장음표시 사용
341쪽
1 8 Petri Ricci ardi; Commentaria
Pellatione animalis, veniat tam homo, qua aliud, nam hoc est secundum subiecta in materiam, ergo haec opin.eontinianis sine sundamento temanet. a Io Contrariam igitur opin. quod fidei comm . seu obliqua substitutio dicatur vere & proprie substitatio, tenuerunt nonnulli inter quos suit Alexan. in Rubr. Ede vult.& pup. & iti Rubri C. trad. Socin. α Claud. Misellius, d. Rubr. s.cod. quam deinde
sequutus est Soein. in . d. l. Centurio, nulli. 34. Be Ious cap. Raynutius, de testamentis tandem tenuerunt Ripa in Rubi. ff.cod. M d. Bonon: en dicta l. Centutio, num. 3. & 34. Oaer. in Rubrica nostra num .i a. in quorum opinionem piossciscor,&pro ea plura de duetitur argumenta, ego autem v gentiora tantum reseram, de
ara si imo probatur, quando si aliqua diuisio plurium rerum, certὰ illa: ris sub diuisione atque omisnes proprie continentur, I. itfin. infra. de oblig.
text. in ptine. insta Me diuisione stipulat .at secuniadum omnes hie, Ee in Rublica. geod principalis diuisio substituitonii est . quod alia sit directa, alia si deiecim m. ergo dilecta substiti itici a qud propite eum fidei cominissaria sub diuisione substitutionis
to Ad hoe ptimum argumetum resp. quod duplex est diuisio in proposto nostio, diuiso genetis viai-Noci in suas species. & diuiso genea is aequiuoe in
s. ra aequi uocata. Exemplum de ptima e si in ii. I. a. anfra, de obligat. I. 1. infra , dea cito n. v ba Obligatio diuiditur in ciuilem.& pratoriam, acli in Iealem,& petionale in . de secunda habetis exemplum in l. r. i deos . procons de leg. ubi manum allici dimi. datur in manumissa nem te otum de stiorum. sed una propria, altera impiopria, in naturalibus cst exemplum, ritus alter hominu est, alter platorum, at hominum proprie est risus, pratorii impropite,
modo, quod diximus quando si diuiso plurium rerum . illae res aequaliter sub illa continent ut, &proprie intelligisitur, quando si diuiso vni uoci in suas speries, Se ita ploced ut iura supra de dum: at si si diuiso geneti, aequi uoci in sua aequi uocata,n5 est necesse quod illa pluta contineantur, que pio ptiὰ sub illo viro, vi patet de manumissione. δίderisu, modo in proposito dico quod haec diuisio ubstitiitiolaum, scilicet duecta, & obliqua est diuiso aequi uoci in sua a qui uocata, substitutio enim
est tet manus aequivocus, Crgo.
Sed fortasse potest teplicati dicendo, quod est
ἁiuiso generis uni uoci .ex quo substitutio ingendi. te nil aliud est . quam dispositio,& Oidinatio, ut supra demonstrauimus, ideo a qualiter, & proprie continebitur sub eo vitaque i pecies ', sed hoe non videturpuerum ut infra dicemus, ideo hoc ptimum argumetuum non videtur satis probate opinionem
a i 3 secundo prob proprietas sumittit ab authorit ie a C. Lin uiu, st..ie vel b. sq. Bait m l. omnes p puli, isde iust.& iure, at I. C. loquentea de sub iliis tutione fidei commissatia, simplicitet appellat substitutionem .ergo est proprie hoe probat ut in l. Publius . in I fin. ii. de cond. de demon sit. in l. coli te di , eum tilio, vers. nec aliud, st. de vuls. Ie pii p. inl hste des mei, cum ita, oc f. seq. 5 ini. a filia, i s. de in l. r. f. ad Treb in i .generaliter, s. cum amem.& ibi glos C de instit.& substitui. Nec obstat responso Leonij in .s.uact. substitui.
in praelud. num. a s. quod non negatur hoc ver
bum posse ad hanc di postionem referri, imb&ad plures alias, sed rescit ut impiopiae, non autem ex sui propria significatione. a 4 Nam replicatur, quod imo propriΦ, cum in dubio verba sint propiae intellisenda .non aliter, deleg. s. & qui dicit I. C. improprie loquvios suisse.
probate tenetur, cum mens colli eatur ex verbat,
l. Labeo, I id ni Tubero, det sipelhles cap.intelli
gentia sermonum extra de vel b.sgni Lxis Tettio deducitur pro hac opinione; Verbi, m substituo ex quo piovenit a substitutione dieitue
esse verbum coiiani une, tam ad directam quam ad obliquam substitutionem, ut per Bart. in d. l. Cenia tutio. in stiri fi .e d. prob. in l. ge cera liter. 3. eum autem, C. d nsiit. 5: iubilit . unde, eodem tempore
utramque i peciem signa scabit. Nec obitat tesponso Decii iti Rubr. C. eod. illud est talione subiectae matutis, propter quam
vel ba illa impropia E,&largo reodo polriantur, nec est nouum, quod unum vellium ad plura relatum. α is quo aΗ unum illi impeto pii 3, quoad aluid pro Prie, ut not. in l. I. is. dc Oct. procons es leg. l. i. C. quando civ. act. praeivd ieri. Nam replicat ut, quod ex quo verbum substituo, est vel bum ginet alcidico, quodcque propi se continet tam duectam, quam obliquam. consideratitanten poteth lubstitutio fidei commiliaria amplo
prie , sumendo hoe vel bum substitu*in specie
nam iuiae lice subliitutio non potest dici directa. nisi per quandam impiopti: talein; at hic nos quoramus: o substitutio te spei tu sui genetis dicatur
proprae substitutio, et ςD. Quario pro eadem opinione mouentur Alex. 5 Socio quia in legatis de haeredibus iura simplici tresi eunt quod si substitutio,i. i. f. sin autem in fine, C. de cad.iol l.l. ut haredibus deicu. a. l. ii l lgata re licta C. de legat. ergo et it proprie iubili tutio. Nec obstat responso Leonii, de exterorum, di
centium, quod impropriE,N late sum pio voeabulo dicit ut heri sibili tuito: de hinc est quod pecora in demortuorum et ocum substituta dic tui . , sed si gregis, supra. de ier. diuis. Nam ex placatur ut supta secimus in contrari parte, quod truo pio prie in legata. & in fidei commilia, de in donationes cadat stibilutatio, ex quo oppellatione in genere substitutionis , continetur omnis domini j iii collio, quae cadit in legatum, in donationem. de iti fidei commissura. dc in terminis patet resolutio ex traditis o socino iura. . 3s. Quinto loco eadem opin. probatur, quia fidei- eo nimis Latia substitutici, est conditionalit instit tio, ut supra demonstrauimus in responsionibus ad argumenta in contrarium adducta, et go sequitur. quod sit proprie substitutio. air Sexto de ultimo ego moueor; Geniis preditameproprie de omni b. sint speeiebus, i. s quid earum,3. interemptum, de lig. 3. l. a.c sentionis. isdepare f. se tiptum autem, de iurenat.&c. at substitu iatio est verbum gene tale, vi tolles probatum es. et
342쪽
prie lubili tutio. , i 8 Et ex his infimi r ad qu stionem de qua per Paulum Castr. in Rubr. C. de impub. ruod statutu faciens mentionem de substitutione, an intelligatur de dilecta tantum, an ve id etiam de fideicommis. satia , nam si in genere accipiatur haec substit tio, tune continetur tam fidei commissatia, qui m litem; aut verb constat, quod statutum accipiat substitutionem in specie, de tune non venit fideicommissaria, ut in casul. recusate. g.Titius, Tad Trebell. sed quid si non appareat an fututum accipiat subiti tutionem in stenere, an in specie, virum veniat fidei minii satia, de tunc dicundum munem: quia communio exigit paria iura. vidi
xit Viglius loco praedicto ; nunc in proposito, lic t verbum t substitu inueniatur aliquando in directa, & aliquando in obliqua significatione, vi in dictis iuribus . tamen quando inuenitui in obliqua, non stat proprie, sed improprio, secundum subiectam materiam; id quod no est nouum, .s uno, si locati.
