장음표시 사용
351쪽
368 Petri Ricci ardi j Commentaria
codicillorum reptiqiauit . eligendo illam quq est
ex te tamento, non potetit ad ipsam reuerti.
3; seeundo limitatui haec conclusio, ut intelliga-
tui tantum durate illa obliqua, quanium durati et illidite ei a si s usset vali da ita Antei. de Oacr. hic, S suit sententia Bart. in d. l. Scquo Ia, quam ut Ospati iis hae videatur declaratio, quam limitatio. Terito de ultimo limitatur non procedetem milite, ille enim licet codicilli, dilectam saeiat substitutionem, illa tamen ut directa valet, & non oblinquatur. ita Bamin d. l. Centurio, ubi alij. E. eod.&pro irae in teimmis est text.iti t. militis codicill.si .derii illi. testa in ubi miles codicillis haereditatem date potet f. Sequit it glos in vetbo gradus. quae diuidit ut in duas patiis,m pruna exponit texi .in secunda comprobat expositione a siniti secunda ibi,& se dicit Pio ea peditione prinia partis, quaero, quare dicantur gradus substitutionum respondet glo quod ita appellatur, quia dicuntur ad sinu litudinem staduum qui faciunt scalas.
Pro expeditione secundi partia ipsa gl.dat similitudinem de amnitatis gradibus . nam etiam illi dicunt ut ad hane similitudinem , l. lute consultus. s. gradus, is de gradibus . ubi dicit ut quod gradus dicti sunt ad tintilitudinem scalarum, vel locorum proeliuium,& hic inquit Aecuts 3 s Circa quam quaerunt hie Fab. & Atet. nunquid si Titius fuerit institutus si nauis ex Asia venerit, . vi Caius ii non venetit, isti ambo dicant ut instituti, an vero unus institutus, alioq; substitutus, quod quidem admodum utile est. Nam si ambo instituti dicentur, poterunt petere bonorum pol sessione iecundum tab. quae datur omnibus qui primo gra-su sunt heredes. licet sub conditione inibi uti sint. l. 1. ,. desertur, i de bon. pos . secundum tab. & illi soli proderit cuius conditio antea extitetit : ut hie Oeter. dicit. Hae in re vatiae suetunt interpretum opini res, N. Faber hic, quem sequit ut Orer.& Vigli de videi ut cum illis este communis opinio, tenuerunt quod essent ambo instituti, de huiusmodi rationibus mouebantur.
Primo per i extum in l. Lucius Titius. is de haered. instituend. v bi talis erat casus,quidam secti t flamentum & Seium & Sempronium ii redes instituit, de inuicem illos substituit, & legata ab eis reliquit, poli modum dixit, Maeviii, Caius,& Titius aequis partibus haeredes sunto. Quaerebatur an Metu ius et foeti essent instituit. vel iii bilit uti, respo-det I. Q quod quamuis in obscuro sit, tamen secundum seri piuta ira propositam, ipsi sunt instituti, nos ubstituti, se ergo ex eo text. arguebatur quoties dubitatur de mente testatoris, tunc haeredes censentutinstituti. & non substituti d. l. Lucius Titius . at in casu nostro sumus in dubio de mente testatoris, ergo potius debent ceseri instituti quam substituti. 36 Contrariam tamen partem secutus est Bauer. ge nonnulli alij, de mouentur duobus tantum t tionibus .
Plinia de qua per text. iii l. si ita seii pium , s de
bonorum posti secundum tab. ubi talis erat casus;
uia secetat testamentum, de in eo instituetat Sempronium in dimidia, & Titius in quatuorvn.ciit, ii nauis ex Asa venerit, & in reliquis duabus inlii tuit eundem Titium, si nauis ex Asia non venerit, dicitur ibi quod Titius non est in duabus partibus inii uiui, sed tibi ipsi substitutus unde ex illo text. arguo se; s de quo minus videt ut inesse, de ineli, eigota de quo niagis, i. non debet, is de redilutis, Authen. multo magis, C. de sacrosanct.ecci. s. diti casu pio posio ubi est eadem conditio, quae
Miti casu nouio, Titius intelligit ut sibi sub illiu-
tui, unde hoc minus videbatur dicendum, cum aptius aliet altera, qua in sibi quisquam sub llitu tur, ut de se patet, ergo tanto magis idem videtur dicendum in casu nolito in quo sub eadem conditione alter almi est stibiluvius. 3 secunda est ratio fundata iti dictis Bari. in s. t. E. d. v bi dicitur, quod substitutio vulgaria potest fieri sub explestione unius casus tantum, & desectus illius casus facii locum subiti tutioni, per t. in. C. de instit. de Iubliit. ubi si iesiator diecit, si mihi
Poli hi uariis natus rion erit, Titium haeredem facio, tune illa dicitur substitutio, non insiti titio. Ecce pille suit institutus sub expiellione unius castis rati-ium, scilicet si poli humus non nascetur, de tamen appellatur de eiu i ubiluuius, sic in casu nolito est facta inllituito sub expressione unius casus latura, scilicet ii nauis ex A sa ton venerit. ergo debet esse subliitutio. Argumentor ergo se, quandocunquainsinutio est sacta sub expiellione vi aut catus tantum, tune dc sectus illius casus facit locum subiit- tutioni, per supra dicta aut in easu nostio est se sa-cta , eigo ii disciat casus, vel cotiditio aduentili. tunc et i locus substitutioni I & ille secundus, erit
substitu ius non insui tutus. Non obstat argum . pro opin. com m. Fabr. supra sumatum, dum dacebatur, quando sumus in dubio demente testa rotis, tune potius censetur esse tu stitutio. qtiam insiturio. l. Lucilii Titiu , ε. de ha red. instit .ai in casu nostro sumus in dubio de meti te testa totis . eigo.
Respondetur, quod maior proposito non est vera, nee in . . l. Lucius Titius probatur, quia ibi non sumus in dubio. N licet dicatur ibi, quod sit in ol scuro tamen illa obseuritas declaratur put scriptura ira testamenti, adeo, quod non dubitat ut de menete tisitatoris, ibi enim clarum est, quod testa tot v debat illos seeundot institutos eis non substitutos.
instituit enim Seium, de Sempronium primo loco, ct ab eis legata t eliquit, postmodum dixit, M uius, de Sempronius haeredes, mihi sunto, de sublii tui ecce quod ibi apparet, quod etiam primis haeredibus exilienti b. voluit secundos haeredes esse, quod non solerat si subitituti sui iIent: patet ergo quod L
l. non probat communem intentionem.
