Polybii Historiae. Editionem a Ludovico Dindorfio curatam retractavit Theodorus Büttner-Wobst.

221쪽

POLYB. HISTOR. II 34. 35.

διόλανον εἱλε κατὰ κράτος. ου συμβαίνοντος οι 35 προεστῖτες των γνσομβρων ἀπογνύντες τὰς της σωτηρίας ελπίδας πάντα τὰ καθ' αυτους ἐπέτρεψαν τοῖς Ῥωμαίοις. 5 υ μεν ουν προς τους Κελτους πόλεμος τοιοOτον 2144. εσχε το τελος, κατὰ μεν την ἀπόνοιαν καὶ τολμαν των ἀγωνιζομένων ἀνδρον, ετι δε κατὰ τὰς μάχας

και το πλῆθος των εν αυταῖς ἀπολλυμενων καὶ παραταττομένων Ουδενος καταδεεστερος των ἱστο-

10 ρημενων, κατὰ δε τὰς επιβολὰς καὶ την ἀκρισίαν sτοΘ κατὰ μερος χειρωμου τελεως ευκαταφρόνητος διὰ τ0 μη το πλεῖον αλλὰ συλληβδην ἄπαν το γινόμμενον υπb των Γαλατων θυμω μῆλλον η λογισμω βραβευεσθαι. περὶ oν ημεῖς συνθεωρήσαντες μετ' 4

15 ολίγον χρόνον αυτους εκ των περὶ τον Πάδον πεδίων εξωσθεντας, πλην ολίγων τύπων των υπ' αυ- τὰς τὰς 'Ἀλπεις κειμενων, ουκ ωηθημεν δεῖν ουτετην εξ αρχης εφοδον αυτον ἀμνημόνευτον παραλιπεῖν ουτε τὰς μετὰ ταυτα πράξεις Ουτε την τελευ- 20 ταίαν εξανάστασιν, υπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας 5υπάρχειν τὰ τοιαυτ ἐπεισόδια της τυχης εἰς μνη- 138. μην ἄγειν καὶ παράδοσιν τοῖς επιγινομενοις, ἶνα μη 6 τελεως οι μεθ' ημῆς ἀνεννόητοι τουτων et πάρχοντες εκπληττωνται τὰς αιφνιδίους και παραλόγους των

νοντες ως ὀλιγοχρόνιον εστι και λίαν εχ φθαρτον τ0 των βαρβάρων πλῆθος τοῖς συν νω κινδυνευουσι)την εφοδον αυτον υπομένωσι και πάσας εξελεγχωσι τὰς σφετερας ελπίδας προτερον η πα9αχωρῆσαί τι- 30 νος τον αναγκαίων. και γὰρ τους την Περσον 7εφοδον επι την Ἐλλάδα και Γαλατον επι Λελφους

222쪽

RES GRAECORUM

εἰς μνήμην καὶ παράδοσιν ὴμῖν ἀγαγοντας ου μικρὰ μεγάλα δ' οἷομαι συμβεβλῆσθαι πρ0ς τοὐς ὐπερ

