장음표시 사용
81쪽
peratoris TR. P. V. notatos conciliatums, eandem Pa.
gii opinionem, quod Elagabalus Tribunitiam Potestatum, atque annOS Imperii a Kalendis Ianuariis anni Ch. 2I8. numerarit, non modo uti meliorum, sed tanquam plane certam pag. 373. amplexuSeit , addenSPag. 376., haud nobis deelle persimiliS anticipationis exem-Pla, quum SenatuS etiam, juxta Centorinum de Die Nat. cap. XXI., Octavium Caesarem nonnisi die XVlI. Januarii Augulli nomine honestarit, at coeperint nihilominus anni Augustales numerari a Kalendis praecedentibus. Non is ego sum, qui censoria virga illus risIimi, ac de re literaria praeclare meriti Praetulis judicium, valeam, aut ausim, notare. Obse O tamen , longe elle diversam rationem , cur annorum Augustalium, seu Aerae Augustorum primordium, atque initium imperii Elagabali a Kalendis Januariis peti debuerint. Siquidem etsi nonnisi die occima leptima Januarii, Octavius Caesar Augulti titulo ornatus fuerit, aut quod ea in re magis tortassis est attendendum septima dumtaxat die ejusdem mentiS universum populi & senatus imperium is omnium Primus sulceperit, ut liquet ex Inscriptione Narbonensi apud Gmterum Pag. CCXXIX. ; attamen Romani, ut novae illius
praeclaraeque Epochae initium celebri quopiam die figeretur, Kalendis illud Januariis, quibus anni etiam eorum civiles auspicabantur, contignarunt, quum ab iis praesertim ad diem septimum, quo summa rerum potestas collata illi fuit, aut ad diem decimum septumum, quo Augusti nomen tributum, tam pauci dies effvxillent. Elagabalus vero, quum nonnisi mense Junio, post quinque scilicet a Kalendis Januariis exactos mentes, imperium adeptus sit, nulla avelle ratio vide
82쪽
tur, cur ab ipsis Kalendis Januariis annos suos exordiri voluerit, maxime quum solenne jam esset, ut iidem anni ab initi imperii die computarentur. Quod vero e contrario eadem pag. 376. subjicit, Iulium etiam Caesarem Pompejum quidem sub initium Autumni devictile, quo jacta fuere Monarchiae fundamenta, at annos nihilominus Imperii, seu Aerae Caesarianae, nonnisi a Kalendis Ianuariis anni inissequentis numeratos; id profecto nil Pagii sententiam juvat, nam si ita factum, quod tamen verti quoque in dubium posset, ideo factum, quia Iulius Kalendis ipsis Januariis, ejus anni Dictaturum annuam ut ille ipse ait in Monumentis veteris Antii pag. II 6. extra exemplum sibi delatam apud Alexandriam iniit,
oe Conqui solus processit: quo rationem, O jus Mo.
rebiae, σ legitimi Principatus stetisse , nemo non ULdet. Unde addit) tunc vere, ut ait Eusebius in Chronico, singulare arripuit Imperium,intunc cavente Amsonio in Caesaribus: Imperium, binis fuerat solemne quod olim Confidibus, solus Iulius arripuit Quoad illud autem, quod postremo adjicit, Justi.
num quoque Juniorem medio mense Novembri imperium iniisse, ac nonnisi a Kalendis pariter Ianuariis 1equentis anni, annos suos numeraste, quod in Monumentis etiam Veteris Antii tradiderat ν veniam det Cl. Praesul, si , ad incudem id revocare, C tendam
Etenim, ni fallor, is in primis supponit, Justinum Juniorem, qui Kalendis Ianuariis anni Christi DLXVII.,
ut probat Pagius ad illum annum num. I., Consul, tum iniit, Jultiniano successitIe medio mense Novem-hri anni dumtaxat praecedentis DLXVI., quae est
83쪽
etiam opinio Labbei in Chronico, Cointii tom. Il. anno DLXVI. S tom. ni. anno DCLXIX. num. XXUII. , aliorumque Recentiorum: ac cundem Justinum, deinde putat, nonnisi a Kalendis ipsis Januariis supradicti anni DLXVII. annos sui imperii computasse. Utrumque autem erroris revincitur ex praeclaro cujusdam Boetii Epitaphio, Romae olim in vaticano Coemeterio reperto , & in atrium Ecclesiae S. Angeli postea translato ,
quod recitatur a Paulo Aringlio tom. i. Romae Subterran. lib. II. cap. X., & Reinctio in Syntagm. Inscript. Pag. 9Ia. ,& e quo pauca haec adrem hic exicribimus.