38 Sed tamen non ei a communi receden sum, quam probat Orer. hae ratiocinatione, M in primis dicit elle antinaduertemiu. quod conditio nihil ponit in tale ante sui euetuit . d. l. cedere diem, isdevetb. signis via de institutio sub conditione facta, si conditio non extiterit diei ut esse nulla. vlictius aduertenduiri est quod substitutio pret supponit. institutionem. m gi secunda institutio, de luciauda dicatur respectu prim q. patet quod pri
352쪽
Ad Pi linc. Devulg. substit. 3 op
inum praesipponit. his sic pinillis impossibile est
quod irae lator dicat, miti tuo Titium, si nauis ex δ sin venerat, de Seium si non venerit, quod iste s eundus dicat ut substitutus; nam ponamus quod mavis ex Asia non veniat, in tempore statuto a te satore. certe seius quia sua coditio fuit putiscata, habebit hau editatem non tanquam substitutus, sed tanquam rustitutus, quod patet, quia Titius cum sua conditio no extiterit non potest dici in ili tutus, hil . . ponitur in esse per illam conditionem,quq mon extitit, sed institutio debet substitutione praecedete, ergo niam selle pater, quod Seius diei non potest substitutus, nec est. Quo llante, non ea quae in contrarium deducebant ut obstantias Piimo, quod dicebatur peti. si ita scriptum, is secundum tab. ubi fuerat ex semisse Sempronius hae-xes institutus, de ex mente Titius, si nauis ex Alia venerit, de si non venerit, idem Titius ex sextante,
di dieitur quod est sibi ipsi substitutua, non insti-xutus, unde arguendo hoc modo si de quo minus videt ut ineste de inest,ergo Ze de quo magis, i. non debet, is deteg. iv. sed ibi est eadem conditio de qua in ea su nostro, de ille diei tui sibi ipsi substitutus, orgo tanto magis in casu nostio in quo sunt diuer- aes et sonata Huie dissicultati respondebat Oetertaices, quod casu, illius i .est valde a casu nostro diuelsus, nam ibi est sacta institutio in diuersis rebus circa eandem personam, scilicet in itiente, de in sextante, at in casu nostro est facta circa eandem rem, vel in eadem re circa diuessas personas, scilicet in eadem haereditate. patet ergo, quod sunt diu etsi casus,vnde succedit regula de qua in l. Papinianus exuli. s. de min.quod ex diuersis non si illatio. o sed haec responsio non satisfacit, quia seesidum ipsam nunquam procederet argum etiam a simili, cum omnia simila a sint diuersa, vi de se patet ut
isti ut habeatis resolutionem huius rei. sciendum est', quod diuersa sunt in duplici differentia, aliqua sunt similia laticine eiusdem qualitatis, ut mutuum , 5e indebitum, qu e ambo te contrahuntur,s. I . s. is quoque. insta qui b. mod. re coni. oblig. Aliqua sunt dissimilia, ut possessio. de proprietas, l. 3. s. nihil commune, Ude acquir. post . fuit hae e doctritia Bal d. l. si unus. 6. pactus ne petetet, is de pact. modo vos habetis regulam quod ex diuersis non sit illaiior de quibus diuelsis ititelligenda est haec tegula 3 an desini libui; ratio quia non valeret aris sum. a simili, contra l. illud, is ad i. Aquil. omnia Gnim similia sunt diuelsa, cum no snt idem, intelligemus ergo regulam de diuersis dissimilibus, in quibus non est eadem qualitas respectu eius de quo agitur, ut dixit Decius post alios, in l. diem suncto, fide ossassessor. hine patet salsitas solutionis Oret. ad quehae, quia qua uis casus illius legi .s it se raptu ira, sit diuersus a casu nostro, est in diuersitas cum similitudine, cum enim in d .l. Titius, si institutus, si nauis ex Asia venerit in triente, si non venetit in sextate, ut ibi dieitur quod est sibi ipsi sata stitutus,cette ille sub conitati a conditione est in secundo casu in stitutua, sicuti in casu nostro secus η I Ozer. itaque transibat ad aliam solutionem di
ceas, quod quatenus in illa lege dicit ut, quod ei substitui ut sibi, debet intelligi quando est substitutus pet sinu litudinem, de improprid, quia sicut subi lautus non potest habete haereditatem , nisi pilor siliates ab ea exclusus,se ille Seius non poterit lextantem habe ie, nisi ptius a triente sit exclusus, unde sciat substitutio, de institutio simul conaciariete non possunt, sic illi duc institutiones s mulse non compatiuntur, de quod ita debeamus intel ligere illurex.tali ratione probatur. Vbicis clueti bet loeum substitutio, non habet locum regula litet ius accrescendi, quia substitutio est iu te acer stendi poletior, ut DD.m l. l. C. quando nDn pelen. pati. ubi Cagnol. num. 1 r. sed in d. l. dicitur, quod ille sequi tui sextantem per ius accrescendi, quia sextans vacans illi accrescit , eigo ille non suetat substitutus, quia tunc non habuissct locum ius ac crescendi, de lime solutio est satis bona, addas tu
quod substitutio prcsupponit institutionem validam, ut sui .diximus, ergo ille non potest dici pt
Secundo de ultimo non obstat domina Bart. in D. t. is eod. quod quando substitutio est facta sub
explet sone unius ca sus tantum, tune defectus il lius ea sus tantum facit locum substitutioni,d. l. . C. te inscit de lubit .at in casu nostro noti est se facta, ergo.
Respondetur, quod illa theoria Leit ad propostum, quia B ut.dicii quod si testator dicat, ii post
humus mihi natus non erit, instituo talem, certe
ista est substitutio, quia illam pi cedit institutio valida, ille enim instituerat post humum, de postmodum dixerat illa verba, at in casu nostro, non prς- cessit institutio, quia illa prima fuit conditionalis. quc nulla extitit non aduemente conditione vi su pra diaeimu , de se temanet defensaia communi opinio Fabri de sequacium. 1 Caipio glosin verbo, nouissimo, qu in dua, glas tribuitur partes, in prima exponit texti in secunda - qucrit,&respondet. Pro expeditione primi partis dicitur in text. quod potest quis plures gradus haeredum facere, de nouissimo loco seruum suum necessarium licteiadem instituere,qucto, quid sibi velit illud verbum, nouissimor Respondet Accuts quod debet exponi, id est vltimo; allegat ad hane suam expositionem probandam text. in , nouissime, supra, de suspeei tui. Vbi dicitur, nouissime autem sciendu est. illos, qui fraudulent et tutelam administrat, remoueti posse tamquam suspectos, de glosexponit nouissime,ldestiti ultima parte huius tituli. Pio expeditione secudet partis quiro, an ipse se uus possit alio loco quam ultimo institui, puta se .cundo vel tertio & alii post eum snt substituti: respondet gi. quod non i ad hanc responsonem pio. positam probandam talem intendit rationem. lex non admittit actus si usi ratorio , L qui bis idem , ff. de .etb. oblig. sed si alic substitutiones, post substitutionem serui serent, essent sustratorio de inutiles, ergo non admittuntur.& se seruus non porstit nisi ultimo loco institui. minor probatur, quia eu seruus velit, vel nolit si haeres, & cogat ut adire ii reditatem, ut hic inquit Imperator, est tex. in . r. de Le-
353쪽
3io Petri Ricci ardii Commentaria
de h ered. quit. Je differentia paret alij qui essent ei subiti tuti non admitti, cuni haereditate adita substitutio spiret d. post aditana. C. de impiab.& alijs. 3 Ex qua glos colligit ut haec concluso. seruuiri non posse nisi in ultimo loco substitui,quam tenuit bie Aecuis
Hanc tamen glosos in . reprobant communitet μα de tonita eam inouent ut Fab. dicens illam
posse tum de facto. tum de iure impediri. ideli falsam demonstrati. De iacto reddit ut salsi. ut puta, si Titius siem haeres institutus. le ei substitutus Maeuiui, 3e Maevio seruiat teliatoris,& setuo Sem pronius, deinde seri ius motitur antequami adeat, certe, Sempronius tune admittitur, quia verum est se tuum non fecisse haeredem, te se non erunt posterioret substitimones inutiles. Potest etiam de iure seeundum Fab. damnati ratio glos. nam quando testator substituit seruo tune quamuis seruus regulatitet sit hae tet necessarius, tamen eo casu videt iu remittere illi necellitatem, de per datione subiti tuti videtur illum sacere voluntarium motus, per t. iam dubit. E. de hqr ilia
instit. v bi dicitur: iam dubitati non oportet suos quoque haeredes sub hae conditione s Vellei institui posse, & si non vellet talem habeant sebstitutum, de ita haeredita, deueniet ad sui stitutum. 3ese illa substitutio postet tot non erit superflua. Vlteri ut dicit Fabet pollet seruus domino nolle ob dire, de si e non adire haereditatem, quo casu admitteretur substitutus, & quod possit nolle adite est. text. in l. 3. C. de hae ted. instit.