8 τῆς κοινὴς των Ἐλλήνων ελευθερίας αγῖνας. Osτε γὰρ χορηγιον οὐθ' 0πλων οἴτ ἀνδρον πληθος καταπλαγεὶς αν τις ἀποσταίη τῆς τελευταίας ελπί- 5δος, του διαγωνίζεσθαι περὶ τὴς σφετέρας χώρας καὶ πατρίδος, λαμβάνων προ οφθαλμον το παρά- 145. δοξον τῖν τύτε γενομένων καὶ μνημονεύσας ὁσας μυριάδας καὶ τίνας τολμας καὶ πηλίκας παρασκευὰς ὴ τον συν νω καὶ μετὰ λογισμοO κινδυνευώντων 109 αῖρεσις καὶ δύναμις καθεῖλεν. ὁ δ' απο Γαλατῖνφύβος ου μόνον τι παλαιον αλλὰ καὶ καθ' ημὰς a0ηδη πλεονάκις εξέπληξε τους Ἐλληνας. διο καὶ μῆλλον εγωγε παρωρμήθην επὶ το κεφαλαιώδη μενανέκαθεν δε ποιήσασθαι την ὐπερ τούτων ἐξήγησιν. 1536 Ασδρούβας δ' o τον Καρχηδονίων στρατηγύς - ἀπο γὰρ τούτων παρεξέβημεν της ἐξηγήσεως - ἐτηχειρίσας οκτδε τὰ κατὰ την Ιβηρίαν ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς εν τοῖς εαυτου καταλύμασι νυκτις υπύτινος Κελτου το γένος ιδίων ἔνεκεν αδικημάτων, 202 οὐ μικρὰν αλλὰ μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν τοῖς Καρχηδονίοις πράγμασιν, οὐχ οἱ τω διὰ τον πολεμίων 3 ἔργων ως διὰ της πρ0ς τους δυνάστας ομιλίας. την δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι τον κατὰ την Tβηρίαν Ἀννίβα περιέθεσαν, δντι νέω, διὰ την υπο- 25 φαινομένην εκ τον πράξεων αγχίνοιαν αυτοῖ καὶ 4τύλμαν. ος παραλαβον την αρχὴν ευθέως δηλος 139.ὴν εκ τον επινοημάτων πόλεμον ἐξοίσων 'Pωμαίοις.

δ δη καὶ τέλος ἐποίησε, πάνυ βραχ0ν ἐπισχον χρύ-

223쪽

ΡOLYB. HISTOR. II 35 37.

ἀλλήλους καὶ παρατριβαῖς. οἱ μεν γὰρ επεβοέλευον, 6 ἀμύνασθαι σπεύδοντες διὰ τὰς περὶ Σικελίαν ελαττώσεις, οἱ δε Ῥωμαῖοι διηπίστουν, θεωροοντες αυ- τῖν τὰς επιβολάς. εξ ον δηλ0ν ὴν τοῖς δρθος 75 σκοπουμενοις ὁτι μέλλουσι πολεμεῖν ἀλληλοις ου μετὰ πολ0ν χρονον. τὰ δε τους αυτοὐς καιροὐς Ἀχαιοὶ και ΦD 37λιππος ὁ βασιλε0ς ἄμα τοῖς ἄλλοις συμμάχοις συνίσταντο τον πρις Αἰτωλοὐς πολεμον τον προσαγο- 10 ρευθέντα συμμαχικύν. ημεῖς δ' επειδη τάς τε περὶ 2 Σικελίαν και Λιβύην και τὰς ἐξης πράξεις διεξιόντες κατὰ το συνεχες της προκατασκευης ηκομεν επὶ την αρχην του τε συμμαχικοs και τοO δευτερου 146. συστάντος μεν Ῥωμαίοις και Καρχηδονίοις πολεμου,1ο προσαγορευθέντος δε παρὰ τοῖς πλείστ0ις Ἀννιβια-κos, κατὰ δε την εξ αρχης πρόθεσιν απι τούτων των καιρον επηγγειλάμεθα ποιησασθαι την αρχην της εαυτον συντάξεως, πρεπον αν εἴη τούτων ἀφ- 3εμενους επι τὰς κατὰ την Ἐλλάδα μεταβαίνειν πρά- 20 ξεις, ῖνα πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι την προ

ροὐς 0sτως ηδη ἴτης Ιταλίας και της απod εικτικης ιστ0ρίας ἀρχώμεθα. επεὶ γὰρ οὐ τινὰς πράξεις, Φκαθάπερ οἱ προ ημῖν, οἷον τὰς Ἐλληνικὰς η Περ-

