Poetae Latini minores. Ex editione Petri Burmanni fideliter expressi

51쪽

Et Venerem sensere lii pae, sensere leaenae. Et genus acrium volucres, et squamea turba, Et montes, silvaeque : suos habet arbor amores. Tu tamen una sugis; miserum tu perdis amantem IO ' Cantet, amat quod quisque le Vant et carmina curas. LYC. Omnia tempus alit, tempus rapit: usus in arto est. Ver erat, et vitulos vidi sub matribus illos. Qui nunc pro nivea coiere in cornua vacca. Et tibi jam tumidae nares, jam fortia ossa, Jam tibi bis denis numerantur messibus anni. Cantet, amat quod quisque levant et carmina cura S. Mo P. Huc Meroe formosa, veni; vocat aestus in umbram: Jam pecudes subiere nemus, jam nulla canoro Gutture cantat avis, torto non squamea tractu a Signat humum serpens se ius cano, me sonat omnis Silva, nec aestivis cantu concedo cicadis.' Cantet, amat quod quisque levant et carmina curas. LYC. Tu quoque saeve puer, niveum ne perde colorem

Sole sub hoc solet hic lucentes urere malas. Dic age pampinea mecum requiescessu umbra. Hic tibi lene fuens fons murmurat hic et ab ulmis Purpureae foetis dependent vitibus uvae. Cantet, amat quod quisque levant et carmina curas. Mop. Qii tulerit Meroes fastidia longa superbae so Suhonias feret ille nives, Libycosque calores, Nerinas potabit aquas taxique nocenti SNon metuet sucos, Sardoaque gramina ilicet, Et sua Marmaricos coget juga ferre leones. Cantet, amat quod quisque levant et carmina curas. LYC. uisquis amat pueros, ferro praecordia duret. Nil properet discatque diu patienter amare, Prudentesque animos teneris non spernat in annis. Perferat et fastus . sic olim gaudia sumet, Si modo sollicitos aliquis deus audit amantes. o Cantet, amat quod quisque cle Vant et carmina curas.

52쪽

a M. AURELII LYMPII e.

Mor. Quid prodest quod me pagati mater Amyntae Te vittis ter fronde sacra ter tiare vaporo Lustr.ivit cineresque aversa effudit in amnem. Incen ciens vivo crepitantes sulphure lauros. Clim sic in Mero 'ia totis miser ignibus arsi ' Cantet amat quod quisque levant et carmina curas. LYC. Haec eadem nobis varieque coloria fila, Et mille ignotas Mycale circumtulit herbas: Cantavit, quod luna timet, quo rumpitur anguis. 7 aQuo currunt scopuli, migrant sata vellitur arbos. Plus tamen ecce meus plus est formosus Iolas. Cantet, amat quod quisque levant et carmina curas.

53쪽

T. CALPURNII SICULI

ORNITUS, CORYDON. Nondum solis equos declivis mitigat aestaς,

Quamvis et madidis incumbant praela racemis, Et spument rauco ferventia musta susurro. Co R. Cernis ut ecce pater quas tradidit, ornite, Vaccae Molle sub hirsuta latus explicuere genistat Nos quoque vicinis cur non succedimus umbris' Torrida cur solo defendimus ora alero'

OR. Hoc potius, frater Corydon nemus, ista petamus Antra patris Fauni graciles ubi pinea densat Silva comas, rapidoque caput levat obvia soli: IMBullantes ubi fagus aquas radice sub ipsa Protegit, et ramis errantibus implicat umbras. Co R. Quo mecumque vocas sequor, Omite . nam mea Leuce, Dum negat amplexus nocturnaque gaudia nobis,

Pervia cornigeri fecit sacraria Fauni.

54쪽

T. CALPURNII ICULI

R. Prome igitii calamos et si qua iecondita scrvas. Nec tibi defiterit mea lallula quam naihi nil Matuta docilis compegit arunditie Lygdon. Et jam captatae pariter ii cccssimus umbrae. Sed quaei iam sacra descripta est pagina fago et o Quam modo nescio quis properanti falce notavit Co R. adspicis ut virides etiam nunc liter rimas Servet et arenti nolidum se laxet hiatu Ornite se propius tua lumina tu potes alto Cortice descriptos citius percurrere versus. Nam tibi longa fatis pater internodia largus. Procerumque dedit mater non invida corpus. OR. Non pastor, non hoc triviali more viator.

