장음표시 사용
561쪽
Filam contingit, quando laicus cum clerico crimen committit. Atque sic uterque iudex fungitur sua iurisdictione absque diminution e auctoritatis mutuae. Ad tertium etiam resp5det Alicharanuhin d. cons quod ubi exivi inunt iura clericos&eorum familiam , ut in eap. Nullusiudicum, de foro compet. nomiamine familiae non continetur nepharia con . cubina, nec mirum, quia nec iniusta uxor visi. ad municipales & de incolis. L. Deiure.f. fin. Deinde respondeo , quicquid dicat Laurentius Calcaneus in cons. 7o. incipienti. Pro
dicto Nicolai familiari D. Episcopi famuli esericorum laici quantum ad fori declinationem no gaudent priuilegio ipsorum terico
rum, Ut bene notat Panormit. insap. Nullus' i idicum . quod est secundum de foro com petenti. num. 6. &sic communis opinio sentatim post alios docet Iulius Clarus in d. M.fin. l. 37. num. 18. Verum quod Panormit. An ton. Cardin. & cὀmmuniter alij pertext.&Gloss. in ii. cap. z. tradunt omnes familiares Clericorum Ecclesiae &eius seruitio deputa -- tos gaudere priuilegio sori. Familiares Miterrii piscoporum etiam laici saudent priuilegio clericorum cap. sin. de Oitic. Archi d. & ita
communiter teneat DD. Vt testatur Panorm. in d. cap. z. num . . Non est tamen viIus c,
non, qui faueat in hac parte Ancillis & concu-yinis Ecclesiasticoru m,quae turpibqs & inhonesus actibus occupantur. Quare mirandum
562쪽
hac conci usione Bulla Coenae Domini in ex communicatione I9.M.incip. Excommunicamus omnes & quoscunque magistratus, sena tores,&c. ibi: contra Ecclesiasticas personas, illas banniendo, capiendo, processando, seu sententias cotra illas proserendo vel exeque-do, &c. Sed de his satis. Nunc breuibus agendum de iniuriis quae solent praecipuὸ irrogari locis sacris.
es quomodo iniuria locis sacris is feratur'
CONCLVs Io. Non est nega aeum violatione templorum o locorum sacrorsi per rim o piolentia iniuriam inferri. Haec conciuisso constat ex utroqueture I7. q. q. can. Miror. c. Reum. c. Constituit. c. Definiuiti de alijs multis seq. ibidem. cap. penuit. & sin. de immunit. Eccles L. Fideli. &L. Praesenti. C. De his, qui ad Ecclesias confugiunt. In utroque iure statuuntur poenἱ contra violantes locorum sacrorum immunitatem &iniurias inseretes Ecclesijs, ut infra clarius patebit. Vt autem haec materia pensitus intelligatur, aliqua paulo latius sunt resoluenda , & in medium adserenda de Ecclesiarum immunitate, quae quando laeditur, iniuria fit loco&Ecclesiae. Primum. Competit enim de i uxo clesiae quaeda imm unitas, ut homines scele-
563쪽
rati ad loca sacra confugientes vincti non potis ni extrahi, sed defendantur sub protectione Ecclesiae, a potestate seculari. Secundu. Etsi haec immunitas fundamentum & originem habere valeat ex scriptura Veteris testamenti, hune tamen tempore Euangelii talis immunitas no i est iure diuino praecepta 'Prima pars huius notabilis patet ex Exod. cap. ai. Qui percussorit hominem volens occidere: morte mori
tur. Qui autem non in insidiatus: sed DE vs illum tradidit in manus eius : constituam tibi Ipcum in quo fugere debeat. Si quis perindustriam occiderit proximum sugin & per insidiax : ab altari meo euelles eum ut moria-lus: 3. Regum. 2. Fugit Ioabjn tabernaςulum Domini,&apprehendit cornu altaris. Hinc
erant costituti passim ciuitate, fefugii in pristia
silium homicidarum.& lagitiuorurn De teron. Io: Numeri 3s. Iosuero. & alibi. Secunda pars satis aperta est cum lex vetus in aduentu Christi expirauerit, cap. Translato, de constitutionibus. Ad Haebr. Transsato sacerdotio, necesse est legi, quoq; traiissatio fiat. De hac re plurima dicta sunt in cap. t. suprassiti Nec lex Euangelica quicquani statuit deimGmunitate hac, vi ex Euangelicis scriptis latis constat. Cons mat idem propositum ratio Theologica sun data in Sc Thomac ic a. q. Io8ή -2. atque explicat Dominic: a Solo. 1 ib. a. de iustitia & iure. q. 9. art. r. & r. & distinctius idem S. Thomas quodlibeto Q art. ij.
564쪽
licet breuius. A Christo Domino nulla lex
instituta fuit praeter naturalis iuris praecepta, nisi de his, quae omnino ad sacramenta & artiaculos fidei spectant. Immunitas autem Eccleissastica iuris naturalis non est, cuὰ nec sit de principijs iuris naturalis, nec ex his necessa-xia consequentia inferatur : Nec etiam ad sacramenta, vel fidei nostrae articulos pertinet. Vnde recte colligitur qud immunitas sacrorum locorum non est de praecepto diu ino te
pore Euangelij. Est ergo iure positivo de nouo sub Evangelio constituta immunitas E siarum & iusia sancteque sane id factum est ad Christianae religionis utilitatem, & in honore locorum sacrorum, ut clarum qst ex t stimoniis veteris scripturae supra latis. Imo etiam Ethnici suis locis, in quibxis cultum sal
sorum Deo ruim e ors *bant, hanc etiam attribuebant immunitatem, quam nefas violareientiebant, ut satis apertum est ex Iustino lib 38. dum in hunc modum scribit: Laodamia
autem cum in aram Dianae c0nfugisset, concursu populi interficitur, Quod facinus - Dij immortales assiduis cladibus gentis, &prope interitu totius populi vindicauerant, nam sterilitatem famemq; passi, & intestina distor di vexati externis a a postremu bellis
pene consumptissent. Miloque Laodamiae percussor in furorem versus,nunc ferro,nunc saxo, in summo dentibus laceratis visceribus, duodecinio die interiit. Sic Iullinus. Pansa-
565쪽
nias etiam scribit lib. I. Vt reseruntTiraquess. in annotationib ad Alexand ab Alex.Geniat. dier. lib. I. cap. 2. &post eum Couarr. lib. MVariarum resol. cap. 2o. num. 2. Syllam, quia
Aristio ε qui in Mineruae templa aufugerat, vi extractum interimi iussisset, in illius tete rimi morbi genus, quem Phthiriasim graeci, pediculare latini nominant, incidisse. Utinaqui nunc Christiano nomine gaudent, hanc etiam imbibissent Christina sententia Deum Verum sumum &omnipotente tape vindie re iniurias eoru qui libertate Ecclesiaru m,E clesiasticarumq; per narum sine ulla cosci tia laedunt,& loca sacra caedibus, sacrilegis manibus , impiis horrendique sceleribus conis taminant, absq; ullo respectu,quod in talibus locis verus Deus qui omnia intuetάρ , nihilq; culpabile impunitum relinquit colatur, adoreturq;,eiq; veru, incruentu, ac propitiatortu
sacrificiu imo latur, in quo n5 sanguis hircoruvitulo rused Christi filii Dei,&agni immaculati ostertur. Quaerimus saepe causas human rucalamitatu& assiduoru belloru quae intus '&foras grassantur, non tamen iniurias &pe . cata quibus Deus iust e irascitur ut vindicta in inferat, amovemus. Asylorum etiam freques est apud antiquos memoria, qui erant locar ligiosa atq; sacra eoru opinione, unde fas noe sat quenqua rapere. Primum enim Asylum lnus, dum Thebas coderet dicitur erexis.
ycvsug ςntes sine discrimine strui & liu
566쪽
heri,in omni poena tuti erant, V t post alios tr didit Alexander ab Alexandro Genialiu di xv m l ib.3. tap. zo Ro m ii l u s etia postea secutus alioru exemptu &costituit asylum, Ut meminerunt Vergil. lib. 8. AEneidos, du m ait: Hunc locum ingente, quem Romulus acer
Asylum lupercal. Rettulit, se gelida monstrant syb rupe
Ouidius lib. 3. Fastorum. Romulus visaxo lucum circumdedit alto: uilibet luc, inquit, co ge tutus eris. Titus Liuius lib.3. qui& lib.36. ab Urbe cod. testis est templum Apollinis Deluini asylum fuisse. Sed & D. Augustin. lib. I. de Ciuitate Dei, cap. H. Romulu & Remum Asylum co-'stituisse testimonium perhibet,&Lactan. lib.
2. cap. 7. etia meminit Romulu asylia erexisse. Sicut etia Plutarch. in vita eiusde. In Aphrodisio& Papho Veneris,apud Stratonice. Iouis de Triuis tepia,Siculis Palisci ara, in Peloponneso Hermions phanu sacrii Cereri & Proserpinς. in Epheso Artemisita, Pergami s des Aencula pij, in Grscia Calidonis Palladis teplum,
tantae dignationis fuere,ut capitale fraude ausi, aut pecunia iudicati, qui ad illa confugis sent, noxa pecuniaq; exolueretur, Ut Alexan. in d. cap. 2o. post antiquiorum hystorias colligit. Plura etia de hac materia exepta profert Cornelius Tacitus lib. 3. sol. 3. ante Gnem libr. Qui veterum scriptorum loca
567쪽
Do CAP. VII. DE IN IV . videre cupit, unde Alexand. sua desumpsit, qui plura alia recenset, legat Andream Tyr quellum in annotationibus ad Alexandrum loco cit. Athenis asylum videtur etiam dictu temptu misericordiae, ut ex Seruio in lib. Aeneidos & Statio Poeta lib.1Lubi sic cecinit:
Vrbe fuit media nulli concessapotentum, Deum, miti origit clementiastis, Et miseri fecere sacram, o c.
An notarunt Ludovicus Viues in Augustinum de Ciuitate lib. L cap. 3 . & Tyra queli. loco cit. Nec im merita Asyla ponent dici templa misericordiae, quia facinorosi liberabantur poenis debitis,& misericordiam consequebantur. Asyli etiam meminit iuris consultus in L. Quis sit fugitivus. f Apud Labeonem K. de aediliti edicto. Glossi ibidem . exponit, & trahit ad libertatem & immunita
tem Ecclesiarii. Verum Tiberius Caesar, cum,ppter asyloru impunitates plurima facinora admitterentur ne impunita maneret crimina in perniciem reipublicae immunitates asylorum abrogauit, v t velle Videtur Suetonius in
Tiberio, vel potius reformauit, & modum praescripsit, ut colligi potest ex Cornelio I cito loco cit. & lib. . idem Tacitus scribit Samiae Iunoni,&AEsculapii delubro,ius ve- lteris immunitatis ob religionem Tyberium
restituisse, ut etiam Alexand. loco cit. narrat.
Sed his omissis & aliis quae docent omnium
568쪽
tiam Ethnicorum consensu semper templis& aris honorem delatum m immunitatem a
tributam ad propositu in reuerta m v r. Tertium.
Per loca sacra in hac materia intelliguntur E clesiae, capellar, secella, & templa pro missa uiri celebratione auctoritate Episcopali con- structa text. in cap. Ecclesiae, de immunitate E clesiar. DD. ibidem. Angel. sylvcst. Scalij
in verb. Immunitas. Nauarr. in manuali coniatessar. cap. 21. num. 17. Cae niterium etiam consecratum pro sepultura morsuorum suae
contiguum Ecclesiae sit, siue separatum ab ea comprehenditur sub immunitate. cap. Quis quis. 17. q. q. YDD. lociscit. Eadem est ratio, ' de hospitalibus,sdincatis auctoritate Episco pi. Papormitanus in cap. penult. de immunia itate Ecclesiarum. Felinus. in cap. De quartat depraescript. col. 3. Archidia c. in cap. Desini a it. 17 q. . Angel. Sylvest. & Nauari . lociscit. Bald. in L. Si quis ad declinandam. C. do Episcop.&Cleric. &comuniter alii alibi. stisi cosuetudine rationabili alit d sit obtentu, quet etia valet ad illii cstectum iuxta doctrina Panormit. in d. cap. Lces csiae; quarti approbae
Didactis Couarruulas lib. 2. variarum resolui. cap. 2ὀ. ubi docte tractat de immunitato Ecclesiarum. Domus etiam Ecclesiae ad hab taxionem pastoris 3c clericorum coni ructa
intra triginta, aut quadraginta passus propo Ecclesiam. Extenditur de iure haec immuni- iras ad spacium quadraginta passuum in circui,
569쪽
tu Ecclesiae maioris & matricis. cap. Sicut antI-quitusn cap. Quisquis II. q. q. vel so. passuucirca alias Ecclesias. d. cap. Quisquis & in αcap.Sicut antiquitus,inquit canon Nicolai P pae ad omnes Episcopos , sanctis patribus statutum est: statuimus ut maior Ecclesia per cim cultum quadraginta passus habeat. Capellae vero vel minores Ecclesiae 3o. Qia i aute confinia eorum cosringere tentaverit: au t persona hominis vel bona eius inde subtraxerit, nisi publicus latro erit, quousq; emendet, & nisi quod rapuerit reddat: excomunicetur. Veruin quibus da locis hoc usu receptum no est, Vt auctores attestantur. In aliis alger obseruatur prout iure statutum est; Vnde Iul. Clar. lib. . sentent. M. fin. practic. crimin. q. so. num. 2. ait quod senatus, scilicet Mediolanen. vltimo Octobr. Anno Is 9. iusserit praetori Papiae, ut restitueret quendam Pitium imputatum de uxoricidio, captum in cubiculo cuiusda domus sitae intra i6. passus ab Ecclesia maiori, dummodo ipsa domus cohqreretEcclesiae, &esset ipsius Ecclesiae. Solet tamen obseruari, ut minusitas sum per obseruetur usque ad finescae miterit; sorium siue ianuarum, claustro-τum,atrij,&circuitus terminis circumscripti.
Hinc resoluitur dubium , quid dicendum de reo,qui post crimen commissum tanfugit ad
Ecclesiam, eamq; clausam reperit, nec intriare potest, sed manu portam, eius' ansam,aut v
ctes apprehedit,an possit a satellitibus secula-
570쪽
ris magistratus inde rapi absque violatione iniuria Ecclesiae. Immunitate iii hoc casu vio rari recte sentit Couarr. loco cit. num. 7. post Ioann. Igneum in L. Lis ad Syllanian. num. 37. qui Rhotomagi ita saepissime iudicatum fuisse dicit. Satis enim haec responsio fundata est in ratione sacrorum canonum. Eadem est ratio, si quis existentem in porta Ecclesiae aut Ecclesia, aut alio loco sacro per vestem extensam arriperet, & ab Ecclesia abduceret, sic a ducens, aut Vi rapiens reVs e siet laesae immunitatis Ecclesiasticae Ioan. Andr. in c. s n. de immunit Eceses. Igneus&Couarruvias loc. citive iure etiam domus Episcopi habet immunitatem maxime si sita sit intra quadraginta . passus maioris & matricis Ecclesiae. cap. Id constituimus. I7.qQ. Iuno centius.Hostiensis.&alij communiter cap. Inter alia, de immunita te Eccles Sunt tamen qui Velint non co- petere hanc immunitatem domui Episcopali, si distet ab Ecclesia, di non comprehendatur infra quadraginta passus: Passus autem prout huic rei inseruit, est quinque pedum mensura. Glossa in cap. Sicut antiquitus. I7. q. q. ex Isidoro Gloss. in L. 3. U. de verbor. significi Andreas Alciatus in lib. de quinque pςdum praescript. & in L. Mille passus. F. de verbor. signific. Isidorus lib.is. Etymol. cap. 13. & alii communiter alibi. Hoc tamen via seru alidum p ei qui ad Ecclesiae imunitate confugit icit aeit ad requis tre naturae necessarios usus ex ira