractaretur, in

idem tempus relatum est.

Tum primo latenter , deinde

perteratque accuratissime a Mo-

Ff scis

472쪽

so RESPUBLICAicis a stum est, ut eorum Princeps

in litteris hisce nominibus in primis appellaretur , Dominus Magnus Imperator, MagnuSDuX,&c. Quod cum constanter Regii recusassent ; Antonius autem cum saepe, tum illa, quae praecesserat, nΟ- a Moscis ea de te tentatus, illis idipsum dissuasisset , quod

unum tantum Imperatorem Christiani agnoscerent, neque eae appellationes sine Pontificis Max. auctoritate valerent , qui Caesari Romanorum nunquam passiarus esset, ut eiusmodi injuria afferretur, Mosci ab ea petitione destitere. Ac tum , ut CZar Casini, &Cgar Astra cani scriberetur, egregie urgebant, id quod neque obtinuerunt : Regiis negantibus, Moscis asserentibus, ab Sigismun- ldo Augusto eo nomine Moscum aifuisse appellatum. Ad quae cum Antonius quaereret , cur Mosci ileasdem litteras haud attulerint, ita enim veritati gravius testimonium:

473쪽

runt, id sibi excidisse; Michael autem Haraburda antiquas, ac signis munitas foederum litteras ostendit, in quibus nihil eorum nominum erat adscriptum. Sicque sessio finita est. Diei VIII. I serj Sessio XVII. LIM Mosci acrius iterum v gerent, ut iisdem saltem no--inibus Cetar Casani , & CZar AstracaniMagnus Dux appellaretur , ac denique negocium hoc ad Antonium referrent ; Regii vero cum nihil ea de re se a Rege habuisse in mandatis dixissistat , actum id ab eodem Antonio agi posse cum Mosco, ad quem erat editurus: Antonius conversus ad Moscos dixit, tres superesseratio, aes, quibus hac de re aliquid age se posse intelligeret. Unam, qua Regii Moscum Casani,& Astraca - .li i Dominum vocarent, quodMO-

474쪽

432 RESPvBLICAsci non curare visi sunt , licet id Regii admiserunt, qui dicerent, nunquam in animum inducere potuisse Poloniae Reges, ut titulo Tartarico , vel Turcico , qualis i erat ille Cetar Tartaricus , a Chri-- lstiano Christianus Princeps appellaretur. Alteram, ut Mosci ea de re protestationem facerent, , quam sine alterutrius Principis injuria , & sine pacis fere confectae impedimento, Antonius esset ad- missurus: quas tamen protestatio- lnes ignorare se , nec in usu esse apud se,Mosci dixerunt. Tertiam qua ille pollicebatur, idea in re: cum Rege, ac si opus esset , cum, Pontifice Max. curaturum, quod fidum, ac Christianum hominem ldeceret. Postea conquestus est cum Moscis Antonius squando il- llum adhuc mirifice hac de re ur-l

gubant) quod nec Magnus Dux lsibi quidquam eius generis Staxi - lesae mandasset, cum pleraque alia ldiligenter per suos Senatores se- lcuna l

475쪽

cum egisset: nec vero sibi in castra ad Plescoviam scripsisset, cum ii teris de aliis gravissimis rebus adi pace speri a mibus misisset; cluod que Legati Mosci id eo usque abditum in pectore celassent. Itaque eorum esse culpam, si iam tempus ei rei tractandae effluxisset. Quamobrem Mosci , ut sine iis titulis

Regiae litterae conficerentur, permiserunt. Haec cum acta essent, instare coeperunt, ut saltem Smolenscii, qui Magnus Ducatus o lina a Moscis de Lituanis captus , in eorum est potestate, titulus in litteris Mosco adscriberetur. Quod Regii constanter negarunt, dicentes , sese morem scribendi antiquum servatur' s. Atque ita utrinque discesserunt.

x Diti 1 x Ianuari, Sessis X VIII O LIM eam diem litteris de pace

relegendis , atque emendandis Legati absente Alberto Radi- vilio impendis sent, aectu eri ut ar-

476쪽

s REsPVBLIcΑcium nomina ; finesque de more antiquarum foederis litterarum

singillatim scriberentur. Cui rei a Regiis petitae uti fere in aliis

omnibus rebus, facere soliti erant eum Mosci adversarentur, ac generatim quidem scripturos se pollicerentur, ne L Ituania, vel Livo nia contra Mosco' iam , neve haec contra illas bellu gereret: urgentibus tamen tum siegiorum, tum iAntonii rationibus, tandem assenserunt, nempe, se scripturos , ne quid Moscus contra ullam Lituaniae arcem Chioviam, Canevium,

Ceterhasiam , aliasque finitimas,

neve contra Livonicas arces, quibus cesserat: Rex item, ne contra

aliasMosci arces hostile quidpiam ageret: & fines, qui erant antiquietus, iidem utriusque Principis ditioni, arcibusque essent. Sic huic Sessioni fine imposito , sequens

dies describendis de pace litteris

fuit decretus.

