Polybii Historiae. Editionem a Ludovico Dindorfio curatam retractavit Theodorus Büttner-Wobst.

251쪽

τοιαύτης τερατείας παρείσθω ' δεδηλωται γὰρ αρκούντως. εγο es Ἀριστόμαχον, εἰ καὶ μηδεν εἰς οτους Ἀχαι00ς ἔτερον ημαρτεν, κατά γε την τοΘ βίου προαίρεσιν καὶ την εις πατρίδα παρανομίαν της 5 μεγίστης ἄξιον κρίνω τιμωρίας. καίπερ ὁ συγγρα- 5φευς β0υλύμενος α ἄξειν αυτOO την δόξαν καὶ παραστήσασθαι τοὐς ακούοντας εις το μαλλον αυτω171. συναγανακτεῖν ἐφ' οις ἔπαθεν ου μόνον αυτόν φησι γεγονέναι τύραννον, ἀλλα και εκ τυράννων πεφυκέ- 10 ναι. ταύτης δε μείζω κατηγορίαν η πικροτεραν 6

οὐδ' αν εἰπεῖν ραδίως δύναιτ ουδείς. αυτο γὰρ τουνομα περιέχει την ἀσεβεστάτην ἔμφασιν και πάσας περιείληφε τὰς εν ἀνθρώποις αδικίας και παρανομίας. Ἀριστύμαχος δ' εἰ τὰς δεινοτάτας υπέ- 715 μεινε τιμωρίας, ως Ofτύς φησιν, δμως Ουχ ικανην ἔδωκεν δίκην μιας ημέρας, εν η παρεισπεσύντος 8εις την πόλιν Αράτου μετὰ των Ἀχαιον και μεγάλους αγονας καὶ κινδύνους ὐπομείναντος et περτης Ἀργείων ελευθερίας, τέλος δ' ἐκπεσόντος διὰ 20 το μηδένα συγκινηθηναι των ἔσωθεν αὐτω ταξαμένων διὰ τον απι τοO τυράννου φύβον, Ἀριστύμα- sχ0ς αφορμη ταέτsi και πρ0φάσει χρησάμενος, ως

τινων συνειδότων τὰ περι την εἴσοδον των Ἀχαιον, ὀγδοηκοντα τοὐς πρώτους τον πολιτον οὐδεν ἀδι- 25 κησαντας στρεβλώσας εναντίον του αναγκαίων κατέσφαξεν. παρίημι τὰ παρ' ὁλον τιν βίον αυτοῖ καὶ 10 τῖν προγόνων ἀσεβηματα ' μακρον γάρ. διοπερ οὐκ 60εῖ τινι τον ὁμοίων περιέπεσε δεινον ἐγητέον, πολὐδε δεινώτερ0ν, εἰ μηδενις τοέτων πειραν λαβον 30 ἀθωος ἀπέθανεν. οὐδ' Ἀντιγόνω προσαπτέον οὐδ' 2Mράτω παρανομίαν, ὁτι λαβόντες κατὰ πύλεμον

252쪽

BELLUM CLEOMENICUM. υποχείριον τύραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν, ον γε καὶ κατ αυτὴν τὴν εἰρήνην τοῖς ἀνελοοσι καιτιμωρησαμένοις επαινος και τιμὴ συνεξηκολουθειε παρὰ τοῖς δρθος λογιζομένοις. ὁτε δε χωρὶς των

