Poetae Latini minores. Ex editione Petri Burmanni fideliter expressi

발행: 1752년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Forte Mycon senior, Canthusque Myconis alumnus,

Torrentem patula vitabant arbore selem, Quum iuveni senior praecepta daturus alumno, Talia verba refert tremulis titubantia labris: vas errare vides inter dumeta capellas, Canaque lascivo concidere gramina morsu, Canthe puer quos ecce greges a monte remotos Cernis in aprico decerpere gramina campo. Hos tibi do senior juveni pater ipse tuendos Accipe : iam certe potes insudare labori, a Iam pro me gnavam potes e Xercere juventam. 3dspicis, ut nobis iamdudum mille querelas Adferat, et baculum premat inclinata senectus Sedrilia lege regas et amantes lustra capellas, Et melius pratis errantes mollibus agnas, Percipe. vere novo, quum jam tinnire volucres Incipient nidosque reversa tutabit hirundo Protinus hiberno pecus omne movebis ovili. Tunc etenim toto vernanti gramine silva Pullat, et aestivas reparabilis inchoatum bras: o Tunc florent silvae, viridisque renascitur annus. Tunc Venus, et calidi scintillat fervor amoris. Lascivumque pecus silientes accipit hircos. Sed non ante greges in pascua mittito clauses, Quam uelit placata Pales tum cespite vivo Pone focum Geniumque loci, Faunumque Laremque Salso farre voca tepidos tunc hostia cultros Imbuat atque etiam, dum vivit ovilia lustra.

72쪽

6 et T. CALPURNII ICULI

Nec mora tunc campos ovibus dumeta capellis Orto sole dabis simul hunc transcendere montem a Coeperit et primae spatium tepefecerit horae. At si forte vaces duni matutina relaxat

Frigora sol, tunii dis siluiment tibi mulctra papillis, Implebis quod messe fluat rursusque premetur

Mane, quod Occiduae mulsura redegerit horae. Parce tamen foetis nec sint compendia tanti, Destruat ut niveos venalis caseus agnos: Nam tibi praecipuo foetura colatur amore. Te quoque non pudeat, clutam serus ovilia vises, si qua jacebit ovis partu resoluta recenti, IIanc humeris portare tuiς natosque tepenti Ferre sinu tremulos, ct nondum stare paratos.

Nec tu longinquas procul a praesepibus herbas. Nec nimis amotae fcctabere pabula silvae, Dum peragit vernum Jovis inconstantia tempus. eris enim dubitanda fides modo fronte serena Blandius adrisit, ni odo cum caligine nimbos Intulit, et miseras torrentibus abstulit agnas. At quum longa dies sitientes adseret aestus, Nec fuerit variante deo mutabile coelum; Jani silvis committe greges, jam longius herbas irae re sed ante diem pecus exeat humida dulces Efficit aura cibos, quoties fugientibus Euris Frigida nocturno tinguuntur pascua rore, Et matutinae lucent in gramine guttae. At simul argutae nemus increpuere cicadae, Ad fontem compelle greges, nec protinu herbas, Vel campos permitte sequi sine protegat illos

Interea vetere quae porri it ac sculus Umbra S.

Verum ubi declivi jam nona tepet cere sole Incipiet seraeque videbitur hora merendae; Rur ias pasce greges, et opacos desere lucos, Nec prius aestivo pecus includatur ovili,

73쪽

tiam levibus nidis sem nos captare volucris cogitet, et tremuli tremebunda coagula lactis. Sucida jam tereti constringere vellera unco

Quum jam tempus erit, maternas demere lana S. Hircorumque iubas, et olentes caedere barbas. Ante tamen secerne pecus, gregibusque notatis Consimiles include comas; ne longa minutis, PMollia ne duris coeant, ne candida fuscis. Sed tibi quum vacuas posito velamine costas Denudabit ovis circumspice, ne sit acuta Forfice laesa cutis, tacitum ne pustula virus Texerit occulto sub vulnere quae nisi ferro

Rumpitur ah miserum fragili rubigine corpus

Corrodet sanies, et putrida contrahet ossa.