Circa id quod dixit Fab. de sacto omnes conii niunt in hoc quod eo in casu substitutio posterior non si inutilis, δe quod glos male locuta fuerit dum asseruit fetuum non posse, nisi ultimo loco substitui.
derit seruo fio substitutum ei remittere censeat ut necessitate 3 qua in re variae fuerunt opin. Ze Fab. hie, quem sequitiit orer. Canci unc. de alij tenus runt quod se. Primo per texti in l. iam dubitari, V. de haered. instit. ubi dicit ut iam dubitati no oportet suos quoque haeredes sub hae conditione u vellent haeredes esse institui polle, ii nollent si illis tali, substitutus; ecce ille text. loquitur, de suo εe nece ratio lυς tede. de pati. ibi in summatio exemplificat in seruo, de tala en dicitur voluntatius, quia sibi est dat ut sub situ tu , unde arguo se, quando haeres si voluntarius, ei potest iubstitui, sed hi est, d.l.ia in dubitari, ergo testator dando substitutum seruo. intelligitur ei te mittere necessitatem. Maior probatur, quia ex eo dicit ut voluntatius, quia non habet ne .ces statem. Secundo adducitur tot. l. verba, s de cond. in
sit. v bi dieit ut vel ba haec : Publius Maevius, si v let haeret esto, in neeessariam conditionem fac tent, ut si nolit lix tes esse non existat. Sed ad hoe quod iste text. possit colorato modo ad pro postundduci, Oportet ut dicamus quod testator,quando substituit ictuo dicens, si seruus h res non erit sit Titius dieat idem ac si d ixisset, si fetuit, esse noluesu, se quod verba substitutionis respiciant v
luntatem tantum. te tutic arguo sic haeres ne et qu-rius quando institutivi, sub hae conditione, ii . o luetit, sit voluntarius, d. l. vel ba. sed per dationem substituti. prior institui ui intelligitur in stitutua sub tali condition ergo substituit datio tollit nectili ia-tem in seruo. Tettio adducitur text. l. i. f. si proponatur, F. si quis cmiis .caus testarn. pro cuius siciliori intelligentia est pix supponendii quod antiquitus quando quis faciebat testamen tu & aliquid alicui leg bat, fici ex s erat filius .et venient as ini est aio nolebat ex te si amento litteditar g adire ut ea legata non solueret sed accipiebat ipsa ab intestato. Vnde Pt ior secit edicium quo puniebat istos, qui relicta calisa testamenti ad caulam intestati eo sugassent, vepat ei toto iit. is si quis omis. causa te sam. hoc sit pollici dicitur in d. l. i . 3.s proponatur, quod ii ieliaior fecerit testam.& Titium haeredem insiti uetit det ipsi met sibi subsiti uerit. quod potetit iste Titius haereditatem aeci pete, ex substitutione, qui Disan te
patit no est grauata ora illa institutione, unde ex ea
j. se arguo : datio substituit facit quod qui post e
institutione tepudiare, ses prcsupponimus se tuum datum etia substitutum, eigo poterit institutionem
43 Quarto facit tex. ind. l. 3. C. delirie. inst. ubi dicitur, quod serum potest etia iubente domino nolis te adite, s potest nolle adire. 3e hoc sibi petiuitii
tur . ergo habebit locum tiabilit ullo. ., Quinto de ultimo quidam nouissimi mouentur. se tuus, de sit ut quoad existeni iam het redas requi- palati est evidentur, cum uterque sit necessatius. tune sic arguitur,quod daeitur de uno aequa palatorum, inteli git ut ei iam de altero dictiim, j.s quia seruo persuaserit in s. st de suti. ubi illos iunis' a l. ut tantum, is de sericottus'. sed filius & seruus iunt qui parati, ergo quod dicitur se filio. de seruo dictum intellio iut. sed datio substituit tollit necessio talem in filio, ergo te in seruo. Minor probatur per communem DD. sententiam, in l. s filius heres.ss. de liber.& post h.
66 Contrariam tamen opin. tenuertit Fulg. de Bal. l. pen .ifecit quot citat Arei. hic: sed et edo de locussi corruptus, quia in libro meo, nee Bal. nec Fulg. hoc asserunt. Imola tamen in eo loco sinplieiter hanc opin. tenet, de videi ut magis communis Opi nio, et pio ea, nullam efficacem rationem vident ut adducete, unde lite ratio potest deduci qime vali-ὰ stima est. Primo, quia pi sumitur,& eensetur resatorem semper velle sui mi est amentum in eo valere, propter quod illud condidit et o dicendum est ipsum habere in animo obseruari illa media, per quq ina
gis se te consequatur votum suum; Sed certe masis se te deueniet ad hune finem si necessitatem sermo non remittat, qua s te mittat, quias non remittat omnino est habiturus h redem, ergo in du-hio censet ut testatorem non remississe necessitatem
fetuo per substituti dationem, sed in dicit hie Uigli.
consideraste ea sua possibiliter euenturos. ut quia scruus moti poterat antequam adiret, R ideo huic casui prouidere volent ei substitutum didri seculo 1dducitur pro hae optu. tex. noster dura
354쪽
dieii, si aquis potest plures gradus haeredum sa-eete . de novissimo loco seruum instituere; pro inductione huius tex. scite debetis, quod verbum p test deuotat potentiam, Lon neces state, i. I . C.'uomodo, de quando iudex, hoe stante se arguo, sethum potest, non inducit necessitatem, sed in textuae ostio dicit, si io 4 potest ultimo substitui seruus, ergo non necesitatur vltimo loco ponere. Tettio & vltimo .idei ut posse confirmari, ex s. r. sit pra, de haered. cita alii. 3e dii serentia, ubi dicitiit , is enim qui facultates suas suspectas haberet solet seruum situm primo aut seeundo tradu, aut etiam vitimo haeredem itissiluere, si solent primo aut secundo, aut etiam ulteriori tradu haeredem instituere, non est necesse . quod ultimo loco saeiant. -7 Qua opin. retenta non obstant in contrarium deducta, de Primo, dum diestatur, quando seruuη hrtet si voluntatius, tune ei censetur remissa necessitas, viret dationem substituit intelligatur voluntarius se ueri ergo remittitur ei necessitas. minor probatur, exl. iam gubitari. s. se hqrca an stit ubi sui. dc necessa- xij, haeredes possunt sub hae eonditione si vellenth tedes institiai, si autem nollent talem habere substitutum , Respondeo quod quissio nostra est, an in dubio testator substitutus seruo, intelligatur ei remiti te necessitatem, de dicimus quod non nec ille texti in l. iam dubii. obstat, quam ibi constat de voluntate testatoris volentis remittere necessitatem , ibi enim testator rentulit expresse in voluntatem sertii eum dixerit. haetes es o, s volet ille seruus, ergo sit voluntatius non perdationem substituti, sed petillam conditionem appostam s volet. 8 Secundo non obfiat, dum dicebatur haeres o cessarius quando institu tur sub hae eonditione, si voluerit habet temissionem necellitatis. sed perdatione substituti. intelligitur innitimis tuti illa conditione, ergo fee.negatur enim minoi de ad 3.l. verba eodem modo respondetur,quia eodem modo lo uitur, nec est velum, quod quando dominus substituit in haec verba, theet si iei uua heres non erit,
si haeret Sempronius, si idem, ae si dicat s se
Dus esse noluerit haeret , immo, ut supra diximus, censetur solum respicere casum moltis possibilitet euenturum, aut alium easum impedientem aditio
Tertio non obstat, dum dicebatur, datio substituti . opetatur quod hae tesPossit haereditatem, vel instituti nerra repudiare, sed nos praesupponimus se tuum substitutione habete, eique datum si isse, ergo. negatur minor, de ad A.l. i. g. si praeponaturi s T. si quis Omitsi caulla testam . respondetur, quod ibi haeres non si voluntati ut quoad hareditatem. α' sed quoad institutionem, non enim dieitur quod 3 ollit haereditatem o 'ittere, sed institutionem 5e diaet editatem cogebatur aecipere, claro quod fuisset isseritus testatoris, ex substitutione si volebat repudiare institutionem, aut ergo in ea. l. ille institu lux aerat libet,& tune erat voluntatius, etiam sine seiani tutione si fili ui testantis non suisset, Si poterat repudiare haereditatem, etiam sine substitutione; aut 3 seruus testantis erat, de tune dicimus, quod licti posset insiti in onem repudiare, non tamen heredi
iatem poterat; nam miti tutionem poterat,quia te-saior substituendo ipsum sibimet censet ui sibi date licetiam,vt omittat institutionem, ratio est: quia per hoe non catebit hTrede, cateret aut s per sub stitutionem intelligerentur ipsum facete volun
49 Qua ito non obstat dum dicebatur, ex l. 3. C. de hae ted. instit. quod struus non posset non obedite. Respondeo. quod ille text. loquitur in seruo alieno in stituto contemplatione sui, qui si nolit assite, de tormentum par atur, potius quam adeat dominoptaeiudieat. ita declarat Politus, tractam substit. in vulgati substitutione, num . .& videtur deela rare rex. in Icum aliquis, C de iure deliber. at quς-sio nostra est in seruo proprio testatoris, qui omnino a s. cogitur domini haereditatem adire, 3. ii cessat ij. supra, de haered. qua l.de disserentia, di ipso iure est haeres, ut ibi notatur. , Quinto de ultimo non obstat gum dicebatur, o erant aequiparati, scruus, & filius, at dispositum in uno aeqmpalatorum est dispos tum in alio, ergo dispositim in filio, est dispositum in seruo. Respondeiur,quod duplex est equi paratio omnimoda, de simplieitet, di per viam regulae, ut legata, &s dei commissa sunt aequiparata aqua paratione omnimoda , s. I. is deleg. r. quaedam est aequiparatio seeundum quid, ut est indebitum . de mutuum, qui duo cottactus aequiparantiar in hoc, quod ambo re contrahuntur, sed in alijs gigerunt. α non datur eadem actio pro ambobus, quia pro vno certi condictio, de pto alio condictio indebiti. s. i. re sequenti, insta quibus modis te conit.oblig. et Id quod dieitur quod ea quae dicuntur de uno aequiparatorum, etiam de alteto dicta intelligun-iut, habet locum in illis qui aqui parantur simpliciter de per viam regulae, secus in illis quae secundum quid aequiparantur, quia ita istis non est eadem ratio. vn3ecliuei sum ius statui debet, i illud, s. ad s. Aquil . modo filius, de seruiat intelligunt ut requiparati secundum quid, non simpliciter , patet , quia situs poteth abstinere se ab haereditate t to tit. C.de repud. de ab st. haeredit. ergo non tenet argumentum, ecpei lime remanet defensa communis Opin. de per consequens fit sinis imposito huic principio.