Ego tamen , qui opinor non esse recedendum a communi opinione, quam tenent Batt. indicta l. precibus, & omnes, in d. l. Centurio, de ut admonent C agnol. in . .l. precibus, dc Cuti. iun.& Ripa, in d. l. Centurio , pauci sunt qui ab hac opini
tium Veniat fidei cominissatia, de tunc dicundum nς ς-- - . . se: hilum stest, quod non veniat secundum opinionem com- pro cuius
munem , de quare plura cumulant DD. indiciat. Centurio, quae aliter non resero. Iro Restat nune ut ad undecimum plincipale eaput accedamus Rubr. nostiar, videlicet, an verbum
substituo) si verbum comune, de ciebrior DD, sententia est, quod se. Primo deducti ut text. in l. iam hoc iure, g. quod ius, geod. de vulg. & nupti l . ubi talis erat casu quidam habens ducit filio, impubetes , eos hae t dei instituit, de ill 1 inuicem substituit, dicitur, quod in utrumque casum censetur illa recipro-e, substitutio facta , sed si altet eorum etat pubes , & eos inuicem substituit, hoe communi verbo substituo , in vulgarem tantum videtur facta
substitutio, ecce ergo habemus text. clarum,dicentem verbum substituo esse verbum commune, Ad huiusmodi sun lamentum conatui respondere Bald. in Rub. C. de impiab.& alij subst. quem sequitur Decius, ibi, Iason. in dicta l. iam hoe iure , quos videt ut sequi Cagnotus in l. precibus . Numero . C. eod. videlicet, quod ibi verbums substituo) est vel bum commune, non res recta obliquae, de dite e substitutionis . sed respectis vulgari, de pupillaris, ibi, enim tractatur Ae piabo te, de de impubere, & di bim fuit hoe communi verbo vos inuicem substituo ; denotat ut ergo ibi, quod est commune respectu illorum si totum pu- Letit & impabetis,& se tes pectu vulgaris,et pupillatis a quam etiam responsonem sequutus est vi-glius in dicto I. qua ratione, insta. de pupill.& in effectu haec est communis responsio. α1o Secundo tamen fundat ut hae e opinio commia nil ; Illud dicit ut esse verbum commune 'modaliquando repetitur in directa, Se aliquando in obli
qua signiscatione, sed verbum substituo) est hi
iusmodi, ergo. Maior probatur per comunem doctrinam D elotum, in L Centurio, Ede vulg. e pupill. Minor patet ex d. l. iam hoc tute, st. eod. iuneri Loeneraliter, E de vulg. 3c pup. In prima verbum substituo) est in directa significatione in secunda est in obliqua, cum ille text.appellet fidei commissarium substitutum.
quod communio est uni uoca , propria scilicet de uniformis, &aequivoca, impropria scilicet de dis. imis , Communitas uni voca est illa, qua aliquid est commune aequaliter, & pariter omnibus contentis sub sua communitate competit . ut animal dicit ut esse commune hominis, leonis, bovis, de ali tum, communitate proprias de in terminis no-ntis est exe plum in adoptione, quae est quoddam commune communi nitate propria adoptioni, deat togationi, l. a. s. de adoptioni b. Sic obligatio est communis obligationi ciuili, de praetoriae, ,. 2. in- sta, de obligat. communitas aequivoca seu impropita est illa, qua aliquid est commune omnibus contentis sub ea, sed non aequaliter, sed inaequalire impati modo, ut est exemplum, risiis hominis, est risus proprius, dc ii sus pratoria, est improprius;
interminis nostris manumissio est quod jaria communest ijs, de servisa. i. ff. de ossi c.Procons ' leg.
at seruis propite, filijs vero improprie conuenit. dii 1 Vltet ius iciendum est, quod quando DD. dicunt , quod verbum csubstituo est verbum commune, iritelligunt quod sit commune communit te ςqui uoca, de dii imi, quod patet: quia dixerunt Libstitutionem obliquam esse sit bili tutionem improprie, quod esset impossibile. si verbum sub sti
xuo esset commune communitate uni voca,& propria, quia illa competeret proprie, tamen DD.s ientur illi competere im proprie, ergo de illa aequis
uoca communitate intelligunt. . Et hinc patet, quod secundum argumentum pro communi Opin deductum. non bene est lolidum, dum volebant DD.argum procedere, si viri
que substitutioni propit E stare, de conuenire inuenitetur; sed hoc non erat, quia uni proprie vi- . delicet directae, alteri improprie, scilicet obliquae; unde videtis, quod haec responsio procedit in communitate vera, non autem in aequivoca, in qua non est necesse quod utrique pariter conueniat. vi s pra, quia licet pariter non conueniret omnibus,ti men dicitur commune verbum, ut in verbo manumittero via d E, ex hoc ultimo fundamento probatur opinio communis, quod vel bum substituo sit
Respondent, nonnulli Modet. in d. l. precibus, Contrariam tamen opin. quod imis huiusmoditi in Rubr. de in dicta l. Centutio, quod illud di- verbum substitu* reserat ut solummodbad dir c tur verbum commune, si in dilecta, &in obli- ctam, non autem ad odiu in nu qua propriξ reperiat ut, at si reptiatur in una stare Ii aula,m da Ceturio,& Viglius id tenet in d3. qua Piopiac, in alia improprie, non Mit vetbum auoue, uasta, de pupill .pro qua
343쪽
3oo, petri Ric clardii Commentaria
mimo geducitur; Illud Alcitur esse eommune cibum, quod aeque proprie competit dilectdi ses- licet, & obliquς, Battol.& alij in δ. l. Centurio, at verbum subsiliu H non est tale, ergo non est commune ; probatur minor: quia versum substituoi non comprςhendit obliquam proptiὸ, sevii dite-ciam, ut supra, ergo. Tutando opin. communem, respondeo, quod illud proeedit intelligendo de illo verbo, Q ςque, de picaptae competit, de se de illa communitate uni voca,& propria amem de impropria, non est Decelle ut inueniat ut a quὸ propriὸ in vitaque; dede huiusmodi comunitate dicunt DD. intelligi vetbum substituo elle commune. Secundo tamen deduci tui; appellatione substitutionis in dubio venit directa, non obliqua, d.cap. si patet extra, de testam. lib. 6. Fulgos in i ex facio,pet illum text. iseod. tradunt DD.ind. l. Centurio, ergo substitutio non est verbum commune, quia tune non magis veniret,quam obliqua. Respondeo negando consequentiam, quia verbum substituo, eli verbum commune, communitate aequivoca, qua non exigit patia nata , de non
copetit patiter omnibus, & ideo appellatione sol illi titioni: in dubio venit dilecta quia obliqua non propite est substituito, secundum opinionem communem. de in dubio verba sunt proprie aec ipse da ε 1. l. tin. C. de his qui veni xtat. impet r. sed non est pet hoc quod verbum lubili tuo non sit commune improprie tamen, etiam obliquae. Tertio substitutio est instituito, seg institutio est verbum directum ergo & substitio. Maior probatur ex definitione substitutionis; Minor probaturpet communem ops n. DD. in A. l. Centurio.
Respond.quod substituito directa est institutio, es obliqua non : qui a s deleommissarius non dicitur institutus l. postulate, 6.pen. iis ad Trebell. l. pater filium. 3.s n. delegat. 3. ergo substitutio quan do stat in sgniscatione dire cla, erit verbum dirocium, at in tui natura erit commune, communitate aequivoca, argumentum enim tunc procederet,
quando omnis substitutio, que sub vel bo instituo
continetur esset institutio, at obliqua non est,& ia-men contineatur sub eo, licet aqua uoce, ergo argi
Quarto & vltimo adducitur pro opin. contraeommunem. Institutio est verbum directum. erto εc substitutio; probatur consequentia: quia subsilia ais tutio componitur ex sub & institutio, sed dictio sub non denotat nisi inferioritatem gradus, ut patet ex vel hi fgniscatione, et probat tex. in l. prima, in ptinc E. eod. ubi suo stituti dicuntur haeredes, scuti instituit, nisi quod instituti sunt in primo gradu substituti in secundo. Respondeo, quod dictio sub non semper denotat inferioritatem gradus tantum, sed aliquando improprietatem, ut in d. l. Publius, ε.s n. is de cond. ει demonstr. ibi fidei commissarius appellat ut improptiὰ substitutus; aliquando autem denotat diam inutionem in iure, ut in subimato subrogatione secundum quid, vi supra declarati imus; denotat et sod aio sub gradu inferioritatem in substituti
ne dilecta, at secus in obliqua, v an subrogationa secundum quid,erso verbum substituo non est directum, cum ponit expetiri in significatione obliqua, seu fidei commissaria, ct prosequens conci do, una cum opinione communi, vel bum substituo esse verbum commune.
