장음표시 사용
361쪽
318 Petri Ricci ardi; Commentaria
inde leg. i. dieitur in A. l. duos reos, eum tabulis e
set coinpiihensum illum, & illum centum aui eos stipulatos elle, nee adiectum ut duci tes stipulandiellent, vitilem in partem snguli stipulari videtur: Ecce et go. quod ida illei ex loquit ut per copulami die uq te quod stipulati antelliguntur in par-ιes squales. n d. l. heredes dicitur; s haeredes nominatim dare quid damnati sint . in vitilem partem
damnati censen tua , quia petanarum enumeratio
hune eeeeium habet, ut ex quentur qui date damnati sunt, certe si dicat testator Titium Sempronium substituo. hete est enumeratio personarum, scuti quando dicit Titium, di sempronium substituo. Quando autem fit nomine appellativo. stvninet saliter scollectio , diceret Bald.) vnde tunc
ratione communionis. quia ibi non est copula, aut co na, si paratim intuliguntur vocati, quatenus illa heleditas est inter eos communis. & si e pro hinreditarijs portionibus. Ex hae ratione communi declaratur talio sal d. de redditui finalis, quia inquit Bald. quod in d. l. nonnunquam, ad Trebell. sui sicha substitutio per nomina propria discretiue id est eum copula vel pucto separate, unde pe sonae H in uinei et portiones, de dixit discretiuὰ quia potest feri per nomina propria collective, ut si dicat T lato t. Titios substituo. secus quando fit per Domina appellativa, illo enim in casu vult dicet e Bud. vi plurimum fit collectiuὸ. id est coniunctim sine eopula s. seu sine puncto, unde eum non sit ibi is quod qualiter distribuu, censentur vocati secundum portiones haereditarias.
23 Ex qua ratione insiti Cuman. quod si seret lubuitutio per nomina proptia, sine copula de)vel sne puncto. ut quia esset aliquod nomen propitum commune ambobus h eredibu , ut s ambo Tuli vocarentur, de testator diceret. Titios substituo, tunc licet essent per nomina propria substitui . vocarentur tamen in hqreditatias potiiones, quia ex illa communitate censetentur vocati, qua tenus illa hi reditas est inter eos communis, e conis
uel se s esset facta per nomen appellativum, sed
cum copula, aut puncto, veluti substituo nepotes,& stat res meos, vel substituo stat rem . si artem meum, vel illum, & illum haeredem, tune ratione illius copulae discretiuE appositae per testatorem
censetetur, quod voluntas testatoris esset illos in ς quales partes vocate, ex quo non potuit commu-Diooem considerate, contra Cumani rationem mouetur Dev. loco citato per text. nostrum generaliter loquentem, Mnon distinguentem de copula, vel de puncto, unde seneralitei debet intelligi l. de precio,il. de public. an rem act. & non debet ita restringi, vi si in eo esset stela substituito cum copula, debetent vocari in vitiles. quia nimis restringeretur, & conita ipsam videt ni faceret ex. in d. l. s hqredes, Ede leg. r. ubi l. C. se sundat in personatum enumeratione. non in copula vel puncto. ibi enim dicitur, quodenumeratio personarum habet hune essectum. vi illi vitiliter censeantur vocati. Videtis ergo quodvis tota inest in expressione nominis piopiij, vel
pppellativi, non in copula. Iςruo ct vlumo contra hanc rationem Cum ni insurgunt Gost ted. in d. l. nonnunquam nu. . urgenti medio, in quantum dicit, quod s sat pee nomen appellativum. cum puncto, vocant ut in vitiles. & pro intelligentia debetis scire, quod dictio quisquis, est dictio distrabiit tua, Goffled. ubi supra, Alexans. Decius 3e alij, in A. l. sn.C.de impub. Atet. in l. s pater, ff.de vulga. re pupill. hoe 1lante ait Gog redus, quando testator loquitur diust tabulaue, per hoe verbum quisquis mihi haeres
et ii tune haeredes cessentur en umetati, patet: quias non censerent ut enumerati, sed collicti. vel con- uncti , tune haberent ips coniuncti dimidiam, de alius adiunctus solam damidiam. tex .est in l.s pater stio, ff. d. at hut de haereditate tot partes quot sunt haeredes, S adiunctus ex quo vocatur, d. l. fi . ergo habentur pto enumeratis, ergo de neces state en ide ac si punctus vel copula interuenisset, eum connumeratio non possit sane aliquo istorum fieri, ergo secundia doctrinam Cumani debetent ex quo vocari, hoe tamen est salsam, l.qui liberos,f.n re verba, Teod. ubi expresse dicitur, quod vocantur secundum portiones hi reditarias, unde ma
Hae tamen taliones non obstant aduersus d Prinam plopositam. & Ptimo ad text. nostrum respodet ut, quod una lex per aliam declaratur, Zerestringitur, unde eum habeamus text. in d. l. Auos reos,& in d. l. si haeredes, licentes copulam & punctum squaliter distribuete inter partes patet, quUds nisset in textu nostro sacta substitutio per copulam qualitet vocati suissenti, quia tune een seret ut testa tot voluisse ex illa appositione aqualem indueere distributionem. Secundo non obstat d. l. s littedes,de les. i. quia ibi verum est, quod I. C. se sucidat in personatum enumeratione sed hoc es, quia illa fieti non potestsne copula, & puncto.
Tettio non obstat argumentum Costea. nam
maior proposition5 esi vera, videlicet, quod quando testator loquitur per verbum di siribui tuu qui siquis,censeantur connumerati pet text. inda qui liberis. 6. haec verba. ff. d.
Nec obstat l. fili. C.de impub.quia ibi voeantnt secundum portiones h tedii alia ,& quia illi et antrates, ut ibi declarat gi. Alex. de Decius. ideo unus. quisque vocatur in triente, seg non vitiliterinis per accidens , accidat enim quod partes datae in institutione essent pares & ita illa dictio quisquis operatur enumerationem personarum, non uirtute sui.
sed institutionis pariter satae ad quam se refert, ecab ea qualiscatur. lntes ligatis ergo. e nclusionem nostram, quod paries in institutione dat in substinatione simplicitet tepetitae, censentur procedere.
dandost per nomina propria discretiuE, hoe es. parat et eum copula, vel puncto. 3 o Secundo loco limitatui Concluso si nostrae, ut
non procedat, quandocunq; ex paritate oneris in tu leti, uel disparitate aliter colligeretur: quia tune non secundu portiones haeredii alias voeaii cen tur sed secundum proportionem onetis; ex eplum est, Titius,& Seius.& Caius dispariter instituti, de
inuicem nulla mentione partium secta substitutisaerunt,&β aliquis totum hares non erit testates teli quos
362쪽
Ad f. Et si ex disparib. De vulg. subst. 3 ip
reliquos duos damna irat dare eentum . deinde unusi omisit hcreditatem. unde eius pars ad alios duosi deuoluta est, certe illi ad eam non secundum par - tes quas in institiatione habuerunt, sed ςqua litet vocantur, ita dicit text. in l. quoties, si ad Trebellian.
si Hae e limitatio multas patitui disti cultates. sed
nos breuitati consulentes unam tantum ae potissimam adducimus; videtur itaque facete contra praeaictam limitationem text. in l. ii a libet. F. de statu liber. ubi aliquis secerat testamentum & plures ex
dispalibus partibus hae tedes instituerat, de seruo suo libellatem si deeem dedissei hcredibus relique-xat, qua ebatur, an omnibu hxtedibus aequaliter vel pto portionibui ha tedit,iij a ista deeem dati debetent, dicit ut ibi. quod ii nomina ha redii sunt expressa aequaliter, ii vero non ex portionibus hae-xeditariis dare debet. Eeee, ibi uia hettedes sunt di - spatitet instituti.& se in illo seruo habent dispares portiones, o per conseqtiens, grauantur dispariter in seruo liberando quia unus sol san in octo, alii in duabus partibus erant haeredes, de ii a diue smode. secundum ergo tegulam Aeberent de illis Meeem seeundum portionem admissam consequi, de tamen s propria nomina sunt expressa, habent
αqualem potiionem, ergo nos est verum, quod attendatur aequalitas vel in equalitas oneris iniuncti.