Providus hoc moneo viventia silphura tecum. Et Scyllae caput, atque intacta bitumina porta. Elceribus laturus opem nec Brutia desit 8s Dura tibi, et liquido simul unguine terga, memento Si sint rasa linas vivi quoque pondera melle

Argenti coquito, lentumque bitumen alieno, Impressurus ovi tua nomina nam tibi lites Auferet ingentes lectus possessis in armo. Tunc etiam, dum siccus ager, dum fervida tellus. Dum rimosa palus, et multo torrida limo Aestuat, et fragiles nimius bi pulverat herbas, Lurida conveniet succendere galbana septis. Et tua cervino lustrare mapalia fumo : o.

Ob fuit iste malis odor anguibus ipse videbis

Serpentum cecidisse minas non stringere dentes Ulla potest uncos, sed inani debilis ore

Marcet, et obtuso iacet exarmata veneno. Tunc age, vicinae, circumspice, tempora brumae. Qua ratione geras aperit cum vinea se pes. Et portat lectas securus initor uvas,

Incipe falce nemus vivasque recidere frondes.

74쪽

6 T. CALPURNIIsICULI

Tunc opus est teneras summatim stringere virgas. Tum debes servare comas, di im permanet lium Or Ioo Dum viret, et tremulas non excutit Africus umbras. IIa tibi conveniet tepidis foetii libus olim Promere, cum ccud sextremus clauserit annus. Sic tibi nitendiam est labor hoc in tempore noster. Gnavaque sedulitas venit, et pastoria virtus. 'ec pigeat ramos siccis misccre recentes Et sucos adhibere novos . . ne torrida nimbis Instet hiems nimioque gelu nivibusque coactis, Incurvare velit nemus et constringere frondes. Tu tamen aut leves hederas aut molle salictum Iio

Valle premes gelida. Titi esticia sanda tuorum, Canthe, gregum viridante cibo nihil aridus illis, Ingenti positus quamvis strue, prosit acervus, Virgea si desint liquido turgentia suco. Et quibus est aliquid plenae vitale medullae. Praecipue gelidum stipulis et fronde caduca Sterne solum ne sorte rigor penetrabile corpus Urat, et interno vastet pecuaria morbo. Plura quidem monuisi velim nam plura supersiant. Sed iam sera dies cadit, et jam sole fugato, et Frigidus aestivas impellit noci in horas.

75쪽

A STILUS, LYCIDAS, MN ASYLUS. SErus ades. Lycida modo Nyctilus et puer Alcon

Certavere sub his alterno carmine ramis, Judice me, sed non sine pignore Nyctilus hoedos Juncta matre dedit catulit dedit ille leaenae Iuravitque genus sed sustulit omnia victor. LY c. Nyctilo ut cantu rudis exsuperaverit Alcon, Vtile credibile est ut vincat acanthida cornix, Vocalem superet si dirus aedona bubo. As Te potiar, Petale, qua nunc ego maceror una, Si magis aut docili calamorum Nyctilus arte, . Aut cantu magis est, quam vultu proximus illi. LYC. Iam nunc decipior te judice pallidus alter Uenit, et hirsuta spinosior histrice barba; Candidus alter erat, levique decentior Uo, Et ridens oculis crinemque millimus auro, Qui dici posset si non cantaret, Apollo. As o Lycida si quis tibi carminis usus adesset, Tu quoque laudatum posses Alcon a probare. LYC. Vis igitur, quoniam nec nobis, improbe, pares, pse tuos judex calamos committere nostros' et ob is conferre manus veniat licet arbiter Alcon. s. Vincere tu quemquam vel te certamine quisquam Dignetur, qui vix stillantes, aride voces iampis, et e pellis male singultantia verba 'LYC. Fingas plura licet nec enim potes, improbe, Vera

Ξxprobrare mihi, sicut tibi multa Lycotas.

