Polybii Historiae. Editionem a Ludovico Dindorfio curatam retractavit Theodorus Büttner-Wobst.

271쪽

POLYB. HISTOR. III 4. 5.

ρίας πρός τε το παριν καὶ πρ0ς το μέλλον εν τούτω πλεῖστον κείσεται τω μέρει. ου γὰρ δη τουτ εἰναι sτέλος et ποληπτέον εν πράγμασιν ουτε τ0ῖς ὴγουμένοις ουτε τοῖς ἀποφαινομένοις υπὲρ τούτων, το νι-5 κῆσαι καὶ ποιήσασθαι πάντας υφ' ἐαυτούς. ουτε 10 γὰρ πολεμεῖ τοῖς πέλας ουδεὶς νουν ἔχων ἔνεκεν αυτ0O του καταγωνίσασθαι τοὐς ἀντιταττομένους, ουτε πλεῖ τὰ πελάγη χάριν του περαιωθῆναι μύ- νον, και μην ουδὲ τὰς εμπειρίας καὶ τέχνας αυτῆς 10 ἔνεκα της επιστήμης αναλαμβάνει ' πάντες δὲ πράτ- 11τουσι πάντα χάριν των ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ηδέων η καλον η συμφερύντων. διο και της πραγ- 12ματείας ταύτης τουτ ἔσται τελεσιούργημα, τ0 γνο- ναι την κατάστασιν παρ' ἐκάστοις, π0ια τις ην μετὰ 15 τι καταγωνισθηναι τὰ ὁλα καὶ πεσεῖν εις την των

Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἔως της μετὰ ταυτα πάλιν ἐπιγεν0μένης ταραχης καὶ κινήσεως. et περ ης διὰ τ0 13 μέγεθος των εν αυτη πράξεων καὶ το παράδοξον των συμβαινόντων, το δὲ μέγιστον, διὰ το των πλεί- 20 στων μη μύν0ν αυτύπτης, ἀλλ' ον μὲν συνεργ0ς ον δὲ καὶ χειριστης γεγονέναι, πρ0ηχθην si OV αρχὴν π0ιησάμενος ἄλλην γράφειν. ὴν δ' ῆ προει-5ρημένη κίνησις, εν ῆ Ῥωμαῖωι μὲν πρ0ς Κελτίβηρας καὶ ουακκαίους ἐξήνεγκαν πολεμον, Λαρχη- 190. δύνιοι δὲ τ0ν πρ0ς Μασαννάσαν βασιλέα των Λι- βυων περὶ δὲ την Ἀσίαν 'Ἀτταλος μὲν καὶ Πρου-2σίας πρ0ς ἀλλήλ0υς ἐπ0λέμησαν, ὁ δὲ των Καππαδοκον βασιλευς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς αρχῆς 17'. ὐπ' υρ0φέρν0υς διὰ Aημητρίου τ0Θ βασιλεως αυθις ' ἀνεκτήσατο δι Ἀττάλου την πατρωαν αρχήν. ὁ δὲ 3Σελεύκου Aημήτρι0ς κέριος γενομεν0ς ἔτη δώδεκα

272쪽

CAUSAE BELLI PUNICI L. τῆς εν Συρία βασιλείας ἄμα του βίου και τῆς ἀρχῆς

εστερήθη, συστραφέντων επ αυτον των αλλων βα- 4 σιλέων. ἀποκατέστησαν δε και Ῥωμαῖοι τους Ἐλληνας εις την οἰκείαν τους εκ του Περσικου πολε-

μου καταιτιαθέντας, ἀπολέσαντες της ἐπενεχθείσης 5 αυτοῖς διαβολης. οἱ δ' αυτοὶ μετ ου πολὐ Καρχηδονί0ις ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, το μεν προτον μετ'αναστῆσαι, μετὰ δε ταυτα πάλιν ἄρδην αυτοὐς ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ τὰς εν τοῖς εξης ρηθη-6 σομεν ας αιτίας. οἱς κατάλληλα Μακεδύνων μεναπι της Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δε της των 'Aχαιῖν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἄμα τηναρχην και το τελος εσχε το κοινον ατυχημα πάσης της Ἐλλάδος.7 Tὰ μεν ουν της επιβολης ημον τοιαυτα ' προσδεῖ δ' ετι της τύχης, ἴνα συνδράμη τὰ του βλυ πρ0ς8τb την πρόθεσιν ἐπὶ τελος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μεν γάρ, καν τι συμβη περι ημῆς ανθρώπινον, ουκἀργησειν την υπύθεσιν ουδ' ἀπορησειν ἀνδρῖν