Haee oppositio eis videat ut satis colorata, non tamen est iussi eienae quia non est verum quod hae- aedes ibi sol aliquo modo grauati, ut demon strabo ; omnis enim virtus attribuit ut primae causae.
r i. quod meo, isde acquiri pos l. si unum ex familia, isdeIeg. 1. in s. si de Falcidia declarat Bald. in l. sn. C. quod eum eo. sed Gitὰ prima causa, limb nulla alia videt ut esse) est testator; ille enim seruo dicit, si de eem dederit liberiis .ergo haeredes non dant ipsi libertatem. quia est iam a testatore data a quo sit ut ipsi nou sueti ni absoluiὰ domini illius serui, erisgo non poterunt illud per libertatem anuliere, cum priuatim pis supponat habitum. l.decem s. de vel b. cblig. l. manumissiones. Egeiust.& iure bene ergoptoeegit limitatio haee ut non intelligantur partes repetitae, sed censeant ut vocati seeundum portionem oneris iniuncti, si grauati suerint a testatore haeredes. ratio huius limitationis assignatur per Bald. in d. l. i. C. de impub. quia scilicet ex eausa distinguitur effectus de aequalitas oneris diualitat εsubstitutionis inducit tanquam causa finalia, ita dicit Bald. ibi & nihil amplius, unde vi intelligatis quid sibi .elit Bald. debetis animaduertere, quod quando testator grauat haeredes substitutos , tune illa Qbstitiitio videtur sacta ut ei solitat illam pecuniam, unde cinus.& gravamen dicitur esse finis, seu causa snalis quate testator illos substituerit. scitis enim quod finis regulat eausam ess cientem,l. i. in fine.& l. a. s. de donat. vlterius unusquisque effectu, est similia suae causi. l. in agris, Ede acquiriret.dom Bald. in l. eius qui ., si cui, num. 3. Ede te stam. ubi ait, quod causa snita non producit essectum infinitum. Hi, cogniti, facile est dictu Bald. intelligere, nam ipse dicit ex causa effectus distinguitur, quia illud onus dieitur causa finalis,& eum verum st quod ea uti pro queat effectum similem,
sequetur quod substitutio, quae est effectus, assimilabitur gravamini iniuncto, ex praesumpta volun tale testantis. His se explieatis,
31 Deuenio ad nonnullas Ateii ni quaestiones; deptima est , si testator parte substitutorum propitis
nomini b. ea pressit,et partem appellati uis. Exempli causa,testator instituit quinque hqredes, Calu Metilium, semetonium Titium.& Stichum post modum dixit. il si ichus non est hae res,tune in eius patrem substituo Titium, Se Sempronium.& alios licredes meos, quaerit ut quid tutis st. Et respondet Aret. ex Batt. de salic. quod nominati per nomen
proprium habebunt viriles paries, di illi qui petappellativum haereditariat, nam pars Stichi diuidetur in duas paries, & alteram habebunt Titius. de Sempronius,& alteram alii instituit; sed Titiua de Sempronius δiuigent illam partem inter se aequaliter, illi velli diuident suas potiiones haeredi-ratias; ut notatur per D D. in l. tessumento . si de Mdei comm .hites. de per Bart .in l. turpia g deleg. r.est pulcher tex.inl.sipatet. Ude uuls.& pupill. ubi dicitur, si patet stio impuberi eosdem quos sbi: de re propterea substituetit bonotum siti dimidia taaccipere oportet, aliam dimidiam alii substittiti. quam ipsi dividant inter se portionibus haeresita-rijs, ita dixit Arei cuius resolutionem omnes certatim sequuntur scribentes.
33 Secunda quistio est quid tutis si s testator sub
stituat aliquos exprimendosem ina propria.& appellativa simul, veluti s dixerit Titium,& Semptorium haeredes meos substituo vel instituo haei edes meos Titium,& Sempronium, de breuiter cocluis
dit, quod debet inspici quod procedit. N s stomen
propriu procedat appellatrinam in haereditatias de ita se habet comunis opinio in d. l. i. C.de impub. Hic tamen sententia non transt sne dissiculi a- te; ideo aliquantisper immorabimur. Detunt igiavit hae in te vati et D D. opiniones, Ac Dec. quem
sequitur Curi. iun. in d. l. 1 . C. de impiab. tenuerunt quod siue praecederet nomen proprium, sue non
semper intelliguntur voeati secundum litteditarias
primo exi. si plures, Ceod. ubi dicitur, quod si plutes instituti disparitet sint,& simpliciter substituti in easdem partes censentur vocati in quas vo
cati sunt in institutione, nis alia sorsan fuerit testa tis mens, quod vix credendum est nisi euidentet suerit ex ptellum per d. l. si plutes. sed in ea su nos loquando ponitur nomen propitia, Fc appellativum
non est euidentes expressum ergo non debet vocati
in vitiles paties, sed secnndum ti reditatias. Ego autem qui sum insequuturus opin. e mia munem, respondeo, quod aliquid du h. modis di .citui expressum, vel his scilicet de mente. non enim minus dicitur expressum quod ex tacita mente colligitur. quam quod ex verbis, ita DD. ubi etiam Bauer. in ,. r.supta detestam .est texti in l. nominis feret, Ede vel b. sign.ubi duobus modi, lex loquii ut mente . de verbis, ad idem est text. in titi de legit. ipa tr.tutes. nunc in proposito lieti no sit ex pressum
verbis euidenter, est tamen expressum nomen pro .ptium appellativo. ut in d. l.u seruiat. Secundo tame adducitur text. in l. ita liber Edestatu liber. Vbi seruui damnatus date derem hae- tedibus
363쪽
3 ro petri Ricci ardii Commentaria
redibus ita demum debet aequalitet dare si ii
mina dumtaxat eorum sint expressi. & quando tellator dixerit. volo te date Titio, de Sempronici hique fuerint haeredes ; s autem dixerit v Io te date haeredibus. secus erit . quia vocabunt ut pio portionibus haereditati js, via de se ex eo textu argumentot ; si standum est tunc haeredibus aequaliter . quando nomina propria dumtaxat sunt ex- prella. ergo quando non dumtaxat nomina propria, sed appellativa, etiam expresJa fuerint, non erit ipsa aequaliter dandum, dc sc non vocabuntur in vitiles. sed pio portionibus hi reditat ijs.' Respondebat vigi. dicens quod ut a. l. non deciditur casus quando utraque nomina sunt iuncta, sed solum quando nomina propria, de quando nomina appellativa sola, casus velli non siet quando, itumque coniunctum est. casus ergo n stet non
deciditur ibi, undὰ ieeui tendum est ad dasi communis fetuus, ubi dicitur casus ille. vlterius pollumus dicete accipiendo argumen tum a ccinitario sensu, in ea. l.quod tune dandum est Ucialiter, quando nomina propria solum sunt ex prella. ergo secus si non solum. Sed illae responsiones post in t euitati. Et primo Atim dieitur, quod ibi non deciditur casus quando
virumque nomen est comunctum ; aduertendumost, quod quando non decidat ut directe, Ac per leprincipaliter, tunc a coiturio sensu bene deciditur, inducendo illum text. vi supra. Secundo n5 obitat etiam dum dicebatur, quod etiam possumus arguere a contrario sensu. Rei pondeo enim. illud non esse vetu,quia illa dictio dumtaxat, non est apposta nisi nominibus proprijs, non appellat iu:s, unde non potest argumentati sicu:i in proprijs. Tereo igitur tespodendum existimo, quod non est verum quo attaneti ad dispositionem , quod utrumque si expressum quia cum proprium stpraepositu in ipsum solum expressum dicit ut, appellai tuum vero si ellex pretium . non cli expressum quo attinet ad dispolitionem, sed demon sit
licinit causa, ut inqtiit d. l. si se tuus. Tettio tamen allegatur text. pio oriri. contra commvn. in l. nonnunquam. u. ad Trebell. ubi dicitur, quod s non sub appellatione haeredum sed Ptopriis nominibus expretiis facta si subliuitii cicensentur vocati in aequales partes, unde sic argumentot', tunc fiunt aequales partes , quas do non
sub appellatione haeredum est sacta subibi utio sedi
quando est sacta per nomen proprium, eigo non possunt illi iti quales paties esse substituti. Respond. quod quandost nominesto ptio, de appellati uoles presso, non sub appeti mone haeredam . si nomen proprium prς ponatur, tunc so Ilii proprium quo ad dispositionem attinet ex-ptellum dicitur. appellat nium vero dicitur appo sitim dem strandi causa. 3. . . . Quarto 5e vlii inopis eadem pin. ne it talis ratio : hic dua sunt prae simptiones, una quod testator non alit et lia: lam in substitutione diligat. quam in instituti uaed lex erat . quae elicitur ex par altius in itii itutione datis, & hae ei uadet, quod illi pro pallibus haei edita s vocentiat. Aliei est pia sumptio , quae elicitui ex antepositione nominis proprii nomini appellativo, de nete suadet quod illi in squales partes vocentur, una ergo orat ut ex dilicibutione paritum in militiatione facta, altera ex conitatio illius quod ptima suadebat: hoc stan te alguo se, quoties sumus in talibus quotu unum aliquid suadet i& innuit, alterum velo contratium disponat, tunc temper debet attendi prinium in ot-dine, quia praecedentia sunt malotis e scaciae cit-ca sequentia, quam e conuelso. illa fuit docti in Paul. Castr. in s. si se tuus plurium, is de lig. . ita dixisse videntur DD. iii l. i. C.de impub. sed in casa nostro praesumptio aecepta ex partibus haeredita- iij, unum suad:t, illa autem quae ex praesumpti ne nominis propiij accipitur suadet contrarium. ergo standia est primae at prima est illa qua ex partibus haereditatiis accipitur, ergo illa tantia in attendi .lcbet, Ac per consequens vocabuntur secundum
partes hariditata assiori in quales.
