Orationes

141쪽

των, ἀλλὰ καὶ πολλάκις διαλω τι προς σφας αυτ υς,

142쪽

πολεις τας αυτῶν αδ0ξους καὶ μικρας καὶ πολλῶν ἐνδεεις ουσας, υπεριδοντες ταυτας ἐστρατευσαν ἐπὶ τας ἐν JΠελοποννήσs πρωτευουσας' ἐά Αργος καὶ Λακε- 254 δαίμονα καὶ Μεσσήνην, μαχd δε νικήσαντες τους μενηττηθεντας εκ τε των πολεων καὶ τῆς χωρας εξεβραον,

αυτοὶ δε τας κτήσεις απασας τας ἐκεινων τοτε κατα- bσχοντες ετικαὶ νυν εχουσιν, ου μεῖζον εργον καὶ θαυμαστοτερον ουδεὶς ἐπιδειξει κατ' ἐκεῖνον του χρονον γενομενον, ουδε πραξιν ευτυχεστεραν καὶ θεοφιλεστε

ραν τῆς τους χρησαμενους τ ῆς μεν οἰκείας αποριας απαλλαξασηὶς, της δ' αUιοτριας ευδαιμονιας κυρίους

255 ποιησασης. καὶ ταυτα μεν μετα παντων των συστρα

κιὰ Μεσσηνίους την χωραν διείλοντο καὶ καθ' αυτους eis Σπαρτη κατ 'κησαν, ἐν τουτοις τοις καιροις τοσου - τον φρονῆσαν ης αυτους si ' οντας ου πλειους τοτε δισχιλίων ουχ ἡγήσασθαι σφας αυτους αξίους εἶναι ζῆν, εἰ μη δεσποται πασων των ἐν Πελοποννησω πο- 256 λεων γενεσθαι δυνηθειεν, ταυτα δε διανοηθεντας καὶ πολεμιεῖν ἐπιχειρήσαντας ουκ απεπrειν, ἐν πολλοῖς κα-

κοις καὶ κινδυνοις γιγνομένους, πρὶν απασας ταυτας υτ αυτοις ἐποιησαντο πλην τῆς πολεωςJ τῆς 'Αρ- dγειων. εχοντας δ' ῆδη καὶ χωραν πλειστην καὶ δυναμαν

μεγίστην καὶ δοξαν τοσαυτην , Oσην προσηκει τους τηλικαυτα διαπεπραγόμενους , ουχ ηττον διακεῖσθαι φιλοτιμως, οτι λογος υπῆρχεν αυτοις ιδιος καὶ καλος 257 μονοις των 'GDqνων ἐξεῖναι γαρ ειπειν αυτοις, οτι

σαν οντες, αυτοὶ δ' ἐν τῶ πολεμ ' τοδ προς τους μρ- βαρους παντίον των Ἐλληνων ἡγεμονες κατεστησαν,

143쪽

καὶ τῆς τιμῆς ταυτης ετυχον ουκ ἀλόγως, ἀλλα δια τομάχας ποιησαμενοι πλειστας ανθρώπων κατ' ἐκεῖνοντον χρόνον μηδεμιαν ἡττηθῆναι τουτων ηγουμενου 258 βασιλεως αλλα νενικηκεναι πασας ' ου τεκμηριον ου- 287δεὶς ἀν δυναιτο μεῖον εἰπεῖν ανδρίας καὶ καρτεριας καὶ τῆς προς αλλήλους ομονοιας, πλην ῆ το ρηθησε-

σθαι μελλον τοσουτων γαρ το πλῆθος των πολεων των Ελληνιδων Ουσων, των μεν ἄλλων ουδεν' ἀν εἰπεῖν ουδ' ευρεῖν ῆτις ου περιπεπτωκε ταῖς συμ νοραῖς 259 ταῖς εἰθισμεναις γίγνεσθαι ταῖς πολεσιν, ἐν co τῆ Σπαρτιατων ουδεὶς αν επιδεαειεν ουτε στασιν Ουτε σφαγας ουτε φυγας ἀνομους γεγενημενας, ουδ' αρπαγας χρημάτων Ουδ' αἰσχυνας γυναικων καὶ παίδων, bἀλλ' ουδε πολιτείας μεταβολην ουδε χρεων αποκοπας ουδε γῆς αναδασμον ουδ' ἄλλ' ουδεν των ἀν)ηκεστων

του τ' ἀθροωαντος καὶ διαλεμέντος ουτω καλως περὶ 260 αυτων, μεμνήσεσθαι καὶ πολλην χαριν εξειν. ρα .)ου την αυτην δε γνωμην πω περι σου νυν καὶ προτερ0ν. εν μεν γαρ τοῖς παρελθουσι χρονοις εδ αυρια- ων σου την τε φυσιν καὶ την του βιου ταξιν καὶ την φι- cλοπονιαν καὶ ιιάλιστα την ἀλήθειαν τῆς φιλοσοφίας, νυν δε ζηλω σε καὶ μακαρctio τῆς ευδαιμονίας ' δοκεῖς γαρ μοι ζῶν μεν ληψεσθαι δοξαν ου μείζω μεν, λὶς ἄξιος εἰ, χαλεπον γαρ, παρα πλείοσι δε καὶ μιῆλλονομολογουμενην της νυν υπαρχουσης, τελευτήσας δετον βίον μεθεξειν ἀθανασίας, ου τῆς τοῖς θεοῖς παρ-

144쪽

νυν εἰσίν.

τοῖς επιεικεστάτοις των Ἐλλήνων καὶ τοῖς ως αληθῶς φιλοσοφουσιν αλλα μη προσποιουμενοις , λυπῆσαι δε bτους θαυμαζοντας μεν τα σα μαλλον των αλλων, λοιδορουμενους δε τοῖς λογοις τοῖς σοῖς εντοις ονοις τοῖς

πανηγυρικοῖς, ἐν οὶς πλειους εισιν οι καθευδοντες τῶν ακροωμενων, καὶ προσδοκωντας, ην πα9ακρου- σωνται τους τοιουτους, ἐναμιιλλους τους αυτῶν γε σεσθαι τοῖς υπο σου γεγραμενοις, κακως εἰδοτες, ο τι

146쪽

δ' εχων, οἷς ειπεῖν λολμησαν, ἐπεχθην, τί γαρ

γραφειναν λογον ἐπεχείρησεν, αλλ' ουδ' ἄλλου δεικνυοντος καὶ πονήσαντος et θελησεν ακροατης γενε

μενων, καὶ τ0υς τῆς ἀDVθείας στοχαζομιενους των τὰς

147쪽

περὶ την φιλοσοφίαν διατριβοντων. b is .) Tίς γαρ ουκ αν ροσήσειεν αμα καὶ καταφρονήσειε πρῶτον μεν των περὶ τας εριδας διατριβοντων, οῖ προσποιουνται μεν την ἀλήθειαν χτειν, εὐυς δ εναρχὴ των ἐπαγγελμάτιον ψευδῆ λεγειν επιχειρουσιν; 2 οἶμαι γὰρ ἄπασιν εἶναι φανερον, οτι τα μελλοντα προγιγνωσκειν ου τῆς ημετερας φυσεως εστιν, αλλα τοσουτον απεχομεν ταυτης τῆς φρονήσεως, ῶσθ' Ouηρος ομεγίστην επὶ σοφία δοξαν εἰληφως καὶ τους θεους πεποίηκεν ἔστιν οτε βουλευομενους υπερ αυτῶν, ου την eἐκείνων γνωμην εἰδως ἀλλ' ημιν ενδειξασθαι βουλομενος, οτι τοις ανθρωποις δν τουτο των αδυνάτων ἐστίν. 3 γ . ουτοι τοίνυν εἰς τουτο τολμης εληλυθασιν, ωστε πειρωνται πείθειν τους νεωτερους, ώς ῆν αυτοῖς πλησιάζωσιν, ἁ τε πρακτεον εστὶν εἴσονται καὶ δια ταυτης τῆς επιστημης ευδαιμονες γενήσονται. καὶ τηλικουτωναγαθων αυτους διδασκαλους καὶ κυριους καταστήσαντες Ουκ αἰσχυνονται τρεις η τετταρας μνὰς υπὲρ τουτων d4 αἰτουντες - αλλ' εἰ μεν τι των αλλων κτηματων πολ- λοστου μερους τῆς αξιας επωλουν, ουκ αν x Myισβήτησαν ως ΓουκJευ φρονουντες τυγχάνουσι, συμπασαν δε την αρετον καὶ την ευδαιμονίαν ουτως ολίγου τι-

148쪽

μῶντες, ῶς νουν ἐχοντες διδασκαλοι των αλλων ἀει- ουσι γιγνεσθαι. καὶ λεγουσι μεν, ως ουδεν δε0νται χρUιατων,ἀργυρίδιον καὶ χρυσιδιον τὰν πλουτον απο- eocrisi τες, μικρου δε κερδους ορεγόμενοι μονον ουκ

γεγονασι , παρα τουτοις τὰ παρὰ των μαθητων μεσεγγυουνται, προς- την ασφαλειαν ευ βουλευομενοι,6 τῶ δ' επαγγελμιατι ταναντία πραττοντες. τους μεν γαρ ἄλλο τι παιδευοντας προσήκει διακριβουσθαι περὶ των διαφεροντων ' ουδεν γαρ κωλυει τους περὶ ετερα δει-

νους γεν0μενους μὴ χρηστους εἰναι περὶ τα συμβολαια 'τους δὲ Nὶν σωφροσυνην ἐνεργαζομε- bνους πῶς ουκ αλογον εστι μη τοῖς μαθηταῖς 1μάλιστα πιστευειν; ου δή που περὶ τους αλλους οντες καλοὶ καγαθοὶ καὶ δικαιοι περὶ τουτους εξαμαρτησονται, 7 δι' ους τοιουτοι γεγονασιν. δ ) Ἐπειδαν ουν των

ἰδιωτων τίνες απαντα ταυτα συλλογισαμενοι κατίδωσι τους την σοφιαν διδασκοντας καὶ την ευδαιμονιαν

παραδιδοντας αυτους τε πολλων δεομενους καὶ τους μαθητὰς μικρὸν πραττομενους, καὶ τὰς εναντιωσεις Qἐπὶ ιιεν των λογων τηρουντας, ἐπὶ δε των εργων μύκαθορωντας, ετι δε περὶ μεν των μελλοντων εἰδεναι 8 προσποιουμεν0υς, περὶ δε των παροντων μηδεν των δεοντων μήτ' εἰπειν μητε συμβουλευσαι δυναμενους, ἀλλα μὰλλον ὁμονοουντας καὶ πλείω κατορθουντας

επαγγελλ0μένους, εἰκοτως, οἶμαι, καταφρονουσι καὶ

νοιμιγυσιν αδολεσχίαν καὶ ιιικρολογίαν ἀλω ου της dat υχῆς ἐπιμελειαν εἶναι τὰς τοιαυτας διατριβας.

149쪽

λιτικους λογους υπισχνουμενοις αξιον επι -αι 'καὶ γαρ εκεινοι τῆς μεν ἀληθείας ουδεν φροντQουσιν, ηγουντω δε τουτ' εἶ νια την τεχνην, ἐν ώς πλειστους τῆ μικροτητι των μοθῶν καὶ τρο μεγεθει των επαγγελμάτων προσαγαγωνται καὶ λαβεῖν τι παρ αυτων δυνηθωσιν ' ουτω δ' ἀναιε θητως αυτοι τε διακεινται eκαὶ τους αλλους εχειν υπειληφασιν, ῶστε χειρον γραρο φοντες τους λογους χὶ των ἰδιωτων τινες αυτοσχεδια ζουσιν, ομως υπισχνουντω τοιουτους 97ητορας τους συνοντας ποιησειν si στε μηδεν των ἐνοντων εν τοῖς I0 πραγμασι παραλιπειν. καὶ ταυτης τῆς δυνάμεως ου- 293δεν Ουτε ταῖς εμπειριαις ουτε τη φυσει τὴ του μαθη- του μεταδιδοασιν, ἀλλά φασιν ομοιως την των λογωνεπιστήμην ωσπερ την των γραμματων παραδωσειν, ως μεν εχει τουτων εκάτερον ουκ εξετάσαντες, οἰομενοι δε διὰ τὰς υπερβολαh των επαγγελμάτων αυτοι τεθαυμασθήσεσθαι καὶ την πιάδευσιν την των λ6γων πλείονος Qςίαν δοξειν εἰνω , κακως εἰδοτες, ο τι με γάλας ποιουσι τὰς τεχνας ουχ οι τολμωντες ouo γνευ- bεσθω περι αυτων, αλλ' ο ιτινες ἀν, OGον ενεστιν ενεκάστη, τουτ' εξευρεῖν δυνηθωσιν.

μησάμην τηλικουτον δυνασθαι την φιλοσοφιαν, οσον ουτοι λεγουσιν, ἴσως γαρ ουκ αν ημεις πλεῖστον απε

150쪽

ουμενους, οῖ ποιVτικυν πραγματος τεταγμενην τεχνον παραδειγμα φερυντες λελήθασι σφῆς αυτους. τίς γὰρουκ οἰδε πλην τουτων, υτι νυ μὲν των γραμμάτων Γλκο νήτως ἔχει καὶ μενει κατα ταυτὸν, ωστε τοῖς αυτοῖς αει περι τῶν αυτων χρωαενοι διατελουue ν, το δὲ των λογων παν τ υναντιον πεπονθεν ' το γαμ υν' ετερον d

των σοφιστων καὶ λέγειν καὶ πολιτευεσθαι δεινοὶ γε- γονασιν. αἱ μὲν γαρ δυνάμεις καὶ των λογων καὶ τωναλλων εργων απαντων εν τ0M ευφνεσιν εγγίγνοντα Ib και τοῖς περ Φ τας ἐμπειριας γεγυμνασμένοις η sthn χ δευσος τους μεν τοιουτους τεχνικωτερους καὶ πρ0ςτ0 χτεω ευπ0ρωτερους εποιησεν ' οἷς γὰρ νυν ἐντυγ- bχάνουσι πλανώμενοι, ταυτ α ετοιμοτέρου λαμβάνειναυτους ἔδιδαξεν, τους δὲ καταδεεστεῖαν τλὶν φυσον εροντας αγωνιστας μεν αγαθους ῆ λογων ποι λὶτσς ρουκαν αποτελεσειεν, αυτους δ' ἀν αυτῶν προαγάγοι κά