Polybii Historiae. Editionem a Ludovico Dindorfio curatam retractavit Theodorus Büttner-Wobst.

301쪽

217. μεν τις ἡπείληφεν πρ0ς πῆσαν περίστασιν αυτάρκης ὐπάρχειν, καλην μεν, οὐκ ἀναγκαίαν δ' ἴσως φημσαιμ' αν εiναι την των προγεγονότων ἐπιστήμην εἰ δε μηδεὶς αν μητε περὶ των κατ' ιδίαν μητε περὶ 35 των κοινον τολμησαι τομ εἰπεῖν ἄνθρωπος δεν διὰ το , καν κατὰ το παρον ευτυχη, την γε περὶ του μελλοντος ελπίδα μηδεν ὰν εκ των νον παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα των νουν ἐχόντων, 203. ου μονον καλην, ετι δε μῆλλον ἀναγκαίαν εiναι 410 φημι διὰ τα0τα την των παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πος γὰρ ἄν εἴτ αυτος ἀδικούμενος τις η της πατρί- 5δος αδικουμενης βοηθοὐς εsροι καὶ συμμάχους, εἴτε κτησασθαί τι και προκατάρξασθαι σπουδάζων τους συνεργησοντας αυτω παρορμησαι πρ0ς τὰς ἐπιβολάς 15 πος δ' ὰν εὐδοκούμενος τοῖς et ποκειμενοις τοὐς 6 βεβαιώσοντας την αυτοῖ προαίρεσιν και διαφυλάξοντας την κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ μηδενεἰδείη της τῖν προγεγονότων περι εκάστους ὁπομνη- σεως; πρ0ς μεν γὰρ το παριν αεί πως ἀρμοζόμενοι 720 καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῖτα και λέγουσι και πρά

τουσι πάντες δεστε δυσθεώρητον εἶναι τὴν εκάστου προαίρεσιν και λίαν εν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν αλήθειαν. τὰ δε παρεληλυθότα τον εργων, εξ αὐ- 8τον τῖν πραγμάτων λαμβάνοντα την δοκιμασίαν,25 ἀληθινος ει φαίνει τὰς εκάστων αιρεσεις και δια-

ληψεις και δηλοῖ παρ' οἷς μεν χάριν, εὐεργεσίαν,β0ηθειαν ὴμῖν ἡπάρχουσαν, παρ' οἱς δε τἀναντία

τούτων. εξ ον και τον ελεησοντα και τον συν- sοργιούμενον, ετι δὲ τον δικαιώσοντα, πολλάκις και επὶ 30 πολλον εὐρεῖν εστιν. ἄπερ εχει μεγίστας επικουρίας 10 και κοινη καὶ κατ' ιδίαν προς τον ανθρώπινον βίον.

302쪽

INITIA BELLI ΡUNICI U. 11 διοπερ Ουχ οἴτως ε- φροντιστέον τῆς αυτον των πράξεων εξηγήσεως ουτε τοῖς γράφουσιν οἴτε τοῖς

ἀναγέ νώσκουσιν τὰς ιστορίας, ως των πρύτερον καὶ 218. 12 των ἄμα καὶ των ἐπιγινομίνων τοῖς ἔργοις. ιστορίας γὰρ εὰν ἀφέλη τις το διὰ τί και πῖς καὶ 5τίνος χάριν ἐπράχθη το πραχθὲν και πότερον ευ- λογον εσχε το τέλος, το καταλειπόμενον αυτης ἀγώ-13 νισμα μεν μάθημα es ου γίνεται, καὶ παραυτίκαμεν τέρπει, πρ0ς δε το μέλλον ουδὲν ωφελεῖ το