25 σικάς, ὁμοs δε τὰς εν τοῖς γνωριζομένοις μερεσιτης οικουμενης ἀναγράφειν επικεχειρήκαμεν διὰ τοπρ0ς τ00το το μερος της ὐποθεσεως Γδιον τι συμβεβλῆσθαι τοὐς καθ' ημῆς καιρούς, υπερ ῶν σαφεστερ0ν εν ἐτεροις δηλώσομεν, δέον αν εἴη καὶ 530 προ της κατασκευης επὶ βραχὐ τον επιφανεστάτων καὶ γνωριζομενων ἐθνον καὶ τύπων εφάψωσθαι της

224쪽

RES ACHAEORUM. 6 οἰκουμένης. περὶ μεν ουν των κατὰ την 'Aσίαν καιτων κατὰ την Αἴγυπτον αρκούντως αν) ἔχοι ποιεῖσθαι την ἀνάμνησιν απb των νυν ρηθέντων καιρον διὰ το την μεν υπὲρ των προγεγονότων παρ' αὐτοῖς ιστορίαν υπb πλειόνων ἐκδεδύσθαι και γνώ- 140.

ριμον ὐπάρχειν ἄπασιν, εν δὲ τοῖς καθ' ημὰς και-

ροις μηδὲν αὐτ0ῖς ἐξηλλαγμένον ἀπηντησθαι μηδὲ

παράλογον ὐπ0 της τύχης ωστε προσδεῖσθαι της 7 των προγεγονότων ὐπομνησεως. περὶ δὲ του των Ἀχαιον ἔθνους και περι της Μακεδόνων οικίας 10ὰρμύσει διὰ βραχέων ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις,8 επειδη περὶ μὲν ταύτην ὁλοσχερης ἐπαναίρεσις, περιδὲ τοὐς Ἀχαιούς, καθάπερ επάνω προεῖπον, παράδοξος αἴξησις καὶ συμφρονησις εν τοῖς καθ' ημῆς 9 καιροῖς γέγονε. πολλον γὰρ ἐπιβαλομένων ἐν τοῖς 15147. παρεληλυθόσι χρόνοις επὶ ταὐτο συμφέρον ἀγαγεῖν Πελοποννησίους, οὐδενbς δὲ καθικέσθαι δυνηθέν

τος διὰ τ0 μη της κοινης ελευθερίας ενεκεν αλλὰ της σφετέρας δυναστείας χάριν ἐκάστους ποιεῖσθαι 10 την σπουδήν, τοιαύτην καὶ τηλικαύτην ἐν τοῖς καθ' 20ημῆς καιροῖς ἔσχε προκοπην καὶ συντέλειαν τοOτοτ0 μέρος ωστε μη μονον συμμαχικην καὶ φιλικην κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων περὶ αὐτούς, αλλὰ

καὶ νομοις χρῆσθαι τοῖς αὐτοῖς καὶ σταθμοῖς καὶ μέτροις καὶ νομίσμασι, πρ0ς δὲ τοίτοις ἄρχουσι, 251ὶ βουλευταῖς, δικασταῖς, τοῖς αὐτοῖς, καθύλου δὲ τούτωμύνω διαλλάττειν τοO μη μιῆς πόλεως διάθεσιν ἔχειν σχεδον την σύμπασαν Πελοπόννησον, τῶ μητ0ν αὐτιν περίβολον ὐπάρχειν τοῖς κατοικ0Ρσιν αὐτην, τἄλλα δ' εἰναι καὶ κοινὴ καὶ κατὰ πόλεις ad ἐκάστοις ταὐτὰ καὶ παραπλησια.

225쪽

POLYB, HISTOR. II 37. 38.

