Ioannis Luzac Oratio de Socrate cive : publice habita, die 21. Februarii MDCCXCV [1795]. quum Magistratu Accademico abiret ; Probationes & adnotationes de Socrate ac de republica Attica, praesertim Disquisitio de Epistatis ac Proedris Atheniensium, e

발행: 1796년

분량: 163페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

3. XVI. Atque haec citridem uulti probabili arguthentote illi Τro 'nobis

videmur ex iis, quae hactenus displitaVim , silpere it ut animadvertamus, quarito major Socrati nostro laus debeatur veraeque ejus virtuti hon6s; qui unus plus alii it ad tuenda conservandasque Lege Patriae quam is niversiis Senatus tu universaris Euryptolem tun, H Niochum, aliosque perpaucos exei. piamus Concio Populi Attici Etenim non negaVit tantum Populuin indus. fragia mittere, ei est ecit etiam, Ne isto die illa colligerenti ir spati tum ille dedit & locum novae defensioni, e eveΠtu, Ut, nisi nefaria ars fuisset Dema. gogorum in differenda caussa per alium Menecli Jusjurandum, Duces salvi evasi 1ssent Restitit tempestati populari non taratum , sed restitit tam feliciter, in nisii. tam funditus jam tum corrupta fuisset Respublica Attica, tam amensio pulus, tam celerati &perditi Rhetores, solus piaeulum a Civitate venisset quo se, leves nimium .in horami mutabiles, Obstrinae uirunt Atheuienses di, anaque nemo est in universa Antiqui ἰate, qui condemnationem istam novem Ducum, suppliciumque, quod sex ecilli subierunt insontes, non de te letur abominandum censeat, uno quod OVerimo eXcepto oratore L v x x Isquippe sic loquitur, quasi atrocitatem sceleri excusare vellet aliquassiles eloqua necessitate ut virtuti eoruna qui ad Argimisus pro patria perierant, fierε satis, quasi viritis mactanda es et ut virtuti civitas pladeret Lodii gest

ea Socratis sententia Niliit ille qui plurimorum mos est 'em storibuq dedit, imi potentium pravitati aut vindictae, nihil praerit dicatae civium opinioni; hihil inani gloriae aut aurae populari , nihil etiam suae securitati suaeve saluti: Omnia egit constanter, iuste, sapienter graviter sam qui dicta Socratis apu1 PLATONEM in Gorgia Tomo I pag. 474. . se, cum in Senatum es et adialectus, suaeque Tribus Prytania funge intis Vice Populum deberet in suistagia

mittere, nescivis te, quo pacto id ageret, atque sic omnibus risum movisse,

: Gis, ' qui in igitur ut serio dicta aut scripta accipiat, is multum fallitur, λιι ω:sia, Socraticam , quae ubique in Dialogis Platonicis exprimitur ignorat. Και ταυτα ειεν δη rasi τά l

142쪽

Pag. 33. ii f. Atque, uti ante Populo , sic cum Legibus Uranistri

paucorum adversatus est. J XENOPHONTE A Xpressi Aa . αν. Lib. IV. Cap. . . a. pag. 468 6. supra jam partim descripta: οὐκ ἐπεσρε . νώδη ω παρὼ

gibus tantum fustinuit, multitudini adversatus, popularem impetum, quantum haud exsimo alium quempiam hominum fustinuisse Et, cum Triginta Franni eum quid uberent contra Leges, jussis eorum non obtempera. xit. SE NEC A quoque paulo ante respeX locum scribentiS, Sscratem inter triginta dominos liberum incessisse Est de Tranquill alii in Cap. s. Pag. 35st. d. ron Ov. Nunquid potes invenire urbem miseriorem, quam Atheniensium fuit, cum Via in Trieinta Franni dixellerent mille trecentos cives, optimum quemque, occiderant: Ne snem ideo faciebat, sed irrit bat se ipsa saeviιia. In qua civitate erat Ariopagos, religiosissimum judicium , in qua Senatus Populusque Senatui similis Coibat quotidie carni eum triste Collegium, . infelix curia Frannis angusta. Poteratne ilia Civitas conquiescere, in qua tot Franni erant, quot satellites essent Neot quidem ulla recipiendae libertatis animis potera offerri Nec ulli,

