Commentarius in titulum iuris canonici de iniuriis, et damno dato, accommodatus vsui studiosorum tam theologiae, quam vtriusque iuris. Auctore Petro Binsfeldio, suffraganeo Treuirensi doctore theologo. ..

681쪽

, ὸ cap. VIII. DE INIVR.

seruare debet, ut in primis adeat ordinarium loci iudicem iustitiamque suam proponat, shic autem neglexerit, aut iniuste susipendendo negotium moram secerit: aut etiam per sententiam grauiter laeserit, tunc iudex ad quem appellatio deuoluitur, adeundus est, di ab eo iustitia postulanda: quod si&hiesimiliter sicut prior officium situm non impenderit, tunc conuenit adire supremum iud cem scilicet principem, qui toto pectore incumbere debet, ut suis prouincijs& ditioni. bus iustitiae locus sit, nec iudices permittant eandem pedibus conculcari: Si autem princeps requisitus etiam non curauerit pro iniu- xij s& damnis iustitiam decerni, & debitam executionern expediri: tunc proprius princeps pro decreto repraes aliarum invocari potirit. Quarta Conclu so. Principi proprio, vi rose ct iti ἡ d cernere in hac re valeat, in primis pro' ponenda clare severe ostendenda est iustitia causa, ob quam concedendae reprassite. Hanc docent etiam communiter I D. allegati & recte Iodocus Dam haud erius in praxi rerum criminalium cap. 98. numero ii. Vbi hanc materiam bene breuiterq; perstringit. Ratio etiam in promptu est. Cum in re graui, quae de facili pertu batibnem&scandala generare posti sententiam proferre dcbeat & supplere negligentia aliorum iudicum, non debet tanquam caesus de coloribus iudicare, sed certo & euidente

682쪽

denter statum cauta cognoscere. 1 Quinta Concluso. Eepraestra isee rem tur Ob iustitiam denegatam a iudice l. i. Hanc tr dunt etiam communiter D D. Bartol. in d.' traei. q. I. & in L. Nullus C. de Iudaeis, Baldus, Salycetus &alij in Auctent. Et omnino C. ne Uxor pro marito. Angelus in Audient. Vt

clerici apud proprium Episcopum, prope

medium. Roman .ind. consit. 169. Iacobus de Canibus de repraes alijs i. pari. numero Zm S seq. Couarruvias,&Galli. loci cit.& alij I ibi. Haec conclusio probatur ex ii cap. I minus & August in i doctrina, quam in primi conclusione allegauimus. Eadem est ratio iob retardatam iustitiam & in oratii commis . sim secundum Baldum in c. I. col. 1. de militavas alloqui contumax. . Sexta Concluso. Eepra aliarum concessis xltimat; resoluitur O tanquam in radicem de aucIrin in iniuriae inacceptam, aut damnum datum. Hanc docet Ialosus. de Canibus loco cit. numero 37. & in virtute omnes tradunt, nec neg ri , potest, ex dicto cap. Dominus, aperta est, quando dicitur, quae vindicare neglexeriuquod a se is improbe factum est: vel reddere quod per iniuriam ablatum est. Septima Conclusio. Repraestia non fiunt ad ' mittenda propter levem imariam, O modicam feram iacturam , sed obgrauemlasionem, o magnum dam- inum. Haec est etiam communis D. Antonini,

Angeli, Sylvestri, Gabrielis, Bartol. Baldi.

683쪽

Iacobi de Canibus & aliorum. Ratio rea.ditur. Repraes aliae sunt remedium subsidiarium, & sic od risum , quod ro re modica &leui non est adhibendum, nec admittendum,arg. L. Scio. U. de in integrum resti- . tui. & L. Si oleum'. M. fin. q. de dolo. His

accedit, quod Vsus reprae aliarum communiter excitat tumultus & scandala in republ. quibus princeps minime ansam praebere debet, argum. L. Nam salutem. ff. de orac. pra sect. vigil . &3. I. de pace tenend. & iuramenta cfrmanae

Octaua Conclusio Terentis repraescia ruri debet seri secundum in vico Vimi sionis quae deceranet, ut per ipsium impetrani repra ali ipsit exequi, , o apprehendere perisnam, aut res alterius: aut per ipsus concedentis in loci' viciarios. Et hoc postr mum aequitati de iuri conuenientiui; Cuni unicuique interdicta sit propria vindfcta . Scientiam M. micum aliter st.ad L. Huniam.