CAER. ANN. III. &c. Ea Indictio XI. non coepit nisi mense Septombri anni Ch. DLXXVII.; nam quamvis per ea tempora Indictionum anni ab aliquibus a mense etiam Januario deducerentur, illam tamen non hoc mense, sed mense revera Septembri praecedenti coeptam fuisse, demonstrat annus III. Imperii Caesarei Tiberii Constantini eodem Epitaphio inscriptus. Tiberius enim a Juliino Caesar renunciatus fuit mense Decembri anni DLXXIV., ut probat rigius in Crit. Baron. ad eum annum num.
VH. viii. & IX.; unde si illa Indictio XI. coepis et Kalendis Januariis anni Ch. DLXXVIIl. concurrillet haud dubie cum Tiberii anno IV., non autem cum III. Compit igitur mense Septembri anni DLXXVII. At quum octavo Kalendas Novembris, seu die XXXV. Octobris e dem concurrerit cum anno Juilini XII., hi certe Iustini anni, necesse est, ut ante mensem Novembrem anni
84쪽
ELAIN. P. V. CAP. IV. 6sCh. DLXVI., & multo magis ante Kalendas Januarias
anni DLXVII., inchoati sint; nam alias non Concuriarisset illa Indictio cum anno ejus XII., sed dumtaxat cum XI. Non itaque Justinus imperium iniit mense Novembri anni Ch. DLXVI. , sed potius mense Novembri anni DLXU. , ut recte ostendit Pagius ad
Undem annum num. m. , aliisque locis in annis
subsequentibus : neque a Kalendis Ianuariis anni DLXVII. annos imperii numeravit. His addo, quod tantum abest , ut Iustinus a tempore, quo Consulatum suscepit, annos imperii putarit, quin potius annos ipsos imperii ab annis Consulatus idem ipse diserte distinxerit. Siquidem notandum est, Iustinum , quum Consulatum, sui ab aliquot annis, nimirum post Consulatum Basilii Junioris, pene abrogatUS cen-1ebatur , restituit, seu novam potius ejusdem Consulatus sermam, qua is nempe a solis Augustis, sine
Collega, ac perpetuo, gereretur, invexit, statuisse etiam, ut ab eodem Consulatu, non minus quam ab imperio, Augustorum anni numerarentur ; qui sane mos ab ipso Justmo usque ad Constantinum Pogonatum perduravit.
Extant itaque apud Julianum Antecestorem duae ipsius Justini Novellae, quorum altera, quae est ad Spem in Ucum Archiepiscopum Provinciae ByZacenae, his veris bis subscribitur: Dat. Kal. Majas Constantinop. Imperii Domini gustini PP. Aug. anno ilI. Cons ejusdem II. paltera vero, quae est De Filiis liberarum, sic signatur: Dat. Kal. Mart. Constantinop. IN. DN PP. Aug. yummi ann. U. India III. uuasor qui de more subscripssit) legi. Dat. Kal. Mart. Constantinop. IN. DNnsim PP. Aug. ann. V. post Cons. ejusdem DN ann. V., ubi tamen loco ann. U. legendum est, ut recte ob. I servat
85쪽