Respondctur, quod hoc argumentum probat, quod quando nomina propria solum sunt expletata debet attendi illa prima pia suinptio, dc se debebant in patres haereditarias vocati, de ideo non
est admittendum, cum contrarium tenuerint omnes etiam lianc patrem sequentes.
t ε Dico igitur pro solutione argumenti, quod ustum est quod si amus in talibus, de quod attenditur primum sccundum ordinem, sed illites proe dit quando illa quae contrarium suadent sunt qua j ix potentiae, de virtutis, adeo quod si pi ostio, de pt potietatio non eiset, subiu esset cui Diei adjici ii dum sed non se est in casu nostio quia praesumptio expiellionis nonia his propiij est v r ii votquam sit illa quae a partibus in institutione datis accipitur, de se quicquid dicant nonnulli ex mo
dernio abusi argumentum non tenci.
Contrariam itaque sentetram amplexi sunt magis communitet scribentes. & ipsa nititur in l. ii communis letuus, isde stipo l. ser. dicitur n. ibi
communis seruus ita stipulatus est: Lucio Tatio, de Sempronio dominis meis date sponde 3 dubitatur an petr viriles partes, an pro dominica rosetione eis esset dandum, dicit ibi text. quod tota uis est in hoe, vi inspiciamus quid eorum e set gratia demonstrationis adiectiam de quae pars cius iii pularionis principalim causam habet ei, postea iub-dii. iud cu ad nomina propria prius decuisum etistit ilon bilius esse videtur, pro virili patie eis a quiri, et quod vocabulum domi notum pro demonstratione habeat ut hece ergo, quod habemus textia
clarum, qui cauillati minime putest dicente, quoaquando nomina propria praeposita sunt sunc fit dis libuito in partes 'nile , S ita cum hac opa onu
3 Tettia eii quaestio per Arcti excitata, quod si stator instituesit, desubitu uerit aliquos nunquid si
non vocentur neque per proprium nomen De qua
Per appellativum, sed per indisserens. iii dicat stat tes.vel stio , vel nepotes meo, substituo, quid ii iis sit; de aduertatis, quod lieEt Aletidicat quod ista sint nomina indifferentia, no eli pet hoc, quod ista non sint nomina app:llativa, sed vocantur indis sprentia , quia non sunt propria, ut Sempromus RTitius.
364쪽
Ad f. Et si ex di spari De vulg. subst. 3 ar
Tiuitii. di non sonant Ii teditatem se uti hoetes,&sueeellor, ct similia cum pollini aptati tam in nomine proprio ut si attes natos, Timam, de Sempronium substituo. nam cum appellati undenotante hoeditatem, ut si dixerit status, vel nepotes meos
haeredes Leto: quid ergo si dicat quis, substituo sta
res naeos, man quid dicem ut vocali ni viriles an inhaereditarias partes & respondet Aret: quod cessent ut vocati in partes h reditarias, quia tale nOmen ς qui pollet appellativo denotante hsteditate. Sed quoniam antiquiores in conitariam proseia sunt sententiam, breuiter videndum est nun-κluid si vetum,& quod ipsi vocentur an viriles, mo
eitur nominatim exl, redatus filius, ita videt ut filius ex littes esto; si modo unicus iit filiis, ad idem
est tex. in M. nominatim si praese exhered. liber. vnde arguo se: filius est exii tedatus ibi pernome in- distens, de est ae s proprio nomine expressὰ Ἀ- heres aius est: quo stante dico nomen indit rena qui pollet nomini proprio,d.l. r. at in casu nostro, te supra proposito, substitutio est sacta per nomitia indisserentia, ergo perinde est ac si propiij a nominibus effecta esset,& per consequens vocabuntur in vitiles, non in hereditarias. Sed Eute argumento respondeo, quod nomen
indissetetis qui pollet nomini proprio secundum quid non simpliciter qui pollet enim quo ad deis monstrationem person . quia ita demonstrat ut s-1iua per illud nomen filii scuti per proprium, unde lex est retia de voluntate testa totis volentis illum exli redare, si e per nomen filii quan so est v-nius, se uti per nomen propitum,& in hoc ut dixi qui pollet nomen insistens nomini proprio, sed
quantum ad hune effectum virilis portionas non et sui pollet. vi declarat Deci .ind. l. l. C. derint ubis3 3 seeundo deducitur pro opiti. antiquorum. l. iam minaturi, ε de cond. Sc demonstr.dicatur ibi nominatim , alicti legatur Lucio Titio do lego. vel petdemonstrationem eorpori, vel artis ci j, vel ossici j.
vel necessitudinis vel assim talis, nihil interest inimealia demonstratio pletumque vice nominis languant. Vnde se arguo ex d.Ldemostratio ficta per nomina appellativa de mons tantia vel fgnis canii
recessiiudinem vel a stirii talem. singitu uicenorninis propiij. at in ea su noctio est talia demo distratio. dicit enim stat tes vel nepotes meos substituo, ergo erit ae si proprio nomine ea presso essent substituti, di se voeabunt ut in quales, non in Egreditariat
Respond. quod talis demonstratio fungitur vi ce nominis proprij.quo ad demonstrationem per sons, non quo ad hinctum virilis potiionis vel hae redit arae pet supra dicta.
Conitariam igitur Opinionem tenuerunt communito D D. pro quorum rapin . urget text. in l. L
ou . I. Metilia, it secundo, Tad Trebel .ubi talis et at casus, quidam testamentum feeerat, de ires filios suos h redes ei disparibus partibus inulti ierat, postea uni eorum qui Tititia voeabat ut dixit, rogo te fili, si intra pubet talem decesseris. ut quicqvul ad te ex hcreditate mea peruenit hoc fiata ibrat uia a stituas. deinde mortuus est testator,*cum eo qui Titius vocabatut intra tempus puberta iit i quir
batur, an si attes vocarentur in viriles ves in litte-ρ driatias portiones, de dieitur ibi quod voeam ut inlisi editarias. ergo licet per nomen in disteteris snt substituti, vocantur tamen in tigreditarias, noti in quales. Limitatur tamen haec nes uso per Atm .hie. ut non procedat quando essent ab aliquo onere gra-
Cati, quia tunc attenderet ut proportio illius Onsiis. quam limitatione satis superius declara in mus. Secundo limitatur ex las in s. l. r. C. de impub.m non procedat quando substituti essent talea qui sub v mea dictione & unitate non conapi henis rentur, adeo quod necelles ,rei iniet illos apponere copulam, vel punis iam . quia tunc ex qualitate copulae aequaliter distribuentia. isti substituti pet
omen indisserens non vocarentur in trauedii alias
sed inaquales , exemplum est in ea qui instituit silaox in sex uncias, staties in quatuot, & nepos indua . deinde dixit, si si ij haere ea non erunt substituo fratres, g nepotes in eos; certe tune isti voca
huntiat in quales ex vi copulta aqua latet d. iii-huentis. secundum ea quae supra diximus, lici tper nomina indifferentia sntfulastituti.
