Tragoediae; accedunt incertae originis tragoediae tres Recensuerunt Rudolfus Peiper et Gustavus Richter

발행: 1867년

분량: 651페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

PRAEFATIO XVris recensionis c0ndicione magn0pere degenerarent. Sed sacsuperesse hodie salis l0cupletem illius testem, uelut membranas illas ambrosianas quarum nihil praeter misera quaedam soli saeculorum inuidia uobis concessit ne tum quidem ei prae florentino obsequendum esse largiremur. Tribus enim sere saeculis p0st pri0rem librarium auctor alterius recensi0nis suum librum conscripsit, quo temporis spati chartarum illarum species et habitus mullis in rebus inmutata erat: additamenta adcreuerant quibus antea liberae fuerant ses.

353 5 D. 69 7 P 363 650 11 15 16 44 1002

0 213 . cum mulla lana a priore librario legi non p0ssent,

talium locorum numerus summopere auctus est, id quod

haec et similia ostendunt Med. 961 antiqua erinis ira antiqua mentis ira Aor 50 ensis senili siccu E ens. s. tinctus A P 121 morte facili dignus haud sit in E m. dignum facinus iis una A. M 575 a sole generis est Ea s. gemmis est A bd. 391 oculos bori fletu rigat Eo superi oculos . . A fr. 195 ipso cui deo si ipsi ceu uideo A T 1 quis me inferorum si quis me surdi nunc A 60 spument aena E spumante aeno 1 180 iratus atreus si iras et argos A ut T peius ac leuius

p. a. peius A 244 armenia carmento 490 integer Cycnus E ante geryones uide vers. seq. A 1311 eripere nec tu si Theseu ipse necdum is 226 gloriae florem si Graeciae . A g. 59 maluntque si uoluntque A bd. 301 sae esse propere si secede pr. 0 1033 inuit loquere nate si immitis oro nate A TR 31 quo stetit stante ilium V quodque stetit ante ili 0n 311 increuit metus si increpuit . A TR 513 turrisque

latebras si turpesque l. A multaque huius generis alia. His accedunt n0n pauca quae illius hominis in scribendo et neglegentiam et festinantiam testentur, qui qu0liens uerborum uel uersuum c0lloeationem particulas coniunctiones

similia mutauerit uix potest diei es. M 26 713 40 252218 233 268 1013 alia innumera). Sed restat res longe

grauissima et quae plus etiam fidei detrahat et auctoritatis ei qui hanc recen Sionem conposuit. Quae enim supra attulinius deprauatarum lectionum exempla qui perlustrauerit, is mira -

22쪽

XVI PRAEFATIObitur sane quod librarius iste nullo l000 qu0d 0rruptum in archetypo legebatur id ipsum reddidit sed ali tu modo emendatum uel potius ad emendatae lectionis speciem redactum. Quae quidem res eis p0tissimum locis perspicitur, ubi in truse libro mend0sa scriptura seruata est. Sic

Agam. 28 ubi in ' legitur et eurotantum uiti0sum illud

quidem sed uero proximum legendum enim ' et u rotam tuum , A infelicissime l0 eum uindicasse sibi uisus est scribe nil et a tanto uiro . Med. 931 ultimum agn0sco scelus animo parandum est qu0d una iterula mutata ad 0- nam sententiam reuocari posse Gr0110uius ostendit ultimum, ign0Seo, Scelus anime par. J A multo et ut 0lentius et languidius ultimum magno scelus anim0 p. e. sax0 sal0 ea parii eth E i. e. sax0s loca Parnethi saxa s0l0 ear-

panet A bd. 30 uis i. e. Phlyeus si phili pis A si . 26

salua l. e. saeua si tota A P 145 si habet: non ista

primum uelle' c0rrectum ab . dein sto: 0nesta . . A temptauit: ' obstare r. u. P 62 regna tutari urbium Q. e. uirum, is uestigiis uerae seripturae recedens r. t. patris. si'. 22 s. uel qua alta maria uertice inmenso premit minor rupes E i. e. minora ut uidit Buthius A tamen mai0ra ausus posuit Inoque praecep S. Accedunt alia mutatae lectionis exempla ita conparata, ut A recensionis auctor quem adile intellegimus hominem suisse nec magnae d0ctrinae nec acuti 0ris ingeni non medi0cris tamen et mira pro tempore illo audacia, incertum sit utrum scripturam archetypi mutauerit re vera deprauatam an incorruptam pro e0rrupta habens, siue dicendi genere in tragoediis c0uspicii parum intelle et siue quod sententiarum argutias n0n assecutus est, emendandam ceu Suerit. Huius generis cum alia multa sunt tum haec e Th. 53 inple Tantalo t0 tam d imum E i. scelere tantaleam d0mum 4 bd. 1109 hauseris angit si h tangit A P 1187