Προτον δέ, πος ἐπεκράτησε καὶ τίνι τρόπω τ0 38τον Ἀχαιον ἴνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίων, ουκ ἄχρηστον μαθεῖν. ουτε γὰρ χώρας και πόλεων 2πλήθει διαφέρουσιν οι πάτριον εξ αρχης εχοντες την

5 προσηγορίαν ταυτην ουτε πλουτοις Ουτε ταῖς τον

ἀνδρον ἀρεταῖς τύ τε γὰρ τον Ἀρκάδων ἔθνος 3ομοίως δε και το τῖν Λακώνων πλήθει μεν ἀνδρον και χώρας ουδε παρὰ μικριν υπερέχει ' και μηνουδε τον της ἀνδραγαθίας πρωτείων ουδενι τον id Ελλήνων οiοί τ' εἰσιν ουδεποτε παραχωρεῖν οι προειρημένοι. πος ουν και διὰ τί νυν ευδοκοοσιν 4ουτοί τε και τb λοιπον πλῆθος τον Πελοποννησίων, ill ἄμα την πολιτείαν τον Ἀχαιον και την προσηγορίαν

15 αν εἴη πρέπον ' φαυλον γάρ ' αιτίαν δε μῆλλον ζητεῖν, χωρις γὰρ ταυτης ουτε τῖν κατὰ λόγον ουτε τον παρὰ λόγον εῖναι δοκουντων ουδεν Oiύντε συντελεσθῆναι. ἔστι δ' ουν, ἐμὴ δόξα, τοιαυτη τις. ἰσηγορίας και παρρησίας και καθόλου 620 δημοκρατίας αληθινῆς συστημα και προαίρεσιν εἰλικρινεστέραν Ουκ αν ευροι τις τῆς παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς 118. υπαρχουσης. αυτη τινὰς μεν εθελοντὴν αἱρετιστὰς Τευρε Πελοποννησίων, πολλοὐς δε πειθοῖ και λόγω προσηγάγετο ' τινὰς δε βιασαμένη σὐν καιρω παρα- 25 χρῆμα πάλιν ευδοκεῖν εποίησεν αυτη τοὐς ἀναγκασθέντας. ουδενι γὰρ ουδεν υπολειπομένη πλεονέ- 8κτημα τον εξ αρχῆς, ισα δε πάντα ποιοOσα τοῖς ἀει προσλαμβανομένοις ταχέως καθικνεῖτο της προκειμένης επιβ0λης, δύο συνεργοῖς χρωμένη τοῖς ἰσχυ-30 ροτάτοις, ἰσότητι και φιλανθρωπία. διι ταυτην θαρχηγον και παρ αίτιον ὴγητέον τ00 συμφρονήσαντας

226쪽

RES ACHAEORUM. Πελοποννησίους την ὐπάρχουσαν αὐτοῖς ευδαιμονίαν

καταστήσασθαι.

10 Tα μεν ουν τῆς προαιρέσεως καὶ το της πολιτείας ιδίωμα το νυν εἰρημένον και πρότερον 11 υπηρχε παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς. δῆλον δε τουτο και δι 5ετέρων μεν πλειόνων, πρ0ς δὲ το παριν ἀρκέσει

πίστεως χάριν is η καὶ ὁ εύτερον ληφθὲν μαρτύριον. 39 καε οῖς γὰρ καιροὐς ἐν τοῖς κατὰ την Tταλίαν

τύποις κατὰ την Μεγάλην 'Eλλάδα τύτε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια τον Πυθαγορείων, io2 μετὰ ταοτα γενομένου κινήματος ολοσχεροfς περὶ τὰς πολιτείας, ὁπερ εἰκός, ως αν των πρώτων ἀνδρον ἐξ ἐκάστης πύλεως οὐτω παραλόγως διαφθα-3 ρεντων, συνέβη τὰς κατ εκείνους τοὐς τύπους Ἐλληνικὰς πύλεις ἀναπλησθῆναι φύνου και στάσεως 154 και παντοδαπῆς ταραχῆς. ἐν οἱς καιροῖς απι των πλείστων μερον τῆς Ἐλλάδος πρεσβευοντων ἐπὶ τὰς διαλύσεις, Ἀχαιοῖς καὶ τη τούτων πίστει συν- 142.