11s Ad duodecimum iamiam & vltimum eaput in hae Rubr. conuolamus; in quo de triplici vel iii natura quibus utuntur homines in substitutionibu faciendis quaeritur. Aio itaque, homines vii in substitutionibus in esse deducendis, aut verbis directis, aut oblaquis, aut communibus .
12 Di tecta verba sunt illa, quae denotant ius competere alicui ipso itire, de quae important tale tu . quo h reditas possit adiit de iure ciuili, vel bonitum pollisso de iure Praetorio, & sunt haec. institi tuo, hares esto, dominus esto, assigno, adiudico, concedo, & similia. verba obliqua seu precaria seu si deicommissa tia sunt illa, qu exigunt alieti ut ministerium, scilicet verbum relli tuo, verbum detur, reddatur, t uertatur.& similia. Vetha comunia sunt illa, ut extant in signis eationedi tecta, & obliqua, i est verbύ, permaneat. redeat, pertineat. deueniat, deuoluatur, & similia .
Sed ut melius lite dilucideque eognoscere possitis, necesse est aliqua, ponere tegulas accipias Iaris prudentibus uaiij, in loci , di 2 28 Ptima regula st ad eognoscenda vel ba directa. quod illud diei iti rege . et bii directum, per quod possit hcteditat adiri de iure ci uili, vel bonor si posscssio agnosci de tute r torio, a dirit uald .in l. tiana. C. de saetosanct. reelei. Secunda regula est, quod omne verbum per lim mediatὰ succeditur testateri, est verbum diae-ssium. ita Bald. in loco prcmonito. Tertia regula est o omne vel bum signiscat in mediate successione dei Edere ob initii uio ad substitutu, statim Q subsiliuius moritur est verbum directum ita Rio.in l. eam quam. C. de fideicommissQuarta suit iradita Regula; omne verbum alterius ministerium excludens. in uniuersali substitutione es dilectum, illud dicitur excludere ait rius ministerium. per quod signiscatur, uod substitutu no debet habete ab alio, sed pet se accipiat bona; ita Bari. in l. Centutio fime . Quinia & vltima silii Regula : Omne vel bum continens dispositonem N exequutionem simul, dicitu se vel hum dilectum, ita Ripa,ind.l. Centurio, eximi tum autem isto tum vel botum est in verbis supra deductis videlicet,instituo, littes e sic. di alia.
com miliaria, qua sunt contraiici vel bis directissae est cognouille verba directa, cum cognito uno da mi alijs, de necessitate cognoscatur & alterum . 6. t .supra, de his, qui sunt sui, vel alieni iuris. l. i. n.de aecus Specillat .in iii .de appes lat. in plin. idcos iaciemus Rigulas conitariat, supradictis hab bimus intentum. primo regula est; omne mi, si per v immedia te, non soccedituries a toti es uel bum obliquum. Secunda Omne vel bum, propter V non potest aditi haereditas de iure ciuili, vel hono tu posse illis
344쪽
a: Λosei ge iure praetorio, est verbum obliquum. Tertia regula lit Omne verbum fgnificans suecessionem immediat non descendere ab instituto institutum. statim quod institutus moritur, est verbum obliquum. Quarta tegula est, omne verbum alterius ministerium includens est vel bum obliquum, de diei tui ineludete altet ius ministerium per quod signiscatur. quod substitutus non per se, sed ab alio, ut ruta. ab haerede, accipiat bona. Quinta de vitima regula est, omne vel bu, quod non inducit dispositionem. & exequutionem simul. est verbum obliquum, exemplum est in verbo, restituo. Et animaduertatis, quod omnes istet Requiae videntur polle restringi ad unam tantum, de ad eius contratiam. vi s Ditem sint illa, per quae testator sua manu immediai 3 consiti haereditatem; Et obliqui sint illa. per quae pet manum alterius, de mediate consert haereditatem . . Sed ad unum considerate vos oportet,quod nullum verbum tam obliquum est, quin directum sat . de e conuerso nullum esi tam dilectum. quin obliquum fiat. vi esi, si testator pet se ipsum haereditatem immediate transferat, de hoc appareat ixiam tune obliquum si dilectu i si vet4 mediata di per alium transsetat haereditatem. tune directum obliquum fit. ita dixerunt DD.in d. l. Centurio, feod. αια Videmus dedi tectis.&obliquis, nune ad communia transean ira, δέ duas ponamus tm tegulas. Prima regula st i quoi omne verbum, Q aeque proprie habet significationerti directam de Obli. quam, est uerbum commune, ita Bald. in d. l.ti. C. de saetos eccles. Bait. δe alij. in d .l. Centurio.. Seeunda regula st, quod omne verbum, quod
quandoque reo erit ut in significatione direm, de quando i in obliquaAst uerbum commune exem
plum ponunt DD. in verbo subsit tuo quod .i viai
Aistia, seeundum opinione metommunem, est uer bum eommune.
Et ex hii ad laudem diuini numinis. st explic ta hee samosa. dissicilis, de utilis Rubr. de vulgari subsilutione.
M Actus agentium intent. onem demonurat.
o Argumentum a simili let. limitatur non procedere quando daretur dissimilitudo . st Argumentum a contrario sensu enlligitur quandoret ina yatitur,alias non, et cum ruuliaret abs nuri ut ellectus. so Argumentum ab equiρ aratis quando valeat. Cesiante causa cessat ofectus. 38 Conditis nihil ponit in esse. a 6 Contrari substantia non est. ci r contrarium ιn contrarium transire non potest. a Dictis, autem, de sui natura ponitur aduersatiu/, quando Hat inceptiu/.er Dictum Doelorum debet intelligi secundum Drem quam allegant. r. iai 7 Dderentia non conΠimitis inter verbum, isto te haeredem, G facio te baeredem.
o Diuersa sunt in dulici disserentia. so equiparatio eri duplex. o Ex diuersiis non fit illatis.1 Facti species. ii Facere haeredem dupliciter contingit, implicitia Nexpliciis.1ρ.Fi.tcicommissum non est haereditas quamquam ese set villa. 1 Filiuςσ semus quoad ex lentiam haeredis acui-
1s Forma debet ad νnguem seruari. 16 Generatio fit a Diali, non a contrario. 8 Glo; prima ia νe bo. tesamentum. Glosin verbo, grauis. a Glo fiu verbo, nouissimo.
Ii Imredem facere dupliciter eontingit, impliciu c explicitu. 31 Haeredes in dubio censentur instituti,non substituti. io Inscriptura referente est implicitὸ omne id quod iuscriptura ad quam si relatio explicitὸ continetur. Iustitutis ta substitutio indicant esse fictum te-
3 i Institutio Osubnitutis in codicillis προ sita a dubio arguunt te lamentum non codicIίlum,nec verba obiliquantur ; quod dictam intelli tir. quan testatar non fecit clausulam codiciliai p, P nu. 7 3. i Institutio I subditutio simul concurrere non 'f-
3 1 InititutasAb hac consitiones nauit ex Asia venerit, cν Caius si non venerit, an illi dicantur ambo inctituri,an vero νntis innitutus, ta alter βbnitu
t o Intellectus ad i. e toto, J.de Mred. inritis.
ia Intellectus ad i. si irasci inera, V. de condia oe δε-
is Intellectus l. illud, . trariari.f. de iure codicil . να perpenduntur, cs ille Viglij rehcitur. i9 Intellectus ad i. Sestola , ad Treb. disputatur Dr
39 Inti Emur l.si irascriptum, perpenditur, secundum
so Quod de uno aequiparatorum dicitur, de alio etiam dicitur.3 s Quoties dubitatur de mete testateris, tune in dabis haeredes censentur non inIiuati. Io Scriptura referias cotinet impliciu omne id quod inscriptura ad quam fit relatio explicite continetur. 43 Seruus non potest nisi in ultimo locosisItitui, quod dictum reprobatur. η s Seruus potes etiam iubente domino nolle adire; δε- claratur procedere in semo ali uo,nu. So.