προειρημενων καὶ τους 'Aχαιοὐς παρεσπόνδησεν, τί 54 παθεῖν ὴν ἄξιος , εκεῖνος γὰρ ἀπεθετο μεν τὴν τυραννίδα χρύνοις ου πολλοῖς πρότερον, υπb των καιρον συγκλειόμενος διὰ τον Λημητρίου θάνατον, ἀνελπίστως δε της ασφαλείας ετυχε περισταλεὶς ὐπο 163.5 τῆς των Ἀχαιον πραότητος και καλοκἀγαθίας ' OL 10 τινες ου μόνον αυτον τῖν εκ τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων ἀζήμιον ἐποίησαν, αλλὰ και προσλαβόντες 172. εις τὴν πολιτείαν τὴν μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν, ηγεμόνα και στρατηγον καταστήσαντες σφον αυτον. 6 ὁ δ' επιλαθόμενος τον προειρημενων φιλανθρώπων 15 παρὰ πόδας, ἐπεὶ μικρον επικυδεστέρας ἔσχε τὰς ελπίδας ὐπερ του μελλοντος εν Κλεομένει, τήν τε πατρίδα και τὴν εαυτos προαίρεσιν ἀποσπάσας αποτον Ῥχαιον εν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς προσδετ νειμε τοῖς ἐχθροῖς. δν υποχείριον γενόμενον οὐκ 20εν Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν νύκτα στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ὼς Φύλαρχός φησιν, περιαγόμενον δ' εις τὴν Πελοπόννησον και μετὰ τιμωρίας παραδειγμα-8τιζόμενον osτως ἐκλιπεῖν το αν. ἀλλ' ὁμως τοι-οοτος δεν οὐδενbς ετυχε δεινοο πλὴν τοῖ καταπον- 25τισθηναι διὰ τον επὶ ταῖς Κεγχρεαῖς τεταγμενων. 61 χωρίς τε τούτων τὰς μεν Μαντινέων ὴμῖν συμ-φ0ρὰς μετ αὐξήσεως και διαθέσεως ἐξηγήσατο, δηλον ὁτι καθήκειν ἡπολαμβάνων τοῖς συγγραφεfσι 2 τὰς παρανόμους τον πράξεων ἐπισημαίνεσθαι, της ad δὲ Μεγαλοπολιτον γενναιότητος, ὴ περὶ τοὐς αὐ-

253쪽

POLYB. HISTOR. II 60. 61.

τ00ς ἐχρήσαντο καιρούς, ουδε κατὰ ποσον ἐποιήσατο μνήμην, ῶσπερ τ0 τὰς αμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι 3των πραξάντων οἰκειότερον υπάρχον της ἱστορίας του τα καλὰ και δίκαια των εργων ἐπισημαίνεσθαι,5 ὴ τοὐς ἐντυγχάν0ντας τοῖς υπ0μνήμασιν ηττύν τι διορθουμένους fπb των σπουδαίων και ζηλωτῖνεργων περ υπο των παρανόμων και φευκτον πράξεων. ὁ δε πῖς μεν ἔλαβε Κλεομενης την πόλιν 4και πῖς ακεραιον διαφυλάξας ἐξαπέστειλε παρα- 10-προς τους Μεγαλοπολίτας εις την Μεσσήνην

νους την εαυτον πατρίδα κοινωνῆσαι τον ιδίων

πραγμάτων, ταυτα μεν ὴμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενος

ὐποδεῖξαι την Κλεομένους μεγαλοψυχίαν και μετρι- 173. ότητα πρ0ς τοὐς πολεμίους. ἔτι δε πῖς οι Μεγα- 5λοπολῖται τῆς επιστολῆς ἀναγινωσκομενης Ουκ ἐά- 164. σαιεν εις τέλος ἀναγνωσθῆναι, μικρου δε καταλεύσαιεν τους γραμματοφόρους, εις τούτου διεσάφησε.το δ' ακόλουθον και το τῆς ἱστορίας ἴδιον ἀφεῖλεν,6 20 τον ἔπαινον και την ἐπ ἀγαθω μνήμην τον αξιολογων προαιρέσεων. καίτοι γ' ἐμποδδεν ην. εἰ γὰρ 7 τοὐς λόγω και δόγματι μόνον υπομείναντας πόλεμον ὐπερ φίλων και συμμάχων ἄνδρας αγαθ00ς νομί- ωμεν, τοῖς δε και χώρας καταφθορὰν και πολιορ- 25 κίαν ἀναδεξαμένοις οὐ μόνον ἔπαινον, αλλὰ καιχάριτας και δωρεὰς τὰς μεγίστας ἀπονέμομεν, τίνα8 γε χρὴ περι μεγαλ0π0λιτον ἔχειν διάληψιν; ὰρ' οὐχι την σεμνοτάτην και βελτίστην; οῖ προτον μεν sτην χώραν Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δε ταοτα πά- ad λιν ὁλοσχερος ἔπταισαν τη πατρίδι διὰ την πρ0ς τοὐς Ἀχαιο0ς αῖρεσιν, το δε τελευταῖον, δοθείσης 10

