Orationes

151쪽

δεῖ προευσθαι καὶ uῖξοα προς αλλήλας καὶ τάξαι

κατα τροπον , ετι δε των και9ων μνη διαμαρτειναλλα κia τοῖς ἐνθυμημασι πρεποντως ολον τον λογον dκαταποικιλαι κH τοις ὀνόμασιν ευρυθμως κιὰ μουσι- 17 κως ειπειν , ταυτα δε πολλῆς επιμελειας δεισθαι και ψυχῆς ανδρικῆς κοὰ δοξαστικῆς εργον εἶνω, κοὰ δεῖντον μεν μαθητὴν προς τῶ την φυσιν εχειν οιαν χρη, ταμεν εἰδη τα των λογων μαθειν, περι δε τας χρησεις αυτων γυμνασθῆνια , τον δε διδασκαλον τα μεν Ου- τως ἀκριβως οἱον τ εἰνω, διελθειν ωστε μηδεν τῶν διδακτων παραλιπειν, περι δε τῶν λοιμῶν τοιουτον εI8 αυτον παράδειγμα παρασχεῖν soστε τους ἔκτυπωθεν- τας καὶ μιιησασθαι δυναμενους ευθυς ανθηροτερονκH χαριεοτερον τῶν αλλων φαίνεσθαι λεγοντας. καὶ τουτων μεν απάντοῖν συμπεσοντων τελείως noDσινοι φιλοσοφουντες ' καθ' ο δ' ἀν ελλειφθὴ τι των εἰ- 295ρημενων, ἀναγκη ταυττὶ χειρον διακεῖσθαι τους πλησιάζοντας. 9 ι Οι μεν ουν ἄρτι των σοφιστῶν ἀναφυομενοι καὶ νεωστὶ προσπεπτογκότες ταις αλαγνααις, es καὶ νυν πλεοναζουσιν, ευ ο ἰδ' o τι παντες επὶ ταυτην κατενεχθήσονται την υποθεσιν. ια Θ Λοιαοὶ δ ηιμῖν εισινοι προ ημων γενομενοι καὶ τας καλουμενας τεχνας γραται τολμησαντες, ους Ουκ αφετεον ανεπιτιuητους'

152쪽

οιτινες υπεοχοντο δικα σθω διδαξειν, ἐκλεξάριενοι b

των εργον ην λέγειν αλλ' ου των προεστωτων τῆς 20 τοιαυτης παιδευσεως, καὶ ταυτα του πραγματος, καθ ο σον εστὶ διδακτὸν, ουδὲν μαλλον προς τους δικανι-κ0υς λογους ῆ προς τους αλλους απαντας so φελεῖν δυναμενου. τοσουτω δὲ χειρους ἐγενοντο των περὶ τας εριδας καλινδουμένων, Oσον ουτοι μὲν τοιαυταλογιδια διεξιοντες, οἷς ει τις ἐπὶ των πραυων ἐμμει- eνειεν , ευθυς ἄν ἐν πασιν εἴη κακοῖς, δμως α γετην επηγγειλαντο σωφροσυνην περὶ αυτων, ἐκεῖνοι δ' επὶ τους πολιτικους λογους παρακαλουντες, ἀμελή

πολυπραγμοσυνης καὶ πλεοναίας υπεστησαν ἐλπιδιδασκαλοι. 21 Kαιτοι τους βουλομενους πειθαρχεῖν τοῖς υπῖτης φιλοσοφιας ταυτης προσταττομενοις πολυ ἀν θατ- τον προς επιεικειαν η προς ρητορειαν ἀφελησειεν. dκαὶ μηδιὶς οἰέσθω με λέγειν, ως εστι δικαιοσυνη δι

154쪽

ριενων; ομως δε πειρατεον ουτως ο πως αν δυνώμεθα 5 φανεραν καταστῆσαι την τουτων παρανομίαν. πολυ dδε μαλιστ' ἀγανακτουμεν , οτι τοσουτου δεομεν τωνισαγν ἀξιουσθαι τοῖς ἄλλοις Ελλησιν, ωστ' εἰρηνης ουσης καὶ συνθηκων γεγενημενων Ουχ δπως τῆς κοινῆς ελευθεριας μετεχομεν αλλ' ουδε δουλείας μετρίας τυχεῖν et ξιώθημεν. 6 δ .) Αεοuεθ' ουν et μων, ω ἄνδρες 'Aθηναῖοι,

βηκος, εἰ τοῖς μεν ἄπαντα τον χρονον δυσμενως προς eτην πολιν υμων διακειμενοις αλιοι γεγενησθε τῆς ἐλευθερίας, ημεῖς δε μηδ' ικετευοντες υμας των αυ- των τοῖς εμίστοις τυχοιμεν.