s Seruus ct filius quo ad exissentiam haeredis quia
3 Semussubstitutus in secundo gradu, licti videatur
haerta necessarius, tamen toator videtur ei remi tere neces itatem per dationem substituti. 3 Scinus Hi fit bares voluntarius, tune ei censetur remisia nece sitas. Declaratur ut .47. Ce S As
345쪽
3or Petri Ric clardi j Commentar Ia
a seruas Oando innituitur ab hac conditioηρ,5 - luerit, habet remisonem necessitatis. Declaratur,
3 s si de quo minus viderar inesse, G inen, ergo Gquo magis.
formula. 3 Substitutis vulgaris habet duo extrema, unum n garivum,alterum H maritiam; quod e cium ma-
ω impugnae Qerius.s Substitutio directa in codicillis..in qsa in t alia νllima voluntate nis tu reii amento stri pote II, quod dictum impugnat Faberii bstitutis festa in codicillis eae rea tu scientia, an obliquetur, necne ' de communis tu quod sic, nos
contrarium putamus,nu. a 2.e ' 2 s.
si stibilitatio pupillaris praesupponit haereditatis m
16 sub titutis vulgaris non requirit aditionem, si cusis fideicommisseria.
18 Stibuistitio dile tu fieri non potest in codici ris cum nee iebrisutis fieri possit. 3o Stib Ilitutio quando in eo sitilli, feri positi.
si Sabstitutio es terminus aeqviuncus . 31 Stib iittitis dire fa in eodicillis facta obliquat viri quando testator credebat se facere dicillos, secuis crederet facere testamentum. 3 3 subitistitio ficia in codicillis, 'su obliquatur, tantum durat quantum durasset illa d recta. 3 3 subiti utio directa in codicillis facti a milite, M
lit, nec obliquatur.3 Mitutis νulgatis poten fieri sub expressione u-mas tantum cassas , o illius defectus futit locum fibui titioni. 6i Misatio dibi habet Leum, non babet lotam ius
as Subctantia νηius contrail non potes esse jubstantia
stibu tutus dii Is ille dicitur, qui habit bona truti eo iure qtio habiturus fuisset ille cui en sub
Stim maritim huius Principi .ri Testamentum itidica vir faciam ex insitatione σs Uumrone. η Testator dando ferus substitutum an videatur eir mittere nec statem; o dubia es quisio. 6 3 Testator praesumitur in dubio Hi remedio, quo m
. d ante senamentum valeat. rimior intiiruendo seratim ensetur remittere κec si talem.
i 8 Verbum directum, non est tala dirae lum, atii obli qaa , p non post ex Iabiecta materia diuel ea, Lxo Veibi communis nartira es significare uὸ pioru utramque signi cuti inem, uiridiam ci obliquam. Verbam Uituo J V νeibam commune communitate impropriata . IvIDivvn tex .iste siet; dum Orer. in duas partes, licet secim dum alios non diuidatur ; ego
sequens, diuido intres paries sin prima ponitur dictum geris rate, iei totem posse plures h redum gradui sacete. in ieeunfla exempla illius deducit. In tertia ponit ampliatione ad tegulam pix cedentem, in seruo haetege necessatio. secunda est ibi ut puta, tertia ibi,&nouissimo loco. summatur, seu in compendium redigii ut hoc
pacto; potest quis in suo testamento plures h tedugradus facete, & in subsidium substituere lici emnecessarium, quod se in narium communiter rec
x ptum est. Facti speetes ita per interrogatronem, dea e sponsonent potest effligi, Quaesium fuit ab Imperatore, nunquid unusquisque possit sibi de litte- de prouidere, plures gladiis haeredu constituendo, videlicet, Si instituero Maevium haeredem, & Mae. uim h tes esse noluerit, an possim a seeundo loco illi substituere Sem pioni ii, & ipsinet Sempronio Caiutu. Et pro ratione dubitandi faciunt ea quae s. deduximus in Rubi in i .eap. ubi in dubium reum cabamus substitutionet Diste inanes, es inutiles, unde aliter non est insileiadum. 3 Ptimo notatur ex huiusmodi tex. in illis verbist talione autem quod licet dictio lautem propriὸ aduersative ponatur, plout est hi. in l. hoc amplius, 3. de his autem,vbi etiam Bait. E. de dam. in sic. tamen quando stat inceptiue, prout euinit, quando nihil praecedit eui aduersari possit, vi hic, &in l. . f. hoc autem iudicium, isde dam. in sec. Secundo notatur ex isto tex.ex illis verbis cin tristamento quod littes sedibitur in testamento. nam eo ipso quod institutionem haeredum, uel substiti tionem quis facit, indicat se velle testamentu condere dc non eodicillum, actus. n. agentium intentionem demonstrat. l. non codicillum C detestam. ubi no codicillum, sed testamen tu auiam nostram sacete voluisse, institutio. At ex haeredatio probat euidenter. Ad idem etiam in t .s idem, C.de codicis Tertio&vllinili, alij consul id omissis, noto ex illis verbis modum , di formam, de conceptionem vulgatis. quae est i Si ille haeres non erit, ille haeres esto; ita Batti in l. i. eo l. s. eod. num. i . ubi dicit, quod verba subsit uiloni, vulgatis tespectu illius cui fit institutio, sunt negativa, respectit velli substitutionis, sunt a Ut malitia. vi s dico: s ille haeres non erit a ista verba sunt negativa tespectu insit tuti: illa autem; haeres esto, sunt assi in aliua respectu subsiliuii: Habetia ergo quo3 subsiliatio vulg.
habet duo extrema, quae retulimus etia s. in Rubridum de vulgati loquebamur, videlicet, unum ea tremum negativum, alterum assi maiiuum . sed eυntia hane Bari. theoria communito rece si ama
346쪽
rram, insurgii Oaer. hici nu. a. dicens, quod Bart. in quatum ait, quod vel ba substitutionis sunt ne- 8 nativa, in quantum respiciunt institutum, ineptὰ L, quitur quia vel ba subiti tutionis omnia sunt as firmativa. nam aduertendum est inquit ipse, auia si testator licat, si ille haeres no erit, ille haetes esto, propita verba substitiationis sunt illa, haeretello illla autem vel ba, si haeres non erit, non sunt vel basubstitutionis, sed conditi is, sub qua est sacta substitutio, nam secundus si it substitutui sub haeco ditione, si primus haeres no erit, ergo male Bart. g Comprobat Oaer. hane suam opin. argumentaniado a limili l. illud, is ad leg. Aquillone ergo, quods diaetis: si Titiui Consul fictus fuerit,eentum dare spondes, de tu respondeas sic, verba proptiae stipulationis erunt illa, centum dare spondes; illa autem, si Titius Consul Actui fuerit, sunt verba conis
ditioni, sub qua facta est stipulatio, ,.sub conditione, ide vel b.obligat. v bi dicitur, quod sub condiatione fit stipulatio cum in aliquem casum obligatio diiset uni veluti, si Titius Consul factus fue-xit, centum date spondes 3 sed offer. hie. toto eoelo errauit, de ineptissim 3 loquutut est: quia si illa verba s haeres non et ii noessent de essentia substitutionis, tune ei ut desinitio esset falsa. quam communitet D D. approbarunt: licet ego aliter sentiam circa definitionem ipsius vulgaris, ut supra in Rubr. demolli aut, arguo igii ut ile; si verba illa conditionalia, non essem de sub stantia substitutionis, sequeretur, quod definitio substitutionis non compi h ederet illa, sed desinitio illa comprehedit. ergo sunt de eius substantia. Maior patet, quia desinitio non ponit nisi sub nantialia. Har.& DD. iii l. t. is detestatu. Bald. l. i. C. de usu sitie. Minor patet: quia eius definitio est coduionalis seeuda inititurio, ergo male Caelius.