Contra quam limitationem mouet ut Deci. lo pr monito dicens, quod ipsa non videtur bona, quia praesemptione aerepta a dissinitione δε- icta inhaereditate recedimus a praesumptione facta
ηορQuarta & vltima est Arct. qiuestio quid tuti, sits sunt plures nominaii in substitutione, omnes petnomina propria A: Titius, separatim, exemplum est .iellaior instituit Titium Semptonium, & Mquium , deinde dixit, s Miuula hqres non erit tune substituo Titium. & Sempronium ii redes meos, de Stictum, quomodo isti substituti debeant sue- cedere: de inquit Arem quod pars M vij diuidit ut in duas partes quale M& vnam habet, ut illi simul Dominatim, alia in solus Stichus, & illi per propria nomina nominatim diuidem hi reditatis patiem in duas partes quales. & v nusquisque unam earum accipiet, allegat ter in l. quod liberis, 3. s. cum l. s quenti, Eeod.& ibi mist. Sed certe ind. l. quis d liberis, in & in l. se quenti,non videtur piobariti uestio Ar se rarilius probatur in l. si patet filio, si eod. ubi dieitur. si pater filio impuberi eos se, quos& sbi, & te unuptiterea substituit bonorum si ij dimidium te aecipere opotiri,& aliud dimidiu alii substituti, quoa ipsi diuident in tet se pro partibus lictedii arijs. Sed
nee iste etiam tex. probat, quia in eo non fuerunt illi nominati proprio nomine, sed appellativo, scili-cri per relativum quis,& non diuidunt pariet suas in vitiles, sed in littedii alias; unde quicquid dixerit Arra. in specie proposita, eredo quod illi nominati I er nomina propria tantum habebunt quantum ile tertius. Et aci hoc die dum moueor per i tin C. de impii b. ubi quidam testamentum secit, & in
eo substituendo dixit : quisquis mihi erit hctes. de Titiua littes si filio meo. de duos littedes institum rat. dicit ibi text. quod sunt tres paties de illa hς-
reditate; 5 Doch. qui; te es rationem, aiunt hanc esse a
365쪽
3 1i Petri Ricci ardi j Commentaria
esse, quia dictio iluisquis, est ibi posita quae est ae-Qualitu dulcibutivi. vi ipso ludem asserunt .at nos supta cillendtinua illum tex. non probare, quin ibivo ea mar in hae teli alias. die ergo. quod habebunt patres aequales vittate copulae. 8e enumerationis pei senarii m. subdit deinde Aret quod in casu propolito ii illi substituti non essent substituti pu Do men ptoptium. sed per dictionem quisquis, tune ipsi debetent diuidere pariem secundum portiones naeres ita diat, allegam d. l. sti. C.de impub. & licet ut audivistis secundum aliquo ille text. non pro- he hoc tamen non ad inittitur, quoniam ibi dictio illa importat pet sonarum enumerationem non inusti ute sui, sed institutionit ibi Actae . , t dieit glocee Deci .ind. l. i. C. de impubet. de hoc sequitur Gol red. in s. nonnunquam . num. 8. Ead Trebell. t Vlttino quaerii ut quid si per te latiuum quis, sint sublii Diti. vel si dieat quot litte dei institui substi. tuo; dc rei podet quod tantum importat relati uiam
quis, quantil n nomen appellatiuu unde voeamur
pro haereditatus portionibus, ut dixerunt glos. de B ut m l. fin. t de duo b. teis. le est ea sua in s. si pater filio, is de vulg. de pupill. vhi si patet filio impubeii eosdem quos. & tibi, & te vitia praeterea substituit, bonorum filii dimidium re accipere optittet , de
aliud dimidium alu stibiiiiiiii. quod ipsi diuident
inter se pro h reditat ijs portionibus. apparet cre . quod ibi est facta lubili tutio per relativum quis, tamen censentur vocati in pittes haereditarias. Animaduertendum tamen est . quod Bald. dicit illum text. non probate concludenter, quia po: est
esse quod illa vel ba. eos de quos sibi de e. sint vel balegis , potest enim esse quod testa tot expresset it in substitutione nomina ippellativa; de postmodum
tentens casum, si usus illo relativo. Sed lixe Bald.Opin vi dicit etiam ibi Imol.est Aiuinativa, nam dicere u testator expresserit nomana appellativa de lex sit usa in casu reserendo relativo est diu mare; quis . n. reuelauit Baldo, quod ita eo De tui sed certe Bald. absolute non sentit hoc, quoniam non dicit explesia quod illa sint vel ba legis, sed dicit quod poterant esse. Ei hae e sunt qua circa
hutic texi. dicenda nobis vasa sunt.
& si instituo, De vulg. substit.
3 In Alemii l. si ex pluribus, g de suis o legit. ex
c Ius accrescendi eu quaedam tacitasubsistitio. Ira debet esse de dabitusili i 3 I. 1 in , . prius, ygde νώθ. o pupill. corrigitur pers sequentem.
ti Lex videns patrem infit stii haereditate omnib. a reponere Matiium credidit pariter eundem Galamum insua an epia oc3 Subduum, εἰ qui cohaeredi suo sub stirutus es, neu 'tro adeunte. an admittutar ad inramque partem,
quaeritur o dicitών quia M. stissimuM udmittitur in partem csboedisse
iura subii utitionis an iure accrescendι admittatur ad utramque partem ne t/o adeunte, lara discuti tur I communis eIi opinio quod ad utramq; Iu Rutilionis itire admittastinuum. 3.
Io sub ilicitus fluo censetur etiam stibIitutus itatius patri lx Substit tittis ei qtii cohaeredi suo Dis substitu si si iuti cohaeres aderi cui ipse fuit scibuituras, tunc in
ro tib iittitio pupillaris expressa ex pusumpta teli
toris voluntate vulgurem tacitam continet.
3 Vesuvius thici laniis ud νnguem disertianda. Exi v s iste diuiditur in duas
partes. in prima ponit dictum dubitabile. in seeunda aucto ii late illud decidit. Summai ut ex mente Plateae de aliorum, substitutus iubili tuto primo etiam instituto intelligi- tui sublimitus vel de secundo alii et dicati . subui tutus ei qui eoli redi suo iubstitutus est neuito ad-
nte. ad utramque partem admittatur.
