장음표시 사용
421쪽
Quid Re- ao. D eligio est summi amoris, at p. stitio r que obsequii cultus, ei, cui debetur, praestitus: qui si vitiosus sit, hoc est, si vel proueniat ex erroneis circa naturam colendam opinionibus; vel ei praestetur, cui non conuenit; vel ritibus absurdis, atque a re, quae colitur,
abhorrentibus exhibeatur, superstitio di
Seholion. originem earum vocum eleganter expressit Cicero in L. a. de Nat. Deor. C. 2O.' - Cultus autem. inquit. deorum est optimus, si idemque castissimus. atque sanctissimus. plenissi-- musque pietatiS. ut eos semper pura. integram
is que, et IncorruPta mente. Et voce veneremur it is mu
422쪽
. non enim philosophi solum, verum etiam maiores nostri superilitionem a religione leparaue--, runt. diam qui totos dIes pretabantur. Et im- ,. molabant, ut sui liberi superstites essent, super-- stitiosi sunt adpellati, quod nomen postea latiusta patuit. Qui autem Omnia . quae ad deorum culis tum pertinerent, diligenter retractarent, et tan- quam relegerent, sunt dicti religiosi ex relegen-- do. Ut elegantes ex eligendo, tanquam a dili-- gendo diligentes, ex intelligendo intelligentes: his enim in verbis omnibus inest vis legen- di eadem . quae in religioso. Ita iactum est in vi superstitioso, et religioso alterum vitii nomen. si alterum laudis M.
sai. Religio ea tantum complectens quotuplex quae ipso rationis ductu cognostero pos id iis,' sumus, naturalis dicitur: quae autem Con, tinet mysteria intelligentiae nostrae inae, cessa, atque a Deo mortalibus communicata, reuelata adpellatur.
coroll. Religionem reuelatam naturali antecel, Iere . humanaeque menti tam arctis limitibuq cu cumscriptae plurimum alumenti adferre perspi-Cuum eu. V
Saa. Religio autem utraque in duas veluti partes distribui solet: in theoreticam scilicet, ac practicam e illa postulat, ut recte de natura, et proprietatibus Dei sentiamus; haec, ut ipsum diligamus,
inuocemus, metuamus, colamus, idque externis signis, et indiciis comestemur. Sag. Debetur Deo religio. Cum Andeo de
enim Deus infinitis persectionibus. aeim RP.Maho Aletaphaes C c
423쪽
dos DE THEOLO ITA primis inexplicabili bonitate gaudeat, sitque omnis humanae felicitatis quidam
quali fons, amorem ei summum deberi in comperto est: cumque omnia condiderit, conseruet, ac gubernet, et prouidentia sua adesinistret, quemadmodum supra demonstratum est, debetur illi et summum obsequium: atqui his duobus veluti membris religio omnis contine
tur (sao : Deo igitur debetur religio.
Coroli. I. Cum ergo perfectiones illae . ex quihus religionis vinculum. atque obligatio enascitur in solo Deo insint. patet religionem illi uni de-
roli. a. Quare sicubi vel plures coluntur Dii, vel prauae sunt de Deo opiniones . vel amor summus . et obsequium, Cuius capax sit animus hominis. ei non tribuitur, indicio est, falsam illic vigere religionem. Atque ex hoe capite facile colligitur . neque apud Muhamedanos . neque apud falsorum numinum Cultores veram esse religio
scholion. Nemo . qui de natura Dei recte sentiat, atque ratione utatur. inficiabitur deberi Deo religionem. Si enim abista sanguinis necessitudo. et beneficentia mo quodam iure postulat. ut pro genitores, maioresque nostros omni ossicii genere Prosequamur, idque signifieatione externa declaremus e nonne natura ipsa impellente par est haec ipsa multo cumulatius Communi parenti Deo praestare Desinant ergo aliquando ineptire homines Epicurei. putantes humanum genus religionibus obligatum perturbari, innumera bella, atque aemlera ea caussa suscipi. patriam. amicitiam, parentes prodit felices Contra esse, qui exsoluti religionibus aetatem degant. Ignorant nimirum isti,
uillat humanae societati religione est e praestabilius.
424쪽
Fingamus enim rempublicam aliquam, in qua nubia sit de animorum immortalitate suscepta opinio, nullus scelerum vindex ubique praesens. Omnia inspiciens Deus e putatisne in ea mortalium o munitate vitam agi posse sine grauissima perturbatione i quis erit illic iniuriarum apud potentiores modus quis diuitiarum sceleratis artibus paradidarum finis quod frenum superbiae. Crudelit iis . libidinis . aliorumque flagitiorum 8 Vnde factum est. vi etiam illi, qui de Deo praua sentirent. tamen religionem aliquam reipublicae caussa retinendam esse putarent; ut quos leges non pose sent, ea saltoni in officio contineret.
