장음표시 사용
271쪽
Qui scilicet portitoribus.J Portorium est ve
litorcs. de his vide Cic in Pisoniana, S Epist.
I. lib. I. ad fratrem. Donatum ad I crent. Phorm. act. i. sc. 2. in s.nsconiam in Divinat. Non. Marce l. in portitores, & portorium.
Imo latius hete appellatio Ierpit, et ad omnium
vectigalium conductores producitur Et po litorum igitur nomen interdum generale est , ut publicanorum. Glossae latinogr. po tori- ,
πιλωνῶσιν, portior, τελώνης Velleius D. cap. VI.
Nova constituebat porroria. Symmachus epist. 63. lib. v. Suadrag ima portorium, sive υectigal. Oporιorium ferarum, epist. 6o. ibid. Publicani a publico nomun habent l. I. D.de publican. Hotatius epist. I. libri 1. Pars homi-minum gesti conducere publica. julianus Antecessor Nou. xiv. Publicum debent, veluti tributa.
rinus de die nat. cap. xx Aut publici redempto ex anni magnitudine in lucro damnove esset. Eragmentum legis Thoriae : ei quicumque id publicum , fruendum , redemptum , conductumia υe habebis. Publicum graeci exponunt τέλος Basl. lib. Lur. tit. I. Alias publicum vectigal appellatur in d. l. I. s. s. l. ' g. Vlt. l. m. g. vlta eod. l. 9. g. 2. D. de poen. GIos* et τέλει Oectigale tributum. Tit. Livius x LIII. Nequis eorum qui 2 Fulvio, A. Postumio Censoribus publica υectigalia, aut ultro tributa conduxi sient. Vitruv. I . Ad Dectigalia publisa reae eruar disposita. απε του λωσι. . hi ισσιον ἀ
272쪽
hcoplaylactus ad cap. v. Lucae: οι πιλῶν , οἰ- δγριο εα τελη-Id est , Qui victigalia conducunt. Ulpianus in Timocrateam. Et latini, telonatum fecerunt. Glosiae graecolat. π- λώνιον, telonatum , & teloneum. Glosse Dosithei magistri: Teloneum , quasi omnium littorum fiscalis conductio. Sic legitur in scripto codice . Glos Isidori pro, litorum, tu orum,habent. an legendum, omnium titulorum Dcasium cond. Et telonearius: Gualterus in vita S.Caroli Comitis Flandris cap.3o.In domo Rein Derii totenearii aliquanuiu mansit. Hincmarus Rem. Op. 1 xxv. Helmigrarium telonearium. Quanquam non disciplicer emendatio Francisci Puhaei qui in d. l. I. publicam nomiηe, legit:. nam minus ab est a vulgata Iublicani nomine. Glossae graecolat. δὲ κοαον τελώνιον, publicarium Invenio S publicatorem pro publicano. Vetus Onomasticum: publicator, πλώ- Octauariis Qui octavam partem mercium exigebant. Ioannes Cantacuetenus hist. libro I v. ra. meminit legis Veteris, qua cautum erat ut mercatores singuli aerario decumas solue rent. vide Demostenem adversus Leptin. Qui eas colligebant. dicti ,
Commissum Cicero in verrem: Sui illam hereditatem Veneri Eucinae commissam esse dicerent : Poena omisiae professionis pud alias
273쪽
Mercium casiss9 In conunissum eadere,1.ult. D. de publican . in commillum venire, Quintilian. declamat. ccc Lix. Hinc commissi poena, l. I. g. I. eod. κλεπΤί ai in graeci vocant, Basilic. lib. LUX Omissae professionis d. l. 3. poena inscripta
Publicatio. l. 2. & 3. h. t. I. I . D. de publican. Quintilianus declamat. 34. Suamvis pCnasit, quamυis in commissum veniant ea , quaequis professus non est. Glolsae lat. gr. cogu- mi Fum , rvdmρυν eripiuntur enim merces es ,
qui professionem.omisit, &fisci juribus vindi
Uenalium impissessiorum J Id est, servorum venalium, l. si negotia Π. D. de negot. gestis Seneca 4. de Benefic. Mercator urbibus prodest, medicus aegrotis, mango venalibus. Apul. apolo Morbum venalium experiatur. Impro Grum ) Servus improfessiis. Quintil. d. declam. 341. & d. l. ult. q. I. VenaleS Im- professi, id est, quos venalitius, sive mango Sc, ad publicanum professus non
Quod in legem censoriam) Censores legeς seu conditiones dicebant in locandis vectiga..tibus, quae leges Censoriae dicebantur, Cic. Lepis . I. & tertio de Nat. D . Plinius lib. xur. cap. Iv. l. 2o3. P. de verb. sign. . Varro de re R. Lib. II. cap. t.
274쪽
PArs est tituli superioris&relata quoque in Digestis sub eodem titulo, l. vectigali, Depub. ut vectigalia nova sine praecepto principis non instituanturi Noua sunt quae abhorrenta prisca consuetudine, I. ult. hoc tit. I. q. 3.ula. l. locatio g. earum, D. eod. Et ex S.C.qui aliter nova vectigalia instituit, tenetur lege I
lia de ambitu , qui exigit Iege Iulia de vi publica. Enarratio.