1 Facti speetes ita eis rigi potest; quidam condens
testamenium insiliuit haeredem scium. . 5e Titium in primo gradu, de Seio substutiit Titium . de dein de ipsemet Titio in primo gradu ae in secuti doex uenii substituti Caium in tertio. quaerebat ut apud Seueria in & Antoninum uti iam Canas tertio loco ut mi a censeatui substitutus, de Seio, de Titi eum Seio Tuius esset substitutus. Et pro ratione dubitanai videbat ut dicendum quod noli. sed tantum censetetur substitutus Tuto, pi ut testator ex pressit per regulam quae diei at voluntatem dispois Dentis ad unguem esse seruandam. l. in condit Uri 3 bus primum locum, fisside cond. Ac demonstr. l. i. C de necessat sei lici in stir qui voluntas ex vel Ait
colligitur. l. I abeo. .et id E Tubero.st. desupe l. legaec eum per vel ba testatoris si iantum substitutus Caius Titio . non videtur quod Seio etiam sit substitutus secundo Mabium facit. quia clatum est . quod si ille secundo loco substitui ui voluerit adite hae
reditatem. tunc pars sei repudiantis non ad Ca, tum peti inebit. sed ad Titium, ergo nec etiam ad eum pertinebit Titio repudiante: algum. eoru quς notant ut in requia, qui una via, de reg. ivr.in sexto Tettio de ultimo auqetur quia ad hoe vi Cama mittatur in parte sei primi h tedis non ad eun tia oportet quod eis esses substitutus aut vulgariter aut aliquo modo, argum. 1pra.de vulg. l. l. tfeod. at iste Caius nullo modo i substitutus Scio, erga ad eius partem minime est admittendus. minus minime obstantibus conitatium dei re respondetunt Diui Prineis ea. de ratio decisonia in primis suit. netesia tot decederet pro parte testatus id pro parte intestatur. Item potest esse alia ratio . quia quando Calui succedit Titio non dicitui succedere in patie Damiua pars Seirepudian.
366쪽
Ad 3. Sed si instituto, De vulg. subst. 3 23
ti non eonsderat ut simplicitet de per se, sed ipso
iure aequisita eit Titio coligredi, argum. l. i. st de vuln& pupill. de supra inrcine huius tit. cui Titio est Caius substitutus ; de lac dicitur eum succedere non Seio, sed Titio. atatione decisonis deducta non obstant in contratium allegata,&Ad primum test Adetur,ut statim secimus quod ipse non succedit in portione primi haeredis tania quam ei substitutus, sed tanquam substitutus Titio cui illa portio erat acquisita, de hoe modo tollitur secunda de tertia dubitandi ratio. Ex isto text. pauca adnotabimus. Pr uno ex Aret . quod substitutus ei qui cohaeredi suo substitutus est neutio adeunte ad vitamq; partem admittit ut, vi hic concordat tex. in l. si Titius, de in l. cohaeredi, is. d. - Secundo noto quod substitutus admittitur in partem cohaeredis, ut substituitia, de se iure substi rutionis, non autem iure accrescendi, sed quoniam
hoc dictum est dubitabile, oper precium est hanc
Coelusio igitur iit, an substitutus iste ad vita itique admittat ut portionem pet ius accrescendi, an iure substitutionis i Ex ina inspectione maxima
orietur utilitas, ut infra dicemus.
Ponamus et go, quod testator instituerit tres haeredes, de se hi reditas diuisa sit in tres palles,dein de Titio substituerit Sempronium, δe Sempronio Lucium quendam. Quo facto decesserunt Titius, de Sempronius , aut repudiatunt, de se fuit loeus substitutioni. Lucius itaque qui suit Sempronio substitutus aecipiet patiem Sempronij iure substitutionis, Se quia fuit Sempronius substitutus Titio
cohaeredi, accipere etiam potetit partem Titis tanquam substitutus, de tanquam cohaeres iure accrescendi; modo si aecipiat illam iure substitutionis,
Maevius tertius e ii aerea primoriam iniit tutoriam
excludet ut ab ea parte . quia substitiitio vineit ius accrescendi, ut superius vidimus. Si autem accipiat illam iure aectescendi, quia tune tale ius acerescit Portionibus et non personcivi dictum est supra, deii eae crescit Maevio lettio h redi habenti suam potiionem, sicuti Lucio habenti sempronij partem. veniam ut igitur ad arti euli diseussione, in quo Dνn. Batti de Ni eo de Neap.in A. l. s Titius, tenue re quod patrem accipiat ex substitutione, dc pa tem per ius accrescendi, quorum opinionem sequiatur Faber hie, de Ias in addit. ad Port. de Polit. intract. substit in sexta particula vulgatis substituti
nix, num. is. de Is . de mouentur
I Primo pet text. ini. si ex pluribus, isde suis 3e is sit. ubi dicitur s ex pluribu, haeredibus institutis
liqui adierint, aliqui non,portiones non adeuntium ad alios pertinent, de si decesserint illi ant quam acceperint portiones vacantes hoc ius com- spetit Votii haeredibu , aliud est subdit text. in substitutis quia iuη substitiationis non tras mittitur adhaeredes,nisi substitutu, uiuua st, potest haereditate primo instituto non adeunte accipere,ergo ex eo
text. colligittit quod substitutio non transmittit ut ad litte des ; ius autem accrescendi sic imodo in caci nostio iuvi tres persona, Titius, de Sempioni uacob teles, de Sempronio Titius substitutus est, postmodum ipsi Sempronio est Lucius substiti
tus. Et aduertendum est, quod Sempronius respectu Titu habet duplex ius in eius patie, videlicetius accrescendi tanquam cohaeres, de ius substiturionis tanquam substitutus. Lucius autem respectu Sempronii non habet nasi ius substitutionis, cum ei ianitim sit substitutus. Modo Tatius moritur, aut repudiat; unde eius pars ad Sempronium spectat duplici capite, de substitutione, de ea tute accrescendi: deinde moritur Sempronius neque suam neque
I iiij partem accepit, unde pars Sempronia spectat ad Lucium ei substitutum tute substitutionis; depals Tiiij quae spectabat ad Sempromu smilitet ei peruenit, quia cum si haerea Sempronij succedit incius locum. oportet ergo P accipiat aut per substitutionem aut per ius accrescen ji,quia has vias hobet Sempronius, sed ex substitutione non potuit. quia illud non potuit Sempronius transmittere adhaetedem, er a suis eienti partium enumeratione illam accipiet iure accrescendi, de se habet partem Sempronis quia est ei substitutus ex substitutione. ec partem Titi j per ius accrescendi, acerescit enim rottio quae fuit Sempronii, vel erat futura. Ego ver qui sum insequuturus opinionem eontratiam contia Politum, Sc alios. Respondeo v tum esse substitutionem ad haeredes non transmitti.tamen aduerten um est. quod iste tertius no admittitur ad patiem primi haeredis ex substitutionea Sempronio ad eum transmissa nam illa ita iiii minime potuit, sed admittit ut ex substitutione in se formata, quia deficiente Sempronio censet ut ipse Titio etiam substitutus, ut declarant Doct. in d. l. si Titius de texi.ibi aperte dicit quod ad utramq;
partem admittitur substitutus. Sed contia hane responscinem mouet ut Politi loco citato nu. t s. dicens, quod iste tertius non est substitutus primo, testator enim illum secundo ti 5 primo substituit. Nee obstat texi. in l. si Titius, Η. eod. de tex. noster hic,quia non valet consequet ria, est ad utraque partem subit itutus.ergo sed ipse Polit ut alitet non probat non valete consequentiam, sed subtiliter intuendo eo lotate potest probari non valere consequentiam: quia ille tertius accupiet pariem secundi ex substitutione, it enim sub stitutus seeundo, deinde quia iam habuit potiioneseeundi habet tute acerescendi portionem primi, ergo ut videtis prima causa quate ille habeat poditionem primi, est substitutio, de ob hoc ille text. diacit, v est ad utramque patie substitutus, non quod utramque consequat ut per substitutionem immediate , sed quia senstitutio fuit causa, quod ille petius accrescendi haberet potiionem primi, de quod
omnis virtus attribuitur primae causae ; de ideo ille texi .m d. l. Titius, usus est illas verbis. Consi matur, quia ius aectescendi est quaedam tacita substitutio, ut declarauit Alex. in d. l. Titius, ergo quando text. ille ait, quod est ad vitamq; partem substitutus per hoc non negat quod unam habeat per ius acerescendi, quia esi tacita substitutio. sed praedictae solutiones non sunt satis validae, de pro illatum distolutione aduertendum est, quod ille tex. dicit verius videtur Septonium ad viratum partem
367쪽
; a 4 petri Ricci ardi j Commentaria
patieui substitutum esse, sed una determinatio re-ιpiciens plura determinabilia debet parisormit et determinare. l. ia in hoe iure . F.de vulg. de pupill.
ergo ad utramque ex ex ptella di immediata sub iiiiiiiione erit vocatus, non ex tacita iure accrescendi, de mediate per substitutarinelii ad partem Tiiij, di in casu illo iubili tutici dicitur expressa ex praesumpta vciluntate tectantis.