εχρήσαντο προς την των παρύντων κακον ἐξ-5 αγωγήν. ου μόνον δε κατὰ τοίτους τοὐς καιροὐς 20 ἀπεδέξαντο την αῖρεσιν τον Αχαιῖν, αλλὰ και μετά

τινας χρύνους ὁλοσχερος Αρμησαν ἐπι τι μιμηταὶ

6 γενέσθαι τῆς πολιτείας αυτον. παρακαλέσαντες γὰρ σφῆς και συμφρονήσαντες Κροτωνιῆται, Συβαρῖται,149. Καυλωνιῆται, προτον μεν απέδειξαν Λιις υμαρίου 25 κοινον ιερον και τύπον, ἐν δε τάς τε συνύδους και τὰ διαβούλια συνετέλουν, δεύτερον τοὐς ἐθισμοὐς καὶ νύμους ἐκλαβύντες τοὐς τῖν Ἀχαιῖν ἐπεβάλοντο χρησθαι καὶ διοικεῖν κατὰ τούτους την πολιτείαν. 7 υπb δε της Λιονυσίου Συρακοσίου δυναστείας, ἔτι δ0 δε της τον περιοικούντων βαρβάρων ἐπικρατείας

227쪽

ἐμποδισθέντες Ουχ ἐκουσίως αλλὰ κατ' ανάγκην αυτον ἀπέστησαν. μετὰ δε ταυτα Λακεδαιμονίων 8μεν παραδύξως πταισάντων περὶ την εν Λεύκτροις μάχην, Θηβαίων δ' ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων 5 της των 'Eλλήνων ηγεμονίας, ην ἀκρισία περὶ πάντας μεν τους Ἐλληνας, μάλιστα δε περὶ τους προειρημέν0υς , αν των μεν μη συγχωροέντων ηττησθαι, των δε μὴ πιστευόντων ὁτι νενικηκασιν.ου μην αλλά γε περὶ των ἀμφισβητουμένων ἐπέτρε- 910 ψαν Θηβαῖοι και Λακεδαιμόνιοι μόνοις των 'Eλλη- νων Ἀχαιοῖς, ου προς την δυναμιν ἀποβλέψαντες - 10 σχεδιν γὰρ ἐλαχίστην τότε δη των Ελληνων εiχον -

το πλειον εις την πίστιν και την ὁλην καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμίνως γὰρ δη τοτε ταυτην περὶ 15 αυτον πάντες εiχον την δόξαν.I τε μεν οὐν ψιλος αυτὰ τὰ κατὰ την προαί- 110εσιν υπηρχε παρ' αυτοῖς ἀποτέλεσμα δ' η πρῆξις αξιολογος πρ0ς αἴξησιν τῖν ἰδιων ἀνηκουσα πραγμάτων οὐκ ἐγίνετο, τω μη δύνασθαι φοναι 12 20 προστάτην ἄξιον της προαιρέσεως, αεὶ δε τυν ὐποδείξαντα ποτε μεν υπι της Λακεδαιμονίων αρχης ἐπισκοτεῖσθαι και κωλύεσθαι, ποτὲ δὲ μῆλλον υποτης Μακεδόνων. ἐπει δέ ποτε σψν καιρω προστά- 40τας ἀξιοχρεως εfρεν, ταχέως την αυτης δυναμιν 113. 25 εποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη το κάλλιστον ἔργον, την Πελοποννησίων ὁμονοιαν. ῆς αρχηγον 2μεν και καθηγεμόνα της ὁλης επιβολης 'Αρατον νο- 150. μιστέον τον Σικυώνιον, ἀγωνιστην δὲ καὶ τελεσιουργον της πράξεως Φιλοποίμενα τον Μεγαλοπολί- ad την, βεβαιωτην δὲ του μόνιμον αυτην ἐπι ποσον