animaque Phaedram pariter ac scelere exuam E a memet . . . . . si'. 233 quicquid mihi donastis euli negastis c. A g. 84 nimias semper c0mitata d0m0s tumida s. e. d. A bd. 31 thebais h0 spes thebana manus bd. 435 stare casus quis rates lausit meas

23쪽

PRAEFATIO XVII litis sare n0stras hauserit casus rates A 11 71 nimbos rapit is trahit A 123 patriis messibus E patriae moenibus A 151 membra E monstra 2 22 pro saeue lec0 E p. s. dol0 A cs. 236 252 fletus insequitur minas E L in s. genas A 393 nec illa uenus est E malisque minus est A Tr0 425 quodcumque accidit Troia concidit A 441 condit dite exeunt E c. tumulo exeunt. Multis denique locis genuina poetae uerba interpre- tamentis extrusit. Sic Ag 18 Lyrnesida E Briseida AH 11 201 natumque s0nat flebilis Atthis E n. s. s. Itym AD 34 inc0lumis adst0. scilicet E inc ergo scilicet o aut 0ena Tityi qui specu vasto patensi, at A nulla sententiae ratione habita: a. p. T. Semper accrescens iecur.

Ag. 59 cecidit in lucem furor p0stquam litatum est illo i. e. Ilio Phoebus redit E in uerba Mn lucem repetita erant

ad redit et eis receptis vox li 0 est extrita post q. l. est Phoebus in lucem redit. Satis c0nstat in recensendis et emendandis tragoediis ab E recensi0nis i. e. florentini c0 dicis p0tissimum lectione proficiscendum esse, quippe quae n0n solum uetustate sed diligentia etiam et de l0nge superet alteram. Attamen quamuis summa sit libri laurentiani auct0ritas, e0s tamen uehementer erraturos esse credimus si qui careri posse libris uolgaribus auderent assii mare. An uel prudentissimum librarium dum exempla describit ab ipso poeta e qu demonstrauimus modo conpositum et alienis addita mentis auctum, ne in multis erraret satis cauere p0tuisse putabis Sed sacraro uel numquam eum errasse, 0 tamen non p0 terit neglegi melioris recensionis exemplar quod unum Superest descriptum esse e saecul quo s0edari libros magis quam antea coept0s esse constat. uare scripturam libri florentini in multis ab e codice qui primus erat eius ordinis degenerare potuisse eum per se lacile intellegitur tum conparatio instituta inter s0lia illa ambrosiaua uolgaris uel etiam fragmina thua ne alterius recensionis et librum trus cum ostendit multa quae lim rectius legebantur a codiciss0rentini librario deprauata esse: a re uera haud ita raro

24쪽

XVIII PRAEFATIO laetum est ut quod uitiose descripsit i l in uolgares libros emendatum transiret Praesto sunt exempla satis luculenta:

T 72 mutare ipse 0sr. 342 rigiamque flammam et e terias tali soli 686 tantum ne nefas 100 luctificam repetit. e v. 1004 1066 agro SAg. 162 lango 299 sul rupe reductu S101 semitam TR 642 siere 644 xtem 779 atque 933 mille nauium 1050 meritum Η11 404 uoti tun quem

895 litestem itan sugit 974 lux illa sistat 125 eraclia penitu S127 uagas tympsalida 1382 alique ea SUS

frugemque mamma metite natalis solit ita tu nesa Squa SSam Argo Slangore surripere d0ctus seminam

sero uatem

aut Menelaum

mare eum

uoti quem Iouiui que in eloqui ipse me lux vilis ista estibera calpe litus uaga Symplegade avidae Cauca Su SHaec muta neglegentiae librari si malumus tribuere quam eius qui A recensionem e0nposuit ingeni 0. Neque uero desunt l0ci ubi deterioris recensionis auctor ueriora descripserit quam alter. Si 0 250 quis non malit cum amplecti uerbum proli ibent eum ui quadam repetitum quam male adscriptum illud Sphinx , uel ibid. 343 uultum obliquat quae scriptura et ipsius Senecae T 160 et Ouidii Mollis 12 uerbis confirmatur pro eo quod E X-hibet tultum solis uel u 985 marcentque Tempe pro Macetumque Tempe et quae sunt similia Quamquam n0n ita magnus est talium exempl0rum numerus. Accedit