t fetumemm a contrario sensu non valet, quando resultaret legum correctio.
Dielio, quisquis, en dietio dimissutiua aequaliter. Ex Uum aliquid e re duobus mdis intelligitur. Facti species. Glos in vero. disparibus. Glo sin verb.expressit. Instituti ex disparibus partib. talaricem substituti an censeantur substituti in illis partibus in quibus erant substituti, cs firmatur quod sici nu. 3. - 26. Initituti si plures sint nullis partibus raminatis. aequaliter succedunt.
355쪽
3i1 petri Ric clardii Commentaria
Innitus videntur eodem modo dilectι insub; tit - aa Substitutis etiam tue ita vincit ius decrescendia uiutione sicuti in institutione. tatur. ,s Iasiituti in diuersiis portionibus eae inuicem sub Iitu i 7 Substitutio an vincas iurarerescendi. discutitur, inti non habent easdem partes quas in institutione dicuur quod Minducιturque ratio m. i8. limia babuerunt quando sunt substituti per nominη pro- taturque hoc duobus mois nuxn. 22.pi iis . N ratio ponituri 6 Substitutio dubia ab insitutione declaratur.3 Intellectar legit nonnunquam, eum L prccedenti, i 6 SMbstitutio in quo disserat a iure accrescendi. f. ad Trebeu. num. s. I 8 Substit tis venis ex expresso testatoris iudicio. 3 melinus L quoties, sisad Trebelli. nγm. s. ti Substitutio eiu principalis dispostis rem tu iuris Intellect. ιs t. qui complures, j.de νμθ.ta pupill. V accrescendi. Lιmitatur. num. 9. a IH Uttutio Dei per nomina propria operatur quod 3 Intellectar L hac ediciali, c. de secund. nupt. nu. to. initituti aqualiter succedunt in substitutione, πιπτε Intellectus leni si plures, fra vula. ta pupilli. . autem proportione haereditaria, ae quaeritur de r
3 et Intellectus I. ira liberi f. de sta liberias Ius accrescendι qΗidnam sit. I 6 Itur accrescendi in quo disserat a substitutione. 37 Iur accrescentii an vincat subsisutionem, o dicitur quod non, cs q: nam sit rasio quaeritur,oe deinde
duobus modis limitatur num. 18. xt Ius accrescendi venit ex tacito testatoris iudicio.
rs Ius accrescendi ei I quoddam remedium subsidia.
I Ius accrescendi venit in quadam consequentia. t Ius accrescenti vincitfuccessorium editium. sto Ius accrescendi non competit, nis portio penitur deficiat. xi Iegem interpretari sui Principi competit. xs Nomina appellativa qu/ dicantur. en an sint com
3 mina indigerentia sic tisint, ob id non desiniunt
D omina appellativa quandoque fungηntur rice nominis propri,a 8 Nomen indisserens aequipollet nomini propriis; de.
claratur procedere secundum quia, non autem simpliciter. 3 o Partes datae in sestitutione nou censentur repetits in substitutione quando ex disparitate oneris iniun ticontrarium colligeretur. 13 Partes in innitutume adiectae censentur insubstit tione repetitae, qκε sit ratio risignatur: ta limitatur hoc dictum duobus modir. I Pars haereditatis Ucans ocresciuubaitutis. 31. Praecedentia sunt maioris Uicacis circa sequentia, qu .im ρ conuerso. 3s Praesumptiones os concurrentes prima attenditur,
et x Princeps solus interpretatur leges. 31 Quinque qussiioncs Aret.explicant αππ-3 3.37.4o. G qt. Quoties sumus in talibus, quorum Mum aliquid suadet, alterum contrarium disponit, primum debet attendi. 18 Ratio quare uinitutio vineat ius accrescendi multiplex assignatur, ct rejcitur Polit.ac De*, n
as Ratio quare instituti in diuersis panibus σ lauiacem substituti, non Accedunt secundum portiones haereditarias aequaliter, quoties sunt subinituri per nomina propria, latὸ discutitur.3 I Setiuentia sunt minoris edicacia quam prsceden-3a SAbstituti partim per nomina pronia. partim per pellativa, quas portiones consequantur in sub-
33 Uituti per nomina propria oe appellativa m
mul, quomodo succedant. 37 Sub tuituti non per nomina appellarisa nee propria, sed er nomen indisserens quomodo succcdant. o Substituti per nomina propria, plures simul G ν- nusseparati tu, quomodo juccedat insubstitutione. i subit tuti per relativum quisquis ε omodos. cc
6 Te Iutor eκ praesumatur diligere biredes tam iusubnistitione, quam tu iussjicitione , ci deciditur quod sic, mιm 9. 31 Teriator se partem sibuitutorum propitis nominio exprimat parrem appellat uis quomodo in sub Itit itionem succedant. sa Testator si subBitrat hae, Ner per nomina propria o appellatisa simul, quomodosuccedant. 37 Tectator subuistiendo per nomen indi serens, vel per relatititim, qηomodo succedunt ipsisti tituti.as Vocati a testato, e in sobnitatisne per nomi' a propria, τι lanesialitia, vel indisserentia, Hl relati.
Aa, quomodo succedant. 3 2.3 7. ΑΟ.qι.
V M materia 3. 3e plures, supra in Rubr. fuerit explicata,dum de
u l l breui loqua substitutione ageba-
Π , mus , interpretatione huius text. I Di iussit ut itaque in /uas partes. in ta i iii Pi ima declarat dubitationem quae oritur ex dictis in fi 3. pr e entis ibi inuicem subitit uti. In secunda compiobat declarationem authoritate. Secunda est ibi. sed ita.
Omisso summatio Aretini tanquam super suo, cum in eo ponant ut illa verba nisi testator aliud disponat. quae non sunt in toti cita in copendium redigimus. instituit si inuicem substituit tint,easd Epartes habete vident ut in substitutione, quas in institutione habuctunt. x Facti species commode estingi non potest per rationes pluries recitatas nis per interrogationem,&responsonem: Nam eum in f prccedenti dictum fuerit quo plii re, instituit possunt inuicem substitui. quaesitum suit ab Imperatore, quis s testa tot in si ii uto Titio in duabus une is et Seio in quatuor. sos inuicem substituat, nulla in sub sininione pa tium
356쪽
Adf. Et si ex disparib. De vulg. subn . 3 la
s ina Acta mentione, ut tum alter alteri censeat ut sinpliciter substitutus. an velli pio portione in qua iustitutus eii, substitutus videatur. Et pro ratione dubitandi videbat ut dicendum, eos inuicem substitutos esse sim pliciter, non autem in eas paries
in quas sublii tuti sunt. de Primo dubium saetebat. quia si diceremus substitutos eos censeti pro portione in qua instituti sunt, sequetetur quod si Seius institutus in quat uot unciis non adiret, Titius in duabus institutus iure substitutionis non pollet consequi nis duas
uncias ex praedictis quattuor, reliquas vero duas
habebit lutea ectescendi. quod ellet absurdam,
contra i eum qui, cum ibi notatis, is. se usu cap. s seeudo dubium iaciebat tex. in l. nonnii quam, eum l. praecedenti, is ad Trebell. ubi instituti in diuersis portionibus, s inuicem substituantur, videntui squaliter suceedete, non autem secundum pat-tes adiectas in institutione, ergo . Tertio auget ut diis euitas, ex l.quoties, is eod.
ad Trebell. ubi substituti sue cedunt qualiter, licet essent diueis mode instituti, ergo dispositio Iustiniani corruete videtur.