254쪽

BELLUM CLEOMENICUM. ἀνελπίστως και παραδόξως αυτοῖς ἐξουσίας ἀβλαβηταύτην ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρας, τάφων, ἱερον, πατρίδος, των υπαρχόντων, απάντων συλλήβδην των εν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων χάριν του μὴ προδουναι τὴν πρ0ς τους συμμάχους 511 πίστιν. ου τι κάλλιον εργον ὴ γέγονεν ὴ γένοιτεν; επὶ τί δ' ἄν μῆλλον συγγραφευς ἐπιστήσαι τους ακουοντας; διὰ τίνος δ' εργου μὰλλον ὰν παρορμήσαι πρ0ς φυλακὴν πίστεως καὶ πρις ἀληθινον πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν; ον ουδεμίαν 10 12 ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος, τυφλώττων, ως γ'

εμοὶ δοκεῖ, περὶ τα κάλλιστα και μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα των ἐργων.

62 Ου μην ἀλλα τούτοις ἐξης φησιν ἀπο των εκ τῆς Μεγάλης πύλεως λαφύρων ἐξακισχίλια τάλαντα 15

τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, ον τα δισχίλια Κλεο- 174. 2 μένει δοθηναι κατὰ τους ἐθισμούς. εν δὲ τούτοις προτον μὲν τίς ουκ ὰν θαυμάσειεν τὴν ἀπειρίαν καιτὴν ἄγνοιαν τῆς κοινῆς ἐννοιας υπὲρ της τῖν Ἐλληνικον πραγμάτων χορηγίας και δυνάμεως; ην μά- 203 λιστα δει παρὰ τοῖς ἱστοριογράφοις υπάρχειν. εγο γὰρ ου λέγω κατ εκείνους τους χρύνους, εν οἷς υπύ τε τον εν Μακεδονία βασιλέων, ἔτι δὲ μῆλλον 165. υπι τῆς συνεχείας τον προς ἀλλήλους πολέμων ἄρ- 4δην κατέφθαρτο τὰ Πελοποννησίων, ἀλλ' ἐν τοῖς 25καν ημῆς καιροῖς, ἐν οἷς πάντες ῖν και ταυτο λέγοντες μεγίστην καρπουσθαι δοκοοσιν ευδαιμονίαν, δμως εκ Πελοποννήσου πάσης εξ αυτον τον επίπλων χωρὶς σωμάτων Ουχ Oiύν τε συναχθῆναι το-5 σουτο πληθος χρημάτων. και διότι τουτο νυν ουκ 30εἰκη, λύγω δέ τινι μῆλλον ἀποφαινόμεθα, δηλον εκ

255쪽

POLYB. HISTOR. II 61-63.

τούτων. τίς γὰρ ὁπερ Ἀθηναίων Ουχ ἱστόρηκε δι-6ύτι καθ' οῖς καιρους μετὰ Θηβαιων εις τ0ν προς Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον πολεμον καὶ μυρίους μεν ἐξέπεμπον στρατιώτας, εκατον δ' ἐπλήρουν τριη-5 ρεις, ὁτι τότε κρίναντες απι της αξίας ποιεῖσθαι Tτὰς εἰς τον πολεμον εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο την τε χώραν την Ἀττικην ἄπασαν και τὰς οικίας, ομοίως δε καὶ την λοιπην ουσίαν ἀλλ' ὁμως το σέμπαν τίμημα της αξίας ἐνέλιπε των εξακισχιλίων διακο- 10 σίοις καὶ πεντηκοντα ταλάντοις. εξ ον οὐκ ἀπεοι- 8κὸς ὰν φανείη το περὶ Πελοποννησίων ἄρτι ρηθεν ὐπ εμοο. κατὰ δ' εκείνους τοὐς καιρ00ς εξ αυτης 9της μεγάλης πολεως ὐπερβολικος ἀποφαινύμενος