SIne praecepto Principis Ut est inbuectivis
lia, D.de public. inconsulto Principe, i a. h. t. sine auctoritate S consensu Regum, αPrincipum cap. Io. ext. de censib. Instituantur J Sic etiam loquitur Modestianus in I. un. 3. 3. D. ad leg.Iul. de amb.& Curius Fortunatianus Iurisconsultus lib. I. artis Rhet. Vectigalia institui S constitui promincue dicuntur. Velleius D.Non constituebat portoria, Vt heredes quoque, & tutores institui,&constitui dicuntur. Et ex .sc.J d. s. 3.
Lege Iulia. J L. vlt. D.ad leg.Iul. de vi pub. De comm
275쪽
De commerciis & mercatoribus. TIT. LXIII.
Commercium est emendi vendendique invicem jus, quod & promercium dicitur. Sed & commercium apud Cedrinum duobus locis est onus quod mercatores susinent pro facultate exercendi commercii, auraria scilicet functio siue lustrale autum argentum, de quo h
I. Onus mercatorum non mercium. Portorium onus mercium non mercatorum. Et mercato
res sunt nos nobiliores , di potentiores quos mercaturam facere non indecorum cum sit
contractus juris gentium , sed illicitum est quod plebi sit cum eis difficile commercium, l. 3. Sed alii perquam utiles Reip. qui tabernam
aut negotiationem exercent plerunque per institores amplam S copiosam , non ementes aut vendentes per cotulas, vel lagenas, vel amplio-yas , sed quasi averso ne mercatim π agnam copiam, quod puto esse avertere illo Horatii ver-1u: Nec satis est cara pisces auertere mensa rnam & veteres glosae ibi interpretantur aueristere , & emere & ita l. 3. g. item s quis solitus, D. de pen. les. mercatores separantur ab his qui cellam vini, aut olei vendunt,scilicet minutatim.
f. commercium. hinc con mercium, eripo
276쪽
Cyrilli glossario. qui υμμορ-ήνω Graecis sequioris aevi. Quo verbo utitur actor Chronici filexandrini, & Ioannes Moschus Limonarii
Promercium dicitur Paul. receptar.Sent/v. g. 33. qui hominem invitum. Extat. ea in libris auctorum nostrorum, τ εξωΘεν. vetuS Onomasticum : promercalia, ωνια. Apud Cedrinum. J τα υμ μερκue ἐκουφιρο, & z- σ-η η υμμερκιοι. Theophanes in Constantino: το κουμερκιν, sic ms , ii πανηγνω λι-ωνυυσίου ἐκουφιαν. Anni Comm. Alexiad.
Auraria pensio. Cassiodor. lib. II. epist ι xxx. Nec auraria pensionis aliquid impendat. Lustrale aurum. Lustrale aurum ειυσάργυ- dicebatur: cujus oneris Zosmus lib. II. Nagnum Constantinum auctorem facit id Evagrius lib. II. c. 39. R Zonaras in Anastasio. adde : Nicepho. Callist. lib.xv I. o Constantin. Manast Annal J describunt eleganter , &quarto quoque anno pendi solitum narrant,id est , singulo lustro. Cuj. ad i. I. infide lustrat.
Aurum argentum. χροσἀρυρον Onus mercatorum. 9 Et ob id aurum negotiatorium dicitur a Lampridio, in Alexandro. Cui. loco cit. Theodoreseus in epist. ad Rom. φορον interpretatur τ- -r ρ ἡ γῆς εις φσων.τελ ω 3 Hω περ ἐμπιρει- σι-ώλει-. tributum .
quod pro agris penditur : υectigal quod pro ve-
277쪽
gotiatione. ut τiλ ab hoc onus pertinere vi
Portorium, P L. RP. tit prox. Non indecorum 2 M. Tullius de Ossciis primo: Sordidi eri amputandi, oui uercaηtur, a mercatoribus, quodstatim Sodant, S mox :Mercatura autem , s ichnis est, sordida putanda est: sin magna ct copiosa , multa kndique apportans, multisque sine vani rate impartiens non est admodum vituperaηda. Contr. jur gent. 9 L. i. S. I. D. de contrah.
Vendentes per cotulas. Ηos G rq ci αγραίους appellant. Glossae graecosar. αγραῖ , nuηdinator , fore Us. Tenuiores mercatores, qui in
λινέμ, ut est in excerptis ex Epiphanio de Ponderib. Iulian. Misopog. Sed & per abusonem vendere per cotulas est xes quasibet per partes , & minutatim vendere, quod est Arissophani. Vide Pollucem lib- vII, 33. Vel lagenas. Lagena vas vinarium. Scae vOla in I. 37. F. i. de leg. y. Dari volo lasInos vini. λαγ ους. Glossae graecolat. λάγω edi, lase
Horatii versu. J Satyra iv. lib. i I.Jdcm,Ver tere. Asconius Paedianus in Verrim de praer. Urb. Vertunnus Desis vcrtendaram reram es , id est mercaturae.
