Index lectionum quae in Universitate Friburgensi per menses hiemales anni 1891-92 inde a die 15. octobris habebuntur. Praemittitur Josephi Kallenbach commentatio cui inscribitur: Les humanistes polonais

발행: 1891년

분량: 97페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Joannes Samoscius Regni Poloniae Canceli et e Xerciti. Dux Georgio Dousae S. Reddita est mihi epistula tua arso viae in ipso comitiorum aestu post comitia etiam plerisque publicis negotiis valde occupatus sum Paucis igitur tibi rescribo. Laudo ingenium eruditionem tuam

amo probitaten caeterasque Virtute et propterea magni te facio habeo Uoque et ago gratias, quod tectum meum Subieris ius hospitii et amicitiam mecum iunxeris eaque memore animo et constante colas. Si quae erunt in quibus tibi tuisque gratificari POSSim, manda Litterae, quas ad me te saepe daturum polliceris libentissime a me legentur, quas inaco viam mitte recte Georgio Samo scio Cra coviensi Canonico, agnato meo tradentur : UIS Gedanum, in lano homini mei studioso utriusque Opera certo ad me pervenient Lindanus quidem tibi admonendu erit, ut eas Mari eburgum ad legatum meum transmittat : legatus vero inde ad me perferendas curabit. Nuntiabis identidem quae apud vos vici-DOS qtae e Stro gerentur, tum quos fructu ingenia vestra feracia et exculta edent. Joannem Dou Sam patrem tuum nomine me Salilia.

s eneroso Domino Georgio Dousae amico cliarissimo Lugduni nata Vortam. Generose Domine amice char' '.

Professores mei Samoscienses habent quaedam in manibus ad quae perficienda opus habent exemphiri graeco Sex. Empiric: librorum contra artium doctores et Hypotyposeon lidem mihi

62쪽

dixerunt eorum librorum locos a vestras Lugdunensibus natavis graece citari. Rogo ut Si os nancisci possit mi edanum ad Joannem incla a merum mittat, ut inde ad legatum meum Mari ebur cilii transmittant tri . Quantum pecuniae impenderit in emendos ac

transmittendos laos libros adscribet : ea a legato meo Mariae burgi reddetur. tenerosus Dominus o Felix Herbultus ex legatione Tm cica reversu est, attulit plerosque Graeco codices, quos in horas X specto. Ubi accepero, indicem mittam et si qui illi

placuerint communicabo.

ene valeat DV Samoscio die i 3 Octobris Anno bi N. Generosae Dominationis Vestrae amicus studiosissimus

Ioannes Zamoysi icancell. Regni cap.

Simon Simonides Iano ousae ordo uici

S. D. Tristissimus nuntius allatus est ad nos Georgium alium tuum uita excessisse : utinam i falsia Sit, uel tua uel litterarum, uel nostra, qui eius studio Sissimi fuimUS causa me sane ita concussit. Ut, Uana quam acerbi S Simam occasionem hanc ad te scribendi putarem planeque ea uti nollem tamen moerorem animi non aliter levare potuerim quam si eum apud te per littera deponerem. ratus, communicationem hanc doloris solatio etiam tibi futuram. Utcunque cum illo actum est primum te quaeso, si falso hoc luctu conficimur ut eum nobis per epistolam demas deinde, si iam ita ut fert Ur naturae concessit te ipsum nimium non amictes animumque paternum uel ea ratione sustentes quod filium eiusmodi habueris cuius indolem morum bonitatem eruditionem Supra anno, ASSU gentem etiam nos in isto orbe amplexi atque admirati

63쪽

sumus. Et Si post anum illum tuum quem ex Scriptis eius immortalitate dignissimis, Suspicimus nouum hoc uulnus tibi factum sit : tamen uel tantillum sidera haec terris assulsisse, idque ex una domo rarae felicitatis instar est quum insuper non desint alia quae uicem eorum Suppleant. Nam de Georgio, quum muli et

praeclara pollicitum quereremur iacturamque magnam rem litterariam illius obitu secisse iudicaremus, ueniebat in mentem, tam beatam esse fecunditatem domu tuae ut superstites defunctorum lampada asSUnaere posse teque auctore iam iam hoc agere e X ploratis Simum sit. Quare uir clarissime postquam et ipse saeculo huic illustrando natus es, et soboles tua cumulate hoc iam pridem prae Stiterit, Scie non te solum ob tuorum occasum, in luctu SSe,