ἀξιοχρεων, διὰ s δε) το κάλλος πολλοὐς κατεγγυηθησε-

σθαι και σπουδάσειν επὶ τελος ἀγαγεῖν αυτήν. s επεὶ δε τὰς ἐπιφανεστάτας τον πράξεων επι κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι και καθόλου και 191. κατὰ μέρος εις ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὁλης ιστορίας τοὐς ἐντυγχάνοντας, ῶρα μνημονεέοντας τῆς προθεσεως ἐπαναγαγεῖν επι την ἀρχὴν τῆς αυτον υπο-

θεσεως.

6 Ἐνιοι δε τον συγγεγραφότων τὰς κατ Ἀννίβαν πράξεις βουλόμεν0ι τὰς αιτίας ὴμῖν υποδεικνύναι, δι ας Ῥωμαίοις και Καρχηδ0νίοις ὁ πρ0ειρημέν0ς ενέστη πολεμος, πρώτην μεν ἀποφαίνουσι την Ζα-

273쪽

POLYB. HISTOR. III 5. 6.

κάνθης πολιορκίαν et πb Καρχηδονίων, ὁ ευτέραν δε 2την διάβασιν αυτον παρὰ τὰς συνθηκας του προσαγορευομένου παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις 'Tβηρος ποταμου εγο δε ταυτας ἀρχὰς μεν εἰναι του πολεμου φη- 3 180. 5 σαιμ αν, αιτίας γε μην ουδαμος αν συγχωρησαιμι. πολλου γε δεῖν, εἰ μη και την Ἀλεξάνδρου διά- 4βασιν εις την Ἀσίαν αιτίαν εiναι τις φήσει τουπρος τους Πέρσας πολεμου και τον Ἀντιόχου κατάπλουν εις Aημητριάδα του πρ0ς ' μαίους' ον 10 ουτ εἰκις ουτ αληθές εστιν ουδετερον. τίς γὰρ 5αν νομίσειε ταυτας αιτίας et πάρχειν, ον πολλὰ μεν

Ἀλέξανδρος πρότερον, ουκ 0λίγα δὲ Φίλιππος ἔτιζον ἐνηργησε και παρεσκευάσατο προς του κατὰ των Περσον πόλεμον, ομοίως ὁ ε πάλιν Αἰτωλοι 15 πρ0 της Ἀντιοχου παρουσίας πρ0ς τον κατὰ ' - μαίωm, ἀλλ' ἔστιν ανθρώπων τὰ τοιαυτα μη δι-6ειληφότων ἀρχη τί διαφέρει καὶ πύσ0ν διέστηκεναιτίας και π90φάσεως, και διότι τὰ μέν ἐστι προτατον απάντων, η δ' ἀρχη τελευταῖον τον εἰρημένων. 20 εγδε δε παντος ἀρχὰς μεν εiναι φημι τὰς πρώτας 7 ἐπιβολὰς και πράξεις τον ηδη κεκριμένων, αιτίας δε τὰς προκαθηγουμένας τον κρίσεων και διαληψεων λέγω δ' ἐπινοίας και διαθέσεις και τους περὶ ταυτα συλλογισμους καὶ δι' ον ἐπι το κρῖναί τι 25 και προθέσθαι παραγινόμεθα. δηλον δ' οἱον τ0 8 προειρημένον εκ τον ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ ἀλη-9192. θος ησαν αἰτίαι, και πόθεν φ0ναι συνέβη τον προς τους Πέρσας πολεμον, ευμαρες καὶ τω τυχόντι συνιδεῖν. ην δε πρώτη μεν η τον μετὰ Σωνοφοντος 1030 Ελληνων εκ τῖν ἄνω σατραπειον επάνοδος, εν ηπασαν την Ἀσίαν διαπορευομένων αυτον πολεμίαν