χώραν ημων κατανενεμηνται καὶ την πολιν κατεσκα-

φασιν; α δε λεγοντες ελ τίζουσιν ἐααπατησειν υμας, περὶ τουτων πειρασ0μεθα διδάσκειν.

τουτο προς, μὰς ουτω πρ0σηνεχθησαν, Ο τι συντελεῖν αυτοῖς Ουκηθελομεν. υμεῖς δ' ενθυμεῖσθε πρωτον μεν, εἰ δίκαιον εστιν et περ τηλικουτων εγκληματων ουτως bἀνομους καὶ δεινὰς ποιεῖσθω τας τιμωριας, επειτ' εἰ προσήκειν υμιν δοκεῖ μη πεισθεῖσαν την Πλαταιεων πολιν ἀλλα βιασθεισαν Θηβαίοις συντελεῖν. εγω μεν γαρ 0υδενας ηγουμαι τολμηροτερους εἶναι τουτων, οιτινες τὰς μεν ἰδίας ημων ἔκαστων πολεις ἀφανί- ζ0υσι , τῆς δε σφετερας αυτῶν πολιτείας Ουδεν δεο-9 μενους κοινωνεῖν αναγκαζουσιν. προς δε τουτοις ουδ' ὁμολογουμενα φαίνονται διαπραττόμενοι προς οτε τους αλλους καὶ προς ημας. εχρῆν γαρ αυτ0υς,

155쪽

αυτους αναισχυντεῖν, επ εκεινον δε τρεψεσθαι τον λογον, ως μετα Λακεδαιμονιων επολεμουμεν, καὶ

- των Ορκων καὶ των συνθηκῶν ' ου μην αλλ ει δεῖ τινας κακως παθεῖν δια την Λακεδαιμονίων συμμαχιαν, ουκ αν LΠαταιεῖς απαντων των Ἐλλη νων προυκριθησαν δικαίως ' Oυ γαρ εκοντες αλλ αναγ- 13 κασθεντες αυτοῖς εδουλευοριεν. τίς γαρ αν πιστευ- σειεν εἰς τουθ' ημας ανοιας ελθειν ωστε περι πλείονος ποιησασθαι τους εξανδραποδισαμενους ημων την πατριδα μιαλλον ῆ τους τῆς πολεως τῆς αυτων bμεταδοντας; αλλα γαρ, οἶμαι, χαλεπον ,ὴν νεωτεριγιναυτους μεν ροκραν πολιν Οἰκουντας, εκεινων ὁ Ουτω μεγαλην δυναρον κεκτηριενων , ετι δε προς τουτοις

156쪽

αρμοστου καθεστωτος καὶ φρουρας ἐνουσης καὶ τηλι- 14 κουτου στρατευματος οντος Θεσπιασιν , υφ' ων Ουιιονον ἀν θαττον ῆ Θηβαιων διεφθάροεν αλλα καὶ δικπιοτερον ' τουτους μὲν γαρ ειρήνης ουσης 0υ

15 ήμων την μεγιστην δίκην ἐλαμβανον. ηγουμαι δ' υμας ουκ αγνοειν, Oτι πολλοὶ καὶ των ἄλλων Ἐλλή

16 ιενων; ὁ γαρ τουτων λογος ουδεν αλλ' ῆ τουτο φα- dνησεται δυνάμενος ' ου γαρ ἰδιαν κατηγορίαν ποιουθμενοι κατὰ τῆς πολεως τῆς ημετερας απολωλέκασιν αυτην, αλλ' ἐν ομοίως καὶ κατ' ἐκιίνων εξουσιν im

