De Phaedri sermone grammaticae observationes

11쪽

C. CAUSERET

GALLIC E ΝIVERSITATI AGGREGATUS

15쪽

In suo do minoribus latinis poetis libro 1 egregius ille scriptor, D. Nisard non ine lepidissima quadam urbanitate dixit firmisque argumenti prObavit non ideo haedrum apologorum materiam tractaVisse, quia invicto naturae motu ad illud litterarum genus fuerit impulsus, sed intellexerit, praeoccupatis artibus ceteris, id unum etiam tunc romanis instentis intentatum opus y 2 Superesse, quo locum aliquom inter latinos scriptores posset obtinere. Quod ut assequeretur, onini ope Ρhaedrum enisum esse crediderim nempe nulla est in ejus opere sabula, sere nullus est versus qui non labOro infinitum incredibilemque in eloquendo curam manifesto declaret. Primum brevitatem tanto studio, ut ipse prae-

1 Vide pag. 40, Sq. 2 Seneca Cons. ad Polyb. 27 non audeo te SqUe eo Droducere, ut sabella et deSOpeOSIOgOS intentatum romanis ingeniis opus, Solita tibi venustate connectas.

16쪽

dicat s), appetit tantaque felicitate adipiscitur, ut

quid redundet in eo non lacile invenias non eos enim haedrus 2 imitatur qui, quo plenior sit oratio et abundantior, rem eamdem aliter atque aliter eloquuntur, neque cogitata prius relinquunt quam multis modis expresserint. Ιmo Ver id eloquendi genus potius assumit, ut quod senserit semel enuntiet et longius semper in dicendo progrediatur. Quae brevis et exilis oratio adeo eum videtur delectavisse, ut vix aliquot locos, ubi ad redundantius quoddam dicendi genus descierit, in quinque illius libris reperias. Sic exempli cauSa, postquam et terrore mus v dixit, addit protinus K perturbatis sensibus 43). His Verbis Q occupata in oti s alias, quibus fere idem significatur, locutiones subjicit et oratis anhelans, multa agendo nihil assens y 43. Idem ad hanc sententiam si cito remperasses, usus et Onstior Halteram Verbis, non re, dissimilem adjungit sententiam se fruar diutius,

1 α Bonas in partea, lector, accipia Velim, Ita, si repondo illam breviια gratiam. 2. Prol. 11-12. Brevitati nostrae praemium ut redda peto 3 Epit. 8. Si non ingenium, certe brevitatem adproba 4 Epit. 8.

2 Praemonendus os lector, si se ad os qui in hoc opero indicabuntur loco referre velit, o Phaedri saliuiis a L. uol-ler recognitis obsecutum ess Phaedri Augusti Liberti Fabulm Esopiae. I cognovit et pro fatus est L. Muel ter. Lipsim in milibus B. G. Teubneri 188 s.

Trepide concursans, occupata in otio, Gratia anhelana, multa agendo nihil agens . 2 5 1 3.

17쪽

si celerius cepero , 13. Ita vero rara est in Phaedrifabulis plonior illa dicendi .ngura, ut insolita prorsus et ab universo rationis colore alienissima videatur. Quemadmodum ne rem eamdem frustra repetat

Phaedrus diligenter cavet, ita quam paucissimis Verbis res singulas absolvero enititur inde fit ut et multa adjectiva participiave Drat, quibus antea

enuntiatum substantivum Vel pronomen apponendum sit 2); et verba saepius, cum adjungenda sint neutra pronomina, qualia hoc illud aliquid, sola proserre non dubitet 3) et hoc Vocabulum et esse post omnia participii genera eximat 4).

Non minus huic rei diligenter studet ut Vocabulis in oratione perite structis compoSitiSque acriuSet vividius sententia inde emineat quod quidemit sive conjunctionibu e prima Verborum continuationis sede exclusi ου, permagni ponderis Verbis egregium illum et conspicuum locum reservat 5);

In omnibus illis exempli non agitur, de quo postea dicemus, adjectivum pro SuSbtantivo OSitum. 3 Fauores id si causa mea I. 22 4 - contempsit id)illa, tuta quippe ipS loco 28, Bona in parteS, lector, illud accipia Velim 2. Prol, 11 et ., etc. 4 Consessus est non artis ulla medicae Se prudentia, verum Stupore Vulgi αctum nobilem. I. 14, 11. Equidem me contemptum gaudeo . 7, 14. Num clitellas impositurum victorem putas 1 15 7. Si quis laeSerit, mulctαndum simili jure fabella admonet. I. 26, 1. . . 5 Fraudator homine cum advocat SponSum improbOS