25쪽

PRAEFAΤIO XVIIII quod non imilis locis lacunas in si propter neglegentiam uel scribendi estinantiam librari et miseram libri unde forentilius deseri plus est condicionem ortas e libris ci generis

suppleri necesse est. Denique non praetermittendum quod ordo tragoediarum qualis est in uolgari recensione imagis conuenit quam is quem E sequitur cum a uetorum aetatibus Agamemnone et Herculeo in fine conlocatis. His in uniuersum de utraque recensione expositis sequitur ut breuiter ostendamus, quomodo factum es Se putemUS, Ut singuli deterioris generis libri in singulis non raro c0ntra ceteros sui generis codices cum laurentiano consentiant. Quod sane mirum non est. Etenim ut codicis florentini scripturam pristinam multis locis mutatam videmus ad normam codicis cuiusdam alterius recensionis, et sic quidem

ut quid prior librarius scripserit saepe uel aegre uel omnino non p0ssit distingui ita non pauci generis deterioris libri aucti sunt et emendati lectionibus ex meliore recensione in eos translatis uel e pluribus diuersae recensionis exemplaribus transcripti, ut Moguntinus et Pula utensis, quem qui exarauit conpluribus libris se usum esse in inscriptione pro stetur cf. p. XXXVI . Vnde qui potuerit fieri ut uel turpissimi ex his libris non numquam bonam et singularem lectionem reciperent facile intellegitur. Non nullis tamen libris meliorum lectionum tanta este0pia, ut aut ipsi secundum melioris recensionis exemplar dedita opera correcti esse aut e libro ita correcto Originem traxisse uideantur. Huc perlinent praeler

ceteros Melisseus il Ie cf. e. g. 9 11 1513 cui nimis

tribuit ronouius, ossianus . melior , Palatinorum

alter g qui saepe cum meliore recentione consentiunt, interdum eius scripturam integriorem stendunt florentino, ut

H 8 tepenti AE tepente R. s. praeterea, ut e multis pauca ast eramus, Ag. 17 senis E mg. m. pr. ducis A

26쪽

XX PRAEFATIO

sub axe LMR quoue summo A 1467 impulaans o Pal. impiissans, impulsus A g. 653 suri EIE sato A 105 sorte ERER mg. I l. parte A 2 pectora buxo IER pectore buxum A HII 1495 thalamis E flammis A 975mis serorum g missurum A g. 164 peperi Eo peperit 31 stirpis E stirps A 90 uehit Est uoliet Λ 1 1506 me E mihi A 1628 uasta late E lata uasti A 1755 quas si qua A 17 30 Veni ueni Est Veni A g. 498

mittit EJ mittunt A. Hoc igitur librorum genus ad emendandas tragoedias si non magni at certe non nullius m0- menti est. Denique singularis ratio est c0 dicis Vindobonensis n. 211, qui quamuis in omnibus praeter priorem Herculem tragoediis plerumque cum deterrimis ex libris uolgaribus consentiat, tamen et de antiqua edipi fragmenti inscriptiones0lus nos facit certiores et tu prima tragoedia textum praebet multis locis antiquiorem et emendatiorem ipso libro laurentian0. In Hercule enim priore ut in multis cum E consentit in n0nnullis cum Λ, sed eis potissimum locis ubi lectioni uolgari prae altera palma debetur: ita haud raro c0ntra utriusque recensionis pariter deprauatae c0nsensum id qu0d p 0 et prosectum sit s0lus ostendit Sic his l0eis:

VEA65 praeripiat

praeripiet 84 omneSista 273 quo horsum excidistisqu0 recid. 275 prosequitur persequitur 279 ut p. petat et p. petet 380 ausoniae

727 speciem Specimen 929 lab0ris labore S933 serena

aeterna

1085 linquas linquat 111 medius melius 1308 AER

1309 AM

27쪽

PRAEFATIO XXIPraeterea n0n numquam ubi in st0rentino libro pristina scriptura erasa est uel obscurata, illam libri ind0b auxilio