παράπαν. 10

32 'Hι και τοὐς ὐπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι και δυσίανε γνωστον την ἐμετέραν πραγματείαν διὰ τι πληθος και το μέγεθος τον βύβλων ἀγνοεῖν νο- 2 μιστέον. πύσω γὰρ ραύν ἐστι καὶ κτήσασθαι καὶ 204. δια να)γνοναι βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ 15 κατὰ μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθησαι σαφος ταῖς μεν κατὰ τὴν Tταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπο τῖν κατὰ Πύρρον καὶ Tίμαιον συγγραφέων καὶ καιρον εξηγήσεωςJ εἰς τὴν Καρχη-3 δύνος ἄλωσιν, ταῖς δε κατὰ τὴν ἄλλην οικουμένην 20 ἀπο της Κλεομένους του Σπαρτιάτου φυγης κατὰ το συνεχὲς μέχρι της Ἀχαιῖν καὶ Ῥωμαίων περὶ τον Ἱσθμον παρατάξεως, η τὰς τῖν κατὰ μέρ0ς 4 γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν η κτῆσθαι; χωρὶς γὰρ του πολλαπλασίους αὐτὰς ὐπάρχειν τον η με- 25τέρων υπομνημάτων, ουδὲ καταλαβεῖν εξ αυτον βεβαίως ουδὲν οἷόν τε τοὐς ἀναγινώσκοντας, προ- τον μὲν διὰ το τοὐς πλείστους μὴ ταὐτὰ περὶ τον 5 αυτον γράφειν, εἶτα διὰ το τὰς καταλλήλους τον

πράξεων παραλείπειν, ον ἐκ παραθέσεως συνθεω- 30ρουμένων καὶ συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἔκαστα

303쪽

POLYB. HISTOR. HI 31-33.

τυγχάνει δοκιμασίας της κατὰ μερος διαλήψεως, τωνδε κυριωτάτων μηδε ψαυειν αυτοὐς δυνασθαι τοπαράπαν. ακμὴν γάρ φαμεν αναγκαιοτατα μερη της fit στορίας εἰναι τά τ ἐπιγινόμενα τοῖς εργοις και 5 τὰ παρεπόμενα και μάλιστα sτὰ) περὶ τὰς αἰτίας. θε- 7ωροομεν δε τον μεν Ῥντιοχικbν πολεμον ἐκ του Φιλιππικοs τὰς ἀφορμὰς εἰληφότα, τον δε Φιλιππι- 219. κον εκ τοῖ κατ' υννίβαν, τον δ' Ἀννιβιακον ἐκ τοΘ περι Σικελίαν, τὰ δε μεταξἰ τούτων πολλὰς 10 και ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δε συννευούσας προς την αυτὴν ὐπύθεσιν. ταοτα δὴ 8 πάντα διὰ μεν των γραφόντων καθόλου δυνατιν ἐπιγνοναι και μαθεῖν, διὰ δε των τοὐς πολεμους

15 νατον, εἰ μὴ καὶ τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων sαὐτὰς εξ ον εκεῖνοι γράφουσιν υπολαμβάνει σαφος ἐπεγνωκέναι και τὴν τοO πολεμου τοs σύμπαντος οἰκονομίαν καὶ διάθεσιν. ἀλλ' οὐκ εστι τούτων 10 205 Οὐδέν, ἀλλ' ὁσω διαφερει τι μαθεῖν τ00 μύνον20 ἀκο0σαι, τοσούτω καὶ τὴν ἐμετεραν ιστορίαν υπο- λαμβάνω διαφερειν των επὶ μερους συντάξεων. οἱ δε παρὰ των Ῥωμαίων πρεσβεις - τὴν γὰρ 33 παρέκβασιν εντεοθεν ἐποιησάμεθα - διακούσαντες τὰ παρὰ των Καρχηδονίων ἄλλο μεν οὐδεν εἰπαν, ὁ 225 δε πρεσβύτατος αυτον δείξας τοῖς εν τω συνεδρίωτον κόλπον ενταοθα και τιν πολεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ τὴν ειρήνην φερειν' εκβαλον οὐν, ὁπότερον ανκελεύσωσιν, ἀπολείψειν. ὁ βασιλε0ς τον Καρ- 3χηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοOτ εκβα- so λεῖν ἐκέλευσε. τοO δε Ῥωμαίου φήσαντος τον πύ- 4λεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἄμα καὶ πλείους τον

304쪽

INITIA BELLI PUNICI H. εκ τοO συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες. οι μεν ουν πρέσβεις και το συνέδριον επὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν. 5 Ἀννίβας δε παραχειμαζων εν Καινη πύλει προτον μεν διαφηκε τοὐς πβηρας ἐπι τὰς εαυτον πόλεις, βουλόμενος ετοίμους καὶ προθύμους παρασκευάζειν 56 προς το μελλον. δεύτερον δ' 'Ἀσδρούβα τἀδελφωδιέταξε πῖς δεησει τη τε τον Ιβήρων ἀρχη και δυναστεία χρησθαι ταῖς τε πρ0ς Ῥωμαίους παρασκευ-7 αῖς, εὰν αυτος χωρίζηταί που. τρίτον υπὲρ της ἀσφαλείας τον εν Λιβsu προυνοεῖτο πραγμάτων. 10220. 8 πάνυ ἐμπείρως και φρονίμως ἐκλογιζομενος εκ