Sed deus ipse canit: nihil armentaleacsultat;

Non montana sacros distinguunt tibi la versus Io COR. Mira refers sed una pena Oras, oculoque sequaci ei uana primum nobis divinum perlege carmen. OR. viii iuga, qui silvas tutor satu, aettici Faunus, Haec populis ventura cano juvat arbore sacra

Laeta patefactis incidere carmina fagis.

Vos o praecipue nemorum gaudete coloni. Vos populi gaudete mei. licet omne vagetur Securo custode pecus, nocturnaque pastor Claudere fraxinea nolit praesepia crate: Non tamen ii sidias praedator ovilibus ullas

Adseret, aut laxis abiget iumenta capistris.

Aurea secura cum pace renascit Ur aetas,

Et redit ad terras tandem squalore situque Alma Themis posito iuvenemque beata sequuntur Seoria, maternis causiam qui lusit in ulnis. Dum populos Deus ipse reget dabit impia vinctas Post tergum Bellona manus spoliataque telis In sua vesanos torquebit viscera morsus: Et modo quae toto civilia distulit orbe.

Secum bella geret nullos jam Roma Philippos so

55쪽

Deflebit, nullos ducet captiva triunt phos. Omnia Tartareo subigentur carcere bella, Immergentque caput tenebris, lucemque timebunt. Candida pax aderit, nec seliam candida vultu.

Qualis saepe fuit, quae libera Marte professis.

Qirae, domito procul hoste, tamen grassantibus armis Publica diffudit tacito discordia ferro. Omne procul vitium simulatae cedere pacis Iussit, et insanos clementia condidit enseis. Nulla cateniat feralis pompa senatus o

Carnificum lassabit opus, nec carcere pleno Infelix raros numerabit curia patres.

Plena quies aderit, quae stricti nescia ferri

Altera Saturni revocet Latialia regna, Altera regna Numae, qui primus ovantia caede Agmina, Romuleis et adhuc ardentia castris, Pacis opus docuit, jussitque silentibus armis Inter sacra tubas, non inter bella, senare. Iam nec adumbrati faciem mercatus honoris. Nec vacuos tacitus fasces, et inane tribunal o

Adcipiet consul sed legibus omne reductis

Jus aderit, moremque fori vultumque priorem Reddet, et adflictum melior deus auferet aevum. Exsultet quaecumque Notum gensima iacentem. Erectumque colit Boream, quaecumque vel ortu Vel patet occasu mediove sub aethere servit. Cernitis, ut puro nox iam vigesima cocto

Fulgeat ut placidum radianti luce cometem Proferat ut liquidum mittat sine vulnere sidus'. Non per utrumque polum, sicut selet igne cruento Ita Spargit, et ardenti scintillat sanguine lampas. At quondam non talis erat, quum Caesare rapto Indixit miseris fatalia civibus arma. Scilicet ipse Deus Romanae pondera molis Fortibus excipiet sic inconcussa lacertis.

56쪽

s T. CALPURNII SICULI

Ut neque transsati sonitu fragor intonet orbis. Nee prius ex meritis desunctos Ri mi penates Censeat, Occasus nisi quum respexerit ortus. COR Ornite, jam dudum velut ipsis numine plenum Neriti alit et mixtus subit inter gaudia terror so Sed bona facundi veneremur numina Fauni. OR. Carmina, quae nobis deus obtulit ipse canenda, Dicamus, cretique sonum modulemur avena Forsitan Augustas seret liae Meliboeus ad aures.

57쪽

ΙΝtactam crocale puer Assacus, et puer Idas, Idas lanigeri dominus gregis, Astacus horti,

Dilexere diu formosus uterque, nec impar Voce sonans. terras hi cum gravis ureret aestas, Ad gelidos fontes et easdem forte sub ulmos Conveniunt, dulcique simul contendere cantu Pignoribusque parant placet, hic ut vellera septem, Ille sui victus ne messem vindicet horti. Et magnum certamen erat sub judice Thyrs.

Adfuit omne genus pecudum genus omne ferarum, P. Et quaecumque vagis altum ferit aera pennis. Convenit umbrosa quicumque sit ilice lentas Pascit oves, Faunusque pater, Satyrique bicornes. Adfuerunt sicco Dryades pede, Naide Sudo, Et tenuere suos properantia fumina cursus. Desistunt tremulis incurrere frondibus Euri, Altaque per totos fecere silentia monte S. Omnia cessabant, neglectaque pascua tauri Calcabant illis etiam certantibus ausia est Daedala nectareos apis intermittere flores et o

Jamque sub annosa medius consederat ulmo Thyrsis, et, o pueri, me iudice pignora, dixit, Irrita sint moneo satis hoc mercedis habeto, Si laudem victor, si fert opprobria Victus. Et nunc alternos magis ut distinguere cantus possitis, ter quisque manus jactate micantes.