Seeundo, si illa verba haeret non erit non essent de substantia, sequeretur. quod substitutio posset
seri titie illis. aut saltem sitie illis considerati: ses
sequens est salsum, ergo de antecedes. maior prohat ut de per se quia non sunt deessentia, non requiruntur ad eius conititutionem, & per consequens
eius substantia potetit sine illia considerati, quod consequens sit salsum, probatur: quia tunc remanerent solum illa verbal haeres esto ita, quod nulla est differentia inter substitutionem, de institutionem ut patet intuenti.
Non obstat si inite de stipulatione quia scire debeti 1 stipulatio est duplex, puta s. &conditionalii.& habent isti duae species genus quod da s. se, sini putatione, nam de stipulatio pura, stipulatio est, ite & c Miticinalix stipulatio, proprae stipulatio est.21odo,qsi O1α.dieit ιν illa verba si Titius Cosul
ae ut fuerit no sunt de stipulatione: veru est 'de, si utelligat de puta sit putatione, vel genetica si aut de codationali, no, ut patet unicuiq; illa definienti. Vltetrus algum. a timili data aliqua dissimilitu-δineno procedit, Dee. post alios in i .diem stincto,ss. de ossi eici assessor. de pet Euerat d. in loco a sint Ii ; sed inter haec est magna dissimilitudo, quia stipulatio potesi fieti pure substitutio autem non se test: quia semper habet conditionem intrinsecam,m patri ex eius definitione; unde concludo, Baria
ben et inlustrum esse. His se agnotat; s, Capio gl .ptimam, quam in tres partes aluisso; in prima declaratur lex. iaciendo quoddam generale Axioma, in secunda illam limitat, declarando, quando substitutio in codicilli, seti ponit, de
quando; in tertia de ultima parte adducit tex. concordatem. secunda ibi, fit tamen teitia ibi di facit. Pro expeditione primae partis, ante omnia prς- suppono. q, hie Imperatot loquitur de substitutio ne dilecta, vis .vidimus, de satis declaratur per illa verba haeres est οὐ quae dueeia dicuntur, iuxta rigulas za nobis traditas in Rub. in vii.capite. Hoc ν suppost O queio cu Accutican haec substi ut io neri ponit in alia vltrina voluntate, pictet quam in te ita mento: quia dieit text. noster, pote ii autem quis
in suo testamento plures gradus haeredum sacere. Respondet g l. quod Don; in cod illis enim non potest fieri lite substitutio, ut directo valeat, sicuti nec institutio fieri potetit nam, ii non potest institutio fieri, ergo nec substitutio,ipsa .n. praesupponit institutionem, ut , .ntὸ audistis; allegat si .ad hoc probandum tex. in M. pen. Me codicili. 3cieat. in l. h reditatem, C. de codicili. dicitur. n. in d. g. p . . de codicili. haereditas neq; dati, neq; adimi potiti ne confundatur ius testamentotu, codicillorum, ind. l. haereditatem, dicitur, haereditatem quidem codicillis neque dati, neque adimi, manifestum est. Sum modo in secunda parte, pro cuius expeditione qu to, an alio modo possit seri substitutio in alia vitam a voluntate quana in testamenio tespondet gi. quod si in codicillis ex Otia scienta, vi ii sit aliquis in codicillis substitutus directo. pet hoc vetbu subsilitioin saltem per sesei commissum admittitur, vult dicerest uti ouis in codicillis saeiat substitutione directa, illa obliquatur, de valet in uinas dei conlitiis s. allegat tex .in l. Si uola,si. ad Treh. ubi dicitur: s uola respondit, si pater stium im- rubetem ex alle hqredem scripserat, eiq; codicilli substituetit, deinde situ, impubes decessetiti licet sabstitutio inutilis sit, quia codicillis haereditas ne que dari, neque adimi potest: in benigna interpretatione placuit ut stater succedens ab intestato, subsit uti, fidei commisso obligetur. hoc in proceait subdalsi. qua do testator non putabat se tes in facere . sed sciebat, ge se codicillos facere, na si non credebat se facete codicillos, sed resim tu e substitutus, uel bis directis iue obliqui , idest per sdeicommissim nullo modo admittitur, ut est text. in l. s. .
illud quoq:, C de eodicil I ubi d c, illud quoq; pati
ione seruandum est . ut testator et decreuit facere
testiti si id implete nequietit intestatus uideas esse defunctias, nee licet ad interpretatione sdeicomissi
traducere ultimam uoluntate, ueluti ex codicillis. Sum in tertia parte in qua gi. adducit tex. cocordantem cum tex. nostro, videlicet,in l. potest is eo.
ubi ponuntur eade verba, quae hic,& hec sunt qui
dieit glos . ex qua nonnullae colligunt ut conclutio nes, quarum prima est. Substitutionem dilectam
in eo sic illis. Se in qualibet alia ultima voluntate, nisi in testo fieri non post e. cum qua conclus Onepotias eunt DD.& nullus est que ego viderim qui ausus est contradicere, excepto Fabio, qui in prin.
sit eo meti dicit in quibusda casib. valete subitit C e 1 tionem
347쪽
3o Petri Ricci ardi j Commentar a
tionem eodicillis Acham, ut est casus in l. alleio to. g. de haeredib. instituendis, & in casu l. si itas cti plero, ff. de condit. & de monitri dicitur enim in l. alle toto, asse toto non distributo ita seripium fuerat : quein li redem in codicillis seceio haeres esto. & postmodum in codicillis Titium saete dein instituit, quq rebatur an illa institutio valeret. dieit ibi ter t. quod sic: ecee ergo quod ibi est facta instituito in eodicillis, & tamen valet. similitet in s. si ita set ipsero, si de cond.& demo. dieitur si ita seripsero in testo quanili codicillis Titio legaueto tira ei detur, post modia in eo diei l. Titio legauit, quς reba an ualeret legarii et dicitur u se. Attamen a cui recededum no est, & indubitata conelus i a pie probatur ex *.codicillis, 3.de codie. io Nec obstant in contrariu adducta, quia si quis ea iura recte perpendet, potius contrariu probate intelliget. 5 quantum attinet ad i. asse toto.respondeo, quod illa institutio non est sacta in codieillit, sed in testainento, in codieillis. n. solii declarat ut quia ille si que voluit testamento institutum esse, unde illa institutio, qui explicite in eo dicit i. sacta est implieite prius erat in testat nemo, quia in scriptuta te serente est i mplicite omne id Q in scriptura ad quam fit relatio explicite continetur, ut dixit sal d. ind. l. si ita scripsero. Sed conita hane responson Em insurget aliquis
dicens, hanc tesponsone esse corra illum tex. sum
in eo dicitur, quod illa institutio est ibi priui facta
in testamento, quo igitur dicit ille tex.que in hς te-dE eodieillis seceto 3 oportet ergo dicere, quod aut text. male loquatur, aut s. dicta resposci non sit bona; sed tex. male loqui non potest, ergo de nectilitate solutio lite non potest plocedere: sed haec Obis II ctio non urget, quia debetis scire, quod facete littedem contingit duplici modo, explicate, de implicite, ut virtualiter declarat Bar. in d. l. s ita seripsero, di expressius Bald. ibi. modo ille textus dum dicit,
que hae tede seceto codicillis debet intelligi quem
haeredem explicite sectio in codicillis, antelain etierat sactus i mplieite in testameio. & eodicillis explicite, id est manifeste, & ideo valet non per codiis cillos, sed pet testin, quia a testamento suam habet validitatem, quod clare demonstrat ille text. dum in fine dicit, lieet eodicillis neq; dati, neque adimi
possit haereditas, in eo casu ea testamen to data videm a tur, & ibi verbii videtur, denotat vetitatem, vi in LU liquid T de pen. leg. in s. s. item quia huiusmodi verbia, videtur qn est prolatu a Iureconsulto solet veritate importate iecus in si ab homine pio
ratur, per tex. in l. l. 6. s. ii ne qui seu clui inius voci
est. ibi, quae sente ita nobis crebrior ur. ad idem est tex. in l. ex impet secto, is te les. 3. de Q hoc verbum
denotet non improprietate, sed vetitatem,est text.
tat Alex ini soluto matrim. f. volutate, nu. 3. iis sol.
mair. Ias. in s. praeiudiciale,cl. dea tanu. 23. Dec. in l. qui per successione, nu. 3. st .de reg. iuri dicit Bald.
in s.quoties, , si quis ita scripsit, is de haered inst.*3 Secundo,non obit d. l. s ita scripsero, bi dieitutquantum codicillis Titio legauero ei detur,& si co i ni ei legaueiu valci legatum i quia respondetur,illud legatum non valet a codicillis, sed a test Rcu in testo iit dispotitio leg rit,ibi. n. di q, vult Titio relinquere, sed non determinat ut quantitas, quae
Titio relicta est codicillis. patet igitur, quod qui quid dixerit Fab. cois opinio bene se habet . ita Vindistincte debet inteli si suod substitutio dite cta non potest seri in codicillis, sed latum in teso.