Quarto de ultimo dubitandi occaso datur, qu niam stibili tutio est secunda institutio. ut supra audivistis rat quando testatot in stituit plutes hae tedes nullis adiecit, partibus, tune ipsi aequaliter succedunt, g. si plures, supra. de hae ted. instit. ubi habetur, quod nullis patribus nominatis,ex aquis partibus esse haeredes, ergo quando substituti sunt plures ad inuicem nullis partibus expressis, qualiter
in portione vacante succedunt.
4 Quibus minime obstantibus, contrarium sui tresponsum, quod instituit ex disparibus partibus, de inuicem substituti, in illis partibus in qui b. suerant instituti, substituti censentur. Ratio est, quia in dubio ς que videtur dilecti i)de instituti in lubili
tutione. si 'iati in inititutioriesiae t. a torie deci
dendi stante, non obstant in conitatium allegata.
Ad primum enim respondei ut, quod sacti spe cies in line text. ecingi non potest in duobus insit
tutis, inuicemque substitutis, tunc enim testatot non videtur eos substituere in eas partes, in quibus eos in statuit ratione pridicta, sed debet eiungi in itibus vel etiam pluribus institui is, de inuicem substitutis. ut faeit l. C. in l. si plures, is .eod. ex qua
depromptus est iste 3. eo autem in casu cum vno omittente adire portionem 1 uam plures reperiant ut in ea substituti, otitur controuersia inter eoapro qua portione existi mei ut substituiti de te pondet I. C. necnon Imperator hic, quod substituit in eas partes censentur, in quibus fuerunt instituti,&se ipsorum substitutio ex institutione de illis sacta deelatatur ratione praedicta .s r Ad seeundum respondetur ills ll. loquunt ut
quando testator substituit per nomina propria, tunc limitatui dispostio texi . nostri, ita ait glos in v C. de impub. de alij, substit. de nos infra di mus .
Ad tertium respondet ut . quod illud procedit quando testator aequaliter grauauit substitutos, Miune istud quod hie diei ut non habet locum , ut glol. ita. in d. l. i. C. de imputa
Ad quartum de viii murespondetur, quod substitutio est secunda institutio, at in casu nostro h e secunda institutio regulat ut secudum primam. in cuius locum facta est, at in prima in diu et sis parii bus luerunt instituti, ergo de in secunda de sic pix-
dicta ratio in contrarium resectitur, remanet itaq;stina deeiso text. huius.
Ex quo prtino v lita alios noto tex. hune intelligi non poste de duo b. tantum institutis.& inuicem subsili uti sed de pluribus. ut sopia dictum est. Secundo noto ibi ex disparibus, quod s ex di- si at ibus partibus essent plures in ter tuti, inuicemq;
substituti tunc non est ia Opus dubitare ex qua parte censetetur unusquisque substitutus, cum nullus
ex eis maiorem partem in substitutione praetendere pollet. Tettio notatur, quod dubia substitutio declaratur ab institutione Q notabile alio modo formaturpet D D. videlicet, iestator in dubio dilexit haeredes in substitutione eo modo quo tu insit: ut One, vi pAret. hic, de per consequens tota disposito huius
f. fundat ut in eo, ectutas: nam hic cu testator ex
dispari ita partib. institutos in uice subsutuis ci sitipliciter, erat dubiu ex quib. patrib. eos substitui siser, de ideo inquit, quod videtur ex coniectutata
mente testa totis, quς oritur ex praeuiis institutionibus clatis, quae declarant subiti tutionem ambiguam , quod eodem modo praesumat ut testa tot diligere eos iam in substitutione, quam in institutione de licet hoc notabile habeat expressum texta pro se, ut patet hic, tamen maximas videt ut pati diis cultates ex alia tum legum eo tradictione, quae tenui nostro restagati videtur, quo sane sit, ut non desuerint qui contiatium attentare aus sunt, EcPcimo tuo ueti spei tex. in l. qui co plures. E. d. ubi dieitur,st aliquis testamentum secerat, de instituerat Titium in duab. vociis licte ditatis, de Sem proti tu in quattuor, de Stichii in quinque, de Caium in una, postmodum dixit: s Titius haeres non erit,substituo alios tres ex eisdem partibus, ex quibus illos institui, de ad ij cio coli aeredem in a iiij partem, videlicEt Mettium, demit mortuus est Ti- iiiij de se habuit locu subsilutio, de datio cohare dis in eius patre: qu rebatur modo, quantu de parte Titii ille Metilius coli tes in substitutione datus, de quantum illi ires habere deberent 3 Inquit text. quod illa pars Tiiij debet diuidi in quattuor partes,de unam habebit Metuitis cohaeres alias autem tres habebunt substituit, de eas diuidet inter se pi oottione hareditatiar quomodo ergo volunt D D. unc iext. inducere ad propos tum Τ de certe non
pol induci nisi inducat ut a sensia contrarior Nam in hae l. dicitur, quod ii testator substituerit in patre et iiij illos tres, pro pollionibus in quibus insit- rivi illos, hi debent in mitiones haereditarias diuidere reliquas tres paties Titii, eigo si testator non dicat explesse. se illos substituere ex eisdem partibus, ex quibus suerunt instituit, ii non vocabuntur in portiones haeredit alias. Secundo adducitur tex. in l. hae edietili, C de s cun d. nupt. Ec in s. optime. in Aiath. de nupt. xia dicis, s mater transierit ad secunda vota habent ex priore matrimonio filios, non potest marito suo
357쪽
ai Petri Ricci ardi; Commentaria
amplius telinque te quam filio, cui minor potito relicta est ab ea. & si plus relinquat, illud plus ex α quo debet diuidi inter priores filios, licet haberent dispares partes mitistitutione. Ecce ibi erant filii eae dispatibus partibus h redes instituti, de tamen diuidunt squaliter id quod plus aeque in alito
suo relinquit iplbium mater, ergo non videntur ipsae partes reperitae.
Tertio de viii mo adducitur text. in s. si plures, si eod. . bi si plures fuerint ex diuellis patribu, haeredes instituti. atque inuicem substituti, plerumq;ctedendum est easdem partes illis dedisse testato. rem in substitutione, quas se in institutione si plerumque, ergo aliquando secut et i t. de se istud no
tabile non videtur semper velum.' Contrariam partem communiter amplexi sunt DD. moti per istum text.ubi est ea sus legis ex prensus. unde nulla ellhabenda dubitatio, s. ancillae, C. te furi. Secundo moveor I quia non est assignare rati nem disterentiae, quate eos debeat aliter restator in
substitutione diligere quam in institutione dilex rit, iuxta notata in l. r. C.de impub. de atijs subst. Nee obstant supra allegata, de Primo, non urget text. in s. qui complutes, inducendo illam per
argumentum a conrtat lo sensu, nam pro resolutione dicatis, quod argumentum a cottario sensu non colligit ut quando resultat legum contrarietas, ita seribent et in l. t. is de Olli c. eius, & si in d. l. acciperetur argumentum a contrario sensu, sequeret ut quod illa lex contrariaretur textui nostro, ergo illud argumentum ibi colligi minime potest. V lietius ille text. loquitur in contingentia facti, merito ponit casum quod restator illos ex eisdem pallibus substituat, ex quibus instituerent, unde noti est intentio illius i. dicere, quod si id non exprimatur partes non censeantur repetitae, sed quoniam sie accidit ita facto, ideo non Obstat. r o Secundo non obstat text. in s. hae edictali, C. deseeun 3. Dupl. 5e text. in d. . optimὸ, in Authen. denupt. ubi ex quo diuidunt stis id quod plus reliquerat mater secundo marito, cum tamen essent
dispatii et substituti; nam respondetur, quod ibi voearem ut filii ex dispositione legis, non secundum voluntatem; nam testatrix omne illud marito reliquerat, unde ex iudicio eiu si ij iiihil habui csent, hie veto si ii vocati sex volutate defuncti deci Sed dicet aliqui , hoe admisso quod ibi voeentur ex legis dispostione, unde est quod lex voeat ilialos qualitera quare eum viderit iudicium et voluntatem testatoris, aut fuit, uni plus relinquete quam alteri, ut patet in institutione dispariter sitia, non vocavit eos fecundum eius mentem eum lex soleat defuncti iudicium probate, i. i. C. de sacros eccles. Misponat, in Auiti. de nupt. sed te spondetue quod lex fuit nota optima ratione: nam secundum naturam est, quod qui sentit commotum, sentite debeat incommodum. l. secundum naturam. s. de res.tur l. quoi ies, si ad Trebell. ubi quamuis ex disparibui partibus luetitit aliqui hctedes instituti, Ad inuicem substituti, nulla de partibua facta in
substitutione in otione, vocant ut aqua litet s pastin pecuniam da ic damnati sitit, quo stante, dico, quod ibi lex vocavit illos squaliter, ex eo, quia
aqualem iniuriam a matre recepetunt, undὰ cumpat incommodum seni iant, debent utique sentit epat commodum.