7 Seeundo tamen deducitur pro hac eadem opin. text. in l.qui habebat, E. Je vulg. 5e pup. ubi talis Grat casus; aliquis habens situm & filiam impube-1es secit testamentum, & instituit filium hae leuein,
de s liam ex haeredauit postea dixit si si ius meus linrcs mihi non erit, quia moriatur in pupilla licta te sibilituo filiam meam quam exb ted aut . di si ipsa filia mea moriatur antequam nubat . id in ant quam xlj. annum expleat, tunc substituo matrem,
re ibio te meam a mortuus e lites uor,& post eum decessit filia pubes, ae ei iam deinde mortuus est fi . lius impubes , dicitur ibi suod mater,& soror non
possunt ad haereditatem fi ij p imo loco instituit.
ex subiti tutione admitti,ergia probat ille texi. quod tertius secundo substitutus no vocat ut ad bo a primi instituti iure stibili iurionis, ergo in casu notiso ille tellio loco substitutus non venit ad pariem primi ex substitutione, sed per ius acet escendi. Respondetur quod ibi illa soror, & nistet sue.
iuni substitutae filiae, si illa ante xij. annum m rere. t ut, & ipsa mortua est pubes. ergo i ης stibili tutae sub conditione, quae descit, nihil petere pollunt, conditio nihil potuit ponere in esse, I. ceuere diem, s. de ver h. ii g. patet igunt, quod illς no suetunt sub nititiae,& ideo non poterunt substitutione si ij hereditatem accipere, seem c li in casu nostro, ubi tetit uisuit substitutus seeudo sine ali qua condi mone, α ex illa substitutione censes primo et sub si utitus. Tettio & vltimo argumentat ut ex Polito. quias ille tertius succi aerei primo etiam iure stibili tu .isonis; & tune l. C. in l. Titius, is.eod.dix illit illud videlicet, Q viriq; admittitur, at l. C.ibi ea ut ulieli loquvius dices, ad utramq; admittit ut ergo dat intelligi q, non viii 3; succedit iure substitutionis. Respond. quod idem est dicere ad vitamq; par tem vel utriq i, eui eis virtualitei fuerit subiti tutas, ut supra diximus, & mox dicemus.s Contrariam igitur opinionem communiter texent Do t. qua sequitur Bart. in l. coli tedi, in prin.& in l. qui habebat, si eod. ubi A lex. de Ang.&de
communi te latur Ozer. hic, num 3.quorum Upicionem vel illimam puto. S pro hac Facit primo tex. in d. l. si Titius Teo. ubi dicituris Titius coliti edi suo substitutus fuerit, deinde ei
Sempronius verius puto utramque partem sempronium substitutu esse; unde arguo se ex eo substitutus no capit nisi tute substitutionis. sed ille tettius ad vitamq; partem est substitutus, ergo utraq; pariem iure substitutionis accipiet,non aui evnam iure substitutionis, es aliam tute accrescendi.
ret partem primi instituti iure ae et escendi tunc ieque rei ut q rex. ni si ei non esset de easti dubitabili, cd sequens est impollibile, ut dixeiunt DD.in l. viii C. quando nou peten .Par. Dcci in c. I de ludi c. est tex. in l. Labeo, i. de Carbo edi c. ergo I antecedens, conicqia ira probatur, quia quis non potest decesere pio parte testatus, ct pro patre intestatus nis mit: si l. ius nostriam, de reg. u. N hoc ante Principuin constitutiones sim claria per mille iura, e go necesse et at o si non caperet iure substitutionis, quod caperet iure accrescendi, ne pro parte testatus ille videtetur. quid igitur opus suetat costituit ib.
Pi incipui S Q dubium haberet lex. nostera nisi di .camus, illos intellexisse V ille qui pet substitutione
voeatur ad vita': patae iure sub stitutionis vocetur. Io Teilio stitistitutio pupillaris expressa ex prs sum' pia volutate in se vulgarem tacitam continet, ut x.
diximus in Rubr. huius tit. unde ille qui filio li res
attit presianas tuta testatote electus si Da ei iam si fi laus non ruet it hctes. sie in pio Oo sno a simiti d icamus, v ille qui secundo loco est subliu uitis eo di fi-oenie, de pti vo substitutus intelligitur, declaro te exemplo, ponamus ut testator dicat ruit illo filium meum impuberem,& si moliat ut in pupillari a ta is sobis: tuo ei Titium certem hoe ea tu non isti si pupillatis lubit sititio expressa. undes filius hae tesnon esset non est prouisum deli rede tes a fora. sed ranun in hoc casu dicit lex. mi ia hoc iure, iis eod. quod vulaatis tacita copi henditur iii i ita pupillati expicii i, unde s si ius haeres non si, ille qai tuitii subulimus filio. censetur etiam patri si biiuutus, quia lex creuit e co Q videt patrem ipsum in si is
licteditate omni la anteponere, q, etiam in sua anteponat Omnibus, filio excepio quo mortuo, vel non
adeunte ille est patii substitutus. Sic in propos :0. lex videtur Q in parte se pronii magis dilexit insum
Lucium, qua alium, eigo si Sempioni ut non sii lirres Titio, ut quia non adeat, ci edit lex, q, testator voluerit et a Titio Lucium sublutiatum ille et M a
simili ita dieeodsi in casu proposito. sicuti se liabeti absimiliti piis illa iit et stio ad patrem, ii stiva hc
ies non si t. ita leti ius substitimis ad pHmum insti
tutum si lacundus ti tes non fietii; ted siccisi quod ille censetii reste substitutus seu lixi es per se partiustius non tu haeres. sie isteri ritus erit quoque su siliuius etiam primo ex sua persona.
Qua taciti vhimo moueoi per tex. in .s,l.qui habebat per locu a spectati, quia ibi speciale est, quoateitius non admittatur ex substitutione, ratio e de
qua ibi per D D.& qtiam declara irimus o responti ne ad illum tex .eigo in contrarium et ii ius comini ines. ius singulatrii des .cum similibus. Et ex
his firma te manet opinio com m Nnis.
Ia Accspio glos in vel b. sine distinctione, quam di- Dido in duas partes ex mente aliorum, sed vim lius agamus omissa illorum diuisone)ego eam e cse distingitendam puto in quinq; capita, seu pari cs
In prima exponit rex in secunda repto bai ex mente quot undam is .expositionem. in te itia illain sal Date nitit ut apr dicta oppositione. in quarta dio modo ea reprobat Acciat s. in Qitinia 3c vltima distinguendo ait, an . δ qisio substitutio de qua iniec
nostro admittas, singui paries de per se satis pater. Pro absolutione primae pariis, quatio quid sibi velit imperator dia dicit ad utram i, partem substitutum sine distinctione admitti debere respond.
per flos quod non distinguli ut an suetit vulgatas,
368쪽
Ad Sed si instituto, De vulg subst. 3 et s
an pupillatii substitii io, de similii et non distinguitur, an sublestiatio suetit sacta prius quam institutio vel econtra, vult dicet e glos. quod potestes teipsa substitutio duplex, s. vulgatis,oc pupillatis; nam si ille substitutus suillet impubet potetunt ei substitui vulgariter, de pupillatiter: nam dicit glos aut saerit vulgatitet, aut pupillatitet tertius secundo substitutui. habet nihilominus vitamque partem.
