장음표시 사용
451쪽
d. 6. m. ΜΛRc1AΝI CAPELLAE stilus adeo horridus adiciativit mox doctrinae affectatione G. durus est, ut Caprila. um pecti datis eloquentiae auctorem suo 1tilo vo- et CASP. BARTHIVS aduersar XXV, II. a uiam scripsit de Mercuri ei philologiae optiis, sua totam encyclopaediam, e non satis felicier, compleXus est y Gemmae tamen plurinae in hoc quoque sterquilinio. G. Auctorimi adolescens XIIII annorum lucem accend e studuit 1 vG GROTIVS, s adiutus, Ut aiunt, Scaligero, G. cuius editio prodiit Lugii Bat.
IIIILAXXXum I. 8. De cetero hic et ille Ful- entius, continentiae Virgilianae L. fior, et E aodius peccarunt, congestis antiquatis, quae indique assumsere, β audaci nouorum Conii CLὶ ae, in quo analogiam nimis Xtendere. Prius
uteris profuit, posterius est cauendum. G.
Omissos videbis poetas Nam L U An etiam eis VS, TERENTIUS, PHAEDRVS, quo recensuimUS licet metro se adstrinxerint, ' 'r' 'dictione tamen familiari potita S, Uam poetica utuntur ). Neque tamen Xiguus est poetarum usus etiam in soluta eloquentia, si cum iudicio legantur '). Inprimis vero commendandi sunt ob pu
452쪽
Nus ) tumidorum vero poeti rum, qUale flant STATIVS, CLAVDI NVS et alii ''' ), imitatione plane, mi quidem auctore, abstinebit elegantiae c. stioris studiosus. -
Comici enim personas sistunt viliore 'in veluti seneS, agricolas, seruos, libertos, parasi tos, et huius generis alios, qui cothurnis ince ldore haud solent. Hinc et eiusmodi eligui metrum, quod vix familiari et soluta oration , possit distingui. y Terenti s tamen semper mes destus est. G. Paullo adstrictior est PHAEDR1 qui tamen et ipse comicos potius, quam poeta alios imitatur.
D Qui paullo subactiore per ipsum legon 'di vim G. sunt iudicio, ii, quid in postis sis
poeticum, quid Latinum, facile licernent Uid supra I, 2 Is. Ergo N poetis magnani Optimaram vocum phrasiumque copiam colligent quae etiam in prosa oratione inueniet locum Dabimus Exempla quaedam e V XAEo. Dixera, MORAT. Carm. ID q. per damna, per caedes, ab ipso ducit opes animumqu)ferro.
Hanc phrasin eleganter imitatus UNAE V orat L. p. I . de academia Lugdunensi: ito plures uinquit, emergerent belli discultates, tanto Ilia maior in dies pulchriorque effloruit, ita, quos prope inauditum es, per damna, per caea , ab ipso ferro duxisse ires suas et augmentum video thr. Sic et LUCANvs Pharsa V. IOS de infati tibus, a Mario occilis: Crimine quo parui caedem potuere mereri y Sed satis et iam posse nori.
Haec ita imitatur UNAEUS Orat. I L. p. v. Cru delitatem in omnes ciue exercuit, etiam iu 9S, quorum nullum erat aliud crimen, nis quod mori posent. Ita IDEM Orat. LILL p. ra. Aristotelem Vocati
453쪽
Dt ocat maximum ubique auctorem naturae veria ue, idque stilo HORAΤ11, qui lib. I. d. XXVIL'ythagoram hoc elogio ornauit. In deliciis
uoque ipsi sunt phrates sub ausis enutritus
II. Poetae etiam saepe suppeditabunt praestans Pistima epitheta, nec Ait III. pulcherrimas similitudines, imagines sinui fiat ποη, G. et alia huius generis. ymi ni gnum Uium habent DERENI obseruationes poeti- se. G. Quam pulchrum . . est epitheton HORAT. satyr II S. v. XI. foecunda Menenii uens, pro stultis Quam eleganti imagine de tardiore gressa utitur PLAv1VS in Poenu VII, 1.