17 θ .) Ἐνθυμείσθε δ' oτι τον πολεμιον ανιέλεσθετον υπογυιοτατον ουχ υπερ τῆς υμετέρας ου δ' υπιρ e τῆς των συμμάχων ἐλευθεριας, απασι γαρ υπηρχενυμιν, ἀλλ' υπερ των παρα τους ορκους καὶ τας συν- θηκας τῆς αυτονομίας ἀποστερουμένων. δ δη καὶ

παντων σχετλιώτατον, εἰ τας πολεις, ας Ουκ ωεσθε δειν Λακεδαιμονιοις δουλευειν , ταυτας περιόψεσθε 300 νυν υ πο Θηβαίων απολλυαένας ' Oῖ τοσουτου δεουσι 18 ιμιμεῖσθαι την πραοτητα την υμετεραν, ωσθ' O δοκεῖ παντων δεινοτατον tiναι, δοριαλωτους γενεσθαι, τουτο κρεῖττον ην ημιν παθεῖν υ πο ταυτης τῆς

158쪽

23 or' uηδεν των αυτῶν τοῖς αλλοις γιγνωσκουσιν. οἶμαι γαρ απασι φανερον εἶναι, διο τι προσήκει τους ευ 30Iφρονουντας ἐν μεν τῶ πολεμφ σκοπεῖν, οπως ἐκ παν- τος τροπου πλεον εξουσι των εχθρων, επειδαν δ' ει- ρήνη γενηται, μηδεν περὶ πλειονος ποιεισθαι των ορ- 2 κων καὶ των συνθηκων. ουτοι δε τοτε μεν εν απασαις ταις πρεψειαις υπερ τῆς ελευθεριας καὶ τῆς αυτονομίας εποιουντο τους λογους' επειδη δε νομίζουσιν αυτοις αδειαν γεγενῆσθαι , παντων των αλλων ocuε- hλησαντες υπεο των ἰδίων κερδων καὶ τῆς αυτων βιας 25 λεγειν τολμωσι, καὶ φασὶ το Θηβαίους εχειν την ημε

τεραν, τουτο συμφερον εἶναι τοις συμμαχοις . κακως εἰδοτες, ως Otrδ' αυτοις τοῖς παρατο δίκαιον πλεονε -

κτουσινου δε πω ποτε συνήνεγκεν, αλλα πολλοὶ δγγ τῆς αλλοτρίας αδικως επιθυμήσαντες περὶ τῆς αυτων δικαίως εἰς τους μεγιστους κινδυνους κατεστησαν.

αυτοὶ μὲν, μεθ' ων ἀν γενωνται, πιστοὶ διατελουσιν cοντες, ημας δ' αξιον φοβεισθαι, μη κοροσαμενοι την χώραν προς Λακεδαιμονίους απ0στωμεν ευρησετε γὰρ ημας μεν δὶς εκπεπολιορκημενους υπερ τῆς φιλίας τῆς et μετερας, τουτους δε πολλακις εἰς ταυτην 27 την πολιν εξημα9τηκοτας. Καὶ τας μεν παλαιας προδοσιας πολυ ἀν εργον εἴη λεγειw γενομενου δετου Κο9ινθιακου πολεμου διὰ την et βριν την τουτων,

κω Λακεδαιμονίων μεν επ αυτους στρατευσα ντων.

δι et ιιας δε σωθεντες Ουχ ο πως τουτων χάριν απεδο- dσαν, αλλ επειδη διελυεσθε τον πολεμον, απολιποντες et ιιας εἰς την Λακεδαιμονιων συμmχχίαν εἰσῆλθον. 28 καὶ πιοι μεν καὶ Μυτιληναῖοι καὶ Βυζαντιοι συμπαρεόιειναν, ουτοι δε τηλικαυτην π0λιν οἰκουντες Ουδε κοινους σφας αυτους παρασχεῖν ετολμησαν, αλύ εἰς

159쪽

θεοῖς δίκην καὶ τῆς Καδμείας καταληφθείσης ηναγκασθησαν ἐνθάδε καταφυγεῖν. οθεν καὶ μαλιστ' 29 επεδείξαντο την αυτων απιστιαν σωθεντες γαρ παλιν δια τῆς υμετερας δυναμεως και κατελθοντες εἰς την αυτων Ουδενα χρονον Uνεμειναν, αλλ' ευθυς εις 302Λακεδαίμονα πρεσβεις απεστελλον, ετοιμοι δουλευεινοντες καὶ μηδεν κινεῖν των προτερον προς αυτους

ώμολογημενων. καὶ τί δεῖ μακρολογεῖνο εἰ γαρ μηπροσεταττον ἔκεῖνοι τους τε φευγοντας καταδεχεσθαι και τους αυτόχειρας εξειργειν, Ουδεν ἄν εκωλυεν αυ- τους μετα των ηδικηκοτων ἐφ' υμῆς τους ευεργετας στρατευεσθαι.