278쪽
a63 Faratilla in lib. IV. De rerum permutatione & praescriptis verbis actione. TIT. LXIV.
V. tit. q. ct s. lib. I9. D. Absoluto tractatu de emptione venditione, dantur contractus qui emptioni vendi'tioni proximi & similes sunt, Permutatio, Locatio, Emphytheu sis, & Permutatio in primis quae ipsa originem dedit emptioni venditioni, atque ideo dicitur vicem emptionis obtinere L 2.& vicina emptioni l. 2. D. eod. & instar eminptionis in No. Valenti n. de cons his quae ad m. Et sane multa habet communia cum emptione , sed & disterentia quaedam quae persequitur Paulus in I. I. D. eod. Permutatio fit rebus, Emptio non fit rebus i. pen. hoc tit. sed re ex una parte & pretio interveniente ex altera. Permutatio est mutatio dominij I scribit D.de auro & argent. Ieg. emptio non semper rei dominium mutat. Emptio est mutatio rei ciuri pretio permutatio est negotium do , ut des datio rei prore, vel etiam pecuniae pro re, ut I. vlt D. de cond cau. da. nec enim omnis pecunia pro pretio accipitur, ut cum domino pecunia datur ut servum manumitat , alias datur pro pretio, & locus est Constitutioni D.Marc. I. Paulus f. I. D. de lib. cau. Alias quasi res quaelibet, & cessat Constitutio l. .s .at cum dol. 7. D . de praes. Ver. Et contra emptio quoque potest esse mutatio rei cum re Inec enim omnis res pro re accipitur , quia possit pro pretio
279쪽
tes dari & accipi I. pretij supra de rest. Vend.l. I. hoc tit.Additur in hoc tit. Et praescriptis verbis actione. Haec actio non tantum datur ex permutatione similis & finitima actioni cmpti venditi, sed etiam ex omnibus aliis negotiis quae .proxima sunt contractibus civilibus habentibusque suum proprium nomen, veluti locationi, deposito, mandato, commodato. Sed in hoc titulo agitur tantum de ea quae datur ex permutatione , quae incerta dicitur in i quia datur in id quod interest permutationem impleri ex altera parte quam iam actor impleuit pro sua, cuius aestimatio incerta S arbitraria est. Et ciuilis quia datur ex negotio quod citii-le refert , id est quod emptionem imitatur. Et praescriptis verbis quia datur ex conventione uti praescripta est, nec habet aliud nomen proprium. nam si negotii non est proprium nomen , nec possit csse actionis, quae ex co nasci Lur , nec aliter ea dc monstrari quam diccndo, agi secundum verba congentione praescripta , Et permutationis nomen constat non est e proprium , sed commune, ut commcrcij, quod in hunc titulum Accursus elcganter exposuit, idem enim est permutatio quod commercium& σιμαλα ιι, quae communia S generalia sunt nomina e nam & locatio & e inrtio, & ω-gie Ra , & dos pexmutatio est.
IIae ipsa originem dedit. J L. I.D.deconotrah. empl. Permutatio est contractus v
280쪽
Iustior. Virgilius ecl. Iv. Nec nautica pinus Mutabit indecep Setviu;: a a antiqui res rebus malabrat. Horat. sat. I lib. I. Hic mutat me ces. Tacitus de maribas Germanorum Interiores simplici is & antiquius permutatione mercium utantar. Iu hinas lib. III. 2. Emisingula non pecunia, sed compensatione mercium iust. de Lycurgo. Exemplum permatationis antiquissime quidam petunt ex Geneseos cap. 33. vers. I9. Emitque partem agri centum agnis.
accipiunt pro pecoribus. Alii vero rectius agnos accipiunt pro nummis agno signatis; ea que interpretatio Hebraico textui convenit, ¶phrasi Chaldaicq Oncheli. Sed & emptionem contractam docet Luca s Acti. Apostol. c. 7. vers. I s. Nam de re eadem sic ait: auo demit pretio argenti.nec ab co sensu abit Syriaca ver sio. Cum igitur nummus no a esset, permutationibus tantum utebantur. Sed procedente tempore, usu exigente ac humanis necessitatibus, id est, quo rerum mutua permutatio expeditius procederet, nummas percussus ac signatus est. Emptio enim quae proprie dicitur, antea non coepit , quam nummus inventus est&ubi nummus non est, nulla venditio est Nilus Narratione tectia: κ μ σαλιτ g ἀυι Καί σ3ς νομισ/- eari iσαπν,6 ἀπ
Hanc peetiniae numeratae inducendi rationem adfert etiam vetus Philosophus in Monitione ad Theodosium Augustum. Vt vero, inquit , emendi O vendendi utilitas, ct ut facu ras Regiae la litati suppete et , in aeris usumex--ltam politius terram, O igne solidatam, certis