Nam is quidem gradus succretus es cribro
pollinaris. Caue tamen hic arripias epitheta vere poetica, qualia iam supra notauimuS Non pauciora IIII. e poetis petes acumina et ingeniosas loquutiones. Sic ΜARTIALΕΜ i, SO. G. imi latuS, de eo, quem morti metus munus sibi consciscere iussit, eleganter dices nihil eum p ruise facere solidius, quam dum ne moreretur, mori voti erit. y Similia Christianis obiiciuntur apud ΜΙΝ. FELIC. 8, 9. Mira stultitia et incred - si audacia spernunt tormenta praesentia, dum incerta metuunt et futura et dum mori pos momtem timent, interim mori non timent. G. Deniquo V. Nonnumquam integra poetarum loca ora tion soluta reddi post uni, quod saepe ipsum CICERONE fecisse adparet. CVΝAEI Kemplum iam supra adduximus X eius Sardis venatibus 'I VI
454쪽
φφ v1RGIL11 dictio elegans est ac plani Latina Ad solutam tamen orationem propiu a. accedunt eius eclogae et georgica, quam meti in qua absolutii 11mum dare voluit sublimis et hel: roici Carminis exemplum. Ea Uero propria est
QRGILII lauS, quod re Verbis aequat, et e L
lectoribus sepe efiicit spectatores. s empe si fura poes erit, HORAT. ari poet 361. Gn Optima et splendidistima omnium est editio
quam cum integris commentarii SERVII PHIL ARGYRIT, PIERII, et adnotationibus SCAL 1 GCui μet LINDE NEROGI ad cisicem ciriu et cata Ietra edidit ANCPATIUM IOSV1CIVS, ULeoueti diai CODCCXVII. . to H. L. Inter minores editio a dines praestat Burmanniana CiDIDCCXIIII. a. rata emendationibli NIC. HEINSII, cuius poetarum Vibspitatori obteruationes, Cur multis aliis ora namentis, SERVII commentario etc. quumtiae maxime Amstelaeda mensia et stenti prela ex 4 ercent, ne moram illi BVRMANNI fatum inii et
cloi Prodierunt Amselod CIDI CCXLVI. Aia IV. Volum. G. Q. HORATIVS FLACCUS, supQ par aetate Virgilio, carmina lorica, satyras, Ab istolas, et de re poetica scriptit. In his satyraecla opistolae et de arte poetica libellus proximo ad solutam orationem accedunt f Quod ipse ocet passim; ideo sermones vocat acyras G.Mar
Dictio in illis est grauis, morata, amoena, et ii caste Latina Textum HORAΤ11 emendatis lime exhibent editiones duae Barmanaianae, Traiecti a
lactionibus Veni inis, et ibid. CIDIO CCXm. I 2 ad remendatioue LenileianaS et ALEXANDER CU- NINGAMUS, Cuius editio prodiit Hagne Comitum ClDIDCCXXI. 8. BAATERIANA editio, propter cerpta veterum scholiastarum commodi ima lectioni cursoriae, prodiit; Londiui CIDIDCC1. 8.s quam recredi curaui, et varietate temonis obseruationibusque auxi, Lim cIaloccLII. . G. 3
455쪽
A COR TALBO editio tota tabulis aeneis insculta, multiformi menti additi no O PINE, etc. etC. enique P. OVIDIVS Aso scripsit ιbros ammam, mera inor PhleS in quibus omnibus Rauenia
te saepe laiciuit s Metamorphoses leguntur acile et iucunde ob argumentum et stillim uti ter ob fabularum cognitionem. G. maioreudicii maturitate compositi sunt libri trisιum, e Ponto et fassi, antiqua eruditione reserti. --οιdum Asolarum puriistina quidem dictio, sed inpurae s id est, pellaces, illecebrosae, non ob-periae, G. saepe sententiae sunt, ut solet in libris eroticis Stilus ubique candidus, nativus, facilis, quiue plurimum radiumenti Blutae s rationis scriptoribus suppeditare possit Itar mim plerumque scribit OVIDIVA, Vt demto nun nero poetico, solutam orationem audire te cre-nteres Quin disiecti etiam membra poetae, tau 'quitur HORAT DL I, , a. agnoscunt, qui deboetis iudicare possunt. G. optimae editionesunt duae ui mannianae, alteta, quae tribusioluminibus in minore forma prodii Amselod.