medio Iocus apparebat contra tantam im malorum. Unde enim miserae

Gyliati tot Harmodios . Socrates tamen in medio erat, S lugentes Patres constabatur, se desperantes de Res exhortabatur, G. divitibus opes suas

metuentibus exprobrabat ferum periculosae avaritiae poenitentiam; crim Arari olentibus magnum circumferebsit exemplar, eum inter triginta dom .

nos liber incederet. Nunc tamen Aci 'o ipsa in carcere occideruht; qui tuto Uultaverat agmini Iron norum ejus libertatem libertas non tulit ut feta Min adfictiKep. esse occasionem sopienti viro ad se proferendum , in orentiae beata, pecuniam, nitidiam, mille alia uia inermia regnare. Pag. 34. Timoris expers, pedem, quod merito in eo laudat 1 CERO, ροrt non extulit. Ad Atticum Lib. VIII. p. t. Sed cur Poterisne igitur idere Frannum 8 Gosi intersit, audiam an ideam aut locupletior hi sit quaerendus auctor Gs Socrates, rii cum XXX. 3ranni essent, pedem pori non extulit. Ibid. Cumque initium feci en a condemnatione F capitali eorum o xd c. I Auctorem habemus XENOPHONTEM in Hellenicis Lib. II.

143쪽

ET ADNOTATIONES. Idis

SE LING. Cons. LYAIAM c. Eratostho pag. 92. d. Tayl. Hoc exemplo callide iis is apud SALLUs T. Beli. Cat. Cap. I. Julius Caesar, ut dena onstret, quam periculosa sinu ullae etiam laevitiae in discordiis civilibus initia, με quando omnia mala exempla ex rebus domesticis orta sunt; se sed , ubi imperium ad ignaros aut minus bonos pervenit, novum illud , exemplum ab ignis .idoneis ad indignos non idoneos trans ser- tur; V Lacedaemonii, inquit, existis Atheniensibus, Triginta-kPros ivrposuerunt, qui Remp. eorum tractarent Ii primo coeperunt pessimum quemque F omnibus invisum indemnatum necore: a Populus laetari, merito dicere fieri. Post, ubi paulatim licentia rexit, juxta bouos Io lubidinose interficere, caeteros metu terrere. Ita Civitas , ferxitute op pressa, stultae laetitiae graves poenas dedit. Ibi d. in s. Ita ut brevi octo mensium spatio, milis quingentos cives ab iis ad mortem Iraditos, SOCRATES aliique Iesentur J SOCRATE saliquotiem saevae hujus Tyrannidis meminit: E. gr. in Orat Areopag. pago

πλωονας ς πιννακισχιλίους ἐνάγκασαν. Alius locus est in Orat. c. ochitem pag. 97. D. ubi de hominibu superbe erga alio colitumeliosis Αὐγ- ὰe

Tandem ero eo adduxerunt Civitatem, ut Paci faciundae libenter acqui Deret, omniῖus cedens rebus, moenia di ruens, praesidium in Ghe in o deratoremque Spartanum admittens, Democratiae tandem jura riginta-Viris relinquens, qui mille F quingentos Cives, indici caus , occiderunt. Quam multus in hisce LYsIAg, quam vera in depingenda istae Tyrannide XENOPHON, novit quicunque in nostris Litteris non est plane hospes Atque adeo haec Hellenicorum pars , Petita e Lib. II pag.