76쪽

6s T. CALPURNII ICULI

sed quid opus vana cons iniere tenipora lite Ecce venit Mnasylus erit nisi sorte recusas Arbiter ii illa nunc non credulus improbe, verbis. As Malueram, fateor vel praedam n ictus abire, o euam tibi certanti partem committere vocis: Nec tamen hoc impune seres en adspicis illum,

Candida qui medius cubat inter lilia, cervum tu i iam vis hunc Petale mea diligat accipe victor.

Scit frenos scit serre iugum, si luiturque vocantem Credulus, et mensae non improba porrigit ora.

Adspicis ut frutica late caput 'itque sub ipsis

Cornibus et teret luce iit redimicula collo Adspicis ut niveo frons irretita capistro Lucet, et a dorso quae totam circuit alvum, Alternat vitreas latera lis cingula bullast Cornua subtiles ramos que tempora molles Implicuere rosae, ut loque monilia torque I X trema cervice natant ubi pendulus apri Dens sedet, et nivea distinguit pectora luna. Hunc ego qualemcumque vides in valle, paciscor Pendere, dum sciat hic se non sine pignore vinci . LYC. Terreri, Mnasyle, suo me munere credit:

Adspice, quam timeam genus est ut scitis equarum Non iugale mihi, quarum de sanguine ponam PVelocem Petason, qui gramina, matre relicta, Nunc primum teneris libavit dentibus. illi

Pes levis adductum latus excelsi ct ima cervix, Terga sedent, micat acre caput, sine pondere cer ViX, Et tornata brevi substringitur ungula cornu, Ungula quae viridi s ex Ciliavit in arvo, Tangeret ut fragiles, sed non curvaret, aristas: Nunc dare si vincar, silvestri numina juro. MN. Et vacat, et vestros cantus audire iuvabit.

Iudice me sane contendite si libet isti co

rrotinus ecce torum fecere sub ilice Musae.

77쪽

Sed ne vicini nobis sonus obstrepat amnis, Gramina linquamus, ripamque volubilis undae. Namque sub exesis raucum mihi pumice lymphae Respondent, et obest arguti glarea rivi. As. Si placet, antra magis vicinaque saxa petamus. Saxa quibus viridis stillanti vellere muscus Dependet, scopulisque cavum sinuantibus arcuna

Imminet, exesa veluti testudine, concha. MN. Venimus et tacito sonitum tutabimur antro et

Seu residere libet, dabit ecce sedilia tophus: Ponere seu cubitum, melior viret herba tapetis. Nunc mihi seposita reddantur carmina lite:

Nam vicibus teneros malim cantetis amores:

Astile tu Petalan Lycida tu Phyllida lauda.

LYC. Tu modo nos illis jam nunc, Mnasyle, precamur, Auribus excipias, quibus hunc et Acant laida nuper

Diceris in silva judex audisse Thalea.

As. Non equidem possum, cum provocet iste, tacere. Rumpor enim merito : nihil hic nisi iurgia quaerit. 8 Audiat, aut dicat, quoniam cupit hoc mihi certe Dulce satis fuerit, Lycidan spectare trementem, Dum te stante palam sua crimina pallidus audit. LYC. Me, puto, Vicinus Stimicon, me proximus Aego a Hos inter frutices tacite risere volentem

Oscula cum tenero maulare virilia Mopse. As Fortior o utinam nondum Mnasylus adesset lEfficerem, ne te quisquam tibi turpior siet. MN. Quid furitis quae vos in farria tendere iussit 8Si vicibus certare placet ' sed non ego vobis sis Arbiter hoc alius poli: discernere judex. Et venit ecce Mycon venit et vicinus Iolas rLitibus hi vestris potuerunt imponere finem.

78쪽

ε T. CALPURNII DCULI

LEnius ab urbe venis Corydon vigesima certe

Nox fuit, ut nostrae cupiunt te cernere silvae. Et tua moercntcs exspectant ubila tauri. Co R. O piger et duro jam durior axe Lycota, Qui veteres a is nova quam spectacula, mavis ornere, quae patula juvenis Deus edit arena.