62 deuicii si si in ras. A deuietam tepenti E A tepente RQuae cum ita sint qui librum Vindob0nensem conp0suitis uidetur in describendo Herculeo praeter libros uolgares eosdem nimirum unde ceteras sabulas transcripsit codice usus esse uel codicis cuiusdam fragmentis recensionis meli 0ris uetustioribus 0rentino, unde Phoenissarumqu0que inscriptio repetita sit. Nisi sorte hanc libri V partem putamus ad tertiam quandam redire textus recensionem antiquissimo tempore actam, cuius praeterea nullum extet uestigium. Sed siue hoc siue illud amplecti males. 0 quidem concedes librum cum in ceteris tragoediis restituendis nullius momenti sit, ad Herculem tamen priorem emendandam plurimum ualere' . Superest ut qua ratione in clauia recensendauersati simus d0ceamus. Atque omnes quidem libros Ser. quos ad hanc praetextam emendandam adhibuimus, ad eundem codicem anticum reserendos esse luculenter arguit mirae0rum in corruptelis quibusdam grauioribus consensio es. Luc. ueller. I. I. 1866 p. 388 . Nam ut ea praetermittamus uitia quae n0s quidem detexisse nobis videmur, nemo profecto dubitabit quin deprauata sint haece u. 42 ora' Quod in huius libri inscriptione ultimo loco Octauia

conmemoratur non est mirum. Nam librarius cum et in- Scriptionem et Herc. I ex libro illo optimae notae, ceteras ex codice uolgari uolgari ordine nisi quod Thyestem interponeret ante Here. II inscriptione fortasse conmotus transcripsisset, quin octauiam titulo adderet facere non poterat.

28쪽

XXII PRAEFATIO tanais 0ra trais RI3), ubi dudum restitutuni est Britannis . u. 43 lautis i. e. et ante 88 spernit superb0s humilesque superos hominesque 13 undis umbris 254 ero nisi duo uel insiduo Nero insitiu07 29 prodimus eu tie seu os pr. heu 423 lacuna 50 1 specie sacra sacro auspicio 744 pristinus crispinus 1001 tandem phari e Pandatariae 1009 aurorum Taurorum etc. Ad exemplar uero illud anticum e n0stris libris proxime uidetur accedere elidi geranus . 13 RII pessimis ille quidem s0edatus uitiis

et ab h0mine scriptus et inperitissim et neglegentissimo, sed, id quod maximi est in hoc genere m0 menti, mutandi libidine et uitiorum occulendorum consili prorsus intactus. Id praeter alia aperte ostendit locus uexatissimus qui est 422 sqq. ubi omnes ceteri libri sic habent:

extrahere pisces rete uel calamo leui decipere Volucre ei ut uel calamo aut leui tenere laque premere Subiectos iugo

tauros fero e e. q. S.

quem locum ita restitui posse putabant editores, ut uerba uel calamo aut leui tenere laqueo , ut quae et male repetita et in suis additament aucta essent, exulare iuberent. Sed aliam uiam ingrediendam esse docet I uersus sic exhibens:

extrahere pi8ees rete uel calamo leui decipere uoluere crate tenere laqueo. Premere . q. S.

Cum uero res flagitet ut piscibus et auibus conmem0ratis beluarum quoque menti fiat, ad quas crates aperte spectant, libro illi qui hemistichium intercidisse ostendit, quin fides sit habenda non dubitamus. Versum suppleuimus ex Hor. p. II 45 u. adn. adi. 423 . Videmus igitur hoc loco uitium cum in omnibus ceteris libris hemistichi antecedenti male repetito dissimulatum sit, in solo RIys deliter expressum. Neque magis sugiet peritos u. 42 qu0d in II legitur ora trais id pr0pius accedere ad genuinam scripturam britais', quam quod ceteri praebent ora tan iis , 0rrectoris manum redolens. Praeterea u. 178 uitiose legitur in libris uolgaribus: uultus de Similes u0lanti seruens flamma abstulit ,

29쪽

quae uerba transp0nendo ad metrum redigere ludebant editores male tamen prouidentes concinnitati structurae. Verum stendit RG qui uocil)us ut saepissime transpositish0 praebet s. v. serues quos n. a. qu0d leui mutatione Sic emendatur: S. v. quos urens s. a. Simili ratione multis locis ex sol R I genuinam seripturam restituimus.