μεν Λιβύης εις γβηρίαν, εκ δ' Tβηρίας εις Λιβύην

διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων την ἐκατέρων πί-9 στιν εις ἀλληλους διὰ της τοιαύτης οικονομίας. ἡ σαν δ' οι διαβάντες εις την Λιβύην Θερσῖται, Μαστια- 15

δὲ σύμπαντες απι τούτων τῖν ἐθνον ιππεῖς μεν χίλιοι διακόσιοι, πεζοι δε μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακό- 11 σιοι πεντηκοντα, προς δε τούτοις Βαλιαρεῖς 0κτακοσιοι ἐβδομηκοντα), οῖς κυρίως μεν καλο0σι σφεν- 20 δονητας, απο δε της χρείας ταύτης συνωνύμως καὶ τι ἔθνος αυτον προσαγορεύουσι καὶ την νησον. 12 τον δὲ προειρημένων τοὐς μὲν πλείους εις τὰ Μετα- γωνια της Λιβύης, τινὰς δ' εις αὐτην Καρχηδόνα 206.13 κατέταξεν. απι δὲ τον πόλεων τον Μεταγωνιτον 25 καλουμένων ἀπέστειλεν ἴλλους εις Καρχηδόνα πε-

ζ00ς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας καὶ β0η- 14 θείας ἄμα τάξιν. ἐπι δὲ της Tβηρίας ἀπέλιπεν

'Ἀσδρούβα τἀδελφω πεντήρεις μὲν πεντηκοντα, τμτρηρεις δὲ δύο και τριηρεις πέντε ' τούτων ἐχούσας 30 πληρώματα πεντηρεις μὲν τριάκοντα δύο, τριηρεις

305쪽

Ρ0LYB. HISTOR. III 33. 34.

δε πέντε. καὶ μην ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μεν καὶ 15 Λιβύων τετρακοσίους πεντηκοντα, Λεργητον δε τριακοσίους, Νομάδων δε Μασυλίων και Μασαισυλίων και Μακκοίων και Μαυρουσίων των παρὰ τον 'sZκεα-5 νbν χιλίους δκτακοσίους, πεζους δὲ Λιβυων μυρίους 16 χιλίους ὀκτακοσίους πεντηκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ελέφαντας εἰ κοσι

και ἔνα.

Oυ χρη δε θαυμάζειν την ακρίβειαν τῆς ἀνα- 171' γραφῆς, εἰ τ0ιαέτύ κεχρημεθα περι των υπ' 'Aννί-221. β0υ κατ' Tβηρίαν πεπραγμένων οῖα μόλις αν χρησαιτο τις αυτος κεχειρικδες τὰς κατὰ μέρος πράξεις, ουδε προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιηκαμεν παραπλήσιον τοις ἀξιοπίστως ψευδομένοις των συγ- λβ γραφέων. ημεῖς γὰρ ευρύντες επὶ Λακινίω την 18 γραφην ταυτην ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην υπ'υννίβου, καθ' ους καιρους ἐν τοις κατὰ την Ἱταλίαν τύποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αυτην περί γε των τοιουτων ἀξιώπιστον εiναι' διι και κατ-20 ακολουθεῖν ειλόμεθα τη γραφη ταύτΓ.υννίβας δε πάντα προνοηθεις περι της ἀσφα- 34λεως των τε κατὰ Λιβυην πραγμάτων καὶ των ἐνγβηρία λοιπbν ἐκαραδόκει και προσεδέχετο τοὐς παρὰτων Κελτον προς αυτbν ἀποστελλομένους ' σαφος 2α5 γὰρ ἐξητάκει καὶ την αρετην της υπb τὰς υλπεις καὶ περὶ τον Πάδον ποταμον χώρας καὶ τι πληθος των

κατοικουντων αυτην, ἔτι δὲ την προς τους πολέμους των ἀνδρον τολμαν, καὶ τι μέγιστον, την υπάρχου- 3σαν δυσμένειαν αυτοῖς εκ του προγεγονότος πολέ-

id μου προς ' μαί0υς, υπερ ου διηλθομεν ημεῖς ἐντη πρ0 ταύτης βυβλω χάριν του συμπεριφέρεσθαι