LYC. Mirabar, quae caussa ore tibi tanta morandi, Cur tua cessaret taciturilis fistula silvis. Et solus Stimicon canerct pallente corymbo Quem sine te moesti tenero donavimus lioedo. Io Nam, dum lentus abes, lustravit Ovilia Thyrsis. Jussit et arguta juvene certare cicuta. Cost Scilicet invictus Stimicon et praemia dives Ruferat accepto non solum gaudeatio edo, verum tota serat, quae lustrat ovilia Thyrsis Non tamen aequata mea gaudia : nec mihi, si quis Omnia Lucanae donet pecuaria silvae, Grata magis fuerint quam quae spectamus in urbe.Lvc. Dic age, dic Corydon, nec nostras invidus aures Despice : non aliter certe ita dulce loquere, a Quam certare soles quot es ad acra vocatur Aut secunda Pales, aut pastoralis Apollo. COR. I idimus in coelum trabibus spectacula textis Surgere Tarpe iam prope despectantia culmen, Immense sique gradus, et clivo lene jacentes.

Venimus ad sedes, ubi pulla sordida veste

79쪽

Inter femineas spectabat thirba cathedras. Nam quaecumque patent sub aperto libera coelo, Aut eques aut nivei loca densavere tribuni. ualiter haec patulum contendit vallis in orbem, ToEt sinuata latus, resupinis undique silvis,

Inter continuos curvatur ConcaVa montes:

Sic tibi planitiem curvae sinus ambit arenae. Et geminis medium se molibus adligat ovum. Quid tibi nim referam, quae vix suffecimus ipsi Per partes spei tare sua. sit undique fulgor Percussit stabam defixus, et ore patenti, Cunctaque mirabar, necdum bona singula noram. Tum mihi, dum senior lateri qui forte sinistro Junctus erat quid te stupefactum, uilice dixit, o Ad tantas miraris opes qui nescius auri. Sordida tecta, casas, et sola mapalia nosti.

En ego tam tremulus, tam vertice canus, et ista Factus in urbe senex, stupeo tamen omnia certe

Viliasint nobis, quaecumque prioribus annis Vidimus, et sordet quidquid spectavimus olim.

Balteus en gemmis, en illita porticus auro Certatim radiant nec non, ubi finis arenae Proxima marmoreo peragit spectacula muro: Sternitur adjunctis ebur admirabile truncis, o Et coit in rutthim, tereti qua lubricus axe Impositos subita vertigine falleret ungues. Excuteretque feras auro quoque torta refulgent Retia, quae totis in arenam dentibus exstant, Dentibus aequatis : et erat mihi crede, Lycota, Si qua fides nostro dens longior omnis aratro. Ordine quid referam Z vidi genus omne ferarum, Hic niveos lepores, et non me cornibus apros, Manticoram sivis etiam quibus editur, Alcen Vidimus, et tauros, quibus aut cervice levata oDeformis scapulis torus eminet, aut quibus hirtae

80쪽

Jactantur per colla ubae qui triri aspera mento 1 arba acci tremulis luit rigent palearia setis. Non solum nobis silvcstria cernere monstra Contigit aequoreos ego cum certantibus ursis spectavi vitulos et equorum nomine dignum, e . dc sol me pecus, quod in illo nascitur amni, Qui fata riparum venientibus ii rigat undis. Ali trepidi quoties nos .lcscendentis arenae idimus in partes, liptaque voragine terrae oa mersisse feras et ei dem saepe litebris

Aurea cum croceo creverunt arbuta libro .

LVC. O clix Corydon quem non tremebunda senectus Impedit o felix quod in hac tibi secula primos, Indulgente deo demittere contigit annos Nunc tibi si propius en crandum cernere numen Sors dedit, ct praesens vultumque habitumque notasti Dic age die Corydon, quae sit modo forma deorum. COR O utinam nobis non rustica vellis ne sicilVidii sena propius mea numina sed mihi serdes, soPullaque paupertas, et adunco fibula morsu Cbfuerunt. utcumque tamen conspeximus ipsum Longius, ac, nisi me dccepit visus, in uno

Et Martis vultus et Apollinis esse putavi,

SEARCH

MENU NAVIGATION