장음표시 사용
201쪽
- DE PARTICvL αν ut ο δ αν, να γαρ ἄν, de qua re est libro primo dictum. Cimi caeteris aulam verbi modis coniunctum ἄν, sequiiuxeamdem regulam, ut verbo ad quod peritne subiiciatur,
ui εἰχον ἄν, ἔχοιμ αν, ἔχειν ἄν, ἔχων ἄν. Sed homun
verbo inuoluam ea conditi est, ut plerumque non inia per se sententiam compleant, sed oniuncta demum cum aliis vocibus integram notionem conseiani, perinde ea quo loco ponatur i, dummodo locetur Post unam earum vocum, ex quibus confiat illa quae mesenda est nos Vi quod est εἶχον ἄν προφασιν, licet etiam sic illes, προ- φασιν αν εἶχον, Vel προφασιν εἶχον ἄν , vel εἶχον προ- φασιν ἄν, ut apin Demosth. p. 105, 2 ιι ἐν τοίνυνι ιν προςεμα GTυss 3 τῆ προκAa σει τῆν διαθηκην ουτοι, λύγον ειχέτιν τ φευγειν ἐμ ανοι γειν D γρα ιμα-τειον Consentaneum est autem, fere post linam ex iis vocibus pona, In quibus IIIaius aliquod momentum est. Vt
ἐκείνους τους χρονους, ὁ ἄνδρες, τίς ουκ αν την πολινε λεησεν Italuit sic, quam τί G1 υκ ὴλ Mias. lli; non quas misericor8nonssuit, sed quis immisericors dicere,
lebat Thucyd. II. II ο ουν χρή, εἰ φ καὶ δοκουφιεν πληθει ἐπιέναι καὶ ἀσφάλεια πολλ' εἶναι sui ἄν ἐλθειν τοις δεαντίοις ibo διὰμ γ, τουτου ἔκεν ἀμελέστερον τι παρεσκευ-μένους νιγρειν Demosth. p. 295, 8. τις ουχὶ κατέπτυσεν ἄν σου. Periine autem ad hoc genus etiam καὶ quum quidem luxec vocula non est simpli rite copula, sed paullo sortiorem habet vim, ut quasi pro afficinatione quadam cli Herodotus IV. 118. κω ἄν
ἐδήλου. Et soriasse Thuod Vul M. de quo loco supra lib. m. c. q. Sed non cadii hoc in cita apud S phoclem Antig. 465
-- ἔμιοιγε τοιδε του πονου τυχειν
παρ' υδἐν ἄλγος, ἀλλ' ἄν εἰ τον ἐξ ἐιμῆς
μητρος θανοντ' ἄθαπτον ἐπομην νεκυν, κείνοις ἄν λγουν. Id enii Propterea sic dici debuit, quia ἀλλ' ἄν elliptice
202쪽
LIB. IV CAP. Tdixit pro ἀλλ' ἐν α αλγος, sed eam ellipsin deinde .plet a tuli iis κεἰνοι αν ῆλγουν. Sed sunt aliae quaedam loquendi formae, in quibus αν videri Potest extra eam sententiam esse, in qua media poni debebat. Quae lamiae facile expedientur, si emi inveris, duas sententias per attractimnsiguram quam V cant in unam coniungi Emim formarum una est, quum hiriui ι aliquis dicere volumus, verba illius asserenies.
Plato Hipp. mai. p. 299. A. μανθάνω ἄν σεῖς mor. Phaedonei 87. A. τι-- αν ηραι' ὀ λογος ἔτι απιστεῖς; quod est, ουν ἀπιστεῖς, φαίη, ὀ λογος. Qualia non sunt interpunctionibus disimigenda, quibus pervertitur eo Minciis. Exempla vide alia apud Heladorsum ad Phaedonis locum p. I 35. qui non bebat Sophoclis Oed. R. s3τ
huc referre, interpungique iubere πως δ' Ουκ ἄν ἀσχάλλοι ὁ Ἀσωρ. Hor enim barbarum foret. Adde, diro 3 mosth. 13, s. ubi Bekkerus Ordinem verborum eunt libris quibus dam, sed secus quam usus postulabat mutavit; 4,
24. 445 I . et paullo aliter P. 1097 8. τι- '
Eiusdem generis est hoc apud Xenoph MAL Gr. VI. I, s. ων θωκα τὰ σι ιατα και τῆν ιεγαλοψυχία ορῶν,
ohuαι ἄν, αυτων εἰ καλῶς τις ἐπιμελοιτο , ου εἶναι ἔδνος orroso ἀνάξιωσαιεν υπηκοοι ειναι Θετταλοί. Huic simile aliud exemplum vide apud Heindoinum. Vix ulla vero frequentior serina est, quam illa, quod mireris, ignota Pormno, ou οιδ' ἄν, πείσαιμι, quod est ουκχιδα εἰ πείσαιμ' ἄν. Exemplis quae Elinsteius ad effsII. Miussi, adde Dem m. p. 44I 2I. 1 23, 15. Asa ratio est, quum inseritur sententiae aliquid, quod proprie non ad eam Perilaei, ut apud Aristoph. Pac Iaa. appellatio,
203쪽