1ή Secunda elicitur conclusio ex gi. quod substitu ito facta in codicillis ex cella scientia obliquatur. verum quia haee concluso non caret dissicultate, petes iccium esse duximus illam explicate. Sit ergo questum an substitutio vel bis di tecti, facta in codicillis ex cella scietia trahat ut ad fideicommillum,& sc obliquetur; qua in re Din.ma- is coiter tenent patiem asstiirativam, & de coi tortus est Ozer. hic,nii. s. quem sequitur gi.& Bar
in l. hqreditatem, C. de impiab.& aliis substit. idem Bat. in l. verbis ciuilib. s. de vule. 3c hui'. Cloaut ii l. i. 3 si quis ita nu. 3 3. Ede vers. oblig. pro qua Primo deducitur textus in s. illud, , tractari solet, st. de iure codicili. ubi dicitur, illud tractati s let, de eo qui cum testin non secerit codicillis itas ct ipserit, Titium haeredem esse volo, dicit ibi tex. quod est quaestio voluntatis, na si ille intendebae
sacere test ira, non potest haeres tanquam fideicommissatius petere. sed si crederet codicillos facete, pers tere potuetit; arguo igitur se ex hoc text. hoc pacto, verbii dicitur esse verbia directu. Bart. in l.quaeliber. ff. de vulet. & pup. & ter. que ibi allegat Batti ad hoc in l. qm indignia, C. te testam ubi nihil interest inter vel bui volo te luetiae, & facio te hqrede vul instituo; sed substitutio facta in codicillis rahoc vel bu obliquatur,& valet tanqua si ei cominsaria, d l. illud, g. itactati, et to substitutio facta uerbis directis in codie illi ualet in uim fidei comissi i s Ego autem qui disputationis causa opinionem
cottariam asserere ueriorem minimὰ uereor, huiqtextui accomodabo responsione. Ptimo. n. indetur
ex vigilo hic, qui dicebat hanc l .non facete adit
postum, cum in ea non determinetur, quod sui
stitutio facta tu eodie illis obliquetur, sed solum ita
ea dicitur, quod qn constat de uoluntate testatoria uolentis haereditatem alicui relinquere tune uidet dum est, an uoluit testamentum, an codicillos sacere ; nam si testamentum facere credat non ualebit
fideicommissum. ii codicillos secus. Haec te sponsio non sati, facit mihi: nam si inducamur illam l. scuti supra secimus, uidetur maximὸ urgete, quia si verbum, volo,est dilectum,insciari non potest, ouod ille text. pro hac opinione communi non si satis urgens.1 Secundo loco isti tui tos posebat Oret. hic nu .r. Q in d. f. tractati,suit sacta substitutio non per uerba directa, sed per obliqua, seu preeatia: naverbum uolo, de sui natura dicitur esse obliquum, l. r. C. m. delegat. ubi dieitur omneueibu si is cana legitimum sensum testatoris, testate, uel sdeicommittere uoletis est ualidum sue ut directum D taubeo, sue precarium, ut uolo. mando, es sm ilia. Nee Obstat te2. in l. in indignum C. te testam.
tibi dieitur, quod nulla est diiset etia inter uerbum, uolo te haeredem, A facio te haeredem, na respon- etur per eum,P pulla est dissei etia, quoad hoc. habeat
348쪽
, abeat hereditatem non quoad naturam verbi.
Is sed nee seeunda tesponso placet vigi. quia
verbum volo. non est de per se ne ii directum neq; obliquum. sed diuetiis eatur secundum naturam aduincti, & secundum subiectam materiam, ut dixit Bait. iii l. verbis ciuili biit, isse . Tamen haec impugiratio iudicio meo no tenet, quia necesse eli, O de sui natura verbum volo sit aut dirutum , aut obliquum, aut commune, ita Oia verba sunt in hae triplici dia etentia. ut dixit Bart. in s. Centurio, quem sequunt ut DD.communiter, T. d.& nos diximus, i. in vitimo capite huius ru-hti.et cu habeamus tex. expresse dicentem illud elia se preea tu seu obliqvu, nos et hoc sateri debemus. Nec obstat, quod latione adiuncti huiusmodi verbii directum elle pollit, quia hoe euenit in omnibui verbis, cum nullii in sit ta directum, aut tamcbliquum, o secundum subiectam mat etiam non diuersiseetur, iuxta coem doctrinam DD. in l. Cencutio, valida est ergo responsio Ozer. ad illum tex. quam ante illum tradidit lacob. de Ateri. in l. vet-Lii ei uilibus. s. d.& Ioannes Andi. in cap. si patetide testament lib. 6. Secundo pio communi tamen adducitur 'text.ῖn l. cum quis f. sesam, isde leg. r. Vbi aliquia M uium . di seium libertos suos littedes in statuitq- qui, pati ibus . & M uio substituit Sempronium pupillum. ac dominii suum .deinde sedit codicillorquibui dixit, Moissa libertum meum , quem intestamento pro parte dimidia hiredem elle iussi, eam partem haereditatis accipere recto in cuius locum pupillum sempronium meum haeredem esse volo, qu rebat ut an illa substituito valetet,et dici ut quod valet per fideicomissi init argumentando igitur ex eo text. sicuti ex superiori patet substitutionem directam in codicillis factam ex certa seientia trahi ad sdeicommissum.
Re pondetur huic textui ex Oori ut supta in seeunda tesponsione fecim s.
Tertio de ultimo alijs omissis adducitui pro comuni urgens textus, in s. se uola, is ad Trebeli., biralis erat eas iis, quidam Leti testamen iv & stium suum impubetem ex asse haeredem instituit, eique
dieilli, substituit, deinde filius impubes decessi, dicitur ibi quod licet substitutio inutilis sit, quia codicillis neque dari, neque adimi possit haerediras , tamen benigna interpretatione valet in vinis dei ramissis, certe ibi illa suboli tutio suit dii e- . . di verbis dilectis facta quia ii suisset facta verbi, precatiis & obliquit, non suisset inutilis, di va-ltiisset stricto iure, non autem ex benignitate, quia Pet verba precaria potest in codicilli, seri instituatio,& substitutio, ,. p m. yde eodicillis, gi.& DD. iii l. si idem. C. de eodicillia, sed pio responsione ad
hunc text. laborant D D. &Piimo te spodebat Iacob. de Aren .in d. l. verbis
ilibus quod illa l. sc uola loquitur in pupillari
substitutione, in qua est speciale, nos vero loquimur de vulgati dilecta. Sed cotta hic responsione mouebatur Baueri. quia allelere hoc esse speetale & non adducere 15Mem l pecialitatis est testigium miserotia, vi inquit
xl. iii ί filiuiti quem habente in, Clata .erciscundo Chtistopli de Callit. volens reddere ratione specialitatis dicebat, q, illud operatur Luot si torum. Sed contra hane ratione iterum insurgebat Ba uer. quia in sulti taeda illa substitutione speciali iecnon fauor pupilli versaretur, sed patris: tiam sat epupillis ellet si ei succederet, cum honor si s uectita solem habete, , .eade, g. quib. ex causis manum. sed per fideeommissum succeditui tellatori, l. littedi, s. quod si haeresem is eod. Secunda igitur fuit responso Oret. quod in a l. Scevola, subititutio facta fuit p verba coia, non pverba dilecta, ut videtur decla late gl. nostra hic ad i DD. non ad uerium .ipta. n. dicit. Fitari in codicillis ex certa scientia, vi per sdeieci missum salie substitutus dilecto. per hoe verbia substituo admittas,
modo illa sunt vel ba coia,' que proprie adapta tur ad vitaq; significatione, fuit et go ibi facta sub , simulo pet vel ba coia, & licet quoad fgui se aiione dilecta inutilia st,tsi benigna interpretatione intelligit utilia verbum, substituo, in obliqua ligniscatione, ut actus potius valeat, quam pereat, arg. l.