Sed in partem moeroris uenire tecum, quidquid est hominum elegantiorum tum cogitabis quod partitis operis numerus ille prolis tuae in rem communem publicae utilitatis conferre debuerat, id ab istis, qui reliqui sunt, aceruatim expectari Significandum quoque tibi putaui, heroem nostrum Joannem Zam oscium, audita morte filii tui, serio dolarisse atque peroptasse, ut rumor hic sal SUS

fieret. Bene uale. Zamoscii Nonis unii Anno DC.

Magni sco et ex ce lenti domino Iano Dougae ordo uici. Magnifice et excessens domine amice carissime et honorandissime. Accepi litteras . Vi Deplorat maiorem in modum filii sui. iuvenis ad omnem expectati laudem immatura et crudelia sata.

Nullus omnino dolor tam iustus Musiam id optimo iure hominum suma ingenii et doctrinae uidem tribuebat. Idem ego Samoscii

cum ad me divertisset cognovi. Habet me dominatio vestra socium maeroris sui. Sed nos homines sumus. Humana meminerimus CSSenobis humaniter serenda : muli humandi inquit isse liberi, etc. Reddenda est terrae terra tum omnibus Metenda est fruges Sic iubet necessitas. Dideri cum apud me libenter video Modestiam, ingenium, littera eius amo. Ad rudem ili quidem armatiam

64쪽

ba venit nihil ad vestram cultura ni tamen ut haec quae elegantia delectant hic desint duri Martis acris militiae sortitudinisque documenta sortasse illi suppetent. )e ctuali misso gratias ago. Si quid est in quo usui possim esse ' η' libens ipsius causa faciam. )pto bene valere l)'' ''. Datum Zam oscii die iii m. Junii 't. Magni sicae Dominationis VCStrae amicia, studiosissimus Ioannes Zam bys ie Xercituum generali capitulae US.

Simon Simonides lano Dousae a Nordo ui X. S. D. Puto te etiam a me e X pectare, ut tibi de Die derico, filio tuo. meis verbis significem. Primum hoc habe et tua causa et ob eius Singularem modestiam tam nobis omnibus, qui in aula herois Zam oscii vivimus quam ipsi heroi esse acceptissimum iam nondum linguae nostrae peritiam habeat, inter eos qui a naanu herois Sunt assumi non potuit primis mensibus spectator tantum et mirator aulae fuit poSt reperturum per heroem, quibus studiis

aetatem et US Xerceat : plane ego certia sum nunquam te consilium

tuum improbaturum, quod eum inter nostro homines versari volueris. Quamquam enim longe ab Sum US a Vestrarum regionum elegantia tamen nativam indolem ingeniorum et animos nulla Servitute pressos tum Reipublicae sormam ad libertatem compositam est quod amplectatur atque adeo in Veniat, quo domum redeat

instructior Quum Livonicam expeditionem heros aggrederetur. illeque penderet animi, quid se interim ieret omnino illi auctor fui, ut bello interesset familiae tuae splendor mihi suasit ut hoc illi suaderem ipsumque heroem admonui, ut eum adesse sibi iuberet. Factum nisi quod in regione exhaustissima anni tempore edissimo, plusculum illum molestiae devoraturum existimo Sed

65쪽

fortassean tu illum columbulum aut Adoneum esse non vis. Quid hactenus in Icivonia gestum sit, credo te ex aliis auctoribus accipere, quum vestri etiam homines illic militent; ego mearum partium esse UXi, Ut ad te epistolam mitterem, qua nostri imperatore S more patrio clarigarunt. Dices : non novi vo tam superbos atqui vel inde nostrorum hominum ingenia perlege, ut bella quoque promulgent sine fuco et fallacii : imo ista sunt apud nos iusta bellorum a maioribus usurpata. En tibi heram clarigationem in eadem Livonia ante hos centuni annos a Joanne Mi electo ad Magistrum Livonicum missam. Fortuna haec Si regni huius, cum plerique omnes novicio mores admittant, nos antiquis utimur, atque Utinam aetatem utamur. Auditus ne tibi motus Molda vicus qui anno excitatus nunc fato misero Bani Michaelis plane sopitus est. De illa tum victoria gratulatus Sum filio herois mei cuius argutissimam atque elegantissimam indolem tu quoque amare Ut onustior haec epistola ad te iret carmen ipsum in fasciculum conieci quandoquidem etiam publice testatu e nostra qualia-c Umque non prorsus tibi displicere. Bene vale. Cernen cinicio mensis Novembri Anno Ilio I.