γενέσθαι Λυκόρταν και τους ταυτὰ τουτω προελομέ-

228쪽

RES ACHAEORUM. 3 νους ἄνδρας. τίνα δ' ην ἐκάστοις τὰ πραχθέντα καιπος καὶ κατὰ ποίους καιρους πειρασύμεθα δηλοον, ἀεὶ κατὰ το πρέπον τη γραφὴ ποιούμενοι την4 ἐπίστασιν. των μέντοι γ' 'Αράτω διωκημένων καινυν και μετὰ ταυτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα διὰ το καὶ λίαν ἀληθινοὐς καὶ σαφεῖς εκεῖνον περὶ των ιδίων συντεταχέναι πράξεων et πο-5 μνηματισμους, των δε τοῖς ἄλλοις ἀκριβεστέραν καὶ μετὰ διαστολῆς ποιησύμεθα την εξήγησιν. υπολαμβάνω δε ράστην ἐμοί τ αν γενέσθαι την διήγησιν και τοῖς εντυγχάνουσιν εχ παρακολούθητον την μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα την ἐπίστασιν απb τούτων των καιρον, εν οις κατὰ πόλιν διαλυθέντος τοῖτων Ἀχαιον εθνους υπι τῖν εκ Μακεδονίας βασιλέων αρχὴ πάλιν ἐγένετο και σύννευσις τον πόλεων ὁ πρ0ς ἀλληλας. ἀφ' ὴς αυξανύμενον κατὰ το συνεχὲς το ἔθνος εις ταύτην ῆλθε την συντέλειαν,

ἐν η καθ' ημῆς ὴν, υπὲρ ὴς κατὰ μέρος ἀρτίως

41 ολυμπιὰς μεν ην εικοστὴ και τετάρτη προς ταῖς εκατύν, ὁτε Πατρεῖς ηρξαντο συμφρονεῖν και Λυ-2 μαῖοι, καιροι δε καθ' οῖς Πτολεμαῖος ὁ Λάγου καὶ Λυσίμαχος, ἔτι δὲ Σέλευκος και Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνος μετήλλαξαν τον βίον. πάντες γὰρ οὐτοι περὶ την προειρημένην ολυμπιάδα το αν ἐξέλιπον. 3 τους μεν οὐν ἀνώτερον τούτων χρόνους τοιαύτη δ τις ὴν ὴ περὶ το προειρημένον ἔθνος dιάθεσις. απι γὰρ Tισαμενοs βασιλευθέντες, δς ὴν 'Ορέστου μενυιος, κατὰ δε τὴν τῖν Βρακλειδον κάθοδον ἐκπεσον τῆς Σπάρτης κατέσχε τοὐς περι Ἀχαῖαν τύπους, 5 απb τούτου κατὰ τo συνεχὲς και κατὰ τo γένος ἔως

229쪽

POLYB. HISTOR. II 40. 41.

γυγου βασιλευθέντες, μετὰ ταOτα δυσαρεστησαν- 14 l. τες τοῖς του προειρημενου παισὶν επὶ τω μη νομί-

l. μως ἀλλὰ δεσποτικος αυτον ἄρχειν, μετέστησαν εις δημοκρατίαν την πολιτείαν. λοιπον ῆδη τοὐς εξης H5 χρύνους μέχρι της Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δυνα στείας ἄλλοτε μεν ἄλλως ἐχώρει τα πράγματ αυτοῖς

κατὰ τὰς περιστάσεις, τύ γε μην κοινον πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, εν δημοκρατία συνέχειν ἐπει- ροντο. τοOτο δ' ην εκ δώδεκα πόλεων, ας ἔτι καὶ 710 νυν συμβαίνει διαμένειν, πλην 'AZλένου και Ἐλίκης της προ των Λευκτρικον υπι της θαλάττης καταποθείσης αυται δ' εἰσὶν Πάτραι, Λυμη, Φαραί, Τρι- 8