274쪽

CAUSAE BELLI PUNICI II. υπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν κατὰ πρόσωπον 11 των βαρβάρων ' δευτέρα δ' η τ0O Λακεδαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις εις την Ἀσίαν, εν I'κεινος οὐδεν αξιόχρεων ουδ' αντίπαλον εὐρδεν ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ηναγκάσθη μεταξ0 512 διὰ τὰς περὶ την Ἐλλάδα ταραχὰς επανελθεῖν. εξον Φίλιππος κατανοησας και συλλογισάμενος τὴν Περσον ανανδρίαν και ραθυμίαν και την αὐτOO και Μακεδόνων ευεξίαν εν τοῖς πολεμικοις, ετικαι το μέγεθος και το κάλλος των ἐσομένων ἄθλων 10 13 εκ τοO πολεμου προ 0φθαλμον θέμενος, ἄμα τω 181. περιποιήσασθαι την εκ των Ἐλληνων εἴνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως πρ0φάσει χρώμενος ὁτι σπεύδει μετελθεῖν την Περσον παρανομίαν εἰς τοὐς Ελληνας, ορμην ἔσχε και προέθετο πολεμεῖν και πάντα 1514 προς τ0Θτο το μερος ητοίμαζε. διοπερ αιτίας μεντὰς πρώτας ρηθείσας ηγητέ0ν τοΘ πρ0ς τοὐς Πέρσας πολεμου, προφασιν την δευτέραν, αρχην δε την TMλεξάνδρου διάβασιν εις την Ἀσίαν. και μην τοs κατ' Ἀντίοχον και μαίους δηλον ως αιτίαν μεν 802 την Αἰτωλῖν οργην θετέον. εκεινοι γὰρ δόξαντες οπι Ῥωμαίων δελιγωρησθαι κατὰ πολλὰ περι τηνεκβασιν την εκ τOO Φιλίππου πολεμου, καθάπερεπάνω προεῖπον, ου μόνον υντίοχον ἐπεσπάσαντο,παν δε καὶ πρῆξαι και παθεῖν ὐπεστησαν διὰ την 25 ἐπιγενομενην οργην εκ των προειρημενων καιρον.3 πρύφασιν δ' ηγητέον την των Ἐλληνων ἐλευθέρωσιν, ην εκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ' 'Aντι-ύχου τὰς πόλεις ἀλόγως καὶ ψευδος κατηγγελλον,

εις Aημητριάδα.

275쪽

22 I

' A δε την επὶ πλεῖον διαστολην πεποίημαι περὶ 4193. τουτων Ουχ ενεκα της των συγγραφεων επιτιμη-σεως, χάριν δε της των φιλομα Γντων ἔπανορθώσεως. τί γὰρ ὁφελος ἰατρου κάμνουσιν αγνοουν- 55 τος τὰς αἰτίας των περὶ τα σώματα διαθεσεωm, τί

δ' ἀνδρος πραγματικοῖ μη δυναμενου συλλογίζεσθαι πῖς καὶ διὰ τί καὶ πόθεν εκαστα των πραγμάτων τὰς ἀφ0ρμὰς εἴληφεν; ουτε γὰρ εκεῖνον εἰκbς Ουδε-6

ποτε δεόντως συστήσασθαι τὰς των σωμάτων θερα- 10 πείας, ουτε τον πραγματικον Ουδεν Oiύν τε κατὰ τρόπον χειρίσαι των προσπιπτόντων ἄνευ της των προειρημενων ἐπιγνώσεως. διόπερ Ουδεν ουτω φυ-7λακτέον καὶ ζητητεον ως τὰς αιτίας ἐκάστου των συμβαινύντων, επειδη φύεται μεν ἔκ των τυχόν- 15 των πολλάκις τὰ μέγιστα των πραγμάτων, ἰασθαι

δε ραστόν ἐστιν παντος τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καιδιαλήψεις. Φάβιος δε φησιν ὁ Ῥωμαὶ κος συγγραφευς ἄμα 8τω κατὰ Ζακανθαίους ἀδικηματι και την Ἀσδρού- 20 βου πλεονεξίαν και φιλαρχίαν αιτίαν γίνεσθαι του 182. κατ Ἀννίβαν πολεμου. εκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνει- 2ληφότα την δυναστείαν εν τοῖς κατ 1βηρίαν τύμποις, μετὰ ταfτα παραγενόμενον επὶ Λιβύην επιβαλέσθαι καταλυσαντα τους νόμους εις μοναρχίαν 25 περιστησαι τι πολίτευμα των Καρχηδονίων ' τους 3δε πρώτους ἄνδρας επὶ του πολιτεύματος προωο- μενους αυτου την επιβολην συμφρονησαι καὶ διαμστηναι προς αυτόν ' τ0ν δ' Ἀσδρούβαν υπιδόμενον, Φἀναχωρησαντ εκ της Λιβύης τι λοιπον ηδη τὰ κατὰ ad την Ιβηρίαν χειρίζειν κατὰ την αυτου προαίρεσιν, ου προσέκοντα τω συνεδρίω των Καρχηδονίων. υν- 5