οὐκ ἄν τις εἰπεῖν τολμήσειεν πλείω γενέσθαι τρια- i5 κοσίων, επειδηπερ ὁμολογούμενόν ἐστι διότι και 10των ελευθερων και των δουλικον σωμάτων τὰ πλεῖ - στα συνέβη διαφυγεῖν εις την Μεσσήνην. μέγιστ0νδε των προειρημενων τεκμήριον ' οὐδενος γὰρ Oν-11τες δεύτεροι των Ἀρκάδων Μαντινεις osτε κατὰ 20 την δύναμιν ουτε κατὰ την περιουσίαν, δες αυτdς 175. Osτύς φησιν, εκ πολιορκίας δε και παραδύσεως ἁλύντες, ῶστε μήτε διαφυγεῖν μηδένα μήτε διακλαπῆναι ραδίως μηδεν, δμως το παν λάφυρον ἐποίησαν 12

μετὰ των σωμάτων κατὰ τοὐς αυτ00ς καιροὐς τά-

25 λαντα τριακύσια.

To δε συνεχες τοίτω τις οὐκ ὰν ετι μὰλλον 63 θαυμάσειε; ταῖτα γὰρ ἀποφαινύμενος λέγει πρ0 τῆς παρατάξεως δέχ ὴμέραις μάλιστα τον παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα πρ0ς τον ab Κλεομένη διήτι Πτολεμαῖος το μεν χορηγεῖν ἀπο- 166. λέγει, διαλέεσθαι δὲ παρακαλεῖ πρ0ς τον Ἀντίγο-

256쪽

BELLUM CLEOMENICUM. 2 νον. τον δ' ἀκούσαντά φησι κρῖναι διότι δεῖ τὴν ταχίστην ἐκκυβεύειν τοῖς ὁλοις προ του συνεῖναι τὰ προσπεπτωκότα τὰς δυνάμεις, διὰ το μηδεμίαν ὐπάρχειν εν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν ελπίδα του δύναμ3 σθαι μισθοδοτεῖν. ἀλλ' εἰ περ ἐξακισχιλίων εγκρα- της ἐγεγύνει ταλάντων κατὰ τους αυτοὐς καιρούς, τον Πτολεμαῖον αυτον ὴδύνατο ταῖς χορηγίαις ὐπερ- 4 θεσθαι. προς δε τον Ἀντίγονον, εἰ μόνον τριακοσίων υπηρχε κύριος, και λίαν ικανὸς ην ἀσφαλως 5 υπομενων τρίβειν τον πύλεμον. το δ' ἄμα μεν πάσας ἀπ0φαίνειν τω Κλεομενει τὰς ελπίδας εν

Πτολεμαίω διὰ τὰς χορηγίας, ἄμα δε τοσούτων

χρημάτων αυτον φάναι κέριον γεγονέναι κατὰ τοὐς

αυτοὐς καιρούς, πῖς οὐ της μεγίστης ἀλογίας, ετι6 δ' ασκεψίας ἐστὶ σημεῖον; πολλὰ δε καὶ ετερα τω

συγγραφεῖ τοιαΘτα καὶ κατὰ τοὐς υποκειμενους καιρ00ς καὶ παρ' ὁλην την πραγματείαν κατατέτακται, περὶ ον ἀρκεῖν υπολαμβάνω κατὰ την εξ αρχης πρόθεσιν καὶ τὰ νυν εἰρημένα. 64 μετὰ δε την της Μεγάλης πόλεως Ελωσιν 'Aντιγόνου παραχειμάζοντος εν τη των Ἀργείων πόλει, συναγαγδεν Κλεομένης ἄμα τω την εαρινὴν Αρανενίστασθαι καὶ παρακαλέσας τὰ πρέποντα τοῖς και-

176. ρ0ῖς, ἐξαγαγδεν την στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς την των 2 Ἀργείων χώραν, ὼς μεν τοῖς πολλσῖς ἐδύκει, παραβύλως καὶ τολμηρος διὰ την Οχυρύτητα των κατὰ τὰς εἰσόδους τύπων, δὲ τοῖς δροῖς λογιζομένοις, 3 ασφαλος καὶ νουνεχος. δρων γὰρ τον Ἀντίγονον διαφεικότα τὰς δυνάμεις, ἐδει σαφος ζῶς) πρῖτον μεντην εἰσβολὴν ἀκινδύνως ποιήσεται, δεύτερον ἔτι της χώρας καταφθειρομένης ἔως τον τειχον ανάγκη

257쪽

ΡOLYB. HISTOR. II 63 65.