ii Tertio de ultimo non obstat l. s plures. E. eod. ubi dicitur,quod pletumque dicuntur repetit partes in substitutionciergo. Respondetur, quod ideo dicit plerumque, quia aliqua loeu secus, ut quando ex coiecturis aliter apparet testatorem seniis te, vi quia fuerint damnati soluete parem pecuniam , vel fuerint proprijs nominibus expressis substituti, vel aliter appareat de volutate tella totis, de hoe
modo concordat cum textu nostro.
11 Qii itio de ultimo noto ibi de ita quod soli Plincipi datur legem interpretat i, concordai l. fili. C. deles ib. intelligatis ta me hoc notab. procedere, quod s. solus princeps declaret, de anter; teici ut leges ubi est eius declaratio necessalia, alias quilibet potest interpretati, sed huiusmodi interpretatio non est necessaria sed tantum probabilis, illa vero Plinei
pis est sectis. is Capio glos in verbo,disparibus, quae non patitur diuisionem. est enim tantum Accursis intentio explieare id quod intextu dicitur aliquo exemplo, merit5 ait, ponamus Q lint tres liaet edes , unus in sex viae iat, alter in quattuor de alter in duas, ponamus etiam, quod primus institutus non adeat certe quattuor accrescunt habenii quattuor, de duae habenti duas ut hic, de F. d. l. in testamento, de L si plures, i. i. C. eod. m l. in testamento, talis erat casus, aliquis secerat testamentum, de instituerat
tres haeredes, Titium, Metilium, de Sempronium, post modii dixit quisqui, mihi haeres esto. is etiam iii parte defieientis heredis ha1t et st; Euenit, Ῥυnus eorum repudiauit, qu rebatur, an secundum eas partes ex quibus instituti erant admitte
rentur substituti an in uitilem, dicit ibi text. quod admittunt ut pro portionibu haereditari js : in l. si plutet, dicitur: s plures sint instituti ex diuet sis patii bu . de inuleem substituti, plerumque eredendum est, ex eisdem pati ib. substitutos esse, ex quibus sunt instituit; ponens exemplum l. C. in tribus haeredibus, uno instituto in una uneia, alio in iti bus 5c tettio in octo; si ille ex tribus non adeat,diuidentur illae tres unciae in nouem partes, quarum
octo habebit institutus in octo, de unam instituitis in unam, nisi aliud de voluntate testatoris appareat in l. i . C. eod. dicitur cum hqredes ex dispalib. patii bux instituti lint. & inuicem substituti nec in substitutione facta est pallium data tum mentio, vetum est non alias partes substitutioni iacit inseruissetesiatorem, quam quas mani se E in institutione expressit . Ex cuius dictis colligitur lite eo ne lutio, partem unam h editatis vacantem aecrescere substitutis pro h treditariis portionibus, quam sequutur una- Dimitet Dinot. eam tamen declarantes in d s. i. C. de impuber. procedete ex improprietate Ocabuli, quoniam illud verbum accreto, sat improprie; ratio est : quia ad illas partes sunt exple Lae vocati per substitutionem, non per ii saccre scendi, l. si intestamenio. l. si plures st. eod. ex qua declaratione colletitur per accidca substitutionem
358쪽
Adg. Et si ex disparib. De vulga substit. 3 is
vincete ius acciescedi.et eu quilliopi licta arduasi et multum necessaria ad ea q inferius dicentur. iii , fi .huius tu. ideo hane altius repetendam duxi. as Sit igitur confuso, an substitutio vincat ius accrescendi,& econtra, & an snt tanquam excedentia. & excelsi. In qua inspectione in primis seiendum est quod ius aeetestendi nil aliud est teste Ripa,in l. re conluncatisside leg. 3. quam ius accumulans portiones descientium, vel non aeceptatium,' rortionibus acceptantium, lieet huius rei multae reperiantur, vatisque distinctionet, ut colligitur ex Cagnolo in Rubr. C. quando non petent. pari. ubi Noder. Bonon.num. 12. Quod ius accrescendi fuit introductum, ne testator decedat pro parte testatus,& pro parte intestatuta .ius nolitum, fisside reg. iur. ita Odosted. Roman.& alii, in Rubi.& l. v misca, C. quando non petent. pati. λο Distrat autem hoc tui acete siendi a substituti ne in hoe, quia ius aeetestendi non respicit peis nam s euti lubstitutio, sed tem, id est portionem rnaitis sum ut duo hi tedes instituti, & alter repudiauerit partem suam, aut quoquo modo non adierit. illa pars non mihi, sed parti meae accrescit. SOcunda est differentia, quia substitutus non habet inuitus id q, ex substitutione sibi prouenit, secus ille cui addit ius aecrescendi, illud. . a tescit cohaeredi etiam inuito. His se stantibus. reuertor nune j ad propos tam quaestionem, in qua dico communem es le opinionem, substitutionem semper excludere ius acerescendi quam tenent DD. in l. s. C. de haered. instit. Bait. &alii, in s. re eoniuncti, EdeIeg. 3. Decius in l. in testamento , C. de impub. &substit.de communi testat ut Ognotus ind. l. unica .riu .st. Quae opinio Primo probatur ex l. pen. g. de iniusto rupto ubi
quida facto testo duos instituit littedea,& posthu-inu ab hoc primo gradu exi, redauit, deinde sub-
ituit visi ex hae leui titia Titium. alteii semimo
titum. & in substitutione nihil dixit de posthumcirinodo. desuncto testatore, ae uno ex haeredibus. Datus est post humus: dicit ille text. quod in locum illius haeredit mortui, non cohaeres, sed substit
tus admittitur, a quo eum non sit post humus exhaledatus, tum pitur testamentum. Ecce ergo se stitutum cohaeredi praeserti, cui competit ius accreseendii ergo substitutio potentior est illo iure. Secundo probatur, ex s. a. s. si duo. Ede bon. posses secundum tab. ubi dicitur. s duo instituti sunt, primus & secundus, secundo si substitu- tutus tertius, si secundus repudiat, succedit tertius tute substitui tonit, de si tertius omittat uecedit primus Glities iure acciescendi, eigo substitutus pretfritui t anquam habens potentius ius,quam conς- res ex iure acerescendi.
Tertio & vltimo alijs eonsulto omissis, deduci-xut text. in l. fin. g. de hae ted insiit. & ibi notat Iac bi expresse probatur lite eones uso. Sed dissicialia es in investiganda ratione huius rei, & talio cois esse videtur: quia subsit tutus, ex
ipsius tesiatoris expresso iudicio venit, ius autem accrescendi venit ex tacito iudicio. vngὸ non est mirum s substitutio uineat illud. eum expressium
sacrat celsate tacitum. l.eum ex filio, s.filio, ff.de vulg.& pupili subli. l. sn. C. de pact.