276쪽

CAUSAE BELLI PUNICI H. νίβαν δε κοινωνιν καὶ ζηλωτὴν εκ μειρακίου γεγονότα τῆς εκείνου προαιρέσεως καὶ τότε διαδεξάμενον τα κατὰ τὴν Tβηρίαν τὴν αυτὴν αγωγὴν Ἀσ-6 δρούβα ποιε σθαι των πραγμάτων. διι και νυν τον πύλεμον τοῖτον εξενηνοχέναι κατὰ τὴν αυτοῖ προ- 5αίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην. 194. 7 οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν των αξιολογων ἀνδρον εν Καρχηδόνι τοῖς ὐπ' Ἀννίβου περὶ τὴν Ζακανθαίων πό-8 λιν πραχθεῖσιν. ταοτα δ' εἰπών φησιν μετὰ τὴν τῆς προειρημένης πολεως βλωσιν παραγενεσθαι τοὐς 10

Pωμαίους, οἰομενους δεῖν ὴ τ0ν υννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι τους Καρχηδονίους ὴ τον πόλεμον ἀναλαμ-9 βάνειν. εἰ δε τις εροιτο τον συγγραφέα ποῖος ὴν καιρις οἰκειότερος τοῖς Καρχηδ0νωις ὴ ποιον πρῆγμα τούτου δικαιοτερον ὴ συμφορώτερον, ἐπείπερ εξ ἀρ- 15χης δυσηρεστ0fντο, καθάπερ οὐτύς φησιν, τοῖς ὐπ'

10 Ἀννίβου πραττομένοις, τοO πεισθέντας τότε τοῖς υπι Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοοναι μεν τον αἴτιον των αδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ' εὐλόγως διετέρων τ0ν κοινιν ἐχθρον της πόλεως, περιποιήσα- 20σθαι δε τη χώρα τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τ0ν ἐπιφερόμενον πύλεμον, δογματι μύνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί αν εἰπεῖν εχοι προς αυτά; ii δηλον γὰρ ως οὐδέν. οῖ γε τοσο0τον ἀπέσχον τοOπρῆξαί τι των προειρημένων δες ἐπτακαίδεκ' ἔτη 25 συνεχος πολεμήσαντες κατὰ τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν ου πρότερον κατελέσαντο τ0ν πολεμον, λς ου πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ελπίδας τελευταῖον εἰς τον 183. περι της πατρίδος και των εν αυτη σωμάτων παρ

εγένοντο κίνδυνον. 30

9 Tίνος δὴ χώριν εμνήσθην Φαβίου και των ὐπ'

277쪽

POLYB. HISTOR. III 8. 9.

εκείνου γεγραμ μενων; ουχ ενεκα της πιθανότητος 2των εἰρημένων, αγωνιον μη πιστευθῆ παρά τισιν -

ἐξηγησεως αυτὴ δι αυτης δυναται θεωρεῖσθαι παρὰ 5 τοῖς εντυγχάνουσιν- αλλὰ της των ἀναλαμβανόντων 3τὰς εκείνου βυβλους υπομνησεως, ῖνα μη πρ0ς την ἐπιγραφὴν αλλὰ πρ0ς τὰ πράγματα βλέπωσιν. ενιοι ογὰρ 0υκ επὶ τὰ λεγόμενα συνεπιστησαντες ἀλλ' επ'αυτον τον λεγοντα καὶ λαβόντες εν νω διότι κατὰ 195. τους καιροὐς ὁ γράφων γεγονε και τοῖ συνεδρίου μετειχε των Ῥωμαίων, παν ευ θέως ηγOονται το λεγόμενον υπ0 τούτου πιστόν. εγδε δε φημὶ μεν δεῖν5ουκ εν μικρω προσλαμβάνεσθαι την τοO συγγρα- φεως πίστιν. ουκ αυτοτελη δε κρίνειν, το δε πλεῖον 15 εξ αυτον των πραγμοτων ποιεῖσθαι τους ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας.