τοὐς Ἀργείους θεωροοντας το γινόμενον ἀσχάλλειν

και καταμέμφεσθαι τον Ἀντίγονον. εἰ μεν ουν 4 συμβαίη μη δυνάμενον αυτον υποφερειν τον ἐπιρραπινον των οχλων ἐξελθεῖν και διακινθυνεῖσαι τοῖς 167. 5 παροῆσιν, πρόδηλον εκ των κατὰ λόγον ην αυτωδιύτι νικησει ραδίως. εἰ δ' εμμείνας τοῖς λογισμοῖς 5 ἀφησυχάζοι, καταπληξάμενος τοὐς ὐπεναντίους και ταῖς ἰδίαις δυνάμεσι θάρσος ενεργασάμενος ἀσφαλῖς ὐπελαβε ποιησασθαι την ἀναχώρησιν εἰς την οἰκείαν. 10 δ και συνέβη γενέσθαι. της γὰρ χώρας δύ0υμενης 6 οἱ μεν ὁχλοι συστρεφέμενοι τον Ἀντίγονον ἐλοιδύ- ρουν. ὁ δε καὶ λίαν ηγεμονικος και βασιλικος ουδεν περι πλείονος ποιουμενος του κατὰ λύγον χρησα-

σθαι τοῖς) πράγμασιν ηγε την ησυχίαν. ὁ δε Κλεο- 7 λβ μενης κατὰ την ἐξ ἀρχης προθεσιν καταφθείρας

μεν την χώραν, καταπληξάμενος δε τοὐς υπεναντίους, ευθαρσεῖς δε πεποιηκδες τὰς εαυτου δυνάμεGπρος τον επιφερόμενον κίνουνον ἀσφαλος εις την οἰκείαν ἐπανηλθεν. 20 Tου δε θέρους ἐνισταμενου, και συνελθόντων 65των Μακεδόνων και των Ἀχαιον εκ της χειμασίας, ἀναλαβὼν την στρατιὰν Ἀντίγονος προηγε μετὰ των συμμάχων εἰς την Λακωνικην, εχων Μακεδονας μεν 2177. τοὐς εις την φάλαγγα μυρίους, πελταστὰς δε τρισ-25 χιλίους, ιππεῖς δε τριακοσίους, Ἀγριῆνας δε συντουτοις χιλίους και Γαλάτας ἄλλους τοσουτους, μισθοφόρους δε τους πάντας πεζοδες μεν τρισχιλίους, ιππεῖς δε τριακοσίους, Ἀχαιον δ' επιλεκτους πεζοὐς 3μεν τρισχιλίους, ιππεῖς δε τριακοσίους, και Μεγα-30 λοπολίτας χιλίους εις τον Μακεδονικον τρόπον καλωπλισμένους, ον ηγειτο Κερκιδας μεγαλοπολίτης,

258쪽

BELLUM CLEOMENICUM 4 των δε συμμάχων Βοιωτον μεν πεζοὐς δισχιλίους, ιππεῖς δε διακοσίους, ιπειρωτον πεζοὐς χιλίους, ιππεῖς πεντήκοντα, Ἀκαρνάνων ἄλλους τοσούτους,

