Observationes ad scholia in Homeri Odysseam

121쪽

sed ii in re desperata, audacius, Aristoplianem repOSuisSO, non, ut Nauchio visum est δὴ Tor κακκείοντες te quae lectio nunc in IIomeri edd. dominatur, Sed dii τοτε κοιμήσαντο Cie, suod , ιοι habuisse dictui liui'. Cur Scripti iram dij τι τε κα - κείοντες mutaverit, haec causa esse videtur, quod βαν longum ei displicuerit, quemadmodum iam ab aliis Observatum est, grammaticos Alexandrinos multa mutaSSe, tuorum rationem non

perspectam haberent, inprimis ubi ali luid in Iomeri lingua et metro singulare ex usu digammatis Aeolici explicandum est, Alexandrinis illis plane incogniti. Sic etiam sequentia illa obscurissima explicanda credo is di τῆ 'Αργ0λικῆ προς τέ

scriptum erat in Argolica editione: προς oi ν καστ0ς. Ita in loco impeditissimo hariolandum duxi. At certiora sunt, quae asserre possum ad ν. 152. Neptunus iratus, quod haeaces lyssem in patriam reduxerunt, IovemG0quitur, dicitque gravissima se poena assicere velle OS, ut in posterum a tali incepto absterreantur: νυν α Φαιήκων ἐθελο περιορ αλλέα ν)ῆα ραῖσαι ι ὁη σμνται, π0Uλλὶζωσι δε πομπ=ῆς ἀνθρωπων, μεγα δέ σφιν P0 π0λει fpι καὶ 'φαι. Ad ultimum versum in II est haec annotatio critica, ex Didymo sine dubio excerpta 'Αριστοφαν γ δ γρώφει μη δέ σφιν ἀντιλέγει δ' ἐν υπ0μνήειασιν sic orson. Cod di υπ0μννηματων, Nauch praesert i δι im0μι γημὰτων 'Αρισταρχος Quid hoc loco impellere potuerit Aristophanem, ut tralaticiam scripturam mutaret, dissicile dictu est. Iure igitur Nauchio p. 40 ,non verum videtur.' ' Quod idem in annotatione posuit: fortasse Aristophanes scripserat: ιηδέ cpιν OP0 π0λει ἀμφικὰλυηγον,' rem non veriorem adit. Cui enim Neptunus haec per imperativum dixisset Iovi dixisse non potuit, qui ratri permiserat: ρξον που ἐθέλεις και τ0 φίλον επλετο θυμοδ. Neptuno autem , postquam dixit, ita se punire

Velle Phaeaces, Iupiter respondet: Mihi ita suctu optimum videtur:

122쪽

Si ad hoc Iovis responsum lectio Aristophanea trahatur, ita ut non os 152 sed us. 158 spectet, non solum non repudianda videbitur sed unica, quae sensui apta Sit. Orum enim, quae Iupiter dicit, haec sine dubio sententia est Si quid me audis, satis erit haeacum navem in lapidem mutasse et non insuper

eorum urbem monte immisso evertere μηδέ σφιν ορος πολειἀμφικαλυφαι.

Talia igitur multo plura dare destinaveram. Verum, quam quam id invitus lacio, ab opere discedendum est. Nam Verendum, Si omnia, quae etiam de genere hoc mihi observata sunt huc proseram, ne in immanem molem libellus excrescat. Quum autem, Secundum iocosum Graecorum dictum, de omnibus libris valeat illud: ιέγα βιβλίον μέγα κακον, in nullo librorum genere verius hoc crimini dari potest quam in dissertatione, quae uapte natura brevis esse et solet et debet. Accedebat et alia causa, cur multa huiusmodi nunc expromere noluerim. In multis, si inde veros fructus ad Homericam crisin redundare volumus, res ipsa agitat, ut ante de horum Scholiorum auctoritate, de origine, de cognatione cum Scholiis ad Iliadem accuratius disputetur, ut de variis lectionibus pateat, utrum X Didymo excerpta sint an natae ex socordia librarii antiquiorem codicem negligenter conserentis, ut scholiorum auctores, quantum fieri possit, indagentur, et multa alia huiusmodi, tuae Omnia longius temporis spatium exigunt, quam quod nunc his impendere potui et provectiorem aetatem, ne iuvenili errore labar in hoc studiorum genere, quod primariorum in literis virorum laboribus illustratum est. Ita lue ea pia dedi nunc Sufficere ratus, de ceteris usurpo quod apud Ilomorum est