quoties, is de teg. tutis . quoties, si . de reb. dub. o Hae e te spolio iio eli admitte da, M si de natura verbis cui, est signis ore, quὰ .pprie vitaq; significatione, & certe de rigore,& non gna squitate aecipi poterit illud verbu iubili tuo, in vita .sgni sextione, de se in obliqua, scuti in directa, di ita non procederet, Q insit ille text. s, valet ex beti nitate. Secundo reijcitur haec rei ponsio. si vel bu st stituo, est coe, dicitur coec5munitate impropria,& cu in dubio verba sint propriὰ accipi eda ri nisi eat dilectat dato et go φ ibi esset facta iii bitumio puerbii substituo, Q inest diuinate, quia ibi verbum substituitur est verbum legislatoris . non hominis, illud tamen vel bum stat in directa signis eatione . dii Dico ergo Q veta est responso iacobi de Ateii. 'uod d. l. Sc uola, loquatur, in pupillati substitu
rione in qua est peciale, de veta ipecialitatis rationem vitta alios deduco & est lite. Nam pupillatia est compatibilis. cu fideicommissilia, vulgaris v ia incompatibilis; pupillatis. n. praesupponit here ditatis aditione, de se fideiecimii alia pol velis eari, at vulgaris non potest habete locu si adita si h et i ii as, ut habetur in hoc titu. ergo si vulgatis non soleti Valete in uinis dei comit, issari , quia itine contrat tu trans ret in contrarium, Q est impossibi-re.& pupillatis sis mitissaei eo missariae, ergo loquitur de pusillati, cu in habeti h. limbolu saei lioest itans tu a. si accepit latum, is de accepti l. s. sed
hodie, s. de adopt. dixit Anch. ind. c. si pater, det stam . et Coisi. in l. vel bis ciuilib. s. d. videri ergo Q ex picallentia lib. no videtur a bati cois opinio. 11 Contrariam in parte tenuerunt Iacob. se Aren . in l. verbis ciuilib. q.eod. Cossi. & Clistos. de Casii. ibi quos sequitur Ioan . And. cap. ii patet,deiectam. ea nisu tenuit Ias. ibi in du. verbis ei uilibu dicet sub nu. i 3. contrariu assctete videatur in loquit ut in pupillati, patet per d. l. scevola, pet eu al-l hia, de dictu Do totis debet intelligi fim legem
Hallinat Batti in l. non soli , 6. liberationis verbo,ti. se lib. leg idem tenuit Bar. secundu ipsum lacina. no eodicillum C.detesta sed in libro meo Bait. lioenon dicit. Eandem Iacobi opinionem tenuit
349쪽
366 Petri Ricci ardii Commentaria
orer.hie, quorum omnium sententiam ego quoq; patitet amplector, intelligendo tamen illam aliter quam D D. ipsi secerint, ut insta audietis. Et mouent ut praefati Doct. ad probandii, quod substitutio dilecta facta ex certa scientia in codie illis non obliquetur, nec tanquam obliqua, nec tanquam directa valeat.13 Primo per textum in s .non codicillum, C.ge tostam . pet l. haereditatem, l. non idcirco, C.de codicili. in quibus omnibus indistinctὸ dicitur, quod haei editas direeto in codicillis neque dari, neque adimi poteli, lex autem indistincte loquens, indistincte debet intelligis. de pretio, is de publiciat illae leget indistincte dicunt, haereditatem dari, neetidimi posse dilectb in codicillis, ergo & nos indistincte dicamus, quod nec etiam valeat iuresdeicommiis . , seeundo de vitiino deducitur, quia quotiescitq; lex res stit actui, tune ille actus nullo modo valeteotest, δe nullum effectu producit, i. cum lex, isdeles ussor. Iacob. de Are. in l. non dubium, C.dele- ib. sed lex tesstit substitutioni directo factς in coicillis, ergo de nos. Minor probatur in l. s idem.
C. de codicili. in s. Viglius tamen hie dicit non esse discedendum a communi opin licet ipse aliquando contrarium attentaverit, quam opinionem dicit probaret ex. in t .s n. b. illud C. de codicili. ubi si testatoi decreuit facere testa inentum,& secit codicillds, non potest voluntat trahi ad sdeicommis. sum, ergo a contrario sensu si eredat se eodicillati, poterit trahi. Nee obstant adducta pro opinione Iacobi de Aren . de aliorum: nam ad primum respondetur.
zuod verum est, quod in codieilli, dilecto fieri subitutio non potest, ad hoc ut directo valeat, de hoedieunt illa tria iura, sed per sdeicommissum bene valete potest,et hoc non insciantur pt dictet leges. es sed contra hane responsonem insurgit Oreta replicando, quod illae leges videntur dare bimam, te forma debet ad amussim seruari, l. qui per sal tem .is. de iureiur. eum similibus. sed haec teplicatio non est bona, quia respondetur, quod dant formam substitutionis, quae de rigore valet in codicillis, non ex benignitate, seu sau rabili interpretati ane, Se ideo si quis velit sacere subiti tutionem, quae illicto iure valeat, in eodicilli, saeiat eam seeundum sol mam per illos traditam, scilicet per verba precaria, cum leges ut dixi, non dent sermam quoad illa quae benigna interpretatione valent. secundo, non obsat argumentum pro opin. Iacob. videlicet, quando lex resilit actui, tunc actus
nullum producit effectum. sed lex tesilit actui. sei Iedi substitutioni directo factae in codicillis, ergo; nam respondet viqi quod resistit ut dilectδ valeat, non ut obliquὸ, 5e se videt ut posse saluati opinio
Sed certe quicquid dixerit vigi non est ab opin.
Iacob. recedendum corra communem, quam opinionem ego probo urgenti medio. Et in primis praesuppono, quod impossibile est, quod substantia xiiiii, eontrarii, si substantia alterius, contraria. n. Deompatibilia sunt, i latet te, de me, is de excepti iei iud.& generatio fit 1 smili, non a contrario .in agris. isde acquir. retii dona.dixit Bart. in l. si unu , 3. pacius ne peieret,E.de pac. hoc stante dico, quod vulgatis substitutio non requirit aditionem lixi ditatis, ut dicitur hic, fideicommissaria veto tequirit haereditatis aditionem toto tit. iis ad Trebell. ,. i. T. des dei comm . haered. ergo ista duo sunt incompatibilia, cum snt contratia, vel habeant contraiias qualitates, & palliones, ergo impossibile est. v vulgaris dilecta valeat in vim fidei commissarit
27 Secundo moveor opinio communis non probatur iure, ergo non est admittenda, argum. l. illam, C. decollat. g. considetemus, in Ruthent. de itiente, & semisse. Nec obstat argumentu Vigiij sumptum ex l. sit. F. illud, C. de coliciti. Vbi si testatot credat sene re testamentum, non potest obliquare suam voluntatem, ergo a contrario sensu, si non credat se sacere testam et una, sed codicillos licebit obliquate. Nam respondeo, quod licebit, quando res ratitur, vi in pupillari, quae est com patibili, cum iideicommitasatis,ut supra declaraui mus, at quando res non patitur, non licebit, nec potetit tunc colligi istud a sumentum a contratio sensu, quia non colligitur ubi resultat absonus intellectus D D. communiteriti t. i.ff. de ossicio eius,in i conventicula, C. te episco. de cler. de ita debet intelligi text. in dicta l. iiii. s. illud. Sed huic opin. Iacobi videtur obstate quam maxime text. l. Sc uola, is ad Trebell. in fine illius,ubi Iurisconsultus ait, quod si inuicem substituti suerint, hi qui pupillo substituti suetunt, valet substituitobbi ergo erat substitutio reciproca, quae conti net vulgarem tantum, cum illi filii esseni impuberes, de ite ibi sentit glos. ei iam, eigo vulgatis obliquabitur, alias non valeret, cum supra fit matum M vulgarem dilectam in codicillis factam noti
is Pro di lutione huius dissicillimi dissicultatis.