306쪽

INITIA BELLI ΡUNICI U. τοὐς ἐντυγχάνοντας τοῖς νυν μέλλουσι λέγεσθαι. 4 διόπερ εἴχετο ταέτης τῆς ἐλπίδος και παν ὐπ- 207ώισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῖς προς τοὐς δυνάστας των Κελτον και τοὐς επὶ τάδε και τοὐς εν 5 αυταῖς ταῖς υλπεσιν ἐνοικοῖντας, μόνως αν ὐπο- 5

λαμβάνων ἐν Ιταλία συστήσασθαι τον προς Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ δυνηθείη διαπεράσας τὰς προ του δυσχωρίας εἰς τοὐς προειρημένους ἀφικέσθαι τύπους καὶ συνεργοῖς και συμμάχοις χρήσασθαι πιλ-6 τοῖς εις τὴν προκειμένην επιβολήν. ἀφικομένων δε 10των αγγελων και την τε των Κελτον βούλησιν και προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων την τε τῖν 'Ἀλπεινῖνορῖν υπερβολὴν επίπονον μεν και δυσχερη λίαν, ου μην αδύνατον εἰναι φασκόντων, συνῆγε τὰς δυνάμεG εκ της παραχειμασίας υπι την εαρινὴν Αραν. 157 προσπεπτωκότων δε προσφάτως αυτω και τον εκ

τῆς Καρχηδονος, ἐπαρθεὶς τω θυμω και πιστεύων 222. τη τον πολιτον εὐνοία παρεκάλει τὰς δυνάμεις φανερος ηδη πρ0ς τον κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον,8 ἐμφανίζων μεν δν τρόπον εκδοτον αυτιν ἐγχειρη- 20σαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι και πάντας τους του στρατοπεδου προεστῖτας, ὐποδεικνύων δε τὴν τῆς χώρας αρετήν, εις ην ἀφίξονται, και τὴν τον Κελτον 9 εἴνοιαν και συμμαχίαν. εὐθύμως δε τον ὁχλων αὐτω συνεξισταμένων, ἐπαινέσας και παραγγείλας 25 τακτὴν ημεραν, εν ὴ ποιήσεται τὴν εξοδον, τότε μεν διέλυσε τὴν εκκλησίαν. 35 Ἐπιτελέσας δε τα προειρημένα κατὰ τὴν παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ικανὴν ασφάλειαν τοῖς

τε κατὰ τὴν Λιβύην και τοῖς ἐν Ιβηρία πράγμασι, κπαραγενομένης τῆς ταχθείσης ημέρας, προῆγε, πε-

307쪽

ζον μὲν ἔχων εις εννέα μυριάδας, ιππεῖς δὲ περὶ

μυρίους καὶ δισχιλίους. καὶ διαβὰς τον 'Iβηρα πο- 2ταμον κατεστρέφετο τύ τε των 1λουργητον ἔθνος καὶ Βαργουσίων ἔτι δε τοὐς Αἰρηνοσίους και τοὐς 5 Ἀνδοσίνους μέχρι της προσαγ0ρευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ πάντας υφ' ἐαυτον καί τινας πό- 3λεις κατὰ κράτος ελών, ταχέως μεν και παρ' ελπίδα, μετὰ πολλον δε και μεγάλων αγώνων ἔτι δὲ πολλης καταφθορῆς ἀνδρον, ηγεμόνα μὲν επὶ π 410 σης κατέλιπε της επὶ τάδε του ποταμοs χώρας υν- 208. νωνα, των δὲ Βαργουσίων καὶ δεσπότην ' μάλιστα γὰρ τουτοις ηπίστει διὰ την προς Ῥωμαίους ευ- νοιαν. ἀπεμέρισε δὲ καὶ της δυνάμεως ης εἰχε τω 5 μὲν ωννωνι πεζοὐς μυρίους ιππεις δε χιλίους καὶ