Sic u. 50 ira pari odio p. Λ 260 iusti coniugi n0stri coniugis Λ 408 numinis magni dea nominis A 149 dira et sitis dira sitis Indiri sitis A corr. N. Heius. 701 infelix nox si mox A 798 attonitas attonitus A 741 residi re- sed A quaeque sunt alia. Sed is qui I exarauit quamquam de suo nihil addidisse nec qui equam uolens mulasse iudicandus est tamen cum tanta fuerit inscitia tantaque inscribendo usus sit indiligentia, ut persaepe seripturam arche typi magis uitiosam redderet ac deprauatam quani ceterilibri horum ad subsidium haud raro refugiendum est. Huius autem generis praeter ceter0s excellunt Londinensis

Reli digeranus . 12 Lugdunensis B RI 2 C, qu0s

non solum multis l0cis cum I c0nsentire videmus uerum etiam haud ita raro, ubi et ille et ceteri peccant, sol0s pristinam scripturam seruare Minoi' ad Octauiam emendandam

momenti erant Gothani Vindobonensis Belidi gerant 10 et 11.

Transimus ad recensend0 et describendos utriusque generis codices eos quorum auxili in emendandis tragoediis

usi sumus. Alterius si generis hi sunt:

Excerpta thua ne a Cod ex thuaneus i. e. Parisinus . 8071 membr. 0ll. 61 formae maximae Saec. IX X. vel x in scriptus Fr Duebner ap. L. Schwabium in Catulli praef. II n. ). De 0 libro praeter ali 0 exp0suit C. B. Has ius in praes. . . Schneide in ad Martialis t. p. LXXXIII. Quae soli. 57 58 continentur excerpta ex Senecae Troadibus Medea edipo os accuratissime descripta accepimus r. Duel, neri beneuolentia. Ex quibus quoniam pauca in adn0tatione critica conmemorari poterant, tota hoc loco describenda curauimus. Haec autem Ennodii epigrammatis subiecta leguntur:

30쪽

XXIIII PRAEFATIO

tol. 1. IN NOMINE NI INCIPIT EXCERPTUM DI TRAGOEDIA TROADOS ANNEI SENICE. HECUBA CHORUS,

; TROAD Haec ferite palmis pectore in f tu i et iusta, troi et facito iamdudum sonet fatalis id iudiei dom'

Cm non rude uulgus Iacrimisq: Douu lugere iubes hoc continui egim'. annos ex quo tetigit phrigius gratias hospis amyclury Secuitq fretum pinus matrita era cibebe de ei es nivib canuit idem deciens risnudata rogis et si gens trepidat capis decimas secuit messor aristas ut nulla dies me rore caret sed noua 'flet causa ministratur Lee ad planctuq miseramq: leuare genam manu uulgus domina uile seq: murno indoeiles luger sumus Ac dedo casus nostri comites soluit spem per colla fluant me Sta capilli trepido troiqPuluere turpes paret exertos turba lacerto Suester emissa substringe sinus utroq tenus Pateant artus cui coniugio pectora uella captive pudor cingit tunicas pallais tutas δ)Vacet ad crebri uerbera planctus suribunda manPlacet hic abi placet agnosco troada turbam Iterii luctus redeat ueteres solitum flendi uinei te morem hetetore flenius Hoc soluimus ouis lacerum multo funere inem coma dimis est Liberando sparsitque cinis feruidus ora Oplete manΗie ex troia stipsisse licet cadit echumeris uris aptus I quo tegit sustulta talus iam nuda uocant pectora

de X tra nune nunc uires exprome dolor

Rhote sonent litora plane habita sq: cauis monti, echo noua solitos 1 extrema breuis Verba remicta totos reddat troi gemitus audiat omnis pontusin &her seu ite manus Pulsu pectu tundite vasto non sum solito contenta sono haectora flemureol. 2. haec tibi tira fer dextra lacertos humero referitti sanguineos tibi Dra caput dextera pulsat Tibi maternis palmis laniata iacent fluat et multo sanguine man quam Funere feci rupta eicatrix columen patriam Ora fatorum tu presidium

SEARCH

MENU NAVIGATION