Ου μην αλλὰ καὶ του γε Γωμαίων καὶ Καρχηδο- 6νίων πολεμου - την γὰρ παρέκβασιν εντεοθεν ἐποιησάμεθα - νομιστεον προτον μεν αἴτιον γεγονέναι τον

26 Ἀμίλκου θυμον του Βάρκα μεν ἐπικαλουμένου, πατρος δε κατὰ φυσιν Ἀννίβου γεγονότος. εκεῖνος γὰρ Ουχ 7ῆττηθεὶς τω περὶ Σικελίας πολεμω τη ψυχη τω δοκεῖν αυτος μεν ακεραια διατετηρηκέναι τὰ περὶ τ0ν Ἐρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς εφ' ον αυτ0ς 5 ῆν, διὰ δε την εν τs ναυμαχία τον Καρχηδονίωνητταν τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιησθαι τὰς συνθήκας, εμενεν επὶ τῆς οργῆς, τηρον αεὶ προς επίθεσιν. εἰ μεν ουν μὴ τ0 περὶ τους ξενους ἐγενετο κίνημα 8 τοῖς Καρχηδονίοις, ευθεως αν ἄλλην αρχὴν ἐποιεῖτο 30 καὶ παρασκευὴν πραγμάτων, Oσον ἐπ' εκείνω. προ- sκαταληφθεὶς δε ταῖς εμφυλίοις ταραχαῖς εν τουτοις

278쪽

CAUSAE BELLI PUNICI II. 10 καὶ περὶ ταυτας διέτριβε τὰς πράξεις. Ῥωμαίων δε

μετὰ το καταλυσασθαι Καρχηδονίους την προειρημένην ταραχην ἀπαγγειλάντων αυτοῖς πόλεμον, τομεν προτον εις παν συγκατέβαινον, υπ0λαμβάνοντες 181. αυτους νικησειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ εν ταῖς πρ0 52 ταυτης βυβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ον χωρὶς

οὐχ οἱον τ ην συμπεριενεχθηναι δεόντως ουτε τοῖς νυν λεγομένοις ουτε τοῖς μετὰ ταυτα ρηθησομένοις 3 υφ' ημῖν. πλην ουκ ἐντρεπομένων τον Ῥωμαίων, εἰ ξαντες τη περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι μεν, ουκ 10 εχοντες δὲ ποιειν ουδεν ἐξεχώρησαν Σα9δόνος, συνεχώρησαν δ' εἰσοίσειν ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τά- 196. λαντα πρ0ς τοῖς πρότερον ἐφ' o μη τ0ν πόλεμον 4 εκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διι καὶ δευτέραν, μεγίστην δε ταυτην θετέον αιτίαν του μετὰ 155 ταυτα συστάντος πολεμου. Ἀμίλκας γὰρ πρ0σ-λαβδεν τ0ῖς id λις θυμοῖς την επὶ τουτοις οργην τον πολιτον, ως θῆττον τοὐς ἀποστάντας τον μισθο- φύρων καταπολεμωας εβεβαίωσε τu πατρίδι τηνασφάλειαν, ευθέως ἐποιεῖτο την ορμην επὶ τὰ κατὰ ad την Ιβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταυτυ χρησα- σθαι παρασκευὴ πρ0ς τον κατὰ ' μαίων πόλεμον. 6ην δη καὶ τρίτην αιτίαν νομιστέον, λέγω δε τηνευροιαν τον κατ γβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταυταις γὰρ ταῖς χερσὶ πιστευσαντες ευδαρ- 25σος ἐνέβησαν εις τ0ν προειρημένον πόλεμον. et υτι δ' 'Aμίλκας πλεῖστα μεν συνεβάλετο πρ0ς

την συστασιν του δευτέρου πολεμου, καίπερ τετελευτηκως ἔτεσι δέκα πρότερον της καταρχης αυτου, πολλὰ μεν ὰν ευροι τις εις το0το ' σχεδον δε πρ0ς 30 11 πίστιν ἀρκουν ἔσται το λοεμαι μέλλον. καF ους