servat Balueius in Notis ad Capitularia Regis Franis Corum Pag. Iass., Mn. lU. Duas alias ejusdem Justini Novellas similibus subscriptionibus notatas exhibet Scri erus. Earum prior signatur : dat. XV K. Du. Const. Imp. DV FV. PP. Aug. anno VII. post Confejusdem anno III. Posterior vero : dat. V. K. Febr. Comi. mp. DN. y t. PP. Aug. anu. VIII. post Conso dem ann. III. Sed emendandi sunt in utraque anni post Cons, nam in priori legendum, avn. VI., & in altera anu. VII. Fateor tamen, e Corippo colligi videri, Justinum annos tuos a Kalendis iplis Januarias, quibus Consul processit, deduxille. Siquidem is scriptor lib. 4. de ejus laudibus, ut recte idem illustriis Praesul in Monumentis Veteris Antii Pag II 6. Observat, loquens de Procellu ejusdem Contulatus, haec ait: Hine vesier primus fenester excipit annus, Hotaque plura tuis celebret nova Rama triumphis. Verum quum ex dictis superius conitet, Juilinum non modo annos imperii a tempore, quo Contulatum iu- pit, non computasse, sed exprelle annos imperii ab annis Consulatus distinxtile, aliud proculdubio iis carminibus indicalle Corippum, ac quod prima fronte Paret. Putandum est. Dici itaque poteit, quod quum Iustinus Consulatum jam pene abrogatum miti- tuailet, atque ab eo, utpote perpetuo ab Augustis gerendo, non minus quam ab imperio eorundem Augustorum annos numerari, comitiuillet, probe ideo Orippus, annum illum, quo Justinus Consulatum auspicatus est, primum ejus annum, Epochae scilicet a Consulatu deductae, vocaverit; eo vel in Ime quia, quum post Basilaum Juniorem, nimirum a viginti quinque annis, nemo Consulatum uitillet, atque id ium-
86쪽
mopere populo , ob missilia praesertim ab ipsis procedentibus spargi solita, displicuisset, propterea, quum
Consulatum a Justino, ingenti pompa, magnaque m nerum largitione , renovari, inspexere , gavisi adeo cuncti suere, ut aevum voluti instaurari, ac felicia Augusti Saecula rediisse, censuerint. Sic etenim, quum Consul is prodiis et, apud eundem Corippuin, a Senatu acclamatum:
Same Augustorum numera non ordine prime Sed meriti; largitor opum, largitor honorum, Mertatis apex, mundi caput, unica virtus, Et rerum manifes a satas, reTarator opimi
Nominis. Antiqui redeunt nova saecula sani, Augusi primum renovasi Goaris aevum: Clarius est, meliusque tuum: tua gaudia tecum: Hinc veser primus feliciter excipit annus, Hota re plura tuis celebret nova Roma triumphis. Quia vero idem Illustris. Antistes in laudata Epi- sola prosere e Musto Cl. R Chamillaesi nummum Anniae Faustinae in aversa parte inscriptum Em CT xΥpINΟΥ PAΦANE nTΩN AOC Sub Praetore orino Raphaneotarum CC XL, quem primum anno IIo6. mense Octobri, brevi in illum adlecta Dissertatione. edidere eximii Ephemeridum Trevoltianarum Script res, quique enimvero Mediobarbi sententiae, jam a n his Capite praecedenti rejectae, favere mirum in m dum , vidctur ; haud aegre propterea tum ipse O. Praesul, tum iidem Trevoltiani Scriptores ferant, si nonnulla hic, unius veritatis studio, circa id numiLma, subjiciam. En porro illud vel a nobis ob oculos potitum.