Tλλυριον χιλίους ἐξακοσίους, ἐφ' soν) ὴν Aημήτριος

5 ὁ Φάριος, ῶστ εἰναι πῆσαν την δύναμιν πεζοὐς 5μεν εις δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς χιλίους 6 καὶ διακοσίους. ὁ δε Κλεομένης προσδοκον τηνεφοδον τὰς μεν ἄλλας τὰς εἰς την χώραν εἰσβολὰς σφαλίσατο φυλακαῖς καὶ τάφροις καὶ δενδρων ἐκ-7κοπαῖς, αυτος δε κατὰ την Σελλασίαν καλουμένην 168. μετὰ της δυνάμεως ἐστρατοπέδευε, της πάσης ὐπαρ- χοέσης αυτω στρατιῆς εἰς δύο μυριάδας, στοχαζόμενος εκ των κατὰ λόγον ταύτu ποιήσασθαι τοὐς8 ὐπεναντίους την εἰσβολὴν δ καὶ συνεκύρησε. δύο δε λύφων επ' αυτης τῆς εἰσοδου κειμένων, ὼν) τον λ μεν Εὐαν, τον δ' ἔτερον Πολυμπον καλεῖσθαι συμ-s βαίνει, τῆς δ' ὁδ0B μεταξὐ τούτων παρὰ τον Οἰνοοντα ποταμιν φερούσης εις την Σπάρτην, ὁμεν Κλεομένης των προειρημένων λύφων συνάμφω τάφρον και χάρακα προβαλύμενος επὶ μεν τον Esαν 20 ἔταξε τοὐς περιοικους καὶ συμμάχους, ἐφ' ον ἐπέστησε τ0ν αδελφον Εὐκλείδαν, αυτις δε τον Πολυμπον κατεῖχε μετὰ Λακεδαιμονίων και των μισθο-

10 φύρων. εν δε τοῖς ἐπιπέδοις παρὰ τον ποταμὸν

ἐφ' ἐκάτερα τῆς ὁδοf τοὐς ιππεῖς μετὰ μέρους

11 τινος των μισθοφύρων παρενέβαλεν. Ἀντίγονος δε παραγενύμενος καὶ συνθεωρήσας την τε των τύπωνοχυρότητα καὶ τον Κλεομένη πῆσι τοῖς οἰκείοις μέρεσι της δυνάμεως Osτως εὐστύχως προκατειληφότα 178. τὰς ευκαιρίας δεστε παραπλήσιον εiναι το σέμπαν 30 σχημα τῆς στρατοπεδείας τῆς των αγαθον ὁπλομά-

259쪽

POLYB. HISTOR. II 65. 66.

χων προβολης' οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπε των προς επί- 12θεσιν ἄμα καὶ φυλακήν, ἀλλ' ην ὁμοΘ παράταξις ενεργ0ς και παρεμβολὴ δυσπρόσοδος δὰ καὶ το 13μεν ἐξ εφόδου καταπειράζειν καὶ συμπλέκεσθαι 5 προχείρως ἀπέγνω, στρατοπεδεύσας δ' εν βραχεῖ 66 διαστήματι καὶ λαβδεν πρόβλημα τον Γοργώλον

καλούμενον ποταμόν, τινὰς μεν ημερας επιμενων συνεθεώρει τάς τε των τύπων ιδιότητας καὶ τὰς των δυνάμεων διαφοράς, ἄμα δε καὶ προδεικνύων 210 τινας επιβολὰς προς το μελλον εξεκαλεῖτο τὰς των ὐπεναντίων ἐπινοίας. ου δυνάμενος δε λαβεῖν ου-3δεν αργον οὐδ' ἔξοπλον διὰ τ0 πρ0ς παν ετοίμως ἀντικινεῖσθαι τον Κλεομενη, τῆς μεν τοιαυτης ἐπι- 4

νοίας ἀπέστη, τέλος δ' εξ 0μολύγου διὰ μάχης ἀμ-

15 φότεροι προέθεντο κρίνειν τὰς πράξεις ' πάνυ γὰρ εχ φυεῖς καὶ παραπλησι0υς ηγεμόνας ἡ τέχη συνέ- 169. βαλε τούτους τοὐς ἄνδρας. πρ0ς μεν οὐν τοὐς 5 κατὰ τον Esαν ὁ βασιλε0ς ἀντέταξε των τε Μακε δύνων τοὐς χαλκάσπιδας καὶ τοὐς Ἱλλυριούς, κατὰ 2ο σπείρας εναλλὰξ τεταγμένους, Ἀλέξανδρον τ0ν Ἀκμήτου καὶ Λημήτριον τ0ν Φάριον ἐπιστήσας. επὶ 6δε τούτοις τοὐς Ἀκαρνβνας καὶ ιπειρώτας επέβαλε τούτων ὁὲ κατόπιν ησαν δισχίλιοι των Ἀχαιον,εφεδρείας λαμβάνοντες τάξιν. τοὐς δ' ιππεῖς πειὴ 725 τον Οἰνοοντα ποταμδν ἀντέθηκε τω των πολεμίων