58쪽

s T. CALPURNII ICULI

Nec mora decernitiat digitis prior incipit Idas. an. Me Silvanus amat dociles mihi donat avenas.

Et mea frondent cir mulat tenipora taeda. Ille etiam pii ruo hos dixi ni illi non leve carmen. 3

Jam levis obli ilia crescit tibi fissuta canna. As. At mihi Flora comas parienti gramine spargit,

Et matura mihi 'omona sub artu ire liulit.

Adcipe dixerunt Nymphae, puer adcipe sontem.

Nam p ite irriguis nutrire canalibus hortos. ID. Me docet ips, i 'ales cultum gregi, ut niger albae Terga maritia ovis nascenti mutet in agna, Quae neque diversi speciem scrvare parentis Possit, et ambiguo ic stetur utrum qu Colore. R . Non minus arte mea mutabilis induit arbos ηγIgnotas frondes et non gentilia poma. Ars mea nunc malo pira temperat, et modo cogit Insita praecoquibus librepere persica prunis. ID. Ne teneras salices iuvat, aut oleastra putare. Et gregibus portare, novas ut carpere frondes Condiscant, primoque recidere gramina morsu. Ne depulsa vagos quaerat foetura parentes.

As. Et mihi cum fulvis radicibus arida tellus

Panditur irriguo perfunditur area fonte, Et satiatur aqua, sucos ne forte priores saeLanguida mutata quaerant plantaria cro. ID. O siritiis Crocale deus adserat hunc ego terris, Nunc ego sideribus solii m regnare fatebor: Decernamque nemus, dicamque sub arbore numen Hoc erit, ite procul sacer est locus ite profani. As. Urimur in Crocalem: si quis mea vota deorum Audiat, huic soli virides qua gemmeu Unda SFons agit, et tremulo percurrit lilia rivo. Inter pampineas ponetur faginus ulmo S.ID. Ne contemne casias, et pastoralia tecta: o

Rusticus est fateor sed non est barbarus Idas.

59쪽

Saepe vaporato mihi cespite palpitat agnus, Saepe cadit festis devota Palilibus agna. As. Nos quoque pomiferi laribus consuevimus horti littere primitias, et fingere liba Priapo

Rorantesque favos damus, et liquentia mella. Nec fore grata minu S, quam si caper imbuat aras. In Mille sub uberibus balantes pascimus agnas: Totque Tarentinae praestant mihi vellera matres: Per totum niveus premitur mihi caseus annum. o Si venias Crocale totus tibi serviet hornus. As sui numerare velit, quam multa si arbore nostra Pomaleetam, citius tenues numerabit aristas. Semper olus metimus nec bruma, nec impedit aestas, Si venias, Crocale totus tibi serviet hortus. ID. Quamvis siccus ager languentes excoquat herbas, Sume tamen calathos nutanti lacte coactos. Vellera tunc dabimus, quum primum tempus apricum surget, et a tepidis fiet tonsuram alendis. As. Et nos, quos etiam praetorrida munerat aestas, da

Mille renidenti dabimus tibi cortice Chias,

Castaneasque nuces totidem, cum sole Novembri Maturis nucibus virides rumpentur echini. ID. Num precor, informis videor tibi num gravis annis' Decipiorque iter, quoties molliissima tango

Ora manu primique sequor vestigia floris Nescius et gracili digitos lanugine fallo' As. Fontibus in liquidis quoties me conspicor, ipse

Admiror toties etenim sic flore juventae Induimus vultus, ut in arbore sic penotavi sio Cerea sub tenui lucere Cydonia lana. ID. Carmina poscit amor, nec itula cedit amori. Sed fugit ecce dies, revocatque crepuscula e per,

Hinc tu, Daphni, greges, illinc agat Alphesboeus. AS. Jam rennant frondes, jam cantibus obi repit arbo h

60쪽

s T. CALPURNIIsICULI

I procul, o Dorida primumque reclude canalem. Et sine iam illidum sitientes irriget hortos. Uicea siti ierant, senior quum talia Thyrsis: Fste pares et ab hoc concordes vivite; nam vos T decor, et cantus, ct amor sociavit, et actas. D.