Generoso Domino Di ederico Ousae. Generose domine, amice charissime salutem et ollicia mea.

Quod suis ad me litteris significat se consilium in Galliam proficiscendi coepisse id ego non OSSUm non Probare. Arbitror '' '' ea in re iussis optimi et doctissimi sui parentis obtemperare cui optime facit quod obsequitur eique plurimam quaeso meis verbis salutem dicat et ilicia mea diligenter commendet : sibique persuadeat '' ' mihi esse et fore carissimam.

Litteras commeatus mitto D V: '.

Bene valeat D. V. Dat una in arce Moy Z a die li Febr. 6O2.

66쪽

nai se . a Dioysi. i. a leti re de Thieri u l Misa Ous est Oniaue par ne copi ab rege MUE OUS. Obligeant naen ad resSde M. e professehar Casimi Morawski. oici uel lues passages de celle leti re irtus et sania nominis tui, quam olim X longinquo venerabar et nunc suspicio amor uena Sperabam et hinc con Seciatu Sum dubium, utrum in in maius venerationis an libertatis Studium excitaverunt Postquam enim in Poloniam veni, vidi hi ac Ulchra, audivi tunc utilia, didici quae ad degendam vitam necessaria, instituta et more gentis egregi. c, sortitu- .line incomparabilis, usu et natura bellicosae Utilissimum mihi fore existimavi, si in Galliam prius atque inde etiam in Italiam discessero ad linguarum illarum notitiam comparandam, quarum apud OS est usus magnu atque utilitas maxima, non quod haec vestra lingua inutilis sit, Sed quod apud nos minus neceSSaria .

Simon Simonides an o Dousae S. D. Quod tibi pro libris tuis quos mihi muneri misisti, sero

gratiam habeam quaeso ne id aut animo meo ingrato aut quod tua non tanti faciam adscribas bellorum fato factum est, ut ad me Serius pervenirent. Nam quando tu illos mittebas, tum heros meus, Joannes Zam oscius in I ivonia belli in gerebat eo de itisunt et quamvis heros ipse domulli redierit tamen cum caetera suppellectile bellica libri tui Riga haeserunt et vi nunc domum Zam oscium apportati sunt. Postquam mihi traditi sunt vellem te vir clarissime coram os oculosque meo intueri, quanta Voluntate eo e Xceperim quam avide eorum lectione me Saturarim, quam recordatione amicitiae tuae quam mihi representabant gestierim et exilierim Verum in an tu i a ista inchoata praefatione Ilacrimas non tenui quantum silium, quam doctissimum et eloquenti S-Simum iuvenem amisisti audeo illi mare nihil me hac aetate neque Sapientius neque limatius Scriptum legisse : sed ne fletumicium refricem, Irogabo te potiti et optabo quandoquidem tanto ingeniorum proventu deus te cumulavit ut ea bono publico duces atque aetatem nostram i lustres. Me nomini Dousiaco addictissimum in eorum numero habeas, qui nec tuis cedam in familia vestra colenda et amanda. Hoc amplius : puto te Ne e scire quid ilio

67쪽

manu scripto ctuario fiat quem heroi meo dono Di edericus tuus attulerat Eum ubi accepit statina mihi negotium datum fuit edendi illius. Arripui Liudem tantam cupide et iam mihi eram, ut typogra