144쪽

ti t. 16. seqq. merito digna est visa YTYENn ACHI Vir Clar quam Eelogis suis Historicis adjungeret, pag. O I. seqq. Cons. DIOD. SI c. Lib. XIV. Capp. 4. 32. ESSE L NGI Ubi ad priorem locum, praeserti in Io TAYLORUI, in vita Lysiae pag. 45 seqq.Ρag. 35. Nec sibi temperare , quin aliquando hisce in eos verbis in re- heretur. J In hac parte enarrat id ipsi fere verbis eXpressi XENOpu. 'Aωιμν. Lib. I. 9 P. a. f. a. pag. 4i7. O. . ed. Steph. irae prae se

σης mi πολεως. - Haud defuerunt ut seri solet, qui viri, ab omni crudelitat eis injuria abieni, indignatione adeo commoti, dicta, tanquam totidem limina, ad Critiam sociosque deferrent, ad quae itaque alludens

λίνα νς δεινόςίρας ποίῆσιν. - Scilicet, frequentibu utebatur Socrates comparationibus, quas non ab arte tantum navali aut ab opificiis, vilio. ribus etiam, a coriariis, a fabris lignariis aut aerariis desumebat, sed inprimis a re rusticam pecuarist. Ubi de Pericle agit Socrates PLATONμcus in Gorgia pag. 5i6. . qui vitiis Atheniensium indulgens, publicamque quotidie augens corruptelam, cives pro justis & temperantibus reddi

αιε, ' παρελαβε - qui locu cum Xenophonte omnino ei comparandus. Pag. 6. Virum invocentissimum, cujus ut olim Alcibiades o et luma penum revereri formidare debuerat bipedum nequissimus. Plus uno loco audior est PLUTARCHUS, qui inter alia de Alcibiade Socratis reverente, Ol. II pag. i. d. BryaΠ EOm. I. Opp. pag. 194. B. y s

145쪽

πιι γαμον - ἔ,τα , ρω πως -- Sed istam primae liventutis vere cundia. inter vitia virtutentque aedium pudorem non diu fuit quin prorsus pellerent abolerentque prava cupido, ambitio, lolii pias hi incist XL Nopuo ΝΤύ de Alcibiade Critia, Απιριν, Lib. Cap. a.

Lib. III. Cap. 8. Lib. IV. Cap. 5. Pig. 37. Si me, aiebat, Athenienses, iamjam absoluturi essetis, hae conditione positd V c. I Socratis, referente PLAΤONE, Verba uiat, in

Ibido Vii brevi enata inter Critiam se Theramenem animorum disjunctione patiιit. I ' Vix alia est Hellenicorum XENOPHONTEOR Ubi pars nobilior illa, cujus hic summam expressimus, quamque adeo jure optimo timer Eclogas suas Historicas nuper retulit DAN. MYTTENDA CH, Vir Clar pag. o I. seqq. X stat a Lib. II. pag. 27 I. seqq. d. Steph. Cons. DIOD. SIC. Lib. XIV. Cap. 4 in quo Scriptore praesidium aliquod Dbent, qui haud immerito irum egregiui/i a CICER. Tusc. Disp. Lib. I. Cap. o. Theramenem dictum existimant Et, quemadmodum vere scripsit Cl. VTTRNAACH. d. l. pag. 435 quum tres in hac Athenarum se conversione principes celebrantur CiVe S, divers quidem fanast, optima, Thrasybulus, pessima Critias, media fuisse Theramenem V ita nos, antequam Eclogae Initen bachianae ad nostram notitiam pervenissent, similiter in ratione dicebamus, Theramenem dubium fuisse inter meliora, se quae videbat probabatqtre, ac deteriora, quae prava ambitione in trans, verstim actus sequebatur; quin, quum plura illiu in Rem p. exstarent, merita, illum judicio Socratis, ne tunc quidem omnis virtutis suis Iese exsortem; quin solum sorte in Triginta- virorum Concilio, cui civium