At haec ratio confundi videt ut er d.l .s n. eum ibi notatis per las in s. nota b. ubi peralia verba Sem proni Ploci lictes euo. inducitur subsiliatio iacit a. quae tamen excludit ius accrescendi, & ideo a multis impobat ut haec ratio. l a
Sed omissia C agnoti responsone , de qua in da.
valca. nu. I 3. dico, quod an d.l.s n. si recte ea pet- pendatur, dicitur ex ptella subsit tutio quam is aliqua verba subauditi debeant, scuti est in l. j., s acitem, s. de hae t .io sit. ubi dicitur expressa substitutio, qtia muri vel ba subaudiantur. Is Secunda igit ut nil talio Pollii intra a. subsit tui. num. 34. in p. essi ctu, dicentis. rationem esse: quia ius accrescendi est quoddam remedium sis sidiarium , quod cxietis descietibus alieti competit, argumento i in tem, Emand . esse autem sutas dialium remedium tenuit Decius in dicta Liti te
Sed cotta ipsam insurgit Cagnol. Mod. Bon n. de alis . nam haee non tollit dissicultatem, quia ideo. appellatur temedium subsidiarium, quia apparetpet leges, quod vitimo loco dat ut . item potest inficiati, quod si subsiliatium remedium, quia vincit successorium edictum, ut per Deciu in conisisti col. i.& in i pactum quod dotale, secunda limat
tione, C.de collat. Scribentes in d. l. v mca. C. quando non petent. part
a o Tertia succedit ratio Ripae in d .l. re coniuncti,& Decius ici d. l. in testamento, qui dicunt, quod ideo substitutio vincit tua accies endi, quia illud non competit nisi portio motius deficiat, quod secus in substitutione e si, per quam non descit in iotum ; sed etiam hie patit et leprobatur, eum scire
nos oporteat, quate no dicat ut discere polito subiti tui uine exiliente, sculi descit. quando e si sie- cessori uin edictum ; unde, prima melior ea relatis
α t Quarta & vltima potest eis differentiae ratio. quia substitutio est plincipalis disposito, drilla portione, ius vero accrescendi ex quadam induciatur dispostume, in consequentiam pio conseru tione v nionis quam videtur seci me testator pluries vocando illos simul, eum in omni subsiliuilone, suetacita, sue expressa, testator de illa potiione speciale facit prouisonem, quς prouiso specialis
non ita colligit ut ex coniunctione vocationis in alijs partibus, scuti admonent Mod. Bon n. qu rum rationem nox quoque amplectimur.
Ampliat ut tamen haec Concluso etiam habere locum in tacita si1bstitutione cum et ipsa excluJat . ius ipsum acerescendi, per t. s n. C. de haered institi quae secundum communem intellectum loqimur in tacita, ita ampliant Cagno l. Ripa, Ias& alij,in locia supta deductis. Limitat ut modo lite conclusio non procedere, quando est idem institutus: quia tunc praualet ius accrescendi, d l. in testameto, C. de impub. & alijs subst.& ratio est, quia iune substitutio st ad augetidu ius aecrescendi, Se ideo non minuit:& ro rari nis est . qui a s non esset ius accrescendi, posset deae niti ad absurdum, o deeedet et leuator pro parte te iratus, dc pro parte intestatus, multis etiam modis
359쪽
316 Petri Ric clardi; Commentaria D A
ltinitatur dicta conclusio de quibus late per las&Hio, Moder. ind.l. re coniuncti, deleg. 3.& per lit. in loco pis nominato, Aecipio nunc glosin verbo,expressit, quae diuisitur in duas partes, in prima opponit, in secund
soluit. Pro absolutione primae partis die lint in textu. quod s qui ut institiiti & inuicem substituti,
nulla metione pati tum in sab stilurione ficta, ea si dem habebunt in substitutione, quas in institutione habuerunt, glos. contra hoc opponit del.quoties, ff. ad Tie Η. & de l. nonnunquam, Η.e d. in I. quoties disponitur, quod quatuor fuerunt haer des instituit in disparibus partibus, Titium, sem-rionium, Caium, & Miuium, de rogauit Titium de sempronium vi h teditatem vel patrem quam habuerunt, Cato,& Mς ilio restituerent: quctebatut , an substituti, in viriles paries vocarentur, an veri, secundum polliones habitas in institutione' dicit text. quod vocantur secundum haereditarias
portiones. sed si ponamus quod dicti Caius de
Bleuius substituti fuerint damnati dare cellam pecuniae quantitatem pro ea portione, nunquid eo casu secundum portiones litteditarias vocabuntur: distinguit ibi I. C. aut suerunt damnati xquali et, aut dii pariter. Primo ea se qualiter vocabuntur, secundo vocabuntur secundum portiones hs
reditarias, ergo contra text. nostium. ln l. nonnunquam talis est facti species; Qitidam testamentum condi Ait . N in eo Titium & Caium ex disparibus rati ibus haeredes instititit, postmodum diti it Titium, de Caium praedictum inuicem substituo, &se expressi propria nomina, inquit ibi text. quod te et sint ex disparibus partibus haeredca instituti,
iam e in substitutione squaliter vocantur,ergo co . et a text. nostium, dicentem, quod si nullam fecerit partium mentionem , tune voeam ut secundum
partes quas in institutione habuerunt ,
Aceram modat Accuts resolutionem ad utraque l. gem.& se sum l. vltima parte gi. dicens text. deiscinonem procedere, quando testator in substitutione non expressit propria nomina, sed dixit ianium,
eos substituo , vel haereses meos. facio aut similia verba; & lixe solutio respicit i. ncnnunqua. Nam ad i. quoties, respondet, quod procedit quando te stator propria nomina expressit. 8e tu ne uetuit
est quod lieEt ex disparib. partibus sint instituit,&in substitutione nullam pati tum ipse testator me
tionem habuerit, tamen vocantur viriliter, attex
noster procedit, quando no est sacta expressio propriorum nominum; via Ae text. ille non urget.
1. Ex qua glos colligitur lixe cones usio, partes in
institutione adiectas censeti in substitinione simplieiter facta repeti ias; a qua Concitis ne nulliat ex ijs quos viderim recedete ausus est: & huius decisonis ratio est praesumpta testa totis mens, unde, et interpretatione declarativa hoc euenit, ut diripBati. in l. r. C de impub. 3c alij stibi . credidit enim lex testatorem non magis, vel aliter Alligere baet dem in institutione . quam quod secetii in instituis ione,ut tradunt DD.in d .l. . C. de impub.& alij subst. Aliam tamen rationem assignauit Bald .e dem loco , dicens, quod relatio schet proporti
paluci fieti, unde, cum in substitu Iu ue quodammodo se reserat ad institutionem,debet secundum
eius Proportionem fiet a relatio.
3 Limilatur haee communis Conclusio duobus modis pet Aecuis hic, Ptimb vi non procedat in no manibus proprijs, nam tunc licti ex dispatibus
partibus snt instituit, tamen equales partes hab Dunt, quia talis pia sumitur elle testatoris mens. in textu autem nolito suit sacta expressio per appellativa nomina dixit xnim haeredes tu eos subiti tuo, vel eos quos institui; N ideo vocantur secundum mitiones hereditarias. Sed certe dura vid itit lite limitatio ius ratio distentiae assignetur. Llaborandum agit ut est in ea deducenda. Bart. itaq; primo loco in t .s communis seruus,si. de stipui .setu. uoles assignare rationem dicebat, quod vel ba appellativa die untur es le verba communia omnibus haeredibus nam illa dicunt ut nomina appellativa, quae tem multis communem dicunt, ut uater, si ius haei es, patet,& smilia. Si quis igitur dicat haeredes meos,vel fratres substituo ista nomina sunt omnibus h tedibus communia ergo censentur comuniter esse vocati, seeundum quod communis est inter eos h seditas. Vult dicere Bat,
quod quando testator substituit per verba appellativa. quae sunt comunia videtur habere respectum ad communitatem litteditatis quς est inter ipsos, unde secundum quod ii reditas est communis i ier eos censentur vocati; sigitur erit communis ex disparabus partibus, erunt etiam ex disparibus partibus in substitutione , eati ; si pariter et unt insitimi, pariter etiam vocabuntur, ratione praedicta. Si autem testator substituat optimendo nomina propria, tunc quia nomina propria non sunt eo Daunia, sed unicuique proprie, integre,ac particu larit et competum. & rem particularem designat, videt ut potius testator respicere petibnas, quam , creditatis comunionem inter illas: & quoniam quo ad personas attinet, pares sunt, ideo aequali
ter vocantur cum aequaliter, S communiter competant nomina propria uniciatque haeredum. Sed contra hane Bart.rationem mouentur DD. per communem Theoriam de qua in l. i. C ae imis rub. de alijs subsi. quam sequit ut Cuman.in l.tu pia, 3. in . ff. de leg. i. S et n. in l. virum, s.qu situm.