phum occuparem cum ecce reperi non integrum S Se e Xem p U

in methodi libris posteriores duos de compositione medicamentorum omnes desiderari. Statim mihi curae fuit per Italicas bibliothecas inquirendi, sicubi supplementa haec parari possent. Et in Vaticanae in caeteris frustra fui ; nusquam comparent. Itaque quid facerem incertus sui Ederem quicquid hoc a te nacti sumus i an etiam studium caeter acquirendi non omitterem Hoc sequendum et te appellandum putavi, si sorte opera tua beneficium hoc solidum habere possimus. Cum enim method libros Mathisius transtulerit. in vestris alicubi bibliothecis exemplar hoc haerere spero Ruellius qui de compositione medicamentorum edidit ex Bibliotheca Galli cana forsan habuit Per claritatem nominis tui et auctoritatem facile tu reliquias istas ubi ubi sint erues, quas ubi ad nos transmiseris illico uti ante monueras, medicorum tersissimus lucem aspiciet: beneficiumque tuum bono publico testabitur. Postremo quicquid censueris, effectum dabimus. Bene vale, vir clarissime. Zamoscii

Kal. Λugusti . MDCIV.

Ibi d. fol. I, 3. ouvrage de methodo medendi a parti traduit en latii par C. . Malliis, a Veni se en ,, le texi e re des eu premier livresa et ii publie our a renitereio is parci deler Berlin, 8 2 . ' ea n uel medec in Dan ais i 79-i, 37 . Ses traductions au joura laui

oubliees, ut aliarent ne grande reputation.

Iarissimo et doctissimo viro Isaaco Casau bono domino et amico observandissimo. Isaac Casau bone, vir clarissime et doctissime. Morte Joannis Zam oscit Magni Cancellarii magnam iacturam non solum Respublica Polona, quae post obitum eius perpetuis turbis agitatur. verum etiam res litteraria fecit eo animo heros ille erga honestissimas disciplina suit ut cum belli et pacis curae unicum distinerent tamen iuvandis bonis litteris ita se dabat ut hoc unum agere vide-

68쪽

et tr. Pi accipit una studi Lita ita hon l. silio divini si sitae indoli puero educando colli 'abat Glia causa Ct Scholani hic nota ignobile ira con regavit et pri inores e nobilitate polona iuvenes qui una in tituerentur. Olleuit. Praeclaruna loc eius in Stilia tuli'. qualia qua travi sine illo sustine naus sed etiamsi utcumque Sustinere OSSin is tamen sublimioribus ingeniis alendis satis non sumus. Idcirco alacriores iuvenes ego hortari soleo ut aliunde petant quod domi non habent. Unde alitem uberius petant, quam a Vobis: Nomen tu uni doctissime Casau bone atque eruditio summa, quae in Scriptis tuis elucet naultos allicit teque ego illis tanquam salutare sidus ostendo. Non quod nescius in alias nationes tuas esse neque te praeceptoriam man Una cuiquam admovere solere verum ita

existimo tu ubi ubi es copiam doctissimorum hominum circa te non pos Se non CSSe praesertim in illa luce cademiae qui operam istam bonae iuventuti impendant. Itaque plerique omnes e nostris ad Vo commigrant. Ego vero nunc vim tibi inferre volo et pro nostra amicitia unicum iuvenem tibi dedo. Is est qui tibi meas reddit Jacobus Sobi escius, Marci Palatini Lublinensis illius orbus iam patre, viro fortissimo atque integerrimo, qui moriens iuvenem mihi commendavit. Ego sedulo facio ne illi usquam desim quaeso te dum a me abest tu illum vicem meam iuva et permitte in parte aliqua amori et curae apud te es Se non Vomolestiae aliquid tibi pariam sed quod commodo tuo nat dicto non-n UnqUam mone et congressu atque sermone tuo dignare. Moribus modestissimus, ingenio liberalissimo cupidissimum discendi invenies. De me hoc perpetuo cogitabis neminem hominem es Se quite aut magis admiretur aut frequentius in ore habeat aut doctrina tua libentius fruatur. Bene vale. Zam oscii tertio Calendas Aprilis. Anno DCVlI'. Tui observantis Simus

Simon Simonides Isaaco Casau bono S. D.