87쪽
Sane quum Dionis sententia, de annis imperii Elag,
hali, a nobis cap. iii &Iv. latis firmata videatur, ac Mediobarbi contra opinio pluribus obnoxia incommodis monstrata sit; haud levem in primis dii ficultatem existimo, quae adversus hunc nummum ex inscripto Aerae Rapnaneotarum, quae eadem, atque Antiochen rum, putatur, anno CCLXXI. emergit. Quum enimis annus nonnisi Autumno anni V. C. DCCCC XXV. Ch. 2 22. inchoarit, ac Elagabalus, Anniae Faustinae vir, mense Martio, juxta dicta, necatus, fueritimo ante sui necem, ea repudiata, aliam, atque aliam duxerit, ac demum ad Aquiliam Severam redierit , mirum videtur, ut eo tempore nummi illi Augultae dicati sint. Neque vero nuperae ejusdem Ct Adriae Episcopi, in saepe memorata Epstola, opinioni acquieverim, quod a Severo Alexandro is illi nummorum honos tributuS 1πῆ nam licet aliquot eIempla afferat, quibus Auguitorum inores, etiam poli mortem virorum, Augustas nuncuρο-zaa ostendat, haud probat tamen, n unos quoque us
88쪽
percussos. Livia certe, & Agrippina, ut inquit pag. 37 P., quemadmodum etiam Antonia, post conjugum excellum Augustarum dignitatem, imo addo etiam nummoS, P, tinuere ; at duae quidem priores a succelloribus filiis; POstrema vero, nempe Antonia, a Cajo Caligula ejus nepote, qui & Sacerdotem Augusti eam renunciavit, illique omnes Vestalium honores detulit. Lucillae quoque, post mortem Ueri, idem titulus, ac principatus insignia relicta fuere, sed primum sane a Patre, dei de vero a Fratre. Num autem Manlia Scantilla, post peremptum Julianum Augustae nomen, quod Didiae Clarae sublatum fuit, retinuerit, haud satis constat. Quod vero post mortem Caiacallae nihil Juliae Dom-nae de rexio famulatu ejus aut de Hipatoribus, quos se- eum habeLat, immutatum lit, id pura Macrini indutigentia concessum est, atque ideo sortassis, ut abs se interfecti filii suspicionem omnino amoveret, que admodum eadem de causa Divinos honores eidem C racallae decrevit, ac de ejus morte ad Senatum, ut scribit Capitolinus in Macrino cap. V., literas misit.
Divum illum appellans, excussusque se , O jurans , quod de caede illius nescierit. Ut ut tamen siit, is certe honos praeter spem eidem Juliae contigit; nam illa , ut tradit Xiphilinus, cognita filii caede, ita affecta est , ut se graviter percuteret, ac mcirrem Iibi consciscere
conarerur. tam enim, quem viUum oderat, lugebat mommum ἰ non quod cuperet illum vivere, sed quod imam
PRIVAETAM VITAM DEGERE OPORTERET: ob
eremque causam vexabat Macrinum omnibus contumeliis.
Sed ponquam ille non modo nihil de regio famulam ejus, cui de stipatoribus, quos secum habebaι custodiae calya, immutavu; verum etiam multa ta eam Iercommode
89쪽
tis deponere. Absque dubio Annia Faustina ab Elag, halo dimisia, ac repudiata jam fuerat. Ac licet demus, Puellam patricii generis, cujus meminit Herodianus initio lib. vi., Severo AlcXandro nuptam, ac Postea a Mamaea Alexandri matre aula CXactam, rogalle, quemadmodum ille pag. 38 a. contendit, ut sibi saltem Augustae nomen relinqueretur, s quod ceteroquin minume scribit Herodianus) ea tamen ab Alexandro haud repudiata, pulsave fuerat, Marito namque Chara, grataque in primis crat, sed a sista Mamaea, invito, comctoque Alexandro per omnem contumeliam riccsa. Sed ignoscat Illustrissi Praesul, si ab Herodiano illud munime dictum praenotarim. Siquidem ea verba, ct cum ipsa tantum vocari Auguria vellat, quae in suum is sc sum laudata pag. 38 a. allegat, non de Puella, sed de ipsa Mamaea Alexandri matre sunt accipienda. Enrextus integer Herodiani, Cum perpolita Angeli litiani, meaque etiam ad verbum adjecta interpretati
in mintrimonium puellam patricii generis , quam, etiam marito Amram gratamque in primis, eadem
lexandro ) in m trimonium feminam patricii generis , quam cis bitantem, O dilectam postea re giis aedibus ex git. Contumeliasque inferens, ET AG
90쪽
dro dictitans habiti sibi bono- quibus a ciebatur , --ris; ceterum Mammaeam a eam vero incusans gro .cusans nihil non contumeliae prer contumelias, quas pa- inferente. Quare indignata tiebatur. Ilia vero indi- mulier, eum quidem interfici gnara , cor eum de medio jussi, puellam vero aedibus tolli jussis, O puellam ami mratoriis exaetam, in AE D ejeciam in Africam refricam relegaUt - DMUis..ta adducto Herodiani textu lam paret, ad quam verba illa, ex Politiani interpretatione, se cum ipsa tantum v cari Auguria WEra, lint reterenda o Quare quum non de Puella,