15 τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τουτω των αυτω συνεξορμώντων. εις δε την οἰκείαν ἀπέλυσε τοὐς ἴσους ετοῖς προειρημένοις, βουλόμενος αυτους τε τουτους ευνους ἀπολιπεῖν, τοῖς τε λοιποῖς υποδεικνυων ελπίδα της εις oiκον επανοδου καὶ τοῖς μεθ' ἐαυτου 20 μὲν στρατευομένοις, ουχ ηττον δε καὶ τοῖς εν οἴκωμένουσι των Tβήρων, ῖνα προθυμως ἐξορμῖσι πάντες, αν ποτέ τις ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ' αυ- τον. την δὲ λοιπην στρατιὰν ἀναλαβAν ευζωνον 7223. πεζοὐς μὲν πεντακισμυρίους ιππεῖς δὲ προς ἐννα- 25 κισχιλίους ηγεν διὰ των Πυρηναίων λεγομένων δρων επὶ την τοῖ Ῥοδανοῖ καλουμένου ποται os διάβασιν, ἔχων Ουχ ουτως πολλην δυναμιν ως χρησίμην 8 καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως εκ της συνεχείας των κατὰ την Tβηρίαν αγώνων. 30 Ινα δε μη των τόπων αγνοουμένων παντάπασιν 36

ἀσαφη γίνεσθαι συμβαίνy την διήγησιν, ρητίον αν

308쪽

INITIA BELLI PUNICI U. εἴη πύθεν ορμήσας Ἀννίβας και τίνας και πόσους διελθον τύπους εἰς ποια μερη κατηρε της Tταλίας. 2 ρητέον δ') οὐκ αυτὰς τὰς ονομασίας των τύπων καὶ

ποταμῖν και πόλεων, ὁπερ ἔνιοι ποιOOσι των συγγραφέων, ὁπολαμβάνοντες εν παντὶ προς γνοσιν 53 καὶ σαφήνειαν αυτοτελες εἶναι, τουτο το μερος. οἶμαι δεπὶ μεν των γνωριζομενων τόπων ου μικρὰ μεγάλα δε συμβάλλεσθαι πεποίηκε προς ἀνάμνησιν η των ονομάτων παράθεσις ' επὶ δε των αγνοουμε- νων εις τελος ὁμοίαν ἔχει την δυναμιν η των ὀνο- 10μάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοητοις και κρουσματικαῖς 4 λέξεσι. της γὰρ διανοίας επ' ουδεν ἀπερειδομένης ουδε δυναμενης ἐφαρμύττειν το λεγόμενον επ' ουδεν γνώριμον, ανυπότακτος και κωφη γίνεθ' η δι-5 ηγησις. διοπερ ὁποδεικτέος αν εἴη τρύπος, δι ου 15

δυνατbν εσται περι των αγνοουμενων λεγοντας κατὰ

ποσον εἰς ἀληθινὰς και γνωρίμους ἐννοιας ἄγειν

6 Πρώτη μεν οὐν και μεγίστη γνοσις, ἔτι δε κοινη 209. πῶσιν ἀνθρώποις ἐστιν η του περιέχοντος ημῆς 20 διαίρεσις και τάξις, καθ' ην πάντες, ον και μικρονύφελος, ἀνατολάς, δέσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτ0ν7 γνωρίζομεν δευτερα δε, καθ' ην ἐκάστη διαφορὰ

των προειρημένων τοὐς επὶ της γης τύπους ὐποτάττοντες και φέροντες αεὶ τη διανοία το λεγύμενον 25επί τι) των προειρημένων εις γνωρίμους και συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὐπερ των ἀγνώστων καὶ 224. 37 αοράτων τύπων. τούτων δε περι της ὁλης γης υποκειμένων, ακύλουθον αν εἴη τι και περὶ της καθ' ἐμῆς οικουμένης ἀνὰ τ0ν αυτον λύγον διελομένους 302 εις ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὐς ακούοντας. ταύτης δι-

309쪽

ηρημένης εἰς τρία μερη καὶ τρεῖς ονομασίας, το μενεν μερος αυτῆς Ἀσίαν, το δ' ἔτερον Λιβύην, τυ δε τρίτον Eυρώπην προσαγορεύουσι. τὰς δε διαφορὰς 3ταυτας ὁρίζ0υσιν ὁ τε Tάναῖς ποταμbς και Νεῖλος

5 και το καθ' ιρακλέους στηλας στύμα. Νείλου μεν 4ουν και Tανάιδος μεταξυ την Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν δε του περιέχοντος υπι το μεταξυδιάστημα θερινον ανατολῖν και μεσημβρίας. η δε σΛιβύη κεῖται μεν μεταξ0 Νείλου και στηλον ιρα- 10 κλείων, του δε περιεχοντος πέπτωκεν et πύ τε την μεσημβρίαν και κατὰ το συνεχες υπι τὰς χειμερινὰς δύσεις ἐως της ἰσημερινης καταφορῆς, η πίπτει