lietius potest esse, quod institutio si prius facta, quam substitutio ista terti j vel secudi, scuti tegula-xiter euenit. exemplum eis. Testatot faciens test mentum, dixit, si Sempronius haeres non erit substituo Miuium deinde dixit, instituo Titium, de Sempronium,& si Titius haeres non erit substituo Semrronium. Ecce ergo hie est substitutio facta ante institutionem, modo ponamus quod hoc pacto sa- sit, quid tutis 3 Respondet Accuti quod non di- singuitur an suetit facta prius, aut postea; nihil enim refert, quia semper habet vitamque partem. Sum in seeunda patie in qua glos de mente quo
Undam arguit contra hane expositionem dicens,
sed hanc reprobat quidam, quia imbibi debet esse ordo, vi primo institutio praecedat, deinde sub sequatur substitutio, quid vult dicere eloti. dixe-Tat superius, quod nihil intererat an esset illa substitutio vulgaris, an pupillatis, di an esset saetaptius quam institutio, vel post. contra aiebant quidam , nam si esset pupillatis,oporteret quod inititutio illam prccedetet, i. r. f. pilus, Ceodem. ptius
autem quis debet sibi haeredem selibere. de pollea substituere silio impuberit unde s illa esset pupillaxis, oporteret quod institutio illam praecederet,i. a. s. prius, fLeod. ubi dicitur, prius autem quis debet
sibi haeredem selibere, de postea substituete filio impubeti, unde s illa esset pupillatis, ta vides quod
oporteret distinguere, ergo male ait Accursius. Sum in tertia parte in qua glos vult saluare d.
expositionem ab nae impla atione. deau, aduet
te, quod ille'ptius, corrigitur pet ,. sequentem. Nam in eo dicitui quod nihil refert an prius suetit facta substitutio, quam institutio, vel econtra, vi de non est verum quod de necessitate in pupillari substitutione debeat esse ordo, de se remanet exispositio defensata a dicta impagnatione. Sum in quatia parte in qua glos reprobat expositionem illam alijs modis, de ut rem totam melius is telligati . selendu est, quod illa expositio habet duas paries. Prima, qtiod non si distinctio,an Praecedat institutio vel econuerso . Secunda,quod non interest, an si vulgatis an pupillatis substitutio; modo glos vult vitamque partem impugnare, de hoe duobus modis agit, quorum primum respicit tantum primam partena, seeundus ambas. Ait laque Aecuis sed ego reprobo hane sex posti Mai licet hueusque illam defenderim, quia intentio hubtiliteri non est haec. Non enim intendit Imperator e cete quod non debeat sieti distinctio, sed intentio illi ueli diecte, de demonstrare, quod si
accidit in se , idest quod illi Imperatores dum
non distinxerunt, sed dixerunt absolute substitutum as ut tamque partem admitti debere, sed tamen quam uia ipli non distinxerui, cacita: loll. est tamen distingue um a nobis, adducit text. m l. non alias,in s. it de iud. de text. in s. Imperator, E de postii L in ptima talis est casus: Quidam legatus in loco legationis pollidebat tem,
quam ante legationem emetat a non dumino, v
ius dominus volebat agete aductilis illum, qui re-hatur, an esset danda aduersus legatum actio, de Cassius distinguebat, an impediretur ossicium te sationis , de tunc dati non deberet, aut non impeditetur, de tune esset concedenda; sed Iulianui inquit lex rescripsi sine distinctione dandam esse sti. ibi dicit, quod quamuis non distinguatur eo modo quo Cassius dicebat, debet tamen gistingui. alias, v tibi per eum. In L Imperator dieitur, quod is cui aduocatio per quinquennium est prohibi-ra, vel interdicta, Zeis qui ex illa damnatus est
post quinquennium potest pio omnibus postulate sine distinctioneLGlos tamen dicit ibi, quod est
distinguendum an suerit praue, an leue crimen
Ecce ergo, et, licet ille tex. dixerit sine distinctione. tamen per nos distinguendum fuit . ita in casu n sto arguendo a smin . subdit deinde Aecus Item ex alio non procedit expositio superior, de se hae impugnatio respicit primam partem tantum illius expositionis, in qua dictum fuerat, quod non disiinquitur an suetit illa substitutio vulgatis an
pupillatis. ergo in textu nostro poterat ille te
a ius pupillatitet eise substitutus secundum eam,di tamen hoc est salsum; quia in textu isto, nee in solo titulor tactatur de pupillati. sed de vulgati tantum, ut patet ex titulorum serie, cum de ea factuasit separatus tractat us .
Sum modo in quinta de ultima parte, in qua flos per quandam distinctionem declarat an dc
quando substitutus, de quo intex.nostro, admittatui; de constituit quattuor membra, aut enim primus institutus adluit, Se se estilus non, aut viet. 'ue, aut nullus, aut cohaetes tantum. Primo casu in partem repellet ut tertius, stilicet in patiem inquam primus Titius adluit. Secundo repelli- aut in totum . Tertio admittit ut ad vitamque.
Quarto ad nullam. Ad sane suam distinctionem probandam allegat glos l. post aditam, C.de im-rub. de al. subsit. de l. qui habebat, ε eod. iii l. post
aditam, probatur primum, secundum, de tertium membrum distinctionis , quattum probatur per d. l. qui habebat. declaro, de induco. Primum membrum est, quando Titius primus institutus solus adluit haereditatem, Sempronius autem qui erat coli tres substitutus no adluit: tune
dicit glos in partem quam Titius adluit tepellitur
tertius, de admittitur in eam quam non adluit Sempronius. adducit d. l. post adita, ubi dicitur, quod post aditam haereditatem substitutio vulgaris expirat, sed in casu nosito Titius hereditatem adisiit, ergo quo ad illam partem expirat, de evanescii substitutio, de se quo ad ipsam tertius admitti non potest. Ulterius ille text.a cotrario sensu dicit, quod si non adita fuerit haereditas substitutio valebit, ergo in easu nosito sempronius si non adierit partem suam,tertius substitutus ad ipsam admittetur, quia eius respectu substitutio non expirat. Secudum membrum est qti uterq; adluit hir
ditate; de iunc dicit gl. substitutum in iotu repelli, E e d. i.
369쪽
3 r6 Petri Ricci ardi i Commentaria '
d. l. post ad iram, nam si adita hereditate spirat sit militio, sequitur,quod si etiam Titius adierit, quia
tnne est tuta haereditas occupata, quod tectius cxcludatut in totum.
Tertium est eaput quando nullus adluit,et tunescundurn gl. ad utramq; parte admittitur substititatis, de militat deeiso tex. nostri in d. l. post adita, nas adita haereditate substitutiones expirant, ergo nia adita,no expirabunt a coiratio sensu,ergo valet, ut, vi in casu nostro Titius,et Sepioni ui si no a diei ut, utraq; portione cosequetur substitutus tertio loco. Quattum & vltimum est membrum qua so ematae tes tantum, scilicet Sempronius adluit, de tunc secundum gl. in totum repellitur tertius, allegat d.
l. qui habebat, Leod. ubi pater instituit filiu impuberem , de si iam impuberem ex haeredauit, 3c filios impubes moleretur praedictam filiam substituit, di si ante duodecimum annum decesserit, substituit matrem, de sororem sua. modo dicta filia xij. anno cxpleto moritur, de dictus sit ut similiter postea
mortuus est, lucritur an mater,et soror admitteren
tur ad bona filii, dieitur ibi m non, ex quo illa sita mortua est pubes, de defecit conditio sub qua mater, de soror erant substitutae, cum illa substitutio
expilauetit. 8c ideo ipse in totum excluditur. Sie incatu nostio Seius eum adierit haereditatem substia uitio facta tertio expirat, itaque ipse non potest ad illi. Et ita hunc texi. inducebat Ore r. hie; sed ce
te quicquid ipse Oeter. dixetit ille text. non plobat intentum g l.quia illa mater, de soror 6t s. dixi in nosunt substitui ae simpliciter, sed sub hae eonditione si filius impubes decedat modo ille non decessit irripubes, ergo non fuerunt substituit, de se ibi nulla fuit substitutio unde s nulla suit non potuit expirare, quia ad hoc ut aliquid expilet, oportet ' priussit, argum. l. pen. ff. ii seruit. venis. non potest ergo Urer. inducere illum tex. quia sicut ibi ex eo quod et desectu conditioni substitutioniatiis. Je Giotis expirat, non admittuntur illae, se in ea se nostro,
ex eo quod per aditionem Semproni j substitutio terti j expilauerit non debet ille admitti, sed quicquid st de illo tex dictum plosve tum est, de pt batur per d.l. post adliam. Nam si post agitam haereditatem solent substitutiones expirare; de in casa
nostro Sempronius totam adluit haerealitatem, videlicet partem suam ex institutione quia est e li res, de partem Tiiij. quia fuit ei subiti tutus, sequit ut quod tota haereditas oecupata suis itutio tertii evanescat. Et haec sunt quae habemur per hanc glo. a 3 Ex qua plures colliguntur conclusiones. Ego aui e duas tantum resita. Prima est tex. in l. mplius,
dem legis. Nam in I. ptius dieitur, quod ptius quis det, et Aeete institutionem in testamento, de postea filio substituere. in ,.sequenti dieitur, quod nihil resere an quis plius substitutionem faciat, vel institi
Clos dicit quod ille , prius, corrigitur per sequentem. Contra hane sol ut ionem et lolis mouetur nati. de DD. in d. f. prius, quia nullus prcsumiturs lapsum it Mim impugnare. l. tia ad ea, isside condit. ει aemonii. nisi hoc expies,ὰ appareat, ut in d. l. no tur, tradunt communitet Di . iii d. h. prius, sed sista glos . expositio essit bona, I. C. statim seipsum
impugnaret. eigo non cli aliendenda. peii .de Bella pet. de eius sequaces cernent et hae isticultatem dabant aliam res potisonem , dicentes,quod . . . si ptius, loquitur quando ex interuallo si substitutio filio. de teli amentum piulis, nam
tunc oportet quod testamentii patiis pretcedat stib-ssittitionem pupillatem silii ratio est, quia cum pupillatis substitutio sit accestoria ad testamen tu patris, , liberis, i de pupill .ssibst. de aeeellotium tine principali validum esse minime possit, patet quod
oportet testamentum partis praecedete, ii vero sui sit tutio sat eodem lem pote re eo de contextu, tunc in institutione non esset necesse quod in similio pretcedat: ratio est quia in his qui coniunctim funi, de
uno contextu non attenditur ordo sciti tutae, ut di
xerunt Doct. in d prius, ubi las& est lex.in l .ium gentium, A. igitur, si . de pact.de in l. legem, C. depact de in l. quidam, is de pecul. leg. Bati. cum insurgit conita hane rationem quem sequitur Oret. hie lic Et non satis fit met. Aiadem
illa est te solutio communi 1 5e vera, de s plurimas patiatur diis it tes, suo loco videbimus. I 'Secunda est concluso, quod ii coli tes tantum,deat hcreditatem, tunc tertius substitutus in t vim excluditur, ut vidimus in superioribus, de necessat decisio tex. nostri. Contra hane eonclusionem mouetur Ceteriret
rex. in I. seruum, Ceod. v bi Tilius, de Seius habebat seruum communem, iste seruus quodam h te, inMitutus, de s hae te, non esset, fuit ei substit ina Ma uitas. Titius iussi seruo adite hii editatempto sua parte, scius autem non iussit, qualebatur an in par. em sei qui adita non suti per sciuum admitteret ut Maevius iubstitutus, de dicit ut quod se
unde ex eot ex. ego ita argumentota Aditio haereditatis extintii it substitutionem vulgatem resperes eius e aliis qui' sciit adita,d. l. seruum, at in casu n
sto sola pars ec haeredis adii a Lait, ergo non debet in totum substitii us excludi, sed a Amitii ad partem Tiiij non aditam, cum de ips Titio suetit tertiua substitutus. Ceter respondei h lic dissicultati, dicens diduet te, quia ibi stimus in dii ieiss terminis,nam d. l. seruum, loquitur quando ii 'le qui fuit subsiliuius, iasubstitutus principaliter eo totam ha reditatem, at in casu nostro secus est, quio ine lettius subsiliuius principaliter fuit subsiliuiti, colipedi verum quia coheres suetat Titio substituiti . propter lioc vo Iit lex, hune ultimum subsiliuium Primo etiam iubstitutum esse, de ita pioeedii ita f. eod. v bidicitur,m est in utramque patiem substi tutus, cum ergo substitutio ptincipalia tollat ut pcr ditionen cohaeredit, debet etiam lolli alia oesia sub viiii in personam illius tertii. quia sublato ptii capali ruino uetui accessorium, cap. accetatium, de i e N.
Sed ita responsio non siisseit, quia praesumitur quod ideo teritu, substitini, Admittatur ad Dona
Tiiij primi insiluit, quia eohaeres luit Titio substitutus , quas iste leti ius admittat ut ex substit
tione transmisia, sed hoe est saltum, ergo Oetet ij
370쪽
Adg. Si seruum, De vulg. substit. 32
. Qiod haec resposio praesumat, illud patet, quia
dicit quod in casu nostro secus est: nam tertius fuit principaliter cohaeredi substitutus: sed quia coherestim primo substitutus, ideo ille censetur primo Iubstitutus esse. Ecce ergo, quod causa quare adnvitatur totius ad bona ptimi est substitiatio factaiae cohaerede Titio primo instituto. Sed certe citam si cohaeres substitutus non esset, Ie tertius ad utramq; partem admitteretur neutro adeunte; cum non sit assignate rationem disterentiae, quale testator voluerit in parte Sempronii substitutum , & non in parie Titii, si neuter adiuerit, cum nullus pro parte testatus,ec pro parte intella tus decedere possit. Secundo demostratur eam es Iesalsam, qui 1 inquit Ozer. in fin. quod eu expiret substitutio principalis cohaeredis, debent etiam expirare access 1ia,quod esse non potest,quia sequeretur quod substitutio tertii dependeret a substitutione secundι. quod tamen est falsum. Tertio ponamus quod subititutio cohcredis expiret per mortem ipsius cohaeredis.cette tunc opiraret substitutio facta de tertio, ergo no potest d: cere Ozeriouod ex quo expirat substitutio cohaeredis expiret substitutio tertii, quia pollet expirare.& ta me admitti tertius poterit, ut supra declarauimus. 'g μ bδg bu reiecti dicatis. quodd. l. Druum, non obstat, quia ibi no stat tota haereditas per seruum occupata, & adita,cum alter ex dominis non iussierit ei illam adire; unde substitutio A. Ma debit no ibi potuit aliquid operari in partem,
cper seruum non aditam. secui autem en eas
nostro, quia tota haereditas est oecupata per cohaeredem,cum accipiat suam portionem ex institutione, partem verb Diij. quia est ei subsilitutus, unde substitutio facta de Metulo omnino spirat. k ideo a Sumentum praedictum. Et ex his sic Plicatum prς ens rutilitiarii. '
is Ictitutio haeredis quando vitietur si testator errat in perjona instituti.
xo Intellectus legis cum proponar, C. red. instit. Iaiὸ discutitur 1 a. sequent.19 Intellectus Vi pater, .de haered.in lit. I 6 Iudex in causa propria nemo esse pote . Fallis in Im
i a Leae non admittit liniturionem quae nihil potea
ra Lex o natura nihil agunt filia.
labenti practant obsequia patrono in signum cuius
17 Media via eligitur quando adsum binc inde aequa
ta Naturata lex nihil agunt fructra. io Nemo eri Iudex idoneus in causa propria. Limissetur non procedere in Imperatore. I inio quado repugnat veritari tune media via et gitur. dcclaratur.
Ordinata charitas incipitast ipso. declaratur di faregula . 33 Probatio quando de eis, tune suscit probatio υν
ο Trouisio Ela in uno casu non extenditur ad alium quam testator exprest.27 Quo ter adsunt rationes binc inde rigentes ita quod νna aliam non vincat, tunc media via elimitur
3 Scire ea rem cognoscere sicuti est. io remussine iura domini non acquirit et baeredita
II I fur propriuran etiam me libertate possi instia
nec in totum,hc' is ὸ bdi η με datur inuitura qtiam i statis libriseis em credebat cum esset seruus, an eo adeunte ius.
as.Substitutus ei quem tenator credebat esse Iiberum
cum es et repertur seruus,an substitutus admittatur in totum excluso feruo,an νοδ in partem.cora munis est opinio, quod admittatur in parum. numero Z s. fis Subnituras de quo intext. nostro an admittatur in partem an in talum,an Hia in quartam, ta defen