Sad. Religio naturalis salsa, ac Erronea esse non potest Religio enim naturalis ea dicitur, ad cuius dogmata, et ossicia ratione ipsa praeeunte deducimur(SI I); nemo autem duce ratione impelli in errorem potest (do I : naturalis itaque religio falsa, ac erronea esse non
corost. Siqua ergo religio vel dogmata lalla,
Vel ritus. Et ceremonias absurdas Contineat, eam naturalem non esse facile intelligitur. Scholion. Religionis naturalis veritas vel eorum consideratione luculcnter adparet . quae tum sentienda . tum facienda proponit. Nam in parte quidem theoretica dolet esse immortales hominum animos, esse Deum unum. immonium. aeternum, infinitum. cuius bonitate. et sapientia, aC Prous dentia omnis haec rerum uniuersitas administretur: quae quidem certissima sunt. In parte autem praetica iubet Deo amorona. Obsequium . servitutem Omnem exhiberi r quae sane et aequitati, et nam turae Dei, ainue hominum ego perquam aCCommodata ille solum negabit, qui operam det, ut
Religio na turat is fatissa esse D inquit.
425쪽
cum ratione insaniat. Illud autem inter philos,
Phos anceps. atque maiorem in modum Controuersum est. virum naturalis religio ad colendum Deum per se se suffitate an aliam praeterea Deo manifestante constabiliri necesse fueriti qui eam necessitatem defendunt. haec fere caussae suae adferunt firmamenta. Lumen rationis humanae etiam integrum illud, atquci illibatum. angultissimis te minis definiri. nec posse Complura religionis Capita eiusdem solius ope determinari. sed relinqui in medio. ac velut fluctuare. Posteaquam vero mentis aCles peccato violata est. totque erroribus, a ticipationibus . infirmitatibus hebetata. Creuisse vehementer eam necessitatem: satisque adparere eRinnumeris absurdis . ac repugnantiis, in quae iidinlapsi sunt, qui solum rationis lumen sic debilit tum sequuti sint. Diligenter seiungenda esis ea. quae diuino admonitu hodie comperta sunt. ab Ilis, quae naturali lumine consequimure fieri enim ersaepe . ut huic tribuamus. quod illi acceptum erre debeamus et patuisse hoc in Iuliano, Maximo, Porphyrio, Iamblico . aliisque recentioribus phil, 'sophis, qui diuinis iam adiuti oraculis multo saniora de religione scripserint . quam prisci illi solorationis ductu philosophantes: ad horum aetatem reuocandum esse animum, si conitituendum sit, quid in negotio religionis ratio valeat, quid ferre recuset. Fuisse tunc quidem apud multos populos rationem sic extultam . ut formandis sapientissimis. legibus . constituendis imporiis. disciplinis, atque artibus vel inueniendis . vel perficiendis abunde sufficeret e religionem tamen etiam apud cultissimas gentes. Aegyptios . Persas. Graecos. Romanos in praecipuis ossicii. et dogmatum partibus Claudicasser sapientes quidem earum nationum in Dei natura constituenda in tanta fuisse varietate, aedissensione. ut eorum molestum sit dinumerare sententias: eandem fuisse in definiendo fine bonorum inconstantiam, quo ignorato necesse sit omnia fiuctuare. totamque hominum vitam perturbari.
sed utcunque ista sint c neque enim cousilium mi.
426쪽
hi est Iitem istam componere) negari Certe nou potest . in hac mentis humanae infirmitate prouidentiae Dei admodum fuisse Consentaneum, ut religionem aliquam i Pse Patefaceret; neque scio. augens ulla aliquando fuerit . quae non religione a Dus suis accepta gloriaretur.
427쪽
Wro gomenon in Metam iram o LPro Romenon ia Ont viam . . . gCAP. I. De cognitionis humanae principiis.... TCAP. II. De Ente. et non rati , ... IT CAP. III. De entis Essentia. istributis, Mo- Urs, et rasi tentia.. . CAP. IU. De sitis mirare. Ordine, Veritate. PerfecZione, et Aonirage. . CAP. V. De rate Absoluto . et Relativo...... CAP. VI. De Toto, et Parte. avCAP. VII. De eme Comsosito, et Simplici. . CAP VIII. De Gbsantia, et Accidente. . . . CAP. IX De Extenuione . Spatis . Loco et Te Ore . GROP. X. De rete I 'insto. et In Inito BR CAP. XL De ente Necessario, et contineente. . RoCAP. XII. De Motu . et Quiete .. . et CAP. XIII. De Principio , et Caussa o IoaProlygomenon in Cosmologiam Iar CAP. I. De notione mundi generatim o TE CAP. II. . De I rundi Exsi tintia, Fatoque multipliei . CAP. III. De Natura, et Allectionibus co
428쪽
mmiscentia . . . ...........do AS
CAU. v. I e Facultate Attendendi. Abstrahenae . et Resegie et . . ....is assa CAP. VI De Intelle Iv. . CAP. VII. De Ingenio, et Ratione. 2SI U. v III. De Ameritu, et Auersatione. . .. 2STOP. IX. De Voluntate. et Aolantate 26sCAP. X. De Natura Animae humanae Is CAP. XI. De Commercio animae cum co Ort Mys P. AlI. De Nearum Natura . et Origine. . si L P. XIII. De Immortalitate animae humanae a sme XIV. De hemiarum Anima . saci Pro eomenon is Theologiam Naturalem a FCAP. I. De E sentia Dei. ... AST CAP. II. De Attributis Dei insuerse . . AC L P. III. De iis, quae ad Atellectum Dei Pertinent. s o CA IV. De iis, quae ad Voluntatem Dei
CAP. v. De Operibus Dei. 383CAP VI. De Providentia Dei. AO CAP. VII. De Religione erga Deum . oo