καθ' ιρακλείους στηλας. αυται μεν ουν αἱ χῖραι 6 καθολικώτερον θεωρούμεναι τον προς την μεσημ-

15 βρίαν τόπον ἐπέχουσι της καθ' ημῆς θαλάττης απιτον ανατολον δες πρ0ς τὰς δύσεις. η δ' Ευρώπη 7 ταύταις ἀμφοτέραις ος πρ0ς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ το συνεχες απο τῖν ανατολον παρηκουσα μεν ἄχρι προς τὰς δύσεις, κεῖται δ' αυτης 820 το μεν ολοσχερέστερον καὶ βαθύτερον μερος υπαυτὰς τὰς ἄρκτους μεταξ0 του τε Tανάιδος ποταμμοο και του Νάρβωνος, δς οὐ πολὐν απέχει τύπονος πρ0ς δέσεις ἀπο Μασσαλίας και τον τοῖ Ῥοδανοο στομάτων, δι ον εις το Σαρδόνιον πέλαγος 25 ἐξίησιν ὁ προειρημένος ποταμός. ἀπο δε τοO Νάρ- 9βωνος και τὰ περι τοBτον Κελτοι νέμονται μέχρι 210. τῖν προσαγορευομένων Πυρηναίων ορον, δ διατείνει κατὰ το συνεχες ἀπο της καθ' ὴμῆς θαλάττης λς εις την εκτύς. το δε λοιπον μέρος της i0M Mρώπης ἀπο τον προειρημένων ορον το συνάπτον πρός τε τὰς δύσεις και πρ0ς ιρακλείους στηλας

310쪽

IMΤIA BELLI PUNICI H. περιέχεται μεν υπύ τε της καρο ημας καὶ της ἔξω θαλάττης, καλεῖται δε το μεν παρὰ την καF ὴμας 225. 11 παρηκον ἔως Βρακλείων στηλον Ιβηρία, το δε παρὰ την ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινην μενονομασίαν οὐκ ἔχει διὰ το προσφάτως κατωπτεῖ- 5σθαι, κατοικεῖται δὲ παν υπb βαρβάρων ἐθνων και πολυανθρώπων, υπὲρ ον ημεῖς μετὰ ταυτα τον 38 κατὰ μέρος λόγον ἀποδώσομεν. καθάπερ δὲ καὶ της Ἀσίας καὶ της Λιβυης, καθι συνάπτουσιν ἀλληλαις περι την Λιθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῖς Τως 10των καν ημῆς καιρον πότερον ηπειρος ἐστι κατὰ το συνεχὲς τὰ πρ0ς την μεσημβρίαν η θαλάττu περι- 2 έχεται, τον αυτον τρόπον τo μεταξυ Tανάιδος καὶ Νάρβωνος εις τὰς ἄρκτους ἀνηκον ἄγνωστον ημινεις του νυν ἐστιν, εὰν μη τι μετὰ ταοτα πολυ- 153 πραγμον00ντες ἱστορησωμεν. τους δὲ λέγοντας τι περὶ τούτων ἄλλως η γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον. 4 Tufτα μὲν οὐν εἰρήσθω μοι χάριν του μη τελέως ανυπότακτον ειναι τοῖς ἀπείροις των τύπων 20

την διηγησιν, αλλὰ κατά γε τὰς ολοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν επί τιὴ τη διανοίατο λεγομενον, τεκμαιρομένους εκ του περιέχοντος. 5 καθάπερ γὰρ επὶ της ὁράσεως ειθίσμεθα συνεπ.στρέφειν αεὶ τὰ πρόσωπα προς το κατὰ την ἔνδει- 25ξιν ὐποδεικνύμενον, οὐτως καὶ τη διανοία χρη συνδιανευειν καὶ συρρέπειν επὶ τοὐς τύπους αεὶ τοὐς 39 διὰ τοῖ λόγου συνεπιδεικνυμένους. ἀφέμενοι δὲ τούτων τρεψόμεθα προς το συνεχὲς της προκειμένης ημιν διηγησεως. 302 Καρχηδόνιοι γὰρ εν τούτοις τοῖς καιροῖς της