279쪽

γὰρ καιρ0υς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας υπb Ῥωμαίων

τελος εκ της πατρίδος εξεχώρησε καὶ παρ' 'Αντιόχω διέτριβε, τότε Ῥωμαιοι συνθεωρουντες ηδη την Αἰτωλῖν επιβολην εξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρ0ς ε Ἀντίοχον, β0υλόμενοι μη λανθάνειν σφῆς την του βασιλεως προαίρεσιν. 0ι δε πρέσβεις ὁροντες τον 2 Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ πρόθυμον ὁντα πολεμεῖν ' μαίοις, ἐθεράπευον τον Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εις υποψίαν εμβαλεῖν πρ0ς τον Mν- 10 τίοχον. δ καὶ συνέβη γενέσθαι. προβαίν0ντος γὰρ 3τ0υ χρόνου, καὶ τ00 βασιλέως υπύπτως ἔχοντος αεὶ 185. καὶ μῆλλον πρ0ς τον 'Aννίβαν, εγενετύ τις καιρος ως επὶ λόγον ἀχθηναι την υποικουρουμενην ἀτοπίαν εν αυτοῖς. εν δε καὶ πλείους ἀπολογισμους 415 ποιησάμενος Mννίβας τέλος επὶ το τοιουτο κατηντησε, δυσχρηστουμενος τοῖς λύγοις. ἔφη γάρ, καθ' 5δν καιρ0ν ὁ πατηρ αυτου την εις 'Iβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατευεσθαι μετὰ των δυνάμεων, ἔτη μεν ἔχειν εννέα, θυοντος δ' αυτου τω Λιὶ παρεστάναι 197. παρὰ τον βωμόν. ἐπεὶ δε καλλιερησας κατασπείσαι 6 τοῖς θεοῖς καὶ ποιησαι τὰ νομιζομενα, τ0υς μεν ἄλλους τους περὶ την θυσίαν ἀποστηναι κελευσαι μικρύν, αυτον δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ β0ύλεται συνεξορμῆν επὶ την στρατείαν.

25 ἀσμένως δε κατανευσαντος αυτου καί τι καὶ προσ- 7αξιώσαντος παιδικος, λαβόμενον της δεξιῆς προσ

30 τίοχον, ἔως μὲν ἄν τι δυσχερες βουλευηται κατὰ

' μαίων, θαρρεῖν καὶ πιστευειν, αυτον συνεργον

280쪽

INITIA BELLI PUNICI H. 9 ἔξειν νομίζοντ ἀληθινώτατον. ἐπὰν δε διαλυσεις ὴ φιλίαν συντίθηται προς αυτούς, τοτε μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ' ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι 12 παν γάρ τι πρῆξαι κατ αυτον δ δυνατις εἴη. ὁμεν οὐν 'Ἀντίοχος ἀκουσας καὶ δοξας αὐτοπαθος 5ῆμα δ' ἀληθινος εἰρῆσθαι, πάσης της προfπαρχου' 2 σης υποψίας ἀπεστη. της μέντοι γε δυσμενείας της

Ἀμίλκου καὶ της ὁλης προθεσεως ὁμολογούμενον

θετέον εiναι τουτο μαρτύριον, δες καὶ δι αυτον 3 φανερον ἐγένετο τῖν πραγμάτων. τοιουτους γὰρ Πλεχθρ00ς παρεσκε Τασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε τον της θυγατρις ἄνδρα και τ0ν αὐτοs κατὰ φύσιν υιιν

Αννίβαν Gστε μὴ καταλιπεῖν ὐπερβολὴν δυσμενείας.

4 Ἀσδρούβας μεν οὐν προαποθανδεν Ου πὰσιν εκδηλον ἐποίησε τὴν αὐτοῖ πρόθεσιν Ἀννίβα παρε- 15δωκαν οἱ καιροὶ και λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πα-5 τρώαν εχθραν εις Ῥωμαίους. διι και τοὐς ἐπιπραγμάτων ταττομένους χρὴ τῖν τοιούτων οὐδενος 186. μῆλλον φροντιζειν του μὴ λανθάνειν τὰς προαιρεσεις τον διαλυομενων τὰς εχθρας η συντιθε- 20 198. μενων τὰς φιλίας, ποτε τοῖς καιροῖς εἴκοντες καιπύτε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοBνται τὰς συνθή-6 κας, ῖνα τοὐς μεν ἐφεδρους νομίζοντες εiναι τον καιρον αεὶ φυλάττωνται, τ0ῖς δὲ πιστευοντες δες ὐπηκύοις η φίλ0ις ἀληθινοῖς παν το παραπῖπτον 25εξ ετοίμου παραγγέλλωσιν.

7 Aιτίας μεν οὐν) τοΘ κατ Ἀννίβαν πολέμου τὰς πρ0ειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς δε τὰς μελλούσας λέ- 13 γεσθαι. Καρχηδονι0ι γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον καιτῆν ὐπερ Σικελίας ητταν, συνεπέτεινε δ' αυτον 30 τὴν 00γήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρμ