Orationes

131쪽

γραμματα μιανθανουσιν, α τηλικαυτην εχει δυναμνωστε τους επισταμ ενους καὶ χρωμενους αυτοῖς ιιημονον ἐμπειρους γίγνεσθαι τῶν επὶ τῆς ηλικίας τῆς eαυτῶν πραμεντων αλλα καὶ τῶν πώποτε γενομενων. 210 α, ' ομως συ καὶ τους τῶν τοιουτων αμαθεῖς Oντας ἐτ0λuησας εἰπεῖν , ῶς ευρεται τῶν καλλίστων επιτηδευματων γεγονασι, καὶ ταυτ' εἰδως, οτι τους παῖδας τους αυτῶν εθίζουσι περὶ τοιαυτας πραγματείας δια

καὶ πληγὰς λαμβάνειν , τους δὲ πλεῖστα κακουργήσαντας καὶ λαθεῖν δυνηθεντας εν τε τοῖς παισὶν ευδοκιμειν μαλλον των αλλων, επειδαν τ' εἰς ἄνδρας συντελῶσιν, ἐν εμμεινωσι, τοῖς et θεσιν οἷς παῖδες οντες ἐμελετησαν, εγγυς Hναι των μεγιστων αρχῶν. 213 καὶ ταυτης ῆν τις επιδειξη παιδειαν μαλλον ἀγαπω- cμενην ῆ σπουδαιοτεραν παρ αυτοῖς ειναι νομζOμενην, ὁμ0λ0γῶ μηδὲν αληθες ειρηκέναι μηδε περὶ ἐνος

πωποτε πραγματος. καίτοι τί των τοιουτων εργων

dεν τῶν αυτῶν μήτε τοις Ελλησι μήτε τοῖς βαρβαροις

133쪽

ως αποκρυπτομενον το πικροτατον των τοτε ρηθέν - eτων, Ουκ ἀπαιδευτως αλλα νουν ἐχόντως , καὶ περιτων αλλων απολελογημενον σωφρονέστερον η τοτε

αυτων τουτων ἔφασκον κατηγοριαν εχειν πολυ δεινο-2is τεραν mi περὶ τῆς των παιδων κλωπειας. ἐκώνοις μεν γαρ τ0ῖς ἐπιτηδευμασιν ἐλυμαίνοντο τους αυτων παῖδας, οἷς δ' ὀλίγω προτερον συ διῆλθες, τους Ἐλληνας ἀπωλλυσαν. ραδιον δ' ῶς ουτως εἰχε ταυτα, συνιδειν. dοἶμαι γαρ απαντας ἀν ὁμολογῆσια κακίστους ανδρας ειναι καὶ μεγωτης ζημάας ἀξιους, ο σοι τοῖς πραγμασι τοῖς ευρημένοις ἐπ ώφελεία, τουτοις ἐπὶ βλαβχὶ χρω- 220 ιιενοι τυγχνάν0υσι, μη πρ0ς τους βαρβαρους μηδὲ προς τους ἀμαρτάνοντας μηδε προς τους Hς την αυτων χωραν εωβάλλοντας αλλα προς τους οἰκειοτάτους καὶτγῆς αυτῆς συγγενιδες ιμετέχοντας ' απερ ἐποιουν

Σπαρτιατω. καίτοι πως οσιον ἐστι φασκειν καλως

χρῆσθω τοῖς περὶ τον πολεμον ἐπιτηδευμασιν, οιτινες εους προσῆκε σφυιν, τουτους ἀπολλυοντες απαντα 22I τον χρονον διετέλεσαν; carris.) Ἀλλα γαρ ου συ μο- νος αγνοεῖς τ0υς καλως χρωμένους τοῖς πραγμασιν, ἀλλα σχεδὸν οι πλεῖστοι των Ἐλλ, νων. ἐπειδαν γαρ τινας ιδωσιν ri πυθωνται παρα τινων ἐπιμελως δια- 279τριβοντας περὶ τὰ δοκουντ' Ηναι καλὰ των ἐπιτηδευματων, ἐπαινουσι καὰ πολλους λογους ποιουνται περὶ 222 αυτων , ουκ ειδοτες το συμβησομενον. χρη δε τους ορθως δοκιμάζειν βουλομένους περὶ των τοιουτων ἐναρχῆ μὲν ησυχιαν αγειν καὶ μηδεμιαν δοξαν πειν περὶ αυτων, ἐπειδαν δ' Hς τον χρονον ἐκεινον ἔλθωσιν, ἐν ob καὶ λέγοντας καὶ πραττοντας αυτους Oψονται καὶ περὶ των ἰδίων καὶ περὶ των κοινων, τοτε b223 θεωρεῖν ακριβως εκαστον αυτων, καὶ τους ιιὲν νομιμ

134쪽

μως καὶ καλως χρωμενους οἷς ἐμέτησαν επωνειν καὶ τιμαν, τους δὲ πλημμελουντας καὶ κακουργουντας κγεγειν καὶ ροσεῖν καὶ φυλάττεσθαι τον τροπον αυτων, ενθυμουμενους, ως ουχ αἱ φυσεις αι των πραγματων ουτ si φελουσιν οπιε βλάπτουσιν ημας, αυb' ώς αιτων ἀνθρώπων χρησεις καὶ πράξεις απαντων ημῖν 224 αιτιαι των συμιβαινοντων Hσίν. γνοίη δ' αν τις ἐκεῖ -

θεν τὰ γαρ αυτὰ πανταχῆ καὶ μηδαμῆ διαφερ0ντα oτ0ῖς μεν ω νειμα, τοῖς δὲ βλαφρα γίγνεται. καιτοι

την μὲν φυσιν εχειν ἔκαστον των οντων ἐναντίαν αυτην αυτὴ καὶ μη την αυτην Ουκ ευλογον ἐστιν ' τὸ δὲ μηδὲν των αυτων συμβαίνειν τοις ορθως καὶ δικαίως πραττουσι καὶ τοῖς ασελγως τε καὶ κακως, τίνι των ορθως λογιζομενων Ουκ αν . Oτως ταυτα γίγνε-

Kσὶν Ουκ ανομοιαι τοῖς Ηρημένοις, αλλὰ τας ριὲν αυ- των ευροιμεν αν πλαστων αγαθων αἰτίας γιγνομήνας, τας δὲ των ριεγίστων κακων γαὶ συμφορων AZν ιμίαν ἐἶναί φημ καὶ τὴν Σπαρτιατωw ειρη- σεται γαρ ταληθὲς, H καί τισι δοξω λίαν παρα- 226 δοξα λεγειν. ουτοι γαρ τω ταυτα γιγνωσκειν περὶ των εξω πραγμάτων ἀλλ λοις στασια ιν τους Ἐλλη

135쪽

βολὴν απρεπῆ πεποιῆσθω προς την εκεινων δόξαν, ταυτην μεν ἐω, λέγω δε Tριβαλλους, ους απαντες φασιν ὁμι0νοεῖν μεν ώς ουδενας αλλους ανθρωπους, απολλυνια δ' Ου μονον τους ὁμορους καὶ τους πλη- οιον οἰκουντας ἀλλὰ καὶ τους αλλους, οσων αν ἐφι-228 κεσθαι δυνηθωσιν. ους ου χρὴ μηιεῖσθω τους αρε- hτῆς αντιποιουμενους αλλα πολὐ μαλλον ταὶν τῆς σοφιας καὶ τῆς δικαιοσυνης καὶ των αλλων αρετων

δυναμιιν. αυται μὲν γα9 ου τας σφετερας αυτῶν φυ- σεις ευεργετουσιν, αλλ' οἱς αν παραγενόμεναι παραμεινωσιν , ευδαιμονας καὶ μακαριους ποιουσιν Λακεδαιμονιοι δε τουναντίον, οἱς μεν αν πλ σιάσωσιν, απολλυουσι, τα δὲ τῶν αλλων αγαθα παντα περι

ραγεγενUιενα τουτοις την αυτην ἐμοὶ γνωμην εσχεν, ἀλλ' εμε μεν επηνεσαν ως διειλεγμενον τε νεαρωτε- ρως ῆ προσεδοκησαν, ηγωνισμενον τε καλως, εκεινουδε κατεφρονησαν, Ουκ ορθως γιγνωσκοντες αλλα

φρονιμωτερ0ς γεγενημενος καὶ συνεσταλιιενην εχων την διάνοιαν, ωσπερ χρη τους ευ φρον0υντας, καὶ πεπονθως το γεγραμμενον εν Αελφοῖς, αυτον τἐγνωκὼς καὶ την Λακεδαηιονιων φυσιν μαλλον η προτερο ἐγὼ δ' υπελειπομην επιτυχῶς ιμεν ἴσως διειλεγμενος, ανοητοτερος δε δι' αυτο τουτο γεγενη- μενος, καὶ φρ0νων μεῖγν η προσηκει τους τηλικουτους,

138쪽

ἐναργέστερος εἶναι δοξει τοῖς ακουουσι καὶ συ ιμενεῖς ἐν τοῖς αυτοῖς, ο μῆλλον αντινες θαυμασειαν τῶν τοῖς 239 αλλοις γεγραμμένων. ἐν αρχὴ μεν ουν ουτω μοι φαμνει ταξα καὶ β0υλευσασθαι περὶ αυτων. ε ) H-dδως δε σαυτον επηνεκοτα την Σπαρτιατων διοίκησιν ως ουδεὶς αλλος, φοβεῖσθαι τους ακηκοότας , μη δο- ξης 0μι0ιος εἶναι τοις λέγουσιν, ο τι αν τυχωσι, κHτουτους νυν ψέγειν, ους προτερον επήνεις μῆλλον των αλλωπι ταυτ ἐνθυμηθεὶς σκοπεῖσθαι, ποίους τινας αν ἐκατερους εἰναι φήσας Gηθῆ τε λέγειν δο- ξειας περὶ ἀμφοτερων , εχοις τ αν τους μὰν προγο- νους ἐπαινεῖν, ουσπερ βουλει, Σπαρτιατων δε δοκεῖν ομεν κατηγορεῖν τοῖς αηδως πρ0ς αυτους διακειμιένοις,1ιηδεν δε ποιεῖν τοιουτον αλλα λανθανειν ἐπαινων 240 αυτους ' ζητων δε τα τοιαυτα ραδίως ευρεῖν λ0γ0υς αμιφιβ0λους καὶ μηδεν ριῆλλον μετα τῶν ἐπαινουντων η των ψεγοντων οντας αλύ ἐπαριφοτερίζειν δυναμε- 283νους καὶ πολλας αμιφισβητησεις εχοντας, οἷς χρησθαι περι μεν συμβολαίων καὶ περι πλεονεξιας αγωνιζο- μενον αισχρον καὶ πονηριας ου ι κρον σημεῖον, περὶ δε φυσεως ανθρωπων διαλεγοιμενον καὶ πραγματων 241 καλον καὶ φιλοσοφον. olo ς περ ὁ λογος ὁ διαναγνωσθείς εστιν, εν ob πεποίηκας τους μHεν σους προγονους

ειρηνικους καὶ φιλέλληνας καὶ τῆς ἰσοτητος τῆς ἐν

ταῖς πολιτείαις ηγεμονας, Σπαρτιατας δ' υπεροπτι-bκους καὶ πολεμιικους καὶ πλεονέκτας, οιους περ αυ- τους εἰναι παντες υπειλήφασιν. A J Toιαυτην δ'εκατέρων ἐχοντων την φυσιν τους μεν υπο παντων ἐπαινεῖσθαι καὶ δοκεῖν ευνους εἶναι τρο πληθει, τοῖς τους μεν πολλους φθονεῖν καὶ δυσμενως εχειν,2 2 εστι ους ἐπαινεῖν αυ τους καὶ θαυμανιν, καὶ τολμῆν λέγειν, ὼς αγαθα μειζω τυγχάνουσιν εχοντες

139쪽

των τοις προγονοις τοις σοις προσοντων ' τήν τε γαρ eυπεροψίαν σεμνοτητος μετεχειν, ευδοκιμου πραγμα

τος, καὶ δοκεῖν ἄπασι μεγαλοφρονεστερους Ηναι τους τοιουτους η τους τῆς ἰσοτητος προεστωτας, τους

λακας δεινους των υπαρχοντων , τους δ' αμφοτερα δυνασθαι, καὶ λαμβάνειν ων αν επιθυμωσι, καὶ σω- ζειν απερ αν ἄπαξ κατάσχωσιν ὼ ποιουσιν οἱ τελειοι d243 δοκουντες tiναι των ανδρων. αλλα μην καὶ περὶ τῆς πλεονεξ ας καλλιους πειν οἰχνται λογους των Hρη- μενωπι τους μὲν γαρ αποστερ0υντας τὰ συμβόλαια καὶ τους παρακρουομενους καὶ παραλογιζομενους Ουχηγουνται δικαιως καλεισθαι πλεονεκτικους, δια γαρτο πονηραν εχειν την δοξαν ἐν απασιν αυτους ἐλαττουσθαι τοῖς πραγμασι, τας δὲ Σπαρτιατων πλεονεξίας καὶ τας των βασιλεων καὶ τας των τυραννων ευ- θ244 κτὰς μὲν αναι, καὶ πάντας αυτων επιθυμειν, ου μηνἀλλα λοιδορεισθαι καὶ καταρασθαι τοις τας τηλικαυτας εχουσι δυνασταας' ουδενα δὲ τοιουτον tiναι την φυ- σιν, οστις ουκ αν ευξαιτο τοῖς θεοις μαλιστα μὲν αυ-

τος τυχειν τῆς ἐξουσίας ταυτης, α δὲ μὴ, τους οἰκειο- 284τατους ' ob καὶ φανερον εστιν, Oτι μεγιστον των αγα- θων ἄπαντες Hναι νομίωμεν το πλέον πειν των ἄλλων. την μὲν ουν περιβολην του λογου δοκεῖς μοι ποιησα 245 σθαι μετα τοιαυτης διανοιας. ccx.)ει μὲν ουνηγουμηναφευσθαι σε των ειρημενων καὶ παραλι ειν ανεπιτίμαὶ τον τον λογον τουτον, Ουδ' αν αυτος ετι λεγεινεπεχειρουν ' νυν δ' o τι μεν Ουκ απεφηνάμην, περὶ ων bπαρεκλήθην συμβουλος, ουδὲν οἶμαί σοι μειήσειν, ου δὲ γαρ 0τε συνηγες ημας, ἐδοκεις μοι σπουδα ιν περι246 αυτων, o τι δὲ προελομενου σου συνθεῖναι λογον μη -

140쪽

δὲν ομοιον τ0ῖς αλλοις, αλλὰ τοῖς μεν ραθυμως αναγιγνώσκουσιν απλουν εἰναι δοξοντα καὶ ραδιον καταμαθειν, τοῖς δ' ἀκριβως διεξιοέσιν αυτον, καὶ πειρω- μενοις κατιδεῖν, ο τους ἄλλους λεληθεν, χαλεπὸν φα-νουμενον καὶ δυσκαταμάθητον, καὶ πολλῆς μεν ιστο- οριας γεμοντα καὶ φιλοσοφίας, παντοδαπῆς δε μιεστον ποικιλίας καὶ ψευδολογιας, ου τῆς εἰθισμενης μετακακίας βλαπτειν τους συμπολιτευομενους αλλα τῆς

λόγον ἀδοξοτερον δι' εμε γιγνόμενον, οσφ περ αυτ0ν d

ζόμενον ἔρημον τον λογον μιε ποιεῖν καὶ τῆς τιμ ῆς ἀποστερεῖν τλὶς γιγνομενης ἀν αυτῶ διὰ τους πονουν- 248 τας καὶ πραγματα σφισιν αυτοῖς παρεχοντας. U .)άγω δ' ὁμολογω μεν απολελεῖφθαι την ἐμην φρονησιν τῆς eσῆς ως δυνατον πλεῖστον, ου ν α, ' ωσπερ τουτοἶδα, κἀκεῖνο τυγχάνω γιγνωσκων, οτι τῆς πολεως τ ης υριετερας βουλευομενης περι των μεγιστων οἱ μεν

ἄριστα φρονεῖν δοκουντες ενωτε διαμαρτάνουσι του συμιφεροντος, των δε φαυλων νομιιζοιμενων εἰναι κώκαταφρονουμενων εστιν Oτε κατωρθωσεν ὁ τυχων καὶ 28b249 βελτιστα λεγειν ἔδοξεν ' ωστ' ουδεν θαυμαστὸν, ει καὶ περὶ του νυν ενεστῶτος τοιουτον τι συμ βψηκεν, οπ0υσυ μεν οἴει μιάλιστ' ευδοκιμησειν, et ν ως πλεῖστον χρονον διαλάθης , ῆν εχων γνώμην τὰ περι τον λόγον ραγματευθης, εγω δ' ηγουμαι βελτιστά σε πράξειν, ἐν δυνηθὴς τὴν διάνοιαν, ii ιενος αυτον συνεθη-