Nunquam hoc a te auderem contendere ut tu e demenso temporis tui aliquid subtraheres et a communis omni odis quibus nunc prope solus incumbis ad privatam alicuius iuvenis rugem te

69쪽

otii tui perfregit Jacobus obiescius ex cuius litteris intellexi non

solum consilium et illatum, sed operam etiam et vocem ad exornandam indolem eius te illi indulsisse. O mi Casau bone nunquam ego tanti facerem vel hunc vel alium iuvenem ut tibi eius causa minimum negotii facesserem imo abstraherem et iuberem te hoc agere, quod agis. Quantus enim si in litteris et quantum nos in istis usque remotis regionibus immortalibus Scriptis tuis iuveS ex honore et veneratione omnium erga te hominum conicere pote S. I erum ita de te iudico, incredibili quodam amore excolendi humani generis te est erri hinc te tam pronum esse et ad minutias etiam operis descendere atque ex quolibet ligno velle excitare Mercurium . Macte isto animo. Si te necessitas summa et ruina imminens bonarum litterarum eo pro Vocat, nostrarum regionum eae ratione sunt, ut nisi per primores viro atque eiusmodi iuvenes, qualis iste est Sobi escius sustententur innata barbaries iam iam no obruat Volo, quae vis at nisi tibi molestum est et hunc et alios nostros pro tuis habe. Immortalitas nomini tui ines hi 2 ia D: se νε loreat. Bene Vale. Zam oscit Augusti 2 6. Anno sem7.

nurn. 366 fol. Ἀη, . Non enim ex omni ligno debet Mercuritis exsculpi. opuleius, Pologia c. 3.

Isaacus Casau bonus Simoni Simonidi viro clarissimo S. D. Quantopere me amares, clarissime Simonida non poteras illustriore documento probare ac secisti nuper cum nobilissimae et praestantissimae spei adolescenti D. Jacobo obie scio qui novissimas tuas mihi reddidit, in Galliam venienti auctor suisti, ut meis potissimum consiliis, dum hic suturus est, in studiorum

ratione regeretur.

Equidem simul ac tui nominis fieri mentionem audivi prius etiam quam epistolam legerem nulla interposita mora omnia illi mea Studia atque ossicia avo oo, I iii, obtuli quoque ut Slectis quid et quantum tua commendatio ponderis apud me haberet,

70쪽

luculente significavi sed generosissimus Alolescens tuorunt ut opinor. Praeceptor Uni lenior par una habuit, quod optinios ipsi disciplina ruina ni agistros indicaveram quorum opera uteretur nisi ipse quo lita' pro mea Virili io mi iiii Oui ipsius ingenium suscipiam excolendum. Expugnavit constantiam propositi mei qui privatim neminem ad hanc diem unquam docui et occupationes meas, JGae maximae iant. Vicit lita respectus primum deinde indoles ipsa

et illa ingens discendi cupiditas quam in nobilissimo adolescente animadvertebam. Cuius causa quid mihi imperaverim, quid quotidie

una agamus malo te ex ipsi V litteri S se riui uitii recto D Ognoscere quam meis. Me certe rara virtus huius adolescentis et illa incre di bilis in tam illustri fortuna iiii, tio G tra H iuria ita capit in dies magis magi Sque Ut quem e tua commendatione amare primum coepi nunc merito ipsius mirati satis non queam. Nam apud nos

qui eius ordinis sunt ii longe aliter in simili aetate vitam instituunt. Ceterum dedi huic pusillum libellum magni caligeri ad te mittendum e cuius praefatione intelliges quam ma 1 reseratur a non nullis sceleratis hominibus gratia ingentibus illis herois erga rempublicam litterariam meritis et mediocribus laboribus meis. olui semel respondendi labore defungi si respondere est

hoc prolateri me nunquam furiosis canibus esse responsurum. Satis mihi erit si bonis probavero meum in litteras amorem. Quod si assequi hactenus non potuimus exprimet fortasse hanc confessionem

ab aequis iudicibus Polybius noster, quem ab aliquot mensibus sub prelo habemus Scis praestantissime Simonida, quanti Vetustas illum auctorem fecerit ad cuius illustrationem nihil a nobis praetermissum in hac mediocritate ingenii quod desiderari a quoquam

iuventuti sint ostensuri. Sed opus longum est et a cuius meta procul adhuc absumus. Si dabit Deus finem videre et uerit certa occasio, mittam exemplar ad te. Vale et me ama. ut Par Kal. Sept. Iim . Salutat te medullitus vir amplissimus praeses Thuanu S qcii Vehementer ea cupit videre quae vel tu vel alii docti istic edidistis in i ornandam memoriam mero is Ne tri incomparabilis

SEARCH

MENU NAVIGATION