18쪽

,ivo contraria verba aut conjungit contrahitque 13 aut ita locat ut alia aliis respondeant 2), sive deni

que ad rem graViu exprimendam, duas aut plures Verborum comprehensiones similiter concludit 33. Ut suo in loco verba struit, ita non minorem dat operam ut, si res eadem saepius iteranda sit, variis eam Vocabulis enuntiet. Quod K palus f prius, id vadum , deinde et K monum s appellat 43. Quod e tussurium , idem continuo et locus v et

cubile , 5). Quid elegantissimam illam fabulam memorem Aquila, Feles et Aper), in qua trium bes

tiarum pullos ita variis nominibus designat, ut eos fetum, prostentem, natos, tenerum strestem, porcellos, prolem, catulos 6 nominet Non temero autem et fortuito, quibus eadem res exprimitur,

I 16 1 - αlumniator ab ove citan poteret canisci 17 2; Parva Vindictam rei dum quaero demenS, Servitutem rep9eri 4 4. 10-11. 1 Nunc, inquit, omnes unus exurit lacu. 6, 7 Inops, potentem dum vult imitari, perit I. 24, 1 - Cani perpastomαcie confectu lupus occurrit 3 7 2 - qua)SO, tam GH-oustam talis vir poni domum 2 3 9 6.... 2 Et quem tenebα ore dimisit cibum, nec quem petebat potuit adeo attingereri. 4, 6-7 Ignotos sallit, notis est derisui I. 11, 2 - Uul9αre amici nomen, Sed rara eSt inde 3 9, 1. . . 3 In his enim carminibus, quibus Ormica uScam Objurgat, nonne huic rei proficiunt Verba Similiter desinentia, ut omnia ea, quae gloriosiu de Semusca praedicaverit, non Sine vi quadam et acerbitate Formica redarguat '

Aras frequentas nempe abigeris cum Venis. Rege commemoras et matronarum Oscula

Super etiam jactas, tegere quod debet pudor; Nihil laboras rideo cum opus est, nil habes.

6 2 4 versus 3 10, 13, 14, 15, 19, 24.

19쪽

varia collocat Vocabula, sed ex industria consilioque disponit Nempe huic Verbo et clamor , haec, quibus procrescit oratio et convicium, querela s 1 paulo post subjungit. Huic etiam Verbo et rogare scillas, quarum is felicissima gradatione magis atquo magis augetur, substituit locutione et preces adminuere, morare, siastitareo 23. Dignae quidem sunt quae memorentur illae, do quibus diximus, eloquendi Virtutes sed in hoc praecipue laudandus esse mihi haedrus Videtur, quod ea aetate Vivens qua magis magisque in deterius inclinabant litterae et, quo magi arcessita erat dictio, eo meliores esse scriptores sibi vid0bantur, ipse se ab omni dicendi pravitat tuitus est ac veterem illam loquendi sanitatem ubique retinuit. Debo enim in memoriam sibi revocare

qui rocium do Phaedri oratione vult serre judicium, quot et quam ambitiosa ab aqualibus haedro

Scriptoribus nonnunquam admissa fuerint. Quod ad declarandum nonnullis exemplis opus est Vult Vellejus Paterculus comparatione aliqua explicare quemadmae dum eminentissim, cujusque professionis ingenia in eamdem formam et in idem arctati temporis congruant spatium I Nihil satius ei videtur quam dicere et clausa capso aliove sinpto diversi seneris animalia nihilo minus separata alienis intinum quinque corpus constrestari s 3 quae comparatio pravior sit an obscenior, equidem non dixe-

20쪽

rim Vult idem Vellejus aperire cur Athenae unae plures oratores quam universa Graecia tulerint Non sine molesta quadam insulsitate dicit: ε compora gentis illius Graecorum separata in alias civitates, instenta vero solis Atheniensium muris clausa fuisse 13. Alibi caesarianae et pompeianae aciei conflictionem cum duobus inter se collidentibus capi tibus comparat atque, Ompeio occiso, et alterum romani imperii lumen effossum , esse existimat 23. Neque in solo Velirio molestae istae atque odiosae comparationes occurrunt in plerisque aequalium

eadem reperias Gravissimas poena Senatu romanus decreto militibus constituerat quic Q. Petilium consulem fortissime adversus Ligures pugnantem occidere passi essent s. Quid Valerius Maximus ad Petilii memoriam colebrandam dixerit attende nompo illud amplissimi ordinis decretum pro Q spe cioso et intem monumwnto , habendum esse dicit sub quo in acie morte, in curia ultione clari cineres ejus adquiescuntis 3). Imo Ovidius ipse, licet elogantissimus est plerumque atque UrbanissimuS, nonne in assectatam a putidamque incidit orationem ut eum, qui Pristia inscribitur, librum cum horrido et impexo homine conserat la Par re, nec invideo, sine me liber ibis in Urbem. Ei mihi, quod domino non licet ire tuo Vade, Sed incultus, qualem decet exuli esse Hirsutus παrsis ut videare comis ariSt. Ι. , Sq.

1 I. 18. 2 2, 52 collisa inter se duo rei publicae capita essOSSumque

romani imperii lumen.