ἱππικω, συστήσας αὐτοῖς Ἀλέξανδρον ηγεμύνα καὶ συμπαραθεὶς πεζοὐς των Ἀχαζκον χιλίους καὶ Μεγαλοπολίτας τοὐς ἴσους. αυτος δὲ τοὐς μισθοφόρους Θἔχων καὶ τοὐς Μακεδόνας κατὰ τον 'υλυμπον προς 3ο τοὐς περὶ τ0ν Κλεομένη διέγνω ποιεῖσθαι την μάχην. προτάξας οὐν τοὐς μισθ0φύρους ἐπέστησε s

260쪽

BELLUM CLEOMENICUM.179. διφαλαγγίαν επάλληλον των Μακεδύνων ' εποίει δε10τoοτο διὰ την στενότητα των τύπων. σύνθημα δ' ην τοῖς μεν Ἱλλυριοῖς τότε ποιεῖσθαι την αρχὴν τῆς πρ0ς τον λύφον προσβολῆς, ὁταν ἴδωσιν αρθεῖσαναπό των κατὰ τον Oλυμπον τόπων σινδύνα - προσ- 5ηρτημένοι γὰρ ῆσαν οὐτοι νυκτις εν τω Γοργύλω11 ποταμω προς αυτη τη του λύφου ρίζη - τοῖς δε μεγαλοπολίταις καὶ τοῖς ἱππεοσι παραπλησίως, ἐπειδὰν

φοινικὶς ἐξαρθη παρὰ του βασιλέως. 67 Ἐπειδὴ δ' ὁ μεν καιρις ήκε της χρείας, το δε iu νθημα τοῖς γλλυριοῖς ἀπεδύθη, παρήγγειλαν δεποιεῖν το δεον οὶς ην επιμελές, πάντες ευθέως ἀναδείξαντες αυτοὐς κατήρχοντο τῆς πρ0ς τον βουνον2 προσβολῆς. οι δε μετὰ των Κλεομένους ἱππέων εξαρχης ταχθέντες ευζωνοι, θεωρ00ντες τὰς σπείρας i5των Ἀχαιον ερήμους εκ των κατόπιν Osσας, κατουρὰν προσπίπτοντες εις ολοσχερῆ κίνδυνον ηγον 3 τοὐς πρ0ς τ0ν λύφον βιαζομένους, ως αν των μεν περὶ τ0ν κλείδαν εξ ὐπερδεξίου κατὰ πρόσωπον αὐτοῖς εφεστώτων, των δὲ μισθοφόρων κατύπιν ἐπι- 20 κειμένων και προσφερόντων τὰς χεῖρας ερρωμένως.4 εν ω καιρω συννοήσας το γινύμενον, ἄμα δὲ προ- 170. ορώμενος το μέλλον Φιλοποίμην ὁ Μεγαλοπολίτης το μὲν προτον ὐποδεικνύειν επεβάλλετο τοῖς προ-5εστῖσι το συμβησόμενον ' ουδενος δὲ προσέχοντος 25αυτω διὰ τb μὴτ ἐφ' ῆγεμονίας τετάχθαι μηδεπώποτε

κομιδὴ τε νέον ὐπάρχειν αυτήν, παρακαλέσας τους εαυτου πολίτας ενέβαλε τοῖς πολεμίοις τολμηρος. 6 οὐ γενομένου ταχέως οἱ προσκείμενοι μισθοφοροι κατ ουρὰν τοῖς προσβαίνουσιν, ἀκούσαντες τῆς ad κραυγῆς και συνιδύντες τὴν των ιππέων συμπλοκήν,