Καρύνεια. κατὰ δὲ τοὐς ὐστέρους μεν των κατ' 915 Ἀλέξανδρον καιρον, προτέρους δὲ της ἄρτι ρηθείσης ὀλυμπιάδος, εις τοιαύτην διαφορὰν καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα διὰ τον εκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν η συνέβη πάσας τὰς πύλεις χωρισθείσας ἀφ' αυτον ἐναντίως τι συμφέρον 20 ἁγειν ἀλλήλαις. ἐξ οὐ συνέπεσε τὰς μὲν ἐμφρ0f-10ρους αυτον γενέσθαι διά τε Λημητρίου καὶ Κασσάνδρου καὶ μετὰ ταοτα δι Ἀντιγόνου τοO Γονατὰ,τὰς δὲ καὶ τυραννεῖσπαι' πλείστους γὰρ δη μονάρχους οὐτος ἐμφυτεοσαι δοκει τοῖς Ἐλλησι. περὶ 1125 δὲ την εἰκοστὴν καὶ τετάρτην ολυμπιάδα προς ταῖς εκατόν, καθάπερ επάνω προεῖπον, αὐθις ῆρξαντο μετανοήσαντες συμφρονεῖν. ταοτα δ' ην κατὰ την Πύρρου διάβασιν εις 'Iταλίαν. καὶ πρῖτοι μὲν l2 συνέστησαν Aυμαῖοι, Πατρεῖς, Tριταιεῖς, Φαραιεῖς ad διόπερ ουδὲ στήλην ὐπάρχειν συμβαίνει τον πύλεων τούτων περὶ τῆς συμπολιτείας. μετὰ δὲ ταῖτα μά- 13

230쪽

RES ACHAEORUM. λιστά πως ἔτει πέμπτω την φρουρὰν ἐκβαλόντες Αἰγιεῖς μετέσχον της συμπολιτείας' ἐξης δὲ τούτοις 14 Βούριοι, τον τύραννον ἀποκτείναντες. ἄμα δε τούτοις Καρυνεῖς ἀποκατέστησαν. συνιδδεν γὰρ 'Iσέας ὁ της Καρυνείας τότε τυραννεύων ἐκπεπτωκυῖαν 5152. μεν εξ Αἰγιου την φρουράν, απολωλότα δὲ τονεν τη Βούρα μοναρχον διὰ Μάργου και των 145. Ἀχαιον, εαυτον δὲ πανταχόθεν ορῖν οσον οὐκ 15ηδη πολεμηθησύμενον, ἀποθέμενος την αρχην καιλαβδεν τὰ πιστὰ παρὰ τον Ἀχαιον υπὲρ της ασφα- 10 λείας προσεθηκε την πόλιν προς το τῖν Ἀχαιῖν σύστημα. 42 Tίνος οὐν χάριν ἐπι τοὐς χρύνους τούτους ἀνέδραμον; ῖνα προτον μὲν γένηται συμφανὲς πῖς

αρχης Ἀχαιον αὐθις ἐπ0ιησαντο την επιβολην της 2 νυν συστασεως, δεέτερον δ' ῖνα και τὰ της προαι- ρεσεως μη μονον διὰ της ημετέρας ἀποφασεως, αλλὰ και δι αυτον τῖν πραγμάτων πίστεως τυγχάνy,3 διότι μία τις ἀει τον Ἀχαιῖν αῖρεσις υπηρχε, καν 20ην προτείνοντες μὲν την παρ' αὐτοῖς ισηγορίαν καιπαρρησίαν, πολεμ00ντες δὲ και καταγωνιζόμενοι συνεχος τοὐς η δι αυτον η διὰ τον βασιλέων τὰς σφετέρας πατρίδας καταδουλουμένους, τούτω τω τρύπω και ταύτη τη προθεσει τοOτο τοsργον ἐπ- 25ετέλεσαν, τὰ μὲν δι αυτον, τὰ δὲ και διὰ τον συμ- 4 μάχων. και γὰρ τὰ δι εκείνων συνεργηματα γεγονότα προς τοΘτο τ0 μέρος εν τοις ἐξης χρόνοις επὶ

5 την τον Αχαιον προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ κοινωνησαντες πραγμάτων, πλείστων δὲ και 30 καλλίστων Ῥωμαίοις ουδέποτε το παράπαν επεθύμ