L. meminerint. & L. Si quis in ta tam . C. unde vi. Haec conclusio colligitur ex S. Antonino post Ioannem a Ligna no intracti r raes aliarum, Sylvestro in eod. Verb. q. Vt cana. Bartolo. Iacobo de Canibus&alijs. Eodem modo censendum est de rebus captis per repraes alias,aut rEmanebunt penes iudices: aut apud impetrantem, prout forma literarii prae

scripseriti Si autem in his casibus in literis ni his expressum esset, standum esset ei quo 1. aequius & iuri consormius est, nompe ut ex

684쪽

utio sie et per officiarios & iudiccs conc dentis repraesidias, & res captae praesentare tur eisdem , Ut taxato damno,traderent dari no &iniuria assectis. Non a Concluso. per executionem reprasalia rum non debet plus acquiri ab impetrante quam fuerit damnum datum cum sio interesse. His e tradunt etiam communiter DD. Antoninus,Gabriel Angelus, Sylvester,Bartol. & alij. Ratio e iam cuid ens est. Repraesaliae impetrantur &conceduntur ad reparationem dam ni, & restitutionem rerum iniustδ ablatarum. F .eta ergo reparatione dam ni , & rebus suis a quisitis: cessat origo & sundamentum repraesaltarum. Ergo quicquid ulteri u cquia ritur iniustum est, & restitutioni obnoxium ,

Decima Concluso. Eisper repraesalus licitumst apprehendere res etiam innocentis, aut etiam elois in

personam capere, mo o sit subritru principis , contraiquem impetrata sinit, quando nocens haberi non potest nunquam tamen licitum foret poenacorporali mulctar, innocentem pro culpa nocentis. Primam par em via deo, ut plurimum concedi a DD. quamuis quidam negent de appraehensione per

sonae , tamen eorum sententia merito x

685쪽

eg P. VIII. DE IN IVP. . per repraes alias: tamen Vt poena non excedat suos auctores, quando possunt haberi culpsi biles, aut eorum bona , no essent aliquo da ' no a iaciendi innocentes. Quantum etiam ad securidam partem spectat, certissima comclusio est quod innocens non debet poenas tu. I ere in corpore prq alio qui reus eis, ut scriptu ra satis inaicat: Deuteron. i . Non occidentur patres pro filiis, nec si ij pro parentibus. sed unusquisque pro peccato suo mori tur. Et Exod. 23. Insontem & iustum jor oscides. Et ita docent S. Augustin. in Itb. quaest. q. 8. super Iosuae. Alexand. Alensis. s. pari. q.

l. memb. q. art. i. ' S. Thom. i. a. q. 87. arci S. & clarius a. a. q. I68. arti q. ad secundum allegando Augustinum iri loc. cit. Ioan. ET Grecremata in cap. Vndecunque. 16. d. Alpho us Castrensis libro a. de iusta haeret. punitio ne, cap. II. prope sne. Barthol. Mediua intiti S. Thomae. in d. art. 8. Couarruvias libeoiecundo variarum resolui. cap. 8. numero I. Scasii alibi, &communiter eande amplectu tur sententiam iurisperiti, dum tractant posse quem secundum statutum puniri poena' pecu niaria ob crimen alterius non autem' poena corporali affici. Gloss. in Rubr. dedecride- cur. l ib. io Bal d. in L. i. C. Ne filius pro p. tre, & in L. Seruum. β. blich. ff. de proci ratoribus. Alexand. in L. 1:epi, numero Io. ff. de re iudic. Ioa n. ab' Anania in cap. a. de de

lictis puerorum. Pelin. & Decius in cap. r. do constru

686쪽

cap. 96. num. 13. & haec opinio coni munis est; ut attestantur. Ahan. in d. cap. 2. Iason in au-.'ctent. Nouissima, hol. 3. C. dein ossicio Stesta mento. Couarruvias iii d. capite 8. hibiti ero . Iulius Clarus libro senteni g. sin q. 86. numero q. & alij alibi: Diahkob lasensi states. prima ex facris literis quis aperti docent D Ε v Μ iustissimum quandoq; poena mortis innocentes affecisse propter euu

pani nocentium. Dauidis puer ex illicito c6itu huius ob parentis peccatu in 1 DEO extiticius est. 2. Regiam cap. 1r. ' Et iii Sodoma se Gomorrha paruuli cum adultis igne perierunt ob immanitatem sceleris. Genes 19: hi propter crimen siliorum Heli populusananibus Philistinorum prostratus est l. Regum & alibi similia exempla habentur. Ad ha,Edifficultatem D. August. esbondet. l. s. su peό1o siue iri cap. 7. per hunc interrogationis modum. An aliud iudicantibus hori inibus ea. praeceptum, ne quenquetia pro alio puniant.& ' E i iudicia non sunt eiusmodi qui alto'& ih uisibili consilio suo nouit, quatenuS ex tendat etiam temporalem hominum poenaris allubremque tefrorem' Visibiles igitur asili- .ctiones hominum siue mortes, quouia in his quibus ingeruntur,' &obesse de psodesse possunt, nouit D o Μ1Nus in occulto prouidentiae suae, quemadmodum quibusque iuste dispenset, etiam cum aliorum peccata in

687쪽

aliis videtur ulcisci. Poenas Vero quae non nisi nocent 3 prodesse non pomin

ita nullu. DEo iudice pro alienis peccatis luet Sicut homine iudice nullus nisi pro sua culpa litas visibiles luere debet. Deinde breuis ad difficultatem responsio re bditur, quod D est auctor vitae αmortis, unde etsi hominem innocentem ob causam nobis occultam, suae inscrutabili sapientiae certam occidat , aut mandet occidi iure suo utitur. Humanum autem iud

cium in hoc non potest imitari diuinum factum innocentem occidendo proculpa alterius : tum quoniam in tali casu vita ii nocentis ei non subijcitur et tum quia no licet hominibus diuina iudicia imitari nili quando ex manifestis causis procedunt. Si autem DEus procedat ex secretis nobis que incognitis causis admirandum eius i . dicium non imitandum : cum hominibus ignotum sit quid expediat. Vnde nascitur quod nulla humana lege, aut statuto induci, possit, ut innocens pro alterius delicto poena corpori inflicta., aut morte mulctari possit. Vt S.Thom. I. r. q. IO8. art. q. ad 2. &nlii post eum docent. . - . . secunda discustra oritur ex L. Quilquis.

C. ad L. Iuliae Maiest. M. filij,& inseritur a Gratiano s. q. I. c. Si quis cum militibus , ubi imperatores Honorius & Archadius lic

iunt et Filii vero eius quibu& vitam impera-

688쪽

toria specialiter lenitate concedimus e Paterno enim debent perire supplicio : in quibus paterni hoc est haereditarij criminis ex empla metiuntur : Haec in L. Nota circa

'rmina metiuntur in L. quod melius I gi possit metuuntur. Ergo signiscant Imperatores quod si ijs etiam pro culpa pa

tris potuissent per i l. Vitam adimere : cuni ex misericordia & lenitate concedant. R

spondetur cum Alphonso Castrensi libro si eundo de iustali freticorum punitione capite

decimoquarto. Couarruvia in ii. capite octavo, numero I. assertione tertia, aliis

quibusdam recentior;bus non recth hoc dixi illa Imperatores: Siquidem non ex sp etali lenitate , sted recta iustitia tenet, n-tur tili)s intellige in quib4s necdum ratio ad peccandum viget, aut qui patris culpam mitati non fuerint relinquere vitam . cum lex diuina prohibeat insontem occidere. Nec ratio Imperatorum , Ut sene Castrensis obseruauit, valet : quti subiungitur quando dicunt: Paterno enim debent perne supplicio , in quibus pacerni , hoc est , haereditarii criminis exempla metiauntur vel metuuntur. I stunt & innotadentem non licet occidere quia timetur futurus nocens, ut etias' supra de bel- so significatum est : Quando enim iusta sententia serenda iudicium procedit de crimine patrato, no de perpetrando quod incertu est :

689쪽

aut alio medio iusto impediri potest, quam

per mortis poenam. Via decima Conclusio. Innocens apprehen iso exactus ut DD. loquantur, quando eius bona ς- prahenduntur, aut perrepressiarumexecutionem a rarius iniquitatem coactus fuit redimere, iuste repetat damna ct ex penos. Vel clarius. Quod repra alia dium causa solutum est, potest per innocentem βυtientem repeti ab eo, cuius causa persolutum est. Ba tot. intract. repraes aliarum'. vltima princiar ali,& in L. Nam & Seruius in principio. Ede negotiis gest. Raphaes Fulgositi; ibidemdialij. Baldus in Auctent. Et omnino C. Mevxor pro marito, vel maritus pro uxore, mi inero i8. prope finem & in L. Si vero. M. Cum autem. ff. de his qui deiecerint vel effud. pertext. ibidem. Angel. in L. fin. F. Si familia surtum fecisse dicatur, & in L 2. de Verb. obsig. i. Item si Alexand. in consilior96. incip. Ponderatis his de quibus in themate fit mentio, non longe postprincip. vers. Quantum vero ad aliud quo quaeritur, vol. 2. & in consili. 36. incsp. Consideratis his quae in pror- cessu, vers. Praeterea constat de societate. P trus Ancharan. numero 7. & Philippus Frai cus M. Si autem. ap. r. ae ossic. ordinarhinc per Glossam ibidem in verb. Occasionem dum docet, quod causam dans interdicto ci- uitatis, tenetur Osi,nibus qui ex hoc laeduntur, ad restitutionem damnorum: per cap. sin. insta. Qui causam damni dat, damnum

dedisse

690쪽

vidisse dicitur. Λ Duodecima Conclusio. Reprasalie concelsa non extenduntur a d clericos, ct eorum bona: Imo contra eos impetrata a principe seculari nullum efectum possunt seortiri, ct ira extendentes O concedentes e communicatisiunt,n infra mensim a die concestonis, et extremnu reuocauerint. Conclusio probatur per cap. Vnicum. lib.6.de iniuriis,&sicco in munis opinio ibidem, & late Iacobus de Canibus io tractatione de reprae sal iis, parte siecunda. Summistae in verb. R eprae saliae&in Vexb. Excommunicatio. Bartol.& Ioannes a Lignano in tract. de eadem materia. Offenditur enim sic repraes alijs libertas Ecclesiastimca. Non est enim potestas principibus secula

non subsunt. Ex communicatio intelligitii x de repraes aliis tari iusta quiminius conceLss contra ciuitatem,atit uniuersitatem ubi clerici & Ecclesiastici ci egunt icta Caietan uni in verb. Excommunicatiq.sas. F. Nauarrus in manuali sopsessariorum V, num. IS6.

Decimatertia Conclusio epro alia non dan turistre etiam comm mulieres, studusios, legatos esim ira ad nundina publicra, ct ilegiat , peregrina res ad loca sacrη , mercatores Θ nautas vi rempe sate in aliquem locum compulsos. Oc. . Hanc do cent S. Antoninus, Sylvester, Bartol. Iacobu de Canibus &alij in locis, ubi han materiam tractantia Ratio pro conclusionς ducitur ex