477쪽

Mosco VITIe A. IJ Diei x. ct X I. Ianuari' Sessionos. R E G II, quoniam examinandis Moscorum litteris de pace, biduum illud impenderant , viderent autem in Regis , & Magni Ducis Plenipotentiis diserte contineri, ut Omnia , quae ad pacem

spectarent , coram Antonio agerentur , atque adeo conficerentur

quae verba nisi in litteris insererentur, invalidam eam tractationem futuram putabant in magna inter eos & Moscos fuit contentio, cui tamen Mosci denique cesserunt. Cum vero iam omnia putarentur es se confecta , Mosci ad litteras addi petiverunt, ab eorum Magno Duce non solum arce S, quibus cedebat, verum etiam Rigam , de Curiandiam, quas nunquam ille possederat, Regiis tradi ; ab his ita repulsi sunt, ut crim ulla ratione Mosci rationi cedere vellent , crastina die ut discederent, iussi sint. Tum Regii, per

478쪽

se non stare, quin Summo Pont. iustis omnibus in rebus obedirent, Antonio protestati sunt. Ac quidem eo spectasse Moscus intelligebatur, ut semper aliquid sibi restare iuris ea cessione in Livo

uia videretur : quasi eam ad te mispus dicennii tantummodo tradi tam , quo tempore pacta fuerat pax, deinde repetere posset. Augebat suspicionem iustam Regiis, quod biduum , qui ad evocandos NovogardiaPalatinos tabellarius a Moscis fuerat designatus , is adhuc retinebatur, moras nectentibus , nec aliquid afferentibus, nisi quod adhuc litterae non essent lconfectae , de quibus nulla pene

controversia restabat. At postquam abire iussi sunt , unus primo, deinde alter, denique omnes simul ad Antonium rediere 3 modo se aientes non habere in mandatis, ut sine illa scruptione Rigensis traditionis pax coiret ; modo se non esse eiusmodi suo sub Principes

479쪽

Cipe , quat es caeteri sunt subditi, Gum ne syllabam quidem praescripti mandati possent ipsi immutare: petere denique decem dierum tempus, quo a Mosco responsum

acciperent. Ad extremum, quaerere de Antonio consilium, quid facerent. Tum Antonius cui circuitio illa in reliquis tractationibus usurpata , iam se prodebat apertius veritus, quin ea omnia fierent ad exercitum Regium ea spe lan- standum,& fatigandum, dixit, aut scripto pollicerentur in omnibus, quae acta essent, sese assensuros, nil de Riga quaesituros ; aut hac ipsa nocte ad Legatos Regios essecundum , & litteris de pace lecto is postridie eius diei iurejurando pacem sanciendam : sin minus, Regios omnino abituros. Tum illi ut solebanti velle denique facere, quidquid dixisset Antonius; nil de Riga q u ae si tu ro s, no ct em scrib eindis litteris in siumpturos : unum se Michaelem Haraburdam capere,

480쪽

I 8 REIPYBLIc Α 'qui eas videat. Ad quem cum misisset Antonius , non solum is, sed Palatinu s Brassavi ensis ab eo, ad quem recesserant, pago , paulo post initium noctis ad Antonium rediere: qua fere tota, sicut etiam insequenti die , examinandis iisdem de pace litteris insumpta, petitum ab Regiis est Antonio illis in memoriam revocante in num Mosci vellent in litteris inserere,

ne quid rusticis , qui ad Regem defecissent, damna a Mosco , post

compositam pacem inferretur: Quod Mosci abnuerunt, sed dextera Antonio data, eidem, ac Legatis polliciti sunt, nihil iis ab suo Principe damni illatum iri: quos

esse tanquam oves , & me tu , ac caede aliorum , non improbitate

territos , jurejurando sese Regi

obstrinxisse cognoscerent. Tum in decennium decreta pax, altero ad novennium anno addito. MODci vero petierunt tormentorumno nat& numerum eorum, quae

essen;

SEARCH

MENU NAVIGATION