30 0γ .) Καὶ τοιουτοι μεν νεωστὶ περὶ την πολιν τήνδε γεγενημενοι, το δε παλαιον απασης τῆς Ἐλλά- bδ0ς προδοται κατασταντες, αυτοὶ μεν υπερ ουτως ἐκουσιων καὶ μεγαλων αδικηματων συγγνωμης τυχεῖναὶ ωθησαν, ημιν δ' υπερ ων ηναγκάσθημεν, ουδεμίαν εχειν οωνται δεῖν, αλλὰ τολμωσιν οντες Θηβαῖοι λακωνισuὀν ετεροις ονειδι ιν, ους παντες ἴσμεν πλεῖστον χρονον Λακεδαιμονιοις δεδουλευκοτας καὶ προ θυμοτερον υπερ τῆς εκείνων αρχῆς ῆ τῆς αυτων σω-3l τηριας πεπολεμηκοτας. ποίας γαρ εἰσβολῆς ἀπελείφθησαν των εἰς ταυτην την χωραν γεγενημενωνοῦ 'I o

160쪽

32 πεδίον; ωστ εἰ Λακεδαιμονιοι την αυτην γνωμηνεσχον Θηβαίοις, ουδὲν αν εκωλυε τους απασι τοῖς d Ελλησιν αἰτίους τῆς σωτηρίας γενομενους αυτους υπο των Ἐλλήνων εξανδραποδισθῆναι καὶ ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιπεσεῖν. καίτοι τίνα τηλικαυτηνευεργεσίαν ποιεν αν εἰπεῖν, et ς ικαντὶ γενήσεται, δια- λυσαι την εχθραν την εκ τουτων δικαίως αν υπαρ- P0υσαν προς αυτους;

33 ιδ ) Tουτ0ις μεν ουν ουδεὶς λογος υπολείπεται τηλικαυτα τὸ μεγεθος εξημαρτηκόσι, τοῖς δε συναγορευειν βουλομενοις εκεῖνος μονος, ῶς νυν μεν η Βοι- eωτία προπολεμεῖ τῆς υμετερας χωρας, ην δε διαλυ- σησθε την προς τουτους φιλίαν, ασυμ νομα τοῖς συ ι- μαχ0ις διαπραξεσθε ' μεγαλην γαρ ἔσεσθαι την ροπην, εἰ μετα Λακεδαιμονίων τὶ τουτων γενησεται πολις. 34 ιε. Ἐγὼ δ' ουτε τοῖς συμμάχοις ηγουμαι, λυσιτελεῖν 303τους ασθενεστερους τοῖς κρείττοσι δουλευειν, καὶ γαρτον παρελθοντα χρονον υπερ τουτων επολεόι σαμεν, ουτε Θηβαίους εἰς τουτο μανίας ηξειν ωστ αποσταν- τας τῆς συμμαχίας Λακεδαιόμονίοις ενδωσειν την πο- λιν, Ουχ ώς πιστευων τοῖς τουτων ηθεσιν, αλλ' οἰδοτι γιγνωσκουσιν, ώς δυοῖν θάτερον αναγκαῖον ἐστιν αυτοῖς, mi μενοντας αποθνήσκειν καὶ πασχειν, οἱα περ bεποίησαν , ῆ φευγοντας απορεῖν καὶ των ελπίδων α 35 πασων ἐστερῆσθαι. ποτερα γαρ τὰ προς τους πολίτας αυτοῖς ἔχει καλως, ων τους μεν αποκτείναντες, τους δ' -τας-εκβαλοντες διηρπάκασι τας ουσίας, I τὰ προς τους αλλους Βοιωτους, ora/ Owc αρχειν μό