III occXIIo et teXtum tantum Ahibet altera, tuam cum integri TAC MYCILLI, HERCULIS 2IOFANI et HEINSIORUM et excerptis aliorum
adnotationibus edidit vir laude nostra maior ETRUS AVRΜANNUS, Amsellad. ΙΘΙΘccXXVII. q.
qualis philosophiam Epicuri naturalem carmine Latino exposuit, cuius dictionem puram admodum esse vel ideo oportet, quod post Lucretii lata ipse Cicero amici poemati limam adhibuit. Fugiendi tamen archaismi quidam, quibus albquando indulsit v ETIVS. Optima ac me datiissima sine dubio est editio, quam cum inter
pretatione et notis edidit HOM. CREECH, Lond. LIIIoc XVII 8 nisi quamui non ignorem, recentiorem eue editionem auercamplanam,
456쪽
quippe quae Lugd. Bat. CIMaccXXU. . est. Id .. prodiit, quae almen ob integro aliorum Coma mentario adiectos commendari meretur. Nem po habet splendidistima haec editio nota intea.
et eisίtas aliorum, tum magnam vim artarunniectionum, ipsiusque HAVERCAΜPI et PREI GER annotationeS, et ornamenta alia. leganter ad Dimodum, minutis tamen typis recusus hic poet Pari s cIolaccXXXXV. I 2. . - Acutissimus poeta est LUCANUS, C. Annae gente, M. Senecae rhetoris e filio Amnae Meia nepos QUINCΤ1LIANO insit oxat X, I sagacis limo ingeniorum censori, ardens bdetur, concitatus et senteutiis inire mi et us, en
Oratoribu magiS, quam poetis adnumerandi S. Nos vero non poeseos, sed acutae uictionis caussa, commendamu LUCANUΜ non ignari ,-VCμ sus paullo inamoeniores et nonnumquam tragi cos furores in eo notari. LUCANUM Cum ieeLiΟ- .nibus variantibus edidit V. l. GOTTLIER COR
HVG. GROTII, et selectis auorum edidit vir do,ctissimus FRANC OVDENDORPLVS , Lugd. Lat. IollaCCXXVIII. q. mai. cum commentario PETRI BURMANNI prodiit Lerdae IOIac L. q. y cuius praelatio censuram sati acerbam in poetam continet. G. Meteora potius orationis, quam se lidam stili elegantiam depreti nilimus in PAPINU, S ΤΑΤΙΟ, quem cum animad&ersionibus suis edisdit CASP. BANTHIUS. Unde miror, eius tutio res adeo placuisse IUSTO LPSIO AUG. BUCH
NKR et aliis, quibus magni spiritu poeta vis detur. Ubi quo excrescit in tumorem, ubique eo sublimitatis tendit, Ubi, quo loco pedem ponar, non inuenit. Vnde recte illi, qui STATI m-gunt
457쪽
uni in summo Parnasio sedere, sed casuro simi-2m. πειρα γειν νευμένα, cum periculo dicta, tiam lunt eu quae maA me probantur Magnis amen eXcidit aulis. In poeta quidem nescio an oti melius sit, interdum abi, quam temper re- iere. Multum iuuare potest Statius, qui ex est virtutis peccet. G. Eumdem tumorem
ue sequioris aeui poeti reperimUS, quorumectionein ideo non adeo multum cultioris stili uitiolis profuturam arbitramur. CLAUD1ANVS, ea meliore dignus poeta, etiam propter argu neri toruim ratiotiem, et morum praecepta egre-
ia commendandus illis, qui ex irgilio et Ho- tis iudicissim et velut guttum formarunt. Edi-
sed haec quidem de ordine, quem in In aucto uectione auctorum Obseruandum arbitra a rnur ProXimum est, ut, quae in ipsa lestione obseruanda enotandaque sint, do-
eamUS. Quum vero a multo crebr or occasio sit, , bi intelligere oportet, quam ubi scribere: , quum scribere nemo discat, nisi ex lectione: nullo maioris acienda est lectio, et occasio in Miligendi numquam praetermittenua. G.
458쪽
Prima Mi Primum ergo danda est opera, ut en si tri*Η -' sum aues oris probe capiamus ). Dein 'de respiciendum ad voces et phrases elea gantioreS, nec non ad compositionem ad constructiones rariores f. In his enim
quanta sita sit stili elegantia, ii intelligent, qui, quae superioris parti primae capite primo ea de re diimus, sibi in memo
riam reuocauerint. DEquidem in ipso, quem commendauici
mus, ordine ad intelligentiam auciorum magnum positum est momentum. Quia praecedentes sunt remedium interpretandi EOS, qui sequuntur. G. Suadendum tamen simul est auctores cum fructu lecturis I ut optimas sibi editiones comparent. Quo emendatior enim est textus, eo auctor intelligetur facilius. y Frustra explicatur, quod falsum est, et ab auctore non dictum. Emendatio textus fundamentum est reliquorum
omnium. Exemplo fit illud Cic. epis VII, 6 3.