146쪽

se salus ore cordi. V Ac certe, si Diodoro Niculo sies, ipsi Lysandro adversatus, Theramenes existimabat, Foederi standum sse feomisimit odnon nisi Legibus atriis Athenae uti debebam neque usi se legitiind

aequitate ac moderatione Theram eiii violentia caeteroruni t yrannorum injustitia temperarentur, eum in numerum Triginta- virorum a Populo fuisse relatum , idem scribit Diodorus Pariter quae hoc eodem loco narrat Xenophon, non nisi in Theramen is laudem accipi possunt .co in men lationem , iniquum judicantis partem civium fustiragio privari , cujus fit ragii Irivilegio jus civitatis maxime censeatur Sed, uti ipsa Theramen is indoles ac liceri pectoris sides tibiae maXitae fuerunt Min utramvis partem ancipites, ita quid inter diversa Scriptorum de illo judicia pronuntactandum sit haud minus est incertum atque ambiguum : Nam, qui LY-sIAM quidem , rationem praesertim contra Eratosthenem, legerit vid. pag. 2IO. 2Iq. I 5 seqq. is pro adversario Tyrannidis Triginta-vira. iis, quem Diodorus Siculus fuisse dicit, eum reperiet, qui illius const,

,i, Sed enim Lysias in illi forte ratione non omnes odii eatis sprocul habuit, ut jure obsurvat ESSE LING. ad Diod. Sic Tomo pag. 4 I. Neque mirum Valde es , tam diverse de eodem viro sensisse Scriptores, cujus varii mores, Varia consilia, Cothurni cognomen ipsi meriterint: Nemo autem verius de illo judicas videtur quam Xenophon, nee inimicitias dissimulans, quas crudelitatis' avaritiae odi cum Critia conia traxit, neque improbitatem, qua ipse paucos ante annos Theramenes in necem innocentisa morum Ducum conjuraverat Atque hoc quidem celtis apud me tantum est, ut, quiculique caeterum illius erga Rem p. &Libertatem Patriae fuerit animus, ego eum prava ac perversa fuisse natura mihi persuadeam: Et indictae Divinae, quae tarda quidem, certa tamen fere semper, talium facinorum ess ultrix, Vestigia in fato Theramen is perspicua agnoseo .manifest a quae Meruditus agnovit ARISTOPH. SCHOL. ad Rana v. 546. in eximi Scholio, a SUID in Lexicon relato v. δὲ -

Pag. 39. Solus cum duobus aliis, ne Theramen vis fieret, lictoribus o objecti Socrates. J DIODORUM SICULUM secuti sumus Lib. XIV.

147쪽

χμεν αεν - Eadem propemodum quae Socrati Diodorus, Isocrati trisbuit Seriptor, quisquis fuerit, - - βίων τῶν δίκα Phiasω, in vita socratis pag. 8a6. ubi de illo Oratore, 'quem Theramenis discipulum dicit,

nerosa Theramen is deprecatio, mortem sibi acerbiorem fore dicentis, sis amicorum quisquam sui causi aliquid tristius experiretur. Igitur in eam quis incidat suspicionem, Isocratis tum unioris audax fuisse facinus, non ad senectutem jam properantis Socratis: Et ejusmodi conjectura aliquem . forte, in Eo inveniat colorem, quod Plato Xenophon, reliquique, qui de rebus Socraticis scripserunt, juniores etiam Diogenes Laertius, Elianus, similesque, tam insigne constantia eo forti indinis Socraticae documentum

non memoraverint. Verum expressa nimis Di Odor i. sunt verba, mentio pra sertim disciplinae, qui olim Theramene fuerat usu S, φιλοσοφίας , πλειοι μετεχηκὼς Σωκυιτει , - diserte nimi omnia, inquam, scripta, quam ut iblorum fidem suspectam reddat vel Socraticorum sit lentium, vel Scriptoris auctoritas, cui haud magnam esse Taylorus .Ruhnhenius pluribus ex. emplis demonstrarunt. Et sunt apud Isocratem, quae a defensore Theramen is tam acri, tam fido, vix exspectari queant, locus inter alios cujus supra partem descripsimus ex orat. e. Ochitem pag. 397. D. Idcirco factum Socrati tribuere non dubitavi, quod' fecerunt RURs. Att. Leet. Lib. U. Cap. I . HINDENBURG. in Aui madu ad Mem Socr. pag. 79. Pag. p. in . Verum, qui ejusmodi Frannis mos est, operam dabant, ut quam phirimos iisdem facinoribus implicarent &c. Ipse Socrates id in Apologi PLAΤON IC a testatur iis verbis, quae in ipsa ratione Latine retulimus. Vere igitur ISOCRATE in Exe adv. Call. pag. 374. D. ed. Steph.