prius sunt aliqua praesupponenda; de Primo, quod'. ideo substitutio seri non potes ti recto in codicillis, quia nee insitutio feri potes, sto nos dii &ben ἡ, nam cum substitutio si seeunda inuitutio, necessarib primam praesupponit, ergo ubi prima seri non potes, nee etiam secuti; si ergo' e-tur aliqua substitutio vulgatis directa, quς no lupponeret insitutionem,ipsa seri possit in codicillices tute directb valeret, quia cessante causa cessae effectus, i adisere,f.quamuis, K.de iure patr. I. illis autem, supra de milit.testam. an Secundo est praesupponendum, quod ille dici tui subsit uiu, directo qui habet bonaeo rutriquo
illa habiturii, si isset ille cui es substitutus ; ita d
clarant DDInd.l. Centutio,ii. eod. Ancha.& alij, in cap. Rarnutius, detestam. Tettio ptae supponendum est, ouod fide com adiissim non est haereditas etiamsi si 'niuet sale. patet: quia sdeicommissarius non dicitur hYtes, A. p nult l. postulante, sLad Trebell. llaret filium. s.fina.ssae legat. 3. de hinc est, quod fidei commisias in eo sicilli, seti polliant, , pen. s.de codicili. hiis se praesupposti, dico, quod ibi in o. l. Sc uola, illa substitutio vulsaris dilectate manet dis
350쪽
de non obliquatur, quod patet; quia si moriat ut unus exflijs,puia Tuius, abi duo habebunthona eodem iure, quo ille habitu tui stillet, si vixisset, scilicet a stat re legitimo haerede ab intestato impubem, vi sentit, de dicit gl. ibi, ergo patet,quod
mon obliquatur, quia tunc ccnterclut i Ogatus haeres Titij moi tui, ut testituet et illam pariem alijsἁuobus, vel se non habetet tecta via, sed per obliquam , iuxta notata per Anchar. in d. cap. Rayn tius, ergo est dilecta, & remanet dilecta secundum suum esse, de tamen valet vi ibi dicitur; nec obstatvo si dicas .ergo sequeretur. quod potetit dati haerediatas in eodicili. contra iura supra deducta, quia r spondeo, quod non dat ut liet te litas. sed fidei commissi im, quia illa pupillatis obliquatur, de illi tira sunt fideicoinmissa iij. Item non obstat si dicas,ergo valebit substitutio Qitem, facta in codicillis contia l. si idem C. de co-Micillis, ubi dicitur codicillis potestas instituendi, ae substituendidata non est 1i quia respondetur, quod ille text. loquitur de substitutione dilecta, quae fit in locum inititutionit, illa enim potest fieri in codicilli . quia institutio non potest fieti: at haec non est sacta in locum institutioiiis, sed sdeicommissi,
alli enim erant fidei commissatij. non instituti, un-δα haec vulg iris directa non praesupponat pinnam institutionem.& ideo valet directa. Item non obstat si dicas ergo dabitur substitutio vulgatis ditem, cui non compei ei et definitio sub- nuutionis, quia non erit secunda coditionalia instieutimcum haee primam non praesupponat, quia te spondetur, quod lubstitutio est terminus aequium s t eus, ut supra audivistis, de ideo prius do stingue dux, quam definiendus. Illa autem definitio,est definitio substitutionis, quae visa pra in Rubr. diximus, in locum haeredis D t. at haec non fit in locum hiredis sed fidei commissatij, quo fit, ut si substi-eutio vuletaris directa, sed impropita, quia non est ῆti locum nare sit, de non est seeunda institutio,vn- .le continetur a ciui uoce sub substitutione, de sub
substitutione vulgati, de se videtis. quod illa lex mullo pacto habet obstare, ex quo concludo opin.
contra communem vetiorem esse.
Si tamen vultis communem sustinere, dicatis,.x quo illa iura non probant. quod quando communis opinio habet . quod substitutio vulgaris di xecta Acta in codicilli, obliquatur, debet intelligi, quod verba substitutionis vulgatis, vel qui b. utuntur hominet in ea impropriantur, non substitutiormam illa substitutio non est vulgati, dilecta, sed fideiecim miliaria a principio. Non obstat s dicat, quod adest forma vulgaris, eum illa verba s haere, non erit, sit haeres Titius ὶ sint forma vulgaria substitutionis, ut patet sic: quia respondetur, quod illa vel ba sunt forma vulgaris, quasso stant in dilecta signifieationetat quado sunt in eodicillia, stant in obliqua. unde non lunt Arma vulgatis directi, de quod obliquemur vel ba tan tum , videtur sentite Anchis. in dicto cap. s pater.
lib. 6. num. X.de testamentis.
3a Intellecta igitur hoe modo communi opin. licet ut dixi, veritatem esse contrariam existimem, limitatur, ut procedat solum quando testator credebat se iacete codicillos. s autem eregeret se sicet eie- sament.& codicillos socerit,& in eis esset substitutio, tunc nec dilect5, nec per sdeicommissum ada mitteretur substitutus, ita glos. nostia hie, di eam sequuntur communiter Doctores. Aut igit ut elarii est, quod volebat codicillari, de iunc intelligit ut esse obliqua ab ipso principio secudum commu opinion.
sed quid quando sumus in dubio, ut quia non
constet de mente testatoris, de breuit et omissa di sputatione concludendum est, quod si in dicta dispositione adst instit uiio, vel ex haeredatio, vel etiasubstitutio, quae omnia in codicillis seri direct bnon possunt, praesumitur ipsum testari voluisse. l. non codicillum, C de testamentis, ubi dicit ut nocodicillum, sed testamentum auiam vestram sic re voluisse, institutio vel ex hiredatio facta probant euidenter, videtur igit ut testat i velle, s quid praedictorum saciat. 33 Sed hoe debet intelligi, quando testator non Geit clausulam codicillatem in fine, ut quia dixerit quod si non valet tanquam testamentum , valeat tanquam codicillus, tunc enim praedictis non o stantibus, praedicta substitutio obliquaretur, ut hieret D D. Fabet hic cit ca hanc rem aiebat, quod si seniel valuit iure tes amenti, non potest postea v loe iure codicilli, quia conditio habuit locu suum, allegat textiinl.Titia in si iam , is de inoff. testam. text. in i .patronus, β.s n. f. deleg . 3. Sed illae li. non videntur probare intentione F . bti. Nam in ipsa talis erat casus e quidam test mentum secerat, vel filium vel si iam ex haeredausiat, vel prςterierat, de legata quidam ab instituto reliquerat, dixerat se velle, quod illa legata pix- starentur ab intestato, si non voluisset testamei tu, postmodum filius ex littedatus, vel prstetitus, egit querela in osticios testamenti,& obtinuit. Quaerebatur, an illa legata deberent prcssari ab intestato, sitit ibi text. quod non, de a stignat rationem, quia sellicet illud te tamentum videtur fictum a demente, unde nihil ab eo dependens valet, videtis ergo, quod ibi non valet, non, quia semel tanquam testamentum valuerit, sed quia videtur iactum a d mente & ideo in vim codicillorum valere non potes sed quidquid sit de illi, i l. dictum Fabri in se verum est, probat ut sua ratione enam te sator dicit, quod s non valet vi testamentum, valeat ut codicillus, ergo solum vult, quod valeat quod non ualet vi testamentum . si ergo deseiat eonditio, de vel Etesiamentum valeat, non poterit postea iure codicillorum ualere cum conditio non adueniens nihil ponat in esse, i. cedere diem, isde vel b.sgnis unde, si hoe te si amentum rumpatur, non per querelami nosse iosi, quia tune non ualeret etiam ut codicillus, sed aliqua alia ratione, ut agnatione pos humi, aut alio modo, certe non pollet ualete in uim e Aicillorum. Idem, si littes elegisset accipere relictali reditatem quas ex teli amento, non enim s conia Dinceretur testamentum inualidum esse, pollet postea confugere ad id quod ualeret iure codicill
rum. Facit text. in t .s n. C. de condit. insert. ubi sies repudiauit id quod sbi a seruo in libertate dari debebat, non potest postea peiete, se ille, si uiam