quibus illa manibus gypsatis imis persuast ubi
pro manibus egendum j III. anibus. Vid. BVRΜANNI praefatio ad Iustinum. G. Praeterea non tam facile librariorum vitia, s ut lud recommendatur, ut quod pro accusetiuo cun infinitivo, ut comesIare, contra, etc. G. γ proloquutionibus rarioribus atque elegantioribus adripient, sed prudenter abstinebunt ab iis, quae dubiae lectionis Te, ex editionibus cum Ss.collatis intelligunt. I. Ut notas eruditorum diligenter conserant, in quibus disticillima plerumque loca cum cura explicantur. Sed non prius, quam vel haerere sibi aquam sentiunt, vel certe dubitandi causam habeant ne tempus, quod melius in ipsis antiquorum monimentis col
459쪽
3catur, in rebus forte consumatur, ad rem no- ram non necessariis. y Hinc primi editores nimaduersiones solebant ad calcem reiicere. G. Ieque tamen aliorum sententiis, tamquam sco. ulis, est inhaerendum. Saepe enim attentior
3ctio et meditatio aliquid suggeret, quod quis
ustra in variorum notis quaesiverit, maXime uum illae notae variorum saepe rem eamdem epetant dissiciliora haud raro praetervehantur,
in rebus exiguis et vulgo notis aliquando int erbosissimae. III. Ut ne adspernentur subsidiala, quae ad Xplicandos auctores quam maXime aciunt. Sic LIUIvΜ . . lecturus facilius pro redieris, si praeter geographiam antiquam, Nam antiquitates Romanas et L IPSI praeClarum
pus de militia vetere Romanorum in consiliumdhibueris. Immo et in librorum omnium hi-toricorum lectione inprimis utile ac frugiferumst, et chro nologiam quamdam paullo adcuratio-em, veluti DIΟΝ. ΕΤAUI 1 rationarium tempo- um, et eos scriptores, qui de veterum Romaiorum familiis Commentati sunt, veluti GLAN-
ἔvΜ, a Petauio Patinum puto, voluit, G. et Pilia uti editum auctumque, in consilium adhi-
iere. Utrique sui seruient etiam STEPH. VIN.
GHII annales Romani, quamuis hic auctor, quod id magistratus et personarum originem gentium- me successionem adtinet, multa indulsi1Te ingelio videatur. IV. Ne diu haereant in locis ob- curis, sed ea notasse contenti pergant, dum vel pse se aperiat, quod saepissime contingit, scri-ator, vel sit interrogandi peritioris occasio, Vel empus interpossitum aptiores ad interpretandumaciat, etc. De his et aliis egi, quantum licuit, iccurate in praefatione ad LIV1vΜ, L OCC XXV. editum, cuius argumentum de scriptorum veterum tactione tum salaria, tum curso
460쪽
' Exempli loco sto locus quidam SEN - IcAR Conjbl ad Marc. XV Prima periodus haec Quid aliorum tibi funera caesarum referam 8 quos in hoc mihi interim videtur violar lfortuna, ut e quoque generi humano proasint, ostendentes, ne eos quidem qui diis gemit, deosque genituri Aen. 9 642. dicat tur, dissum fortunam impotesate habere,
quem moaum alienam. Hic mihi notarem elegantem compotitionem: tollorum tibi unera cae furtim. otarem etiam pii rases et vocabula funera caesarum, pro furenera in domo Augusta; nempe caesar Omel proprium familia tum imperantis, G. in hoc, pro ideo, principem violat fortuna, pro ii Luna principi aduersa est Satis enim patet, SENE,CAΜ ad sacrosanctam principum personam respla cere, quam alioquin violare nefas est Nec
elegans est loquutio fortunam suam in potesa' te habere. Succedat iam altera et tertia perio'dus Diisus Augusus, misy liberis, nepotibuS, em hausa caesarum turba adoptione dejertiam- domum fusi. Tulit tamen fortiter famis
quam eius iam re ageretur, cuiuS quum ma xime intererat, de dii neminem queri.
Hic riuus est απο σεαι signum. Inde Vero statim ego quidem colligerem, male dici diuus
Paullus diuus Petrus, quos numquam in deΟ-rum numerum retulimus Uid quae monuimus ad L et I a. de verbo anonizare Diuos puro ecf. dici, quos a morte sua in coelum re-Ceptos, et gloria atque honoro inter hominessorentes indicare volumus idque demonstrare ex diuinis humanisque litteris conatus sum ro- grammase, gener. ANΤZovi orationi in diuam