improbitas ad alia c. lera incita pit Etenim non tantum illos, qui injurii R erant

148쪽

erant factu ornm auctores, non coercebant; sed nonnullis Heterautum imperabant, ut scilicet tanto plurium interesset eam tueri Rei p. formam, sub qua commissa crimina perpetuo impunita manerent. Adeo in rebus lium ais nis, mittat nomine, mutatis scenae personis, eadem semper agitur fabulat

Pag. o. Socratis, referente PLATON , sunt perba. J In Apologia pag.

quo ad hoc constantiae Socraticae documentum respicit PLATO est in Epist. D. ad Dionis Propinquos Familiares Tomo III opp., pag. 325. C. ubi de iniqua Viri optimi Mapientissimi condemnatione agens, Gl kατεψε-

nomen retice XENOPH. Ἀπομν. Lib. IV. Cap. . . . pag. 468. 7. ed.

ταμδ. - Sed Theramenis contra Critiam rationem referen 'EAE. Lib. II pag. 74. . istam Leontis Salaminii caedem inter scelera numerator, ginta- virorum, quae certissimam omnibus Atheniensibus perniciem in bantur, Leonta vero ipsum virum dicit boniam, nemini gravem, cinno

autem Civi optimo crimen, nullam adeo mortis causis fuisse, nisi divitias, idoneus auctor est, cui EPISTOLA SOCRATICA debemus, Ep. VII. pagosto. Atque i talia addit praeterea, quae, quum nusquam alibi reperiantur, germanamque tamen habeant veri speciem Scriptorem testantur Historiae Atticae istius temporis rerumque Atticarum peritissinitim: Nam, quae de Charicle narrat, optime conveniunt cum indole 'ingenio hominis, qualem XENoΡΗON depingit Απομν. Lib. I. Cap. a. f. 3 seqq. um etiam haec cum Isocrates Platone consentiunt: Α- ἐμου ἀπολογουμένου,

149쪽

vitias Leontis pariter memorat DIOG. LAERTIUS Lib. II. S. ubi

res Socraticas notior aut magis celebrata quam ista neganti se Salamina profecturum, ad abducendum Leonta, Socratis fortitudo & conflantia neque recentiorum fere quisquam est Philosophorum aut Rhetorum, qui ejus non meminerit, MARCUS AN ΤON. de Reb suis Lib. V. S. 66. ARRIAN Us Diss Epidi Lib. III. Cap. i. pag. 573. Lib. IV. Cap. 7. pa 628. d.

Upton. DION CHRYSOST Orat. XLIII pag. O7. B. THENISTII l0- cum Orat. ΣX pag. 39. Α. supra descripsimus. Cons. ME URs nit Lect. Lib. U. Cap. 4 LEON. ALLAT. ad Epist. Socr. pag. 65. J AC PERIZ. ad AEl. Uar Hist . Lib. III. Cap. 7. Not1 3. H. GAT AK ad Marc. Anton. l. laud. HINDEN B in Animadu ad Mem. Ocr. pag. 79. Pag. I. Quis ad fervitutem tam nefarie promtus Melitus, Auditores s Novimus id inclicio ANDOCIDI S de Myst . pag. ia. a . d. Steph. ἱλύω