DE PARTICULA αν Ac nescio an eodem reserendum sit, quod in Eccles 218. et libri et Suidas, χρηστῶς, scriptum exhibent: εἰ ει' τι καινον αλλο περιειργάζετο; Elmsteius, addendis ad Aesiam. Iaz. coniiciebat του-- τ' ἄν. Mundent minus metri, quam sensus caussa Praestat non enim num perdit esset, sed num no nesset sislva diciti Sed id ride an sic dixerit, εἰ τουτο χρηστως is ἄν vn soλύετο. quod est, τουτο αν προτως ἔχοισα - ἐσώζετο Eoque modo defendi posset, quod lagebatur apud Andocidem p et T. I50. g. 6 B. J-ἔν-α, cybo ναῖοι, εἰ ἀνθρωτένως περὶ ἐμου γιγνωσκοντες ἄν εῖπε ανδρες εο- γνωριονέστεροι. si ibi mine ex tribus codd. quorum uno ad eum finem iam Sesmeideriis usus emi ad Xenoph de
Vectigal. 6, 2 edum esset ιητε ἄν. Quae de simplice, diximus cadunt etiam in iter tum. Itaque vehementer erra rit,erferus Act. Μonac. I. p. 252 quum illud Isocratisi. 5. I . quo supra usi sumus, α τοῖς ἄλλοις ἄν πράττουσιν ἐπιτιμωης, sic scribi voluit: α Οις ιλλοις, ἄν πράττουσιν, ἄν ἐπιτιμωης. Paullo melius, certe non ab linguae ratione alienum esset, τοῖς ἄλλοις ἄν, πράττουσιν ἄν , ἐπιτιυωης. Sed id significaret gurae caeteris si facturi sint, exprobres. Nunc autem si duplex ἄν ponendum est, cohaerent ἁ τοῖς
ἄλλοις ἄν πράττουσιν itaque quod reliquum est, ἐπιτι ιι ης, non potest dici ἄν ἐπιτιμο ης, quia ἄν in principio suum esset, sed dicendum est ἐπιπιιιν Paucade millenis id exempla docebunt. Demosth. p. 84s, II. ἔτι δἐ τὐπρῶγια ἄν ἐξελέγξαι χτων εἰ-ησεν ἄν με τον παῖδα II 32, 28. πῶς ἄν ουν μὴ εἰδώς δ πατήρ αυτον ' σθηναῖον ἐμμενον εδωκεν ἄντροεμυτου et ναι,α, 1368, 18 ους ἄν τις λοιμενος ἐκ πον ρων πραγματων ἀπειρον
204쪽
LIB. IV. ARAE IMλεοντα ὀλο- Sed alio addito vocahulo quod ad illud verbum Pertineat, praeponere poteris verbo particulam, ut,
α τοῖς ἄλλοις αν noαττουσι μεγάλιος αν ἐπιπι ἔφης Demosth. P. II59, 14. καίτοι πιυς ἄν εἰ μὴ πεπορισφιένον τε η καὶ ἐπηγγελκειν αυτοις, ειθυς ἄν πελαβον In eumdem errorem, in quem Merserus, etiam Porsonus,
adolescens quidem, inciderat, quum Advers. P. 43. Α tiphanis versus apud Athenaeum P. 3. F. sic putabat seribendos esse: του δ' ἄν τις ἄλλου προς θεῶν, πάτερ, ουνεκ' ἄνευξαιτο πλουτεi ευπορειν τε χρη -ων- Vulgo, os γαρ τις αλλου προς θεων περ υνειμα Sed eodae non habent περ Vid minora addeiri ad Athenaeum, ubi quae proposita est coniectura, posthabenda ibi videtures, quae in adnotationibus est allata: του o τις μου πρου πιαν ον --ια Dissilire by Go rate
205쪽
Sept. ad Theb. Aristophanes Ach. 294.106344.103873.
206쪽
866. 66814, 18 148 1281. Oct 849, 1.
207쪽
685.177851. 104 Suppl. 451. 83
118239. v Troad 395. 72465. 35Gorgias 113.
Herodotus I. 2.160 Bacch. 367. 126 29 141639.
108. 27485. 34119. 1511121. 38M 10qΗec. 1111. 72 159 109Hel. 455.180187 73637. 128196. 20. 22873.
Heracl. 249. 125198.109527.163U. 13.101769.
155.17AIone 353. 73IV. 46.116 Iph. Aul. 538.10466s116044. 61118. 7, 1941192. 157. 108 121 162 195. 165 1238. 100 V. M
208쪽
IX. 16.92 369. 2471 169 p. 46, 111 Hesiodus o et D. 345.
209쪽
ver hist. II. 29.140Vit auci. II
Naxianus Tyrius dira VII. 7, 178 Menander Thrasyleonte
178 Moschus I. 6.159 III. IV. 163
Nicolaus Damasc. p. 245. 122 Oraculum ap. achol Aristoph.
210쪽
sCRIPTORUM. 203Ρosidippus 163 Pythagorei alei p. 709. 712 751. 47Scholiastes Aristidis 50 Solon is Sophocles mace 183 74554. 110741. 103
1182. . mυχαιων συλλόγω 107 Antigona 215. 12 465. 194604. 158666. 142 710. 971025. Ita nectra Ita. III 223. 111771. 13913. ra1061. 131505 moedipo Cotoneo N. 10188. 138 404 138580. 1075 1801365. II 446. 96Oedipo Bege HL M255. 60 325. 27 446. 185834. 11873. 96937. 1951062. 1001074. 1251230. 1151438. 501515. 132
Philocteta 300. 89493. 186524.
1075.117 1089. 361329. 112Trachiniis 147. 11 251.
Taetae ad Lycophr. 424. TAXenophon Agesilao init. 174 Anabas I. 4, 8.178 V. 1, 10