ii . de reb. diib. in quiti. locis aiunt, quod si quis di-xat, substituo filiot,de nepotes, illi aequalitet vocῆ- sursicet ex disparibus panibus seelint instituti; atquendo modo sci filiorum & nepotum nomen est appellativum, sed subsituti pei lire nomina uocantur aequaliter, non seeundum haereditarias potvones. ergo male loquutus est Batti Secundo communiter satentui selibentes in
locis pi ςdictis,quod s dixetit testator: in sitim Titium filium Sempronii in quattuor uncias. es Titium filium Seij in sex te Caium in dua ,& si Caius non adierit, substituo in illiu , patiem Titios; quod tune illi Tiiij uocantur ex partibus haereditariis non uiriliter; unde post imit, ex hae doctrina ita argumentati ; Nomen Tiiij est nomen pro prium , quia propriam . de patricularem rem designat, sed substituti pet hoe nome uocantu i fm h reditarias partes & non uiriliter, ergo male Bart. dum in nomini b. propri s d iseremiam constituit.
360쪽
Adg. Et si ex dissiparib. De vulg. substit. 3 ir
issae tamen lationes non satia sunt suis cientes,ci non tantum videntur impugnare dicta Batto. quam de ipsum lucis consultu iri, quia concludunt, quod quando substitutio si nomine appellativo, tunc aequaliter,& vitaliter vocantur, & quando fit nomine proprio vocamur secundu portiones littealitarias, contra tex. in . . l. quoties, de ind. l. nonnunqua ira, tr. ad Treb. Sed esto, quod impugnem Batti ipsum, dico, quod illi non satis ad ueriunt ad ver ba Bart. ind. Lu communis seruus, nam Batt.dicit, quod vel ba appellativa seu nomina sunt commu-Nia omni b. haeiedibus, & ideo quando testa tot vii- ut his nominibus, videtur tespicete communit tem haereditatis, qliae est inter ipsos, de ex iis vel bis Bar.colligitur,& ipsemet paulo inserius aperia do. clarat,quod si dentur nomina appellativa, non co munia omnibus hae tedibus, tuae non procedet et id quod dicitur in textu nositio: quia tune viderentur vocati in virilem, cum eo in casu non videat ut testator haberetes pectu ira ad communione, postquam non fecit substitutionem per nomen commune littedibus, licet appellativum; unde, hoc men appellativum habet vim atque naturam o
mitiis propi , quoad hoc. exemplum ponit Bait. in duobus diuetio tum lil j x substitutis . nam ti dixeris io subli trutione testator, substituo stium Tuti. . e silium sei, tu nequamuis nomen siij ambobus iiii, iit commune, tamen esse filium Sel, non cona. retit filio Titii. & e conuerso: vnde, quamuis sint substituti per nomen appellativum, licet dispariter
instituit sint. tamen quia non eli illud nomen comimune ambobus haei edibus, vocantur aequaliter divitiliter. Similiter colligitur ex illis verbis Bart. φsi detur nornen ptoptium commune ambobus, vel
omnibus hae tedibu . de substitutio sit sacta pei tale nomen proprium illa vocantur secundum haereditari is portiones, quia tunc testator videt ut commii. Dionem cons delasse, cum illos instituerit con anu nater, lieo proprio nomine nati, eo in eam. illud nomen scet proprium habet in naturam appellativi. Vnde, ais patet responso ad argum.& punib, quatenus dicebatur, si testa tot dicat filios de nepotis mem substituo. hic substituito dieit ut si per
nomina appellativa, et tamen isti vocatur in patres α quale . iuxta comunem doctrinam in loeo pital legato, et non iecundu pastes hcreditati as ergo nisu pati.& glo. Respondctur, i, eis illa nomina sint oppellatiua . tame quia non omnibus conueniunt. habent natu tam A vim nominis propiij cum non fini comunia illis, ex quo nomen filii non sit commune si ijs nepotum, de nepotibus filii .u, secunt acin obstat dum dicebatur nonae Titi jest nomen proptiu, sed sibili uitio saeta pii hoe nomen diludit haeredita tona secundum portiones ha bitas in institutione, & non virilii et ec aequaliter, ergi . Responso pendet ex iam supradictis . - Nee obitat s quis dicere Titio subliu uo. ergo male Bari nam respondeo quod in casu proposito illud nomen lieet si proprium, habet tamen Vi .
de naturam appellatriai. eum sit commune haeredi bus. & eciniunctim state stain re prolatum. T.
Non tamen quamuis hucusque Getit line ratio Batti definita, necnon ut plutunii possit Pi edei illi standum est, quia non tollit penitus si Teutiatem: nam dat ut aliquod nomen appellativum, de commune haeredibus, S tamen substituti pii illud nomen vocantur aequaliter, non secundum hae t ditario palto,exemplum est, instituo duos stati esin disparibus patribus postea dico, substituo unum saltem mei una, vel senstituo saties, vel staticiumcum ; ecce, istud nomen appellativum est com- tu une omnibus haredibus; quia tantum iste quantum ille est testatoris stater, & tamen succedunt ex sibili tutione aequaliter, non obstantibus dispalibus pallib. ibi datis in institutione, ratione istius copulae , ut d xit uterque Raphael in locis pia allegatis, quos sequuti sunt Ange. stat et Baldi.& Immia in d. l. si seruus communis, de ili putat. seruor. αl ic& Socin. in locis pret monitis; patia igitur, quod ratio Bario. non est genetalis ad omnem calum, ut videlia, de se non pollumus omnibus contra iij ssecute respondese.
16 seeunda igitur suit ratio gal si in J.l. t. C.deim imber. 5e aliis substit. v bi quaeiens, quare in ducta
.nonnunquam partes dispales in institutione adiectae non cententur repetita in stabili tutione, & dicit, quod ibi substitutio fuit sacta pet nomina pro pila discretiue, unde, persona dinumerant pomones, hic velo per nomina appellativa, tunc p rti nes diuuinetam personas, vult dicet e Bald. quod quando fit per nomina propria dis et ei iue, id est se- .pata ille quia ut plurimum separate fit, quando
restator illis utitui tunc personae dinum elatu posetiones. Dieit regulant, de delet minant portiones ipsas, & tunc vocant ut inaequales partes , si las nest maior ratio quare lice per sona debeat aliter re gulate, & determinare portiones, qiiami alteia, quando a uictu si nominibus appella in s. iuncquia non si irata latitet seps a te cum coniunctim illa nomina proserantur, ut haredes, si attre meos, sibi tutio, pCitioncs r te illam personas, quia p.irtes
tantum videntiar considerata retra vitri
Hie ratio Baldi licet sub ilis st, ct vera, tamen nou est finalis, cum adline relin quat animum dubitantem , adhuc enim quaeri incesti qua te quando si per numana propria, separate pet sona dinumerant portiones,& quando fit per nomina appellativa conitatium si statutum apparet et D talionem hanc non esse sinatem . 17 Raphael itaque Cum . in A.l turpia. adducit teli iam rationem, ex qua ratio sal di declarati vi det ut , licet de ea nullam faciat mentionem .. Ait igit ut Cumanus, quod vis nota stat in nomine proptio, vel appellativo, sed ini modo substiniendi inam quandocumque testa tot substituit per Domina pio pila. quas semper sit eccestatium. ut appo
natur copula &ὶ vel punctum eius loco. sed tia. tuta copulae est distribucte vim vel bi initi personas copulatas, ergo qiuado si per nomina propria;
uia tunc ut plurimum fit cum copula, aut punctoi scietiue, diceret Bald. substituti eensentur aqua luet,& in vitiles partes vocati, maior probatur per comunem opin. D D. in cap. cum de te . de vita ron est clerie. & in d .l. i. C. de impubet. & patet ex se. Minor probat ut in Iduos reos, 3 cum t hiilia,ss.de duob. reis, εe in l. sdigredes nominat Hr,