a Lao Quod non fugisse postea Vidi Cl. D. YTΤκN BACH in Annot. ad Eclogas Hist pag. 4o3. - Qui autem miretur, Melitum, qui injustissima etiam Tyrannorum mandata Xsequi haud recusaverat, qui Tyrannidis adeo turpissimus fuerat as secta & satelles, eundem fuit te, qui Socratem, virum sanctissimum, quem coram se jussa Tyrannorum, summo cum vitae periculo, sprevisse noverat, qui virum, inquam , studiosiissimum verae Libertatis, quae sine iure' legibus nulla es , tanquam Democratiae inim, cum reum capitis postulaverit - Talis scilicet est ista Melitorum natio, nunc quoque supersteS; qui res quidem experiundo didicerit humanas, tacitus iterum secum: Mulsit nomine, eadem semper fabula. .i Ibid. nrt i ii, qui, dum inter indices Lξbertatis statoresque restitutae Re . se cum Thra bulo censeri gloriaretur, &e. - Ubi X Emis M. Hellen Lib. II pag. 274. q. d. Steph. Theramenis rationem refert Anytum inter illos censentis, qui Patria pelli non debuerant, -- αν ἐδόκει μοι

cum l. NYΤΤEN BACH in Ret Hist pag. 4oi forte inquit hidem est, qui postea Socratis exstitit accusator Eundem revera esse, mihi quidem nullum est dubium, neque fuit B L T HAE DE Io, cui iis de Socrate disputatibi a inter

150쪽

PROBATIONES

inter eas est utilissimi & elegantis operis partes, quas meditatus Tolide ser psit Vir, universae Antiquitatis Graecae peritissimus. De Accusatoribus S cratis agens Itin Anach. Cap. LXVII. haec ait: De riches sion Er se hos , F des serpices signa Us, rendus a Etat, lasolent An tu parmi esse Cito3ens, qui a volent e plus de credit L empli successi vement te pre se seres dignitis de la Roublique rit Partisan de la Democratie, persδ-

tu par es o THrans, it futis de ceux, qui contribuὶrent te plus se leur expulsion F au Et abiissemen de la Liberto. V Vera omnia loerum etiam , quod inter tres Socratis accusatores duo, Anytus & Lycon homines fuerint in Re p. potentes, qui tertio, Melit Poeta, vindictae suae atque irarum minisi ro fuerint usi. Deum Accusateur plus pusianis me ui, natus E Geon is sirent servi d 'instrument a Dii haine.' Si quis dubitet, PLATONI testimonio, quam quani id omisit Barthelem ius,dieta confirmari possunt Qui enim potentes huic sunt Anytus &Lyco iidem

δ ας ιύ, διι Platoni dicuntur, Epist. VII. Omo III pag. 25. κατα δέ τι α τύχην

Anytus, qui exulum Atheniensium ad PhyIen dux memoratur a Lus I A comtra Agoratum pag. 26 I. quique ab eodem tanquam Magistratus ad testimonium citatur contra Dardanari OS κατ- σιτοπώλων pag. 339. - idem illa

est, quem turpissima Socratis accusatio ad seram Posteritatem infamavit. Nam, quod eum Thrasybulo' Alcibiade, viri illustribus, eum conJungat en phonteus Theramenes, id nemo, in rebus Atticis parumper versatus, mira. bitur Conjunxit etiam Iso C RATES in EXe adv. Callim pag. 375. α μὴν

fugit, Thrasybulum M 3tum, qui omnium maxime potenti vasent in civitate , magnam etiam sub TFrannis rerum fusirum fecerunt jacturam, quamvis earum noverint Quadra platores, tamen non audere eos in ius ocare ausiniuriarum meminisse Namque, etiamsi caeteris in rebus pliu ineeredi impetrare flat quam reiiριι cives, acquiescunt tamen pactis, sibique aestus jure eum aliis vivendtim censent. Fateor, Anytus inter cives fuit Libertatis amantissimos, inter strenuos fortesque Tyrannidis adversirios, & post rediutum chim Xulibus inter audaces fortunato Sque Triginta- virorum oppugnatores in Civitate fuit potens, diues, popularis, vir denique tum temporis primatius. -- Sed quid postea 'An ideo minus homo fuit nequans, sordidus, viri.

SEARCH

MENU NAVIGATION